장음표시 사용
351쪽
alium . item Sinaitam, item Antiochenum Patriarcham, qui Anas
sio illi primo in suam Sedem restituto, ac deinde emortuo Successit . Nonnulli quaedam uni, quaedam steri ex his duobus tribuunt . ex quorum numero Glycas apud F briti lim Contemplationes Anagogicas huic secundo , Crabius Primo easdem adjudicat. οδηγος , sive viae .Dux Seniori Anastasio communius asi natur . Certε quisquis hinius Tractatus author fuerit, in errorem haud exiguum incidit, Christi eorpori in Eucharistia tribuens affectiones omnes, passiones , atque immutationes, quibus sacramentales Species sunt obnoxiae, quis si frangatur corpus Christi, quum hostia frangitur , ct calefiat, aut frigescat, quum hostia calefit , aut frigescit. Scilicet , dum nimiodore Iustiniani errorem impugnaret author iste Christi corpori ante I esurrectionem , incorruptionem , dc at παθεψν tribuentis , in extr mum oppositum delatus est 3, ipso tamen hoc Suo errore Vertissimε confirmat suam , Se sui saeculi fidem circa realem Corporis , & Samguinis Christi in Eucharistia Praesentiam. 9. Leander Hispalensis Episcopus praeter librum de Instit. Virginum ad Florentinam sororem, plura adversus Arianos scripsit op scuta , multaque alia ad Ossicii E lesiastici dignitatem , 8c argumentum spectantia . S. Gregorius Magnus ςjus amicissimus Libros Moralium in Iob ipsi nuncupavit. Io. Gregorius Romanus Pontifex hujus nominis I. multa elucubravit pietate , δέ sacra eruditione comme datissima . Praecipua habentur Moralium Expositionum in Iob libri 33. , quos Leandro Hispa Iensi Episcopo nuncupavit e Pastorale , sive de Pastorali cura et II miliae in Evangelia, & in Ezechielemi Dialogorum libri quatuor τAntiphonarium, seu Sacramentarium , vel Bituale de ossiciorum d vinorum , & Sacramentorum celebratione , Sc administratione : Regestum , sive duodecim Epistolarum libri. Attribuuntur quoque Gregorio Commentaria in Cantica, in Psalmos Paenitentiales , & in primum Regum . Haec tamen dubia sunt. Ild ephonsus quidem Commentaria in Cantica sub Gregorii nomine laudat; sed in antiquioribus , ic probatioribus M. M. non inveniuntur, nec istorum meminit P terius Bom. Eccl. Notarius, de ejusdem Gregorii discipulus. Curtuni est item Gregorium per Homilias multas libros Regum , 8c non S lum libri primi sexdecim prima capi in exposuisse, hasque Homilias Claudium quemdam Abbatem publici juris fecisse, non tamen absque
interpolatione, Sc corruptione maxima, ut neque Stylo, neque eo'ctrinae ipsius Gregorii congruerent, quod ipsemet queritur in a a. lib. Io. epistola. Porro circa quatuor Dialogorum libros, non Novat res solum, verum etiam multi Catholici dubitarunt, quum propter styli varietatem , tum proptςr crebra quae Ridem leguntur miracula .
