장음표시 사용
31쪽
Sed de his quaestionibus, quae ad omnes enuntiatione ex primaria sententia Pendente SPeCtant, haCtenus. Atque nunc redeamus ad quin-enuntiata iii a para grapho illustranda. Huc autem ea quin-enuntiata reserenda Sunt, quae Cum PraegreSSiS hunc in modum Coniunguntur orator negatis eis quae adversarius in sententia primaria
a mat, quin-enuntiatione quae ipse sentit affert pro falsa adversarii sententia. Ergo locus qui est AuluL I3 AEq.: Neque occultum id haberi neque metu mussari Quin participem pariter ego te et tu me ut facias μῆ)sic explicandus est Adversarius putat: occultum id haberi ε quam Sententiam orator negans e contrario dicit Quin participem PM iter ego te et tu me ut saei'S. a Huc autem spectant ea exempla, ubi in sententia rimaria extat particula tam cum adiectivo coniuncta. Ad hunc usum illustrandum afferam optimam illam enuntiationem, quae est Terent. Heaut IV. Nil tam dissicilest, quin quaerendo investigari POSSiet. In hoc igitur exemplo , tam difficile est sententia eius qui dissentit, Cui voCabulo nil negatae orator satis affirmanter opponit verba quin-enuntiationis Quinquaerendo investigari possiet pwarum solite es nicht . . . Ergo ex eiusmodi exemplis facilius cognoscere possumus, a prinCipio hah StruC
Apud lautum autem hae exempla inveniuntur: Pers 69O Nil mihi tam parvist, quin me id pigeat perdere. ' 'Capt. 4O8 Numquam erit tam avarus, quin manu te emittat gratiis' ). Asin. 944: e quisquamst tam ingenio duro ne tam firmo peCtore Quin, ubi quicque occasionis sit, sibi faciat bene Curc. 284 Nec quisquam Sit tam opulentus, qui mi bSi Stat in Via, et 87 Qui cadat, quin Capite sistat in via de semita. Aul. 783 Qui homo culpam admisit in se, nullus tam parvi preti Quom pudeat, quin purget sese.'
'' Sic Wagnerus. Quo loco ut particulam abundare recte Goellerus adnotat. Μ Si Flecheisenus verba collocari vult cf. epist crit ad Fr Ridichelium p. XXII. Brixius autem olim quin te gratu emittat manu, nunc : quin te manu emittat gratiis. Sed amplecta Flecheiseni lectionem, praesertim cum gratiis hic prorsus in loco sit, quod SerVu erum e vinculi emittendo eum summo affecit beneficio.
- Quom pudeat pro Quin pudeat in omnia coniectura B si COOs e
32쪽
Hu quoque pertinet mea quidem sententia illud exemplum quod invenitur Mil. 74i: Nam hospes nullus tam in amici hospitium devorti potest, Ouin, ubi triduom ibi continuom fuerit, iam odiosus Siet.
Quo in exemplo clam, coniungitur Cum substantivo verbali, quae Coniunctio haud raro occurrit Eiusmodi substantiva verbalia notionem vel visi habent adiectivorum. b Huc deinde reserendae sunt locutiones , nemo est, nihil St, quin Praeterea interrogationes negante sensu instructae veluti quis est . quibus de struCturis grammatici et veteres et reCentiores multum disputaverunt Sententia autem quae apud plerosque assensum invenit, est, in Particula quin inesse nominativum pronominis relativi, atque quin idem esse, quod qui quae, quod non Quam Sententiam reCte reicit rue-gerus'' exemplo allato quod est Cic. de nat deor. II. 9. 4: Cleanthe negat ullum esse cibum tam graVem, quin is die et OCte conCoquatur. - Vide praeterea Cic. in Verr. I, 94 54: Quis unquam templum illud aspexit, quin avaritiae tuae testis esset Quis in Circum maximum venit, quin i unoquoque gradu de avaritia tua commoneretur λ' ' Eiusmodi loci dilucide demonstrant, in particula quin non inesse relativi pronominis nominativum, Cum is, Cum a qui, Coniunctum extare non Possit. megerus autem aliique hoc quin ortum esse ex qui ne μ' putant atque significare idem quod ut non. Sed haec quoque explicatio minu placet. Atque rectius multoque simplicius tales struCturae mihi videntur explicari ex παρατάkει ortae particula quin autem significationem habet primitivam: te niClit Quanquam notandum est, in eiusmodi exemplis nos amare partiCulam quin Vertere Ohne u Ohne daSS, sed Proprie ut dixi, illa significat: te solite nichi vide Ter Eun. IV. I. II: Nunquam accedo, quin ab te abeam doctior. i. e.
