장음표시 사용
191쪽
1 INDEX CONCILI 0 H. L. I. PRO L.
n. I 88. Salisburiense sub Martino V. n.
Salmuriense sub Ioanne XXI. n.
Sanct Macrense sub Stephano VI.
Sancti- aegidianum sub Innoc. III.
Sardicense sub S. Iulio I. n. 37.
Benedicto VIII. n. I 49. Senense sub Benedicto X. n. I 8.
Senonense sub Innoc. II. n. I 68. Senonense sub Coelestino III. n. 179. Senonense sub Innocentio VIII.
Silvanectense sub Adriano II. n.
Silvanec ense sub Ioanne XVI. n. 3. Silvanectense sub Clemen. V. n. r99. Sipontinum sub Leone IX. n. I . Sirmiense sub S. Iulio I. n. 37. Sirmiensia tria sub Liberio. n. 38. Stampense sub Urbano II. n. I 63. Stampense sub Innocentio II. n. I 68.
Suessionensia sub Innocentio III.
Suessionense sub Callix. III. n. a ISussetanum sub S. Ioanne I. n. Sutriense sub Gregorio VI. n. I Σ. Sutriense sub Nicol. II. n. 1 9. Sydoniense sub Symmac . n.
Tarraconense sub Hormisda. n. Thion villense sub Paschale I. n.
Thionvillensia duo sub Gregorio
IV. n. IOA. Tharingense sub Paschale II. n. 164. Toletanum sub S. Damaso I. n. 39. Toletanum sub S. Anastasio I.
Toletanum sub Leone I. n. 47. Toletan. sub Symmacho. n. 33. Toletan. sub Pelag. II. n. 6 . Toletanum sub S. Gregorio I. n. 66. Toletanum sub Bonifacio IV. 69. Toletan. sub Honor. I. n. 72. Toletanam sub Severino . n. Z3. Toletanum sub Martino Ι. n. 76. Toletanum sub Deusdedit II. n. 79 Toletanum sub Leone II. n. 8a. Toletana duo sub Benedicto II. n. 83. letana tria sub Sergio I. n. 86. Toletan. sub Ioan . VI. n. 87. Toletan. sub Ioan. XXI. n. 2ΟO. Toletan sub Sixto V. n. 2I8. Tolosanum sub Victore II. n. Is 6. Tolosanum sub Alexandro II. n.
Tolosanum sub Urbano II. n. 163. Tolosan. sub Paschale II. n. I 64.
192쪽
Tolosan. sub Gelasio II. n. I 6 . Tolosan. sub Callix. II. n. I 66. Tolosan: sub ' Alexandro III. n. 174. Tolosanum sub Sixto V. n. 2I8. Trecense sub Innocentio II. n. I 68. Tremoniense sub Ioanne XVIII.
Trevirense sub Agapito II. n. Trevirense sub Eugenio III. n.
Triburiense sub Formoso. n. III. Tricasinum sub Ioanne VIII. n.
Τroslejanum sub Ioanne X. n. I 27. Trulanum quini-Sextum sub Semgio I. n. 86. Tullense sub Nicol. Ι. n. I 9.
III. n. 63. Turonen. sub Leone III. n. 99. Turonen. sub Victore II. n. I 6. Turonen. sub Nicol. II. n. I 9. Turonense sub Urbano II. n. 163.
S. Damaso Ι. Π. 39. Valentinum sub Ioan. I. n. . Valentinum sub Pelagio II. n. 63. Valentinum sub Paschale II. n. I 64. Valentinum sub Innocentio IV. n. I 84.
Vallisoletanum sub Ioanne XXI.
Vaurense sub Innocentio III. n. 18O. Vaurense sub Urbano V. n. ΣΟ4. Vemeriense sub Nicolao I. n. IΟ9. Vemeriense sub Adriano II. n. I I Vennetense sub Hilar. n. 48. Vercellense sub Leone ΙX. n. I 6. Verneriense sub Leone IV. n. Io6.
Vernevilliense sub Gregorio IV.
Verodunense sub Agapito II. n. Veronense sub Lucio III. n. II . Viennense sub Formoso . n. III. Viennense sub Pasch. II. n. I 64. Viennense sub Nicol. II. n. I 9. Viennense sub Clem. IV. n. I 87. Viennense Oecum. sub Clem. v.
