장음표시 사용
161쪽
potuisse. Mirum sane est, quod Octavianus hic quoque in v. 52. Simplici Caesaris nomine Ompellatur, nec Cantabricae Xpeditionis, in qua tunc ipsum Versabatur, mentio facta est. Nec intelligo, cur poeta de Parthis, Seribus et Indis subjectis inania verba fundere maluerit, quam justa
principem aude ornare ob res in Hispania prosperrimo cum SueeeSSu gestas. Fuit eum hoc ita ab omni verisimilitudine abhoreere putarem, ut carmen per a. 29 et 30. scribi potuisse negarem. Veret ar ne metum SSet a. 25., quo scite Oeta Pro CaeSare Vota nuncupare Parthorumque et Indorum meminisse potuisset, eum ille in Oriente res Parthicus ordinaret et omnium ora in se converteret. Attamen illo tempore vi poterat Marcelli mentio fieri, quippe
qui a. 25. quattuordeeii tantum annos natus esset. Hinca. 29. carminis natalem habeo.
CARMEN XIV. O naris referent' multis . DD.
dubitationibus et conjecturis obnoXium fuit, quas Singulas PercenSere non in animo est. Nosti duo potissimum judicia super eo prolata probe distinguenda esse, siquidem aut mera allegoria dicitur, aut revera ad navem aliquam scriptum putatur. Prior sententia quemadmodum graViSSimum Veneranda Vetustatis auctorem habet uintilianum instit orat. 8 6. g. 44.), ita commendatur unanimi Veterum Scholiastarum et recentiorum interpretum ODSenSU. Alteram autem, quam Primum Muretum, tum T. Faber proposuerunt, plaudentibus Dacorio, Bentiri aliiSque, nunc Demiui fere placere video. Merito Sane. Quis Iaeeram Davem non admodum humile ac puerile arminis lyrici argumentum eum Iani crepeL Quis temere auctoritatem X-plodat Quintiliani, qui hoc carmen tanquam illustre ac notum allegoriae exemplum attulis Sed quamquam Herique jam in eam partem inclinant, ut cum illo navem prorepublica, fluctuum tempestates pro bellis civilibus, portum
Pro Pace atque concordia dicta esse arbitrentur discors tamen omUn concordia est, quatenus in aetate carminis
definienda haerent. Omitto eos qui id annum 720. Praecessisse autumant, quo tempore Horatius nondum lyrica eri-
162쪽
pserat, nec mirari Sati nequeo, quod utiniann in Mythol. Ol. I. p. 343 q. praeeunte Schol. Acrone ad. v. 1.: seper allegoriam de ista bellum significat civile, in qua quidam Volunt, quod moneat rempublicam. Certius tamen
est, quod ex Pomprium, Pompo filium, moneat, qui, posteaquam foedus cum Triumviris fecit, bellum civile
denuo reparare voluit. ' Acron ad V. 11. Pontica pinus. hac si diceret magnae originis et nobilitatis, Sed per metaphoram aut rempublicam alloquitur aut Cassium et Pom-Prium, cujus pater de Mithridate Pontico triumphavit. hoc
poematium ad Sex. Pomyeium bellum piraticum renoV-tem retulit, navem pro ipso Pomprio positum esse ratust Quae opinati arrisit assovio vit not. 6.), vehementer
autem displicuit iret ero quaest. p. 22. g. 1.). Multo probabilius hic et reliqui interpretes Nani, MitscherI.,
Doering. Vanderb. Odam a. 722. vel 23. Ortam esse conjecerunt, cum inimicitia inter Octavianum et M. Antonium coortae atrocissimum bellum portenderent. Quibus ego non dubitarem accedere, nisi me magnopere offenderet, quod Horatius Obscura quadam allegoria, non diserte bella civilia dissuasit. Quidni enim libero elocutus fuerit quod sen- Sit, ut Dei in epod. . ,0uo quo scelesti ruitis V eadem aetate scriptot Reputanti insuper mihi, nullum esse ear- me lyricum, quod evidenter evineas ante pugnam Actiacam laetum esse, extra onmem dubitationem positum videtur, et singulari de caussa Horatium allegoria usum SSe, et alia eclogam occasione atque vulgo putetur et quidem aliquanto posteriore tempore scriptam esse Palescunt autem omnia et larissima offunduntur luce, si ingeniosam orrentii conjecturam etiam Massono vii. Hor. p. 68. Sana-
dono et roteland p. 466. . probatam sequaris, e quaearmen ad id tempus refertur, quo Augustus de principatu deponendo deliberabat Sueton Aug. 28.). Persuasum erat Horatio, nova mala et bella civilia imminere reipublicae, Si potenti principe orbaretur noverat Maecenatem in oratione, quam habuisset, ut Augustum ad imperium reti
nendum adhortaretur, remPublicam comparasse cum nari.