Niemals omme ich et di itine das ich luger eggehe. Sed si principali eiusmodi docutionem significatione proficiscamur illudeXemplum mea sententia sic est dissolvendum:
En huius idiomatis exempla, quae apud Plautum inveniuntur: Bacch. IOIa Nihil est illorum, quin ego illi dixerim.
33쪽
Trin. 533: eque unquam quisquamSt, quoius ille ager fuit,
Ouin pessume ei re vorterit. Stich. 2o8 Nam Curiosus nemost, quin Sit malevolus. PerS. 55 Nam numquam quisquam meorum maiorum suit, Quin parasitando paverint Ventri SUOS.Merc. 362 Ne SaCrum, me tam profanum quicquamst quin ibi ilico adsiti Cist. I. I. a 7: Nec nisi disciplina apud te fuit quicquam. Ibi quin mihi PlaCeret. Quo hae quoque structurae pertinent: Ρers. 27O Nil iam mihi novi Offerri pote, quin im eritUS.
Amph. et 38 Nemo convortitur Nec recedit loco quin Statim rem gerat. Most. 329 Non cades quin Cadam tecum.146: Non videor mihi
Sarcire posse aedis meas, quin totae PerPetuae ruant.
Pers. 365 Virgo atque mulier nulla erit, quin Sit mala. 367 Eadem leguntur.
Truc V, 15 Numquam uno hoc die ecficiatur opus, quin pu SemPer Siet. Hu quoque spectant duo exempla, in quibus verbum praetereundi coniunctum est Cum particula quin . Epid. et a Cave praeterbitas ullas sedes quin roges. Aul. 47O Jam hunc non ausim praeterire quin conSistam ac conloquar. Truc. IV, 4. 6 Aetatem qui uni cubili numquam Committit suam, Quin, si unum ostium obsideatur aliud perfugium petat.' c Eodem tum spectant locutiones non sino, non Patior quin, SimileSque; sine dubio eundem in modum explicandae sunt, quo illae enuntiationes ubi tractatae; velut CurC. O Sq.: Ita me Venus amet, ut ego te hoc triduom numquam sinam
In domo esse istac, quin ego te liberalem liberem. Sic enim dissolvam Nie ill cli es gugeben, das du etc. Wie solite clidicli nichi rei machen En cetera exempla: ' Sic Spengelius Bothium secutus nihili do by IOO JIC
34쪽
Mil. Mi 94 Triduom servire numquam te quin liber SiS Sinam. Amph. 3O8 Non seret quin vapulet. Men. 25 Non, inquam, Patiar Praeterhac,
ovi vidua vivam, quam tuo more Perseram.
Amph. 887 Non edepol faciam neque me perpetiar probri Falso insimulatum, quin ego illum aut deseram Aut faciat satis ille atque adiuret inSuPer. d Fortasse huc quoque reserenda sunt duo exempla, in quibus verbum durandi
cum quin partiCula Coniungitur. CurC. I78 EnimVer nequeo durare quin ego erum CCuSCm meum.
