장음표시 사용
181쪽
Antehac nefas i de promere Caecubum um in Sylbe u frith, V. 14.: Mentemque lymphaliam Mareotico
um in Sylbe u Spat inguschneiden, Wasiora sicli iukeine andem assiaischen de eriaubte, en e sic auehetuWede noeli andere rethelten ahm. Bis aesura hujus Versus turbatur elisione: od 1, 16. I. Hostile aratrum Xercitus insolens. Od. 2, 17. 21. Utrumque nostrum incredibili modo.
Semel in posterioris aetatis carmine 4 14. 17. neglexit
Spectandus in certamine Martio. Nam d. 3, 2. S. 30. Neglectus incesto addidit integrum ab ipsa elisione excusationem habet. CA-INIS XXXVIII. DPersicos odi ' annum natalem soli noverunt Κirelin et rotes, quorum ille in ta . chr. id anno 29. hic p. 469. b. anno 25. assignavit. qui dem in his tenebris nil cerno. Nec scire fas est omia.
182쪽
De temporibus quibus libri II carmina scripta sint.
et 25. Xaratum est. Primum enim non Olum OS u. 715 scriptum fuerit necesse est, u a. d. VIII Kal. Ovembr. Asinius Pollio de Parthinis, populo Illyrico, triumphum egit Dio 48, 4Ι. Appian. . . , 5. Flor. 4, 2. II. Thorbecke de C. Sin. . p. 33.), cujus menti facta
Cui laurus aetemo honores Dalmatico peperit triumpho., Sed etiam post ann. 7199 quoniam Pollio post hunc tandem ad conscribendam bellorum civilimn historiam accessit. Nam cum in Sat. I, 10 42. obilissimus tragoediarum scriptor dicatur, hic autem intermisso aliquantisper dramaticae Poesis studio historiam componere narretur S. 9 Sq.: Paulum severae Musa tragoediae Desit theatris mox, ubi publicas Re ordinaris, grande muBUS Cecropio repete cothurno., dubitari non potest quin Pollio, qui abis. 15. a rebus publicis gerendis prorsus abstinuit et in otio ac Secessu Optimis literis vixit, primum in dramaticam artem incumbens anno I9. quo ut 1, 10 scripta est, hoc potiSsimum nomine famam et claritatem assecutus fuerit, et tum demum a poesi studia sua ad res historicas tractandas transtulerit.
Inde ulterius progredi licet. Nam si Pollio anno 19. Opus illud bistoricum nondum coepit conteXere, probabiliter
183쪽
colligi potest, id eum debellato demum M. Antonio fecisso.
Primum enim, quamquam librum a societate Pomprii M., Julii Caesaris et Crassi a. 694 inita tanquam a primo bellorum civilium fonte ordiebatur, eum amen improbabile est eo tempore, quo gliscentes inter Oetavianum et M. Antonium discordiae igniculi proXimum bellum certo quasi
portenderent, quo reipublicae salus plane in Suspenso S-Set, quo de rerum gestarum Ventis nondum posset vere et recte judicari ad describendam sua aetatis historiam sese accimisse. Deinde in partes Oeandi sunt V. 6 - 8.: Periculosae plenum Opus aleae
Traetas, et incedis per ignes Suppositos cineri doloso. Nam si reputaveris, Pollionem semper Antonio coniunctiorem suisse, minus autem savisse Octaviano, facile intelliges, quo potissimum tempore opus illud historicum plenum periculosae aleae dici potuerit. Quamdiu M. Antonius in vivis erat et dimidiam fere summae potestatis partem habebat, plane non erat cur Pollio Octavianum timeret o libere re gestas enarrare Subvereretur. At cum Octavianus Solus rerum potitus et Pollio quodammodo victoris praeda factus esset, arduum prose ei et periculosum eribendi munus subiit, si Severus rerum gestarum judeX nec
partium studio nec ineptae assentationi deditus coeptum OPUS Onsecturus erat. Denique quod in s. 5. legitur: barma nondum e latis uncta cruoribus cf. Thorbeck.