Quid mirum si et ipse sententiam Suam, quae enitus
163쪽
animo insederat, eadem lina ne usus in Octaviani et Maecenatis honorem effatus est. Nec inaniter me haec fudisse intelliges e comparatione Maecenatianae Orationis , Uam Dio Cass. lib. 52 16. dedit. Fusior prosecto et accuratior in ea allegoria St, quam quae ab historie ficta esse credi possit. Ita autem ad oratianam accedit, ut de nostra ratione ambigi propemodum nequeat. ,,Kαὶ διὰ ταυτα, inquit, η αὐδημων οἴσπεο λκας καὶ ι γαλη πλήοης χλου παντοδαπου, χωοῖς κυβερνήτου πολλας idi γενεας ἐν
tis φαλείας διur .' alia sere Maecenas a. 25. dixit. Itaque eidem vel sequenti carmen Horatianum SSignaverim.
CARMEN AVI. , matre pulchra' poeta non ita
multo post epodon editionem lusit. Nam qui memorantur
criminosi ambi haud dubie ii intelligendi sunt, quos in
Canidiam Scripserat. Huic enim spoponderat quodammodo deprecationem lyricam epod. 17 49. Idem affirmat Schol. Cruq.: DCantat palinodiam . . cantando reVocat quae scripserat iratus in amicam Gratidiam.' Epodum 17. omnium novissimum esse vidimus, anno fere 24. Ompositum. Atqui ab eo haec damon nimis disjuncta esse potuit aetate, praesertim cum in utroque armine poeta Se anni provectiorem prodat epod. 17 21 et Od. V. 22.). Hinc carm. 16 per ann. 21 et 25. orium suspicor. Qua in re comVenit mihi cum Groteland p. 469. a. et . 725.). Κirch-ner. URPSt. p. 27. g. l. a. 726.). Caeterm suerunt qui odam ad Tyndaridem, Gratidiae filiam, datam esse eristimarent, propterea quod in duob. Torrentii codd. satis ob-Seure hoc lemma praefixum sit iPalinodia Gratidiae ad
Tyndaridem. Sane fieri potuit, ut poeta ipsius Canidiae
164쪽
filiam aliquando adamaret. Sed quis tali de re litiget'
Ad si tanti est audere. Ol. I. p. 336. Gravius est et memoratu dignius, quod uelluerus in commentat de aliquot earna. I Orat. Duesseldors. 1831. p. 5. de hoc carmine scripsit: Naturam carminis parum perspeXisse mihi videntur illi, qui in eo legendo nihil senserunt nisi gravitatem, In gnificentiam, splendorem, similia. Inest me gravitas, magnificentia, sublimitas; at ea non vera est, sed assectata et adscita. Namque dum vultu poeta poenitentiam simulat et sorsitan revera in pectore agit, Simul tamen quasi in sinu ridet atque culpam Suam Vimque irae humanae Oratione Xaggerans, grandiloquus delicti veniam petit, qua ratione amici duo, Si qua dissensi eXOrta St, Veterem gratiam inter se restituunt.' Quod sequitur CARMEN XVII. Velo amoenum' Scholiastae ad eandem Didaridem Scriptum esse affirmant, quae in rixecedenti intelligonda sit. Acron: Et hanc oden recantando ad Tyndaridem scribit Horat. cui ut plene Satisfaciat, invitat eam in fundum suum, quem in Sabinis habebat. ' Porph.: Haec de ad Didaridem scribitur, cui lene cupiens satisfacere poeta inritat eam in fundum suum, quem in Sabinis hahebat.' Groteland p. 469. a. odam ad a. 725. retulit; irelin ad a. 727. Sterilem agrum frustra inieris. Sed, Sis Vanderb. I. p. 10. Quod fuerunt qui CARME NIX UMater aera -pidinum ' anno 34. Iani, eicheri de Var et CaSS. p. 59. not. 50. Leps. l. l. . . aut 35. Masson vit. p. 3I3.