Mil. I 249 Durare nequeo Ich ann es nichi aushalten, ichQuin intro eam. ill hineiaigehen warum aucti nicht y III. Quin particula transit in ἐποταζέν Forma vel facies eiusmodi structurarum haec est In sententia rimaria is quidissentit id agit, ut orator aliquid omittat huc igitur omnia pertinent verba Prohibendi, dubitandi similiam negatione praedita. a Ac primum quidem de illis quin-enuntiationibus loquar, quae pendent CX praegresso prohibendi ' verbo Uberrime ac sagacissime hanc structuram H-SiuStractat quo duce ruegerus haec docet: Hier ir aber nichi te durCh ne durci, quin in negatis Absicli ausgedruchi das et a nichi eschehen Solle,)Sondem nur gesagi das indernis se nichi de Art das nichi dennoch ge- Schelie, a gehinderi erden solite. Es lien also igentlich nur die Begeiclinungeines negati ven Ersolges darin. Ergo velut Amph. QO5i: Neque me Juppiter neque di omnes id prohibebunt, si volent. Quin sic faciam uti constitui. hunc praebeat sensum, impeditio ad cirritum cadet laustra erit atque lies locus Sic dissolvendus sit Adversarius Du iret nitatis handein, te u es besChlossen, claran erdendiel die niter indern Orator autem Freilich erde Ch so handelia, nichi erde die Gotter etc.
En exempla:y' Verbum impediendi cum quin coniuncti, apud Plautum nusquain inVenitur. yin Reifig. oris. d. Haasius adnot. 49 P. 379.
35쪽
Merc. IO2O: Ne quisquam posthac prohibeto adulescentem filium Quin amet et Cortum ducat. Curc. 33 Nemo hinc prohibet ne votat Quin quod palamst venale, Si argentumSt, emas. b Quo pertinent multae aedi aliae clocutiones quae omnes vim labent prohibendi, velut non deteriere vix reprimere quin SimileSque
Amph. 559 Tamen quin loquar haec uti facta Sunt hiC,
Numquam ullo modo me pote deterrere.
Mil 332 Me homo nemo deterrebit, quin ea sit in his Θdibus.7 )369 Numquam hercle deterrebor,
Mil. a 368 Vix reprimor, quin te manere iubeam. Most. 2O3 Vix comprimo quin involem illi in oculos stimulatrici. Cas. 348 Vix reprimo labia,
ob istanc rem quin te deosculer Cas. a 36 Vix teneor, miser, quin, quae deCent te, diCam. Trin. 64i: Retineri neque quin diCum Curc. 227 Tormento non retineri potuit erreo; Quin reciperet C. Men. 253 Verum tamen neque Contineri qUin loquar tia 4 Contineri quin compleCtar non queo. Rud. II72 eadem leguntur.
Trin. 64o Nec tuis depellar dictis quin rumori serviam. Amph. 399 Certe edepol tu me alienabi numquam quin noSter Siem. Men. I 8 Numquam edepol quisquam me exorabit, quin tuae Uxori rem omnem iam, ut sit gesta, ego eloquar. 7'7' Libri κhibent detereuli quod Camerarius mutavit in , deterruerit sensui idoneum sed literis magis idoneum Hauptius restituit deterrebit. Quae coniectura serpbabilior videtur, praesertim cum litera b et v saepe in libris confundantur. Vide ad h. l. Hauptium, ind. lecti Beross. est. 8664 9. 'M Codd.: Mori rem omnem iam ut sit gesta, eloquar, quod metri causa ferri non potest.
