De Virgilii sermone epico capita selecta

발행: 1905년

분량: 98페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

31쪽

adiectum esse et omnes interpretes, quantuin Seio, coiisentiunt et

nuper confirmavit duardus Norden comm . ad Aeni libr. VI p. 3T6 Jj. At ego itiden valde dubito, num verbo iuranti omisso sententiae sufficerent fellae tinctere letu susseeerunt eis tantum qui ut oynius se ieior hic esse quod eritior sibi sumpserunt, suod

nullo modo fiori potest offendimur in ea Coniunctiora Verborum quod elim cum infinitivo Coniunctum est ut brevis sim adieetivum telis ratione quidem grammatie licet eum inretire non Coniungendum Sit, Sensu certe eum voce quae est renu non eoniungi nequit et poetani lio voluisse contendo, ut lingua Pr-mani ea utar er refle eine luel lichem iii ' . Tota autem Perborum coniuncti ea est, quam divinatione quadam poetica mugis quam excogitatione inventam dieas. Ut tandem hoc loco relicto pergamus, plod in eapite sirioredo notionibus coniunctis dixi nnis, et de totis sententii eadem ration coniunctis dicendum plerumque ex tali repetitione exornationem peti qua res enarratu illustretur vel etiam imaginis fere vim neeipiat. Sunt res quaedam quibus in deseribendis luxuriet, ut in tenebris quocumque modo effectis:

Aen. III, Is involvere diem nimbi et nox innida caelum abstulit VI, 2Ti ubi inebim condidit umbra

Iuppiter et rebus nox abstulit atra colorem. I. III it Venus obscuro gradientis aere saepesit et multo nebulae cireum dea hidit amictu es e eo ld. et Mayliostius tetra renenis tinctuite non et Sustitius inquimus e ferro Psi nocentius liquid dum res pI Nordei contendit poetam muni vocem ut verbum Parapleromaticum, quod dicunt, adiecisse ut responsio artior iliter duas illas partes efficeretur, Scit mutire ut responderet reneno responStoties taleSapud Vergilium exstare omnino nego, ne iue exempli eius rei collatis mihi persuasit, cum interpretatione diligentiore adhibita ubi pie demonstrari possit verba ea, quae parapteromatica SSe contendit, Certa ratione esse OSita. 2 coniunctio verborum fellae metrius quam apta Sit, videas ex Simili coniunctione quae exstat Stat Theb. VIII, 3T: ecce ducem turmae certa indignatus in hostem spieula felici Prothoum torquere lacerto, ef etiam eiusdem VIII, 8 nee fellae dextrue tenor.

32쪽

IX, 33 sic subitum nigro glomerari pulvere nubem prospiciunt Teucri ne tenebra insurgere campis. vel in telorum descriptione: XI 6o tum lato ferreus hastis horret ager eampique armis Sublimibus ardent.

XII, 283 it toto turbida caelo

Strymoniae dant signa grues atque aethera tranant cum sonitu fugiuntque notos clamore secundo eo enim Vergilius imaginem ab omero tran8latam perfecit quod tertium comparationis clamorem Sse nulla parte nos facit oblitos. ut hoc autem fieri posset, quae pedeAtri sermone alia aliis subiungenda essent, velut Strymonicte fiunt lanci reses ether frα-nuntes clim fusirint, uno ordine coniunxit.

In Georgicis, quod plane comparari poSSit, nihil inveni. Sane georg. l. I, , 268 libra die somnique pare, ubi fecerit horasset modium luci atque umbris iam dividit orbem, una res duplici modo Indicatur sed iusquam ridem usus eius dictionis est atques in Aeneido nimirum carminis heroici stilo

multo aptior St. Inter ceteros poetas epicos fere unus Lucretius euiu abundantiam quandam verborum iam notam habemus, idem genus exornationis habet, sed eo ita usus est, ut e respetitione eiusdem sententiae aliis scilicet verbis saeta plerumque sicci sermonis quasi singium petiisse videatur:

Luer res, si tempore item certo roSerem natura per ornSaetheris auroram differt et lumina pandit. VI, 8T exsolvit glaciem nodosque reluSat.