Vintoniense sub Benedicto VII.
Vintoniense sub Paschale II. n. 16 . Vintoniense sub , Innocentio II. n. 168. Vituriense sub Stricto . n. 4o. Urati flavi ense sub Clemen. IV. n 187. Urgelitanum sub Leone III. n. 99. Nesimonasteriense sub Honorio II. n. I 67. Nesimo nasteriense sub Clem. IV. n. I 87. Wormati ense sub Greg. IV. n. IO44
193쪽
136 INDEX CONCILIOR. L. I. PROL.
Ex his Oe nemisa num ramur XIX. Chalcedonense unum sub Le ne I. Constantinopolitanum I. sub S.
Constantinopolitanum II. sub Vbgilio. Constantinopolitanum III. sub Agathone
Constantinopolit. IV. sub Adri no II. Ephesinum sub Coelestino I. Florentinum sub Eugenio IV. Hierosolymitanum sub S. Petro . Lateranense I. sub Callixto II. Lateran. II. sub Innocentio II. Lateranense III. sub Alexa dro III. Lateranense IV. sub Innoce tio III. Lateran. V. sub Iulio II., M Le ne X. Lugdunense I. sub Innocentio IV. Lugdun. ΙΙ. sub Gregorio X. Nicoenum I. sub Silvestro I. Nicoenum II. sub Adriano I. Tridentinum sub Paulo III. ad Pium IV. Viennense sub Clemente V. Semigeneralia non ab omnibus, neque
Basileense sub Martino V. N E genio IV. Constanti ense sub Ioanne XXII.& Martino V. Constantinopolitanum in Trullo seu Quinisextum sub Sergio I. Pisanum sub Gregorio XII. &Αlexandro V. Sardicense sub Iulio Ι. Inter Provincialia celebriora
habentur. Agatense Ancyranum . Antiochenum. st
Arelatense I. Mausicanum Ι. , dc II. N
Francofordiens. . Gangrense. PIliberitanum . . iLaodicenum . .. νMilevitanum. -
Parisiense III. Romanum sub Gelasio. Toletanum IV. & XVI. Vasense I., dc II.
Vestmonasteriense. Formatiense.
194쪽
Siue Heresum, atque Harenarcharum breυis notitia . I in Revi Romanorum Pontificum memoriae , breviorem aliam adnectere visum est Haeresum, atque Haeresiarcharum . Sicut autem in praecedenti nihil asserere ausi sumus quod non ex Baronio, Platina, Panuinio . Zandinio Deujatio , yatali Alerandro , Burio , aliisque Ecclesiasticae , aut Pontificiae authoribus deprompserimus , ita quicquid in praerent i dicturi sumus ex eodem Baronio. Natali , Bernino Ludovico Gottio. aliisque ejusdem rei scriptoribus , depromemus , quum praesertim ex antiquis , qui in hoc argumento versati sunt , Iraenaeo, Tertulliano , Epiphanio, Augustino. Philastris Brixiensi , ac Theodoreto, quorum laboribus adjuvandus est, atque erudiendus Theologus, ut sciat contra quos, & adversus quae opinionum momstra bellum ipsi gcrendum sit. Ecclesiae igitur saecula percurrentes uniuscujusque haereses , quas in hujus operis decursus consulaturi s mus , hic summatim adnotavimus. 3 .
PRimam haeresim putat Augustinus eorum discipulorum suisse, qui
Christo Domino adhuc in terris degente , ac praedicante , ab ipso recesserunt, etiam non cum illo ambulabant, ex quo Dominus Sacramenti Eucharistici fidem commendavit dicens: Ioan. c. - Ν si manducaveritis carnem filii hominis, & hiberitis ejus sanguinem , non habebitis vitam in vobis. Hos Capharnaitas appellat Augustinus. Sive quod ea ex urbe oriundi essent, sive quod in ea eorum des cito contigerit . Alii tamen eos inter Haereticos non numerant, SiVequod haereses post Christi ascensionem , & Apostolorum praedicati nem natas solum sibi recensendas proposuerint, sive quod illi nihil contra fidem semel susceptam docuerint sed mysterii coelestis igna ri s dem doctrinae Domini praestare renuerunt, unde potius, stuli, ν Nduro corde ad credend9m quam Haeretici dicendi sunt. ι
195쪽
I. Simonis haeresim primam cum communi scriptorum recenSemus. nec immerito', quamvis nonnulli Origenem sequiiti , priuHim Haeresiarcham Dositheum. quendam Samaritanum fuisse commemorent . Enimvero Dositheos geminos admittere scriptorum nos Ecclesiasticorum compellit authoritas , alium Christo antiquiorem nativitate quidem Samaritanum, Origine autem Iudaeum , quem Saducaeorum P
trem Epiphanius , in Panar.) S Hieronymus suisse existimant, Hierindish a . Lucis. quemque Tertulliinus .
