뜻

1. 울부짖음, 통곡, 신음

1. a wailing, lamenting

예문

• Animum hercle meum, cum illa M. Ciceronis lego, imago quaedam et sonus verberum et vocum et eiulationum circumplectitur; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, III 9:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 9:1)

• Horatius et illa non virilis eiulatio. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 667 582:2)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 582:2)

• Super sinistram autem residens turtur, sub facie elegiaci carminis, calamitosis ejulationibus, suae vocis citharam adaptabat. (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 72:16)

  (, 72:16)