352쪽
Neutrum tamen convincit. Sanctissimi enim , & Sapientissimi scriptiares, homines sunt, inquit Canus , labuntur aliquando, & oneri e clunt ; indulgent ingeniorum suorum voluptati , vulgoque interdum etiam induIgent . . . Quae ego eadem de Beda , atque Gregorio jure sortasse , ac veia dicere possum , quorum ille in historia Anglo. rum , hic in Dialogis quaedam scribunt miracula vulgo jactata , de credita, quae hujus praesertim saeculi Aristarchi incerta esse censebunt. Fgo quidem historias illas probarem magis, si earum authores juxta praefinitam normam , severitati judicii curam in eligendo majorem adjunxissent . Haec Melchior Canus . L ιι. c. Gregorii Regestum , sive Epistolarum libros I a. doctis . notis illustravit Amonius Altaserra , qui di nonnullas adscititias, nonnullas corruptas manu scri-hentium vitio putat, ut apud ipsum videri potest. II. Isidorus Episcopus Hispalensis in saeculorum sine doctissimus , 8c cum reverentia nominandus , ut octavum Concit. Toletanum i quitur, scripsit Elymologiarum, sive Originum libros sacra, & pr fana eruditione resertos, quibus manum ultimam imposuit, & in viginti divisit Braulius Episcopus: Chronicon ab initio mundi usque ad annum Domini 626.: Historiam Gothorum, Vandalorum , dc Suin vorum, quam auctam , & correctam edidit elapso . saeculo Philippus Laiseus: de Scriptoribus Ecclesiasticis librum unum , alium de Druvinis, alium de Ecclesiasticis ossiciis , alium de Vita , ic obitu Patrum , cujus meminit S. Braulius ; qui tamen nunc exstat sub titulo de vita, & morte Sanctorum, spurius habetur, aut saltem multum corruptus a de aliis Reeentioribus. Criticis. Epistola de La psu, & reparatione Sacerdotis ad Massanum . aut Masonem illegitima creditur ab NataIi Alex. Doujatius tamen, & Eruditi communius IeΑgitimam putant . Potiori jure dubitari posset de Epistola ad Bedemptum ' ubi3Fecies. Romanae cle, Azymorum usu consuetudinem tue
tur . ac defendit, quum tamen Isidori tem re Hispaniarum Ecclesiae in sermentato consecrarent, ut alibi ostensum est. Tractatus de Ordine Creaturarum Isidori esse non videtur . Nec enim cjus meminit S. Braulius; meminisset autem dubio procul, quum opus illud ah S. Braulio solicitatus Isidorus scripsisse dicatur. Tribuitur etiam Isidoro Liturgia Noetarabica , qua usae sunt Hispaniae Ecclesiae usque ad Gregor. Vll. tempora , non quod ejus primus author Isidorus fuerit , Sed quod eam correxerit. ac resormaverit. De hac videndus Bona Cardin. m χ: Rer. Liturgicar. l. Joannes Noschus. alias Eviratus libri auilior habetur olim celeberrimi cui titulus : Pratum spirituale , Graece Λιlazν ei P . quem Septima Synodus M Ioannes Damascenus allegarunt sub S. Sophro nii Ρatr. Jerosolymitani nomine, quoniam Et a Moscho nuncupatus
353쪽
fuerat; verum autem authorem Moschum filisse patet eκ ipsa Dedi'catoria Epistola, quae ei praefixa est, atque item ex Photio . In magna olim existimatione apud pios viros fuisse apseret ex Dequentibus illius aevi sancto in testimoniis, qui ejus.lectionem tanquam utilem. & jucundam commendanti. Ejus dic 'inquit Photius ad humiliorem, ti rumorem vergitistylum & simplicium hominum moribus ad pietatem formandis', quam in fidei doetrina erudiendis utilior . . I
Sophronius , Maximus, Adephonsus , Iulianus, Leda, Ioannes
