장음표시 사용
11쪽
Quot annos Democritus vixisset, iam veteres valde dubitaverunt. Sed mirum est praeter est 4 omne annorum numerOS Hippocrati quoque tribui. Legimus enim illius in vita p. 451, 53
τελευτῆoaι' Putabant igitur quidam grammatici utrumque eodem Vitae patio Xpleto mortuum esse. Inde apparet omnes illos numeros nihil esse Deluit enim certa memoria. De morte autem Democriti variae fabellae narrantur.' - Iam procedendum est ad reliquam de Democriti aetate memoriam. Ac primum veri simillimum est Democritum non ipsum commemoraSSe Se quadraginta anniSminorem natu SSe quam naXagoram, Sed illum numerum ab Apoll0d0ro' lictum esse.ε Ap0llodorus igitur, qu ann Democritu natus esset, AnaXagorae aetate usus computavit.' amfortasSe, si modo testimonium ad eum reserendum est,' Dem03 Censorinus test. R et Antisthenes test. 5 haud scio an spectent ad 104 annos. In chronico Paschali test. 4 93 scribendum esse suspicatur Jae p. 295. ' s. est 4 Diei Vorsokr. p. 372l3 est. 24 28, 29 30, 3 l. φὶ Exempla vide Mus Rh. XXXI, 35 XXXIII, 200, 2l4 Vertiandi der34. Philologenvers 1879 p. 84' Rohde . Neque dubium est, quin est. 8, 1 et 2 quoque ex Apollodori libro fluxerint.' Rolide l. e. p. 84- Jac. p. 290li. - Fieri potuisse concedit Diei Mus. Rh. XLII p. 3. Negaverat Mus Rh. XXXI, 30. I. Unger, Philol. Suppl. IV, 546. Rolide sententia eo potissimum nititur quod Apollodorus caute dicit γεγονοι αν. Jac. p. 291 AnaXagoram a. 500 499 vel 499l natum esse satis constat; certe tradidit Apollodorus. cf. r. 36, 3 Jac.' Redit enim numerus 40. cf. Rolide l. c. p. 84 . Concessit Dieis, Mus. Rh. XLII, 3. Quamquam grammatici illi aliam memoriam cum pollodori
critum naxagorae discipulum fuisse putavit. Neque vero Democritum hoc ipsum testatum esse, id quod statuit Dieis Mus I p. 3, ex testimonio 9 et , concludere licet. Nam ea sententia recepta a Democrito Leucippum quoque commemoratum esse concludendum est, id quod statui posse Diel ipse negavit.λ Neque aetas n0naginta annorum, quam Democrito tribuit Diodorus test. 3 , ad Apollodorum referri potest.' Num constat Diodori auctorem praeter Apollodorum alio chronograph0Sadhibuisse i e 90 quoque anni ippocrati tribuuntur cf. p. 10i Do hrasyli autem sententia I Jac. p. 293.
2. Val. a X. VIII, 13 ext 3 biennio minor quam Gorgias Xenophilus Chalcidonsis Pythagoricus, sed elicitate non inferior, si quidem, ut ait Aristoxenus musicus, omnis humani incommodieXper in summo perlectissimae doctrinae splendore XStinctus est Reliqua testimonia invenies apud Dielesium, orSohr. p. 276. Omnia testimonia, quae sunt de Xenophilo, ex Aristoxeni ilibris bi0graphicis luxerunt. Neque ulla est varietas. Nam Valerius Maximus, qui dissentire videtur, quoniam Gorgias 109 vel 108 annos vixisse traditur,' in proxima paragrapho narravit
Gorgiam centensimo Septim anno Viine negaViSSe Se quicquam habere, cur Senectutem Suam accuSaret. amen mirum St, qu0d PS.-Lucianus Xhibet περ τὰ πεντε aὶ κατον τη .' H0 quoque
unus tradit Athenis vitam eum egisse. Aetas autem Xenophili quodammodo eo determinatur, quod ristoxeni praeceptor uit. 7,
3 Vertiandi de 35 Philologenvers 18M p. 102. ' Quomodo ille numerus inventus sit, eXponunt Diei Mus. h. XXXI p. 32 et Jacob p. 292. y Dieis Mus Rh. XXXI, 32 Cuius sententiam veram esse probaVit ae p. 250ll.
12쪽
Aetatem octoginta annorum, quam Soloni tribuunt scholiasta Platonis et Diogenes test. 2 et 3 , Apollodoream non SSe demonstravit Jacoby.' Sed Hesychius nescio quem auctorem Secutus illam memoriam exhibuit Verisimile enim est scholiastam Platonish0 quoque loco pendere ab HeSychio.' Ille autem numerus Sumptu Videtur esse ex fragm. 20 0rghii
Contra Heraclides test. 4 certum numerum proterre Veritu eSt, tamen fabellam, qua Solo cum Croeso congreSSu esse traditur, retinere Voluit. PS.-Lueiani autem numerum computatione inventum eSSe ne ego quidem cred0.- Τ Jac. p. I6d Busoli, Griueli. Gesch. IL 258 strali ' p. 73 4.
y Mettauer, e schol Plat Ioni 1880 p. 54 sq. Attendas velim et scholiastam Platonis et Diogenem qui Soloni S annos tribuunt, hoc quoque
tradere Cypri eum mortuum esse hanc autem memoriam apud Suidam quoque Hesychii sectatorem, legi. Scribit enim sub voce ΣολωH. o δἐ κα τους Κυπρο Σύλους ἐξ αυτου φασι καὶ τελευτλioa αυτον ἐν Κυπρω.
