In linguam scripturamque universalem dissertatio

21쪽

ni oblivioni mandarunt, ne dicam risu exceperunt. Quis non miretur verba, quae in fragmentis decemviralium legum occurrunt , nancitor , escit , cibascit, iamSegeteS , sublucator , emem , d ni cum , anteStaminor, interibi , aliaque , quae a latialis linguae nitore po- Stea mirum quantum abhorruerunt. Pri--S omnium Terentius admirabili ingenii felicitate praeditus non modo Graecas divitias in linguam suam traduxit, verum etiam totus suit in Iatinitate perpolienda,

aut, ut Verius dicam , renovanda. Cum ero Graecia victa victorem ipsum domuit, et Graecae elegantiae veluti semiana Romano solo tamquam mollito agro excepta uhorrimum fruCtum attulerunt ,

tum quidquid hominum cultiorum Romae extitit novandae atque augendae Suae linguae operam transmisit. Plura verba peregrinum quiddam resonantia obs lata , ablegata Mimis aspera atque horruda , rudia ornata , nova cusa: quae Om nia adeo excreverunt, ut autiquas si l

22쪽

gnae nulla sere vestigia superfuerint. Hinc quae propria suerat gloria Graecorum in linguae elegantia, ea suit cum Romanis communicata , et Roma tu subselliis . in rostris , in Curia Crassos , Autonios , Hortensios , Cicerones obstupuit, qui ad

latini sermonis Venustatem tuendam murifice adlaborarunt iii illo praesertim A gustaeo saeculo et litterarum splendore. V erum iste nitor, istaec elegantia inc

lumis suo gradu stetit ' Minime gentium emam Roma , quae jugum simul et limguam imposuit subditis nationibus, limguam Suam iterum inquinatam indoluit , quum populi omnes in ditionem redacti et verba a Romanis sint mutuati , et propria Bomanis reliquerint M Unaquaequora gens M , ita Isidorus D cum suis opibus, η vitia quoque et verborum et morum M B omam transmisit is Hine barbari tam turpem Iatiali lingnae foeditatem intulerunt , ut ea ab excelso splendoris oc riaeque culmine deciderit, suamque et gantiam pristinam desiderarit. Plebs pra

23쪽

sertim barbaros ipsos seu imperitia, seu quadam imitandi cupidine sequebatur , et ipse Quintilianus testatum reliquit isis imperitos vulgo barbare locutos, et to- M ta saepe Theatra , et omnem Circira turbam exclamasse barbare Quod si denique ad linguam nostram Italicam animum advertamus, quis dixerit quam rudis et pene agrestis suerit initio , quum vulgaris diceretur8 Sed tandem excussa ignorantiae illius caligine, quae tot seculis homines obstrinxit , per viros litteratissimos tam expolitam , Su3Vem et splendidam se exhibuit , ut de venustate et copia cum ipsa matre contenderet. Heio ex industria argumentis abstineo , ne lectorem Super re notissima imperitum credere insimuler. Ab illis autem quae hucusque Sumus persecuti , quisque poterit sacile colligere, quam arduum perdissicile ac pono impossibilo mat in tot linguis , et in tanta ipsarum vicissitudine radices linguarum primitivarum introspicere , ex quibus una fieres

24쪽

qua Omnes populi uterentur. Quod si v ro sermo aliquis eligeretur, aut conderetur quem cunctae nationes loquerentur, is tiam procul dubio ob varios coeli haustus , corporis habitus , hominum moresae Civitatum consuetudines in totidem deinceps linguas ac dialectos dissolveretur. At non solum Iinguae, sed etiam Scripturae universalis cupido philosophorum animos incessit. Verum ista nimirum aut Alphabetica est, aut ideo graphica. Alpha bethica sermonis cognitionem prae se fert qui characteribus scribitur. Hinc nullam utilitatem humano generi asserret, qui scripturam alphabeticam universalem constaceret , cum lingua adhuc universalis desideraretur. Quamvis enim omnes POPu li eodem alphabeto uterentur , Verba tammen inania legerentur , quia eorum Significatio invicem ignoraretur, et mentiS. cogitata denso quasi velamine aliorum nimis obtegerentur. Hinc si locutio , qua 'Singulae gentes utuntur antea perdiSCen-dd esεet, ecquid emolumenti haberetur si

25쪽

litterae tantum alpliabeticae addiscerentur' Accedit, quod pluribus abhinc annis scriptura alphabetica sere universalis ob tinet. Populi enim Europaei et Americani , qui Europaeis ipsis culturam reserunt acceptam, caeteraeque insularum gentes barbariem exutae litteris aut latinis aut italicis utuntur. Africani porro et Asiatici , praeter Indos qui peculiares characteres habent, et Sinas , qui ideographicis signis in scriptione utuntur, Arabiacis litteris seu syriacis Arabicarum simillimis scribunt. Scriptura vero ideograpbica aut Schematographica est, aut Semalographica. Harum altera veram rerum figuram repraesentat. Primi omnium aegiptii , ut habetur praecipue ex Plinio, ea usi fuere. Per figuras enim animalium sensus mentis

eis libuit depromere , et lapidibus , 'et

columnis commiserunt antiquissima min menta. Strabo rem expressius indicansasSerit, per speciem apis mella conficientis regem indicasse cui cum jucunditato moderante aculei inesse debent , per

