장음표시 사용
221쪽
18 PROLE G. II. s XC. III. S. I.
Aaronem venditare. Inter haec, ait Epiphanius, beatae memoriae Pre hyteri hominem advocant. deque his omnibus interrogant. Ille primo insciari , postea vero quum rabiem suam aliis adspersisset , ac decem fere homines sibi adiunxisset, audacior factus palam haeresim suam disseminavit. Proinde rursum interrogatus , quum iis opinionibus constanter adhaeresceret , ab Ecclesia pulsus est. 3. Valesiorum autem , aut Valentinorum author , Valens quidam Arabs. inquit Nicetas l. . Thesauri orta. author suisse fertur , ejusque
haeresis Bactatis, quod juxta Damascenum hares. 1δ. Arabiae Philadelphiensis primarium est oppidum, pullulavit . Appellati sunt etiam Εunuchi , quod quum in ea opinione versarentur , neminem , nisi se Eunuchum faceret, salutem consequi posse, virilia sibi amputabant . Sectam hanc ex Origenis facto habuisse initium, atque adeo non nisi circa annum Christi 249. exortam fuisse censet Ricciolius, P. 3. Cron. refori Catal. a. cui consonat Danaeus de hanc. 37. Sunt qui cum Be- Vergio In notis ad eosdem . velint Canones qui inter Apostolicos habentur a a. , & 23. in Valesiorum haeresim suisse constitutos, qui certε Origene antiquiores sunt. Sed hoc nullo dicitur fundamento, nam idem in veteri lege, oh nativam rei deformitatem repe ritur prohibitum . Scr Ptum Deuter. 23. est enim : Non intrabit Eunuchus, attritis, aut amputatis testiculis, vel Obsciso veretro in Ecclesiam Dei. q. Praeter hunc alios valesiis errores tribuunt antiqui. Legem, dc Prophetas respuisse scribit Damascenus. Alia etiam cum Archonticis,
Sethianis adjecisse turpia de Principatihus, & Potestatibus author est Nicetas , ι. .. Thes. orth. nec dissentit Epiphanius hares. 18. qui etiam ait ipsos carnis resurrectionem negasse . Addit au thor Praedestin. l. r. cap. 3 . Valesios in Synodo Achaiae fuisse
Nouatus, Nosatianus, O cithara.
I. Novatus natione Aser, Carthaginensis Presbyter, insepulti patris , praegnantis UXOris uteri calce percussi , 8c maturati abortus, spoliatorum pupillorum , fraudatarum viduarum , pecuniae Ecclesiae usurpatae, Felicissimi, inscio proprio Episcopo Cypriano , Diaconi Constituti, atque aliorum criminum reus, quum Sacerdotum judicium pertimesceret, Romam secessit . Invenit ibi Novatianum olim Ener sumenum , mox Clinicum, id est, instante morte in lecto baptizatum , deinde a Fabiano Papa, contra morem pristinum , repugna
te Clero, di quidem, ut nonnullis videtur, per saltum neque Chris
222쪽
PROLE G. II. ST C. III. II. r 83
. male inunctum, ordinatum Presbyterum, ob singularem eruditionem inflatum, ac de Episcopatu Cornelii, quem 'si hi speraverat moerentem:Hune Novatus cum aliis eidem addictis , nutantem impellit l, dubitantem eonfirmat, ut magnum Pliquid audeat, atque speret hor tatur. Invenit etiam Μaximum , Urbanum, Sidonium, &Celerinum, qui persequutionis illius tempestatem evaserant, erantque inter Chrisstianos Confession m laude clarissimi, apud quos Cornelio tanquam erga Lapsos indulgenti , . & facili constaret invidiam . Novatianus ergo tanquam ex machina quadam in medium projeetias, Episcopus apparuit, & sedente Romae Cornelio, Episcopi Romani sibi nomen assumpsit, primique in Ecclesia Schismatis author fuit . . , a. Uterque autem docere coepit, non esse in Ecclesia potestatem iterum admittendi ad communionem, . & pacem eos, qui in persequutione lapsi fuissent, vel Libellos ab Ethnicis accepissent, immo etiam, ut est apud Epiphanium, hares. Τρ. nullam misericordiae, aut veniae spem reliquam esse iis, qui semel post baptismum dei quissent. II. Secundas Nuptias , velut sornicarias damnabant. III. Ad suam sectam transeuntes Christianos novo bapismo abluebant et I v. Negligebant etiam Novatiani exemplo Confirmationis, i Sacra
3. Novati, ac Novatiani sectatores hoc relicto nomine , Catharidici voluerunt, sive quod se solos mundos, atque ab omni labe peo cati puros esse crede em , sive quod candida pura veste uti co sueverint, et ab aliis discernerentur, quod scribit Berninus . Scripsit Novatianus multa , quorum meminit Hieronymus.' Scriptor. Eccles.
