장음표시 사용
21쪽
ενεγκώμενος τροφην καὶ πρύξa περ ῶν ῆξιουν οἱ φιλοι, ποσχομενος aυ θις τροφ=ῆς ξεδεπε τον βίον.2. Val. MaX. VIII, T Xt. 11: e quoque Cleanthe, . . . numen ipsius industriae SuSpeXit, cum . . . ad undecentenSimum annum attenta cura erudientem auditore tuo videret.
est, illa d discrepantia iam non opus est dicere. Qua interpolatione remota Diogenes tradit Cleanthom 98 annos vixisse.' Sed aut Diogenis auctor ultimum vitae annum non adhibuit , aut exiguam numerorum disserentiam negleXit. Cleanthes igitur natus est a. 331l stest 6 , mortuus est 233l2 6 232 1 i archonto assono Scholae autem praeeSSe
coepit a 262 1 vel 261 0 ε et Zenonem audivit circitor ex a 281j0
stest 4 X. . Fabellas autem, quae de Cleanthis morte traduntur, X DO10nte fluxisse veri simillimum est. Neque vero Singulas varietateSproferre oportet. amen notandum est et S.-Lucianum test. 1 et auctorem indicis Stoicorum test. 5 tradere ulcus in labro uisse. Sed iragmentum tam exiguum est, ut num ceteri quoque de rebus consenserint, diiudicare nequeat ' Ceterum A.-Lucianus reliqui auctoribus uberiorem memoriam Xhibet, qui tum demum eum amici SubVeniSSet, vita eum decessisse tradit.'
Aaρείου τε a G2ου 2ονων. Taυτα est totidem, cf. Ps.-Luc. g 23 de Apollodoro et g 26 de Stesichoro .' Sic explicantur discrepantiae, quae sunt de aetatibus Gorgiae Jac. p. 261 , Xenocratis Jac. p. 314 , al. ' ac. p. 370ll. cI. p. 24 Sq. huius comm.' uecheler, Riv. di fit 1 ST p. 555 ad col. 28. ' Cleanthem mortem sibi conscivisse non negaverim, l. p. 24 huius
' Jac. p. 204: Diel Mus. h. XXXI, 21; Vorsokr. p. 38: Levi, Senos. o la sua fit. 190 mihi praesto non fuit.
22쪽
Si Clementem Alexandrinum test. 3, 2 sequimur, Xenophanem inter annos 20 et 16 natum esse pollodorus tradidit. Ac si cum Censorino test 2 plus centum annos eum ViXisSe StatuimuS, mortuu est OS a. 520. Iam usque ad tempora Darei et Cyri eum viXisse pollodorus tradidit test. 3, 2 et 4 .δ Hanc autem aetatis descriptionem eis, quae supra inVenimus, repugnare Jacoby'contendit. Nam quod duo reges asserantur, ἔχρι non eSSe biS' Sed si Walirendμ. Neque vero cogitari posse Xenophanem ab a 620 vixisse aut Sque ad a. 485, quo Dareus mortuus Sit, aut Sque ad a. ii, quo iero regnare coeperit test. 3, 1 cI. ac 209 ' . Itaque cum Dielesio in test. 3, 2 scribit πεντηκοστήν. Sed χρι Semper St biSμ, nunquam Wahrendμ. Itaque Si Xenophanem paucis annis post a. 521, quo Dareu regnare coepit, mortuum eSSe Statuimus, Apollodori verba omni carent ostensione uiro autem regum ordine, ut nomina Versu accommodaret, ApollodoruS uti coactus est y Sed quod non satis habet Dareum commemorare, sed Cyrum addit, haud scio an significare voluerit Cyri temporibus eum floruisSe, non multo post Dareo regnante mortuum SSe. est Xenophanes, ut putant Macob et Dieis, usque ad Hieronis
in Do Hippolyto I. p. 13: huiu comm. Hi p. 205. ' Dieis, Mus. h. XXXI, 23; I. cymni Chii v. 626 o TM Meineli in ed. p. 42 43ὶ Repugna Unger Philol. XLIII 18M p. 214. Quem copiose refutat
Jae p. 204'. Eundem regum ordinem, si sequimur Jacobyum, Hippolytus legit. Nam quem posteriore loco invenit, unum retinuit Neque tamen re certa St.
non Darei tempora vitam eum protraXiSSO.
