장음표시 사용
21쪽
I. EXPOSITIO FONTIUM.ques apud eum aut Achillem cum Tiresia colloqui
aut umquam reditum serio molitum esse.
702. ΠPO E OPTONEIA EΛI'A: - ῆτις Κισθένη πυλὶς ἐσί τἐ ist Κισθήνη, cs. CRATIN. ap. ARPOCa in v. κἀνθέ,δ' ἐπὶ τερματα γῆς ' ξεις, καὶ Κισθη νη Ορος bipes, ubi metrum rem conficit idem vitium infra repetit Scholhasta. Porro in longissimo Scholio tertia Graea dicenda est Πεφρηδω, non φυδῶ, cs. ΗΕs Theog. 273. Infra legitur αἱ Γοργονες ησαν 'Aσθενω, η υρυαLία καὶ ἡ δε--δουσα credes describentis errore tro 3 Σθενῶ, es. APD. M. ΙΙ. IV. Ceteroquin neque hoc verum est nomen, nec a θειν ut habeti Es Theog. 276, sed Στειν o. quod scilicet a Gεινος derivatum 'p- ponendum est nomini υρυὰλ ut ab υρ is deducto. Dicens de vulturibus et Arimaspis Scholiast addit: περὶ 'Ησίοδος πρωτος ἐτερα χατο. Voluit HERODO II locum notissimum IV. 27. 957. PITON: - βασίλευσε πρῶτον μἐν 'O φίων eiic d ut caeteris conveniat καὶ Εὐρυνομης, πειτα 6 6 καὶ Ρεα , μετὰ ταυτα ὁ Ζευς καὶ 'Hρα - Εst υρυνομη vilii autem culpa penes ipsum choliasten est, qui etiam ad uss. 954 nominat o Ευ- ρυνὴμην. Cf. P. Rus D. I. 503, LYCOPHR. 192.
Eliam in ceteris sequitur Es Theog. 21- 617, neque iniuriam seri h0mini opinor, si tu luamus eum vel
calamo , vel memoria lapsum , aut ex docta quae ipsi videretur coniectura , suum illud Σικυον hausisset ex Μηκων ii quod legitur s. 536 potuit enim , qua est doctrina, sic pro ΣΩκυῶνα scribere qui Inscriptiones et Codd. SS. cogitare velint , haec non tantum a se invicem disserre sentient, quantum prinia specie videtur , ob commutationes litterarum , ι eto, vel o , cum litteris ει η et O. B ad 14. Etss': - πὰρ χω - 6l. ΣΟΦΙΣΤΗ Σ PN: - ἀπατεων πὰρ χων ἔ-
22쪽
'Hρακλῆς - ιγγεα dicit, qui si υγούς. ipsi autem Scholiastae vilium incumbit, nempe ad s. 865 Suum 1ιγγέα repetiit. Deinde Io cum ceteris more Graeco ad redecim genera efficienda annumeranda est, et Proelus eximendus, nempe ille fuit Acrisii frater, non puter. uod utrumque miror fugasse accuratissimum L On-FiELDon in Glossario ad h. l. , nec monitum abi LMS-LEIO. Aliis nominibus errat Schol. Faehs , sed recte annumerat onem: simili modo recte Epaphum
Iam ut ineptias ostendam, nonnisi singulos locos annotabo , sed ex ungue leonem prodentes A ad 362. A 'SESPONTII ΘΠ - ητοι - σθενησε καὶ ἀφῆκε την δύναμιν ' ον τοπον si τροπον καὶ οἱ εμβροντητοί, ο γαρ δενον τῆς ξζρας ἀκούον
Iniustus essem aut negans, aut tacens, nonnulla utilia hisce Scholhis inesse , grammaticas nempe aliquot annotationes ut bonas. Ea vero non annotabo propter Varius au Sas. Primam, quoniam tantummodo numerus harum anno lationum pretium Scholiorum potest ostendere, atque igitur nihil reser eorum excerpta typis mandaro, in ipsum genus omnibus notum sit, qui haec studia attigere. Altera accedit causa, nempe ad meum propositum non facit, nec volui ostendere nisi hoc, ibi novae Editioni undamentum non reperiri. Denique annotationes quas dixi, perpaucis exceptis,
omnes universum Graecum sermonem, non vero proprie 1 EscΗYLUn spectant. Contra opinor huic mori V. DIJ. obviam eundum quo scilicet proni sunt ad omnia eximie laudanda quae tantum non severe damnanda sunt qui mos magnas in Esc HYLI Scholiis turbas dare , si quis interpretibus fidem habere pergat, ubi ad coelum ex-