c. o. Ex his nihil superest nisi de Trinitate liber , qui diu Tertulliani, diu Cypriani creditus fuit , de quo alibi. Proleg. 3. Mansit autem Novatiani Schisma , claneolum tamen, ic obscureiusque ad C Iestini I tempora , qui prope medium quintum saeculum Pontificatum tenuit, & Ruricolam illius factionis ultimum delitescere coegit, &Personam exuere , ut alibi dictum est '. Proleg. I.
angelici, Apostolici, Sabelliani, Origeniani. . . . t Τ
I. Angelicorum meminit Epiphanius, har. εο qui tamen nec nominis originem , nec errorum genus , nec eorum authorem compertum habuit unquam. Theodoretus, ic. a. epist. ad colou. cujus aetates nonnubia supererant illius haeresis reliquiae, eos in Pisidia Phrygiaque potissimum viguisse inquit, & Angelorum cultum induxisse ab quin
223쪽
186 PROLE G. II. SEC. IIL 's. III.
legem datam fuisse dicebant, damnatos autem in Laodicoena Syn do , ubi etiam decreto statutum, ne Christiani Angelos precarentur . Et prosecto , inquit, usque ad hodiernum diem videre est apud illos oratoria Sancti Michaelis. Circa tempus autem Bicciolius, 3.p. chr nol. catal. a. & Natalis Alex. hin. Eces. ses' 3. cap. 3. medio iere
tertio saeculo eos extitisse affrmant, alii antiquiores faciunt, & ce te Angelorum Religio , & cultus superstitiosus ab Apostolo damn tus jain inde ab Simoniana Haeresi ' immo ante fortasse initium habuisse videtur-
a. Posteriores paulo existimat Ricciolius idem Asostolicos . &quidem Catharis posteriores fuisse , atque ad haec tempora reserri oportere ipsa eorum dogmata videntur innuere . Legem enim I. eum Encrati tis respuebant, Nuptiasque damnabant. II. Diversis utebantur mysteriis . III. Cum Catharis lapsos iterum ad communionem admi tendi potestatem Ecclesiae negabant . IV. Quod ipsis proprium erat, ac peculiare omnium rerum abdicationem ad salutem necessariam esse docebant, unde & Apotactici . sive renunciatores dicti sunt , M Apostolici, quasi Apostolicam vivendi formam imitarentur. V. I ter Canonicas Scripturas recensebant Acta quaedam Andreae, Ioannis,& Thomae. Supererant adhuc nonnulli hujus sectae homines tempore
Epiphanii, hares. ει. qui eos in exigua quadam parte Phrygiae , Ciliciae, & Pamphyliae habitasse scribit.
- 3. Sabellius genere . Lybicus , quem Zonaras in notis ad Gn. Conta natantinos. δ. Ptolemaidis in Pentapoli Episcopum fuisse; mem rat, Noeti discipulum fuisse scribit Augustinus, l. de hac co/ι.