I. Sophronius ejusdem laudati Moschi cliscipulus ac deinde Pa triarcha Ierosolymitanus S. Mariae iugyptiae vitam scripsisse fertur . Exstat ejus Epistola Synodica ad Honorium, Rom: Pontis qua de no va Monothelitarum haeresi exorta ad ipsunt releri , dc praeterea Ora
a. Maximus Monachus Sti Martyr.Monothelitarum impugnRor 'leuius disputatione convicius Sergius C P. Patriarcha ad fidem rediis
se visus est, scripsit breves, sed doctas , Sc ad fidei normam Iim tissimas adnotationes in libros, qui Dionysii Geopagitae nomen prae Seserunt, quem cieinde sequuti sulit Ioannes Cyparismota', εἰ Pachis meres. traciatum item de Charitato i& nonnulla alia opuscula, quae adjecta habentur in nonnullis editionibus operum ejusdem Dionysii , quaeque omnia seorsim in unum volumen collegit, di Latino sermone edidi L,'notisque illustravit Combefisitis ex Ordin. Praedicator. -c 3. Ildephonsus Archiepiscopus.Τoletanus .inter alia minora opus Ja , quae in sua Bibliotheca PP. edidit Francisc. Fevardentius Mino rita , tractatum scripsit de Virginitate S. Mariae adversus tres Infide. Ira inclytentem: o Domina mea . Alium item librum de perpetua Virginitate B. Mariae, ει ejus parturitione idem ipsi tribuit varde tius , cui initium: Quamvis omnium Ecclesiarum; hic tamen ab aliis Badberto Cor jensi tribuendus videtur. Stylus Iluephonsi magis pius est, quam elegans , liberque totus magis adilenes affectus excita dos, quam ad convincendum idoneus. 4. Iulianus Toletanus item, Archiepiscopus Hispanorum siti aevi δω.ctissimus,tres libros edidit, quibus titulus. Prognosticon suturi saec li: tres item de Demonstratione sextae aetatisi quos adversus Iudaeos vulgavit, hortante Ervigio Reger Historiam Rerum ab Rege Tarse.ba in Gallia gestarum, quam in lucem edidit Duchesnius d Commei
354쪽
318 PROLE G. III. SEC. VII I. XLI.
taria in Nahum Prophetam, quae ex Biesu eca Ducis moriae publici juris secit Enrimis Carisius: , sive contrapositionum libros duos , hoc est Antilogiarum . sive locorum Sacrae Scripturae in speciem pug ruium explicationem. Mulia malia ejusdem aut ris p rierunt, aut alicubi in Bibliothecis latent, quorum meminit Felix , eius in Episeopatu successor. Sunt m Liturgin Μ arabicae , quae usque ad Gregor. VII. apud Himanos in usu fuit , aut rem eum faciant; sed illa Iuliano, immo Leandro, & Isidoro antiquior est . quamvis hi duo. atque etiam Iulianus nonnulla dcinceps addiderint aut emendaverint . ut supra de Isidoro dictum est. Beda in Anglia Resister, le Monachus vitae innocentia, &d ctrina clarus, ah teneris annis, usque ad ipsum obitus diem lagen do. & scribendo indefessus incubuit Nesis scripsit, quorum ipse
indicem texuit, quae tomis octo comprehensa circumseruntur . Primus , dc Secundus diversos trae iuxta continent profanae potius , quam sacra: eruditionis . ai tractatum excipias de Schematibus , & Tropis Scripturarum. Tertius continet Histoliae Ainlicanae libros . Quinque alii tomi compti tuntur Commentaria in omnes fere Scripturae libros. historiam trium Ahiatum Nonasterii Girvvensis , Epastolarum li-hrum unu a Nas resogiam , mod ut colligitur ex praefixa Usuam in praesitione . non incorruptum . M sincerum ad nos pervenit et II milias, di Sanctorum virorum vitas aliquas. Ex his quos in Indice