Serit tum SSe putarent, non miror. Die noctesque quidam veluti spectris territi cogitarunt de signis et captivisa. 34. a Parthis Augusto redditis. Cujus laeti in hac
quoque ecloga mentionem laetam esse SSerunt V. -I2.:,,la me tota ruens Venus
Cyprum deseruit nec patitu Scythas Et versis animosum equiSParthum dicere, nec quae nihil attinent. 'Nimis acute emunt levidens quidem ejus rei vesti-
165쪽
gium verbis inest. Quin apparet Scythas et Parthos cotempore quo haec scriberentur admodum terribiles Romanis et plane invictos fuisse Amore, inquit, prohibeor quominus Scytharum et sortium Parthorum res gestas ea-nam. Nosti enim Horatianum illud Od. 2, 13. 17.M. Uniles sagittas et celerem fugam Parthi ' perhoi rescit). s. Virg. Georg. 3, 31. Justin. 41, 2. - Multo igitur probabilius, postquaniciam Mitseheri et Vanderi, pravam istam computationem ejecerunt, roteland p. 471. ob. V. 10.
et Mrelin tab chron. hoc carmen R. 30. Xarnium SSO judicaverunt.
Scribit poeta se .sinilis animum reddere amoribus 'et Glyceram merire. Nunc desiit amare circa a. 29. Od. 2, 4, 2I. ut Glycerae amore aliquantisper jam arserat, eum Scriberet Od. 3, 19. quae annum 32. bona temporis intercapedine antecessit. Ergo CODSequens eSt, ut noStrum armen, quod IIoratiu recens amore captus
lusit, vel in a. 29. vel in sequentem incidat. Huic vero tempori apprime convenit sacta Parthoriam mentio, siquidem Augustus a. 29. duce Aelio alio Xercitum in Arabiam Felicem missum erat, de qua Spe litione oratius tam magnifice loqui solet, ut Parthos quoque et Indos subactum iri dicat. s. d. I, I 2. 3 q. I, 29 4. 1, 35. 31. Admodun incerta Si Scytharum commemoratio. Nam Scytharum Horat. d. I, 35. . , II. I. 3 8. 23. 3, 24. s. 4 5. 25. 4, 14 42. e. Saec. b. SiVe Sarmatarum Strab. 11, p. 492 ei 507. nomen Scriptore non solum I anaitis et quae trans Tanaim incolebaut gentibus imponunt, sed elidim Istri accolis et populis ultra Istrum habitantibus, Gelonis Horat o l. 2 9. 23. 2, 20 19 3, 4. 35.), Getis Od. 3, 21. 11 4, 5. 22.), quin etiam ipsis Dacis
Sat. 2 6 53. d. 1, 35. 9. 2, 20 18 3, 6 14 3 8. 18.). Plin. h. n. 4, 12. ΙStri gentes deseribens 9Ab eo, inquit, se quarto Danubii ostio in plenum quidem omnes Scytharum sunt sentes, ariae tamen litori apposita enuere, alias Getae, ac Romanis dicti , alias Sarmatae Graeo Hinc Sueton. Aug. 63. Cotisonem Getarum regem vocat. at
166쪽
V. Virg. Georg. 3, 46Ι. Omnes illae gentes transdanubiana Romanis insensae erant, praeSertim cum Daci brevi ante pugnam etiacam Antonio sese addixissent Dio I, 22. Hor. d. 3, 6 13 - 16.). M. CraSSUS a. 24. in Graeciam et Macedoniam
ab Octaviano missus eum Dacis, Bastarnis Dio I, 23.), Moesis aliisque gentibus vicinis Liv. epit. 134. conflixit,
et de his triumphum egit a. d. . Non. ut ann. 726. sasti Capitol. s. Virg. Aen. 8, 11 - 28. Masson. Jani templ. p. 69. et p. 23. i. Idem per a. 729. adversus Thraeas bellum gessit, ut patet e Liv. epit. 135. UBellum a II.