p. II sq. id scribi non poterat Dis post pugnam etia-
eam. Qui enim Horatius brevi ante eam de cruoribus nondum expiatis quasi sopitis bellis locutus fuerit, eum inter Octavianum et Antonium ita ingravescerent inimicitiae, ut Serius eius bellum erupturum esse neminem Romanorum posset praeteriret Atque si vers. 29 sq. reSpeXeriSD0uis non Latino sanguine pinguior eadem eos animi asseetione a poeta scriptos esse senties, qua de multiplici bellorum civilium miseria paulo se tu conqueritur Od. 1, 35. 29 et 35; et qua circa a. 725. Sceleris expiandi partes tribuit Octaviano in Od. I, 2.29 sq. Id ipsum autem, quod seelera in bellis civilibus
184쪽
perpetrata nondum Ssoluta esse dicuntur piaculis, documento est, carmen ante d. I, 2. nec ita multo post devictum Antonium aut Xeunte a. 721. aut initio sequentis scriptum et Pollioni missum esse. Totus color, si quid sontio, bellis civilibus id a linodum propinquum Sse robat. - Μasson Vit Hor. p. 90 107. Dil certi de aetate odae definire conatur ita etiam Vandere. quamquam Vol. I. p. 211. eam ante pugnam Actiacam Scribi potuisse negat. Jahn in edit. p. 228. ann. 25. Weleheri de Var et Cass. Ρ Ι52 151 ann. 72, 27. Grotes. p. 470. b. et irchn. ab chr. anno 27. merito improbante Obbario in Seeb.
Duo sunt, quae CARMIΝI II. , Uus argento in
astiatem determinant. Primum ante a. 732. Scriptum esse
debet, quo Fannii Caepionis et Licini Muraenae conjuratio contra Augustum facta detecta est v pag. 2.), quoniam Procul us, Muraenae frater, insigni laude propterea ornatur . 5 sq. quod pio et liberali animo cum fratribus de integro patrimonium suum diviserit, cum illi bellis civilibus
bona amisissent. Deinde armen ante a. 730. ortum esse
nequit, quod Phraatis in regnum Parthorum restituti mentio sit v. 17 sq. cf. ad od 1, 26 et 3 8.). Ergo per ann. 730. et 3I. Xaratum sit necesse est. Atqui rem Parthicam lacile apparet recens factam commemorari. Hinc Summo jure plerique omnes Sanad. Vanderb. Jani, itfeheri., DOer. Jalin. p. 228. Pass. Ol. 249. Grotes. p. 72. Κiret . tal, chr. odam anno τὼθ factam esse statuerunt. Sed Heindors ad Sat. I, 2. 8 p. 41. de posteriore temporo eogitavit Masson vit. p. 303 vel de a. 34. ΝΟ eerto quidem constat, quando CARMEN III. .,Aequam memento' compositum sit, sed bello Actiaco
anuli id posterius esse, cum ex argumento tum X compositionis arte ab elocutione et versuum structura insigni recte eolligas Scriptum videtur ad Q. Dellium, hominem tam Varium et inconstantem ut Messala eum l)ellorum civi-
185쪽
Eum desultorem' diceret, quippe qui a Dolabella ad Cassium, a Cassio ad Antonium atque ab hoc ad Caesarem desciverit, referente Seneca Suas. I, 6. Idem Cleopatra primum persuasit, ut ad Antonium veniret Plut Anton. s. 26. cap. 25.), sed ipse ad Octavianum transiit a. 723. Di 50 13 et 23. Vedri 2 84 ex emendatione Lipsi palmaria sane.). Videtur historicus fuisse Plut Anton. p. 943. cap. 9.). Nam scripsit Parthicam historiam teste
Strabone lib. M. p. 23. ως νησιν ὁ ΛίλHος Mendose
aliisque dubites, num idem fuerit, quem Dio Cass. 49, 39.