33쪽

I, T ita perfurit aerieum fremitu saevitque minaci murmure ventuS.II, d 86 sursum ferri sursumque meare II, Is tam cupide sursum removet magis atque remittit plus ut parte foras emergant exsiliantque. Talem sermonis exoritationem apud Ovidium neque ex poeta-nau ne iri, inVenimus suam mutent rex Metamorphoseon libris aliquo iure nie trahi possunt elegantiam Uvidianam nequaquam dissimulant, velutinet os homini sublime dedit eaobrini suo videro iussit et eroetos ad sidera tollere vultus. I, si succubuisse cubis udopertaque lumina sonitio.

IX. 5bo iunctior esse expetit se vinci toeum propriores ligari. Neisue Natorius me iues Statius rusui Vergiliano si optirisuior est ex Valerio unum, sui comparari possit, locum habeo: Argon. IV, 333 si illius excelsinii ramis caput arma pie Castor impli eat et viridi conectit tempora auro.ubi verba eoneeli te,nseor fere repetunt prioris partis verba ut inii iecit. Statium tam raro genere dicendi usum esse, suod Vergilio tam usitatum sit, ipse miratus sum ex Thebaide unum versum huc referre poSSi SVIII, abisse deos dilapsaque numina enStriS. Videmus igitur Vergilium, ut in notionibus, sic in sententiis pluribus in unum coniungendis inter Poetas, quo comparavimus, omnes excellere ni suo notionum parataXi, piae est v et euotu, respondet parataxis sententiaruin plani quasi v et eoo v sententiarum dicere possis, qua duo enuntiata, quoruni Sententius alteram alteri subiectam esse dicas, aequo ordine coniunguntur, velut Aen.

l. X v. 26s, quem locum modo Nplicavimus. Recto Nordei l. l. p. 3T dicit ea struetur fieri ut tot locis Vergilianis ordo sententiarum inveniatur, quem grammatici nominent Glapo Tpoetasio vel GCEstoaesi et vel ripae FDGetapou nullo modo autem . quod Nordon domonstrasse sibi videtur, quemquam poSse demonstro re contendo Vergilium ad illum ordinem nontiumquam eo adduetum esse quod nuntiata Enniana in suum JSum transtulerit. neque concedo quod ridem contendit

34쪽

p. 3 2 , ordinem eum, ubi apud Vergilium inveniatur, plerumque

certa ratione e ore immo etiam eis exemplis, quae Nordei l . ipse contulit, optima ratio inest ). nimirum quod sententiae summam tenet ubique priore loco positum est, velut Aon. II, 35: moriamur et in media arma ruamuS. seinde Aeneas, cum de alute Troiae desperet, ipse mori paratus, ut mortem obeant, his verbis socios adhortatur itaque postquam, quae sententia summa est, dixit mori imiti addit, quomodo mors pulcherrima patrari possit et in me diu rin ruremus. Sic Aeneam verbis suis maiorem vim dare quam si diceret messi in urnitarreremus et OriαmMr quis est quin sentiat ' cetera qua eius rei exempla ordei l. s. contulit minime eodem ratione carere vel e eo cognoScaS, quod PS alterum verbum participio mutans duas ubique sententias in unum ita comprimit, ut verbum posteriore loco positum participii forma usus reddat, velut en II, T sipse urbem vel et insor ubentibus rinis cinctus repeto , V, 2s inplici si estis nimos et ruenti sonis praemiis positis invitat , VII, T senilis iter esis ortumque relinquit et portu relicto tendit . nequo aliter iudicandum est de locis, quo praeter collatos inveni eundem usum optime illustranteS: Aen. II, Ida eripui, fateor, leto me et vincula rupi 'j. III, 2 s linquere tum portus iubeo et considere transtri S nonnae eodem duro verba inquere ortu priorem Iocum tenent

atque apud domorum ' e resisti

Berborum o ite Selectu, dis8. Goth. I 88 p. ITs. 2 idem sensisse grammaticos antiquo ex Scitolio ad tunc versum Seripto apparet hysteroproteron uicem St; rem nte est o ruictruere et Sic mori, bene lumen Oricimur OPPOrtuniore loco osuit; unti enim diaeercti recte is rebus Ortunc Bidetur.3 hystero proteron esse Scholiasta adnotat et , hySteron si O-teron; si iris enim erct ut ineuiu rumPeret, et Sic fucteret. a locum omericum comparavi, quod Nordeia . . usum omericum Vergiliano opposuit similia ex o mero collecta optime indicaeviti lassen Beobaelitiingen liber deni omerisclien praeligebrauch p. 2oo .), sex quibus praeter Versum Supra adseriptum in Primi Pompares p. do)

35쪽

verbum καθ Iα antecedit droesset utroque loe, res primaria priore loco posita est. V Ido unde reverti scirent et longos ubi circumflectere EurSUS.