Aiaci commemor it , Iucubrationibus nonnullae non exstant. Contra voLo aliquae exstant , quorum in illo indice non meminit , vel quia Posterina eas com 5uit, vel quia ejus nomin, falso adscriptae sunz.uax inter non launeruo habentur vitae M. Patritii, Columbam . dc Amulphi, Commentaria ire Psalmos . in Matthaeum, fit in librum do Trinitate Severini Boetii: I et de Philosophiae elemeruis . Ac nom - . o scuri ascetaea . sermones . 8t laudae. quae seorsim adn
in1e long Mn. M aupervacaneum esset. Floruit saeculo octavo ineu
ae . In A lorum Elainria, di Sanctorum histaeus nimis credulas Ca-- , di viris eruditi& visus est, ut supra . Stylus Bedae clarus est . a. Nex. fluidus ; nori artificioso ornatus , aut et Ans ς nota negle-
6. Ioannes Damascenus. quem Smdas Nonachus Mansurum vocat adversus sui ε-poris Haereticos multis . ac diversi generis scripti nibus strenuὰ dimicavit. In his tres orationes sunt de Sacris Imagismb- adversus Iconomaehos ι liber de duabus Christi volunta usadverso Honothelitas. . de Natura Compotiis adversus Acephalos ;de Tasagio aduersus Tiseopaschitas omnium usque ad sua tempora Naeresum B dicem contexuit. Ad haec Parallela, de talagas ex Sacris Ibria. d. seiactis Patissa sentesatis in rebus ad Resigionem, Etescam.& Po-
355쪽
Et Politicam Christianam spectantibus. Praecipuum ejus opus suiu de thodoxa Fide libri quaruor . in mibus omnia Religionis nostmdogmata ad methodum illam scient m primus reduxit, quam dein, de Scholae Catholicae amplexatae sunt. ad summumque fastigium extulerunt Petrus Londindus & D. Thom. Aquinas . In libris etiam Dialectieis. & Physicis primus fere Damascenus suu qui Philosophiam Peripateticam Theologiae accommodavit. Re felicissimε servire secit , quem deinde sequuti Sunt posteriores Thetilogi, neglectis Platonie
Tum placitis, quibus antiquiores Patres adhaeserant. Iacobus Billius. qui tamasceni opera notis illustravit. Dialogum adversus Maaichaeos in dubium revocat, eumque Sequutus est Natalis Alexander Sae. cap. 3. art. 4. quienus inmeri innova quam adornavit Dam scenicorum operum editione sub hujus saeculi initium, illum Dial gum legitimum S. Doctoris saetum arbitratur, non obstante ea , quam tuetur opinione, poenam damnatorum nihil aliud esse, quam vitii , ae peccati ignem , 8c flammam frustratae cupiditatis. Haec tamen opinio & Ambrosii, di aliorum multorum Orthodoxorum flait, nee apud Damascenum usquam contrarium occurrit . Potiori jure de Historia Barlaami, 3c Iosaphat dubitari Pomet, quam tamen Natalis Alexam der Sinceram i putat, asserensi verba illa: Patre, dc filio in anti. quioribus M. M. non inveniri. Contra Natalis ipse ut spuriam rep-
eit orationem de iis , qui in fide dormierunt, quod ibidem contineatur fabula de Trajano , εc Falconilla ab Inserni poenis Gregorii .
ac Theclae oratione, atque intercessione liberatis; D. Thom. autem in Ioannis Damasceni scriptis versatissi,nus orationem illam Damaa sceni existimavit, & supposita facti . quam non discutit , veritate , ob innatam viro modestiam, de in antiquos Patres reverentiam, supposita, inquam facti veritate 4 illud cum fidei Christianae dogmate de
aeternitate poenarum optimε componites. Videndi de hoc arguments Baronius, Bellarminus, Natalis Alex. , aliique ah his adducti. CertεDoujatius ait, narrationibus illis de Traiano, & Falconilla licet dubiae admodum fidei sint, potuit tamen Damascenus fidem adhibere .
