Quaestiones grammaticae Aeschyleae. Particula 1: De legibus, quibus in fabulis Aeschyleis enuntiata vincta sint

11쪽

opponi debuit e Sententiarum c. haerentia intelligenda sit. Denique affirmativa vis, quam saepe t i liabet, idem Valen atque ita P, maXilne at . Iomerum et Ierodotum, sacile ex linc origine intelligi liotest. Ne quo enim te frugiet, etiam in lintria lingua numerale . in adverbioe in mal vim affirmativam induisso e. r. a War in-mal in grosse lint i. e. a War ei ne in Zi gi OSSed liat. Eadem ratione in vernacula lingua tumerale tau sendos firmativam significatio item liabere laoteS in XClamationibus Tausendi de Tausendi

Ex illsa autem rei natura Pliaret, disputationem det εν et ' particularum vi et usu distribuendam e SS in hastris parteS: I. De vi et usu et ἐν articula . II. De vi et usu δε articulae. III. De collocatione iii et δέ particularum.

De vi et si 'tia particulae. 4.

EX eis. quae disii ut avi inu in 2, at paret: l ' ἐν articulam durumque poni ita ut Sequatur ij . Nominabimus particulam liae vi praeditam it a re-

12쪽

Ut ιόν particulae Vis et Sus bene possit in tolligi pauca praemittenda videntur SS de δε articula. I)e iacenim particula apparet hoc ex eis, quae disputavi nati in

inprimi hae Valent leges:

1 Ubi duo enuntiata non per alia ui Particulaim, quae Vim habet coniunctivam ) inter se iuncta et Copulata Sunt, alterum enuntiatum er inseratur neceSSe St. 2 Neque vero coniunguntur Soliun enuntiata inter Se per V, sed haec coniunctio etiam Oppo Sitionem 1 oderit continere. Per δε igitur nuntiata inter Se aut Coniunguntia aut olli tiram Lua. 3 Jam in priore vero nuntiato i a partieula addita indieatur, alterum enuntiatum Secuturum SS , quod auta apte cum Priore Opulari, aut

13쪽

At longum est plura exempla ad Scribere, quum in una quaque pagina legantur. 6. ι ἐν et ' particulae eiusdem enuntiati membra

inter Se Ο Ρ muti t. Ubi ειν et δε non enuntia in aut Copulant aut OPPO-nunt inter se, i. e. ubi non enuntiatis sed eiusdem enuntiati singulis membris adiecta sunt, non coniunctivam, Sed ad-Ver Sativam tantum habent vim. )Suppl. 404. νε/t 0ν ικoet 0 GMM liii κακοῖς, titta trivi 0li 0ις. g. 45. δεξι εν, ut et Otrer α δ τα ilicit e

14쪽

adiicit hir δέ Huc ertinet illud vulgo laudatum exemplum

κ ιτο sub L Eua igitur vox α; mi in qua verbum initum C curatius Xplicatur, Verbo sinito, quum re Vera oppo Sitio adsit, opponitur ' Similiter Schiller , Spiit homuit Ilir docti Ili homini. Ossondimur igitur eo quod non eiusdem, Sed diversi generis verba inter Se opponuntur vel ut Verbum adiectivo te. atque in ipsa re disseri lio genus ab eo quod in i descripsimus. Locum ita comparatum apud Aeschylum non observavi, leguntur Vero X empla pauca apud Sophoclem et Euripidem. Soph. Ant. l05. oti tot uόDς εεν, καρδ' ας δ' ἐξιστα -/ι ιι o sua . Traeli. 22. ἡν nrt αε3 pol ενα ' χἡεια μεν, ἀντi δ' isti, Eurip. hoen. 42l. ιυλις ιιD , ἐξετεινεν εις sta ξιφος Hel. 268. βαρυ ειεν, ἰστεον δ' μως. Similiter comparati sunt ei loci, in quibus I. I. Oli 0ς ita usurpatur, ut in altera parte Verbum e eiS, quae antecedunt, intelligendum sit. Ita in Eur. l. 53. et κουσα κ eris, τηλόθεν ιὸν, λΓ μ ως. . A. 904. ιατην ιὸν, Hoth ως Bacch. 027. ως σε στεν ἱζ ω, δουλος ob ν ιεν, αλλῆ twς. μεν et δε in repetitione eiusdem vel similis vocis Anaphora.)Saepissime e t εν et δε Sive eadem sive simili Vox repetitur. Atque hoc quidem ita sit, ut ea Vox quae repetitur, duabus eiusdem sententiae partibus sit communiue;

quare ubi Semel tantum posita St, membra Per ε - καί coniungantur necesse St. Atque in hac quidem re ita Ver- Santur et Scriptore et poetae, ut ion Olum eandom. N 'detiam similem vocem per a particulas repetant. Ea 'Si igitur , articularum vis, ut unam eandem quo Ο-Cem cum di Ver Sis rebus conjungant. Atque hae quidem re non solum diverSae, Sed etiam oppo Sitne QSS POS-

' Ne sue eitim si iii pliciter o iniecti si ii illes Oii Oiles ii iis locis Pai ticula, Sed ei, quae iani sigili sicata est, si in ilisnotio quod alia iaminio PPO Diti ir. lotZius i. s. s. II. p. of l. Ha e liter Sunt Urba, sua De ni niuium quidem conserunt ad intelligenduin Sive explicandunt liunc Suiti.