sive quod reipsa Noetum habuisset praeceptorem . sive quod in e dem, atque ille , errore versatus fuerit. Uthenim .Proeas Primum ta deinde , Noetus , ata Sabellius tres hypostases turpiter miscuit aseque unam in . Trinitate ἡ trinus licet variam nomini π , Personam agnoscebra. Ita citatus Zonaras, Eus .i Theodoretus, Marius Mercator, Athanasius, Damascen. . Aug. Epiphanius, qui tamen Sabelli nos ait Synops. I. a. t. r. a . t res. n. ρ6. cum Noetianis peno in omnibus convenire, nisi quod Patrem passum esse negabant, ab eoque prolatilium duntaxat mansisse in Christo Verbum . Hanc Epiphanii, atque, ejus, et coris' Damasceni cum reliquis Patribus , qui Sabellianos Patri passianos vocant dissensionem, ut componat Lequie-nus x alium Sabellio errorem tribuit. Quum enim, ait, apud ipsum,PRurilini IESUM, solum virtute quadam, atque essicientia descend
tu, no i ero amundum naturam ipsam, au; personam . dici non Pintcrat. patiente IESU . Patrem fuisse passum tomi igitur Sabellium Paulo sam etano protulisse, quod , ut ex doctrina e citur Christum
224쪽
verum Deum suisse inficiaretur. Scribit etiam Berninus ex Eusebio Sabellium cum Hermogene materiam ingenitam , atque aeternam
4. Proximo posti quos dixinrita , . Ioco Origenianos Epiphanius hares. 63. commemorat . Utrum tamen ab Origene Adamantio Scriptore notissimo, an ab alio nomen sortiti sint, se latere fatetur. Danaeus cap. .a. de Mnes. Monachorum osor, in quodam orim ne Μοα ci Λntonii discipulo prosectos existimat, coepime vero aupaulo post Gnosticos , quum Origenes Antonii discipulus quarto saeculo vixerit. Hominis isontem p Verius' est Origenianos per antiphr sin dictos fuisse. Ut enim Origenes castimoniae rigidissimus soli demit usque ad vitium, S superstitionem , ita isti turpissimi . atque obscoenissimi fuerunt honummi Mistiam , praeposteramque libidinem exercentes , apud Aug. da rutras c. .a. dc Damascenum . hares. s. Libidinem suam explentes, inquit Epiphanius . res. σ3. facinus illud perpetrant, quod Onan Iudae filius , immo prostuvium illud suum pedibus exterunt, ne sula tum ab impuris spiritibus ad ullam scelus procreationem excipi possit. Adeo generationem , &quod
inde sequitur, Nuptias, detestiuantur . l . -
s. Fuerunt & alii Origeniani, aut Origenistae propriε ab Origene
illo celeberrimo, atque notissimo ita nominati. quod nimirum Orig mis Adamantii scripta . sententiisque omnes tirendas . sibi , ac deser dendas susceperint. Etenim quidquid sit de ipsius Origenis vita, Minoribus , plures inveniuntur in ejus libris errores gravissimi arquae Ecclesiae judicio damnati, quos quamvis ipse citra haeresim docuerit, sustineri tamen post Patrum , Conciliorum , ac Romanorum Pontita cum damnationem non possunt. Ut illa: omnes animas praeextitisse corporibus , in eaque propter priora peccata fuisse. detrusas . a. verbum omnibus aliis coelestibus virtutibus emu suntlem Se- eundum naturam. 3. Christum pro Daemonibus rursum crucifigendum,4. Damnatorum poenas aliquando finiendas. 3. Corpora in forma omhiculari resurrectura. 6. Astra omnia animata esse. & ratione. Pra dirui. 7. Deum fecisse quidquid is ere potuit. 8. Denique .' ut, alia
omittam Patrem Filio majorem, Sit hunc Spiritu S ncto facit in multis, ut non immerito Arii fontem vocaverit Hieronymus . Epiriss. ad Param.