VI, II, ut te supplex peterem et tua limina adirem VI, 365 aut tu mihi terramini est namque potes portusque require Velinos.

VI, 565 ipsa deum poenas do fuit perque omnia duxit. VIII il talibus adfata est dictis seque obtulit ultro: IX, Os poeta fingit Nisum sic orantem:

hune sine me turbare globum et rege tela Iter auraS. scit a trinio loco distentem, rapi id effiei velit, altero. quomodo poSSit. XII, 8 perque hostis per tela ruit maestamque Sororem deserit ac rapido eursu media agmina rumpit, per et ruit, nempe relicta Sorore uno loco, quod sciam, altera par Causam addit: VI, A rei gens crudelis madida cum veste gravatum prensantemque uncii manibus eapita aspera montis ferro invasisset praedamque ignare pure a SSet,

scilicet Palinurum ferro invaserunt quoniam putabant prae

dam esse.

Ubique videmus rem primarium priorem oeum tenere, ut rati plane appareat nullo igitur modo hysterolo ei no ansa diei debet, poetam alteram partem ex antiquiore poemate sumpsiS se; id ordono ne eis quidem locis eoneedemus, quos alias ob causas etiam Enni vindieare studuit: etenim etiamsi profectο, quod Nordon eoniecit tantum propter synal ,epham eo loe non Saepe

inventam, VI ILAut te supplex peterem et tua limina adirem, verba limino dii eiu apud Ennium eodem loco versus fuerint, scilicet in sine posita, poeta indignum esset ea verba ita surripuisse, ut hysterologia fieret omni ratione carens re eadem S atque ceteris locis, quos contuli miis : Summa rei inest verbis it te suPyliae Peterem et addita sunt ut gravitas quaedam sermonis effi-eiuturo Verba quibuS ut Saepe dicaturo quomodo V et uuae liminct

36쪽

ne non Aeneas opera inter tuli a primus hortatur so ei os puribusque nee ingitur armis nihil nim impodit, quominus Aeneam putemus prinum Socio adhortari, deinde udom Glisum instrumenta neci poro de reoteris locis quo u Nordeno nosntos omisi, mn hysterolocria statuenda sit, uni valde dubium est ut negari debet. nam Iope, quo Ordine res geStae enumerentur, nihil interest, velut Aeri quid repetum exustas Eryeino in litore classis quid tempestatum regem ventosque furentes Aeolia excitos ut uetam nubibus Irim neque plus valet ordo VI, Ibo scilicet immemores supera ut convexa reVi Santi ursus et incipiant in corpora velle reverti. ubi Muam res quae secerni debent, Lethaeas inquas bibentibus fieri narratur, et oblivionem verum antea gestarum re cupidinem in corpora revertendi quod exemplum ordonia. d. e. ex G orgicis IV, uo confert inihi non videtur quadrare: contemnunt e ficti Os e fricti re fecit relinquunt, botius sic explicandum est contemnunt favos itaque tecta relinquunt rarissime lysterologia qualis in Aeneide saepe, in Georgicorum libris in

Georg. I, Ibs non illa quisquam me nocte per altum ire neque ab terra moveat convellere funem.

et III, s8o et onus omne neci pecudum dedit omne ferarum corrupitque lacus, infecit pabula tabe.quo loco ausa subiuneta est, scilicet eorruptis pabulis et pecudes et ferae Moriuntur i) exempla Irin Servi, indicata ab Aeneidis locis paulla disserunt: I, IT 8 area cum primis ingenti equanda cylindro

et vertenda manu et creta solidanda tenaci. I Cf. illini Conington Adnotat.