de Praef. c. 4.3 Abrahamus Ecchellensis. Abn. m c hron. m. atque Ittigius inter Iudaismi Haereticos recensent. Ittigius in app. ad capiast. s. I. Porro Epiphanio consonat scribenti Dositheum , quum in Speluncam recessisset, fame, ac siti periisseia Alterius autem posterioris Dosithei meminit Hippolitus Eulogiusque apud Photium , tum apud Eusebium Egesippus , Vigiliusque Tapsensis , ex his omnibus antiquior Clemens Romanus, si hujus sit , & genuinus exstat , liber recognitionum L Ibi Dositheus. iste Simonis Magi praeceptor fuisse traditur, ab eoque victum . magisterium ei, ει. principatum reliquisse. Origenes autem cap. I. contrae Celsum scribens, Dositheum ait, post IESU CHRISTI tempora, persuadere suis voluisse, se Messiam
esse a Moise promissum .. Quidquidi autem de hoe sit, certum est, eam non Christiani hominis , sed Judaei haeresim fuisse quum Dositheus nec baptismum suscePissct , nec a quoquam inter Christianos
a. Primus igitur, quL vagientem adhuc in cunis Ecclesiam , Apostolorum. aetate torpissimis. erroribus. maculare aggressus est , fuit Ἀ-mon origine Samaritanus , aut patria ,. ut vult Iustinus , qui climSamaritanis aliis, ut habetur Act . 8. , & ipse credidit, & quum baptizatus esset, adhaerebat Philippo, cujus signa Virtutes . quas faciebat, maximas, stupens admirabatur . Quum deinde . adveniente in Samariam. Petro , per impositionem manuum Apostolorum dari Spiritum Sanctum vidisset, obtulic pecuniam Petro dicens : Date dimihi hanc potestatem . ut cuicumque manus imposuero, , accipiat Spiritum Sanctum . Fuerat. autem ille ante conversionem NaguS, scultabantque ei omnes a minimo, usque ad maximum , dicentes, εhic est virtus Dei, quae vocatur magna ; attendebant autem eum , quoniam multo tempore magiis suis dementasset eos . Severa Pors
Petri reprehensione, quae ibidem habetur, quamvis erubescere . Rc
196쪽
resipiscere visus esset, postmodum tamen reversus ad vomitum, ma
gicis p aestigiis se totum immersit, peragratisque nonnullis Asiae re Sionibus, quum Tyrum Pervenisset Helenam quandam sibi sociam adjunxit, ut est apud Eusebium l. D e. ao. librum que scripsit, deli-riis, & commentis vanissimis refertum, de quibus infra. Hinc Romam digressus, quum se in coelum ascensurum esset pollicitus, a Petro, ut Sancti tradiderunt, orante deturbatus, ac terrae alisus, Paulo poste vivis excessit.