225쪽
. I. Pauliani a Paulo Samosetano Antiochiae Episcopo dicti sunt ἰqui Valeriano, & Gallieno Impp. vixit. In hunc corruptis moribus.
atque intolerabili arrogantia elatum congregati in Antiochena Syn do Patres , ipsum ab improbis suis opinionibus abducere conati sunt annum circiter Christi 264. Ille autem se ea quae sibi opponebantur docuisse negavit, & Apostolicam doctrinam , M sanctiones in omni-hus sequutum esse respondit. Deinde post sexennium de iisdem eo rorihus convictus, instante populo ab Episcopatu depositus est, mi nusque ei subrogatus. Quum Vero e domo Ecclesiae . excedere .rec saret, interpellatus Aurelianus Imperator, judicio Episcopi Bomani,
dc Christianorum Italiae standum esse respondit . Itaque cum summo dedecore per saecularem potestatem ah. Ecclesia exturbatus est. Haec Eusebius. l. r. hinor. Glay. ct a'. . . - . la. Erravit autem apud Epiphantiam, Hares. os. quod docuerit Filium Dei subsistentiam habere per sese nullam, sed in Deo subsistere, sicut hominis in corde proprium Verbum inest. Secundo apud Eusebium, i. r. histor. c. 3o. & Athanasium , l. de salutari Chrse Mi adcentu. , . quod filium Dei e coelo delapsum consteri renuerit d cens, IESUM e terra ortum duxisse, Verbumque in ipso fuisse, Sicut Verbum Regis , aut jussio ei inesse dicitur, eaque operari, quae minister de mandato Regis operatur. Ita Pauli mentem explicat Leontius . l. de Sectis act. 3. Pauli Samo,
- 3. Eodem me restipore in Topto errores suos disseminavit Hie- an Leontinus , sivel quia ubi lam 4 msVt sive quia . in . ea urbe di tius Vixit, Myptiacis Gramisque disciplinis juxta eruditus , Sueteris . inquit Epiphanius, harra. o. novique Testamenti scientissi-inus Monaesium, fuisse ψ mmcio quo ductus testimonio Danaeus is.
scripsit -. Πlud certum: est IIieracem austerioris quod-,itae genus' c sectatum, unde multos aegypti monachos in suos errores traxisse testatur Epiphanius , loco citato. atque ex eo Baronius, qui etiam Macharii Alexandrini victoriam non sine ingenti miraculo suscitati mortui de quodam Hieracri discipulo reportatam memorat ad ann. Christi a 88. q. Docuit autem I. corpora non resurrectura . II. Nuptias in Veteri Testamento licuisse ; in novo non licere . III. Pueros ante usum rationis decedentes salutis aeternae esse incapaces . IV. Paradisum ,
226쪽
PROLE C. II. ST C. III. IV. IS9
& totam Genesis narrationem esse mere allegoricam . V. Melchisedechum fuisse ipsum Spiritum Sanctum . VI. In divinis personis quamdam esse naturae divisionem ei similem . qua duo sunt ejusdem lychni, aut lucernae ex alia accensae lumina . Addit Berninus vitem a bono principio esse, vinum a malo existimasse, atque adeo ipso abstinuisse. Et certὰ illum ab eduliis omnibus temperasse sibi , atque ita severE vixisse , ut vino prorsus abstinuisse apud Epiph nium legitur; id autem ideo fecisse quod ex natura, & origine malum putaverit , Epiphanius non dixit. 3. His aetate suppares fuere Manichaei, quorum primus author Scythianus quidam gente Saracenias in Arabia educatus . qui quatuorum luminum a se compositorum Evangelii, Mysteriorum, Thesaurorum, dc Capitulorum Terebynthum quemdam suum auditorem moriens hae
redem reliquit. Terehynthus qui & Budda dictus , Hierosolymis ,
