장음표시 사용
11쪽
in qua me segniorem saepe incitatum , calidiorem saepius retentum id , et quorum pars magna fui. Vos mei, hoc rogo, memores estote , ego hoc μces, ilier poeta, Ne moriens reminiscar rgos. Plures sunt, quibus hic locum destinaram, plures , qui suo fere iure hic stare et possent e deberent. Sed iam supersedeo , nec nisi os mihi sitis pro celeris nominatim appellati, Viri Doctis- sint i , Egna' et LuYGER , quem mihi utrumque solus studiorum amor conciliavit, qui mei uterque dum ille maneat , haud immemoresesse velitis. Ad nem eroeni cetera iam amicitiae λυidentur. Sed Dego, Prometheus , qui haec omnia moram, qui cunctor, et incassum mora necto ZAon enim mihi exspectandus est quasi emto Iasellatus dirus aerumnarum Oceanus, sed vitae laetissimus campus, in quem iam decurrendum est
Fuit , cum nimis ortasse superbam opinionem animo conciperem, posse a me intra temporis aliquod spatium ditionem Promethei parari, quae superi ο- res supervacuas redditura esset. Scilicet hoc non tam
artis, quam laboris pus putabam mihique patere subsidia quam plurima , hucusque nondum usurpata ab EditoribUS. Itaque edendi Promethei consilium cepi, spera laque subsidia investigavi. Multo labore consumpto,
ni nihil subsidii invenisse haud dubie intellexi, neque
aliquid inventurum persuasum habeo. Apparuit igitur, aut numerum ditionum sine utilitate augendum esse, aut ex iisdem subsidiis, quae Editoribus iam patuere , longe plura vel meliora eruenda quorum prius nolebam quid attinet dicero omissum a me consilium edendi Promethei ZAt missum dico, non abiectum hocce consilium. Quare exponere , quid egerim hucusque et qua spe narrare , quomodo deceptus fuerim , et quae restent spes et consilia, quaeque sit methodus redeundi ad antiquum propositum sine meli0ribus subsidiis trade-
12쪽
re , aptum videbatur argumentum specimini ex genere
eo , cuius est quod nunc conseci.
Eo magis incitabar ad opus eiusmodi, quod ei ipse
consilium meum non silentio oppressissem , et ulli vulgassent quod cum iam per biennium sere cognosceretur , illud oratianum timere incepi: v quid dignum tanx seret hic promissor hiatu Τ Visus igitur mihi sum nugari, ni misso saltem et in tempus aliquando futurum reieci proposito, et quid fecerim , et quid sacere in animo habeam , eum iis communicarem qui haec inspicere volent.
Novam , inquam , nec modico volumine absolvendam Promethei ditionem parabam. Duplex erat eius
Contrahero in unum volebam utilia quaeque ad ipsum poetam facientia , quae superiores tum ditores Agsc HYLi tum celeri V. D. ad illustrandum summum Vragicum aut excogitassent ipsi, aut aliunde collegissent. Itidem cupiebam , adiungere subsidia noxa eaque magni momenti hucusque nondum usurpata. Nam opinabar , nisi hoc secissem , ius mihi sore nullum spο-liandi superiores interpretes ; sin vero ipse asser rem quae iam per sese necessariam redderent novam ditionem , ceteras omnes excerpendas dux , ut denique ex eodem sonte quam plurima possint hauriri, nequo amplius librorum inspiciendorum multitudo litteraios ab Axscur L detineret. Iam satis , opinor apparet rei cardinem verti in
iis, quae pro subsidiis habui Sunt illa numero tria
3. Esycii II exicon. Igitur inquirendum erat, an ex his lucem Promethe assurro possem. Inquisivi, et iam persuasum habe , sere nihil bonae rugis nostro poeiae Collationi inesse Scholiis autem et Esrculo plane nihil. quo acto redactus sui ad sabulam coniecturarum ope emendandam. Neque hoc admodum seliciter mihi successit. Cui enim nihil antiquius habuerim attigerimve prius, quam ipsum textum quasi in succum ei sanguinem vertere , seri aliter non potuit, quam ut viderem multos vel ex iis locis ubi hoc agens erum invenerim , eadem ratione alia emendatos fuisse a V. BD. , qui olim Prometheum attigere , quorumquo Commentarios nondum legissem. Neque hoc me ab opere abduxit , iam tutis nominibus a me dilecto. Per illud amavi, admiratusque sum splendidissimum poetam , nec temperare possem ab aperta significatione reverentia simul et amoris, quibus plane divinum illum prosequor, si hic locus esset. Itaque ad prima initia redii, et cum persuasum habeam , omnem in Litteris scientiam ab observando originem capere , vel minutissima quaeque observare et annotare mihi proposui, dummodo inde
