고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: īnstrūctus, īnstrūctūs
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | īnstrūctus 정리가 | īnstrūctūs 정리들이 |
속격 | īnstrūctūs 정리의 | īnstrūctuum 정리들의 |
여격 | īnstrūctuī 정리에게 | īnstrūctibus 정리들에게 |
대격 | īnstrūctum 정리를 | īnstrūctūs 정리들을 |
탈격 | īnstrūctū 정리로 | īnstrūctibus 정리들로 |
호격 | īnstrūctus 정리야 | īnstrūctūs 정리들아 |
senex Valerius dum me omnibus rebus instructum esse credidisset, quanto amplius me dilexit, tanto minus discere ista permisit? (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 7. (A. D. 391 Epist. XXI) Domino Beatissimo et Venerabili et In Conspectu Domini Sincera Capitate Carissimo Patri Valerio Episcopo Augustinus Presbyter In Domino salutem 5:9)
(아우구스티누스, 편지들, 5:9)
Scio quod illam caritatem pro me orantem maxime in tali causa non despicit dominus et eam sicut sacrificium suavitatis accipiens fortassis breviore tempore, quam postulavi, me saluberrimis consiliis de scripturis suis reddet instructum. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 7. (A. D. 391 Epist. XXI) Domino Beatissimo et Venerabili et In Conspectu Domini Sincera Capitate Carissimo Patri Valerio Episcopo Augustinus Presbyter In Domino salutem 6:6)
(아우구스티누스, 편지들, 6:6)
L. Lucretius, consul anni prioris, recenti gloria nitens, suas laudes cum Caesone, memorare pugnas, referre egregia facinora, nunc in expeditionibus nunc in acie suadere et monere iuvenem egregium, instructum naturae fortunaeque omnibus bonis, maximum momentum rerum eius civitatis, in quamcumque venisset suum quam alienum mallent civem esse. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 142:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 142:1)
Nam meae Noctes, quas instructum ornatumque isti, de uno maxime illo versu Homeri quaerunt, quem Socrates prae omnibus semper rebus sibi esse cordi dicebat: (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VI 6:4)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 6:4)
sed si cui obscuriora haec videntur isque scientiam ab exercitatione separat, illud certe concedet, instructum et plenum his artibus animum longe paratiorem ad eas exercitationes venturum, quae propriae esse oratorum videntur. (Cornelius Tacitus, Dialogus de Oratoribus, chapter 33 6:1)
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 33장 6:1)
1. Præditus (præ-θετός) refers to a distinction which sheds lustre; instructus and exstructus to a qualification which attests usefulness; ornatus refers to both, for ornamentum is not, on the one side, that which is merely of use, like instrumentum, nor, on the other, that which is merely for show, like decus, but that which is of such eminent utility as to be prized even as an ornament. Instructus paints the qualification, etc., as a perfection which protects and secures; ornatus, as an accomplishment of an imposing nature. It is only in a higher point of view, and with reference to ideal claims, that ornatus is considered as a want; but, according to ordinary pretensions, it passes for a distinction of life. Cic. Phil. x. 4. Græcia copiis non instructa solum, sed etiam ornata. Sen. Tranq. 9. Sicut plerisque libri non studiorum instrumenta, sed cœnationum ornamenta sunt. 2. Instructus refers to persons and things, which act either offensively or defensively; exstructus to things which are for the most part only destined to be acted upon; for example, we say, instructæ naves but exstructæ mensæ. The exstructa are absolutely ready; the instructa are only relatively so, only fully prepared to be employed according to their destination. (iii. 260.) 3. Instructus refers to the possession of the means; paratus to the readiness of the possessor to employ them. (vi. 175.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0000%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용