장음표시 사용
151쪽
50. - ad ann. 32 post Massonum vit. p. 233-248. interpretum recentiorum plurimi, ani MitSeheri. Doering., Van lerb. Leps . . . . , assov. it. not. 259. 731. et Κirchner in quaest. . . . S. Falluntur hi omnes
in eo, quod primariam rationi cauSsam a naturae prodigiis quae commemorantur dueunt et ita ducunt, ut insolitam hujus illiusve anni tempestatem, qualis ab historicis pingatur, ad amussim deseriptioni oratianae respondere demonstrent plane ii nemores, nec historicis tali in re fidem habendam esse haberique Osse, nec Oetieam rerum descriptionem ad veritatem datam esse. O minus autem prodigia ista quidquam ad tempora definienda Ouferre arbitror, quo magis mihi persuasum est, Horatium non tempestatem aliquam et iberis inundalionem descriPSirae, quae eo temPore, quo carmen scriPlum, accidit, sed ea resPeinisse portenta, quae Iulii Caesaris mortem secuta sunt anno I9. Quod rectissime me judice Scholiastae observarunt ). Concedo poetam dira aliqua
tempestate, quae praeter modum cum magna hominum rerumque Strage SaeVii Set, eo adductum esS0, ut hoc carmen Suo in genere prorsus singulare componeret. Nec ita pertina Sum in Xplicandis s. 1 11. At nunquam eripi mihi patiar, Vs. 14 sq. do magnis qui S, quae Per ann. 710. 11 fuerant, intelligendos esse. Prinium enim Si Verum est quod supra dixi, totum carmen in honorem Octaviani, Patris ultoris, Scriptum SSe, Pleraque Per Se Onsentaneum est ad J. Caesaris occisionem tanquam ad communem rerum cardinem relata esse. Tum manifeSto appa-
152쪽
ret iam nimium querentem cogitari brevi post nee Caesaris, et circa id ipsum tempus amnem Tiberim significari ei ultorem Venisse. Deinde sentetitia mea nescio an maxime sulciatur eo, quod Virgil in Georgic. I. s. 466 sq. prorsus eadem ratione qua oratius a mentione occisi Caesaris prodigiorumque quae secuta sunt in audem Octaviani incidit. Purum dii. Tam mirus sententiarum Verborumque consensus est, ut Virgilianum Iocum Horatio
ObverSatum esse contendam. Id rursum sagacissime Ol
cerunt Scholi Acron et ouq ad . 1 indicantes Mantuani Vatis versus. Judica ipse Enumerat Virgilius a v. 466 489 prodigia quae Caesaris mortem secuta sint, Horat. Od. I-20. his inter alia usus verbiS:hSolem quis dicere salsum Αudoasci alle otiam caecos instare tumultus
Saepe monet, fraudemque et operta tumeseero bella. Id etiam istincto miseratus Caesare Romam, Cum caput obscura nitidum ferrugine terit, Impiaque aeternam timuerunt Saeeula noctem. Tempore quamquam illo tellus quoque et aequora
Obseoenique anses importunaeque Volucres Signa dabant. v. 48I Proluit insano contorquens vertice silvas Fluviorum re Eridanais, campOSque Per omnes Cum stabulis armenta tulit. V. 487. is,Non alias coelo ceciderunt iura sereno Fulgura, nec diri toties arsere cometae.'