' xempla affert Jac. p. 175 83. - l. ac. p. 175; lach, esch de grioch Lyri II, 37, 100 annos ab Heraclide ictos esse contendit. Sed manifestum est Ps.-Luciani de Solone testimonium e eodem fonte fluxisse atque ea quae de halete et Pittaco tradit; quae nihili esse postea apparebit.
Omnis de Thaletis aetate quaestio posita est in est 2 de quo multi viri docti sententias protulerunt. Quas quoniam Jacobyad Iram. 15 omne enarravit, satis habeo, quid ipse hac de re sentiam, quam breViSSime Xponere. Duae enim gravissimae diffiicultates sunt in test. 2. Primum manifestum est numeros non recte traditos esse. Nam si verba tradita sequimur Apollodorus scripsit haletem mortuum SSea. 562. Sed Herodotus Ι 170 tradit Thaletem Ionibus a Cyro OppreSSi SuaSiSSe, ut Societatem sacerent. Praeterea I, 75 Iabellam issert, qua Croeso Halyn transgrediente Thaletem vixisse demonstratur. tque illam memoriam ab Apollodoro neglectam non SSe et per se certum est et Hippolytus ' testatur test. 5 . am ardes Apoll0dorus tradidit deletas esse l. 58 548 44 .ὴ Paulo autem ante ardes deletas Croesus Halyn transgressu est,' paul0 0Sty Jac. p. 175 Diel M. Rh. XXXI 15; Zello I D SO.' De Apollodoro Hippolyti auctor egorunt Diei Mus. h. XXXI, 23 et Jac. p. 35 CertisSima argumenta mihi videntur esse, quod et de AnaXimandri anno natali Jac. p. 189 et de Xenophanis patro Jac. p. 204 s. de Xen test. 4et 8 p. 32 h. comm. inter se conSentiunt.' I. ac ad Ir. 18 p. 193 et ad fr. 11 p. id sq. 3 Her. I, 76-86.
13쪽
Cyrus Iones subegit. RurSus Si Thales natus est a. 640 39, mortuus autem est l. 58, plus nonaginta annos vixit. Deinde incertum est, ad utrum vitae patium pari. 4 pertineat. Atque ac0by Rohdeum y Secutus, pari. 4 ad Sosicratem relert Apollodorum enim ait eundem annum fatalem exhibuisse quem Sosicratem, sed in pari. 1 Apollodorum Scripsisse Θ, quem
numerum a librarii corruptum esse in E. Itaque Sosicratem conclusisse Apollodorum in computando vitae spatio errasse atque eXtremis verbis demonstrare, cur Apollodori de aetate memoriam recuSaVerit Suumque numerum ediderit. Scribendum autem essen0 90, sed 4 abis. 640 39 usque ad a. 546 cf. p. 15s huius
Neque tamen illa interpretatio Stare poteSt. Immo vero, quipari. 4 Sosicrati tribuit, mea quidem sententia concedere cogitur Apollodorum aut priori anno quam Sosicratem Thaletis mortem
cum Apollodori textu de annis et natali et fatali consensisset, Apollodorum refutare non ita potuisset, ut diceret: sed hales mortuus est l. 58, immo vero dicendum ei fuit errat Apollodorus;
nam inter ol. 35,1 et ol. 58,3 intercedunt non 8 anni, sed 4
Sed Apollodorum Thaletis mortem priori anno quam Sosicratem non adScripsiSSe Supra XpoSui Apollodorum autem, quo anno Thales mortuus SSet, omnino non indicasse vi quisquam conceSSerit. Nam, ut leviora argumenta omittam, primum constitit
Thaletem ol. 58 vixisse. um Thaletis vitam usque ad Croesi tempora Apoll0dorum protruXiSSe ergo non Solum, quo anno natuSeSSet, commemoraSSe testatur ippolytus test. 5 . Deinde, ni fallor, e Diogenis verbis apparet, quot annos hales ViXisset, Apollodorum ipsum non tradidisse, sed a Diogenis auctore Apollodori testimoniis adhibitis computatum esse Attende enim quaeSO, quam mire Diogenis verba composita Sint principi oratione quae Vocatur obliqua usus assert, quid Apollodorus de anno natali iudicaverit; deinde quasi de suo addit, quot annos hales vixerit 'Sod hac de re OSten. - 15 Quibus rebus expositis demonstraSSe mihi Videor e0S, quipari. 4 Sosicrati tribuunt, in dissicultates haud contemnendas incidere. Ium quaerendum St, nonne part 4 ad Apollodorum pertineat. Quod si statuimus, totus locus perspicuus est, si cum DieleSio in part 1 pro A scribitur Θ, quae coniectura est lenissima. Extrema enim particula Diogenis auctor demonStrat, quomodo annorum numerum a Se traditum computaverit Thaletem enim ait Apollodorus mortuum esse l. 58.' Hac ratione mira dicendi varietas facillime explicatur Apollodorus autem ut in Iragm. 17Jac.yi hoc tantum dixisse videtur haletem brevi post l. 58,3 imortuum esse.= Quae sententia, Si pollodorus ipso eo anno Sardes deletas esse tradidit, etiam magis firmatur. Nam ab a 624 3 usque ad a. 546 5 9, non 8 annos numerasset.' Neque mirum os idem dicendi genus apud Diogenem alio loco non XStare.' Nam qui apud eum, qui multo auct0res equitur, qui ipsi quoque multis e fontibus hauserunt, y certum sibique constantem dicendi rationem exspecture audebit PDenique quomodo Sosicrates et auctor chronici aschalis
test. 3 numeros suos invenerint, incertum est. S.-Luciani autem testimonium summa cum licentia ictum videtur esse. amen
Syncellum test. 4 similem memoriam exhibere ' moneo.
