장음표시 사용
161쪽
ri 6 GER. JOAN. VOS SI multiplex silentii sit caussa , nihil necesse est , ad unam restringere illud Plinii lib. v.
e pist. isi: Quid qui uesentiat,perstitit ex
vultu, oculis nutu, manuum motu , murmu
re , silentio ' qua satis apertu notis judicium ab humanitate discernunt. De silentio hactenus.
a .s. Alter modus eoinoscendi auditorum is disii est ρεν vocem , sivi acclamationem. Sed vox ea vel natura significabat,vel bominum instituto. Psarior vel unim erat vocabuli , vel oνationis. En is altera di visio, qua acclamatio vel est secunda, qua sis faventium: veι adverse,ut eorum, qui
Iudiciam hoc. quod voce fit,Plutarchus lib. de audiendis Poetis , vocat πινγ ς lfive elamores. At ἐκβοησεις, sive voeferationes, appellat Themistius initio orationis primae. Deque hujusmodi clamoribus capiendus est Tacitus,vel Fabius, dialogo de Caussis corru prae eloquentiae, cum ait: Neo aut amisitia inde refert, aut clientelam, aut mansiurum in animo e inquam beneficium ;sed clamorem magnum, is voces inanes. Plinius lib r.epist. x Irr. Memoria parentum
Claudium Casarem ferunt, cum in palatio issatiaretur, aud fietque clamorem, cuus mrequi R. cumus dictum esset, recitare Nonia- . num. 'bitum recisami,inopinatums,vens
162쪽
ba. Posterior suit duplex. Nam vel una fiebat voce. vel pluribus. Una, ur apud
Nihil ex instituto signisicans. b inarticula tuae. ς ex instituto significans. 4 articulatus. excellen . ter. l, bene ς optime d in c haracter ibin. e re .cte. f in Dicteto. g. mirabiliter h myra mo megreete' de auditione. i floride acriter tangeniose. m Ostienter. n pulcre o νere. P de auditiove. divine. E divino imνeris, s Libro de se ipso taμ- dando i divine. V maenifice. In Nerone. y Lib. I, Epicteti. φ Adversus Valentinianum cap. 1.
163쪽
ter, ciιδ, nequiter, euge, Imo & hia . Graecorum more,sophos acinclamatum ; ur ex variia constar. Vidimus de clamore unius vocis. In rerdum vero acclamabant pluribus vocabu-na. Ut cum . Philostraro testante, Herodi A rrieo dictum , ειι εἰς Δημοξιν ς. es alter Demosthemes. Vel cum, ur Euna plus ait, 'dictum Praeresio, Eeμῆ Λογέου--rcurii, eloquentia prasidis, tγριώ. Similia de Nicete sophista, qui sub Nerva floruit, MAntipatro, liberorum Severi doctore, legimus apud Philostratum. Altera clamorum divisio erat in secundos . 8e adversos. Secundos Seneca epist. LI x. acelamationissecundas avorem vocat ;Fabius lib. x. cap. I . laudantium clamorem. Eυφή κους βοας nominat Heliodorus lib. x.& apud Photium Himerius sophista ; qui claruit temporibus Juliani Caesaris , teste
Suida. Adversa acclamatio Plutarcho in cae .sare dicitur N βο- πινψος. Arque clamor istiusmodi fiebar, qui, displiceret vel
164쪽
DE IMITAT. POET. II is, qui dicerer , vel id, quod diceretur. Prioris generis erat, cum boni obstreperent Graccho, vel Catilinae: ut est apud eundem Plutarchum. Quemadmodum vero acclamationis favore recitantes gaudebant ina exhorrescebant adversam:imo. populo cclamante, saepe E suggesto dep' cendeba fit τρε-ας ', ut ait Iulianus orar. I. Pallegyr. Posterioris generis exemplum est apud ciceronem Philip p. vi. Retulerat Cicero L. Antonii impudentiam , statuae inscribentis, Quinque , triginta tribu/ patrono populi Romani. Eo dicto, sic compellavit idem populum Romanum : Igitur est patronus L. Antonius y Tum concio, acclaismatione obstrepens, ostendit se aversaritalem patronum. Exinde Cicero subjicit: Malam quidem illi pestem. Clamori enim vafro assentior. Simile exemplum habemus apud B. Chrysostomum , homi l. v. in epist.