Quod autem Damascenus credidit, id D. Thomas sive credens. sive non credens, ita explicuit . ut cum Theologico dogmate Damascent authoritatem optimῆ conciliari posse monstraret. Porro eam narrationem olim vulgo creditam patet ex antiquis Breviariis Ordin. Praedia
catorum , ubi in Antiphonis hahetur ad festum. Sancti Gregorii. 7. Flaccus Albinus vulgo Alcvinus, Bedar, ut sertur Discipulus , &Caroli magni praeceptor,ttractatus)multos scripsit, quos emendatissis mos in lucem edidit Petrus Franciscus Chissetius ex Soc. IESU. Pr cipui sunt adversus Felicem Urgelitanum libri VII. adversus Eli pandum Toletanum libri IV: in Ioannis Evangelium libri: VII. De Tri
356쪽
nitate adii Fidegisum quaesti es 4 XXVIII: Commentariis in Edesesis stem . Expositiones multorum locorum dissicilium Genbsis , Psalm , tum Poenite uialium. & Gradualium, & in Psalmum II 8: Nonnullae vitae i Sanictorum Epistolae , ac Poeticae compositiones diversae. Tractatus , cui titulus: Consessio fidei legitimus habetur ab Chisfietio . di Mabillonio ; spurius ab Natali; liber tamen de Divinis ossiciis . opti. morum criticorum judicio non nisi Compilatio quaedam est ex diversis ejusdem Alduini , S aliorum antiquiorum centonibus extracta . I libri de Rhetorica, Dialectica. Musica exigui, ac sere nullius pre
t. Methodius Patriarcha a Constantinopolitanus inter alia notabilis est, qui vitam . S. passionem Dionysii Areopagitae scripsit, Sc adventus ejus in Galliam meminit. . '. 3. Amalarius Fortunatus Episcopus Trevirensis librum. scripsit de Baptismate ad Carolum Magnum, qui Alcuini quondam credebatur Alter ivit Amalariusi recentior Metensis E I. Diaconus qui Lud vici Pii, temporibus ,viriti, cui librum de Divinis . . sive Ecclesiasticis ossiciis nuncupavit in quatuori partes divisum. Scripsit item de Ordiis nec Antiphonarii I M tractatum de Praescientia, & Praedestinatione advessui Gothescalaum. Εjusdem Amalarii osse creditur opusculum, im scriptum a. Forma institutionis Clericorum, & Sanctimonialium, cujus mentici sit cum laude in Concilio Aquisgranensi ann. 816. Celebratoia Aminor est item nonnullarum Epistolarum, in quarum i una ad Guri. tardum , i unxi aes communionem quotidianam hortatur tanquam ex Angustini sententia eosque impugnat E. L qui Gennadium' sequuti solum singulis Dominicis communicandum esse dicebant. Verba valde notanda haec sunt ' Hortatus est te Gennadius, ut praecipue per dies Dominico, communices . t Forth non erat consuetudo illius ut per dies singulos missam. celebrareti Ss enim fuisset,s non hortaretur per dies Dominicos potissi aum . . communicar : .ia Porro hujus argomentationisvis; r& ratio nulla esse posset, nisi alio eκ, his modis intelligatur a I. ut dicatur: si Gennadius quotidie celebrat Missam , quotidie commuDieat: Cur ergo alios . a quotidiana communio e removet λ II. intelligi potest ut argumentatio sie proces ata, Forte tempore Gentadipnon' erat . in iis ore positum ἰ ut quotidiae id Missa diceretur . nam istquotidie missa diceret tir, etiam quotidia Missae. adstantes Laici communicarent . Horum vero duorum sensuum primus videtur ineptus . - Non
357쪽
PROLEG. III. SEC. IX. X. XI. 8c XII. s. XLII. 31t
Non enim quia Sacerdoti conceditur, immo suadetur quotidie Missam celebrare, continuo & Laico conceditur communicare quotidie . Secundus autem sensus efficacem argumentationem non eontinet, nisi supponatur adhuc nono saeculo in more positum suisse ut DI Missae interessent , omnes communicarent, quod non videtur verum,