Crasso adversus Thracas et a Caesare adversus Hivarios gestum refertur. Tum Augustus misso Lentulo Da-
eis et Sarmatis bellum intulit. Sed non liquet, quando id factum sit. Interpretes quidem ad od 3 8. 18. et invit. Hor. annum 34 rimati sunt, temere tamen et Sine ulla usta rati ne Florus, quem audant, haec tantum tradit lib. IV, 12. g. 18. .,Daci montibus inhaerent Cotisonis regis imperio, quoties concretus gelu Danubius junxerat ripas, decurrere solebant et Vicina populari. Visum est Caesar Augusto gentem aditu difficillimam submovere. Misso igitur Lentulo ultra ulteriorem repulit ripam citra praesidia constituit Sic tunc Dacia non victa sed Sub-
167쪽
mota atque dilata est. Sarmatae patentibus campis in- equitant et hos per eundem Lentulum prohibere Danubio satis fuit. Nihil praeter nives, rarasque SilVI habent. Tanta barbaries est, ut pacem non intelligant. ' Nec disertior testis est Sueton. Oct. 21. se Coercuit et Dacorum in- eurSiones, tribus eorum ducibus cum magna copia caeSiS. 'Caeterum Istri accolae a poetis et inprimis ab Horatiolum marime continemorantur, cum de gravissimis et pertinacissimis Romanorum hostibus dicendum est, ita ut Scytharum, Massagetarum o d. I, 35. 40.), Gelonorum, Thraeum, Dacorumque nomina pariter atque Medorum, Persarum, Parthorumque apud Horatium vere θεrικα haberi queant. Ita in eo earmine, de quo agimus, non ob ingulare aliquod laetum Scytharum mentio facta est, sed quod noti et sat odiosi hostes essent. Ita a. 727. sine ullo delectu scripsit d. 1, 35. 9. Te maeus asper, te profugi Scythae metuunt). VCARΜΕΝ - ,, Ile potabis quantulumcunque St,
unicum tamen Olatium Solaque paene Spe eorum St, qui suas temporum computatione infringi paulatim et corruere Sentiunt. Hoc enim meae rationi aperte adversari clamant,
quippe quod evidenter a. 35. Xaratum sit cf. Vanderb. I. p. 16 Sq., irchn quaest. . . g. 20. P. I. g. 7., Lange in annal erit Berolin. 1835. Vol. II p. 61.). O male feriatos, impium lenite clamorem Non equidem cum Peerl- Lampio darion abjudicabo oratio os Lud Doederi in Mus Rhen. a. 1837. asc. . p. 98. et s.), at libere patefaciam, quam misere terique calculum SubduXerint. Horatius Maecenati, quem noverat apud se in praedio Sabino coenaturum vel potius bibiturum esse, potandum pollicetur vile Sabinum eo anno a se conditum, quo ei in theatro plausus datus sit. Atqui honorifica hac vulgi observantia Maecenas assectus est eodem anno, quo oratius arboris casu in summum vitae discrimen Venit, ut patet eam. 2, 17. 21 - 30. Hoc autem infortunium, cujus
quater meminit poeta eam. 2, 13 2, 17 3, 4 27 et 3 8.),
uno anno ante accidit quam Scriberetur carm. 3 8. ivartiis caelebs Ergo si hujus dae annum natalem inVesti-gaVeris, Simul inventa est aetas od 2, 13. BIM et nefa3to V
168쪽
o judicare licet in universum saltem de tempore carminis I, 20. , Vile potabis 'Neque invidit nobis Horatii Musa harum rerum cognitionem knam Od. 3 8. Optima habet temporis indicia, quae eo
magis Ostrum est Vel turbato scribendi ordine statim hic examinare, quo artiu hae quaestione inter Se cohaerent.