ad Titum. Narrhrat morem Laconum Iapud quos nudae etiam virgines in conspe- ictu virorum Iuctarentur. Concio , a ram Obscena consuetudine abhorrens, ex ela mavit. Tum chrysostamus subjecit : πιλ
φέρε n. Mnita vobis eveniant bona, qui nequidsm regerri is ustinetis . . . '
165쪽
i Gε R. IOAN. VOS II 3. f. Ab acclamatione tum steundasum ad versa, vento ad manuum plausium, qui
Quo pacto is fieret, indicat Philostrarus junior in Icone Comi: Μιρος- πια η
κυμβαλουν. Plausum etiam quemdam imita tur pictura , cujus maxime indiget Gomus.
Nam dextera contractis digitis 'fectam sinistram ad caυum serit; ut percussa man- ,
cymbalorum more, fiant consione. 3. Preterea vero inter μυoris indicta eraeflubsultatio, se circumactio totim corporis. Quod Chrysostomo in verba Iesaiae ho-- mil. l. est τοις m=σὶν εφάλει , 1π- ολω Q - κλοιο τύ ι Quo de sic Fabius i. 3 I. Cap. 11. Nunc proni, ct succincti ad omnem elausulaminon essurgunt modo: verum etiam excurrunt, ct cum indecora exstultatione con-
elamant. Atque inprimis ea in pueris improbat ibidem , his verbis : minime vero
permittenda pueris, ut sit astud pterosique, ad-βurrendi, ad ultandique in laudando licentia.
- dicente, ex lateruubsiutabas, is plaud bas manumis antodebas pede. Ut vero Fabium vidimus id dicere indecoram exsul -
166쪽
DE IMITAT. POET. I ttarionem: ita de Plutarchus de auditio. ne ' appellat πη αν μεταρα ἀπ ροκάλουσπος ἔπαινον eruptionem eum inepte gaudio ad laudandum. irem t)οιχηκ νειν, Fin στλοικι- ων Q His ἀκροαστν, indecoros gesim edere,
o soloecismum facepe audiendo. Ibi de vocat φορτί- χηρια, ι, importunos, ct odisses re sti . Eusebius quoque Historiae Ecclesiasti Caelib. I x. cap. xxiv ubi de Paulo Sa, molareno sermo, haec duo opponit , ακοσ-μως--, indetore auscultare, & αμνο-
graviter, ac decoro, tum composite, ae modeste. Observat eruditissimus Ludovicus Cre- sollius etiam in hisce επισημασόως ' fuisse, quod vestem concuteren r. De hoc te aliis, videsis eum Theatri Rhetorici lib. I I r. cap. XX. in primis se ch. II. . s.f. Etiam post recitationem fautores osculabantur tum poetam, tum sophistam. De poeta basiis excepto est hoc Martialis lib. i. e gr. LXXVI I. --,-.-. At circum pu ita nova , Et seriles cathedras, basia sola crepant, De sophista exemplum habes in Prosere-
167쪽
omnes, qui aderant, circumlabendo bophis apectin, velut alicuius Dei, alii pedes, alii mamin, osculabantur : vocabant Deum, nonnulli Mercurium , eloquentlapr sdem. 6. f. Prater ea etiam, honoris ergo, a recita tione deducebant domum Quod Libanto in progymnasmatis est et Petraμπια - του βήματος λαμ--τρον ἀ pu ito, ae cathedra Jlendido eomita- tu domum reduei. Exemplum apud Agellium habemus lib. xv. cap. t. ubi, Cum narrasset . quomodo Antonius sulianus delectabiliter,& feliciter declamasser,subjungit: Nos ergo , familiares eju/, circumfusi undique, 'prosequebamur domum. Et iam apud Euna pium legimus, quomodo Proaeis resius , proconsulis jussu, habuerit orarionem, plane admirandam. Subjungit de in . de Ο 3 ἀν me τος δερυφορῶν ' -ν-
cumsatellitibus, vi copiis suis, honorisia δε-
7. g. Mirum vero , ex bisse laudandi. Θ
168쪽
signifieandijudicii sui modis, aulamation/m,ct applausium, δscholis,o auditoriis, transmigrasse in tempta Christianorum ,
sare que conciones. Cognoscere hoc est ex B. Augustino sermx L. de Tem. Ubi, cum egregiam de . concupiscentia sententiam protulisset ;eaque audira populus acclamasset; subjungere Angustinum videmus : Vnde omnes acclamassis, nisi quia omnes agnovistis Superius etiam adduximus chrysostomi verba quα dixit , cum populus voce improbasset Lacaenarum virginum morem , RS. Patre memoratum.