ΑΕs cur Lus illustrari possit. Iam igitur trisuriatii ob ipsam rei naturam palli-
13쪽
endum hocce specimen arbitratus sum , et quidem sic , ut prima pars exponeret, quaenam a me Subsidia in quibus sontibus anquisita sint altera , quid ipse coniectura primus tentarim dum tertια pars spem suturam , noxae investigationis viam et adminicula publici iuris factura esset. Λ priusquam huc transeo, verbo monendum est, quid egerim , antequam subsidia inquirere coepi. Fateor, imparatiorem huic operi me accessisse. Immo post lectum aliquotiens Prometheum statim ditioni sundamentum substructurus textum manu ita descripsi, ut confestim typis mandari posset. Atque hoc quidem commodi causari describendi autem laborem ideo suscepi, quoniam ante omnia memoriae firmiter infigenda poetae verba putabam, neque illud aut melius, aut aliter seri posse credidi. Descriptione absoluta, cui brevi post accessit ragmentorum e tribus perditis Prometheis dispositi , statim ad ipsa subsidia conquirenda accessi , de quibus iam dicendum erit Ordinem nempe , quem ex rei natura sequi modo tradebam , eum ut par est in hoc specimine servabo , argumentique distributionem. Continebit igitur haecce disputatio I. Expositionem fontium , unde nova subsidia me
deducturum suspicatus eram , et demonstrationem
talia subsidia nulla esse in his fontibus , nempe: 1. In Scholiis ad LIρομηθε δεομωτον. 2. In Collatione Cobeliana Codicis Aedicet. 3. In Esyciis Leχico.
II. Novas lectiones, quas primum per coniecturam me reperisse Opinor.
III. Expositionem Collectaneorum et investigationum , quarum ope posthac illustrare 1 Escur L sv
1. Collectanei continentis Vocabula aimie
2. Collectaneorum de Metris et Choro AeschyleiS. 3. Collectanei Mythologici. quibus praemonitis, nil amplius impedire opinor, quominus confestim primam ipsius speciminis partem aggrediar.
14쪽
quas novae ditioni adiuncturus essem. Feci hoc, secutus textum GTLERI in ditione inscripta: ΛΕ- sc HYLI Tragoediae quae Supersunt , Fragment , Scholim, ex editione nona STAN LEI , cum Versione Latina , Commentario , Variis Lectionibus , Noli VV. BD. et San GELI BUT LERI. Cantabr. 8.
VIII omi. 1809 16. Sumpi Acad.; quem librum ex Academiae ei densis Bibliotheca usurpandum mihi
In hoc opere satis perspexi, nullam Scholiis utilitatem ad cris in Promethei inesse. Eo magis vero et dicendum est de ea re, et breviter absolvi potes propter inauguralem illam Dispulationem Criticam V.
Doct. C. M. FRΛNcΚΕ de antiquarim AES GO interpretationum ad genuinam lectionem restituendam
usu et auctoritate ora lecti ad h. , emin et sit. 8'. 18 45; quae lamen disputatio solos Promethei et Septem e. h. subularum Scholi illustrat. l. SCII0LΙΑ. '
Dico , eo magis hac de re esse dicendum , eo facilius posse absolvi. Nempe FRANCKENUS ut permulta diligentissime exposuit, ita mihi videtur nimium Scholiis tribuere, et hactenus errasse, quod non omnem visum et auctoritatem ad genuinam lectionem resti-Μ tuendam V iis denegarit.
Quod ut demonstrem, primum de ipsis Scholiis breviter exponam , secutusAE ET L. Praef. VIII p. VIII XI. XIV XXV et FRANCΚ. p. III-VI . Apud utrumque libri de quibus dicam accuratius circumscribuntur neque igitur nisi verbo eos indicare in animo est.
