뜻

1. 주민, 거주민, 거주자

1. dweller, inhabitant

예문

• Illos enim antiquos inhabitatores terrae sanctae tuae, quos exhorruisti, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 12 12:3)

  당신의 거룩한 땅에 살던 옛 주민들, (불가타 성경, 지혜서, 12장 12:3)

• Vae, qui habitatis funiculum maris, gens Cretensium! Verbum Domini super vos, Chanaan, terra Philisthinorum: " Disperdam te, ita ut non sit inhabitator ". (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Sophoniae, 2 2:5)

  (불가타 성경, 스바니야서, 2장 2:5)

• His diebus mille quingenti peregrini, qui Paschali solemnitate Jerusalem moram fecerant, reditum parantes, sed per regionem Sur transire metuentes, regem supplici prece convenerunt, quatenus conductum ejus trans Sur habere mererentur, ne ab inhabitatoribus urbis impugnarentur, parum resistere valentes, sicut fessi et plurima inopia gravati. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 20:1)

  (, , 20:1)

• Universi enim inhabitatores civitatis, repente audita fama tam proximi adventus regis, omnis defensionis et rerum suarum obliti, fugaeque tantum intenti, procul ab urbe recesserunt, solum de vita et salute curantes. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 50:11)

  (, , 50:11)

• Qui enim mediis utitur disciplinis, accola, non inhabitator est sapientiae. (Sanctus Ambrosius, De Cain et Abel, Liber I, Caput VI 3:10)

  (성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 6장 3:10)