Disputatio critica de carminibus Horatii sex quae dicuntur odae romanae

발행: 1912년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 문학

171쪽

Commemorat τὴν νέαν κωμυδίαν. - His omnibus assuefacti

erant Romani. Non igitur offendebat eorum aures liberior paulum descriptio, carminisque huius gravitatem potius auget, me iudice, quam minuit: Iung om Solite vorseinem plegethil erschrecken . Non igitur facio cum Iurentia. IPSe enim omnem gravitatem tantum non tollit ex his versibus. Poetae enim verba in huius nostrae aetatis sermonem temere OnUertens vocabula usurpat, qualia sunt: et Eackfisci de Cancan- tangen terni U eine affiniri Nohette . Dein ipso iudice: nisi aucti die nactiste Strophe de Romili nichi barU. Peerit ampli, uti vides, testimonios fretus nihilominus aliam ProrSus excogitavit doctrinam Tantum autem abest ut ei credam, ut interpretationem eius si admittas absurdum ac monstruosum aliquid tibi gigni perhibeam. Finge tibi poetam Romanum illius aetatis, qui postquam procul dubio admodum Serio cecinit:*Paene occupatam editionibus delevit urbem Dacus et Aethiops.

Subito arte comica ludere incipit, ut tamen tragice

concludat suum Carmen

2 undique Collati membris, ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formoSa Superne: Spectatum admissi risum teneatis, amici U

SA SENTENTIA SCRIPTORIS.Iam post ea, quae disputavi, facile erit exponere quid

ipse Sentiam de oda sexta. Iterum spectat Horatius iuventutem Romanam est alloquitur, est vult docere quippe quae vitiis adhuc intacta necessaria tamen pravis Parentum exemplis suaeque naturae indulgens ad pessima Processura

I CL supra pag. IST.

172쪽

sit. Iam malorum quae imminent unicum remedium prae omnibus mssignat religionum reStitutionem. En eius argumentatio: Delicta maiorum lues RomanE, nisi redeas ad pristinam tuam pietatem, deorumque cultum. Contra, si redieris, imperabis.

Neglecti tib mala Mederunt multa patriae, ut constatem recentissimis miseriis. Duaenam vero sunt praecipua delicta maiorum: Sunt adulteria, quibu nuptias inquinant. E. tali autem matrimonio Nuit nascetur nisi hodis et inepta iuventus, quae patriam non defendet sicut illi olim

viri sortes a matribus suis Severe ingenueque educati sortiter eam defenderunt. Iam autem a peioribus ad pessima labemur, nisi vos huic morum depravationi strenue finem imponatis. Quae aeni, vestra est conSuetudo, liberorum vestrorum

fiet natUra. Damnosa quid non imminuit dies UVobis ergo adhibendum est remedium unicum:

Idonec templa refeceris aedesque labentes deorum et foeda nigro simulacra fumo.

Si ad deorum cultum reverteritis, in ipso invenietis quae perdiderunt parentes antiquorum Romanorum virtutem virilem. In fine haec monenda sunt . . . Primum sicut in reliquis odis exposui, neque hic negare voluerim Horatium Augusti memorem quidem fuisse eumque de industria in prima Stropha, metaphorico usum genere dicendi, te lorum tantum fecisse mentionem, dum fietatem universam significaret. Dein magis premi debere in interpretatione poematis vocabulum illud primum, quod est Delicta . Per totum enim ferme carmen in hoc versatur Poeta, ut vitiorum cum da nominiam dum miserrimos describat eventus. Ex

173쪽

eo quod ceteris omnibus rebus hoc anteposuit, iam apparet ab initio consilium eius fuisse, ut iri Castigaret censo

Porro ea quae sunt in versibus O-IC, teste eeriliam pion sine iudicio ex historia petita sunt , quia non pertinent

ad neglecta templa et spretam religionem I ideoque

ostendere mihi videntur poetam universa Clades aerum nasque quascumque de industria tribuisse diis iratis, non ea SolUm, quae Proxime ex Preta religione processisse credebantur Ut O.

Tandem si quis dubitet, num adulterium, illius aetatis Romanorum iudicio, offendat religionem, id et aliis et Cornelio Tacito auctoribus certe de Augusto assirmandum ei erit. Quippe qui culpam inter viros ac feminas vulgatam gravi nomine laesarum religionum' appellaverit i.