26쪽

cipitrem rem cito factam , quippe qu ealiarum serme omnium avis sit velociS-sima. verum hanc scripturam universalem quam innuimus , possibilem nullo pacto arbitramur , Sicut Sensit praeclarus etiam eruditusque nostrae civitatis vir, qui eam ad pauca saltem indicanda posse adhibcri luculentissimis argumentis evicit. Earum altera, scilicet semalographica visa est permultis ad societatis bonum POSSE COufici, dummodo spinae quibos est assutim obsita ,' aliquo pacto quirent eradicari. Leibnitius primus omnium eo citra S Con- Vertit , sed innumeris , ut neminem sallit occupationibus distentus tam improbo labori vacare non potuit. Εjus vestigia postea non pauci persecuti in idem incu- . buerunt irrito sortasse labore Q. Certe

27쪽

Gallus quidam nomine Demaimieux in

Pasigraphicam artem Francico sermone diatribam conscripsit, Verum Parisien

sis Academia illius methodum flocci habuit , operamque , quae ei multis labo

ribus ac meditationibus stetit, negligendam penitus duxit. Equidem cum rem hanc inspicerem attentius , existimavi po se aliquo pacto eam confici. Nam si natura tantum duce Sinae a primis usque temporibus ideographicam scripturam adeo adamarunt, ut ne . exteri quidem pbilo-Sopbi , qui eorum regionem PervaSerunt,

inauditum. Anno II et a Georgio Ralmaro nobili Unga-xo typis mandata sunt: Praecepta grammatica , et Ferimina limguae philosopiacae, sise Unioersiais, soti Iectio quaedam est Vooum ex veteribus atque hodiernis litignis, ab Alohimia, Astronomia , et a reliquis scientias, artibusque eXcerplarum , quae singulae singuIis idei&inservirent. Pas*brasia auctore 'Olkegermano an. I excusa. Pasigraphie, und Antimsigraphio , oder uber

28쪽

scientiisque, atque artibus eos informarunt ab ista scribendi ratione potuerint revocare, quotusquisque est qui non videt quanto rectius possent et consultius cuncti Europae philosophi ipsam conficere , si eo totos sollertiae nemos inte

derent 7 Sed praeterquam quod ad haec

accuranda non vulgare ingenium , nec modici labores pro rei merito requirerentur, ecquid tandem utilitatis ex hac re in publica commoda derivaret 8 Etenim scri plura ideographica non inter nationales qui eadem lingua utuntur , Sed cum e teris Populis exercenda esset. Non inde sane usum aliquem colligerent mercatores, qui ultro citroque merces exportando eo Praecipue operam collocant, ut varias Iinguas nationum quas adeunt , quantum ipsis fuerit satis , ediscant. Neque Vero fructuum copiam expectationi parem Colligendam ipsa praebebit homini politico.

Adest enim et ars telegraphica, quae ne Veteres quidem populos latuit. Graec , a Ctore Eschilo, nuntios mittebant igne

29쪽

quod αρον τυρ dicebatur , Vocabulo a Persis usurpato. Solebant euim d) rogos Persarum Certis Stationibus dispositos habero tabellarios , et nuntios eorum lingua angaroS appellatOS , quorum alter alteri traderet mandata, ut ita celerius perse rentur e). Neque denique utile esset litteratis hominibus. Nam si hujusmodi scruptura adhiberetur actum quidem esset de amplissimis disciplinis, quae rudi et sim plici signorum apparatu traditae , praeterquam quod veluti panno Sam Vestem et horrificam induerent, nullo modo quirent ad omnium captum accomodari 3 actum de poesi, quae ad Dei laudeS perseque das , vitae praecepta altius defigenda , et

heroum gesta celebranda numquam non incubuit. Quo enim abirent imaginum vis, schematum Varietas, carminum SumitaS,t porum VenuStas , . quae delectationen Q Herod Iib. 8.se Eamdhin iu

30쪽

simul et admirabilitatem excitant 7 Actum de Historia, quam Tullius merito magia

Stram Vitae nuncupavit, quum 4aepissimψcontigerit ut plerique mentem et animum cogitatione hominum excellentium consor .

marint. Quot signis ad exscribendam hi storiam quisque uti deberet, ne deesset rerum ordini 7 Quot figuris iudigebit b, 4toricus, cui longa narratio temporibua , laci. , personis, circumst nitis distincta

esset contexenda 3 Ecquid dicam de eloquentia, ex qua in universam societatem Praestantissimi fructus dimanant 3 Ipsius quidem est non modo conCretam erro mcaliginem perrumpere, veritatem nullis praestigiis tectam exhibere , frangere audaciam, fraudes refellere , homines ah interitu vindicare , sed etiam concitare an mos et permovere. Quum hic igitur sit Oratoris scopus , ut persuadeat scilicet et moVeat , quo pacto signis quisque P terit vim illius eloquentiae apud exterose erere , quae dicitur animorum domin

trix Z Valeant igitur , qui sitis inventio-