Horatius igitur celebratum diem, quo arboris lapsu paene Xstinetus fuerit, in CARMINE III. OCTAVO Martiis caelebs Maecenatem ad se invitat et ne mirum illi videatur, quod caelebs ipsas Cal. Martias festas acturus sit, in mentem ei reVoeat wrieulum illud, quod hoc ipso die anno pro me Praecedente ' prospere effugerit. Huic invitationi inteXuit res quasdam e historia illius temporis
deprompta a Vers 17.: Ilii te civiles super urbe curas,
Oecidit Daci Cotisonis agmen, Medus infestus sibi Iuctuosis Dissidet armi S. Sservit Hispanae Vetus hostis orae
Cantaber, Sera domitu eatena. Jam Scythae laXo meditantur arcu Cedere campiS.
Hi sulti indiciis omnes quod sciam interpretes, et post 'Iassonum quidem Vit. Hor. . 277 q. Sanadon. Jani,
6 Proximo statim ab isto insurinnio anno Η0ratium ad Maecenatem haec scripsisse, non est lu0d dubites. Primum enim poetam credibile est non post plures demum annos, sed statim primo, ubi ater dies rediit, sacriun anniversarium instituisse. Quodsi verum, etiam Maecenatem lacile concedes primo anno, non postea demum invitatum et de caussa festi temporis c0mmonefactum esse. Denique non dixit Horatius - quod quibusdam visum est me quotannis interioris notae vino et lautis epulis celebraturum esse diem, sed certum annum significat, siquidem certam amphoram apertum iri diserte indicat . 11. - phorae fumuin bibere institutae consule Tullo 3. - in verba ,,anno redeunte' idem hic valere censeo, quod alias dicitur anno Neriente, ut R Corn. Nep. Ages cap. 4. ut quod iter XerXe anno vertente consecerat, hic transierit. ccior Sat. 2, 2 83 1, 1. 36.