ut ex alibi dicendis constabit.. 3. Theodulphus Episcopus Aurelianensis librum scripsit de ordine Baptismi, &. alium: Testimoniorum de Spiritu Sancto, quos Carolo magno dedicavit. Valde item notabilis, quod ad Canonicam disci plinam attinet . fertur ejusdem Tractatus, cui titulus t Capitula ad Presbyteros Eectes. Aurelianensis, quos omnes Theodulfi tractatus sis mul cum nonnullis versibus, Sc sermonum fragmentis ediderunt Sir-mondus, & Mabillonius . - 4. Theodorus Studita Leonis Armeni, Sc Michaelis Balbi temporibus floruit. Scripsit parvam , 8c magnam Catechesim . Prima complectitur Sermones I 34., M haec Ioann. Livineii Belgae opera Latina facta est, inveniturque in tom. I 4. Biblioth. PP. Lugdunensis . In a. latius extenditur etiam ad institutiones vitae Μonasticae. Scripsit etiam librum contra Iconomachos , alium Iambicis versibus de vita, & conversatione Veterum Patriarcharum usque ad Noemum , atque Epistolarum libros quinque , ex quibus aliquas cum ejusdem vita Latinas fecit Iacob. Sirmondus in gratiam Baronii Cardinalis , qui eas inseruit tomo 9. Annal. Ecclesiasticor. s. Eodem tempore floruit Nicephorus Patriarcha Constantinopolitanus, cujus exstat Confessio Fidei data ad Leonem III. Hanc Frontonis Ducaei dono sibi missam Annalium tomo eidem inseruit me nius. In Biblioth. Patrum inveniuntur etiam quatuor contra Icono machos opuscula - 8c nonnulli Canones circa Disciplinam. Praecipuum ejus opus est Breviarium Historicum ab tempore Mauritii Imperato ris usque ad matrimonium Leonis Porphyrogeniti, atque Irenes. Bbatoria haec scipia est satis dilucidε , ac diligenter , elegantique Mytisimplicitate , nisi quod ut Photius notavit dic. ιε. nimia
brevitas non nihil de venustate decerpere videt v. Eam aequali elegantia Latinam fecit, & notis Illustravit Petavius. Scripsit etiam brevem Chronographiam ab Adamo, usque tempora Michaelis Balbi Imperatoris . Nomina Imperatorum , & Patriarcharum Balbo posteri rum , viri alicujus studiosi additamenta sunt. Hoc opus eruditis notis elucidavit Iacobus Goarius ex Ord. Praedicator.
. 6. Eginhardus scripsit vitam Caroli magni , & Annales de gestis
7. Rabanus Maurus Alcuini discipulus suisse dicitur , primum M Tomus I. X n
358쪽
ebus, mox Archiepiscopus Moguminus. Εjin opera sex tomis coma prehensa sunt . In primo inveni iniur Ethymologiarum Iibri viginti duo, duoque de Laudibiis Sanctae Crucis, partim soluta oratione, partim
versu . ,horrenti tamen, atque scabro . Secundus, tertius , & quartus tomus continent Commentaria in omnes sere veteris Testamenti l
hros . Quintus Commentaria in Matthaeum, & in Epistolas D. Pauli, vidi illas multas de tempore , ac de Sanctis, Se nonnulla alia opuscula . Ita sexto tomo inveniuntur de Institutione Clericorum, M Caree montis Ecclesiae libri tres . liber de Sacris ordinibus , de Sacramen eis divinis , & vestibus sacris: de Disciplina Ecclesiastica libri tres rcle quaestionibus, Canonum Poenitentialium libri tres cum aliis minoribus opusculis . Illibatae fides msanae doctrinae vir semper est hahi intus , ac rerum Ecclesiasticarum peritissimus.
8. Hujus discipuli duo celeberrinii sunt Lupus Servatus Abbas riserariensis in Gallia, dc Walfridus Straho. Lupi exstat Epistolarii liber unus, & item liber de tribus , quaestionibus , nimirum de libero arbitrio. de Praedestinatione Bonorum. & Malorum , S de Sanguisne Christi, de quibus ejus aetate ingens controversia suit. alfridus author est Glossae ordinariae seu Maisiralis in omnes sacrae Scripturae libros ex antiquorum Patrum plerumque expositionibus contexta. In gentis laboris, Sc magnae utilitatis opus. Librum item scripsit deos, siciis Divinis . sive de exordiis, Sc incrementis Rerum Ecclesiastica rum . Bellarminus, & Possevinus duos viros cognomine faciunt, seo unum , eundemque esse, qui prius Fuldensis , mox Augiensis Abbassuerita vero Propius est.