Tum plane ut Horat. a v. 21 - 24. Audiet cives acuisse ferrum eael. ad bella civilia transit v. 489 - 497.: Ergo inter sese paribus concurrere telis Romanas eies iterunt videre Philippi, Nec fuit indignum superis, bis sanguine nostro Emathiam et atos Haeui pinguescere eampos. 'Nosti Horatiun a v. 25. ad deos preces fundere et in Octaviani laudes rumpere Quid Virgilium fecisse existimast Prosecto non fortuito aceidit, quod a v. 498. ita perrexit:
153쪽
isDi patrii, Indigetes et Romule Vestaque mater,
Quae Tuscum Tiberim et Romana Palatia servas, Hunc saltem everso jure lem succurrere saeclo Ne prohibete. Satis jam pridem sanguine nostro Laomedonteae luimus periuria Trojae. Iam ridem nobis coeli te regia, Caraar, Invidet, atque hominum queritur curare trivmyhos. VDenique illa ipsa prodigia, quae brevi post Caesaris mortem evenerant, ita omnibus cognita erant tantamque celebritatem nacta, ut a poetis illius aetatis pariter atque ab historicis crebenim tractarentur es Tibuli. 2, 5 71. Ovid. Motam. 15, 82. Dio Cass. 45, 17. Dε, ε γαρ Του ποθ
p. 40. lin. h. D. 2, 30. Nusquam quidem lateor memoratur Tiberis inundatio, quae ann. 10. aut II fuerit, ab historicis. Solaque hujus rei fides penes Scholiast. est. Neque tamen Os commentos esse ea quae tradunt diXerim, ut qui haud dubie antiquioribus libris uterentur. Et eum de Tiberis inundationibus, quae ama. 727. et 32 saetais sunt, nequeat cogitari ut infra videbimus eo lubentius Scholiastarum amplector sententiam, quo verius illi carmen non per ann. 10. 11. Sed post bella civilia demum exaratum esse judicaverunt. Ita enim Sehol. Por Ph. ad W30.: Conversus ad Apollinem, qui Actiae bello Antonium oppressit. Virg. Aen. 8 704.): Haec cernens arcum intendebat Apollo. et ibid. Seliol. Cruq. ., Convertitur ad Apollinem in gratiam Augusti. Is enim bello Actiaco
tonium Oppressit. VPergamus ad reliqua. In ne arminis leguntur haec: Serus in caelum redeas, diuque
Laetus intersis populo Quirini,
154쪽
Tollat hic magnos potius triumphos, Hic ames dici uter atque Princeps, Neu Sinas Medos equitare inultos Te duce, Caesari Ex his liquet mihi, o Iam anno u. c. 25. Scriptam SSe- id quod pridem viderunt T. Faber et Dacer Animum adverte ad singula. Quod primum dicit , rus in c. r. id nequaquam cogit, ut de morbo AuguSti, quo a. 730. correptus suerit, cogites, ut Sibi persuasit Vanderb., sed
optatio est rei naturae quam maXime consentaneu, Praesertim cum Octavianus semper fere parum firma valetudine
fruitus sit. In eadem oratione, in qua Se patri ultorem dixit. hujus quoque rei mentionem fecit auctore Dione
725. compositum esse, quippe quo Octavianus cum Agrippa morum magisterium subiit Dio 2 42. interpr. ad 3 I. StrZ. Ol. I. p. 59. Dot T. Dio 4, 10 Sueton. Octav.
27. n.), id quod Horatium respeXisse arbitror. - Sequuntur clariora Magnos triumphos poeta optat Octaviano. Quos non OptaSSet Opinor, si post triplicem triumphum anno 25. medi actum haec scripsisset Hujus haud dubie tonori-seam mentionem injecisset. Gam cum praeterea Ptet, ut Patris atque Principis nomen non dedignetur Sumere . . ut non detrecte summum imperium. denique ut Parthos fortiter propellat: quis est, quin apertum esse dicat, carmen ante Octaviani reditum ex Oriente, quo Parthica Om-POSuerat, Scriptum Sse, et quidem ineunte anno 25. quo splendidissimus illo triumphus a Romanis praepararetur aliique honores ei decernerentur L Eo tantum tempore, quo Octavianus nondum Patris et Princiseis nomina SSumPSerat, Horatiu apte canere potuit: bHic ames dici at alv. Princ. nimirum praesagiens animo, talia Summo imperatori, ut olim Julio Caesari, tributum iri Certe atris a-
155쪽
triae appellatio indita imperatoribus ες τε τιμην καὶ ἐς πα
Dio Cass. 53 18. - in Augustum anni demum 752 initio collata est Sueton. 58. Tac. min. I, 25. . interpreti. Dion l. I. d. turg. Ol. I. p. 78. Ol. 128.). Juli Caesari decreta erat a. 10. cs. Dio 41, 4. et 48. n. iv. epit. 116. - Imperatoris cognomen assumpsit Oetavianus a. 25. nam ante Dione lib. 2, 1. DTαυT τε ὁ Καλ
κρατορος σχεῖν ), αλλα ην ἔτεραν την τὼ κρατος δι σημαίνουσαν, σπερ ω πατρὶ αυτο τω Καίσαρι καὶ Τοῖς παισὶ καὶ τοῖς ἐκγονοις ipήφισro. ' Tale quid Horatius significasse videtur princiseis nomine, quo praVe interpretes Munt Octavianum anno demum 26. Ornatum esse. Quo anno princeps senatus renunciatus est Dio 3, 1. προκριτος λῆς γεοουσίας ἐπεκλ θ q. et Summum imperium donuo sumpsit referente Dione 53, II. ,,μεχρι Ου κατηθναγκασαν δῆθεν αυτον αυταρχῆσαι. ' Denique non mirum est quod Octavianus tanquam deus celebratur in oratii carmine. Quemadmodum enim jam a. 721. ei publicae privataeque ibationes decretae erant Dio 1, 19. n. Ovid. Fast. 2, 37.): ita ipsis Calend. Jan. a. 725. simulac de Parthicis rebus nuntiatum est, Sancitum, ut in hyninos juxta cum diis immortalibus adscriberetur Dio I, 20.). Iude corrigi debent, quae audere scripsit ad Od. 3, 25.