quo Scythianus objerat, tu Persidem secessit. Ibi moriens, viduam in cujus aedibus morabatur, librorum illorum , & ingentis pecuniae haeredem fecit. Obvenerunt ea omnia viduae illius Iervo cuidam, cui nomen Cubricus, qui deinde Manes dictus est . His ille instructus apud Persas disputare primum instituit, dein majora sibi promittens, aegrotanti Regis stio , salutem se daturum pollicetur . Quum autem contra evenisset, missus in carcerem, inde aufugit, datisque litteris
ad Marcellinum quemdam , aut Marcellum, quarum Epiphanius ha-
res. σε. meminit, Charcharam Mesopotamiae pagum vocatus prosi ciscitur. Ibi cum Archelao Episcopo semel, ac iterum congressus , victus , ac pene non lapidibus obrutus evasit , atque Arabionem umhem unde discesserat , rediit. Tandem a Regiis satellitibus comprehensus , cute detracta, ac prae foribus, inquit Cyrillus Catech. 6. de haeres. in modum sacci suspensa, quam ut egi apud Epiphanium,
loco cit utris in modum ci niartis 'paleis ad hodiernum usque diem
iis Perside servant, mortem obivit turpissimam ann. circiter Christi
278. prope sestum Pa hae, cujus diei memoriam ejus discipuli qum
tannis se stam habent , & Bema , seu gradus Vocant ut ipsis expro
6. Primus, ac praecipuus Manetis error, non ille quidem novus suit duo esse rerum principia, aliud natura bonum , aliud natura malum . Hinc II., carnem , quippe quae materia constet , a malo Deo prosectam . III. Nuptias, & generationem a malo esse, unde non ad sobolis procreationem , sed ad meram libidinem sceminis utebantur , generationem impedientes. IV. Hinc Christum carnem assumpsisse ne gabant. V. Animatorum esu saltem eorum Electi , seu Sacerdotes abstinebant. VI. Vino item; nonrautem uvis. VII. Panem, aut cibum quemcumque mendico praebete nefas ducebant, ne camillamitem
227쪽
rem ministrarenι VIII. Hinc etiam Sanclarum reliquias exsecrabatur M. Mundum ex utriu que principit. & gentium suarum constillati ne procesiisse . dicebant, X, Dos. in unoquoque homine animas ponebant , st Hueb de corpore in empus, Si mortem transmigraIe..i XI. Laberum inaltybam, Mei neces itatemii.in camo Iesurrectionem nega-h nt. ΣΠ Bellum quodcumque illacitum esse docebant. XIII. Di hus Dominicis, in honorem Solis jejunabant ia quem Dei sedem, imm Mistum e se nonnulli eorum credebant, quoqne Purgatas an, mas deserri somniabant. XIV. . Diritiam Sanctum in Manetem lsuum descendisse dicebant, sicut Filius in IESUM . XV. In Mysteriis suis panem offerebant humano semine conspersum, inquit Aux , l. de Λὶ rus. c. . si . vii di foeminas suas. nefanda ea Synani , corraiptas divitiatas salisse, atque id consessa' commemorat. Plura. apud. eundem Aug., 6c Epiphanium videri possunt. Nobis Meretis omni uini interris &. abiardissimae errores praecipuos indicatae sussi v . i. ,
Schisma Metitianum . x. OUB quari, saeculi initium, atque ipso ann. Christit 3or. Mela O tius Licopolitanus in Thebaide Episcopus sive quod hipsis , etiam Post Poenitentiam communionem negaret. sive quod ipso impersoquutione lapsus suis et, a. Petro Alexandrino, le reliquis Cath ticis secessit conflato Schismate, in quo etiam .ptiis Nicoeni Concilii damnationem usque ad mortem perstitit . uti esti apud Epiphanium: .c Ληn σε. dc Athanas.., a u. a. ) qui eos Schismaticos potius, quam haereticos fuisse vimini. Meuti es Damascenus . hares. βδ.
qui. tamen eos po induini cum Arianis connumerat. Tamen qua Nis a principio in fide non erraverint, enim vero inveteratum Schisma sine errore circa fidem vix , aut nunquam inveniri posse cer dim nata ε
Sialisma, atque e rores Donatistarum.
