뜻

1. a temporary king, viceroy, regent, interrex

예문

• qui priusquam renuntiarentur iure vocatis tribubus, permissu interregis P. Licinius Calvus ita verba fecit: (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber V 203:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 203:2)

• dictatorem, consules, praetores, tribunos plebi, interregem, praefectum urbi, neque alii praeter hos ius fuisse dixit facere senatusconsultum, quotiensque usus venisset ut omnes isti magistratus eodem tempore Romae essent, tum quo supra ordine scripti essent, qui eorum prior aliis esset, ei potissimum senatus consulendi ius fuisse ait, deinde extraordinario iure tribunos quoque militares, qui pro consulibus fuissent, item decemviros, quibus imperium consulare tum esset, item triumviros reipublicae constituendae causa creatos ius consulendi senatum habuisse. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VII 5:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:2)

• alia sententia, asperior in speciem, vim minorem aliquanto habuit, quae patricios coire ad prodendum interregem iubebat. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 430:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 430:1)

• per interregem deinde consules creati L. Valerius M. Horatius, qui extemplo magistratum occeperunt. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 600:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 600:1)

• M'. Curium, quod is tribunus plebis interrege Appio Caeco diserto homine comitia contra leges habente, cum de plebe con- sulem non accipiebat, patres ante auctores fieri coegerit: (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 14 3:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 14장 3:5)