τριτνην καὶ κατοστην λυμπιάδa 368l4 ευρεῖν τε τὰ περ τὰς καμπυλας γραμμάς ετελευτησε δε τριτον ἄγων καὶ πεντηκοστον τος Neque ero quisquam aut demonstrare potest ultimam sententiam reserendam esse ad Apollodorum aut negare illum locum eodem modo explicandum esse, quo hunc pOStea Xplicare conabor.
Dieis Mus Rh. XXX p. 16.' pollodorus ol. 58,3 exhibuisse videtur. Sosicrates enim, qui ab Apollodoro pendet cf. Jac. 32 ' Dieis, Mus Rh. XXXI p. 2 , ei anno Croesi
interitum adscripsit, I Jac. p. 150-153.
ritate nihil probatur nisi quo anno Ana Xagoras natus quoque mortuus it. Inde poSteriores, quot anno ViXisset, comput Se identur.' ac. p. 58.
' ac. p. 76. 7 Schwari apud P.-Wiss V, 750 sub voce Diogenis.' Rohdo Mus Rh. XXXIII, 212 pro A coniecit si ut eum numerum, quem Sosicrati tribuit, efficeret Sed eius do test. 2 iudicio refutato deest
'invehi, Mus Rh. LXII, 190 p. 426. Syncelli testimonium refert ad eam memoriam, qua hales a Abr. 13TI l. 35,1 OMAP. floruisse traditur.
14쪽
Si est 2 sequimur, Pittacus floruit ol. 42 quam olympiadem ideo electam esse e Suidae verbi apparet test. 3 , qu0d ea aetate Melanchrum tyrannum Mytilenis expulit. Inde equitur natum eum esse l. 32 id quod cum Suida testimonio concinit yi rgo si cogitamus de primis annis illarum olympiadum, ol. 52, 3 test 2 plus 80 annos natus luit. Sed illo anno plus T annos natum eum luisse Diogenes tradit test. 23. Itaque primus eursius, Mi deinde alii' pro βδομήκοντa Scrip Serunt γδον κοντα. Sed Jacob ' Diogenem eam aetatem, qua usus dictatur Se abdicavit, pro toto vitae spatio habuisse Suspicatu eSt.' Atque quamquam Diogeni erroreS, quo eXempli causa assert, non plane eiusdem
Sed si a. 137 40 annos natus fuit a. autem 1409 OMSA. - ol. 58,1 vel ol. 58, 3 mortuus est, plus l00 annos eum vitaisse dici ci potest. - De Hieronymi codicibus nuper egit SchwartZ Beri philol. Ochensehr. 1906 p. 750. in Jac. p. 156. I Jac. 159'. δὶ olido M. Rh. XLII, 476. I De arch. Athen. I cap. 14. I ut ergk Gr. Litt. ΙΙ, 272 ' Holide, M. h. XLII, 476.' ac. p. 162. y Statuit igitur est 4 ex eodem fonte fluXisse atque est. 2, id quod satis est probabile.
generis sunt hi tamen illam Xplicationem recipio. Num praeterquam quod tale mendum Leri Iacillime cogitari potest, verbis Iδηγερaιος commoVeor. FortaSSe enim Diogenes haec ere legit: κατωσο τὴν ρχην ηδη γεραιος βιους περ πνὶ βδομήκοντa, λελευ- τηο δ'επὶ ρχοντος et quae Sequuntur.' Atque memoriam traditam a Diogene perturbatam SSe non est quod miremur. Quibus rebus expositis ne hoc quidem loco Ps.-Luciani testimonium ut antiqua memoria aut grammatici ullius gravissimi computatione niti apparet. De auctoritate autem reliquae de Pittaco memoriae vide, quae Xposuit Jacob p. 162 Sq.
