Specimen litterarium inaugurale De Prometheo Aeschyli denuo edendo [microform] quod ... submittet Ernestus Iulius Kiehl..

발행: 1850년

분량: 71페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ἁβροτον - ἀ πανίνιωπον - Priorem oti L. l. ei alii V. D. ad h. l. semper omittunt . alteram cupide apponunt , ut scilicet inde appareret, ΗΕ SYCHIUM posse aliquam EscΗΥL criticam opem ferre. Ea autem opinio, si quid video, huic unico βροτον nititur. 3. πις ολας - f. pr. p. 38. 4. ip ειτο - νετείλατο. ἐνετε Πετο me olim omissam habet L. 5. λεαοργον κακουργον πανουργον , Ἀνδρ0το

ακ tειν : Et aliquot Glossis post: So Pus ιεs)ἐν κυριαις χρῆται τῶ ευωριὰζειν - , olim omissam habet L.

35. τραχύς - σκληρος - Vix huc pertinet. 26. ἐεν - πὰρχοιεν , ησαν, γε δη, καὶ ταυταμεν υτως et ἐσμεν , i να υνησις - hoc vix h. l. spectare puto, sed talia adiicere malo, quam sorte utilia quaedam praetermittere. 38. σερας - τιμη, σέβας αθλον Ἀρετῆς. ἀμοιβη

ἐναντίας -

69 θέαμα - θεωρημα - Neque has duas huc sa

cere puto. I 02. ποταίνιον : -- νέον, προσφατο οἱ δε σύνεγγυς -

103. πῆμα - λώβη , ἀναπημονὴ - Neque haec

ad OS.I04. δήριτον - μιαχον , ἀκαταμὰχητον - 109. ναρθηκοπλήρωτον δέ θηρωμαι πυρος πηγήν - την ἐν Δρθηκι θησαυρισθεῖσαν ζε Cum fragm. ERATOSTHENIS. Hunc opinor , ceteris minus decuriavit pilomator. Ill. πυρος - δος, τρίβ0ς ὴ ὀ του ποταριο ρευμα οὐδ τὴν διἁβασιν αυro ' εἰ τας γέφυρας ' καὶ ἀφορμή Huc non iacit. I22. εἰσ0 χι νευσιν - εισπ0ρεύουσι και ἐνεδρεtχυσι αυλήν. - κοίτθν, ἐπαυλισμον Ira πινὰ θισμα - κίνζμα πλήθους, παραγώγως, ἐξ ου πλῆθος παραγίνεται, πακούεται - Frustra Schol et L. παραγίνεσθαι, non videntes , comma requiri, et per πακούεται explicari insolentius vocabulum κλύω, quod statim sequitur.

32쪽

25. πέλας - γείτων, ἐγγῖς, πληοιον - 126. αι θήρ - ni τὰ νέφη τοπος ira φοβερον - δε βον εμ φοβον φοβερον - δε Δητήοιον - Eliam ias quattuor glossas non opinor huc lacere. Slatim cum hanc agendi rationem instituerem, duplici nomine eam sallacem sensi, etiamsi ESYCHIL Sapti subsidix contineret Nempe et quaedam vocabula, ut revera accidit in ἐφεῖτο, diligentiam sugero poterania et alia eaque maximi momenti, scilicet ubi I EsrcHII scriptura in primis litteris a recepta discreparet, omnino sic non inveniebantur, ii in superioribus allere me debuι ευωριαζειν cum Iecepta lectio sit ζρωιὰ ζε ιν. Alteram igitur indagandi iam agressus sum: tum propter has causas, tum ut omnino haberem in unum contractum omnem apparatum Esrc IIII ad ΑΕscur-Lum edendum Perlegebam mempe ΗΚSYCHII opus,

bam omnes glossas verba eschylea spectantes, praeter longiores aliquot, quas annotabam: addebam locos poetae, rubi istiusmodi vocabula occurrerent, Hum modo numerum sere quinarium mon superarent , tum enim ad MELLA Lgncam ablegabam. Eos ver, locos sere Omnes, mutandi numeros VEL Lavgni in lin- dorsanos causa apud hunc quaerebam, qua cca sione data, paucos quos WELLA LERLs commisit errores invenire debebam , et inveni.