VOl. II. p. 174. Quare aut omnia saliunt aut Horatius hoc carminθ, cui de industria primam in nova syllos sedem assigna rit, primum Caesari Octaviano inutilitata animi studia, quin etiam amorem suum et favorem palam conte Status eSt, tum cum Romani superatis Antonio et Cleopatra in sol Octaviano mox ex Oriente redituro spem Iabesaetati
156쪽
imperii restituendi confirmandique repositam haberent firmissimam. Repeto isti tempori Soli accomodatum esse, quod Octavianus dicitur Caesaris ultor, qu sacilius refellantur, qui dam aut ad a. 727. aut immani errore ad a. 732. proserutit. De a. 32. cogitari plane nequit. Nam illi aetati carminis olor minime convenit. Qui non miretur, ut unum asseram, Augusti expeditionis in Hispaniam ann. 728-30. Susceptae nullam mentionem laetam esse Quis credat Horatium ann. 32. tam inepte quaesivisse: Ῥm ea iubi P0Pulum y cum jam a. 727. Onmis O- testas penes Augustum fueriti Di 53, 17. oro μἐν qT τε Του ὁ μ 0υ καὶ ὀ λῆς γεοουσίας κρατος παν ἐς Τον AuroDGro μετεGry καὶ Ἀπ' Io καὶ Ἀκριβζς μοναρχια
Neque minus alluntur qui armen a. 727. Scriptum esse putant. Nam Tiberis a. 727. post intumuit, quam Caesar Augiisti Domino insignitus fuit. Dio 3 16 et 20. Aυγουστος ἐν δὴ Ἀα ισαο, σπερ Hίπον, ἐπουνομασθη,
γνωσαν. Augustus appellatus est sententia L. Munatii Plane a senatu aeterisque civibus X a. d. XVI. Calend. Februar. a. 727. ut testatur Censorinus de die nat. cap. 22. es. Sueton. Oct. 7. Veliri. 2, 1.), aut lib. Januar. auctore Ovidio in ast 1, 5ST. es interpreti Dion. 3, 16. d. turg. Vol. I. p. 2 sq. not. 106. Ergo Tiberis inundavit d. XVIII. Jan. a. 727. udo praesta te equidem negaverim carmen hoc anno Seribi potuisse. Nam quamquam Horatium ovi vel in armini ibus post a. 727. Oitis Caesari interdum non tribuisse Augusti nomen ), non du-4 cs. d. 3. 14 36. 4 2 34. l. 5. 16. et 27. Schmid ad epist. 2. I. . vol. I. a. 11. Masson hist erit. V. p. 1SS. .. Il estencore sauX, que dans es utres iures on trouve partout e nomo Auguste Il 'o est que neus suis au te que elui de Caesar est dig-neus Mis.