8. I. Verum hane eon iudinem S. Si Pam
tres ferebant quidem, εο quod signum fo
ret, tum attentionis,tum etiam approbationis eorum, qua dicerentμr. At interea eam
habebant fulinam , quia 'peret levit
rem popularem ; marisque isceret theatra, Miam fac ι coneiones, ubi eonveniret intentum silentium cum moribuου gravibus ,αι modestis. Vnde is mos iste, a verbi divi. ni acon b s sepius reprehensim, tandem prorsus exolevit. Tulisse eos hunc morem, indicant illa B. Augustini serm. v. de verbis Domini:
Laudes ira vestra gravant nos potius , ct ru
perioulum mittunt. Toleramin illas tremi-
-ι inter illas. Tamen , fratres mei, ista ι--δει
169쪽
tur. Quasi dicat, ut folia in arboribus delectant, sed fructos prosunt : ita placet quidem, quod videamus verba nostra a vobis approbari : sed rum demum proderintilla vobis, si secundum ea composueritia vitam vestram. Reprehendit morem hunc B. Hieronymus praefar. lib. II1. in epist.
ad Gai Iam in Ecclesiis ista quaruntur , omis qua Apostolicorumsimplieitate, Θ Μ-ritate verborum , quasi ad Athenaum, Θ ad
auditoria convenituν, ut plaugm circumflan-rium susseitenturi Culpat praeterea B. Chrysostomus homilia it. de verbis Iesaiar. Audiamus eum sermonibus in Act. Apost.
ri lege , qua plausem prohiberetur. Sed
quod B. Chrysostomus intermisit, fortasse exsilio impeditus ' id malum episcopi, gliscente in dies populi levitare, acri reprehensione, vel aliter, sustulerunt: ut argumento quod prorsus exolevir. Nimirum piis, ac gravibus , non alia menserar, quam S. Valeriano ; qui, de animi
demissione differens, ait, Non studia laudis postulat, non favorem vocis exstectat ἱ odit acclamantium ehoνos. Sed quid mirum de sanctis hisce Patribus, cum in is is etiam
auditoriis, ac theatria, mulio ante improba
170쪽
neca epist. L l . & Epictetus apud Arrianum lib. II l. cap. xx III. Imo damnave re etiam rherorum prudentiores : ut Poroclus Latro apud M. Senecam Controvers.
xix ia Hippodromus Thessalus apud Ph Nlostratum lib. ii. de vitis Sophistarum.
DE DISCERNENDIS AUDITORUM JUDICII S.
i. S E 'Uuimm , quomodo auditores vel dent, et ei videri velint dare signasens s sui de recitantis sive oratione, sive car mine. Conssequitur, ut referam, quo loso opiniones bujusmodi. stu insita , Ieusimulata, eoncebenda sint. Est vero quasto hae rri- partita. Primo videndum, quorum laudes pro nihilo set ducenda. Dein, quorum ad judicia attendere oporteat studiose. Denique, an semper in eorum sententiam pedibus sit eundum nobis. De primo se habe. Exiguo, imis nullo, haberi Deo merentur praconia eorum , qui nobis obnoxii sunt. i tu odi sunt laudes discipulorum ; ac eorum, qui coenam, vel Jortulam ex Jectant; omnium denique ex pacto laudantium , ut qui pretio ad hoc fuerint eonducti. Discipulorum eo justitis meminimu , quia sophistae dicturi olim soleant eos co-