Hoc pus usque ad vocabulum ἐξαισια, i. e. v tertiam sero g sucu II partem, spe in dies minore produxi. Iam nunc persuasum habe , ne unicam quidem in acingsycii II parte lectionem exstare meliorem receptae, i. e Pindo ianae cum paucis e α. correctionibus.

Qua de re etiam aliquid dicendum habeo; sed primum , ut planior fiat sententia , excerptorum specimendabo. Selegi glossas in vocabula a litteris T inci

33쪽

γουν - τοίνυν Suppl. 20. Agum. 432. 1426. Philocl. h. 228. SCHU TZ. Hinc nihil novi apparere, certum est, multas vero turbas dedit vocabulum γονέας gamemnoni tributum , eum sit , ut indicavi , ex ipsa ne Choephora

rum.

In memoriam revocare licebit , periisse ex ipso a. qualernionem 164p. continentem Vss. 757 Agam. 310-1067, et sequentis quaternionis soli a tria postrema 12 pp. 3, continentia gam. Vss. 513, 1160 - ., et initium Choephorarum usque ad s. 10 , quem primum denuo exhibet S. Folium unice servatum continet s. 93 , i. e. c. si in singulis p. Itaque a singulis p. contineat necesse est . 47xss. 16m 4 α 52 43-50 dicit Co B in coli ad . 067 periere itaque in altera lacuna us c. 56.

i. e. desideramus c. 40 vel 50 vss e primis Choephoris , aut ad minimum 30; non enim plura, pinor capere poluere titulus, elenchus personarum , hypo-

ihesis nempe et auctore OBETO , elenchus personarum in a. per lineam continuatur , et Ipotheses in ceteras EscΗYLI sabulas non longae sunt. Eaedem lacunae sunt in ditione ROBORIELLI in caeteris quantum scio SS. solae Choephorae truncatae sunt. Itaque hoc certissim argumento est, quod neque LMsLLI Us neque MaRΚscΗEFFELIUS sustulerunt, tum B OBORTELLI sontem unum esse Mediceum , tum vero omnes Codd. integrum Agamemnonem exhibentes aut OBORTELLO i552 antiquiores esse aut non ex ipso α. sed ex eius apographis derivatos. Salintem eo iuniores nec multi erunt , nec boni est in nu

Itaque ΗΕSucili tempore hae duae lacunae nondum exstiterunt, quippe ex ipso α. HESYCHIo multum iuniore, deperdita parte tragoediae. numer vss. apparet, verisimillime exstitisse in eodem codice initium Choephorarum. Verum est, ceteros Codd. e α. servasse Agam .mnonem, quem igitur integrum describere inde potuerunt, initium vero Choeropharum , etsi in eiusdem solii versa pagina exstans, qua finis Mamemnonis, O miserunt quae dissicultas unica ratione levari potest, nempe si statuamus, huius soli paginam versam macula contaminatam suisse antequam s. cum primus inde fieret apographus. Iam si haec vera sunt, ESYCHIUS lacu num iram-

34쪽

l. EXPOSUIO FUITIUM.que nondum cognovi , et si pro Choephoris δεα-mexmionem laudavit, hoc errore fecit quod praeter- videre omnes V. D. huc de re agentes , nescii haec folia ex ipso La. periisse. Quod me COB ET V in collatione docuit; at V. BD. nihilominus culpandi sunt cum idem iam a l557 monuerit 'VICTORI Us ap. BL OnF. Praes ad Agam. d. ip s. p. IV. V. Errat igitur

BL OMPIEL Dus ad Choeph. 067, ipsi 053ὶ D unde is discimus hanc sabulam iam esychii temporibus

