장음표시 사용
11쪽
Georg. l. II. b raetiti eis titilem pateri libuisti et auro.certe hoc illil aliud esse potest atque meris ureis. Sed cavendum, ne dicamus poetam, quod formam ureis ut versu ineommodum stliminare voluissset, sermoliis exestate eoaetum ESSE , ut novam Atque duram, in qua offenderes, coni uitelionem eam inveniret vel ea ab alio invenia uteretur. hoe ininini dignum est poeta ij. Immo ex figura ornatini sermonis sibi sumit, quo efficitur, ut pretium pateramini elueeat. Si quaeritur, quomodo poeta Romanus Sie dicere potuerit re hae est. est duplex species instrumenti, quo libatur, quod ad formam attinet uterct, ui uiri quod ad materiem aurum etiam dicitur ipsum instrinnonium usu notissimo, quo quavis materio factu ipsius materie nomine appellantur ut Vercilius en
Spumantem pateram et pleno se proluit auro.aurum dicit quod modo interam appellavit utque in , quod duo ea verba copula et coniunguntur 'i, si quidem nos offendimur. minime id latinis hominibus accidit. Quod autem sane quaseritur, utrinia figurae illa forma a Vergilio inventa sit uii ab ea ut aliis antea usitata ornatum Sumpserit, ceteris exemplis enumeratis vel explicatis decervemus. Quae ex Vergilio huc pertinent, a versu georgicorum modo explicato eo disserunt, plod uno illae voces in unum comprehendendae do adiectivo vel participio aliquo dependent quo modo saepe etiam nobis offensio minuitur velut Aon. VII. da radiisque ardentem lueis et auro ipse manu quatiens ostendit ab aethere nubem.
namque item verba nubet, rudiis lucis rei dentem, ne non nubem murol neque revera a forma quae est ureis abhorret habe inti ea ni Aen. I. 26, en erit lue in hique inibus ureis V, Iustratque uncti ibi SctureiS. Ceterum, ito inodo si voliterit poeta hanc formam evitare potuerit, Si qui leui quaeris, ex his cognoscas: Aen. II, 6 erctferes uro soli ira II, d, fert icturus is uni tibi mine esses aliiSque multis. 2 ef Stat Thob. V I leuetiitque Profundo tirum imuictu mero. notari debet poetas Latinos, ut videbimus, perSaepe Voce Par ficula et que, ut sue coniungere quas nos reoniunctione mmi,sa sonere solemus usi appo,itionis quae dieitur forin i. Is
12쪽
αrdentem per se stare possunt illa ad formana attinent, haec ad colorem sermonis autem debili tritio mihi vi dolia esse, si quis explicat cum Servio rcidiis ureis nonne etiam genetivus qui est meis tum supervacaneus est similem divisionem deprehendimus Aen I, id pallam ignis auro istae rigentem res autem eadem signifieatur atque III, 83 ictur itus uri sub tectmine Bestes ad georg. loeum magis quadrant versus Aen. VIII a 35 aegidaque horriferam, turbatae Palladis arma, certatim quamis Serpentum auroque polibant.
sic IX, TOT nod duplici squama lorica si talis et auro,
quibus verbis auro poeta vix dicere poterat firmitatem loricae augeri .
Tortia huius figurae forma invenitur Aen. III, dis T loricam consoriam hamis auroque trilicem et V, 25 Iovibus hie liuinis consertam auroque trilicem
eo enim figurae species lenior fit, quod verborum, quae in unum comprehendenda sunt, ulterum ab altero verbo dependet. His non uddendus est locus Aenoidis II, 62T
cum ferro occisam crebrisque bipennibiis instant
nam si quis ut Norderius' cum scholiis interpretatur ferreis bisen nihiιs, ferreis plane vacat est potius repexegesis vel Auο- eumque nomine nunc ulpare Veli quod cum unoe verbo plane ita indicatum sit, ut nihil desideretur ultero verbo planius dieitur. Servius h. l. tautologiam esse dicit Sed non est idem bis die tum, cum Noe a die et ivn erebris non priori sod ulterim substantivo addita novum aliquid accedat de hoe in verbis coniungendi modo poSten. Alius locus, qui huc refertur, Si Aen. IX, 663 durum a stirpe onus natos ad flumina primum deferimus saevoque gelii duramus et undis. ad quem I. Servius adnota inclis pelictis et est et euo Oin ut homis uroque fritieem sed notandum est o deoque seta ui rami SI p rit 2 2 solioli oriani tomitio indi eo, quae Servii Danielis nonianari Solent.