3. Diog. Laert. VII, 9 Zeno in epistula ad Antig0num regemmissa haec scribit:
tempori Spatium cum errore adduntur, non, ut hac in quaestione statuit Jacoby, spatium neglegitur. me Cleanthe autem aliter iudicandum eSt, I p. 31 h. comm.' Verba ἡ δαὶ γεραιος Cobet in editione cancellis inclusit. Neque Ver qua de cauS quiSquam in textum inseruerit, intellegitur Jacob p. 162 δ aut eicere Vult aut addere τε κατέσχε την πολιτείαν, id quod hoc demum loco proterriminime veri simile est.
15쪽
Eum teXtum XScripSi, quem cum Belochio communicavit Croeneri; 1 Griech Gesch. ΙΙΙ, 2.39. Alteram partem huius fragmenti exhibet est. 8.B dudmde mortuus sit. T. Diog. Laert VII, 28 ἐτελευra η υτως ἐκ τῆς σχολῆς πιων προοεπrato κa τον δέκτυλον περιερρηξε ' παίσας δε την γῆν τῆ χειρί, φησὶ το ἐκ οβης Ἀρχομαι τί α δυεις; καὶ παραχρῆμα ἐτελευτηοεν
cs. est 6 et Jacoby Mus Rh. LIX 190 p. 81. 9. Populiscito, quo Zenoni sepulcrum in Ceramico conceditur, haec Verba praescripta Sunt Diog. Laert. VII, 10 :
Rohd Mus Rh. XXXII 1878 p. 622 his praeterea testimoniis
15. Strabo I p. 15 - p. 18, 21 Mein.
16쪽
Locus 'umeni Neoplatonici libro qui inscribitur περὶ τῆς των 'Ἀκaδημaικῶν προς Πλώτων διamaσεως cI. XIV, 4, 16 Sumptus est. De UaeStione, quam nunc tractaturus sum, tot viri docti tam diversas sententia protulerunt, ut in re ipsa Xponenda vix queant asserri. Itaque antequam ad rem pSam accedam, quae adhuc disputata sint, quam breviSSime Xponum.
Atquo Clinton, ast Holl. ID 453 in Persae testimonio test. 2, 2 7 mutat in hoc miro argumento usuS: e re notio imagine that Persaeus could bo ignorant of the age of Zeno,
We muSt thereiore Suppose βδομήκοντa be an error o the copylor νενήκονeta Neque Vero, quoniam nova XStant testimonia, reliqua eius de Zenoni aetate coniectura proferre oportet. adem de cauS has commentationes assere satis habeo:
Zumpi, ber de Bostan de philos Schulen Ann Berot1842 p. 100. R0eper Philol. Ἀ 1854 p. 27. Κ0ephe De rati Solensis aetate, Gubenit 1867. Weyg0ldt, Zenon on ittium und sein Lehre diss. Jen. 1872. Droysen, esch de Heli. III, V 28 1887. Sed anno 1875 Comparet ti, Rivista di filol. class. II p. 449 nova o Stoicis philosophis fragmenta publici iuris secit test. 12 . Ille quidem
- 21 geltun 1875 p. 605a, si pro κτῶ suppleri p0SSO δυο, ore, ut magna testimoniorum multitudo concineret, significaVit. Qua coniectura usus Roh de Mus Rh. XXXIII 1878 p. 622 hanc computandi rationem protulit Cleanthem natum esse a 331 30 test. 12 ; ergo, quia 99 anno ViXiSSet teSt. 11 , mortuum eum esse a. 232 31. Deind0 32 anno Acholae praesuisse test. 12 . Ergo Zenonem, cui
SucceSSit mortuum SSe n. 264 3. Quem numerum putavit confirmari Hieronymi testimonio test. 13 . Praeterea primus cenSuit Persaei testimonium mutandum non Sse, immo ero epiStulam ab Apollonio allatam' tost. 3 ea ipsa de causa, quod erSaei testimonio repugnaret, Spuriam SSe indicandam. Haec autem epistulam a. 283 2, quo anno Demetrius Antigoni pater mortuus esset, scriptam esse Apollonium iudicasse indeque collegisse Zenonem 98 annos vixisse. - Atque anno post Gomper vestigium Ocabuli Oo invenisse sibi visus est, I test. 12. Itaque cum reSabsoluta videretur esse, proXimis annis hoc potissimum quaesitum est quos auctore in describenda Zenonis Vita Diogene secutus esset. Huic rei operam dederunt Wilamowitz, Antigonos onΚarystos, Philol. Unters. IV 1881 p. 10 et u semihi, Ann. Flechois CXXV 188 p. 737. Sed illa minus pertinent ad hanc
Attamen de Zenonis aetate novam quaestionem instituit Unger, Ann Monac. 188 I p. 101. Recusat enim olidei sententiam, quia Eratosthenes Zenonem, si ille a. 264 3 mortuus esset, audire non potuisset cf. test. 15 .' Deinde minime verisimile esse in eSt. 12 γεγονεναι supplendum esse, immo vero Statuit ristophane quodam archonte Cleanthem Zenoni Successisse. Ipse X test. 14 Zenonem non ante a. 256l mortuum esse concludit. Sed
Diog. Laert. VII, 8.' Hanc incommentationem vehementer invectus est 'olide, Ann. l. CXXV p. 831 cui respondit S. XXVII, 223. y cI. p. 25 huius comm.ε Diog. VII, 2 tradit Zenonem invenem 30 annorum thenas venisse, VII, 4, per 2 annos praeceptore audiSSe.