15쪽

Λαρε/ου γυναι, θεου lia ν ευν λ τειρα ε2G 0ν, θεου 'ε και' 2 2 φυζ. Θεου enini non ad idem nonaen spectat, ut in locis supra scrilitis, Sed alterum ad Darium, altorum ad XerXem pertinet. Ceterum recte explicavit locum Herman-NUS: ευννντειρα VOCatiVUS est, cui tuum alter deberet addi Vocativus θεου ὁ ε καὶ λ τερ, mutatiar ibrina orationis, tui aliae tantum conditione mater Drsarum ti i vo ari potest AtOSSA, Si erXer eadem lua Dariti 1brtuna utatur.

16쪽

b Adiectivum.

prota Sin. OS Coniunetionem Onuntur neque Ver SiVeso Si totam Sententiam Sive post unam alteramve sententiae Partem OSSunt collocari.

εἰ μὲν εἰ δί. Aesoli. Suppl. 472. Sept. 4. g. 866

1 ν εἰ). Eum 885. Pro m. bl 9. γ ν ιεν-ῆν δε Non legitur apud Aeschylum. s. igitur Eur Cycl. 573. Hel 506. Med. 389. O ll 95. - ως tu ν - ως ε . Iec. l . . t ν- ιιεν - εἰ δἐ Med. 24 l. Non dis 'repat Cli. 309, ubi praepositio quidem erit εν et δε repetitur, Sed articula re Vera ad tota Spectant Sententias. ντι si εν ἐλδ ρας γλ ωσσης ἐχθρά Lῆσσα τε -

λείσθω .... ἰντὶ ὁ Πληγῆς φονίας φονίαν ala γῆν τινετ M. Minimo etiam liuius generis esse a Xempla hic est charius, in quibus idem verbum Vel Simila', quamquam Per/ιόν et δ' repetitur, tamen in alio membro aliud significat, Velut o tεν - δε . . . . Gλλο ιεν - αὰβ δε iV Utrumque Consusum. Ita et o si v εἱλλ δί. Ae Seli Sept. 59. ου. it εν, πολλι ὁ ε Ae Sch. Pers. 707. g. 295. υς ιεν, ους ὁ ε Soph. O. R. 273. oscit ιεν, σαι ὁ . Eur.

J. T. 968. Bacch. 226.

TOT μεν - τοτ δε Ae Sch. g. 00. νυν xj ιῖν - νυν h. Ilii p. 233. Λ sor libus non est inunianis locus, iiiii 3gitur in Aesch. Sept. l.

Opponuntur sibi νυν ira , νυν 'i suae luidem Verba Non aliud lici sunt sonare nisi mo X. mox ut in illo l. . . Eurili. Illi ili. 2 L. I. Hae autem sentcntia nostro M omini me istin h)at. I io Doti s licitius licere illi . US liri' d

17쪽

utemur . id quod librorum Verbis non exprimitur. Scribendum Videtur χχ μι, 1ειν ς' ob st lice 2 is ε Πει DEO Q. IIaec Verba Ih t ι 3 Si Pronuntiat antur, non aliter sere Nonabant, Uam ea, quae in libris tradita sunt ita ut facile vitium illud in veri)orum seriem oSSet irreper . Hatie Veroscripturam SSe genuinam , testatur solioli asta Byχantinus . Is enim lia tu scribit: cci ἐν tὶν ζ Tod licio ευ ρε 7 lG

Quod suliolion si cum Ile die eo conserimus, OmisSi Partieulis omnia Scholiastae verba congruunt eum codicum Verbis. Unum autem hi iv lial et solioli asta pro quo in codd. legitur DP. Abiiciamus igitur νυν scribamus quo scholii auctoritato terni oti 'in . si autem, quod ad te oes liertinet, huic notioni Praepositum St, quam collocationem 1 Piluentatam osse infra Stendam. ιεν et δε di articulae die ina Coliathiam 4 Onuntur.' εν ὁ , illum Se duobus et Dinitatis aut iusdem nuntiati diversis membris dii tantur ne resSe sit tamen haud raro per ana coluthiam duabus sententiis in Soriantur quae non eadem Comparata Sunt ratione.