Teteriimum hoc Schisma. most ut optatus meritanus cu M. 1 in. Himo libro de. eo argumento, scripsit , Lucillae inSanaurulieris iracundia peperμ, Majorini , atque aliorum ambitus nutriaevit, Disiligod by Corale
228쪽
M avaritia roboravit, Marcello Pontifice erupit, quando in Mamsurii. Carthaginensis Episcopi Romam evocati, ac defuncti locum sus sectus est Coeciliamis , reje Botro, Se Caelesto dignitatem illam amistaentibus . Porro Coecilianum Episcopatu indignum ηebant, quod in
persequutione lapsus fuisset, neque condignam egisset poenitentiam , quodque nou a Primatae Numidiae , sed a Felice Apiungitano sacro rum Codicum traditore ordinatus esset. Coacto igitur septuaginta Episcoporum concilio , Majorinum Lucillae cujusdam opulentae sceminae do. mesticum Carthaginensem Episcopom ordinarunt, Lucilla ipsa pec Dia , muneribusque Vota aucupante. Majorini ordinator fuit Donatus at Casismigris Episcopus, a quo , vel ab alio Donato ejusdem facti nis homine, qui postea Majorino successit , genti nomen est indi eum. Donatistae quum in Concilio Romano sub Melchiade , tum in Arelatensi damnati sunt, agente Constantino, nonnulli relegati, alii
gravissimis decretis coerciti, quibus tamen non Obstantibus permanserunt usque ad Iuliani Augusti tempora, sub quo amplissimis rescriptis obtentis , ct Ecclesiis , quae illis jussu anteriorum Principum ademptae .suerant, restitutis, gloriabundi, di in Catholicos saevientes ea patrarunt facinora, quae apud Augustinum , & Optatum leguntur.& lath resere Gottius Cardin. Tract. de Victor. a . heres. c. εν. Deinde sub Theodosio in Primianistas , Sc Maximianistas scisi sunt ,
mox in Rogatianos. & Urbanenses, donec postria ferme saecula omnino evanuerunt. Essutierint Donatistae apud Augustinum , t. Durvt. 'E rara c. rs. Ecclesiam apud ipsos solum exstare r Cathol Cos ad suas partes transeuntes denuo baptiZabant, & eorum quidam Circumcelliones dicti, sibimet manus injicere licitum putabant.
i. Arius Lybicus, Ammonii filius apud Theodo elix 'Γλ ρ. cap. s. I aciani Antiocheni discipulus , prius Meletii fautor ,
deinde Alexandrinus Presbyter , & Baucalensis Ecclesiae Parochus , cui sacrorum librorum expositio commissa fuerat, doctrinam Alexa dri, quem sibi praepositum dolebat, carpere coepit circa annum Christi. Ir. ap. Baron. ad ann. 3I . docens Patrem non semper Patrem
fuisse, di initium habuisse Filium, neque ejusdem esse cum Patre substantiae. Eam ob causam ab alexandro damnatus, & gradu pulsus in Ρalestinam abiit favente potissimum Eusebio Nicomediensi , Inde per Osium primum admonitus . deinde in Concilio Nicoeno damnatus exulare cogitur per quinquennium, ap. Eus. in vit. Consti
229쪽
donec adnitente Constantia Imperatoris Sorore revocatus, quum ab Athanasio jam Episcopo Alexandrino in communionem admissus non esset, in eundem Εiisebii, atque aliorum animos accendit , ab quibus in Tyria Synodo Athanasius depositus , M in Hierosolymitana Arius in communionem admissus, atque in gradum pristinum resti tutus est. Quum tamen Ecclesiam peteret, orantibus Alexandro Comstantinopolitano, & Iacobo Nisibilano Episcopo, Deo ultore , gravissimo viscerum dolore correptus, turpissimo mortis genere interiit, ut est apud Socratem . lib. r. caρ- 3δ. Sunt qui ea quae de Ario Sestae hujus authore narrantur ab anno 33 o. usque ad 336., de alio cognomine intelligant prioris Lybici discipulo . Quam opinionem Ioannes Mariana ad sac. .. sequutus est in hist. His p. IIujus posterioris Arii meminit etiam Socrates . Quae autem post mortem Conatantini M. sub Constantio sortuna hujus sectae fuerit , vide apud Meimburgium , Sc Ecclesiasticos Historicos. j a. Ea porro tractu temporis in tres divisa est sectas. Fuerunt enim qui purum Arii dogma sectantes Filium alius omnino substantiae , Patrique dissimilem in omnibus dicerent. Alii Patris . Si Filii non eandem , sed tamen omnino simile naturam esse putabant , qui ut Catholicis fucum facerent , non ὀμου τιθi , Sed sμοιουπιον usurpabant , unde Homaeusiani, & Semiariani dicti sunt. Alii demum, ut Acacius Caesariensis Eusebii successor . mos osν recipiebant apud Epiphanium, tares. 7ρ. & Basilium . apud S. Epiph. mp. citat. ) u de M Anemaei dicebantur. Hi Filium similem ajebant esse Patri
non tamen SubStantia, arat natura . sed eo sere modo, quo Statua aut pictura Caesaris ei dicitur similis.