17쪽
Persae tribuuntur, ad Apollonium refert sed ut inter se concinant, Zenonem non 8 Sed 48 anno Scholae praefuisse statuit. Hunc autem unum e Apollonii numeris Verum esse ait. Glli recte
repugnavit Sin e m Diui Ann. Floch. XXXIX 1889 p. 45. Nupor testimoni 10 invento quaestio denuo tractata St.
Illud enim primus aco by De poli Athen Chron. 1900 p. 18ΤΤpublici iuris Iecit. Huius fragmenti ignarus Beloch, Klio I p. 418
Diogneto, a quo Marmor Parium quod Oentur anno numerat,
annum 264 3 tribuit, Arrhenidi, quo archonte Zeno mortuus St test. 8 et i a. 265 4. Qua re commotus Jacoby, ii II, 163 iterum illud iragmentum exscripsit et hunc ordinem posuit 265 4archon fuit Antipater a. 264l Arrhenides a. 263 2 Diognetus. Eandem sententiam protulit in libro, qui inscribitur Apollodors Chronili, quo in libro totam quaestionem retractavit p. 362 . Satis
est commemorare eum omnibus de rebus cum Rohdeo consentire.
Ceterum p. 363 novum fragmentum test 6 0 8 edidit; sed cum
Croener ultimo Versus non XScripSiSSet, Utilitatem e e capere
non potuit. Hoc fragmentum accuratius Beloch, li II, 4730didit. Atque Arrhenidem a. 262 1 Antipatrum a. 263 2 Diognetum a. 264 3 archontes luisse statuit. Interea Jacoby sententiam retinere studuerat irchnor, Herm. XXXVII 1902 p. 435, cui resp0ndit Boloch, Herm. XXXVIII 1903 p. 130. Belochio autem assensi sunt elim anni lio III, 170 IV, 122, te se, Geseli. d.
grieeh. . mali. Stante III, 384 5. Tamen Gomp erg, Ann Vindob. CXLVΙ1903 comm. 6 novam de Zenonis aetate sententiam protulit. Recipit enim Philodemi numerum test 6 . Sed eum, cum salsa lectione est 6 nitatur, resutare pu non St.
Ceterum aco by Mus. h. LIX 190 p. 83 Belochio concedit Diogneto annum 264 3, Arrhenidi 262 1 tribuendum esse; sed dubitat, quomodo olide computatio cum hac re coniungi possit p. 81 .
Quibus rebus expositis ad meam sententiam demonstrandam transibo. Ac primum constare mihi videtur de Zenonis aetate uni Persae credendum esse test. 2.2i, quiri annos eum viXisse tradit. Persaeus enim Zenonis non solum discipulus, sed etiam
Iamiliaris uit λ Atque vel ideo, quod Persae testimonio repugnat,
Zenonis epistulam test. 3 esse spuriam iudicare neceSSe St. i98 autem annos Apollonium Tyrium Zenoni tribuisse demonstravit Rohdo.' Itaque Ps.-Lucianus etsi eum Sequi non OSSUmUS, VitU-perari non potest, quod cum hoc tam gravi auctore erravit Apollonii enim e libro, qui inscribitur πίναξ τον πι Ζήνωνος puοοοφων aὶ των βιβλίων, ' Stoicorum librorum indices, quos tradidit Diogenes, Sumpti videntur esse.' Neque numerum Suum inXit, Sed Spurinilla opistula deceptus' computavit. Inter Apollonii autem memoriam Persae numeros e alio libro insertos esse cognovit olide,' accuratius demonstravit Susemihi. TiReliqua de Zenonis aetate testimonia non minu quam
Apollonii recusanda sunt. Atque apud Suidam test. 4 et 5 pro 90 scribendum esse 98 Jacoby' recte statuit. Sed num Philodemi numerus epistula illa spuria adhibita computatu Sit, ut Statuerunt Rolides' et Jacoby, δ' valde dubito. Immo vero ille numeruSita videtur inventus esse, ut anni, quos ante Clearchum et p0St
Holido Mus Rh. XXXIII, 623 silam. Ant. V. ar. p. 110. 'imus Rhen. XXXIII, 17S'. - Beloch, Griech Gesch. III, 2, 471, quod numerorum dierentia ei nimia videtur, pro T scribere mavult 92. Sed Agathocli alii 2, alii Mannos tribuerunt; L p. 7 huius c.' Strabo XVI, 75 - Mein UI 1051, 2. Wilam. Ant. V. ur. p. 109. Et assensu est yrofi, Liber die Antage de Atoischen siclierkatalogo WirZeburg 1896 p. 33. ' Holide Mus Rh. XXXII p. 623 cf. Wilam. Ant. . . p. 110. Nunc autem, quod Zenonem a. 262l 1 vel 261l60 mortuum esse constat cl. p. 24 h. comm. , Statuendum S eum illam epistulam a. 280l79 vel 279l tribuisse, id quod eo facilius cogitari potest, quod a. 280lT9 pace cum Antiocho acta Niese, Griech Gesch. II, 23 Antigonus philoSOphiae primum Vacare coepit.' Mus Rh. XXXIII, 17S'. ' Ann. Flecheis CXXV, 739.