169쪽
ita me judice decepti, ut nil supra. Resellam Statim Vanam
horum opinationem, ne in meae rationis gratiam res apertissimas argutiis confundere videar. Non equidem nego
Cantabros aptissime a. 734. potuisse diei essera domitos catena servire ' quippe qui tum demum ab Agrippa plane subigerentur Dio Cass. 54, 11. Flor. 4, 12. g. 1 sq. Hor. epist. 1, 12 26.). Sed eum bellicosissima ista natio eaque indocta Romanorum juga ferre Od. 2 6 2. aliquoties superata sit, primum 25. Dio I, 20. , deinde 29. Dio53, 25. 0 731. Di 53, 28. et ita superata, ut post
linumquodque bellum plane subacta et credi potueri et credita sit a Romanis, Sponte apparet factam 9subacti Cantabis ' mentionem incertam tempori notam Sse et eam tantum vim habere, ut confirmet quae alioriam indiciorum Ope Xplorantur. Jam si reliqua XaminaVeris, nullum invenies, quod a. 731. indicet. Hunc vero incredibilibus com- montis Xpiseantur. Fingunt sibi et alta Voce pronunciant, Dacos eo amo Victos SSe a Lentulo v. ad I I9.), fingunt sibi et ad nauseam usque repetunt, Maecenatem tune ipsum absente Augusto urbi et Italiae praefuisse, cum amen
Agrippam jam a. 733. ab Augusto in Orientem profecturo urbi praefectum fuisse eerto onStet Dio 1 6.). Denique persuadelit sibi aliisque prsuadere cupiunt, illa Verba: Medus infestus sibi luctuosis Dissidet armis in seribi potuisse ann. 735. Tanquam Phraates eo tempore non potitus fuerit rerum tanquam Horatium verisimile sit redditis signis et aptios de civili Parthorum discordia Verba fecisse, tacuisse Vero de re famigeratissima Di meliora Videamus pii rei sit. De a. 34. cogitari nequit. Cantabrorum autem commemoratione fit, ut inter arulos 25. 29 et 730. optio detur. Nec difficilis delectus est. Anno 725. Horatius non poterat de Cantabris sera domitis eatenacioqui, cum id temporis primum istis gentibus bellum illatum SSet. Nec Maecenas urbi praefectus erat; nam aderat AugustuS. Neque curant poetae Sta aetate Cantatbros. nun longe alia carminibus inteximi, Horatius maxime. loquuntur de
170쪽
labente vel recto imperio de Oriente subacto de Aegypto pacata, de bellorum civilium cladibus et miseria aliisque
rebus, ut sacile intellectu est ex carminibus tum scriptis. Nec am 731. Odarium ortum esse potest. Nam neque hoc Maecenas praeerat urbi, cum ipse AuguStu PraeSen eSSet. At mire omnia indicia in a. 29. quadrant. Primum enim Cantabri et Astures hoc anno denuo domabantur. Jam a. 727. Augustus e Gallia, quo in Britanniam Xercitum ducturus e contulerat, in Hispaniam prosectus erat, eam ut provinciam constitueret Di 53, 22.). Rebus compositis iterum decrevit in Britanniam trajicere. Sed prohibebatur rebellione Cantabrorum, Sturum et SalaSSOrum, gentis Ualpinae. Hinc adversus hos misit A. Terentium Varronem, contra illos ipse quidem Suscepit bellum, sed aeger Tarraconem reverSus C. Antistio et T. Carisio legatis commisit. Quorum opera istae gentes plane subiguntur
σαμένου viso πολέμιου τουτου Di l. l. 26. Veteranorum colonia Augi sta merita in Lusitania conditur a. 729. s. Sueton. Oct. 20. 21. 85. Flor. 4, 12 4 sq. Oros. 6, 2I. Scalig. ad Euseb chr. MDCCCCXCII. Augustus anno demum 730. modio Romam redit es ad od 3 I4.). Tum Canta-liri et Astures denuo motus laciunt, sed ito in potestatem
rediguntur Dio 3, 29.). Vides igitur Horatium Calendis
Mart. a. 29. de Cantabris subactis loqui potuisse. Eidem tempori egregie accomodatum est quod dicit: fMedus infestus sibi luctuosis Dissidet armis. ' De Parthorum regno jam a. 723. contendebant Phraates et eridates Dio 1, 18.). Hic victus abiit in Syriam, sed recepit regnum, cum Phraates ab ipso populo in Xsilium ul-SUS SSet Phraates vero immensis Scytharum auxilii adjutus bellum parat a. 729. Hinc Teridates audit adventu Scytharum eum magna amicorum manu ad Caesarem in
Hispaniam bellum tunc temporis gerentem profugit, ObSidem Caesari minimum filium Phraatis serens, quem negligentius custoditum rapueras , reserente Iustino libr. 42, 5. g. 6. Phraates legatos Romam misit repetitum SerVum suum eridatem et filium. Ipse Teridates Romae verSatur.