23쪽
tollant Scholiastas nostros. En primunt editorem Bonon TELLΓM p. 3 Epistolae praemissae ad MARIAN LM AVELLL M, scriptae Id. Nov. 155 l): Habebis igitur mi Mariane a me . . . . esch Iliv Tragoediarum explicationes insignes , ac ruditionis N plenas, quae praeterquam quod ipsos V studiosos Μ adiuvabunt in Poeta hoc intelligendo , magno etiam
Derunt usui ad aliorum authorum tum Graecorum, D tum Latinorum obscura loca cognoscenda.
Ita ' VI cIORI Π ap. LT L. Praef. p. X ea et D Sophocleis et multo magis uripideis auctoritate
et vetustate antecellere V aTrmat. Itaque iam satis ostendi , plures exstare horum Scholiorum recensiones aliam alia peiorem , omne Se eodem fonte ortas, nec nisi unicum sibique ipsi interdum adversans testimonium praebereri crisin perbonas lectiones omnino non adiuvare, saepissime nugas tradere, nec posse ingenio auctorum supplere, quod monumentis deesset.
Haec Scholia, docta scilicet et antiqua , ad ditionem comparandam excerpsi, et iam nunc firmiter persuasum habeo , non posse ex illis Esc HYLuM aliquid memoratu dignum lucrari quibus subsidiis deficientibus, alia indaganda erant.
Tempus et opportunitas hic desunt , ut quantum potero demonstrem , Omnes qui hucusque usurpati sunt codd. SS. ex unico hoc esse derivatos. Sum ciat notare, omnem veri speciem eam sententiam defendere; spero lare, ut post aliquod tempus rem accurate investigem. Addam tamen, dubitationem aliquam subortam
fuisse huic et illi V. BD. attamen etiam hi de summa rerum consentiunt. Praesertim duos volo in ΛΕ- scuYL fere principes, quoniam P0RSONUS hunc poetam vix attigerit; Lns LEIUM dic et HIRΚscii EFFE-LIUM, utrumque immatura morte praereptum. ΕLusLEId sententiam significavit in censura 1 o
24쪽
D 4eschylus hich haveo et eun examin ed a re trans- D scribed, mediate ly r immedia let , rom the samen e0py , ,hicli oppearso have furvive nione to thev generat rech os ancient cliterature The concur-Dre iace, there re, is sty or sive hundred manu-Μ script os Aeschylus in the fame lection, implies no Dinore , aliam that in the in th or 'enth century, D suci a rea lingis a discoxere in a single manu script . DIFossa nΛXil sc RIPT No Ex Is TED, and could bo D verisi ed. perhap. it numero us progeny mighi eis fas et disposod os uo 'hae in ahers is , Ly-rocheis' 'squalem igneam sagittam vocare solemus; vel rachelS, ludendo inservientes, mempe ad Gaciendos linnatos globulos cs nolum LMSLEII D aster Ille ex amplevis ille biblica manu script os the universit os 1l-Μcala. ' quae opinio etsi falsa mihi videatur eo tamen graviorem habeo quod ipse LMsLEius Codicem Medicetim vidit et cum editiones SOPHOCLI saltem contulit. attamen ipse aletur p. I 67 A. R. 248: Editores commoni exaggerat both the number and D THE FAITH os thei manu script authorities. I single D in correct and recent op , is some times style mirae di idei et elus talis exemplaria ἰ an a print ei edi-Μ tion is frequently quo led inde the a me os alii, libri , nonnulli codices etc. II1RΚsCHEFFELIUS in egregia scriptione : Die Emen-ndatione fabulae Aeschyliae quae Supplices in- , scribitur '' Mus Rhen Phil. d. WELcΚEn etBIT scii L. Nova ser. V. 847. p. 6 2l6 p. 8l, proposuit sequens stemma Codicum ei dilionum:
Cod ex archetypus quem credit lim exstitisse.