' p. 365. Nam est 4 e Diogenis libro sumptum eSSe apparet cf. test. T . Sed id quod neglexit Jacoby, Sub voce n)νων spectat ad eam fabellam, quam Xhibetis.-Lucianus. Attamen cum ea quoque fabula aeta b annorum coniuncta St. Atque eorum, quae Suidas Xhibet sub voce λὶνων, OSteriorem tantum partem se Diogenis libro fluxisse demonstravit ollimanti, QuaeSt de Diog. Laert. cap. p. 12, progr. ratistariens 1890.
18쪽
- 24 Atque o variis labellis, quae de Zenonis morte seruntur, Supra' breviter egi. Hac autem de re omnes inter se consentiunt Zenonem sibi ipsum mortem conscivisse, id quod, si Stoicorum placita respicimus,' prorsus incredibile non est 'Nunc paucis erit demonStrandum, quo anno Zeno mortuuSSit Hoc enim tempore invento apparebit unum vel duo testimonia eis, quae Supra de Zenonis aetate Statuimus, repugnare
videri Atque inter Clearchum, cis est a. 301 300. et Vononis
mortem 3 ann0 interruisse testimoniora memoriae traditur argo, qu0niam qua computandi ratione auctor usus sit, non constat Zeno mortuus est aut a 263 2 aut 262l aut a 261l0 Boloeli iet Jacoby' quidem. quia in ultimo VerS legunt καὶ μῆνες . . ., annum quo eno mortuus sit, ad illos 3 annos efficiendos adhibitum n0n esse itaque de uno anno 262 1 cogitari posse sibi persuaserunt Sed praeterquam quod Si, quantum temp0rim Spatium sit inter duos archontes, computatur, mense omnino inveniri non OSSunt,' non constat, Sitne Clearehi annus adhibitus necne. Atqui certum est archontem, cuius anno Zeno vita deceSSit, fuisse
Arrhenidem et test. 8 et Arrhenidem autem antecessit Antipater test. 10 mrg0, quod anno 264 3 Diognetus adscribendus est,' annus 63l recipi 0 potest. Praeterea constat Arrhenidem anno qui dicitur communi archontem fuisse.' Sed et annus 262 1 et 261 60 uerunt communes.' Tamen quamvis incerta Sit argumentati0 0rtasse hoc modo aliquid inveniri potest Cleanthes enim mortuus videtur esse a. 233 2.δ' Iam so a Gompergio et
μηνας . . . ζησεν ἐπ αυτου et καὶ ιῆνες . . . εἰσὶν εἰς . . . Sequitur mensiS, quo Zeno mortuuS St.
' Beloch, lio I 473 Jaci Mus Rh. IX, M' In libro qui est de Apollodori Chronicis Diognetum anno 263l adscripserat; sed sibi ipse repuQ-
' Unger, Philol. Suppl. V 1889 p. 711 Sequitur e test. 9.' Schmidi, andbuch de grioch Chrono p. 791, quo in indice littera anni intercalarii signifficantur. δ' ac. p. 370l1 Sed I p. 31 huius Omm.
Rolide in test. 12 1also suppletum esse apparet. Quo numero omisso, δ quoniam Cleanthe 30 annos scholae praeluit Zenonem a. 262li mortuum esse necesse est. Quod idem est iudicandum, si cum Belochi legimus τριήκονm a εν. Ille en1 numerUS Ietantum recipi potest, ut Cleanthem a. 232 1 ei test. 11 et 12 p. 19 ,
Hoc si recte statui, Zeno natus est a. 334l vel 333 2, Athenas venit a. 12 1 vel 11 10 test. 2,2 et 3 , mortuus Sta. 262 1. Atque mihi persuasi mortuum eum esse OS Mnemacterionem, quo menSe populi Scitum datum est. Argumenta autem in appendice proferam.' Sed hoc addendum est ea, quae de Philemonii moriae accepimus cum ei quae Gupra inVenimUS, optime concinere.)iΕ minus aliis testimoniis commoti huic certissimae memoriae
fidem denegabimus. Atque quae Diogenes de Persaei aetate tradit tost. 14 , 0hdei' interpretatione recepta contraria non Sunt. Alter locus legitur apud Strabonem test. 15 , de quo accurate egit Wilamowitg. ' Neque quisquam propter hoc teStimonium, etsi Suidas de ratosthene vorum tradidit,' Philodemi memoriam reiciet. 7 Ne hoc quidem e Strabonis loco concludere licet anti
quis temporibus fuisse qui Zenonem post a. 262l 1 vel 261 0
Repugnat vocabulum , cuius tamen vestigia incertissima Sunt.' es. p. 28 huius Comm.' Boloch, lio II, 473 cI. p. 59 huius Comm.3 Mus Rh. XXXΙΙΙ, 17S'. ' Jac. 3647. Wil contendit Zenonem apud EratOSthenem Omiemoratum esse. Onst urde ili Strabo des ege indein, inquit, nichi eget de Nicht-nennun de Diadochen. Sed Strabo vituperat ratosthenem, quod omisit
κ9ινειν καλως, οἷς μαλλον προσιτεον quam Arcesilao et Aristoni et quod illos τον καθ' υτον μησάντων piaοσοφων κορυφαιους τί σιν. tque ei temporibuS. quibus illi Athenas convenerunt, Zeno mortuus erat commemorantur enim eiuS διάδοχοι Ergo neque Strabo EXSpectare potuit, ut Zenonem magis colendum esse quam illos Eratosthenes adderet neque e eo, quod ratosthenem hac de re non vituperat, ab ill Zenonem commemoratum esse concludere licet.
