뜻

1. a bounding, fixing of limits, establishing lines a fixing, determining, decision arrangement the limits required by the ear

예문

• ab ea milia passus XX est oppidum Ismuc, cuius agrorum regiones incredibili finitae sunt terminatione. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER OCTAVUS, chapter 3 4:98)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 3장 4:98)

• Exposita igitur, inquit, terminatione rerum expetendarum cur ista se res ita habeat, ut dixi, deinceps demonstrandum est. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 37:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 37:1)

• Vt igitur poeticae versus inventus est terminatione aurium, observatione prudentium, sic in oratione animadversum est, multo illud quidem serius, sed eadem natura admonente, esse quosdam certos cursus conclusionesque verborum. (M. Tullius Cicero, ORATOR AD M. BRVTVM, chapter 53 2:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 53장 2:4)

• quorum di- scriptus ordo alias alia terminatione concluditur. (M. Tullius Cicero, ORATOR AD M. BRVTVM, chapter 59 2:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 59장 2:3)

• Fines Atheniensium aut Campanorum vocamus, quos deinde inter se vicini privata terminatione distinguunt ; (Seneca, De Beneficiis, Liber VII 23:1)

  (세네카, 행복론, 23:1)