Cf. autem de ditione ROBORTELLI quae infra disputavi ad II EsrcHIUM, I. III. Nempe cum Ob easdem quas Med. lacunas habeat, lacunae autem au
ipso Med. ortae sint, necesse est, DB0R TELLU I etiam non alias sontes habuisse quam aut ipsum Med. aut eius apographum recentem , post Ortas lacuna conscriptum.
M1nΚscii EFFELIGM ver sesellere subsidia, quae pessima habuit p. 163ὶ collationem SILVINII et alteram receptam in Ed WEI GEL. quam non vidi , sed MABKS. ipse eam Sa in ian tantum accuratiorem dixit p. 163. Itaque iam LusLEILII conabor Ostendere minimum inconsideratius locutum esse dicentem , ESCHIL CO-dicum Archelypum fuisse scriptum saecul non vel decimo, et esse eum Medice an liquiorem. Nempe ipse Med. est saeculi decimi, nec aliunde derivatus nisi e S. quodam character unciali exarat , i. e. longe vetustiore quam Codd. saeculi noni Accedit, quod iam saeculo sexto ad ultimum , probabiliter iam saecul tertio . Chr. OEScΗILI extus sere iisdem
quibus hodie vitiis laborabat. quae dixi , si alim si poter demonstrabo. Et quidem de texti iam saeculo sexto tertioque depiuvato 4 v
25쪽
agam , ubi ad ligsycii Idu pervenero. Ut putem ostendam , sontem Codicis edicet esse Codicem unciali charactere scriptum , enotabo lectiones huius S quibus nititur haec mea sententia. In notandis lectionibus sic versabor. adscribam lectiones omnes , quae mihi , idebuntur id tropositum Jacere; addam, de quibus vel aliqua suspicio eiusdem rei oborietur , quia rei inutili, addere halo quam imittere meeeSSaria. Nussas tamen e COBEII collatione lectiones dabo , nisi quas ipse diserte significavit, neque eius silentio utar. Litteris etiam incialibus varietatis originem anno lassem , sed vetuit Iporum penuria. Subiiciam lectiones INDOR FI , cuius numeris utor ROBORTELLI , ut eliam aliquatenus hunc o Medιceo hausisse appareatri Medicet ex collatione ALFINII qua usi sunt Γ TLERGs, Sc ΗΓ TZIL M, BL0MFIELDs , WELLA LERL , ubicumque exinde lectiones annotant. Etiam Sc ΗΓ TZILII non alia collatione usum esse , iis apparebit, qui eius verba I. p. VI conserant cum BUT L. VIII. Praef. p. III sq. BL0MF. Prom. p. IX. quod vero et has lectiones adducam, sit comparandarum quantum potuerit collationum gratia. Mediceum ex OBETI collatione notabo a. La rentianum A. , quod ad SOPHoc LEM iaciti LusLEIUM; simul distinguendi gratia a collationibus ceteris , quas Meds. Aedb , Aedbl. Medis no labori nam etsi omnes una SALVINII collatione usi sunt, non tamen ubique omnes adducunt, et est sorte alter altero ac
Leetiones Medicet Iectiones Me aeotiones eae collatione Diuii. dieri eae collatione Cobeti. Robortelli.