Alio quoque argumento Clementis locum test. 3, 2 corruptum esse Diel demonstrare studuit Diogenis enim testimonium test Tireser ad pollodorum. Quem ait tradidisse Xenophanem natum esse l. 50 580 76 . Atque Xenophanis in vita Apollodorum a Diogene adhibitum esse demonstrari capitis Xordio te St. i. taque pro εοσasaκοοτην μ' Scribit πεντηκοστὴν ν' apud Clementem. Sed ex illo ipso loco tost. 8 sequitur pollodorum obiter adhibitum
eSSe, pleraque autem ex alio Ionte luXisse. Deinde malim ex Clementis loco, qui aperti verbis Apollodoro tribuitur, concludere illud Diogenis testimonium non reterendum SSe ad pollodorum quam X Diogeni testimonio, in quo Apollodorus omnino non nominatur, Clementies locum esse corruptuni. Atque licet Xenophanes ideo olympiadi 60 adscriptus sit, quod tum Velia c0ndita est, ille autem Phocaeensium errore carmine celebravit,y tamen X 0, qu0 aliis locis Apollodorus tali ratione usus est, i illum huius quoque tempori auctorem Sse minime equitur. Praeterea Sexti Empirici testimonio Clementis numerus conlirmatur test. 5 . undem memoriam Sotion respicere videtur test 6 Anaximandrusonim . 610 9 δ natus St. Aliter do Xenophanis aetat iudicavit imaeu test. 3, 1 , qui Hierone regnante eum vixisse tradidit Rhim veri simile est commotum esse abulis quibus Xenophanes cum Simonide et Hierone congresSu esse erebatur.=i is autem testimoniis nihil tribuendum esse inter omnes constat. Etiam cum Empedocle, qui natu est circa a. 483, si collocutus esse dicitur.' Cum imaei autem memoria Diogenis testimonium test. T concinere videtur.' Sed quot annos Xenophane ViXisset, praeter S.-Lucinnum unus Censorinus tradidit test. 2 . tque Ps.-Luciani numerus sumptus est e Diel esu h. 8,' quo loco legimus:
hi Jac. p. 271 Ir. 43 .' Diog. Laert. IX, 20. 7 Eodem modo atque ego de testimoniis iudicavit Clinton, ast Heli. p. 35 ad ol. 75 4 .' Rohdo Mus Rh. XXXVI, 542 in annot.
23쪽
Censorini autem memoriam ex Apollodori Chronicis fluxisse antea apparuit. Ceterum putri nomen Λεξίνους, quod apud PS.-Lucianum legitur, idem patet esse atque εξιος quod tradit Diogenes test. 8 . Illo quoque graviSSimus error quo Archelaus Xenophanis praeceptor appellatur, a Di0gene test. 9 MIertur.
3. Cens de die nat. 15, 1 2 . . . ad annum octogenSimum et unum, in quo Plato sine vitae et legitimum esse existimavit thabuit legitimum . . . ratosthenes quoque ille orbi terrarum mensor et Xenocrates Platonicus veteris Academiae princeps ad
Di0genis testimonium ad Apollodorum reserendum esse utiSest veri simile. Itaque si illius ratione computandi utimur, mortuus est Xenocrates n. 315 4, natus est a. 396 5. Atque Censorinus cum Diogene consentit, nisi quod ultimum vitae annum adhibere misit. Discrepare videtur S.-Lucianus. Sed δυο pro reosas Scribendum Sese p0Sten' demonstrabo.
3. Cens de die ut 15, 3 Carneades, a quo tertia Academia est, quae dicitur nova, qui ad annum nonagensimum ' vel Cleanthes, qui uno minia centum Xplevit. ad sedlusit Cholodnia in editione, rectius lacunam poSt nonagenSimum Statuerunt alin, Hultsch, Helm. Eundem numerum Xhibent Val. Max. ΙΙΙ, i ext , et Cic. Acad. II 6 16. Hac in re PS.-Lucianus cum pollodoro test. 2 consentit. Carneades igitur natus est a. 213 2, mortuus est a. 129 8. De die autem natali I. Jac. p. 382.