Scholia trifariam divisa sunt a TaΝLEI inde litteris C distinxerunt ditores. Seholi A primus edidit ROBORTELLΠs en 155 2. Voll. 8 min. prius Vol textum ΑΕsCHYLI tenet; ipsum librum GgELIO debeo e codice antiquo SAvELLI amici, qui Codex fortasse Mediceus noster fuit. Dicit
se invenisse ad tres Tragoedias sibi primas, Prom theum , Septem , Persas , explicationem duplicem quam coniunxisse se refert omissis quae prolixiora
Bis haec Scholi suppleta sunt semel o codico Me i a P. IcTORI in Edit. 'H. STEPHΛNI 155 7, 4';
iterum a ST1NLLIo e codice Oxoniens Barocciano ab hoc autem tantummodo quod ad easdem tres illas Tragoedias. Seholi B primus edidit ''STΛΝLEIs e codice, rundeliano sive Seldeniano in Prometheum et Septem Bu TLERd Persis et Eumenis in adiunxit simillima, et quae ex eodem sonte hausia videntur.
15쪽
' 'Promethei Lond. 17 73, 4ri a credi FRAAc ΚΕΝ Γs esse partem illam a B OBORTELLO omissam , nam , inquit, in Par. B. et oss. 1 promiscue utraque legun-Μtur. V Fieri hoc potest quidem, sed vix credo. Nempe haec Scholia praeter novem brevissimas notulas, ex eo genere cuius sunt Scholia B non nisi 59 primos Promethei vss. explicant ad hos Vss. autem meliora sunt utrisque ceteris, et aeque longa ac A . Itaque OBORTELLΓs, qui Scholia ad tres integrassabulas a se contracta refert, censendus esset hoc unice per paucos Vss secisse, ibique tam infelici successu, ut optima quaeque praetermiserit. Accedit, quod dicat OBORTELLΓ omissa a se esse prolixiora Scholim autem ' longe minus prolixa Sunt, quam X. Sed quaecunque demum eorum sit origo , nunc ad propositum non iacit. Neque de celeris in Escur-LvM Scholiis , utpote Prometheum non spectantibus, hodie dicendum putavi, aut de inediiis , quae memorat FRANCK. p. I sq.
Recte distinxit idem duo Scholiorum genera scholia, literis A et u notata et Schol. 'L Illa nempe Scho-Ita sunt , hae Glossae in codd. illa margines tenent , hae patia interlinearia. Nullum tamen Axscurtii Codicem vidi praeter Vosfranos, nec modo dicta aliter intelligi volo , quam Scholia ' esse eius seneris, a Scholiis arctiore sensu diversi, quod in
Glossis interlinearibu cernitur. Non sequar FRANCΚΕNUM, p. VII sqq. haec Scholια
minutius etiam dividentem et genera exquirentem nempe et ora videntur quae dicit , et ad me non amplius iaciunt. Ego tantum diversa etiam via ostendere conabor sequentia
I. Scholi A et V singula non esse ab singulis
2. Scholi A' Β' Γ' ex eodem sonte esse derivata. 3. Scholia haec omnia crisin non adiuvare. 4. Acholi haec tum singula, tum ubi conveniunt, saepissime nugari. Ceterorum sinis apparet primum ideo ostendero volui, quo expectati de ineditis minuatur , quae doquartis Scholiis ortasse quaedam esse posset, de octavis profecto nulla erit.
i. Soholi A et singula non sunt, singulis confecta Primum hoc argumento lacili nec addubitando statim evincam. empe in utrisque his Scholiis saepe occurrit signum duplicis originis certissimum vocabulum αλλως aliter m aliunde et quidem adeo saepe, ut habeamus eo vocabulo divisa rSoholi A bisariam locis32 vss. 18. 77 88. 90. 134. 151.170 178. 193.226. 345. 358. 367. 471.483. 498. 536. 576.577. 625.656. 711. 722. 729. 740. 829. 834. 846.892.903. 949. 1021. D D trifariam D 5 vss. 5. 209 275 557. 935.