Atque Brixius numeros restituit, cum pro ut sit scribit , ut siet e Ritschelius autem inseruit sego ante eloquar, quam coniecturam praesero. Nam ex usu lautino, qui in crisi PraeciPue Xaminandu est, statuere possumus, lautum amavisse illud ego sub finem Versus Scribere Vide, quaeso, ost. 742 ego eloquar ego me Scio, - 748:
36쪽
Bacch. 915 Si est, abStinere quin attinga non queaS. Pers. II: et quasi lippo oculo me erus meus manum abstinere hau quit
Quin mi imperet, quin me suis negotiis praesulciat. Cli Huc quoque pertinent ea exempla, ubi verbum morari significationem praebens Eine verwellen maChe i. e. bellindern hinder coniungitur cum partiCula quin Men. II 46 Numquid me morare, quin ego liber, ut iusti siem λBaCCh. 34O: Numquam te morabitur, Qui habeas illud quo die illuc veneris Asin. 355 Argentum non morabor quin seras. 675 Numquam morarem quin darem. Aul. 6o4 Ne adfinem morer, Quin, ubi arcessat, meam extemplo filiam ducat domum. Rud. 228 Neque, Si vivit, eam viva umquam quin vivam inveniam, desistam. 7β)d Eodem spectant loCutiones, quales sunt: Numquid causae est quid ausae est quin, simileSque atque in eis quoque inest vis quaedam prohibendi. Quae locutiones nihil aliud fere atque , quid impedit, significant. Atque eiusmodi nuntiationesiacile ex παρατάρει ortae expliCari possunt Velut Cas. 832 Nulla causast, qui Pendentem me, uxor, Virgi VerbereS. sic explicandum est E. ist tein indernde Gruns vorhanden; warum schitas dumicli nichi Cum utrumqu talis iuncturae membrum seorsim poni atque intellegi possit, nullo a principio nexu inter Se illa cohaesisse persuasum habeo. En exempla: Rud. a 397 Gratiam habeo et de talento nulla Causast, quin seras. IO7O Ni istum cepi, nulla causast, quin me Condone CrUCi. 758 Quid causaest, quin virgis te usque ad saturitatem sauciemi Trin. 388 Numquid causaest quin uxorem Cras domum duCam λ
' Sic duce Reigi Fleescessenus legi vult. Codd. κhibent eam vivam umquam quod Reigius mutat in eam viva , cum deinde ante verbum inveniat '.'- am inserat.
37쪽
Pseud. 533 . Sed si non saxis, numquid causaest, ilico Quin te in pistrinum condam λ Capt. 353 umquae cauSaSt, quin, Si ille huc non redeat, viginti minas
Hodie quin faciamus, numqua S CRUSa.
Amph. 85a: Numquid causam dicis, quin te ho multem matrimonio ξMost 433 Verum Si postha me pedem latum modo Scies inposisse in undam, hau Causast, ilico Quod nunc voluisti facere quin facias mihi. Capt. 625 Hoc si secus reperies, nullam causam dico quin mihi Et parentum et libertatis aput te deliqui siet Aul. 748: Haud causificor, quin eam Ego habeam potissumum. 77)e Huc etiam pertinent locutione. sacere)y'h non possum, fieri non potest, in
quibus cum quin particula coniunctis vis inest impediendi. In verbis non posse rue-gerusy' recte docet inesse caput, nam Sunt Plura exempla, in quibu Verbum facere vel , fieri prorsus deest Vehit Trin. 7O5 Non enim possum quin exClamem. 'q)Eiusmodi autem structura si explicanda est adversarius: Du anns es liber diCh gewinne etc. orator autem: Ch ann nichi anders; te solite Ch nichi etc. Adversarius quidem putat fieri ea posse, quibus negatis orator opponit Verba quae Continentur sententia primaria. Negatio mutem, quae cinest particula Auin ad illam in sententia primaria extantem spectat, atque duplici illa negatione Corroboratur
'β Ante verba non finis Ritschelius inseruit id, quod supervacaneum esse tessiingiuS demonstrat inius Rhen. XXIII. p. 22. yy De origine atque usu illarum structurarum Lorengius luculentissime in prole g. ad Pseudp. 9 adnot. 9 eXtr. Sic disSerit: Es ab aber aucti nocti in andere Form egensvitiger Ueberetnkunst, die Plautus oster i Ernst, i im Scher anwendet Die Frage an cnwiderpari, ob er irgen einen Elnwan gege de et stellende Vorschla erliche.'' Integra locutio facere non possum, qui apud Plautum nusquam invenitur. y' Gramm. d. lat. pr. 57 adnot. 3. minus recte loquitur Zumptius, cum dicat Gramm ed. XIII. k439: Fur facere non Possum findet sicli guwellen, E. . Trin. III. a. 79 non possum quin mit Austassun Von sacere
38쪽
sensus certus aliquid fieri debet. Illud, posse non tantam vim habet, ut, ne exclamare fiat, prohibere OSSit.
