뜻

1. 옹호자, 지지자, 방어자

1. one who claims A defender, advocate

예문

• iamque adsertor Galliarum et deus (nam id sibi indiderat) concitis octo milibus hominum proximos Aeduorum pagos trahebat, cum gravissima civitas electa iuventute, adiectis a Vitellio cohortibus, fanaticam multitudinem disiecit. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 61 61:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 61장 61:2)

• iam a vi tuta erat, cum adsertor nihil opus esse multitudine concitata ait; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 473:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 473:1)

• placere itaque patrem arcessiri, interea iuris sui iacturam adsertorem non facere quin ducat puellam sistendamque in adventum eius qui pater dicatur promittat. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 481:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 481:1)

• cum instaret adsertor puellae ut vindicaret sponsoresque daret, atque id ipsum agi diceret Icilius, sedulo tempus terens dum praeciperent iter nuntii missi in castra, manus tollere undique et se quisque paratum ad spondendum Icilio ostendere. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 497:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 497:1)

• cum repelleretur adsertor virginis a globo mulierum circumstantiumque advocatorum, silentium factum per praeconem. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 509:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 509:1)