Conclusiones theologicae in aula Collegij Clementini PP. congregationis Somaschae publicè sustinendae a D. Hieronymo Ravascherio Flisco ex comitibus Lavaniae ..

31쪽

v III. V Erbum diuinum, S: natura humana in Christo non unitur duplici unione

partiali, sed unica, cuius subiectrum adaequarum est sola humanitas, quarellantialiter est composita ex anima rationali, Se vero corpore, non celesti sed terrestri, ex purissimo Mariae Virginis Sanguine compacto; & ipsa Vnio hip statica immediate unitur Verbo, & unioni substantiali, qua sermaliter componuntur corpus , Sc Anima rationalis in humanitate Christi. I X. CHristi corpus verum Sanguinem habuit, quem immediate Verbum diuinnum assumpst, nequc effusum ulla corruptio jnfecit. Nec assumpta fuit aliqua pars Sanguinis tantum, sed totus prorsus ille, qui vi caloris naturalis ab epate producebatur, de in triduo Mortis verbo diuino vnitus remansit. Sanguis ille si quis est, qui spinis, terrae, flagris, sudario, clauis, & Cruci adhaesit non est hipostatice Verbo diuino vnitus, quin in Resurectione nec fuit reunitus Coriapori eius glorioso totus, quem toto tempore suae vitae mortalis successive habuit, nec plus quam simul aliquando habuerit.

S sistentiae munus praecipuum est terminare Naturam completam, ut per se, seu in se sola existat, & non in alio. Congruentissimum fuit, ut Uerbui pia alijs personis diuinis naturam humanam astumeret, quam non terminat per aliquod absolutum, sed per propriam subsistentiam relativam, non tamen asi sumpsit HomInem. X I. CHristus ut homo per gratiam habitualem non fuit substantialiter Sanctus, neque gratia habituali indiguit, ut de condigno mereretur; Nec Vnioli: postatica est id quod humanitatem sermalitcr sanctificat, sed id quo substam tialis Dei Sanctitas communicatur,quae formaliter consstit in personalitate Verbi prout virtualiter a Natura diuina distincta. Non sanctificatur tamen infinitὰ simpliciter, ita ut diuinitati coniuncta tantum sit a Deo amabilis, quantum Verbum, ac ipse Deus.

X I I. GRatia habitualis in Christo fuit ut prima Regula, Sc mensura gloriae 8c actuum supernaturalium, qui erant humanitati eius debiti ratione Sanctitat .s substantialis. Haec quoad entitatem fuit eiusdem rationis cum gratia puri hominis iusti, atque adeo simpliciter finita ingenere entis, unde licet de lege ordinaria augeri non potuerit, potuit tamen augeri de potentia absoluta. Fuit

tamen

32쪽

tamen plenitudo illius statui Christi conueniens, & in instanti suae conceptionis liabita, cui correspondit plenitudo Charitatis, & quoad habitum, & quoad actus: Non fuit tamen in Christo, nec quoad habitum, nec quoad actus theologica Fides. XIII. IN istanti Conceptionis Christus etiam habuit virtutes infusas in suo genere

aquisitas, tam dona Spiritus Sancti, quam gratias gratis datas, nullam vero gratiam excitantem . Christus ut homo praefulsit dignitate Capitis visibilis in Ee clesia ratione Sanctitatis substantialis, qua eius humanitas dignificabaturr Idem fuit Sacerdos, & Rex, & nostrum principalis mediator. Humanitas Christi imtellectu humano non caruit, nec de facto formaliter intellexit per intellectionem increatam, nec per eam intelligere potuit, sed habuit cognitionem creatam .X I RANte passionem , ut homo habuit scientiam beatam, hancque in primo im

stanti suae Conceptionis; non quidem comprehensuam, neque infinite intensam, sed quoad intensionem, ac indiuidualem persectionem plenitudini gratiae conuenienti commensuratam . Per illam cognouit in actu omnia positiua , quae cognoscit Deus Scientia Visionis, non tamen omnia, quae cognoscuntur scientia simplicis intelligentiae; praeter hanc habuit scientiam per se infusam , a beata distinctam, Se ordinis naturalis, qua persectillime cognouit omnia obiecta eiusdem ordinis humana cognitione cognoscibilia; non tamen quoad habitur proprijs actibus comparatum, sed per accidens infusum. X RDVplex suit in Christo voluntas, sicut & Natura; diuina silicet, Se humana , haecque non solum per modum principij, sed per modum actus v lendi . Inter illas nulla fuit contrarietas. Potentia proximὸ expedita ad pecca dum, nec de facto in Christi humanitate fuit, nec esse potuit; Inculpabiliter poterat non mori, quatenus in libera eius potestate fuit petere a Deo, non quidem sub indifferentia tantum, ut de facto petijt; sed cum absoluta determinatione non moriendi in Cruce, ut a prae caepto dispensaretur. XVI. Non potuit purus homo condignὸ Deo satisfacere pro peccato mortali proprio nec alieno, sed tantum pro peccato veniali; purus tamen homo i lius, ita ut fauore Dei superaddito non indigeat, regulariter tamen non aboletur absque Dei indulgentia.

33쪽

Opera Christi satisfactoria susscientem valorem , & ta,ndignitatem ha buerunt ad satisfaciendum Deo pro quolibet peccato, imo fuere valoiaris simplieiter infiniti, ita ut Christus ex propria, & intrinseca eorum dignitate pro nostris peccatis superabundanter satisfecerit, nihilominus , quantum est ex modo solutionis, satisfactio talis non fuit, ut gratuita Dei satisfactione non indiguerit.

vitae actibus virtutum , & praesertim actu dilectionis; non tamen sibi meruit Beatitudinem essentialem, gratiam habitualem, aut habitus supernat rates, sed gloriam sui corporis, de nominis exaltationem. Meruit quidem n

bis quidquid a Deo accipimus in ordine ad finem supernaturalem. Dissutabuntur pubilia in Aula collegis Clementini PP. Congregat. Somasbea D. Hieroumo Raustaeris Miso Patritio Hist. eiusdem colu3 Conmictore. Dissili ed by Cooste