I. In transitu ab obliqua ad orationem directam. Non nunquam sit, ut ea sententia, quae insertur ery v, Pendeat e enuntiato antecedente, ea vero cui di additum est, per Se ponatur Aesuli Sept. 758.

o illium otii debuit. Ex eodem genere est A g. l70. Iκ0 J'0υd ν ἐπι ρ

enim inter Stropham et anti Atro Ithia in Q iitru Uciliorum On y es. Krii geri r. r. I. 59, 2, iiiii ixenipla iv Scriptoribus narravit, de poetis nillil doetiit.

18쪽

centus - quem critie h. l. Prorsu negleXerunt qui non solum in interiectionibus cernitur et in appellationibus, quae fiunt per oeativum, Verum etiam in Verbis, quibu VerSus

λGra , sa dro υ δεν GT Tε sit ultio giso κε tit ενον μόχθ 0ν Ti. Τ')Hic locus dissert ab eis qui antecedunt, eo quod sententia interposita permotus poeta con Structionem mutavit. Qua mutatione acta io pronomen poni debuit, in quo ana Ohi

utendandis. es. vii geri r. r. I. g 5 . , 2 6, lui Xenipla X scriptori lita Rattulit. Falso lunae loeunt intellexit Iartungius i. s. s. J I. i. it.

19쪽

Quam ilia in coia iunctio iiii, iis ιεν et δε tia in parte dissimilo coiit uii e i OSSe vidimus, ta Inen prirari Inembri artio illium Cum OSterioris verbo Committi non iotest. IIo in in Vigerus octo monuit P. 5 I. I. IV. Ne iri ero iuste et Oblocutus est . Iermaniau ad ' ig. adn. . LM i-cens: Fallitur. Nam si modo re Vere inter se oppositae Sunt, ita ut ἐν quamvis sit, commode potest participium Ssi iii priori membro . . Sopho te in Tracti l 22 etiam adiectivo i εν ita iunXit: Ἀν 7it ' ε' Iol να ' ἴδε Ac ιιεν, άνr otii in quare Succensen tibi, quamVi leniter, Contraria tamen dicam. Ἀκυντες ιεν, νε ooνδε. V. IrmiSCh.

Add. ad Herodian. III. . 654. EXempla enim, quae Iler-

mannus attulit, prorsus alius generi Sunt. Similia Sunt ei quae narravi in i T. Neque vero exemplum attulit, quo demonstratu i l si od demon Strandum fuit, O lue et ego tale e Xen silum ob Servavi aut apud Aeschylum aut as,ia laltu in Scriptorem. ProrSus vero diverSHS S locus, pii legitur in h. 3 ,2 sqq. χευ χευ, Mero θεν J II εμπυ0ν

Si dictum esset tε1ιπέων /εν. Explicat enim : O JuΡΡitur, qui ali inseris poenam mittis hominum inlefactis, in

disputavi in Se luitur a et V idem valere de δε nouaddito thi', infra in videbimus tibi non enuntiatis. Sed

eiusdem enuntiati Singulis artibu a iclita Sint, non Coniunctivam, sed adversativam tantum vini habere. Ita etiam in I perspeXimus, re vera Singula eiusdem nuntiati me in bra per ιεν et δε inter se opponi. Ponamu i itur cum Iermarino, iri oris in in bri Parii illium tum sic Sterioris verbo Committi , OS SQ, at in meli neceSSe S re Vera

parti illiu in illud o vertium sinitum inter se lipo Sita Sint. Concedit hoc etiam Iermannus in adii. iger. . Uam Sulara attulimus. In qua vero re h. l. olis,ositio ne S 3 Tantum abest, ut ad Sit ol)Ρo Sitio ut DC olt Di i. e. Pa riter ii 'getur II ei manno rei, et itio notionis similis per δε

άνα thsol o ν δ ὀ tote. At de hoc loquendi usu Do minii nequidem OSSe cogitari Sati ali paret ex iis, suae disputavi

20쪽

in Deinde Vero accedit, quod o)ς antecedente δ' - 1 Quoi ς Hunquali Sonare PoteSt pariter, Sed Semper tamen si 'otra te si sanisleat Λ Sententia ero pariter laoit atrii . Habet igitur lite locus insignia quae dein inconiano da,

quae neminem Praeterire OSSunt. Quare e Xamin nati v

terum interpretum te Stimonium, quod nobi quidem nondum satis examinatum Videtur. Xtat lio scholion: ,α τυ fi 0ιον κα i sol et iij tarsi tot φυλαχθῆ. Cholia Stam legi SSe ro κεν- σιν πως et ἰήται Iermannia Cum ea ligero opinatus atque lite quidem ianu lectionem restituendam esse ratus est. Quis scholion accurat tu Con Sidera SSent, eritSSime genuinam scripturam aliam suisse intellexissent Grammaticus enim

Ubinam igitur corrulitionis Sedes In Sola articula , tuum neque a Sententia e XPlicari OSSit, neque a ScholiaStalectitata sit. abiiciamus igitur eam ScribamuSque