13쪽
e uncis pro istidis elidis nisi praemissis verbis, qualia sunt chlamines rimum erimus diei non posse eo enim statini apparet steroque elu dicta esse de una inis aqua ideo sue uni eis
coniungendum SSe Verbum undis.
Ab his omnibus diversa est ea forina ob v et GDOOv. qua duae voces particula Populusiva tu inter o coniuncta sint, ut alteram pro genetivo, ad priorem vocem qui pertineat, positam PSSe putent. Xeniplum nobis praebet locus, cui Servius desinitionem ob a et euot supra traditam adscripsit ): Aen. I, 6s molemque et montes insuper altos imposuit. aequo iure irεξη Ity de qua infra Scribam, nomines; nam est inter iisitatissimas figuras, ut nomen coneretum, quod dicimus siecum abstruet coniunctum sit. Sin definitionem ad Aen. I, si datam respicimus, talem coniunctionem verborum licet figurae be. e. vindieare eadem species invenitur :Aen. V, 3 ut procul ex celso miratus vertice montis adventum sociasque rates occurrit Acestes. neque 'ameiae dici potest hic poetae audaciam esse sine ratione.
immo breviter si indieat Acestem primum naves advenientem VidiSSP, tum cognovisse, quae essent. unam rem in duas esse divisam iis quoque locis confitendum est:
Aen. II, 3Is Panthus Othryadem arcis Phoebique sacerdos
h. e. sacerdos ilioebi, lui in ii eo molitur similiter ordine inverso
VII dis ii Calybe Iunonis unus templique sacerdos. quod legimus simili ratione dictum Aen. III, 222 et divos ipsumque vocamuSin partem praedamque Iovem. videmus o quomodo Grattiu versu cyneg. I, 2 debiliteis in
Cur tandem Vergilius eam coniunctionem Verborum amaverit, si quaeres respondebo, ut verba Singula maiorem vim acciperent. I eodem loco Servius etiam pro exemplo utitur nomine Eu ob euotu
14쪽
Anto Vergilini vix quisquam eadem figurae specie uti solebat. nam apud Lucretium quod iure his Vergilianis comparari possit nillil invenitur, et poetae posterioris aetatis ubi simile quid temptant Vergilium imitari videntur. Ovidii in metamorphoseon libris unus locus exstat eodem modo quo Vergiliani
moti III, 32 i Martius anguis orat ei istis praesignis et auro ubi collocatio verborum plane confecta est ad Vergilianum illud duplio a itum fidelis et uro vel rediis rei dentem lucis et mi O. qui autem dictis Vergilianis sermonem suum exornare solent, ab hoc genero dicendi abhorrent nisi quod Silius Italidus ingenii Vergiliani adulator et imitator studiosissimus plane ad vatis sui Xemplar Aen. V, 2bs, III ad T hoc ausus est HI as temtam nodis iuroq/ιρ Oron in Valerii Flacci autem quem loeum vindicavit
Langenus huic figurae, Ar VI. 3T 8
eum regina gravem nodi auroque Securem, minime uic pertinet. nam duo sunt nodis et ut O nusquam
enim pro eo, quod est ulli urei, dicitur noci fore nec dici potest nodi ' ipsi ligno insunt neque casui deberi credo, quod verba silerii legens reminiscor loci Vergiliuni simillimi, qui est Aen. I. I 28
hic regina gravem gemmis auro que poposcit
deterum Valerium in imitandis Vergilii audaciis cautiorem esse docere potest, quod Vergilii verba supra expliea in feterostri seire durumus et Mncis his imitatus esti Lucr V, la2 at nos nil laedit veste carere Purpurea atque auro signisque ingentibus apta Munro intortiretatur ursi se iure. v cor ei in cith 'OZ dullito, num iure. vestis enim se auro et signis apta 8Se PoteSt. vix Si P o. o. esse Voluisset poeta, praemisi Sset tiro. 2 aurum diei de eristis aureis pro certo labeo quod ad rem attinet, compares Stat Theb. V, Io et urctfcte crudelis lori frontis si ominet et v. et XV, 66s eum cristis ureus ulli in ei Pente deusi uenuntiu sibilet misit.