Apollodori auctoritatem Si sequimur, ChrySippu natu eStinter annos 280li 0 277 6, mortuus inter annos 208li 0 205 4. Iam quaerendum est, quomodo altera de Chrysippi aetate memoria inventa sit. Atque haud scio an in Valerii testimonio 10st 2 insit vestigium. Probabile enim est illum ad eandem memoriam spectare quam Xhibet PS.-Lucianus. Nam Valerii auctor quod Chrysippum octogenSimo Vitae anno librum quendam coniecisse narrat ipSe quoque brevi OS mortuum eum SSe XiStimnSSevidetur. Illud autem nonne facile est suspicari e aliquo loco illius libri grammaticum aliquem essecisse γ
24쪽
- 36 Iam verisimile est e0 quoque qui Chrysippum 1 annos Vixisse traderent, eum quem tradidit Apollodorus annum fatalem retinuisse. Nam ortaSSe constitit, quot anno is qui Chrysippo Successit, Scholae praefuiSSet quoque anno mortuus esset. Ita fieri potuit, ut Zenonis discipuliam eum fuisse illi statuerent. Quare relatatur Susemihi, δὶ qui X est 4 ulteram de Zenonis anno satali memoriam fuisse collegit immo vero inde colligendum est, quo anno ChrySippia natu eSSet, quoSdam dubita Sse. PoStrem quaerendum Videtur SSe, 0SSitne in librorum indice, qui legitur apud Diogenem Laertium VII. 189 II test. 13d. . , ille Chrysippi liber inveniri. Atque enumeruntur λὶτνὶμύτων libri 39.' Quas quaestione pertinere ad logicam e e Sequitur, quod in exitu illorum librorum fleruntur. Iam Herculane satis magnum fragmentum ChrySippi λογικον γητημύτων inventum St.' Itaque nonne veri simile est hos libros e0sdem esse atque Diogenis ζητ Mara et Valeri λογικε Statuendum enim est a Valerio priorem, a Diogene OSteriorem partem totius indicis libri receptam esse. Mi Neque casu tribui potest, qu0 et λογικον, quae Valerius commemorat, et ζητημύτων, quae Diogene assert, 3 libri fuerunt.
1. S.-Luc. 29 Λιογένης ὁ Σελευκευς πο θριος, δε-κος piaόσοφος, κτω a ογδοήκοντα εζησεν Dri . 2. Cic. Acad. II, 45, 13T Legi apud Clitomachum, cum Carneades et Stoicus Diogenes ad senatum in Capitolio starent, A.
' Anal Alex. II 1888 8 p. 25 ind. leut GreissW. et lex Litt. I, 530' .Roeper Philol. IX, 31. Jac. 364'.' Legimus enim apud Diogenem Laertium VII, 19 - II p. S, 24 d. .:
ιενων ζητημάτων εννεα και τριάκοντα Atque obet et Croeneri, Herm. XXXVI 190 p. 566 post verba ζητ=ήσεις λογικὰς disti erunt, de Arnim autem . it. POS περι τον καταλεγομενων idque Optimo iure. Nam librum inscribi non posse de numeratis quaestionibus, nemo non intellegit Optime autem dici potest luisse eos libros, qui diversas de rebus in indico enumeratis quaestiones logicas
3. Cic. Cat. m. de Sen. 23 num Homerum . . . Sequuntur nomina , num OSte Zenonem, Cleanthem, aut eum, quem VOS etiam vidistis Romae, Diogenem Stoicum, coegit in suis studiis obmutescere Senectus 2 an in omnibus his studiorum agitatio vitae aequalis luit PCiceroni Si credimus, ante a. 150, quo Catonis cum Laelio o Scipione disputationem habitam esse Iingit, ' Diogene mortuuSeSt. Ergo Si PS.-Lucinnum Sequimur, a. 155, quo cum Carneade et Critolao legatus Atheniensium Romam venit, oct0ginta re minimum annos nutu fuit. Hominem vero tam grandem natu illam navigationem SuScepiSSe, Si negari non poteSt, ut certe minime eSi verisimile. Itaque ut PS.-Luciani aut Ciceronis testimonium reiciendum videtur esse. Recte enim dubitari potest, num Cicero in dialogo illo componendo omnia ad a. 15 accurate rettulerit. Praeterea ab Ap0llonio Tyrio hoc S.-Luciani teStimonium Sumptum videri SSe moneo.*