3. Primus igitur, ac palmaris Simonis error fuit, quod existimaverit donum Dei pecunia possiderii. II. Se magnam esse Dei viri rem , per quam, atque Helenam . Primam , ut ajebat suae mentis conceptionem, Angeli, creati fuerunt. III. Hos Angelos . non Deum fuisse mundi conditores, eosque invidia in Helenam vehementer ac censos , ipsam in diversa muliebria corpora transmigrare fecisse . unde . IV. Animarum transmigrationes: Cum Platonicis adstruebat . V. Se ad Helenam liberandam in terras descendisse , ac diversimode diversis gentibus apparuisse, Samaritanis quidem , ut Patrem , Iudaeis , ut filium, Apostolis autem, ac primis discipulis, ut Spiritum Sanctum. VI. Se quamvis ah Iudaeis crucifixum , ea non revera , Sed tantum ad speciem passum fuisse: Christum autem IESUM neque quid quam passum esse , nec in terram venisse . VII. Necessitatem honorum operum negavit , fide duntaxat in se , atque Helenam salutem sperandam esse docens, lege contempta, quam VIII. a malo principio esse dicebat, sicut se carnis generationem. Hinc IX. in contemptum IIebraicae Legis , jejunium suis omni Sabbatho indixit , adversus quem morem illa quarundam Ecclesiarum statuta pro diisse putat Irenaeus , quibus Sabbathi jejunium prohibebatur . X. Denique carnis Besurrectionem Simon negavit , & fidei consessionem eXternam nunquam necessariam esse docuit. Haec ex Augustino,
c. 3α liquent , qui Simonis errores recensent, consutantque. 4. His opinionibus valde consona sacra , , morum disciplin amtradidit Simon quae videri possunt. apud Epiphan. Inde ejus disci puli, atque illius sectae Sacerdotes , inquit Irenaeus , Iibidinose vivunt. & magiam exercent- Amatoria quoque, & Agogima, & Pa-redri , Sc miropompi . M quaecumque sunt alia Perierga apud ipsos studiosἡ coluntur. Imaginem quoque ipsius ad fguram Iovis , & IIelenae ad fguram Minervae apud se. habent, atque adorant . Simoni autem Statuam tanquam Deo Romae sub Claudio erectam cum ea inscriptione . Semoni Deo Sango, quamvis nonnulli putaVerint, tamen
197쪽
men illitis Dei cultum. 8c nomen , & Statuam Simone Mago antiquiorem esse jam alii viderimi aruiquitatum Romanarum clitigenti
simi investigatores. Videndus Baronius . I ii. , d.
. 3. Inter praecipuos Simonis discipulos fuit Menander, item Samaria. tanus, vico Chabrai,.seu Caepretata ortus, qui Antiochiae plures haeshuit errorum suorum sectatores . Ille quidem a Magistro , in ea discrepavit, quod primam virtutem omnibus incognitam esse diceret zise autem ab ea missum pro salute Mundi. II. Per artem suam Magicam scientiam hominibus dari, qua Angelis mundi Creatoribus superiores essent. III. Per suum baptisma vitam immortalem acquisituras gentes , vel ut Irenaeus scribit resurrectionem . ad .vitam in mortalem. Menandri somnia impugnarunt praeter citatos , Iustinus , Apolog. a. commemoratque Eusebius. 3. hr. c. a 6. Praeter hunc , ex eadem Simonis Schola prodierunt deinde Cleobani , Gortheni . Masbothei. Adrianistae, Eutychistae, Canistaeque . Sed hi. omnes , quum impiae Sectae parvas quasdam mutationes excogitassent . non diu du rarunt, atque oblivioni omnino sunt traditi . .
. . Celinthus, ejusque errores. I
I. Tempore eodem vixit Cerinthus , 'natione, dc religione primum Iudaeus . sed AEgyptiaca Philosophia excultus, Sc Apostolorum P
dicatione ad fidem conversus; qui tamen genti suae , ritibusque ad dictissimus , quum vidisset Antiochiae Petrum cum incircumciSis f miliarius Versari , turbas excitavit diceris i Quia nisi circumcidamini secundum morem Moisi non potestis salvari . Idem in Petrum adi Cornelium euntem , atque inde revertentem , & in Paulum Titum secum serentem plebem commovit , ut scribit Epiphanius . Inde Ephesum prosectus est, ubi Ioannem adversarium , atque impugnatorem habuit , qui nec in balneo eodem cum Cerintho Ephiphaonius Ebionem nominat , esse voluit, ut ex Polycarpo Ioannis auditore narrat Irenaeus . An vero balnei ruina oppressus Cerinthus i terierit , ut Prateolus , de suo nimirum scripsit , an diutius vitam Protraxerit , ad rem non interest . Sunt qui eum ad Pii I. Pontificatum vixisse cxistiment , neque id omnino inverisimile censuit BD ronius. Epistola autem Pii I. ad Iustum Viennensem , cui ea opinio innititur, ut spuria non sit, non cogit, ut Cerinthus Pii tempo