9. Smaragdus Abbas Postillas scripsit super Epistolas . M Evam Iia , quae juxta ritum Lomanae Ecclesiae per totum annum in Missa lagi solent . Postilla autem dicitur breve commentarium . Scripsit etiam in Psalmos, Sc opusculum aliud Asceticum, cui titulus: Di
dema cum aliis ejusdem generis nonnullis . t tiro. Paschasius Radbertus Matthael Evangelium commentariis ill stravit , librumque scripsit .de Sacramento Corporis, & Sanguinis Christi doctum suis, S nervosum : Nonnullas item Epistolas Mdiversos tractatuς , quos in lucem edidit i Iacobus Sirmondus. II. Ado Viennensis Issartyrologium scripsit, quod emendatissimum, de notis illustratum edidit Ileribertus Rosvveidus Bollandiani operis inventor . di parens . Scripsit etiam Breviarium Chronicum de sex mundi aetatibus ab Adamo usque ad annum Christi 874. , in quo obiit. Quae: autem ibi hoc anno posteriora inveniuntur, additamenta sunt alicujus studiosi , sed non multum in rebus Chronologicis eruditi.
359쪽
Ia.. Ratramnus Corbe ensis Ludovici Pii, & Caroli Calvi tempori. hus scripsit de Praedestinatione libros duos , ex quorum sententiis nonnullis, quidam ipsum Gothescalco favere suspicantur. Ipsum ven dicare conatur Natalis Alexander. qui pro Hinc maro suo in Goth scalcum iniquior fuisse videtur, ut in prori. a. dictum est . Certe si Ratramnus Gothescalco favit, id fecit, quod illius temporis multi
alii pii, ae dom viri secerunt. Edidit item Batramnus Responsionurei ad ta jecta Gnaecorum libros tres . de Anima librum unum, de Natis vitare Domini, & de ejusdem corpore, & Sanguine tractatus .. Eucharistia quidem loquendi modis utitur obscurioribus M & panam limatis, ut Calvinci . favere quibusdam videatur, eum tamen benignε exponere conatur Natalis . Hahetur etiam eiusdem liber de Trinii Deitate, de quo alibi. s, AI 3. Anastasius Romanae Ecclesiae Bibliothecarius interfuit Oecum inico Concilio Octavo . eujus Acta, sicut etiam Sexti, ot Soptimi, in
Latinum Sermonem transtulit. Plurima monumenta collegerat ad himatoriam Monothelitarum spectantia. quae edidit Simondus. Praecipuum Anastasii opus sunt Vitae Roman. Pontificum usque ad Stephahum VI., & Historia Ecclesiastica Chmnographica Tripanua - Neutra i men compilatio tota sua est. Vine i Pontificum a Petro usque ad Li- herium tribruantur Damaso , de quo supra: certa Anamsii non sunP. Duas postremas, nimirum Adriani II. . ει Stephani VI. Omiph sPanvinius adjudicat Civiliesmo Bibliothecario auremWnat Baronius i. nistoria Ecclesiastica magna ex parte desumpta est exChronographia
Nicephori Patriarchae , & ex Chronico Georgii Syncelli . ac The,
Phanis, quos quandoque ad litteram transseri, quod se in sua prasa
14. Usuardus apud S. Germanum Parisiis Monachus scripsit m tyrologium ex Beda. Adone . 8c aliis antiquioribus, quo per muli annos Romana Ecclesia usa est. Natalis Alexander' Chronologicis quis Busdam argumentis ductus putat non sub Carolo Magno, quod B ronius, & Bellarminus volunt, sed sub Carolo Calvo ipsum vixisse.