2. Cicero in epistula a. 60 ad Atticum missa II, 1, 2 commemorat commentarium, quem de OnSulatu SU0 Graece eripSerat, Posidonio se tradidisse, ut illo ornatius de isdem rebu Acriberet. 3. Strabo XVI, 753 - III, 1050 11 Mein. Ποσειδῶνιος ὁ
4. Cic. Tusc. V, 37, 10T: in qua perpetua peregrinati0ne aetates suas philosophi nobiliSSimi conSumpSerunt, Xenocrate . . . Antiochus, Panaetius, Posidonius, innumerabile alii, qui Semel
25쪽
De Ps. -Luciani testimonio cur dubitemus, nihil est causae, praeSertim cum, quae de Posidonii patria et indole tradidit, vera sint )i a quo anno mortuus esset, testimoniis 6 DT viri doeti accurate delinire posse visi sunt. Ε testimonio enim T Strabonem Posidonio notum uisse collegerunt. Sed apparet locum corruptum eSSe. XSpectandum enim St, ut quo Strabo minor natu esse dicitur, i antea commemoretur. Atque sanandi rationem erchesi invenisse mihi videtur. Inseruit enim ante τρύβων Πολυβιος καὶ . Sed dubito primum, quonam iure Polybium non multo ante Strabonem fuisse dici possit mihi quidem illa verba pertinere videntur ad Posidonii aequalem. ' Deinde illa tam artificiosa ratio, qua Strabo paulo post aetatem alicuius luisse in Sententia λέγει asdemonstratur, mira est in hoc locupletissimo scriptore, optima in homine ignoto. Itaque quamquam certum nomen assere non pOSSUm, pro Polybi Posidonii aliquem aequalem inserere malim. Suidne autem de Posidonii legatione testimonium test 6 reiciendum esSedemonstravit Zellor. ε
qui propter est i a 4 Posidonium mortuum Sse coniecit, resutatae Sunt. Hoc unum constat a. a. Chr. n. 60 eum etiam ViXiSSestest. 2ὶ a. autem 5 mortuum fuisse test. 4 .hi Sed cum Panaetius, Posidonii praeceptor, circiter a. 110 vita decesserit, Posidonius vix post a. 135 natus et ViX OS a. 51 mortuus esse poteSt. i
PS.-Luc.4 20 Κριτολaος ὁ Περιπατητικος περ δυο a ογδολι- κοντα ετη βίωσεν'. Cum desint testimonia, utrum huic memorive credi possit necne, incertum est. Hoc unum constat a. 155 cum Carneade et Diogene legatum Romae eum IutSSe cI. p. 36 est. i.
' Schmehe l. it. P. 10. R Olivior, o Critolao Peripatetico diss. Berol. 189 p. 6 cf. p. 63. Mi Jac. p. 304 Zelle ΙΙ 13 390
26쪽
III. 5. Sen. pp. VI, 6, 31 nam hoc eis, puto, latoni diligentiae suae beneficio contigisse, quod natali Suo decessit et annum unum et octogesimum implevit Sine ulla deductione. Satis habui unius cuiusque memoriae singula testimonia alterio. Reliqua invenie apud Jacobyum. De Platonis aetate tres XStant memoriae Una, quam X-hibuit Apollodorus, Plato octoginta et unum anno ViXiSSetraditur, altera octogenSimo primo ipSO Xact mortuu eSSe, tertia, octoginta duos annos vixisse. Atque hanc ad quaestionem plurimi interest de Platonis aetate Ps.-Lucianum eum Apollodoro consentire.
2. Hier0n Sub. l. 196, p. Chr. n. Athenodorus ur- sensis Stoicus silososus et M. Verrius Flaccus grammaticus insignes
Reliqua testimonia, quibus Augusti praeceptor fuiSSe demon- Stratur, collegit de Arnim . it.
5. Plinius . h. V. 27, 2 Tarsum vocat liberam. Primum Athenodorum Augusti et praeceptorem et Iamiliarem fuisse compluribus e locis apparet test. 3 . Tum Tarsum temporibus imperatorum Stipendiis liberatam fuisse Plinii testim0nio d0monstratur. hi Atque hoc ab Augusto, ut tradit S.-LucinDUS, iactum esse Dioni loco test 4 probatur, quo quam benignum ille in arsense se praestiterit, copiose Xponit. Deinde Athenodorum in patria mortuum esse sequitur e test diu et . Neque ut heroem eum a civibus post mortem cultum SSe mirum St. Quibus rebus cognitis dubitari nequit, quin de aetate quoque Athenodori s.-Lucianus Verum tradiderit.