Concludere nolo antequam verba haec annotavero Uae

excipiunt illa: clementiam maiorum uiasque ipse leges egrediebatur ' Mire enim confirmant, quae Supra diximus, neque veterum leges neque ipsius Augusti tam ad refrenandas libidines quam ad rigendam rosen fuisse latas.

I Ut melius perspiciatur quantas dissicultates generet interpretatio eorum, qui Augustum cantari perhibent toto hoc carmine operae pretium est ipsius Peerlkampii verba laudare. Reicit duas illas strophas, hac imprimis argumentatione fretus: Haec exempla sine iudicio ex historia petita sunt. Non enim pertinent ad neglecta templa et spretam religionem, nisi quatenus Crassus parum curaverit diras tribuni plebis, qui eum ab expeditione Parthica deterrere Cupiebat, et tristia omina quae in Oriente acciderant. Sed nusquam legimus Didium Saxam et Antonium a dis fuisse admonitos, ut a simili bello abstinerent. Si vero causam belli civilis inter Antonium et Octavianum repetit a neglecta religione adverte haeci ut ipsum bellum fuerit poena, Augustum ea re gravissime offendisset, eum quem in hoc carmine propter studium templa reficiendi, sanctitatemque matrimonii revocandi, tantopere laudat. Cf. d. ad III, 6.

a CL Annal. III, 2 .

174쪽

CAPUT Vll.

Singularum darum expositionem postquam pro viribus absolvimus, restat ut pauca dicamus de sententiis ad integrum cyclum pertinentibus. Nos quid sentiamus aliquoties iam indicavimus antea Variorum scriptorum interpretationem, quae vulgo arte cohaeret cum eorundem sententia de singulis carminibus supra tractavimus, modo probante modo refutantes ita ut omnes denuo attingere nihil sit opus.

Sic illud quod caput esse apparet totius OmmSenianae doctrinae in hac re: wie Friedricli II, ieranser gegenwartiger aiser, o is aucti dedenige errScher, welcher den aisernalimen mi de Monarchie verbundenhat Caesar augustus mi. Jungling reum Regiment ae- hominen Alvi in richwere, Nampsen die Monarchieentschiedem Mar da via, der Micliter Mora temgrossen Neuba die dictiterische wethe Die ersten seclis Gedictiten des ritte Euches iiden in Ganges, und sindbestiinnit de neven alimen Augustus Eu eiern, n die

an diesen amen sicli nuptande Gedanken usammen-Zusassen. ' Cum saepissime de singulis locis supra res nobis fuerit cum ommsen ampliter ostendimus quam ineptissime haec facturus fuisset poeta Ne igitur eadem saepe dicamUS, sussiciat nobis annotasse Praeclarum virum mira nobis cecinisse Carminumque vim Perperam ProrSUS EXPECASSE.Admittendum tamen existimo, id quod docet, carmina ex

unum essicere cyclum.

175쪽

Quibus adicere lubet, arstentum quidem i apte

monuisse ne sententiam Omm Seni in maius augendo, Horatio aulica tantum imputaremu consilia. Si enim, ait, veram MommSeni opinionem se Parum intellexisse ostenderent. U Fatendum Sane St, celeberrimum virum in fine orationis suae, callide aliqua retractasse, quae stud obscure aliter antea docuerat. Hoc cum doctissimo viro modo laudato tribuere ei cauSae Potuerim US, UO Amavit ille scripta sua illustrare acute dictis, quae quaSiεπεα πτεροεντ longe Uolant, Sed quibu tamen cavendum