19쪽
tandum est. Atque conStat Xenocratem R. 315 4 mortuum esse, '
Zeno autem a demum 312 1 vel 11 10 Athenas venit ' Itaque
Timocratis testimonium reiciendum est. Tamen rinhor Mi illi testimonio tantum tribuit, ut eo commotus Persae numerum in s mutaret. Ostendit enim duabus de rebus Zenonem cum Xenocrate si consentire 'i primum dividere ipsum quoque re in dya , aκύ, διήφορa, deinde philosophiam partiri in λογικον, φυσικον, ἐνοικον, quae placita Zenonem in Xenocratis Scholis audisse censet. Atque de re ipsa dubitari nequit. Conser enim SeXt. mp. adu math. I, 3 p. 546, 13 r. 76Η. et Stob. ecl. II p. 57, 18 de Arn. I tr. 190 SeXt Emp. adV.
- h. 45 de Arn. I amen nonne cogitari potest Zenonem haec e Xenocratis libris hausisse Deind0 Zeno fuit Polemonis i discipulus hic autem Xenocratis.' Sed in ea re Zeno maximo dissentit a Xenocrate, quod hic' praeter Virtutem alia b0na esso statuit, illo 'ibonum non SSe niSi Virtutem.
Xenocrati autem de partibus phil0sophiae sententiam Polemone receptam esse veri simile est. Nam Sextus udv. math.
II, 16 r. 1 einete illam partitionem tribuit τοῖς περὶ τὼν
Ξενοκρύτνην, in quibu Si quiSquam Polem numeranduS St. Idem
Cic. de in IV, 2, 3 collegerim. Dicit enim ieero: existimo igitur, inquam, Cato, Vetere illos Platoni auditores SpeuSippum,
' De imocrate cf. Susemihi, Ann. Flocheis CXX p. 44 et nul Alex. II p. 24. Ille enim aut putavit aut demonstrare voluit Zenonem plurimum philosophis Academicis eboro. Hoc certe umerius sibi persuasit, ut e libri indice apparet cf. est. 16bi
eSSe quod OneStum SSet, malumque quod turpe, cetera res omnis plane paris ac ne minimum quidem utrum adessent an abeSsent, interesse, valde a Xeno
crate discreparet Antiochus . δ' do Arn. I, 181 185 1ST, IS alia.
plinam, ut non esSet causa Zenoni, cum Polemonem nudiSSet, cur et ab eo ipso et a superioribus dissideret . . . qui cum Viderent, ita nos SSe natOS ut . . ., totam philosophiam tris in parte diviserunt, quam partitionem a Zenone 'SSe retentam VidemuS.'
Hoc unum contra illius loci auctoritatem afferri potest, quod illam partitionem etiam Speusippo et Aristoteli probatam esse Cicero tradit. Itaque Zeno Xenocratis auditor fuisse me doctrina quidem
demonstratur. Immo vero Cicero, cum Venonem philosophiS Academicis pendere demonstrare studet, ab uno Polemone Academicorum placita eum accepisse tradit CI. Acad. I, 9, 34 Speusippus et Xenocrate . . . et post eo Polemo et Crate unaque Crantor in Academia congregati diligenter ea, quae a Superi0ribuSacceperant, tuebantur. Iam Polemonem audiverant adsidue Zeno et Arcesilaus. - Hic locus eo plus valet. quod Xenocrates, Polemo alii alieruntur, Polemo autem Solus Zenonis magister appellatur.