D cum Agamemnone confusam suisse V si plus sibi voluit, quam describentis aut epitomatoris errorem notare, aut memoriae lapsum eius, qui hanc glossam scripsit. ΗEsycHis autem sine dubio habuit exemplar lacu nis nondum mutilum. Scilicet prioris lacunas locos sqq. respicit in glossis suis , quas notabo

495. διη)ία κονις. Nempe haec sunt, quae ad AESCHYLI mei marginem ex Collectaneis olim et aliud agens annotavi, iaut plures etiam esse possint a me missi. Neque Ηκ- SI cIIII partem maiorem complexus sum quam illam Λ - ἐξαίσια, a me excerptam. Deinde ex annotatis plura utpote incertiora misi. De altera lacuna non annotaram nisi hos locos:

Glossae non tales sunt, quae rem conficiant. Accedit alia dissicultatem augens: AzKEΥ'ΟΙΣ - φιλοῖς, ἀπαρασκ&hις. ισχύλος

Αγαριερινονι - At vocabulum σκευος neque in θυα- memnone ALBERTύs , neque UT LER Us aut 'VELLAUE-nus in tot AESCHYLo invenerunt, aut ego felicior sui. Ceteroquin rem ipsam mertissimam esse apparet ex

Non omnes, pleraeque tamen certae Sunt.

Superest quaestio, an integras Choephoras habuerit Esrcuius Potuit nempe et apud eum initium periisse , potui minus excidisse quam e radice , Otuit in his, quae a Medice exsulantes HESI cII IUS

habuisset, vocabulo ἀσκεύοις locus esse , nempe quod, ut γονιας , ex Agamemnone adduxisset EsYcIIIos, ut qui ob deperditum exordium Choephoras non agnoverit. Verum est, haec omni verisimilitudini contraria esseri sed haec omnia tamen facta esse possunt; sic demum vocabulo ἀσκεύοις locus invenitur et quod gravissimum est , E SYCHIs Choephoras unico loco adduxit, ibique sub nomine Agamemnonis. Habuisse Esycii Is Choephoras paene in legras, apparet ex glossa ΠPO SA EI : - προσεγγίζει

Iam προύς κυρεῖ est vocabulum rurissimum , quod ab

35쪽

non ERO et ΛRIsTOPHAI prorsus exsulare e SERBERIei 1R1vELLAE indicibus apparet sed et praeterea illud apud scriptores ante ARISTOTELEM invenire non potui, nisi προσέκυρσα bis ΗΕs Theog. 198. SOPH. O. R. 1299. laque salis certo si alui potest , hunc nostrum locum ab EST CHIO illustratum fuisse. Praeiere glossa 'OMI 'ΓΥΡΙΣ - πλγηθος, χλος, συναγωγη, υνελευσις - hunc nostrum locum x s. 10 spectare potest. Nempe Tragici id vocabulum non habere v ntur nisi Agam. 4 un. Hipp. 1l79. Iam conficienda est quaestio : habuitne EsYcii Isseos uss. quod desideramus si habuit aliquot ss , habuitne omnium primos cum inscriptione sabulae 7 Illud conficere dissicillimum esse omnes statim intelligent , quoniam vocabulum istiusmodi , quod ipsum HEsYCIIII glossa spectaret , in iis T ss. quaerendum esset, qui felici quodam casu ad nos pervenere. Nec exstant glossae nisi inae :s2ὶ ΣπMMAXOΣ - βοηθος - s Ti. 'INAXO - ποταμος quae huc lacere possent ea igitur, quae statim minime verisimilia esse dixi, et id , quod ex iis sequeretur, aliam codicum lamiliam iam olim in initio

Choephorarum , sed minus quam a trunca lam ΗΕ- sycni ad manum fuisse, salsa a nobis credi possunt, non vero mathematica evidentia redargui Concedent vero omnes, haec sere certo salsa esse, et etiamsi vera forent ex supra disputatis luce clarius evinci, nullam aut sere nullam ex ESycnIo nisi ad augenda Scholha utilitatem proficisci. Cum me ita destituissent omnes , quos speraVeram subsidiorum lantes, nil restabat nisi ut ipse et coniecturis poetam emendare tentarem, et novas rationes aggredere , quibus o praesentibus subsidiis per pararem De quibus igitur nunc dicendum erit.