est ne plus ponderis tribuamus quam ipse iis tribui voluerit. 'Attamen haud longe a veritate eum abesse Crediderim, qui contendat cum Loeschhornio 2 si in Momm sens Rede ird Hora ais ei in rhytmischer prache chassender christ- stelle betractitet, de immewande des Dichters ofische Ziele vermige, in Prophe de Monarchie se und in densectis Romeroden de Naiser in miner aufriclitiger undwurdiger eis a latere. UD Hiemeri invento ea quae diximus Supra Satis utique susticiunt Unusquisque qui longam eius perlegerit com-I l.l pag. 16S. 2 Cf. l.l pag. OO.3 Atque obscurissime, addiderim ego. CL pag. IS Sqq. Ut tamen quae confinxerit sibi vir doctus iis etiam innotescant, qui commentationem eius Programma Gymn. ad manus non habeant, nonnulla deScribenda duco. Postquam ea breviter enarravit quae de assumendo Augusti nomine ex historia noverim US, Sic pergit: Das S ES, was irrio de Vorgeschichte jener hie de Naiser und eschlijsse des Senates in Jan. III a Tnoch g erkenne vermogen die u errans eschastigende Feier-lichkeit Anias gahen Es an uns nichi undernelimen, WEn die-jenige Senatoren, Nelche die Vorbereiiunge fur das Festra tres nhatten, sicli nichi aus de spegiellenonias heschrankten, son dern die eugrundun de Staates und die aus Antas dersethen dem HerrScher erwiesenen Elire mi hereingogen Beliine Beschrankung

176쪽

mentationem hoc non negabit multis ambagibus opus ei fuisse, ut coniecturam suam vel sibimetipsi probaret. Quare ut brevitati consulam multa omittenda esse censeo GraUissimo porro hoc laborat vitio tota eius argumentatio, quod suis ipsius inventis das quasi interpolavit neque eas inceras

investigavit dein, in explicandi singulis carminibus magnumquid perfecisse sibi videtur cum demonstravit haec vel illa

non inter Se Ugnare. Ut unum argumentationis eius afferam exemplum: POSt-

quam enarravit quantum discrepent alii ab aliis in exponendis his poematibus, ipse sic procedit si Stat ei ner ingigendi Gruppierung eherrschende Totalidee lege also nichtweniger ais sectis vor, die sicli ur AusNah anbieten Dasis eine chlimine Sachlage fur die inhelistheorie, Eumalman EugeStehen muss, das j ede diese Gesichispunt te sicli et ei nem Thei de Gedictite ais durchaus utremend

177쪽

erweist. Mecum iam exspectabis, Credo, lector, eum ergo ESSE negaturum omnem unitatem. At audi ac mirare:

qua re quaeso Scies illud netogian ine inheirbor mi , nisi ex ipsis iis, quae in Cyclo continentur, atque ex Arminum forma Iam si haec unitatem Praene ferunt, egregie sallitur Hiemerus sim minus, qua de Causa eam quaerit: Praeterea ut unitatem vere internam tueri OSSimus, nonne ArgUmentum hoc nobis suffcit, quod ubique in Odis diserte recognovimus poetae consilium docendi iuwentutem Romαnam Romianias brutes, vel celebrando ipsas, vel exprobrando flagitia ipsis contrarias Verumtamen non ita ratiocinatus est vir doctissimus. Perveniendum enim illi

erat ad Festetim illum diem, quo Principem perhibet fuisse celebratum Horatii carminibus. Atque sic multis hic inde interiectis 'iam Suam sterniti et Bel de feterlichen Anti ringuli diese Schildes clupei aurei in de curia Iulia Nurde die Romeroden Zumersten mal es ungen. De Ee Neis legi darin, das die Orte virtus, clementia, iustitia, pietas gena in dieser Rethenmige, die on de modernen Erklarun vergebens gesucliten Tite de dritten, vierten sunsten und sectisten

Iam vero oritur dissicultas: Das dies nichi langster anni si, illiri alie das Nir init en Deutschen worter init denen i dies uter uberset en gum Teii

178쪽

Monumentum Ancyranum memorans, de iustitia agi non

quinta sed tertia Oda perhibuit. Adnotare lubet quanto opere dissentiant inter se novissimi inventi fautores: Unsereerste uvab is dem nach de Nachweis das in Sinne des Dicliter die virtus, clementia, iustitia, pietas in dieser Rethenmige a Thema b. g.w de Angelpuniit de vierlet1te Romeroden iiden ' Iamvero idem ipsi nodus est

solvendus quem frustra Soluere conatus est DomaSZewskius: imprimis non omnibus odis sed quattuor tantum virtutes

illas celebrari, dein in his quattuor quam Parcissime mentionem fieri Augusti: Augustus aber is mi seiner Person ni unnoti in de Vordergrund getreten undauch au de Hohe eine Machi personiichen Ehren nach Moglichlieit avsgewichen So traf man aucti liter seinen