τῆσδ' αἰκίας υπερεχοντας. Sed recte ἡ περσχοντας Scripsit
26쪽
Lectiom sine licet aectiones Me Lectiones Lectiones eae collutioue dicet eae colla Robortelli Dindorsi. Sutrinit.
hi tamen lateor , esse in his plurima , quae avent opinioni alium etiam Codicem interfuisse inter Medi-ceum eumque, qui uncialibus characteribus scriptus sit. Quod nunc mitto. Unum ex SS. ante Medi-ceum, aut ipsum hunc librum, ad verba dictantis
esse exceptum sidenter contendi potest. BOBORTELLO autem ne quis nimium tribuat , velim cogitet, me consulto recepisse lectiones Medιcei et manifesto depravatos , dummodo ad propositum pertinerent. Inde iactum est, ut hae lectiones ostendere videantur , vel ipsi a praestare ROBORTELLUM. Iam vero et notum erat et planius etiam ex tabella apparet , quam negligenter SALVINI G contulisset Codicem , et Simul quam parum e usi essent ditores. Immo ne Collationem quidem ab e consectam Suspicor, sed Codicem inspectum modo , ut in quibusdam sat tamen multis uss. de eius recensione con Staret. Exstabant praeterea collationes PRIENI , FRANII , qui
GELII , qua usus est MARΚ8cΗΕFFELIUS. Earum vero nullam usurpare mihi licuit. Mihi autem congrcs collationem ab ipso ad Sc ΗΠ TZII Editionem consectam usurpandam et transscribendam concessit, unde magnam spem emendandi Esc HYLI concepi, quae nunc ut ostendam sesellit. Propter FRANcΚΕ su pag. VIII addo , o BETUM temporis an gustia pressum Scholi omisisse. Ut igitur ostendam etiam hoc codice novam diliο-nem haudquaquam posse niti, eadem prorsus ratione qua supra omnes lectiones diserte a CoBET memoratas anno labo , quae vel meliores videntur in 1 ianis, vel pares.
Robortelli. ἀπανθρ τόπον ἀπανθρώπω
27쪽
Salis opinor apparet, vel hoc S. etsi praestantissimum non posse fundamentum novae ditioni praebere quaerenda igitur erant, an vestigia codicum antiquiorum indagare possem quomodo autem hoc secerim, iam sequente capite explicandum est. 3. IIgsycii II LEX Ico Ν. Et alia causae me impulerunt , ut ea subsidia prae caeteris in I ES PCIIII exrco quaererem , et quod La disertissime prodit , sontem suum esse Codicem unciali characlere scriptum. Quomodo factum sit ut haec me ad tractandum EsT CHIUM impulerint,
Opinor , EsYcRILM islexandrinum vixisse saeculo tertio post Chr. n. haec est sententia plurimorum V V. D. , et contraria opinio exinde mihi orta videtur , quod illi non cogitarint, quam mulla insititia in Lexico occurrant , ut de Glossis Biblicis accurate ostendit B EXILEIUS HEsrcΗ. d. Alb. , pist in ed. do Glossis sacris in Es insititiis, T. I. p. rasq. - in ima p. exstat haec notatio). Auctor huius sententiae est FABRIcId in Bibliotheca Graeca T. IV. Ed Hamb. 723. 4'. 2s L. XXXV p. 543 sq. quem etiam addidit in praelatione diligentissimus 1 LBERTUM, I p. f. Suspici oborta est FABRICI mansitque ipsi pro certa, an ortu
2 Et nos scu' id de Hesyehio Illustri Milesio , Christianoap. LR. I. p. h 2 Sed ii videtur FABRICId secutus.
28쪽
Duesychius Alexandrinus cuius editi Graeca veteris, instrumenti ieron Tino aliisque celebraretur, qui-Μ que tertio post Christum natum seculo floruit , pro D primo ac praecipuo auctor huius exici habendus, esset. Nec qui recentissimum censent II EST CIIIUM, maonam ipsi antiqui talem negant, ut DTenigelium D . . . . eundem esJchium saecul Sexto putare recen-Μ liorem p. 546 memorat FABRICIss.