Item de Iin IV, 2, 3, quem locum modo exscripsi. magni momenti sunt verba: cur et ab eo ipso Polemone et a superioribus dissideret'. ioinde vide de in IV, 18, 51: dabit hoc Zenoni Polemo,
etiam magister eius et tota illa gens et reliqui, qui Virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono siniendo. quibus Xenocratem uisse Supra/ commemoravi. eque sine aliqua causa ea in re, de qua enocrate et Polemo plane inter se consenserunt, ipse Polemo Zenoni opponitur. Etiam de Iin IV, 16, 45 Polemo quasi adversarius Zenonis inducitur: Zenonem cum Polemone disceptantem, a qu0, quae SSentprincipia naturae, acceperat Atque Antiochus Scalonita, quem Cicero ubique adhibuit, Zenonem, quoniam eς placitis Academicorum doctrinam eum hausisse sibi persuaSit,' Xenocrati quoque
Sed Zeno corrigere conatus est disciplinam. De in IV exscripsi in 26 De in IV g T: Hic tuus isto Poenulus, id est Zeno, cf. 56 loquebatur aliter atque omnes, sentiebat idem atque ceteri Sc Academici . Nec Vero minoris aestimanda ducebat ea, quae ipse bona negaret eSSe quam Illi, qui ea bona esse dicebant. Quid igitur voluit sibi, qui illa mutaverit Saltem atqui de pondere detraXisset et paulo minoris aestimavisset ea quam Peripatetici ut sentire quoque aliud, non solum dicere videretur cf. SchwartZ P.-W1SS V, 755
20쪽
discipulum fuisse dicere vix imisisset Moc autem Antiochum fugisse minime veri simile est. Quae cum ita sint, Timocratis testimonium reiciendum est. De tribus autem reliquis testimoniis i. Jac. p. 366. De 0puli scito. Populi scitum ante Zenonis mortem actum esse his ex rebus apparet. Primum Verba ἐξεινa aDτω de Arn. I p. 7, 34 nisi ad eum qui honoratur referri non possunt. Permulta autem exempla collegit Larield,iandbuch de niecti Epigraphi II p. 777, quonam haec assero: CIA IV, 2, 10 v. T: Da δε ὐτω a εἰκόν mi sat
Ἐρμοδιον a Ἀριστογειτονa' et VI, 1, 2 V. 10: τυχη γαθῆ δεδοχθαι τῆ βουλU O f ca τω δη ucse επιτρεva cla ὁριύria νasTa νa ενὼκροπολει δρετλῆς νεκa.' Hoc potissimum notandum est illis quoque in inscriptionibus eis, qui honorantur, permitti, ut certis locis statuas ponant ' Deinde coronam a populo mortuo homini tribui cogitari vix potest.' Atque rem usitatam constitui apparet e Verbis ara δν
Argumentorum autem, quae contra Sententiam quam Sequor allata Sunt, graviSSimum est, quod Zenoni sepulcrum in Ceramico
Ac. H. 6, 16: Zenoni . . . nihil reperienti. Sed emendanti superiores immutatione verborum obtrectavit Arcesilas . in Droysen. Herm. XV 1881 p. 291 domonstraro studet populi scitum a Diogene traditum e duobus compositum Sse, quorum unum ante mortem. alterum post mortem actum sit. Huic assentitur Beloch, Griech Gesch. m. 1, 466δ. WilamowitZ, Antig. v. ar. p. 340 sq. illa sententia reiecta Zenoni multo poSt mortem sepulcrum decerni censet. Unger, Ann Mon. 18STI . 1 14 et Gomper2. Ann Vindob. XXXX H I903 comm VI p. 14 ad Zenonem vivum populi Scitum reserunt. Susemihi Alex Litt. I, 54λ' spurium id esse iudicat Jacoby Mus. h. LIX 90 p. SU brevi post mortem factum esse statuit.' Droysen p. 294 genuinane esset inscriptio dubitavit, sed Koeliter lapidem ipsum invenit.' Wil pro ἐξεινα αὐτω scribit ξεῖναι αυτων et intellegit alterius magistratus fuisse constituere, ut columnae illis locis statuerentur. Sed verba recte tradita esse priore Xemplo demonStrantur. εὶ ac in se offendit Droysen p. 294. Nepos vit Pelop. 5 5: Omnes Thessaliae civitates interiectum Pelopidam coroni aurei . . . donarunt. Neque tamen hic Atheniensium mos fuit; fGOmper P. 15.
destinatur Neque quisquam adhuc exemplum asserre potuit. Attamen et eos honores. qui homini vivo, et eos, qui mortuo tribuuntur cillo populi scito decerni clarissini demonstratur exitu d. Αrn. p. 7, 36 , quo loco legimuS: πως ἁπaντες δωσιν τι ὁ δῆμος
Neque ea verba alio loco in inscriptionibus coniuncta leguntur.δ Ac ne hic quidem Diogenis locus sententiae meae contruriuS
χaλκῆ εικονι Neque vero, etSi clave ei commissa esse cogitari vi potest, Statua in populi scito tradito commemoratur. Tostremo verba tempori praeteriti, quae Sunt in Sententia: Ἀπειδὴ Ζήνων
ὼκολουθον οντ τοῖς λογοις οις διελεγετο, τυχt τῆ ἀγαθὴ δεδοχθαι cod, μιρο id A. I p. 7, 23 . . ., non minu de ViV quam de mortuo dici possunt praesertim tum addatur δεη πολλή. Quamquam eXemplum asserre non possum, id quod quoniam causae de quibus Zeno laudatur maximam partem Singulares Sunt, minime mirum est. - Ceterum si populi scitum ante Zenonis mortem actum eSt, τρεῖς, cuius vocabuli vestigia Croener legisse sibi visus est ci test. 8i, Stare nequit.