36쪽

c c0ΝΙΕcTΓR VIM PROMETHELM INFERENDAE. Paucissima praemonenda sunt , antequam ad ipsum enumerationem accedam locorum quorundani ex iis quos coniectura tentavi. Nempe duplex coniecturarum genus omisi, incertiores quae viderentur , et eas , quas

alii praeripuissent hoc autem persaepe mihi accidit, nec actum doleo. Vobis contra doctissimis viris, Ili RS cIIIGIO, ALCKIn aliisque, si sorte sunt, gratias habeo agendas pro egregiis argumentis , quae et mihi plurimos fructus attulere. Contra moneo , si sorte vel hic vel in caeter hoc opusculo nussum adscripsi nomen , haec aut in vulgus nota esse aut a me prosecta quod si qua in re imprudens omisi , veniam commissi rogo sciens nemini debitum honorem vel tacendo detraham.

II NOVAE LECTI 03ΕS Vss. 36 sqq. 263 sqq. dlInterrogationi si quid addendum est, certe addi oportet novam causam quae ''Ηφαι τον ad Promethei dium impellat talis' vero causa vocabulo θέον non inest quin immo sorte ad minuendum dium valere hoc posset, respondet nempe Deus o συγγενες τοι δεινον. Contra aptissime haec quadrant, SI LEGΛMES θεος. Cf. Ss. 29. 'Hψαις ος. 3l. θεος θεων γὰρ υνυποπτήσσων χολον κτί. 92. Προμηθεύς. ἴδεσθέ c οῖα προς θεων πασχω θεος. Sin vero θεος legamus, sententia non procedit. Sed s. 38 et languidus est et urbat ιχομυθίας responsionem , in qua ubique ματος bini vss. utitur Prometheus singulis: QUIBUS DE CAUSIS EO AESCHILO ABIUDICO.

Ferri posset sortasse ἐλαφρόν, sed totius credo illud in textum subrepsisse quasi ad ποδα pertinens. L. ἐλαφρος , i. e. qui in tuto versatur , Pronus, facilis est ad alterum monendum. Cui rei non adversari opinor , quod exempla huius ipsius significationis nulla invenerim.

3 Personarum noniana maiusculis excusa initi uni ἡ σεως indieant litteris cursiris quas diculi niuiliasu ρῆσιν.

37쪽

2I0. τυχον τ' ερημου του δ' ἀγείτονος πὰ γου. Mira videtur haec consessio in eo , qui modo dixerat se omnia scivisse; quam dissicultatem nullo modo sustulere V. D. Praeterea ipsa res in his male exponitur. Incipit dicendo , se non omnia scivisse , et quidemion oravit, aut sibi Λία poenam esses inflicturum aut , quam severa illa foret.

Sed ipse dixit uss. 10 sqq.:

ceterum dicit προς πέτραις πεδαρσίοις et ita Rob. Sed La. δαρσίαις , sorte indictum interpolationis. Ipsam locutionem allegal vs 4 defendit Lus L .ap. L. 1 181. E. R. p. 23l. Eiusdem vera addam ibid. :D Haec verba plus una menda laborare videntur. Haud sa- cile crediderim Tragicum τοιαῖσι dicturum fuisse , cum eadem opera Scribere posset τοιαῖςδε. De hac ro

Deinde m prorsus supervacaneum est' simm La linum , non Graecum D et pro τυχον malim τυ-n χων .... in apud nostrum τοιαισίδε et τυχων re- Dpono. Sed τοιαισίδε Graecum non esse opinor certe et ego non invenio, et non habent kEscHI LUS,

370ὶ 655. 669. 864. 873. 13. 32. 964. 1026.l054. 089. Parenthesi et hic et per totum opusculum locos includo , de quibus vel levissima possit esse dubitatio, uncinis ubi de lectione non

constet.