re adhuc vixisse credatur . Alsis dubium est an Cerinthus cum Minrintho , Cerinthianique cum Merinthianis confundendi sint . quod Epirphanius, & Augustinus sub dubio reliquerunt, nec magni intercSt s
198쪽
quum utrorumque , Sc si diversi fuerint , Sententiae , atque errores
a. Docuit autem Cerinthus Ι. mundum non a Deo , sed ab quadam alia factum separata substantia ex Ireneo , & Theodoreto . II. Legem malam , dc a malo principio ortam. III. Sine circumcisione baptismum non prodesse . IV. IESUM merum hominem, ex corrupta natum , super quem Christus , id est Spiritus Sanctus descenderit sub columbae specie, qui tamen tempore passionis ab IESU recesserit , huncque non adhuc resurrexi Me ; resurrecturum tamen cum
mnibus ad praestitutam diem . V. Vivum hominem pro mortuo baptizare consuevit ex malὶ intellecto Pauli loco . VI. Martyrium contemnebat ; colebat autem Iudam proditorem . VII. Praeter Mathaeum . omnes Evangelistas respuebat, teste Philastrio , nee Mathaeum quidem integrum recepisse , testatur Epiphanius . VIII. Christum post resurrectionem annos mille in terris regnaturum , & cum eo justos, omniumque voluptatum carnis illecebris fruituros docuit, idque explicuit , & confirmavit revelationum a se confictarum libro . quem sub Ioannis Evangelistae nomine vulgasse scribit l. 3. Hs. EGL Dionysius Alexandrinus apud Eusebium: idque in causa fuisse videtur , cur Apocalypsis librum antiqui multi non numeraverint in Canonicis . Porro millenarium Christi in terris regnum post Resurrectimnem universorum ab Cerinthi fictionibus . atque obscoenis voluptatibus purgatum nonnulli antiqui propugnarunt, ut Papias, apud RI. 3. hs. Eccl. cap. 33. Iustinus, s Iustin. n. in Dialog. cum Tryph. 3o6. Irenaeus , l. s. AD. Heres. c. sa. Tertullianusque Ap. S. Hieron. in c. 36. Rech. ac Lactantius , l. r. Diυin. rapit. c. 3 a. Adversus Cerinthi errores Ioannem suum Evangelium scripsisse Iir dit Hieronymus . In Calalom Script. c. q. Ex CerintlaLanis autem nonnulli a Magistro deviantes , communem Resurrectionem inficiati sunt, licet IESUM dicerent resurrecturum.
Nicolaita . r. Haeresis haec ab Nicolao, uno ex Diaconis Septem ab Apostolis constitutis nomen desumpsit, ejusque habetur mentio in libr. Apoca. lyps. An autem reipsa Nicolaus ejus author fuerit, an ex aliquo ejus facto, dictove in deteriorem partem accepto duxerit originem , dubium est apud Authores . Primae opinioni aperte favent Irenaeus ,
199쪽
Philaster , l de hares. c. s.) Cassianus, l. ἔν. c. rs. atque Isidorus; I. R. Orig. c. s. Secundae Clemens Alexandrinus l. a. SIram. pag. 3οι. Eusebius, l. 3. 4s. Eces. c. as . ) Theodoretusque l. 3. Gret. fab. c. a3. Augustinus , l. de hares. ad quod υult
Deum cap. s. atque ex eo recentiores plerique rem in medio reis
linquunt. Factum porro Nicolai ita narrat Clemens: s. l. 3. pag. 3 ιδ. Quum, inquit, Antiochiae degeret, & rmosam nimis haberet uxorem , eique suisset ab Λpostolis exprobrata Zelotypia , in medium abducta conjuge, cuicumque ad eam accedendi pωtestatem fecit. Non id quidem intentiens , inquit loco citato Theodoretus , sed facto illo falsam accusationem convincens. . a. Hinc ergo Nicolaitarum primus error emanavit, conjugum incluserentem , communemque usum docentium, cui II. addebant juxta Epiphanium , nisi quis diebus singulis scortationi vacaret. expertem salutis esse. III. De T dolothytis vesci licere arbitrabantur. IV. Mundum non a Deo, sed ab quibusdam potestatibus factum esse dicebant, quarum barbara nomina. & functiones, mirabili, inquit Augustinus, vel singunt vanitate, vel credunt. Hinc Barhelo , & Ial-dabaoth, & Pranicum , dc Calauchaue, Tonesque, M Daemones, Diique & Spiritus Septem , atque alia ut est apud Tertullianum , ex horum complexu, ia commixtione sacri lcga pariter, ac foeda . - , 3. Nicolaitarum genus quoddam Ludovici Pii temporibus in Gallia . Se in Ilohemia Lamberti Damei aetate extitisse fertur, sive quod Nicolaitarum impia dogmata sequerentur , sive quod impuros quos vis homi ncs , atque obscaenarum voluptatum, Patronos Nicolaitarum nomine appellaverint , quo sensu Mahomethum cum suis Sequacibuς Nicolaitas appellat Gloss. in capc Non omnes a. qu. a. . Ac Clerici a conjugio nos abstinentes Nicolaitae dicuntur in a. Concit. Turonensi.