Antonii olim exoletum fuisse narrat, quamquam interpr. L . Stura. Vol. V. p. 605. n. 185. unum eundemque ubivis intelligunt. - tu hoc est, Dellius ille, quamquam Octaviani gratia et favore fructus est atque opibus valuit, tamen praesenti rerum conditioni diffisus parum constantem sese praestitisse videtur. Hinc poeta, qui fortasse Bruto duce cum eo milliavit, auream ei mediocritatem in vita fruenda commendat, forsan a. 725. quo idem suasit V cillanti L. Sesti in Od. I, 4. - ire . ab elir. 25. Grotes . 470. b. 727. s. Passov. not. 101. Certissima est aetas CARMIM IV. ix sit anci Iae ut quod poeta octavo vitae lustro modo laus quadragenarius lusit Xeunte a. 29. Vel initio a. 730. ut patet e fine: fuge usPicari, jus octai um trepidavit aetas Claudere lustrum. De lustro quinquennali v. Ovid. de Pont. 4, 6. . et . Adisis Masson. vit. p. 216. irelin. quae St. . . g. ., Grotes. p. 471. a. Elchstad parad. q. Horat iterum Propos. Jenae. 1832. et dium. scholast. Darmstad 1833. ecl. U. Dc. 146 p. 1166 - 68. - Recte Porphyr.: Aetate quadraginta aetatis annos se Xcessisse ostendit. Octo enim Iu- ira Dei quinquennia, quadraginta annos sedicet claudunt.
186쪽
Quae sitas videtur jam amori osse aliena. ' Cavo salsa Veichorti ratione decipiaris, qui in comment de Var et Cass. p. 59. Ol. 3. Horatium Oeta nam lustrum clausisse
dixit a. 728. CARMEN VI. Septimi Gades ' quod audere. I.
p. 231. brevi ante a. 20. 72I. Varr.), et iret ner quaeSt. P. . . . . . . I 8 p. I. g. 57. a. 18. Xaratum SSe infelicissime conjeceruna, quoniam Horatius praedium Sabinum nondum possederit Scriptum esse post a. 25. elare apparet e S. . in qu Cantabri bindocti Romanorum juga serre dicuntur. Nam eo tempore primum Romanis cum istis populis res fuit, primumque Cantabri Astures et Vaccaei victi sunt, teste Dione 51, 20. Jugum autem eXeutere Studuerunt a. 728. Unde Augustus e Gallia a.
729 in Hispaniam profectus rebellantes gentos domuit Dio52, 22 et 25.). Itaque Cantabri non facile ante a. 728. Romani jugi impatientes dici poterant. Nec veri est absimile carmen per m. 28 et 29. Ompositum esse. Aperte poeta se aetate provectiorem prodit in V. 6 sq. v. assov. not. 92. et V 22 q. qui quam inepte iretiner et Van- de . carmen ipsi vigenti aetati adscripserint luculenter docent. Nec mirum est Horatium tanquam ceri domicilio earentem in agro Tiburtino vel arentino una eum Septimio su vitae tabernaculum Voluisse collocare. Alioquin mirandum etiam SSet, quod prorsus eodem sensu ductus
ad Maecenatem scripsit, cum dudum visam possideret, epist. 1 T. 44.: mihi jam non regia Roma Sed vacuum Tibur placet aut imbelle arentum., vel quod od 3, 4. l. cecinit:
Vester, Camenae, vester in arduos
Tollo Sabinos seu mihi frigidum
Seu liquidae placuere Mae. Quamquam probabile est moratium singulari prorsus de cauSsa quae nos fugit et singulari occassione ductum ear- me composuisse. Videtur quidem omnis ejus sinis in rara
187쪽
Septimii amicitia praedicanda ponendus esse. Sed nemo H-matus est, nec rimabitur facile quisquam, quo oratius impulsu in talia inciderit. Hujus rei jam veteres Scholi