157쪽
bito tamen quin huic eclogae, in qua patris et principis
nomina honoris caussa amert, O nam cognomen interpositurus fuisset, si eam paucis diebus post quam inditum est compOSuisset, raeSertim eum Octavianus cognomento valde gavisus it. Ipse cupiit Romulus nuncupari. V. interpreti. Dion l. l. d. turZ. M. VI. . 3. Ol. 107. Seo ad Aen. I, 296. Flor. 4, 12. Sueton. et T. Deinde e Dionis Verbis didicisti, Tiberis inundationsem ab hariolis non pro omino irae deorum Sed sic accel tam esse, ut AuguStum ad magnam potentiam perventurum OSSe dicerent. Maturae aetati, qua armen Ortiun Sse Probavi, bene convenit dissecta VOX ultima in V. 19.: Labitur ripa, Jove non robante,
cf. d. I, 25 11 et 2, 16. 7.), et magis etiam hiatus
Neve te nostris vitiis iniquum
cujus haec praeterea apud Horatium Sunt Xempla: Od. 1, 12. T. I, 12. I. I, 22. 15. M 2. 24. carm. Saecul. T. s. Sapph fragm. d. eue Berol. 182T. p. 12. De V. 39. Acer et Mauri pediti cruentum sq. V. Gust. Schwab in Muse Rhen aim. 829 p. 474 q. et Appian. b. ciV. 1, 50. Caeterum aetate supparem huic carmini esse arbitror odam libri III. 24. ob s. 25 Sq.: O quisquis Olet impias Caedes et rabiem tollere civicam, Si quaeret Pater urbium Subscribi statuis 'Aetas CARMINIA IV. bSolvitur acris hiems' incerta est Sunt quidem qui anno G31. vel 32. Κirclin.)id ortum conjectent, quod ad L. Sestium, cos. m. 731. Suffectum, scriptum Sit Sed cisti nimis curiosi sunt. In codd. aliquot et in Porphγr. Scholi. Sestius hic Horatianus dicitur consularis. Quare rerisimite fit intelligendum esse L. Sestium, quem Augustus, Ostquam anno 31. ODSulatu
se abdicavit, in locum suum suffecit Dio Cass. 3, 2.),
158쪽
praesertim eum et ipse Brutianis partibus non ut magis alter saverit, ita ut Horatio pridem cognitus et familiaris
esse jure Oncludati innio ut multo id priore tempore lactum putes, Suadet metri delectus epodis propioris et quod ne Verbo quidem summi illius honoris mentio facta
est. Quamobrem recte fortaSSemrotes . 468. b. elogam ad mens. Februar. a. 725. retulit. Praeterea Observa Sestium in quibusdam inser et a Schol. PorpiiΠ. Publii praenomine insignitum SSe, et ad si Passov. vii not. 101.
CARMEN VI ,Seriberis Vario in quo bellica virtus
Agrippae celebratur, ante a. 727. conceptum eSS Videtur, quod Caesar v. l. non appellatur Augustus Adde quod poeta se amoribus indulgere et conviVia ac proelia virginum canere malle dicit quam saeta ducum. Nam quadragenarius desiit amare . . per ann. 29. cs. Od. 2, 4. et 1, 19.). quidem dam non ita multo post pugnam Actia- eam, et quidem per ann. 721 et 25. Xaratam Sse censeo. Nam ipse Agrippa praecipuus Actiacae victoriae auctor fuit. eichertum inanibus rationibus duetum in libr. de Var et CaSS. P. S. Ol. 50. Xtremos temporis cancellos huic carmini annos 27 et 34. assignasse, ipse Videbis. Masson in Vit. p. 350-52 ultra a. 730. non progreditur. Κircliner. tab chron. et rotes p. 47 I. a reserunt damn ann. 727. - Caeterum es carmen huic simillimum libri
II duodecimum, et de Vario praeter eichertum PaSSOv. vit Do I 10. 14. CARMEN VII es Laudabunt alii ' quamquam certam aetatis notam non continet, aine tamquam de tripode pronuntiant homin docti scriptum esse anno u. c. 722.