Habuiti laquei Esycii IUS lux icon DIOGENIANI , quem eundem laroemiorum etiam in odio superstitis collectionis auctorem in eadem pistola appellat DIOGEN NUS ver , qui circa HADRIA XI tempora li7 l38
λκεντερον natum fuisse ANTONI et IcEROX Coss., Λ. U. C. 69l , a Chr. n. 63 ut SUIDAS in V. reser t. Potuit igitur iiDYMυς salter habere exemplaria ΛΕscur L antiquissima. aecliones, quas inde decerpsit, corruptelis quidem etiam posthac obnoxiae sue - sed multa sunt, quae hanc difficultatem elevant. Nempe hae uectiones, in MSS DIDYMI servatae, aliam sortem labuere et corruptelas passae sunt diversas a, iis , quas ipse EscuYLI textus , ita ut sibi invicem opitulari possint. Deinde lectiones a B IDYMo excerptae, cum sibi adiunctam interpretationem habeant, et alphabetica serio procedant, longe faciliores emendatu esse debent, quam ipse textu poetae. Accedit , quod DIDYMc ut explicaturus censendus est dissiciliora se legisse , ita ut ex eo medela peren
da sit ipsis iis locis, qui et intellectu dissicillimi
sunt , et corruptela prae caeteris obnoxii quae vero de DiDyno dixi , ea per eius pilo maiores imminula non sublata credebam.
29쪽
Omnia vero , de quibus disputavi, nihil essent, si probaretur VALCKEN AERII sententia Schedias ines de Epistola ad aulogium , in URsINI libro VIRGILI sis D conation Scriptorum Graecorum illustratus DLeov. Oulon. 747 8'. p. 150-163 i. Ille enim
et exici prout hodie exstat i EsycHIUM scriptorem credit, et Epistolam id ΕΓ LOGIUM tum longe recentiorem, num impudentissimis mendaciis resertam censet Sed eam sententiam aesulavit, et accuratissimum duisse scriptorem ad ELOGIUM eundem ac HEsrcHI Us noster , evicit in ΓΗΝ ΚΕ ΝΙΓs in Praef. ad
ALB. ΙΙ. p. IV XIII nec Opinor ulli duuio post eius argumentationem locum manere qua He resummopere doleo , me inspicere non potuisse AAKII librum aeaeici Hesychiani ver origine et genuina forma quedi et Lips Becher, quod sero demum innotuit. Iam cum BENT LEI Us spurias esse Glossa Sacras in hoc exico ostenderit , concidit argumentum , quo nisus I. 1s1LBONUs ad ATHEN. I. . EsrcΗILII pro Christiano habuit. Itaque nudo argumento contrariam sententiam defendente, stare possumus ΒΓΗ NKENII verbis sit p. xiii DNec sorte mullum a ver aberraverit, qui hinc col- D ligat, EsYcΗI0M non suisse Christianum. Nam Chri-Μsitani Gium malici non id eo ei unt, ut rariora vocubu-ia
Dla veterum scriptorum testimoniis munirent, sed ut villa, tanquam inutilia addimenta, tollerent ac dele Drentu id quod non uno loco ad ristophanis Plu-ν tum observavit Nemsterhusius 'Si vero EsycRI Us non fuit Christianus , non est cur nobis ut RUΗΝΚENI li sit incertae aetatis Gram-nmaticus, certe qui vixerit anto decimum seculum' 'sed quoniam , auctore FABRICIO B. G. IV. IV. 1 p. 546 vel 'TE TZELis ΗΕsycRIUM saeculo sexto iuniorem iudicans nullum post saeculum sextum IIESYCHIUM indagare potuit, nec HEsycnis Milesius, Christianus cf. THonscRMIDT dein fis Mil. Christiano apud ALB. I. p. -l in censum venire potest quod tamen credi STEPH. in v. redeundum erit ad IIEsycΗΙ- vn Alexandrinum , quem ' HIERONYMUS aliique memorant auctore FABRICI ll.). HIERONYMUS autem cs.