16쪽
Scholha A quadrifariam locis i us 330. Scholia ' bisariam D i oss. 1. 5. 22 36. 49 106. nempe in 159 ss. quo nasceretur numerus 2 locorum de omnibus 1092 vss. Scholi in in his 159 ss habent locos . umeri sunt Bu TLRRI quem in Scholiis adducendis sequor sere nihil
discrepat ScΗUT ZIUS. 2. Soholi A m i eae eodem fonte sunt derivata. IIuius rei ranis lic est ostendens omnia ex uno fonte fluxisse varietatem testimonii, quae ad crisin tanti momenti esse possit , nullam apparere vincam. Λdscribo exempla quae hoc demonstrent eaque praeceleris, ubi Scholia composita communia sunt Non vero adducam , nisi i 159 primas uss. ad quos solos
exstant Scholia I Trpi in ipsis Scholris diversi coim
φοκλῆς το αυτ περ Φιλοκτ1ήτου λέγει cogitavit f. duos. 486 sq.:
Σκυθικην δόν. 'H διὰ τὰ παραμύθητον του δεθησομένου, καὶ Σοφοκλῆς το αυτ αερε Φιλοκτήτου λέr IIoτι ἐπειδη ' Σκύθαι κατ' - κουν τίν Καυκασον οἱ καὶ γριοι καὶ ἀπώνθρωποι Σκυθικνὶν όδὼν im: - Videtur superiora non intellexisse , qui hoc clipsit, aut turbata legisse 'MBATON: - ει ην ουδAς βαίνει διὰ τὼ τοαχύ -
17쪽
2. ABATON: - δυσβατον Brevissima Scholia duo ' unum Phuc non facientia omisi, et similia omittam in posterum. 5. A'. TO' AΕΩΡΓO'ν - τον Προμηθέα λέγει
recte 'o τον του λαους εργαζομενον, μυθει ετ α γαρ καὶ λίθους πλάσαι τους ἀνθρωπους:-17. AE ad 23. 4 γαρ ξω ρας καὶ φροντίδος
τίθεσθαι καὶ ποιεῖσθαι - του πατρος Λιὼς προσμ
18쪽
Salis ex hisce apparet, Scholi A' B i ex eodem sontes fluxisse . quod uteroquin iam FRANCKEIUS O euerat p. XIVὶ Idem ipso consentiente verum est de Soholiis ΛΕΗ si Cod Paris . .. 2787 cuius apographus est Vο53. Tap. FRANCK. p. VII; 23 f. max. , sed hoc nunc quidem ad propositum non pertinet. 3. Scholia haec omni crisin non adiuvant. Magna ex parte hoc iam e superioribus apparere potest , ego ut ostendam , breviter dicturus sum de illis locis , ubi scripturae medelam ab hisco Scholiis asserri putat FR,NcΚΕΑΓ s. Nempe hic , si quis alius,
censendus est omnes istiusmodi locos notasse. FRANCKENΓs autem assert, vulgatisque anteponendas dicit varias lectione sequentus e Scholiis, quae adducam: Advs. 235. ἐξελυσα μην pro ἐξερυσὰμον Iam habet α. l. SCH0LIA.
875. oro A reo νου Iam habet a. 950. αυθ' κας' αὐθεκας' Iam habet La. Numeri sunt iidem , quos semper in textu adducam, C. Di AD ORFII in opere Poeta Scenici Graeci. cincedunt Fragmenta Lips. eidni 183 3. 4'. a. est Cod Medioeus XXXII. 9 de quo mox. Iam , opinor , consentiet unusquisque , tali undamento novam ditionem superstrui non posse. Sed ipsum illud undamentum longo etiam debilius est, quam prima specie videtur. Scilicet FRΛΝcKEAd his novem locis meliorem lectionem e Scholiis apparere censet. At earum lectionum quinque svss. 235. 381 400. 875. 905 iam habet La , nec igitur Scholia asserre possent, nisi confirmationem huius egregii S., ubi hoc ipsum vera protulit. Haec confirmati si qua esse possit, allem nulla est in quattuor vss. 381 400 875. 905. ex iis quinoque lectionibus, ductae enim sunt illae ex Scholiis A , quae partim leguntur in ipso La , lectionesque exhibent pertinentes ad textum longe peiorem eo , quem exhibet Odex. Siquidem vero in incertioribus nullam certiorum confirmationem invenire possumus,
etiam haec his quattuor lectionibus nulla inest. Itaque dimidi lar lectionum qui FRANC ΚΕΝΟ
19쪽
persuaserunt, habere haec Scholia D usum ei auctο- D ritaterii ad genuinam lectionem restituendam ' haec dimidia pars eo redacta est, ut et na lecti Codicis Medice confirmetur fortasse , nempe si quod non verum est , auctoritatem ullam ad lectionem aliquam
confirmandam haberent Soholi B Ceteri quattuor xss. 236 483. 490. 662 lectiones diversae sunt a Mediceis immo earum re ivss. 483. 490. 662 quae Scholiι B debentur, diversae sunt a lectione Scholio ruo ila ut nΛNcΚENus