159쪽
Masson vit. Hor. p. 139. Sanad. audere. Passov. not.149. Dchn. ab chr. Provocant ad s. 15 sq.: Albus ut obscuro deterget nubila coelo Saepe Notus, neque parturit imbres Peripetuos sic tu sapiens sinire memento I ris am vitaeque labores Molli, Ianee, mero: et te fulgentia signis Castra tenent, seu densa tenebit Tiburis umbra tui. quos illi tantum tempori accomodatos esse contendunt, quo L. Munatius Plancus, ad 'uem latum est carmen, ab Antonio ad octavianum desciverit, sed ob dubia fidei et inconstantiae suspicionem non eum invenerit Octaviani sa-Vorem, ut una ad belliani Actiacum prosocius sit. Scilicet fulgentia illa signis castra nil nisi bellum Actiacum signiscant L Ain tu L Crediderim equidem e generali hac sententia: Domi bellique Plance, mitte sollicitudinem et curast ' nihil melle sextundi posse. Sane Scriptam esse damoportet, eum Planeus Antonium jam dereliquisset Nam
non alia facile res eum permovere Poterat, ut de Voluntario exsilio meditaretur, quam quod Se Augusto suspectum esse videret et gratiae ui jacturam metueret Fuit homo varius et mobilis, med insignis irator Ruhnken.
ad Vess. Pal. 2, 3. et Ciceroni familiarissimus epist ad sani lib. X.), consul ann. 12. tum Antonii partibus fidus. Ad octavianum transiit a. 22. Di 50, 3. Plut Ant. 8.Voll. 2, 3.) Sed mansit vacillans. anno 27 ejus suasu Octaviano Augusti cognomen cinditum est iv pag. 146.). cf. interpr. Dion 50. 3. ed. turg vol. 3. l. AEIT.
not. 11. et assov. it. not. 149. - Ut redeam in viam, improbabile mihi videtur esse ioc carmen, quod eodem metro compositum est, quo epod. 2. prius Seriptum eSSe quam epodon liber ivulgatus esset Pertinet haud dubie ad idem tempus, quo moratius mellex composuit. Νiis h. id anno si Dis placet 13. adscripsit. s. Vanderb. addition et correet. Ol. II p. 620. - Verborum poenitet in re incerta.
160쪽
CARMEN XII. ,9um virum aut heroa ' evidenterant ann. 731. eonSignatum est, quo Marcellus, Octaviae filius et Iuliae, Augusti filiae, conju immatura morte obiit
Di 53, 30. Veliri. 2, 3.). Hujus enim vigentis et ipso
juventutis flore ruentis blanda eum Observantia meminit Horatius V. 45 sq. Bonum laetum lio Di Xstaret aetatis indicium, haud dubie temporum investigatores Velut On-jurati carmen ad a. 734. retulissent Ob s. , 56.:Ιlle, seu Parthos Latio imminentes Egerit justo domitos trium 'hoSivo subjectos Orientis Orae Seras et Ind9s, captivos et signa a Phraate Parthorum rege remissa et Indorum legationem Sueton. Aug. 21. Dio 54, 8. signiscata
esse opinati. Nam mirabili plane casu accidit, ut interpretes, ubi vel millima Pariliorum menti saeta sit, istum annum Vere venentur. Sed si quis alius hic locus documento esse potest, quanta Superlatione poetae ejusmodi in rebus utantur. Quamquam hic Poetam Probe ei Augusto polliceri tantum Parthorum et Indorum Iadem, nec respicere insigne aliquod factum. Sed et haec superlatio est. Augustus nil, quod admodum memorabile erat, ad-Versus istas gentes gesserat illo tempore. Sed quo tandem' Plerique Masson vit. p. 226. Jani, Vandere. Κirelin. quaest. p. 8. g. 18. et rotes P. 472. a. earmen initio a.
731. scriptum esse contenderunt, nescio qua de caussa.
Multo melius de ann. 29. aut 30. cogitaveris, ut secit Leps l. l. p. 6. Nam illo Marcellus Juliam, Augusti filiam in matrinionium duxit Dio 3, 27. atque multis honoribus assuetus est Di 5, 28 et interpr. Stra. Ol. VI. P. 88. not. 201.), hoc Suscepta est expeditio in Arabiam Felicem ab Aelio Gallo Di 53, 29. Sirg. Vol. VI p. 9. Ol. 209.), cujus insignem poetae spondent SuccesSum Hor. d. I, 29. 4. I, 35. I. v. ad Od 1, 19. 3. Inde apparet Horatium e ann. 29 et 30. Omni jure Marcem famam et Iulium sidus de quo V. interpr. Dion Cass. 45, T. Stura. Vol. V. p. 448. Suet Jul Caes. S8. Plin. h. n. 2, 25. Senec. Dat quaest. 7, 17. Serv. ad Virg. ecl. 9 47. celebrare