2 Frat. I. Duplex suit Na Zaraeorum genus . Aliud ante Christum , qui Mosaicam legem sequebantur, quibusdam austeritatibus, S ccerae minniis additis, quibus divino obsequio mancipabantur , & hi non improbwdi. Alia Nazaraeorum secta juxta Epiphanium, IIcres. ag. O3o. circa tempora Hierosolymitani excidii in Coelesyria. Decapoli. Basanitide , aliisque sinitimis urbibus exorta nullo certo authore . Nazarinos quidem Augustinus in I. contr. Crescon. c. 3t. Symma chianos appellari tradit, nec tamen a quo id nomen assumpserint , docet , nec satis explicat utrum ab initio ita appellati omnes illius
200쪽
sectae homines fuerint , an solum recentiores , quos inquit ad sua usque tempora, jam quidem in exigua sed tamen vel in ipsa paucitate perdurasse . NaZaraeorum autem error Praecipuus , ac ibrte unicus videtur suisse , quod cum Evangelio legem in omnibus observari debere crederent, quamvis Epiphanius , Hares. ac The doretus l. a. haret. fab. eos divinitatem Christo negasse, primus quasi dubitandobscripserit; secundusidisertὸ asseruerit. De Nararare rum Evangelio, cujus saepe meminit in suis libris Hieronymus . dicemus libr. decimo, ubi de sacris novi Testamenti libris disseremus.
I. Genti nomen vel ab ea, quam profitebantur mendicitate me dicus enim hebraice Ebion dicitur quod Origeni lib. a. coni. Cels. atque Eusebio cup. a . )i in teratio hist. libr. placuisse videtur. vel ab Ebione quodam Samaritano, ut scribit Epipsanius, Mr.3 o.
Cerinthi discipulo ac successore, qui in Pella urbe, ac Cocatio vico, ut est apud Hieronymum paulo post eversas II ierosolymas , atque eodem sere cum Nararaeis tempore haeresi injsuam docere coepit, quisque, utiscitat Nait Epiphanius, libalnei. ruina a Joanne pri edi oppressus Ephesi interiit; verum,H alii omnes de Cerintho narrant aut supra admonuimus , nisi sorte vel Grinthus dictus est Ehion, ideSt mendicus , vel Ebion cum Cerintho ..discipulus cum IIagistro lavabatur . Certe Ioannem in eodem balneoccum Cerintho esse, ii luisis apud omnes pro certo habetur , an autem balnei ruinam praedixerit , an ea Cerinthus oppressus fuerit, nonnisi apud Epiphanium legitur . a. Ebionitar porro divinitatem Christi negabant. II. Eorum pleria quei ZCorruptaGnatum arbitrabantur . III. MOSaicos ritus,tanquam. necessarios observabant. IV. Virginitatem damnabant. V. Polygamia usque ad uxores septem licitam Putabant , Veterum, ut, ebant. Patriarcharum exemplo . VI. Christum . ac Diabolum summa cum Potestate a Deo constitutos , ut primus suturo ; secundus prae&enti saeculo dominetur. VII. Ex vere i Testamento libros aliquos, eosque mutilos admittebant; deridebant reliquos, praesertim Prophetas ex novo autem non nisi Mathaei Evangelium, idque truncatum, ac pro libitu interpolatum ad suos errores confrinandos . VIII. Baptismo utebantur singulari praeter lotaenes quotidianas ,'ad labes . ajultant ex anima abstergendas . IX Paulum Apostolum execrabantur. X. Clesimarum cibos quoscumque in lege vetitus manducasse dicebant. L