ignari erant, quorum Aeron: Septimium, equitem Romanum, amicum et conuiuiitOΠem suum hac de alloquitur, cui se tantum gratiae necessitudine fatetur adstrictum, ut si velit ad ultimas nationes ire se eum e promittat POSSE.Hortatur tamen, ut gratissima sibi loca eligat Tiburis et Tarenti, quorum et amoenitatem Iaudat' . Similiter Porph. et Cruq. Recteque interpretes Dacerio diffisi sunt carmen anno 27. Scriptum SSe conjicienti, cum Septimius poetam invitaverit, ut secum Augustum Cantabris bellum inferentem comitaretur. Namque id tempori nemo, ne ipse quidem Augustus, de Cantabrorum bello cogitabat Dio 3,
22 sq.). f. MaSSOD. Vii. Hor. p. 30 Sq. et Sanadon. Caeterum initium carminis poeia eadem ratione scripsisse
videtur, qua d. 2, 2. 10. CARMEN VII. io saepe mecum' non Pompso Grospho Siculo epist. I, I 2. I. et d. 2, 16. Scriptum,
ut post Sanadonum longe major interpretum pars contra auctoritatem Scholiastarum et plurimarum inscriptionum, quae in Vett. libr. Inser habentur, statuit, etiam Passovius not. 101. et Grotes. p. 460. Sed Pomyo Varo Italo es. Vande . tom. I. p. 361 sq. et eicii de Var et Cass. p. 136 sq. unanimi voce reserunt ad a. 15. quo pace eum SeX. Ompo circa Misenum laeta proscriptis omnibus
redeundi impunitas data est Di 48, 36. Veli. 2, 7.). Ita Massono vii. Hor. p. 88 sq. duce tum interpretes
omnes tum etch de Var et Cass. p. 138. Obbarius in Seeb. Jalin et lota annal. Ol. 16 p. 50. et ircliner. in quaest. . . . . . . g. I 8 p. I. g. 58. eamque rationem tam certam Xploratamque habent, ut praestacte paene negent alio tempore Horatii amicum Romam potuisse redire. heu Omia nituntur Massoni conjectura, et ea parum probabili. o premo, Horatium ante pugnam Acti-aeam lyrica non attigisse, quae Sententia hoc ipso a mine reprobaretur, at jure meritoque innitor in eo, quod
188쪽
Flaccus dam scripsit, cum villam jam Possideret, lon- testante V. 19.:
Ergo obligatam redde Jovi dapem, Longaque sessum militia latus
Parce cadis tibi destinatis. Nam quamquam haec Verba aut obscuriora sunt, ita ut
jam Scholiasta in alia omnia inciderint Acron ut est illud Virgilii secl. 1, 80. ,,hic tamen hac mecum poteris requiescere nocte ' Vel certe sub Augusti victoria aut tanquam poeta invitat amicum sub Suo carmine): facile tamen est ad intelligendum Horatium de lauru sua tanquan de certa sede, de cadis destinatis, uminoque de lauti convivii apparatu non potuiSSe ante loqui, quam erium domicilium haberet et curta ejus supelle Maecenatis liberalitato in splendidiorem promota esset. Atqui a. 15. Maecenati ne cognitus quidem erat Miro igitur casu accidit, ut duri interpretes hic et in praecedenti carmine misello Horatio ipsius delicias villam eripuerint. Et cum alia multa sint,
quae Vulgarem Opinationem vanam esse ostendant, mireris
Sane, quod Omnium primus Groteland p. 460. ab ea discessit. Cujus eo minus dubito ipsa verba huc transscribere,
quo accuratius singula rerum momenta pensitarit. Dispu
189쪽
Rullo nemplatile mussio. o stuli Wi Hs auo die Riickkeli de Pomp. ansetgen mogen, o dari si docti Dichtfrulier edachi erdon, ais Dach de Besie nides Antonius, des etZte Gomer Octavians, undis falit sein Bogriissim in Rom mi de exsten bekannten de I, 37 d. h. in ine ei Zusammen, da Ora selion assu seine Sermonemund Epoden geselilosseniatte. ' Omnia comprobo, nisi quod Pomprium Varum g Pompeio Grospho distinguendum esse arbitror. - De SynaloePhe in . . Pompei. es. d. 1, 37 pag. 170. CARMEN IX. Non semper imbres' bonum temporis indicium praebet v. 18 Sq.:
- et potius nova Cantemus Augusti tropaea Caesaris et rigidum iphaten Medumque flumen, gentibus additum Victis, minores volvere Vortices; Intraque praescriptum Gelonos Exiguis equitare eampiS., quod plerique perperam interpretati sunt. Nam justo cupidius inova Augusti tropaeat J intelligunt signa a Pariliis recepta, cum tamen not ae dumtaXat imperatoris ictoriae significentur, plane ut apud Virg. in Georg. 3, 32. Et duo rapta manu diverso ex hoste tropaea ' Deinde in V. 20. Tigranis in regnum Armeniae per Tiberium eronem instituti Di 54 9. mentionem actam esse contendunt, et in s. 23. Vietoriae de Gelonis sive Dacis anno si dis placet 34. es. Od. I, 9 p. 156. a Lentulo reportatae. Inde earmen vulgo refertur ad a. 731. cf. Masson p. 306. eich. Poet rel. P. 204. ircim quaeSt. . . . . p. 10. g. 22. p. I. g. 58.), a rotelando vero . 474. . vel ad a. 35. Solus Vandecturg olgaris istius rationis argumenta admodum incerta esse probe intelligens sustinuit assensionem et dam a. 730. 731. Varr. ortam esse conjecit Ol. . p. 31 sq. tamen ut ipse Vineta sua caedens propter risi- dum iphalen ' in sollemnem errorem relapsus it. SCI U-temur quid rei sit. Primunt apparet novas quasdam ipSius Augusti victorias commemorari, quae Dei diserte deSignan-
190쪽
iur propterea opinor quod et Valgio et omnibus satis cognita erant et vero etiam diversae sunt ab iis quae paulo post tanguntur. Ergo conjectura tantum Ssequaris, quae ova ista Augusti tropaea fuerint. Deinde quae sequuntur Satis obscura sunt. Nam Medo stumine in universum denotantur res Parthicae, et rigidus ille iphates non minus quam qui in sue commemorantur Geloni ut dubiam habent explicationem, ita ad tempora definienda non multum conserunt. Perdifficile dictu est, quid iphate sibi voluerit poeta. Interpretes quidem Armeniam significatam
esse autumant. Vereor tamen ut recte. Nam primum Horatius iphaten non videtur intelleXisse montem, sed siurium. Nescio enim an subabsurde dictum sit cantemus rigidum montem . eleganter Ver et Oncinne cantemus rigid. iphaten fluvium Medumque flumen minores volvere vortices. Qua de re plane assentior Mitscherlichio Jam si fluvium Horatius habuit Niphaten, in incerto est, quamnam terram significare voluerit. Nam iphates fluvius a geographis nuSquam memoratur. Sehol. Acron ,,Scythiae siuvium, inquit, plerique Armeniae montem putant ' Deinde eo sacilius ad eam me inclin sententiam, ut Horatium credam nec certo cognitum Xploratumque habuisse, ubi terrarum iphates fluvius esset, nec, si Armeniam ita designavit, singulare aliquod et memorabile lactum resperisse, quo magis mihi persuasum est, totum locum ex Virgiliano in Georg. 3, 31 emetum esse. Vide modo, quanta Horatii
versibus similitudo intercedat eum Virgilianis his: Addam urbes Asiae domitas, pulsumque Iphaten Fidentemque fuga Parthum versisque sagittis.
Et duo rapta manu diverso e hoste roseaea Bisque triumphatas utroque ab litore gentes. Hinc nihil tribuo iphatao, quem a Virgilio mutuatus est. Et obscurior uinin ejus cominemoratio est, quam ut Horatius ea tetigisse credi possit, vivae a. 731. gesta laris
verbis ita descripsit in epist. 1, 12 26 Sq.: Cantaber Agrippae, Gaudi virtvte Xeroliis Armensius cecidit jus imperiumque Phraates