3 cf. Aen. VII, Go sti illis hic ruridi nodis, XI 553 telum solidum nodis et robore coelo, Plin. XIII. I aliis locis.
15쪽
Argon. VI, 33 ubi tam saevo duravimus amne
progeniem natosque rudeS.lio: modo igni am Vergilianam eliminans Pandem Sent sentiam
Silius Italicus expressit . IV. v. 226 quosque in praegelidis duratos Uerniea rivis
mittebant SaXI. His mutem omnibus Manifestum AESV eam igurae tu mix suo tu Speeiem ex poetis epicis nunc Vergilium coluisse jFiguram v stet uot ita circumscripsimus, ut eis tantum locis statueremus, ciuibus una res in duas notiones divisa est.
sed iam vidimus proxime accedere id figurae genus, quo fit ut, quod una notione satis indicatum sit, altera addita firmetur. neque granian uti ei discrimen faeiunt utrum una res in duas divisa an potius bis idem dictum sit, velut ad Aen. II, 2 ferrο --cisum crebrisque biennibus Servius sexplicat: victo bies est, Scholia
habent i it ouo tu, et Servius ud Aen. V dis quid si quis caestus ipsius et Mereulis arma vidisset
adnotat sv et euo u i in id est euestus nempe grammatici non curant ultera notio quid ad priorem valeat nobis tumen, si quid proficere volumus, in primis observandum est, quae rati inter duas eas notiones intercedat *j. Atque raro fit, ut duarum notion uin in unam comprehendendarum altera prioris variati, tantum sit. plerumque aut peXel tam eii poeta in liguram invenisse minime credi potest potius crediderim eam ex sermone vulgari sumptam es Se quod probari videtur versu Plauti Antuli Io ei fures esse hie conis, lures, qui eStituet cret Occuliunt sese estque sedent uti si sint fructi, ubi restitu et cretunihil aliud esse videtur nisi est iu retulo conferas adnotationem Vs singit. 2 dissentio a viro eruditissimo Ednardo ordon, qui l. l. p. 28 coniecit plerumque duarum notionum ita inter se coniunctarum alteram ecpOe i archaica Sumpta in osse atque minime nego Vergilium hanc illam notionem ab antiquioribus poetis, in primis ab Ennio in suam dictionem transtuli Sse, Sed errorem eius. iiiii fere omni lius locis, quibus duabus vocibus bis idem signifieatur, unam Ennio deberi existimat, Plane pate saeit, quod ultique certa ratio duas illas notiones coniungit.
16쪽
gesis, ut dicunt grammatici, prioris est aut exornationem addit qua impgo vel auribus vel eulis fingatur si est mera variatio, ratione minime eget, velut, cum de robiis visu mirabilibus lo- qititur, poeta duplici modo rem indieat sic Aen. VI, 25 mixtumque genus prolesque biformi3, quae Verba si interpretaremur mixtum genus prolis liformis ne hilum quidem proficeremus, et VI, 2T hie Iubor ille domi is et in-
emtrioabilis error. Ergo ratio quaerenda est, tuae inter duas voces copulatas intercedat ac primum quidem saepissime ultera pars priorem
vel explicat vel ofinit vel complet quod scholia epexegesin dicere solent, velut ad Aeneidis , T iudieimn stricis spre-tueque iniurii fornicte Servius adnotat epeae esis est, hoc enim fuit iudicium Puridis ut 'que' rei licui estoet plerisque locis etiam altera pars sine detriment sententiae vel obscuratione demi nequit. quae hue referenda sunt, eo solo ordine proferam ut similia ubi inveniuntur, una collocem:
Aen. I, III in brevia et Syrtes urget. Servius i. e. in brevi syrtium
II 622 apparon dirae facies inimicaque Troiae
VII, AT clipeoque insigne paternum centum unguis cinctamque gerit serpentibus hydram quod nihil aliud est nisi Abdi rem centum anguibus cinctam. VII, atque harum effultus tergo stratisque iacebat velleribuS. VIII, ITTirsocipuumque toro ot villos pelle leonisaeeipit Aenean. IX, o pollem horrentisque leoni S XuVin S, VII, 5b fronde super galeam et felici comptus oliva, VIII, 288 ut prima no Vereae
monstra manu geminosque premens eli Serit anguis.
