Quaestiones grammaticae Aeschyleae. Particula 1: De legibus, quibus in fabulis Aeschyleis enuntiata vincta sint

5쪽

AUCTORITATE

AD SUMMOS

RITE CAPESSENDOS

II. L. . .

PUBLICE DEFENDET GUESTFALUS SEMINARII PAEDAGOGICI SODALIS.

ADVERSARIORUM TARTES SUSCIPIENT

TYPIS OFFICINA A NEUMANNI.

7쪽

VIRO ILL SI RISSIMO

PHILOS. DOCT. LITT ANTIQ. PROF. P. O.

8쪽

SALUTEM.

Uuoniam praeter alia mea graininatica et eriti ea haec tuoque studia non solum V cousilio nata, sed etiam favore V persecta atque absoluta sunt, ingrati animi viderer esse, Si TIBI, cui tam insignis benevolantiae varietate magnaque humanitate obstrictu Sum, a litterarum primitias non offerrem. Immo desiderata mihi ea opportunitas venit, qua liceat aliquando in intima mente reconditos mei in E summae pietatis atque reverentiae inceri SSinios Sensus depromere. Etenim TV, VIR CLARISSIME, non solum scholis publieis, sed familiari etiam consuetudine in animis ni ultorum iuvenum, in quorum numero ipSe una, Graecorum poetarum amorem excitaSti, Xcitatam in dies magis coluisti, ut plurimi nunc aeterna artis Graecae monumenta studiose intueantur. Quodsi igitur

in hisee pagellis, quae VI scholis originem debent, erit quod calculo TV probaveris, laetus TVΑΕ debebo disdiplinae si minus, gratissimo animo TVAM aeeipiam reprehen Sionem.

9쪽

Particula I. De legibiis quibus in sabulis Aesetiyleis euuli in lavincla Sint. l.

Lota lisputatio cle legibus quibus iii sabulis Aesetiylei enuntiata vineta Sint. Pro arguitienti ratione lividendaeSt in tuas partes, quarunt altera continet dissertationem de με, et δε articularum Si 'i, altera leges, qui bii asyn-d seton locum habeat. Iti PQ .

De ιεν et δέ particillarum Sss. 2.

y Is enim particulae vis pii inaria ea est, ut coniungat inter se plura enuntiata, id quod infra stondetur. Quum ver tiam oppositionis vi raodii sit, in describenda nitu particulae vi de utra pie Significatione lisputandum erit, inini altora ali alteia Segregari non OSSit. sis aut in planuiualia non nuntiata coniungit, ainen h. l. tractandum erit, quum poli ite lueat nisi s Parii illa alit e silente aut ex Piat litiarum coli aerentia intonigorida. 'ost alios M. Devati lilier de Graecae lingua particulis. d. R. lotet . Ol. II. P. ιb5 .

10쪽

ox lia origine ab initio eadem sere praedita sit vi et signiscatione, nulla ratione pote St X plicari, cur et δέ aut in opponendis aut in coniungendis duabus sententiis adlii- beatitur. Recte ero iam Hari ungius' statuisse videtur δέ

particulam uni Mo SSe Cognatam, erravit autem idem non solum eo, luod e serina V ortam esse iano particulam opinatus est neque enim ita Vera hujus articulae vis intelli,n potest Sed etiam eo, 'iod ἐν particulam a tri orioinem habere Xi Stimavit. Juum enim δέ ex Ff quod cohaeret cum Fo o, ortum sit, ita iit ex ori

in nihil aliud signisi et nisi deinde eo ipso Videtur esse veri simillimum, μέν e origine Significare primum et ductum esse a torto e ), id quod V estphalus in scholis granimaticis docuit. Hanc originem Si tenemus, non Olum Perspicuum est, qui sint, ut μεν et in inter Se respondeant, ita ut ul)io ἐν dictum Sit, Xspectetur sed otiam intellio itur cur δέ )OSSit Surpari licet non antecedat 1 ίν. Ita etiam δί particulae vis et signifieatio cognoscitur. Primum enim apparet, non ala initio hanc parti uiam oppositionis vi suisse praeditam sed coniunXisse bira enuntiata inter seq). Inservit igitur ' orationi continuandae et per Latinas particula et, que Verti potest. Ad hunc usum explicandum plerumque grammatici affirmant, Semper quandam Oppositionem in hisce locis inesse, ipso autem

verbo quidam Sati O Stendunt, non adesse eam nisi dor

mitanti quae enim Sit haec oppositio, ipsi neque dicunt

ueque Sciunt.

Dein do intelligemus, quoua odo δέ articuliae oppositionis vis possit ineSSe. Quiaui enim in ea Sententia, quae posita aliqua re Sive adiecta Sive non adiecta μέν particula

perus insertur, nova re asseratur neceSSe Sit, en ero re,, y Tolire voti dei Partihelii de gricoliis clien praeli I. S. I 62.

' Duae nini in Graeca lingua Sunt radices, quibus uineri I significatio inest, quaruin ab altera, quae cuni itera ni orditur, quilin ei niti in avo su ία tuiti partieula ἀ- ως Vel - ut ῆς, ἁ-α ως-γόπυ descendit, ab hera, quae, litera oralitur, insculina VOX -νύς, -m Latina Oi-nu S, -nu S, cr- inanica ei-ner, ita quidem ut radi in ἀ-3ιῶς, ἐ-νί, -nus sulcro praeposito aucta et corroborata Sit A Cedit VOX μονος, quae e Stirpibus o et o ad untini quoddain tua si OPPUS μυ-νο- ei inpositi constat a St. Ea leni ratione particulain μεν pi gnatuli eSSe facile iitelliges, piri in didiceris et vocalein o et Ocaleni ε ι νος ριόν e una ea lentitue tertia vocali origi- neni traxisse, quae Sit O ali a in Voci sis aute in exitu vocat in abie tali esse alia stirinant eiusdelia generis Xeinphi, quorum luculentissi ilium est iii sinitivi terini natio μεν, pia e diaεναι nata St. rustia lilo litus est lari ungio qui hoc docuit . . . Ol. I. p. 62 S i l. lot Zius . . . Ol. II. P. ueb audacior quidem negans, scite vero argumenta retinenS.