뜻

1. 동요, 혼란, 소동, 방해

1. a mixing together, mixture A confusion, disturbance

예문

• Apud Indos et Persas, margaritae reperiuntur in testis marinis robustis et candidis, permixtione roris anni tempore praestituto conceptae. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 6 85:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 85:2)

• sic positae quoniam s. m. o. quoniam permixtione vestra suavem odorem creatis. (Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SECVNDA., commline 55 45:1)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 45:1)

• Sed et hoc de idonea ratione descendit, quod mustum grave est, et flatus et aquae permixtione et pondere suo cito in intestina delabitur ac profluit, nec manet in locis obnoxiis ebrietati: (Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 18:1)

  (, , 18:1)

• Inesse autem aquam musto vel hinc docetur, quod, cum in vetustatem procedit, fit mensura minus sed acrius fortitudine, quia exhalata aqua qua molliebatur remanet vini sola natura cum fortitudine sua libera, nulla diluti humoris permixtione mollita. (Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 20:1)

  (, , 20:1)

• Nam ubi primum ex nobilitate reperti sunt, qui veram gloriam iniustae potentiae anteponerent, moveri civitas et dissensio civilis quasi permixtio terrae oriri coepit. (Sallust, The Jugurthine War, chapter 41 41:15)

  (살루스티우스, , 41장 41:15)