2. Strabo XIV, 674 III, 39, 32 Mein. Ἀνδρες ἐξ αὐτῆς
Nestorem quendam Diogenes Laertius inter Diogenem Babylonium et Antipatrum commemorat ' Atque ad hunc ipsum Nestorem PS.-Lucianum spectare Statuit Zeller, cui assentitur Suse- mihi. Putant enim Ps.-Luciani auctorem Nestorem Stoicum cum Nest0re cademico, qui ipse quoque uit Tarsensis,' contudiSSe. Sed hic Marcelli, non Tiberii praeceptor Iuit.' Itaque, praeSertim cum de duobus reliqui Stoicis posterioris aetaties, Posidonio et Athenodoro, praeterea de Apollodoro Augusti praeceptore i S. Lucianus vera trudiderit, duos fuisse Nestores Stoicos malim Statuere. Neque quicquam refert Diogenem de praeceptore Tiberii tacere. Num Archedemum quoque, quem alter Strabo test. 2 , omisit. Sed dissicile est dictu, cur Strabo qu0que unum eSt0rem
27쪽
5. Xen. . . III, 1, 14 Xenophon cum imperatoribus interfectis dubitat, utrum parte imperatorius ibi Sumat necne, haec
6. Xen. . . III, 1, 25 in ratione apud ProXeni centuriones
i. en. . . VII, 2, 38 Seuthes et alia et haec Xenophonti
8. Xen. . . VII, 6, 38 Xenophon in oration apud milites
in Commentationes, quae quidem ante a IS92 scriptae Sint contulit Lueneburg, e Xenophonti aetate, diss. Erlang. 1892. Itaque satis habeo has commemorare: rueger, ist.-philol. St. I 185 p. 262 Cobet, Nov. Lectis 534 Iloquelle. De en vita 1884; leti, ii Xen Lebon. vorini 19LO Jac. p. 302
κa θ' ον Ἀριστίων ρχων δεν 421 20ὶ Reliqua 'estimonia deges inpud cichaei et miss. friecti. Quollenk. p. 35 Sq. Xenophontem e tempore, quo cum Cyro ad bellum pr01ectuSest, non plus 3 anno natum luisse ipse duobus commentariorum locis testatur. Nam in eXpeditione, quae in est 2 commemoratur, duci non minus quam militibus corporis viribus opus uisSe id quod negavit rueger, hi apparet e Sententia aὶ υτις τροχαζε τουτους χων Neque equo tum Vectum eum esse in AE aperte dicitur. Praeterea illo anno viribus iuvenilibus eum uisse constat et test. 3i. Ergo est 4, quamquam ast οἱ βλλοι per Se Verti poteSt: et praeterea, ' interpretandum est Xenophon ceterique iuveneS non plus triginta annorum. Iam illa verba pertinent ad a. 400. Ergo non ante a 430 natus est. Sed quod Proxeno, qui iuveniStriginta annorum mortuus est, β Succedere valde eretur teSt. et i, etiam uno vel duobus annis post natum eum esse VeriSimileost. Recto igitur de onophontis aetate Athenaei auctor iudicavit test. i. Neque obstare est Petra demonstraverunt uene-bur et leti 'i Fabula autem, quam de Socrate et Xen0phonte tradunt Diogenos II, 22 23 et Strabo IX, 403 Schaei p. 36i, reicienda est.' Iam quo anno Xenophon natus esset, viri docii accuratius delinire studuerunt. Sed, ut reliquos omittam, Τ Schwartgio' Xenophon in hist Graec. Ι,2-3, 13 eXpeditionem Thrasylli, cuiuSequites quoque participes fuerunt Ι,1, 34 , tam accurate describere visus est, ut eum interfuisse statueret. Sed illa expeditio acta est a. 10,' Athenienses autem non ante VicenSimum ita anni mexpletum δ' ad bellum proficisci solobant. Itaque Schwarigi sen-Τ l. it. p. 271 Assentitur leti p. 13. rueger, rit Anal. II 186 p. 49. ' on. Xp. Cyri II, 6, 20. Incertissima testimonii 5 interpretatione usus illud negat Κlet p. 2. hi leti p. 13 sq. - uenebur p. 16l17; leti p. 16. 'occuratius illa de re egit Roquelle . . 7 Blas coniecturas contulit uenebur p. 17l 18. imus Rh. XLIV 188 p. 164. . . ' usoli Grioch Gesch m,2 p. 1529'. ' Saltem hoplitae, qui dicuntur, duodevicensimo anno Xpleto OnSerIpti, antequam ad bellum emitterentur, duos annos domi eXercebantur; si Bauer