Sed quae Carolo Magno posteriora ibi reperiuntur, in aliquo Post Tiori scriptore adjem esse potuerunt, quod in hujita generis opinribus & pronum cst. & facile is 13. Hincmarus Archiepiscopus Rhemensis in Gallia magni apud
suos nominis scripsit de Praedestinatione, Bc libero arbitrio adversus Gothesmicum libros tres: de non Dina Deitate liti tam singuIarem . Nimirum in Deitas trina diei rectε posset vald4 nono saeculo com troversum fuit Ajebat Batramnus edito libro de Trina Deitate, ut Hupra. Negabat Hinc rus. qui ea occasione, de non Trina Deitato librum suum edidit. Pro Batramno stare videtur. communis postem X a rum
360쪽
314 PROLEG. III. SEC Ix. X. XI. 3t in s. XLII.
rum Τheologorum, immo totius Christiani populi consensus , qui infesto Corporis Domini cum D. Thoma Aquinate, illius ossicii, ἐκ
hymnorum authore eanit: 'Te Trina Deitas, unaque poscimus , . Exstant quoque Binemari Epistolae quam plures, & Capitula ad disciplinam Ecclesiasticam spectantia. Omnia ejus opera in duo coli sit volumina, atque edidit Sirmondus. Hincmarus pro suo tempore satis doctus fuit, & acuto ingenio, sed acri, austero , turbulento , litigiosoque Mala quoque fide egisse putatur in.causa Boihaidi Gothescalchi, immo εκ nepotis sui Ilinc mari Laudunensis quamvis Acta in Gothescalchum Natalis Alexander vindicare conetur . Vicleatur tamen ibidem Constantini Boncagliae adnotatio. Videndae eriam Nicolai I. epistolae, ex quibus quale fuerit Hincmari ingenium liqui do innotescit. I 6. Photius Constantinopolitanus Patriarcha primum intrusus, deinde legitimus , tandemque depositus tantum ingenio, atque eruditi ne clarus, quantum ambitione, perfidiaque infamis scripsit. hortari. e fratre suo Tarasio, tunc Patriarcha , celaberrimam Bibliothecam Criticam, quam Graecolatinam edidit Andreas Scottus S. I. Item N MO-Canonem , sive antiquorum Canonum Collectionem, de qua al lii: Commentarium quoque super D. Pauli Epistolas , ex quo multa transtulit in suam Catenam Oecumenius , ut idem observavit Scottus. Tractatus de Divinitate, & Incarnatione Verbi, ia de duabus Christi voluntatibus, cum nonnullis Epistolis , quas in putat cam lucem protulit Ricardus de Monte-acuto. Inter has habetur valde notabilis, quam scripsit ad Michaelem Bulgarorum Regem . Photius infandi illius Schismatis author est, quod usque adhue Graecam Ecclesiam ah
Latina dirimit . . Inter Photii opera vulgo circumseruiarur responsa ad
quaestiones pluSquam trecentas , quarum author est Amphilochi Episcopus Cyzicenus, Photii amicissimus, a quo desumpto nomine Amphilochia dicuntur. - 27. Τheodori Abucarae in Caria Episcopi exfrunt nonnullae doctae disputationes ad Dialogi formam compositae , quas Franciscus Turrianus, & Iacobus Gre erus h Soc.. Iesu Latinas fecerunt, di inveniuntur in Bibliotheca Patrum Lugdunensi. - 18. Petrus Siculus Basilii Imperatoris tempore Historiam Manis chaeorum scripsit. quam Latinam fecit Mathias Raderus S. I. exstatque. ita tom. 16. citatae Biblioth. Lugdunens. loecumenius, & Olympiodorus Catenas, seu Commentarios scripse runt ex a quorum Patrum sententiis contextos primus in Acta