Vocabulum πώγου ex vss. 117 129 etiam huc ut invs 2 inferri potuit, ubi a Rob τοπω quod igitur servandum est, donec certius quid ea de re constet.''φηριος et ἀγείτων , etsi non prorsus eiusdem significationis , ταυτολογίαν tamen emcere videntur. Quae argumenta salis me movent, UT HAEC INTERPOL aTA REDan quibus eiectis , et sensus melius

procedit, nempo mentio futuit mali, ut animus a Prae

38쪽

sente calamitate ravertatur, raptissima est statim posi

nando . quod iam dacturus est Hoc vero impediuntvss. de quibus agimus, nec optime Oceanidas a malo praesente revocaret Prometheus. si ipse, ut h. l. sa cit, mentem earum iterum e necteret. 284. q. s)KEA IVO a σηκω δολιχῆς τε ομα κεLύθου

2M. διαμειη ἁμενος προς σε, Προμηθευ. Vocabulum ηκω, arium , absolute stare posse statim apparebit e s. 299, et notum est. Contra

ηκειν προς τινα vel ipse AESCHYLus habet 4 locis, Aram. 647 679 Choeph. 659. Prom. λυομ. r. 81 DF. 64 1ΗR. 18 Sc ΗΓ TZ. Verum constructi postulat, ut προ σέ pendeat διαμει l/ώμενος illud autem ante PLOT Cim. 10 nemo quantum scio posuit ad . . STEPH. in v. legitur enim διημείβετο προ αυτον τα ἱμὰτια : Ubi b-

πώπταινε δ αυτυς ριή τι πημανθὴς δω. Iuliis premuntur ea verba Primum κτο, αιτιας esse nemo potest παντων μετασχων alicui qui culpam confitetur, sed inoc argumentum mihi ipse eripiam, si ostendero s. 331 Spurium esse. Sed ceanus non ideo extollendus est, quod culpa e αἰτίας exemplus sit nempe talis est ea culpa , qua non vacare se gloriatur Prometheus ; sed quod κτος αικίας contumeliae sit Oceanus. s. s. 326 sq.:LLρυμ o a' χυν Ἀρωτα , πιιτίαν καθ ηντινα αἰκίζεταί με , 0υτ δὴ σαφηνιω.vs. 25 sqq. L AOPO a. τοιοῖσδε δή σε Ζευς ἐπι πιι τι ἁμασιναικίζεταί τε Ουδαμ. χαὶ κακων. quibus accedit quod s. a 7 pro αἰγαίας, quod metrum postulat, Rob. αιτια habet et saepis,ime permutata sunt.

πλείςων μετεσχον εἰς νηρ Ηρακλεει. Similiter usurpat ipse AESCHILUS μετεῖναι quod Verbo ροτεχειν pro passivo est, ivm. 575 xορος. τί του δε σοὶ μετες πρώγματο, λεγε.

39쪽

κ ἐμοὶ πολε cio μετες ιν, Ουχὶ σοὶ μονω. At μετατολμαν, opinor , nemo umquam dixit non habui ne STEPH. quidem neque mesis cogitari potest, aut constructi τολμιαν τινος τινί. Os vero, si qui sunt, qui et ετ subaudire volunt scilicet, nil

moror.

Deinde nego, ceanum Prometheo socium omninosuisse. Non habent HESIODUS et ΛPOLLODORUS, quorum auctoritate in Mythologia maxime standum est ceteros si qui sorte erunt , ex ipso Esc HYLi illud hausisse arbitror. Sed , quod gravissimum est ipse poeta obloquitur , fecit enim dicentem ceanum s. 338 sq. μυχω γὰρ αυχω τήνδε δωρεὰν ἐμοὶ

δωσε ιν ι', ως τωνδέ ' ἐκλυσαι πονων. Non ver in solemus , ut , sociis Iacinoris alicuius prae ceteris sociorum poenam remittere. Attamen potuerunt seriores sine graviore quam qui

facile committi posset errore vel ex AEscΗr Lo non interpolat illud petere ἰ nempe ex s. 334:IΠρομηθεύς. 'ἁπταινε δ', αντος μή τι πημανθῆς