IX, 56s saxo atque ingenti fragmine montis ij, V, 3bs haud equidem pretio inductus pulchroque iuvenco,
I et X, s simile tantum XII, 53 Hyrtiee item se ui ctique in-bentis vibine saei, nam turbo motioneis significat.
17쪽
XI, 22 interea socios inhumataqtie corpora terrae
schol ab olet euot Pro eoi Orct sociorum IXI, 22 3 accommoda fraudi armorumque dolis. XI. 55 natum libro et silvestri subere elauSani. XII, si illo oculis postquam saevi monumenta doloris P Xuvius sue uictu sit X, 23 haec urina exuvias sue viri tua quercus habebit VI, T 88 I liane aspice genteuc RomanoSque tuo S. hue etiani referri potest VIII, 2ol nuxilium adventumque dei, nempe eis auxilio erat adventus sereulis dei inepte seuotion ad
leb/ι traicere res potitis sic explicanda erat et nobis aliquando aetas auxilium, scilicet adventum dei attulit. Propius retiam lappositionis quam die imus formam accedit epexegeSis quae est VIII, 658 do sensi tenebris et dono nocti opaeae, ad quem locum Servius adnotat multi iter itionem eo int, mi dicunt
venebris Propter cuniculas, lon noctis Omno, ram Somnum noctiSestionum immo hoc voluit poeta tenebris, recte erunt donum noctis uecte imitatus est hune locum Ovidius et . . , a d tenebris et coecti munere noctus non solita nudae in.Aen. I ridi hi tam in ille urbem Patavi sedesque locavit
i. e. urbem locavit, ut esset sedes Teucrorum VIII, 263 abstructaeque boves abiurataeque rapinae Sunt boves, quarum rapinam abiuraverat Cacus ) audacter etiam dictum est X, Ibo populeas inter frondes umbramque Sororum, quod Servius recte interpretatur inter rei bores de sororibus moicis ii quantopere de hoc loco grainmatici antiqui hariolaverint, videmus ex scholiis ad tunc versum traditis. 2 Servius ita porri et est unit in Ue his, uti hctbet Verbilius inimitu bili et suu Pr rict talia non imitabilia vel nova dicta Vergili iam
18쪽
Coniunctione verborum , de qua agitur, Vergilius praecipue utitur, ut aut affectum luendam sermoni addat aut imaginem oculis vel auribus moveat quid mirum, quod Venus tristem casum Troiae cogitans duabus notionibus fore idem dicentibus
I, 23 hoc equidem Jeffusum Troiae tristisque ruinIS
ut affectum ostenderet, eandent rem duplici modo expressit etiam III, 2 bellum etiam pro creo de bouin Stratisque tu Veneis, Lao inodontiadae, belliimne inforre parati S, ad quom loeunt iam selion: explicant iterutren est, tu tendum in Bi-cirem ut stirpis Achilleae iustus in veno in quae superbum:). Iudaei s vi inum S exemi, bim a scholiis adseriptum, quod sumpserunt ex libri III, v. 326, audacissimum dico: quod abstrueto, quod dici-m iS, tirpis achil ecte fustris, idnexunt est Coneretum idem significans iurenemque suferbum aliquo modo comparare licet VI I 26 continuo audita voces vagitus et ingens infantianique animae flentes I reos Scyllaeam rabiem senitusque sonanti Succostis scopulos q), coneretum antecedit abstractum AE :
l huc non pertinet III, 256 sed non ut Uufum einctetis moenibus urbem quum Os iri fremes nostrique iniurio Ccte i S m-beSct Subbret mulis ubsumere mens is audaeis Simo hic, quae famis causa St, quasi alterum subiectum adiectum St. 2 Sed ipse qui hoc scholium confecit dubitanter addit ut uelutes botim oluit Omyren et C. 3 es III, d32 Soyllcim et eueruleis cuilibris reson triti l αχα. longe alia res est, si abstractum et concretum non de una eademque re dicta ita coniunguntur, ut verbuni ad utra iiDdie vocem referendum ad alteram sensu tralato accipiendum sit ad alteram genuino. qua copulatione Vergilium parcius et eantius uti quam Ovidium et poetas posterioris aetatis F. Leo dixit en trag. I p. '8. I lxi