Marcellus, Photinus, atque Iudaeus, ct audeant. I. Marcellus Ancyranos Episcopus Constantini, atque Arii temporibus vixit. Is vero contra ASterium Arianum scribere aggressus , in errorem incidit quo Christum , sicut Paulus Samosetanus nudum hominem fuisse dicebat. Hic in Synodo Constantinopolitana primum damnatus , in Sardicensi postmodum ad communionem admiMuS est, atque in pristinam dignitatem restitutus , quod ex praepostero Suo rum librorum intellectu hunc sibi errortiri affectum esse diceret. VNde de ejus orthodoxia Natalis Alex. dissertationem 3O. ad quartum
a. Quidquid autem sit, de fide Marcelli certum est ejus discipulos, quos inter praecipuus Photinus Gallata, Similensis postmodum in Pan
230쪽
nonia Episcopus tres hypostases confiteri noluisse, dc in Christo unam duntaxat humanam naturam agnovisse, ut Socrates, hist. a. c. el. atque Epiphanius han a. authores Sunt . Hic in Concilio primum Mediolanensi, mox in.Sirmiensi Catholicorum, & Arianorum consensu damnatus est. & ab Episcopatu dejectus . ' , 3. Audius , sive Audaeus natione Syrus , vitae integritate , & divinae fidei zelo clarus, ut ait Epiphanius , har. 7o. quum qu
rumdam Christianorum &.maxime Ecclesiasticorum vivendi licentiam ferre non posset, nec corrigendo, Rut increpando quicquam pro sceret, immo infestus igravisque omnibus .evasisset, seipsum ab Ecclesia segregavit. Deinde ab Episcopis ad Imperatorem delatus, quod populos ab Ecclesiae Obsequio retraheret , in Scythiam relegatus ad Gothiae interiora penetravit, multosque barbaros ad Christi fidem asduxit . Ex quo Monasteria multa propagata sunt, in quibus Religiosa vivendi ratio, es virginitas, ac severissima disciplina soruit. Au.dianos, inquit Augustinus, Loie Dres. c. so. alii vocant Antro- pomorphitas . quoniam Deum sibi fingunt cogitatione corporali in similitudinem imaginis co ruptibilis: hominis l. quod eorum rusticitati tribuit Epiphanius parcens eis ne dicantur Haeretici . Potius enim Epiphanius Schismaticos, quam ΙIaereticos dicendos esse voluisse videtur . Praeter hunc tamen alios errores tuebantur Audaei sectatores. Nam Sc Pascha cum Iudaeis celebrandum asserebant , de quamdam
peccatorum consessionem usurpabant transeuntes inter sacros, prinianos libros in circuli undique conclusi formam dispositos. Praeterea tenebras, ignem, & aquam aeterna esse, ac veluti prima rerum principia sngebant . ut est apud Theodoretum har. fab. c. o. An vero haec ab Audaeo acceperint , incertum est . Budium Mon chorum ab ipso in Gothia propagat*rum haec figmenta videntur . Erupit Audaeanorum schisma sub Valentiniam , & Theodosio qua to saeculo desinente.
. Incedonii, Aerii, aetid , atque Eunomii errores. ii I. Macedonius artis plumariae primum professor, mox Diaconus , ac deinde Eusebianorum factione , es ope Constantii Imperatoris Gn- stantinopolitanus Episcopus, inde ab eodem Constantio ab Episcopatu depositus in locum quemdam urbi Begiae vicinum se recepit, ubi cxtremum tandem diem obiit teste Soromeno . i lib. 4. ωP.Laώ. Qui vero vivente Constantio Arianorum fautore Arianis adhaeserat , eo mortuo sententiam mutavit, Filiumque Deum , M per omnia PM Tomus L. N tri