μὰς ει εχθραν ἄλη. 'ΩKEANO Σ - τω νέον θακουντι παγκρατεῖς δρας; ΠΡΟΜΗΘΕΠΣ τούτου φυλασσου ει= ποτ' έχθεσθῆκέαρ It que s. 33 AES cII rL ABIUDICAX DUM PUTO. Porro toli sententiae obiiciendum est , quod tres 3ss. posteriores singuli per se stent et maiore interpunctione separandi sint, ratione minime esc/ylea: hoc enim poeta , ubi persona continuatur, in toto Prometheo non fecit. Sed hoc levissimum est , et vix argumenti nomine dignum. Gravius est, quod νιν 0 habet, quo se referat. Nempe etsi menti satis apparet, hoc vocabulo Λια significari , tamen et huic et multo magis auditoribus male egisset poeta haec scribens, quia hima

quin immo penultima menti , ultima ibi ε ς ante h. l. nominatur , distat xss. 20, nempe s. 13. Argumentum Promethei, huic s. inclusum , neque ipsum bonum est. Non facile ris movetur, inquit, non est ευπιθῆς igitur innino πὰντως eum non movebis. Sed et hoc et quod duplex sit nos argumentatio per repetitum γαρ , leviora sunt Ego tamen Eud g

40쪽

vuΝc s. 333 ΑΕScΗILELM REDERE JoIGI.Accedunt indicia interpolationis, si quidem illa nota marginali originem habuit, lectiones πείθεις pro πεισεις, quod habet a. et Medbi Medis . et ευπειθ sit ianta contra metrum pro ευπιθής, ire. 0b.

Duplex illud γὰρ defendit Ponso As ad On Med. 13 sq. 138 LoMF lex errore adductis h. l. et Suppl. 494. 483 sq. F. Choeph. 75i. 753 sqq.

DF. 989 sq. Et certe demonstravit, hoc argumentorem non absolvi.

Facilius apparebit , in s. 334 illud , quod ad

0ceanum pertinet , non esse , ut ipse circumspiciat, ne mal assiciatur , sed ut circumspiciat , ne ipse sibi malum inveniat. quapropter inter δ' et αυτος comma ponendum est. Iam restat s. 32. De quo dubito, etsi propensior ad eum damnandum : quo facto meliorem sententiam haberemus , et sublata esset suspicio ea quam movet eius sedes inter duos uss. spurios. Accedit

interpolationis indicium , quod pro μηδε legant μη δέ La. Rob. De collatione SALVINII lacent, ubi non adscribo, ET LERGM, SCROT ZIUS , LoMFIELDLS,

Sine acc. et personae et rei vel sine verbo non habet

posse opinor.

370 sqq. 'sὸκεανος. τοιονδε Τυφὼς ἐξαναζέσει χολον θερμοῖς πλής ου βέλεσι πυρπνοου ζαλης,

καίπερ κεραυν Ζηνος ηνθρακωμενος.

v stantivo epitheta adiungantur Non est tamen pror- usus inusitatum tria epitheta uni substantiu apponi. '' Bebuisset , qui talia pronuntiat, exemplis sententiam adstruere, quam non possum quin pro falsissima habeam. Nempe spurius est EscΗ. Th. 10: Eτεοκλης. σωφρων, δίκαιος, ἁγαθος ευσεβης ἀνήρ Itaque θερμῆς et auctoritate documentorum et usu defenditur. Sed tum θερμὰ βέλη, tum αλη θερμή mirum quantum riget. Scio quam sallax sit tale argumentum , sunt tamen ineptiae tam pulidae, ut eas vix ulli sano tribuere possimus in harum autem nu

merum hanc refero.

Deinde πλης o quid significat Nempe insatiabilis Credo. at si quis insatiabilis est, aliquid esse

SEARCH

MENU NAVIGATION