고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: prīmōrdium, prīmōrdiī
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | prīmōrdium 기원이 | prīmōrdia 기원들이 |
속격 | prīmōrdiī, prīmōrdī 기원의 | prīmōrdiōrum 기원들의 |
여격 | prīmōrdiō 기원에게 | prīmōrdiīs 기원들에게 |
대격 | prīmōrdium 기원을 | prīmōrdia 기원들을 |
탈격 | prīmōrdiō 기원으로 | prīmōrdiīs 기원들로 |
호격 | prīmōrdium 기원아 | prīmōrdia 기원들아 |
Haec dum in Galliis caelestis corrigit cura, in comitatu Augusti turbo novarum exoritur rerum, a primordiis levibus ad luctus et lamenta progressus. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 3 1:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 1:1)
Itidem ex sempiternis Homeri carminibus intellegi datur, non deos caelestes cum viris fortibus collocutos, nec adfuisse pugnantibus vel iuvisse, sed familiaris genios cum eisdem versatos, quorum adminiculis freti praecipuis, Pythagoras enituisse dicitur et Socrates, Numaque Pompilius, et superior Scipio et (ut quidam existimant) Marius et Octavianus, cui Augusti vocabulum delatum est primo, Hermesque Termaximus, et Tyaneus Apollonius atque Plotinus, ausus quaedam super hac re disserere mystica, alteque monstrare, quibus primordiis hi genii animis conexi mortalium eas tamquam gremiis suis susceptas tuentur (quoad licitum est) docentique maiora, si senserint puras et a colluvione peccandi, immaculata corporis discretas. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 14 5:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 14장 5:1)
primam causam primordiis corporis adtribuit, si ipsae elementorum qualitates, uuida et frigida et his duae aduorsae, non congruant; (Apuleius, Apologia 47:2)
(아풀레이우스, 변명 47:2)
Quod cum sit publica detestatione communique odio dignum, in ipsis hominem primordiis, dum fingitur, dum animatur, inter ipsas artificis naturae manus interfectum ire, quantulum hinc abest, iam perfectum, iam genitum, iam filium proprii atque consueti atque cogniti sanguinis alimonia privare? (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Duodecimus, I 10:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 10:1)
Quae, malum, igitur ratio est, nobilitatem istam nati modo hominis corpusque et animum, bene ingeniatis primordiis inchoatum, insitivo degenerique alimento lactis alieni corrumpere? (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Duodecimus, I 18:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 18:1)
1. Initium denotes the beginning in an abstract sense, as the mere point from which a thing begins, in opp. to exitus. Cic. Rosc. Com. 13, 39. Tusc. i. 38. Brut. 34. Sen. Ep. 9. N. Q. iii. 29; whereas principium denotes the beginning as a concrete notion, as that part of the whole which stands before the other parts in things, and goes before them in actions, in opp. to extremum. Cic. Cleunt. 4. Orat. 61, 204. Cæc. 15, 44. In initium the beginning is made only with reference to time; in principium the foundation also is laid with reference to space. The initium is pushed out of the way by that which follows; the principium serves as a basis for that which follows. The initia philosophiæ are the rudiments over which the scholar goes, and which are superseded by further studies; the principia are the fundamental principles, to which he must always recur. Initio usually means “at the beginning, but differently (or, not at all) afterwards;” whereas principio means from the very beginning, and so onwards. 2. Primordium is a more solemn and comprehensive term than principium, and supposes a whole of great extent, the beginning of which is so far removed that one can distinguish a merely apparent beginning from the actual and primeval source and origin. (iii. 163.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0005%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용