inde illorum auctoritatem demonstrare nequeat, nisi horum de eversa. Cuius rei e maior est momenium quod ipse dicat pag. XIV Scholiasten B non , alios quam prioris interpretis V schol a D com-
, mentarios secutum esse,' quibuscum Optime conveniunt, quae modo de communi utrorumque Scholiorum sonte disputavi. Deinde in tribus uss. 236 483 662 horum locorum FR1ΝcΚEN L malas lectiones pro bonis habuit. 235 sqq. IIρομηθεύς. ἐγω δ' ἐτολμιησ' ἐξελυσώμην βροτους του μη διαρραισθέντας 'Aιδου μοχ D. Si Schol. A eumque secuti F. R. , ut ceteri Editores. Sed α. o μή , et ita OBORTELLύ , cuius ditio sola praeter ediceum Codicem ullam . siqua est, auctoritatem habet diplomaticam , quam vocant, nempe auctoritatem veteris documenti. Lectio igitur antiquior esto μὴ , eademque melior, scilicet μεταί τις του μολειν, ab itinere , sed τό μὴ μυλειν, eo eventu ut iter ne faciat. blo
εδειξα κρασεις ηπίων κε' ἁτων αἱ τας πὰσας ἐξαμ Ην0 νται νοσους. Sic La , ob et Schol. A . At B. ἐξαμυνωνται Schol. '. Sed coniunctivum Latinam structuram esse , non Graecam, me docuit Co BETUM, et indicativus , etsi non certus , vitio tamen quantum scio nullo laborat. 66 sq. 'Iω ὴκον δ' παγγέλλοντες ι0λοστομους χρησμυυς σημους δυσκριτως ς ειρημένους.
Sic La. , Rob. . Schol. A . 1 FB ἀσήμως e Schol. B Varie in utramque partem disputare potest, nec
Μ magis placet. Sed et contra archetypum sine causa nil mulandum est, et Ἀσ1isico non esset nisi 'autologi , quoniam iυσκριτως plane ridem significaret. Mecum stant LonF. IVEL L. ad h. l. Itaque et hic superest unicus locus , s. 490 , ubi lectio Schol. B ευων iis ιους τε melior esse potest alteri , ευωνυμοί τε, ut habent a. ob Schol. Λ Meliorem saltem , ut ceteros taceam , iudicant IXDOR-Fis , LoIIFIELDΓ li, L IS LEIUM; ego in eandem sententiam propensus nihildum pronuntiare audeo. Apparet, nonnisi duos locos superesse, s. 235
1 Aeseliri Prometheus Vinctus cum oti et Glossario. Edidit c. I. Blomsseid. ditio emendatior cum annotationi,ns P. Elmsteti et indicibus Lips. Harimann 1822, 30. - Edidit et
20쪽
ubi Schol. L lectio no Cod. Med. fortasse confirmant , vs. 496 , ubi ea leui ver/s millhme bonam lectionem praebent. Ora opinor me nimium sui S - , cum
ab his Scholiis crisin non adiuvari dixi. Λ n ΛΝ - ΚΕNO autem quod tantisper dissentiendum mihi su- erit . doleo iucundissimus mihi sui et utilissimus eius liber , nec nisi eo errare illum opinor, quod nimium copiis suis tribuerit.' aeviora argumenta addam duo quibus vis Scholiο- νυm minuatur Alterum est quod nomina mensium Latina in iis inveniantur , unde apparet, hoc incholion aut non antiquum esse , aut non in Graecia consedium. Est illud A ad 458. υσκρίτους - δυσ
Λlterum argumentum est, quod Scholiaraum ipsius Ag scuYLI exhibent textum Medice longe priorem tum quantum scio se agmentum nullum adducunt nondum aliundo cognitum. Quorum prius luculentissime apparebit , simulatque ediderit nΛΝcRE 'us indicem suum omnium Variarum in Scholi s Lectionum,
quem pag. H promittit ses daturum. 4. Scholi haec tum singul , tum ubi conle-niunt , saepissime nugantur. Quae ipsa mihi causa fuit . ut ea ad suturam ditionem acer Serim, non
Quod ut probem , initium iaciam ab errorum genere quod sacilius excusari queat, subiiciam aliquot excerpta , quae meras ineptias ostendent typi mutuli verba produnt, quae volo. Celerum nihil dico tinugis eiImologicis, quae in his ut in omnibus Schο-liis apparent si qui eiusmodi quid requirant, conserant A ad uss. 24. 85. 90. 134. 5 l. 366 559. 570. 6l 9. 11. 22. 935, B ad fg. 5. 22. 34. 365. T ad uss. 24. 37. 53. 02. 118. 122. 132. 51.