28쪽
- 44 tentia reicienda videtur SSe. y Ac vel undamentum, ut ita dicam, illius argumentationis parum certum St, quod Xenophon commentariis aliorum, qui Xpeditioni interfuerant, uti potuit. Ceterum Xenophontem a. 401l nondum Il0ruisse apparet. Sed dubit0, num illud Di0genis testimonium II, 55 - Schaei p. 36 Apollodoro tribuendum sit. Hunc enim eis, qua viri illustres de se ipsi testati erant, diligenter usum esse multis exemplis constat ' Sed quo anno Xenophon mortuus sit, definiri nequit. Hoc tantum constat a 35 eum etiam iuisse. y Atque S PS.-Lucianum Sequimur, mortuuS St 0S a 340. Hoc etSi negari non potest, tamen PS. Luciani auctor eos, qui Xen0phontem ire a. 440 nutu esse traderent Diog L. II, 55 Schaei p. 36 , Secutus videtur SS0.ε Praeterea illud testimonium vel ideo in suspicionem venit, quod
Demetriu Magne certum annorum numerum Xhibere veritus est
Diog. L. II, 56 Schaei p. 36 . Iam p0stquam de philos0phi Singula pertractuVimus, poSSitne de Ps.-Luciani fontibus aliquid inveniri, est quaerendum. atque apud Xen0philum tantum p. 11 , quo ab auctore numeru SumptuSSit pSe tradit Quae mem0ria esse referenda ad Aristoxenum Tarentinum compluribus 'estimonii. dem0nstratur Sed itiam tribu aliis locis, qui auctor adhibitus sit, inveniri potest ciam de Platonis p. 39 et Carneadis p. 34 aetatibus, quamquam aliae
memoriae XStant, cum Apollodoro PS.-Lucianus consentit. Itaque VeriSmul S Xenocratis quoque aetatem e Chronicis sumptameSSe Diogene quidem, qui Apollodori memoriam exhibere videtur ses p. 34i, si annos eum vixisse tradit. Ps.-Lucianus 84 Sed di saepius' in corruptum isse coniecerim. Quamquam incertum 'St, utrum illud mendum in librariis actum an a Ps.-Luciano receptum Sit.'
IW. ueli. andb. V D 346 et Thathoim ap. Ρ.-WisS V, 273 sub voce E pvdιa. Idem valere in equites satis verisimile est; cf. luit p. T. y Sch vari ipse invenit a. 427, quod Thrasylli expeditionum anno 409 8 adscripsit et Xenophontem tum 1 annos natum fuisse statuit' Jac. p. 53. ' Hoc enim anno libellus, qui est de vectigalibus, scriptus est. Stesiesidis autem testimonium reiciendum esse inter omnes constat; cf. his de rebus Jac.
De Zenonis autem aetate delinienda Apollodori testimonio neglecto Τ Αp0ssonium Tyrium PS.- Lucinni auctor SecutuS St. Atque mirum est de Chrysippi quoque aetate ab Apollodoro uni dissentire. Itaque praesertim cum Chrysippi aetas simili rationentque Zenoni computata videatur esse, i omnia, quae de Veterioribus Stoicis Zen0ne, Cleanthe, ChrySippo Diogene PS.-LucinnUS tradit, reserenda SSe ad Apollonium suspicor. Sed quem auctorem de Stoicis posterioris aetatis: Posidonio, thenodoro, eStore adhibuerit, non constat Apollonius enim brevi ante Strabonem
PS.-Luciani, non Phlegonti numerum corruptum esse inde
apparet, quod Phlegon Ctesibium inter eos affert, qui minimum 104 et maxime 110 annos viXerunt.' Mendum autem Iacillimum est explicatu Scripsit enim librariu ρκ pro Sed reliqua qua de Ctesibio tradita sunt, contulerunt Susemihi et Jacoby.