37쪽

in numero eoruna est, quorum exemplum attuli et illustravi Aen. VI. 5o, scit quibus ordo nihil intersit neque magis huc pertinet III, o aetas Lucinam iustosque pati hynienaeos desinit ante de eom, post quattuor inei pit annos. hySteron proteron falso dicitur in scholiis georg. I, 26 nunc torrete igni fruges, nune frangrite saxo i. e. Primum torrete, deinde frangit In hysterologiae usu Vergilius inter omnes poeta Latinos et numero et arte longe excellit liuos Lucretii paucos locos ei nZius in cominentario ad lib. III. v. 8 indicavit, si quidem licet huc referre, sunt iuer. III Idicerium ac dispositumst, ubi quid suid e re se at et in sit.

III, Ty6 tanto magis infitiandum

totum posse extra orpus durare geni sile. VI, tali 2P cetera quae sursum Cres eunt sursumque creantur.

atque apparet etiani riti diis obundantia quaedam Lucretio solita.dubitanter his raddo versum sub exemplii Vergiliana propiu3

Recedat IV, ob errant saepe canes inque et veStigia quaerunt. ubi sententia videtur haec esse odores non talia facile ad Sen- Sum penetrant quam voces quo fit, ut Saepe cane vestigia quaerente errent tempore igitur prius est restibire recterere, quibus verbis tamen ut saepissime apud Vergilium, praemi SSa Sunt

Apud Ovidium in metamorphoseon libris vix Iocu exstati lite ritu sus fere rei, Ptitit Pst Aeli. I, Tubi torrere parant amniis et frangere saxo.ubi Servitas eandem quaestionem praebet, quid sit torrere ficti imis rem optime illustravit ei irv in . eneideis ad hune versum nee iure Noa dei l. l. i. 3 6 iutat in versu Georgicorum Hii vacare et propterreSPOn ionem adiectu in esse vide p. li lium ex Plinii . n. XVIII, Io novi nata fruges plerunt iu sole torreri. Sane Sole deficiente ut hieme vel cum properabatur, igni opti erat. 2 hunc versum non sine dubitatione adseripsi, pioniam , Si tiαerunt empliatio dietum esse sumas pro eo, quod est non in Peniunt, hySteron iroteron es Se diei nequit.

38쪽

ita comparatus, ut plane appareat reni tempore priorem posteriore

loco positam esSe neque tam spepe quam apud Vergilium fit, ut appositum sit quod, si sententiam spectamus, sententiae primariae Subiectum sit, velut et III, 368 tantum liae in fine loquondi ingeminat voces auditaque verba reportat.( in fine voces ingeminat audita verba reportans XIV. Ad aeraque et tumidum subitis concursibus aequor Astrae turbant et eunt in proelia fratreS.( turbano in proelix euntes laeta tandem paulo propius ad hy3terologiae formam accedunt:

VIII, 2b avemque

roddidit et medio velavit in aere petiniS,Seil. eum pennis velavit et sic avom reddidit ). XV, di vertitur in lapidos et congelat aere laeto,bb6 sumore mox hominis terraeque amittere formam. et finem specie eaeleste PSumpta luetibus impo3uit venitque Salutifer urbi, ERUS subnectitur XI, distri

renovat lectusque locusque Alcyonae lacrimas et, quae parS, admonet, abSit

nuSquam, quod sciam, aliquid simile exstat Vergiliani: moriunii r et in me hic rei in ruumtis iri te unum quidem docum lucres erre poSSumus ex Statim unum V abi: vaga litore furtim incomitata sequor unestuque moenia linquo. Cum hoc parataxeos usu apud Vergilium frequentato arte cohaerere videtur, quod non numquam verbum, quod eum Verbo finito altero coniungendum est, priori additum St, ut SpecieSanacoluitii fiat cuius rei clarum exemphim indicavit . eo in relationibus Gotting. anni 18s p. aT6. est verSus Aen. VIII, 82 et q. S.

I verbis quae sunt medio in iere no notusu positis tuo verba finita seil ,rem re lilidi et reti ei in nun coniunguntur. 2 vide Nordeia P. 3 2.