En huius diomatis exempla: Trin. 729 Nullo modo Pote fieri prosus quin dos detur virgini. 'λ)Μen. I9O Interim nequis, quin eius aliquid indutus sies. Mil. I 34a Nequeo quin eam. Pers. 324 Nequeo, leno, quin tibi saltem staticulum, olim quem Hegea
Faciebat. Stich. oa: Non enim possum quin revortar, qui loquar, quin edissertem,
Eramque ex maerore eximam, bene facta maiorum meum
Exaugeam atque illam augeam insperato opportuno bono. PerS. Ia Hau possum, quin huic operam dem hospiti. TruC. H. 7. 3 Satin qui amat, nequit quin nihil sit atque inprobis artibus se expoliat. Mil. 6 a Nam ille non potuit quin sermone suo aliquem familiarium Participaverit de amica erili' se vidisse eam. Mil. 693 Tum plicatricem Clementer non potest quin muneremβδ)' Cod. . praebet prosus quod Ritschelius servat. Neque est dubitandum, quin lautina aetas pro prorsus extrita litera r rosus probarit. Hinc igitur est, quod Pers. 477 in nonnullis codd. prosum invenitur item rusum legitur pro rursum erC. 6s cs Ritachelium, proleg in Trin. P. I . Codicum potest fieri Bothius eumque secutus Rilachelius mutant in potefieri. Quae forma pote 4 vel potis apud lautum usurpatur non tantum pro potestinost. 56 sed etiam pro potes Trin. 352, Pers 3o atque pro posse m 625,Μerc. 349. Ideo Rilachelius praetulit formam pote, praesertim cum asperior ProceleuS-maticus ab initio v. 73o potest fieri tollatur; s. proleg in Trin. P. III mir. 89. '' Libri praebent eri sese vidisse eam. quod Ruschelius probavit praes. StiCh. P. II. Sed recte ochius hanc lectionem reiecit, i. annal. 87 p. I. Nam semper lautus loquitur de amica erili, non de amica eri Propterea iseritic scribendum est Cf. V. II 4, 22, 274 Deinde se per imprudentiam Iaciles duplicari potuit Ergo hic locus sic restitui debet: amica erili, se vidisse eam κη' Codd. MD exhibent tum patricam quod nullum praebet sensum. Atque Rilachelius cum Taubmanno coli. est 24 legi vult latricem. Festus enim l. a. hanc vocem sic enarrat spiatri dicebatur sacerdos, quae expiare erat solita, quam quidam simulatricem, alii sagam, alii expiatricem vocant. Sed si hanc vocem adhibemu mi idem
39쪽
Μil. O3 Neque potest quin, si inimicis usuist, obsit tibi. Bacch. 559 Video non potesse quin tibi eius nomen eloquar. D raeterea quattuor exempla apud Plautum inveniuntur, in quibus posse εdeest Dico velut exemplum: it et 83: Non enim faciam quin Cias. Est idioma sermonis familiaris, cuius significatio apparet ex Amph. 887, quo loco illud sacere coniungitur cum verbo perpeti. Significat autem Ich haam es nichtuber ita gewinnen, ich an nichi umhis, Ch an nichira in ebrachi erdem Ergo locus ille exmilite allatus sic est explicandus Ich an sur ah nichi umhin, es di et sagen Wie solites du es nichi ersaliren pini 473 Sed numquam quisquam faciet quin Soror Ista sit germana huius. i. e. Aber Niemand ir mich ahi bringen et glauben, Has sie michi ei te solite si nich etc.