29쪽
De Agatharchidis testimonio dubitari n0n potest. Iam Hieronymum post a. 272 et ante a 23 mortuum esse constat. Nam et Pyrrhi mortem enarravit δὶ et Antigonus Gonatas, qui mortuus est a 239, de Hieronymo familiari suo librum didit ' Hoc quoque monendum est in 11 huius libelli Hieronymi tostimonio probari, quot annos Antigonus Philippi filius et Lysimachus
vixerint, non quo Antigonu Gonatus. Praeterea accepimus a. 20 eum ab Eumene legatum ad Antipatrum miSSum esse.δ Inde sequitur Virum Satis magna auctoritate tum eum suiSse. Itaque ReuSSio 8Sentior, qui Hieronymum circa a. 250 mortuum
Reliqua testimonia exscripta leges apud Schaeierum, Griecti. Quellenk. p. 17. Qua Pamphila de ollanico Herodoto Thucydide tradidit Gell. XV, 23 . ex Apollodori Chronicis sumpta SSe clarissime demonstravit Dieis. Neque tamen, quo modo Hellanicum a. 496 natum esse Apollodorus invenisset, Xplicare potuit. Idem S.-Luciani quoque numerum pollodoreum esse, Apollodorum igitur Hellanici mortem anno 12 1 adscripsisse statuit. In iragmento autem, qu0 pertinet ad pugnam ad Arginussus commissam schol ad r. an. 69 et 20i, pro πιλύνικος ScripSit Θεοποριπος.
Hanc tamen coniecturam serri non posse brevi post demonstravit Wilamowitg.y Itaque Lehmann-Haupt, qui ipSe quoque PS.-Luciani numerum ad Apollodorum refert, utSchmidium ' secutus duus Hellanici Atthidos quae vocatur editiones suisse SuSpicatu eSt priore re geStas Sque ad a. 412 1, posteriore usque ad a. 404 narrata eSSe Apollodorum autem posteriorem editionem aut ignoraSSe aut Spurinni iudicasse. Itaqu0 Hellanicum a. 412 1 mortuum esse eum conclusiSSe. Sed incile est intellectu, quam artificiosa sit haec ratio. Nam argumentis non allatis Ps.-Luciani numerum X Apollodori Chronici Sumptum esse Statuit. Deinde quia Hellanici fragmentum repugnat, quamquam ne minimum quidem exstat indicium, duas Atthidos editiones uisse fingit. Nonne contra ex illo fragmento concludendum S PS.-Lucianum hoc loco ab Apollodoro non pendere Atque ille numerus quam exigua Sit auctoritate, vel inde apparet, qu0d tribu praeterea Viris, qui quot anno ViXiSSent, nemo Scire potuit Pherecydi, Anacreonti Stesichoro 5 anni tribuuntur.- - Longe alium rationem iniit Ruehi. rauidae enim verbi κara τους 9ονους υριστίδου καὶ Σοφοκλέο ρ colligit Hellanici etatem Apollodorum doterminasse
Euripidis et Sophoclis temporibus. Quae incipere ait ab a 456, quo Euripides primam fabulam docuerit. Inde intellegi, cur illi ipsi anno Apollodorus Hellanici κριγην quae Vocatur dScripSerit. Sed primum illa Suidae verba ab ei quae praecedunt Separare non licet. uelit enim locum interpretatur quasi traditum sit
Vero, quibus sere temporibus apud Amyntam vel potius Alexandrumgi moratu sit, illi verbis Suidae auctor significat. um Ruelit illa verba summa libidine interpretatus est Minime enim Si neceSSarium aut veri simile illam aetatem ab ipso anno 456 incipere. Neque unquam Apollodorus certo annos, quibUS USUS AESt,' -X
Herm. X 1 ST p. 293; I. Jac. p. 281. ' Opusc. IV, 3l9. y Carneadi quoque et Lycurgo. Sed haec testimonia e Apollodori
chronicis Sumpta sunt os. Jac. p. 381 et 110. εὶ myntas, si emendatum regum indicem Sequimur GutSchm. p. IV, 38 , mortuus S a. 498 si numeros traditos, circa a. 480. taque quod sequitur κara τους 9μους υριπίδου καὶ Σοφοκλεους, Scribendum Videtur Sse παρα'Ἀλεξάνδρω Ἀμυντα Rueli p. 474 Praeterea es p. 68'hi Jac. p. 80.
