Enchiridion canonico-morale de confessario ad inhonesta, & turpia solicitante: : nec non de decretis, & constitutionibus pontificijs ad hoc nefarium crimen exterminandum emanatis.

발행: 1765년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

5쪽

CANONICO MORALE

I ENCHIRIDION OI DE CONFESSARIO

oli, Ad in honesta, & turpia tolicitante: Nec non

de Decretis, & Conititutionibus Ponti ficijs

ad hoc nefarium crimen cxterminandum

emanariS.

CONCINNATUM L

A P. D. HERME MEGILDO UIL APL AM, , P, Theologiae Lectore, Sancti Offici, inpubitio a nu Eualiscatore, Collegis Sanctae Crucis de Quere- - s taro in Seraphica Minorum Provincia Sanctorum Apostolorum Petri, m Pauli de Michoacan Concionatore Apostolico, Seminaris Guadalapam Zacate- Σῖcensis, Patre; omnium Collegiorum de Pro- , paganda, nec non praelaudatae Provinciae, generali Chromissa. -

EDITIO sECUNDA LOCUPLETIOR IN PAUCIS.

DEDICATUR

Commissario Generali ordinis Setaphici in hoc Novo orbe.

Mexici, ex Typographia editioni Bibliothecae Me-. xicanae destinata. Anno I 76 .

7쪽

A. R. P. N. FR. EMMANUELIDE NANERA, .

Lectori Jubilato, quondam in Curia Ma tri ensi Procuratori Generali, Provinciae Seraphicae Sancti Evangeli j de Alexico Ex Custodi, S. Helenae vulgo de la Florida Visitatori, ac Patri, omni Umque Sacri ordinis Minorum hujus novi Orbis, de Insularum adjacentium Commi mario Generali,

Patrique,

ADLS DUM ROGITO LIBENS HUIC OPELLAE

A. R. & huma n lili me Pater ut Studiosorum Opitulator, & censitor illius sis Phosphorus, simul terque sis umbrifer. Nec ideo Author honoripeta, etsi nimiopore inhiam, quod praepotens nomen tuum hocce convenustet opusculum; quin tui gloriatio ex hac fastigatione gliscere valeat. Non enim est novum, nullam gloriolam sporandam este a gurgustijs. At nec est minus

scitum, ncn propterea Maecenates dccere Clientum clinamen abiicere. Idcirco, dum cogitarem de Patrono huic adoptando Libello, nec vcritus fui, nec in labinam incidi ullam. Eui enim sciam quantum nobilitatis commendatio in rebvs humanis praepolicat, non eam mihi pro de sidcratae Clientelae arsumento propo sui. Nequc cx hoc in civilitas, ncaea, aut incuria, quae ει me

8쪽

nae v tu perent, obscurent, vel displodant. Iam aliaslcpide clari ili mana originem tuam vidimus calamo accusatiore cxaratam. Igitur famam tuam per i ii u str cm c si e fulgore natalium, nequidem mihi renti-merare liccbit. Conticeo pariter excellent CS tui mo res, quos ab illustratis Parentibus una cum lacte su dii ita. Superfluum enim cssct ramusculos floreos laucare in plant uia viridi. Neque aliquid concinam de lumine Sapientiae tuae clarissimo, quo a prima ju-VCI ture probitati vitae adunato, omnibus fuisti seni,

pcr Optime acceptus, propter tuum peracre Iudicium,

raram facundiam, subtilissimam perspicuitatem, dex-tcritatem mirabilem, & in rebus trutinandis sol cr-riam. Nec convertam sermonem ad mansuetudinem genij, sobrietatem operum, amorem aequitatis, no- bilitatcm actionum, & claritatem virtutum, quibus Omnes focillas. . Ridiculum enim autumo, fructus bonos non videri in arbore bona. Silebo insuper tuam prudentiam, charitatem, benignitatem, Vigilantiam, M Zelum; quia zelus obicrvantissimus, vigilartia in- dercita, benignitas affabilis, charitas nurn quam in fata, & prudentia semper mitis majorem en comi ait cm postulant. Si ergo de ornamentis tuis Pateram pussime in omnia reticeo; dum te ad Supremam Ordinis Praelaturam in hisce Indis cucctum, reor hunc campum angustum ad tuam promeritam gloriam, J 0n m icopus, qualis namque finis, hunc tuae clarissimae famae dicandi libellum Z Sed quid me metipsum

9쪽

sum interrogo ξ Non una sola causa me impellit. In

primis beneficiorum abs te in me recordatio, cum mei absentis, ignoti, & immeriti, ex quo ad te lit- - .

t cras dedi, exiguitatem prosequutus fuisti gratio te. Sed adhuc compellit ratio ponderis mona Cntique majoris. Non ne tuis auspicijs debitum, quod in Omnibus his Provincijs Seraphicis ad scientias amor pergi uc at i Hujusmodi praestantiae eo commendandae iunt magis, quo rarius inveniuntur hisce temporibus, Ubi sunt, qui in hominibus doctis fovendis, atque

in eorum promovendis fortunis incumbant Θ Ideo lor- . te tot ignaVi, tot ociabundi, tot nebuloneS, tot turgidi, qui litterarum nitidissimam faciem fuco deformant, quasi sapientia non esilit ars recte beateque vivendi. Notum proinde est illud nostri Doctoris Seraphici, quod scientia sine charitate inflat, sed charitas sine scientia errat. Non eo credo, immo nec iuspicor, hanc opellam fore apud te in aliquo pretio. Non enim sum tanti. Studium leve cli, atque industria levi illima, alienas lucubrationes inquircre in unum congcrere, & in Disputationes, Quae tiones, Calu S-que ordinare, pauca addendo de proprijs. Ex arida res profecto, a lassitudine mentis jejuna, & a meri 'to exanguis. Sed etsi factum non laudet, diligentiam commendat. Aliquid saltem adeptum erit, si in perdifficili materia solicitationis ad turpia, pencs quam apud Authores tot compita, tot tricae, sor j rgia, solscnticeta, aliquantulum aliqui illo iuvari te sentiant. Sed

10쪽

Sed quia si hoc qualicumque labore quicquam boni

publicae utilliati contulero, non meis icctionibus, sed tuo patrocinio partum, fausta sint tibi debita. Altissimus te tuaque fortunet, teque incolumen servet ad Reipublicae litterariae ornamentum in Orbe Seraphico, & ut religiosis studentium conatibus, ut assoles faveas. Sic orat.

D. O. M. Devinctissimus filius, & humillimus

SEARCH

MENU NAVIGATION