19쪽
VI, 23 hic thalamum invasit natae vetitosque hymenaeOS, XII, 2 natam et conubia nostra petentem, III 32 qii deinde secutus Lodaeam merinionen Lacedaemoniosque lymenaeos, Poetae est rem ita depingere, ut non notionem siccam efficiat, sed nobis sensum aliquem moveat quod Saepe eo meitur, ut notioni rem plano indieanti altera addita sit attributivo aliquo
VII, 8s agmen agens equitum et florentes aere uterVaS, VI, 2 2 in modio ramos annosaque brachia tollit II, at si inaniens et arta levari vincula VIII 2 si infernas reseret sedes et regna recludat pallida, I hietantes ventos sempestatesque Onora S, XII, 2i litoreas agitabat vos turbamque sontini P magminis aligeri . uno loco etiam animadvertere nobis licet, quo Paeto ipsae voeeS, quas ad rem depingendam elegit, foetam induxerint, ut alteram
adderet, nempe VI, 3 neque auras dispiciunt clausae tenebris et earcere Caeco. ubi planae sufficeret iustis tenebris, et verbum quo NSu 3St, rectusete, ut imago persecta esset addere coegit et cctrcere me . Una res compluribus notionibus particula opulatis expressa imaginem vivaciorem efficit:
VIII, 2 L it poeus et Caci detecta apparuit ingens
regia et imbrosae penitus patuere IVernae.
XI, 68o caput ingens oris hiatus et ni alae exoro lupi eum lentibus albis. ubi toti quod is et ut hipi pars addita est cte cum densitus
tibis ) plerumque mutom talis exornatio my complures sarteApertinens per adiectiva alterum alteri notioni addita it cuius rei optimum exemplum est I singulari audacia est X, assrapiens immania pondera baltei
impressumque nefas: tiro in quo im res m erctf S.
20쪽
Coniunctione verborum , de qua agitur, Versi ilius praecipue utitur, ut aut affectum quondam sermoni addat aut imaginem oculis vel nuribus moveat quid mirum, quod Venus tristem casum Troiae cogitans duabus notionibus fore idem dicentibus
I, 238 hoc equidem mecasum Troiae tristisque ruinas
ut flectum ostenderet, eandent rem duplite modo expressit etiam III, AEli bollum etiam pro caede boum Stratisque tu Eneis, Laomedontiadae, bellumne inimi re parati S, ad quem locum iam solion a explicant: sterαDιu est, ire Ieredum in Pi- ilium , stirpi Achillo aes fastus invenemque superbum ). nudaeissimum est exemi, bim a Seholiis adseriptum, quod sumpserunt ex libri III, v. 326, audacissimum dico, quod abstracto, quod dicimuS stii is Achille te fustus, adnexum est concretum idem significan iurenemqtie suferbum aliquo modo comparare licet VI 26 continuo audita voces vagitus et ingens infantianique animae flentes. I, 2bo Scyllaeam rabiem sonitusque Sonanti Saccestis scopulos ), concretum antecedit abstruetum Ax: Pridem a grammaticis observata fuisse effatur Maerobius VI, 6 I sed nunc ille it si Ser eius, ques in Verbibi notαῖ erit 6 Us fictur ita,
I line non pertinet III, sis sed non rei feracis in cinctetis moenibus tirbem utim O ciri fremes nostrique iniuri ecte is m-beS IS Subbut mulis ubsumere mens is audaeissime hic, quae famis causa St, quasi alterum subiectum adiectum est.2 sed ipse qui hoc scholium confecit dubitaliter addit uti uestites boum oluit Omyren Cre. 3 cf. III, a32 Soyllcim e ecteruleis cunihi CyeSon riti Sαχα. a longe alia res est, si abstractum et concretum lion de una eademque re dicta ita coniunguntur, ut verbum ad utramque vocem reserendum ad alteram sensu ira lato accipiendum sit ad alteram genuino.
qua copulatione Vergilium parcius et eautius uti quam Ovidium et poetas posterioris aetatis F. Jueo dixit en trag. I p. Id.