At mihi videtur ab ipsa talis est natura alienum fuiSSE,

virum virtutibus ornatum vix nominare, virtuteSque eiuS non magis quam vitia tractares . Praeterea in hac re noni Ipsum quoque virum doctum difficultatem hanc perspexisse ex iis apparet quae verba Supra deScripta pag. 63 in annot. in commentatione eius excipiunt: Sicli nichi aus de speetiellenonias ders eier, die Dedication desilirenschildes, Eu eschranken honnte mansiccum so ei cliter entschii essen, ais a nacti dem ei genen Zeugnis

179쪽

adeo modestum fuisse crediderim Augustum Immo ipse hortatus est Horatium diserte fere ut ipsius suaeque gloriae melius consuleret. Irasci me tibi scito, quod non in plerisque eiusmodi scriptis mecum Potissimum loquaris. An vereris ne apud posteros tibi infame sit, quod videarisfamiliaris nobis esse 'i s Verum ne longi simus huic rei finem tandem imponimUS. Quae sit sententia eligeri supra indicavimus. Ipse secodas cyclum quidem essicere, verum lon recte AUOSimS ESSE Censet. Nequaquam autem, ut mihi videtur, argumentis utitur sat firmis ut admittamus aliquid quod a nullo codice probetur. Immo testatur Cruquius ' odam tertiam in antiquissimo Blandini statim alteram excepisse. Praeterea Porphyrionis iam aetate ordo quem novimus Servabatur. In hac utiquere, quae est dissicillima, plane despero fieri posse, ut quis probabilem reddat omnibus suam coniecturam. Quid inde ab Horatii temporibus in codicibus sit interpolatum, quid forsan mutatum, quis mihi ostendet: ' Codices qui exstant quod ad plurima, non male conveniunt inter se. En praeter quod nihil certi scimus. Seligerus ordinem invertit, eerl-kampius non tantum ordinem invertit, Uerum multa quoque reiecit. Quonam autem iure s Aequum est quidem ut fateam Ur, Um Ct . . . Cum Summa reUerentia, eeriliam pium

egregium iudicem fuisse atque dignissimum, qui opinionem suam in hac re proferret. At si quis firmissimo non fretus fundamento talia doceat, alii Certo certius negabunt, relinquemurque disputationibus, quarum nullus erit finis. In hac enim causa, externa quae UOCAnt argumenta, e codice petita, multo his valent quam unius viri quamvisi CL Suetonium Vita Hor. Flacci . a Vide quae supra pag. in annotatione Attamen eum tale quid quoque linxisse non facile credam.

180쪽

ingeniosissimi consideratio Facile spuria habebit quaecumque ipsi non placent. Praestabit sine dubio cum abero tuto assirmare: vix quidquam interpolati in Horatii codicibus

Superesse et textum satis integrum ad nostra tempora usque ESSE PrOPAgatum . Neque unquam, inquit, de interpolatis versibus cogitasset Peerlkampius, nisi persuasum habuisset,

quod perhibet ad Od. I. G: Equidem Horatium non agnosco nisi in illis ingenii monumentis, quae tam apta et rotunda sunt, ut nihil demere possis, quin elegantiam

Deinde memoranda sunt, quae docuit RoSenbergius. Etenim cum magna admiratione legimus ij si das, ichtigsteist, das dem Versasser Rosenberg de Eeweis ines nichtUOrhandensein vo einer aheren ursprunglici beatisich-tigien, o einer inZigen Ide heherrscliten Verbindvngder seclis Staalsoden votistandi gelunge ist. Verum quidem est scriptorem illum laude dignissimum, qua ne careret cavit Loeschhornius demonstrare illa esse conatum. mire tamen, me iudice. Nam ita argumentatur. Initium tacit a prima stropha Primi carminis, eamque

esse prooemium affirmat non autem primae da tantum.

ersten Tei de Buches. ' Quod tamen admittere posse Senegat. Quare quaeSO' Praecipua ea causa videtur ei esse negandi, quod carmen sextum ipso iudice minus est idoneum, etenim: - atque haec si insulsa vocavero ignosce mihi lector, sol die virgo sicli die matura virgo . 22 twagum Muster elimen i wahrlicli Hora musZte in chlectiter Ergielier gewesen sein. ' Haec data opera Confutare non

SEARCH

MENU NAVIGATION