39쪽

candida per silva in euin se tu , tau Color ibo procubuit viridique in litore conspicitur u S. quae verba si quis interpretatur convicitur silaum sus in litore Birici reei buris, rem videlicet recte explicavit, poetae minime Sati S- fecit num quod una verbo quocubuit coniungi potest iridique in litore alteri verbo appositum est, quod autem eum Verbo convicitur non Coniungi ne is ultra et silectu videtur verbo Procubuit adiectum quo sit, ni parat axeos fornia servata duae partes sentetitiae in unum contrahantur atque res hae est post verba con id fer silerent cum fetu eone lor ibo, eum verbum quale est risPicitur exspectemus, quasi abrupto sermone aliud verbum Pa O-

cubuit interpositum invenimus, ad quod audiendum tamen verba quae antecedunt cum fetu concolor ibo iam animo praeparant. deinde nodus sententino hoc modo intricatus in altera parte solvitur eo, ut suo ulteri urti addit uni viden ius ei l. iridique in litore facilius ud Procubuit referatur et res tota verbo sinito, quod

Sequitur, usque u Verbi iter sil ram X speetato, Cil. Convicistir, plane Sol ita sit ut ut om duarum illa partium confusio et inter se coniunctio artissima sit. Subi etiam cunctissct . . . . Si S totam

Sententiam quasi inelii lit. Alia ratione amon simili inter orba eum verbo sinit, coniungenda et id ipsum verbiain alterum verbum interpositum est: Aon. II, 263 ieeo aut ean mini a Tenedo trun piissu per alta horresco referens immensis orbibu angues

incumbunt pelago pariterque ad litora tendunt. nullo renini Modin coniungi potest: Tenedo urαnquilli ser estα

incumbunt se so neque tamen reum illissio AEVergil in I dio episelle uias p. ii post verbum nyue sortius interpungendum est quo dieret, ut verbum dinitum iesideraretur et supplendum

esset inam tota sententiae structura ex est ut facile dentiatur in unum contraliendum esses ineumbunt velσσο et icti iterque millitor fendunt, vel potius et 3 setos ) quod dicunt grammatici,

positum esses inrumbunt belupo. ut enim rim versibus modo eXI similia tantum nec tam arte quaesita e Graecis contulit nonnulla ita mowiigius in ereulis volumine II, p. 58 editionis alterius, Proportio notavit Lachmannus ad Prop. IV, 3.

40쪽

plicatis VIII, 2 lio, udi Uc ti viiiii iuri re ubiectulit, nil suod pertinet et post verba ter irare in Verbuni filii tum X spectatur, quocuna coniungantur, ita lite distetis uin te in iiii et verba trun- quili Per ill usque pendent dum SubStantivo et Verbo, quo referenda sunt, quasi XCipiantur eo utem lito tostus ab eo quios VIII, 2 dii fert, quod neque quod non ad ultorum verbum referri nequeat, alteri adiectum os neque duo verba finita subiecto et adiectivo eo pertinente involvuntur sed verbis per parenthesin interpositis horresco referens ordo iam ita donexus est, ut minus offendat quod Statim Sequitur subiectum, quod post verbum finitum potius XSpectamuS. denique cumbo, subiectu na

insues iam strueturam a Verbi si reliquis fer illi inceptam continuari desideremus, animus Verba et Sus Sequentis

ineumbunt pelago pariterque ad litora tendunt, . in unum comprehendit, quasi Sit eius, ineum bentes adverbium autem ulteri verbo 'dditum mon minus raptae etiam ad incit inbunurefertur, quoniam motus similitudo deseribitur Nodus non tam arte intricatius est III, ATHliquefactaque saxa Sub aurasenni gemitu gli m ea ad fundoque erit e rivi ad imo. primum rium ii r is stomeres re reliquid bi. diei posse contondo, quamquam Moiar in Aeneidei ad l. l. demonstrare studuit flo-mercti Sse rei lem Post v trien mittere frustra vir doctissimus

auxilium sibi quaerit ex Ovidii met VI, Ibsive rudem primos lunam glomerabat in orbes; quin salso sensum, suem sumit, inesse futut verbo G vid. met.

et si usta mero glom Prata Omentem,

si, interpretatus ieeta cister iee in quieti iuccession unc .ia essi ut ii in neque est lem Post rei lem inest verbis Ovidianis neque mi et, sensui satisfacit Sed trusim mero stomercti, hic plane apparet isso bin; in lebu res coraci ix ubique est glomerare int imitatur Valerius Fl. II, 63 illani ineunabentem per mille volumina pontus prosequitur lateri adsultans. 2 Sit ital XII, I plom erunt pressus leni interpretatur Iot he si offer si Si potius quasi glomerationein gressuum arere.

SEARCH

MENU NAVIGATION