FaBR. B. G. VIII. v. 2 p. 574 ab anno inde 331
p. . ad annum 420 vixit. Sussicere opinor hucusque disputata ad ostendendum quanta et quam legitima spe HEST CHII exico usurpare aggressus sim nunc planum faciam, quem in modum haec spes me fefellerit quod ut appareat primum omnes Glossas adscribam, in quibus EsYCHIEs diserte memorat Prometheum , ad idem indicis apud FABR. B. G. V. V. 35. p. 55, tum de iis e ponam , quae ipse laci.
Hae autem Glossa sunt sequentes ' ΑΘΕ ΤΩΣ - άθε olito xi συγκατατεθειμ ενως Αἰ-
30쪽
Eras A DA' MATA : - εἰσπτήματα ἀποτου Er A DIE NAL 'H σπαρώγματα. Aisso λος Πρ0μηθεῖ λυο ιδεω - s. r. 185. DF. 70. ΑΗ R., 85 Scitu TZ. quem adducere solet EL L. 'EALAET - ἐπι ωνημα πολ μικον ' οἱ ' προαναφωνησις παιανισμου Τίθησι δ αυτ Αἰσχυλος ἐπὶ σχετλ ασμου , ἐν Προμηθεῖ δεσμωτη - s. s. SIS; itii. ω ἐλελελελευ iob. 'ENIETOAMI - ἐντολαί, ἐπιταγαί Aiσχn0ς Προμηθεῖ Λιαγραμιιατα και πις άλσεις s. s. 3. Mihi autem, Esui ΗIUM tractaturo, Sequenti . BD sententia standum videbatur. Sicubi apud EsYcii iuri neque de hoc uno in valet sententia invenia-iu vocabulum aliquod rarius , per declinationem aut coniugationem eodem modo flexum, atque apud scriptorem aliquem antiquum, addita significatione aut loco apta, aut qualis ei facile per errorem obtrudi poterat , censendus est ΠΕsYCHIUS aut ille quem descripsit ipsum illum locum ob oculos habuisse quod
etsi, ut acile intelligitur, non semper Verum est, plerumque tamen tuto statuitur. Non semper eodem casu ceti istiusmodi vocabula usurpata esse, apparct e glossis quas modo adduxi ubi vel auctoris nomine apposito casus tamen in nominativum mutatus est. Nec tamen spernenda Sunt, quae praelele Uca-
Quae utraque indagare volui. Prius igitur ut assequi possem , incepi omnia Promether vocabula paul infrequentiora, quales in singulis sere versibus bina
inveniantur, apud EST CHIUM quaerere et anno lare.
quo per usque ad s. 12 producto, iam intellexi, nihil me illo lucrari , et misi. Postea tale quid aBLo MFIEL Do iam factum vidi, qui tamen praeteriit
54. η ἁλια. 69. θεαμα. filia men in B L0MFILLD0, tanto viro, eodemque accuratissimo, huius rei causam negligentiam suisse vix credere possum. Consulto eum, ut leviora, haec omisisse arbitror.
Haud alienum igitur ab hoc loco duxi anno talionem omnium glossarum , quae haud dubie Promethei primos 2 vss spectant inde apparebit, quum pauca exinde duci possint:
''Tos Pios apud LoMF. Prom. Gloss. p. 75 ἀμυρισμενον. Sed iniuria et ille et L. glossam huc irahunt sana est, et pertinet ad verba τηλουρον ὁ γῆν s. 807.