Amph. 398 Tu me vivos hodie numquam acies quin sim Sosia. i. e. Du solis es heute nichi alii bringen, das ich nichi Sosic biny wioe sollieie nichi Sosia seinpStich. 754 Numquam enim fiet hodie quin saltet tamen. t e. Ni sumis Wir si disinuebrachi erden das si nichi tang0, i solite sienicht ennoch tangen λErgo omnia exempla facile ex παρα-έει ortae expliCari possunt. Quamquam concedendum St, hanc esse singularem structuram; sed in sermone amiliari combeorum multas locutiones postea inusitatas inveniri nemo ignorat Quomodo eiusmodi structurae ortae sint, de ea quaestione satis probabiliter Lorenetius disserit ad Mil. 473. Is enim statuit, ex structura illa admodum frequenti faciam te ut scias,
dicas etC. natum esse numquam te faciam ut Vel negatiVe quin εsere genus seminarum in antecedente versu allatarum pertineat, nihil novi profertur, quod propter particulam tum sine dubio Xspectatur. Quam ob causam ego Cum Stude- mundio iacio. Is enim in codice A invenit tum plica, quod recte in tum plicatricem
Fleide alterin mutavit Mem I p. 289 sq.)Quae coniectura plus habet probabilitatis quam irachelii Huc accedit, quod Tertullianus de palliora apud Romanos vestiplicos et vestiplicas suisse omnem αConferri quoque potest ri asa, quo loco vestiplicae vocabulum invenitur OO JIC
40쪽
g Nunc devenimus ad usum illustrandum, emno particula quinsequiti locutiones , non est dubium, quid dubitas ρε similesque. Ouam truCturam Opiose tractat Haasius' qui particulam quin in eiusmodi Structuris elliptice Cum praegressis coniungi suspicatur. Propterea Verba non dubito quin verum sit hunc in modum explicat: ich gweifle nichi, o das es nichinaCh eine Meinung ah sein solite . atque similiter Reifigius'q): Ich gweine nichi, indem es nichi in sei ich gweine nichi, ais en ich Hauhie, es se nichtwahr also ich glaube, AES At ahr. εSed multo simplicius ac rectius eiusmodi structuras putarim explicari ex παρατάέει Ortas Ego quidem exemplum illud allatum:
Non dubito, quin verum Sit sic dissolvam darither in ch nichi in Zweisel; te solite es nichi ali Sein λAul. I 62 Ouid dubitas, quin sit paratum nomen puero ΡΟStumuSyΡoen. 8 Ouid tu dubitas, quin extempulo Dupli tibi, auri et hominis fur leno siet ξΡoen. 87 Quid ergo dubitas, quin libenter tuo ero meus quod posSiet Facere, faciat male, eius merito h Porro huc referenda sunt nonnulla alia exempla, in quibus particula quin pendet ex alii atque supra dictis verbis. Sed etiam hae enuntiationes eodem modo
Men. Ii OO: romeruiSti, ut ne quid ores, quod velis, quin impetres Capt. 25 meque de a re negotiumst Quin male occidam oppetamque pestem eri Vicem malam. ASin. 42I Quo numquam rem me unam licet semel praecipere suri, Quin centiens eadem inperem atque ogganniam. 3O5 Ne dependes nec propendes, quin malu nequamque SiS. 25 Non audeam Prosecto percontanti quin promam omnia. Amph. IIO5 Si istae vera sunt, divinitus Non metuo meae quin uxori latae Suppetiae sient. IO54: Neque ullast confidentia in meo Corde quin amiserim.