30쪽
litterarum historia, sed ex regum civitatumve rebu SumpSit. Deinde, quo anno vir illustris floruisset, nunquam eo definivit, ut eisdem sere temporibus atque alium eum uiSSe Statueret; sed ei anno, tu id egit vel scripsit, quo maturi ingenii fuisse demonstrari Videretur, κμλην quae Vocatur adScripSit.y Itaque ne Rueli quidem rem abs0lvit ' Sed stendit Ps.-Lucianum Hellanteo tot annos tribuere quo Alexander et Perdiceas, quibus regibus fuisse dicitur,
regnaverunt. Tali tamen modo illum numerum inventum esse ideo mihi certum non videtur, quin, quot anno Perdicen regnu- Verit, Vetere auctore Valde diScrepant. Τ Praeterea, ut dixi, numerus 5 apud PS.-Lucianum Saepius traditur.
ενήτην λυμπιύδα 544 0 .c1 Cic. Tusc. disp. I, 16, 38 Suid. Sub Voce Φερεκυδης Γύβυος. I est 2 ex Apollod0ri Chronicis sumptum esse satis verisimile est.' Apollodorus igitur Pherecydem Syrium a. 544 3' floruisse et n. 583l natum esse statuit. Iam Jacob PS.-Luciani numerum Apollodor tribuit. Sed hoc ut demonstret, in p. 213 Apollodorum Pythagorae mortem anno 497 6 adscripsisse ponit in p. autem 217, ut illam do Pythag0ra memoriam Apollodoream Sse probet, a. 499 8 Pherecydem vita decessisse pro explorato habet. Reliqua autem argumenta, quibus Ap0llodorum Pythagorae mortem anno
3 Dieis Mus Rh. XXXI, 12 Jac. p. 49. ' Dietrichii coniecturam Τ0stimonia domerodoti vita 1899 p. 6l7 probari non posse demonstravit Lehmann-Ηaup p. 134. y Varietatos contulit Clinto Fasti Heli. H' 275 41 annos, quibus ad Ruehlii rationem probandam opus est, exhibent Marmor Parium ep. 58 et 1 et Nicomedes ap. Ath. V p. 21 die , sed obstant se auctores es SchwartZ, Kontgssisten p. 75. εὶ olide Mus. h. XXXIII, 201 Jac. p. 210. hi Jac. p. 210. ' Primum olympiadis annum recipiendum esse acob p. 210 X Eusebii teStimonio concludit, quae tamen sententia recipi vix potest. Nam illi anno Pherecydes in uno cod F adscribitur in OAM 3 ol. 59 4, in P l. 60, 1. Quamquam Cyrilli memoria nititur.
Ceterum quod S.-Lucianus Pherecydem inter rerum Scriptores MIert, dubium est, num spectet ad Pherecydem Syrium Pherecydes enim Syrius fuit philosophuS, non rerum Scriptor. in
PS. -Luc. 22 Ttstato 5 aυρομενθης ξ a ενεν ήκοντa εβιωσεν Di i . Columba Timaeum non ante a 340 natuni et . 1 ab Agathocle e Sicilia Xpulsum esse statuit. Ac primum imaeum Syracusis, non auromenii natum esse demonstrare studet. Sed
unum ηὶ Xstat testimonium Di0dori, qui XX Ir. 16,5 scribit:
Scymnus Chius, ' Athenaeus, ' Aristocles' quidam Suida S, PS.-Lucianus repugnent, hoc l0c erraSSe certum St.' Hac re conceSSI tota Columbae argumentatio concidit. Nam imaeum non ante a 340 natum esse inde collegit, quod Andromachus Timaei pater non ante illud tempus Syracusas venire potuiSSet. Quamquam eum e trunSmigraSSe omnino traditum non est.' Deinde ostendit
ad Siciliam, non ad Syracusas manifestum est. Neque quicquam equitur Ciceronis loco qui legitur Brut 16, 63 est enim Atticus Lysias , quamquam Timaeus eum quasi Licinia et Mucia lege repetit SyracuSaS.' XI p. 640 - III, 94, 9 uom. τὀν Ταυρομενίτην θέαιον, quo loco τον ταυρομενιτην interpolatum SSe Columba minime demonStravit.' v. 126.
yi us praep. v. XV, 2, 791.' Sed cf. p. in huius Comm.' Immo vero repugnare videntur verba Marcellini in vit Thuc. g T: