장음표시 사용
31쪽
Ain luteo n. U. Codex membranaceus in . Scruptus Sec. XV continet mmnos Homericos. Eodem Pluteo, Irum Codex Gr membr nocetis in g. Scriptus Sec. XV. manu Ioannis Thessali Scutariotae, comtinet Hlymnos Homericos. dem lase n. p. Codex Gr chartaceus, scriPlus Sec. XVI infosi contiis duos Iliadis libros nonum Dideis litet et decimtim. Pluteo L. n g. Codex Lot chartareus in, Ar mySec. XV continet Dersonem Batrachombsmachiae e bus hexamefris eleganter concinnatam se Carolum Arretismi. Eodem Plut Corix Lat chartaceus in . Scrotus Sec.
XIV. continet primum Iliadis librum, Dersibus hexametris minus lepidis conuersum. Plateo O. q. n. a. 'dex Ila chartaceus ins contrane Etruscis Dersus conversos visibros O syae a vero. vino accelsio, Patrici Florentino. Am lat. n. M. Codex Ital chartaceus infossi continet conuersos ab eodem accelsi sex priores Iliadis libros
et partem septimi iussu Magni Ducis Francisci, ut docet biola autogropha initio Codicisso ita ad enmdem M. D.
Paccio, auctorisfratre scrota I I. Febr. IJSa in qua Ectrrcti, morte praeuentum non potuisse illam reliquorum si-hrorum ersionem absolucre.
Codex chartaceus in o Armius Sec. XVI. continet Odysseae lib. primκm cum Latinaruer ne interlineari et annotationibus quibusdam incerti uictoris. Fuit Mariani Vatiellini Reatini. Codex chartaretis in OL Scriptus Sec. XVI L confinet Batracho omachiae Dersionem Italicam Deoibussolutis scrustam a Ioannes algano, non tamen adlambilicum perductum. de chartaιeus in o. contines nonntillas Pauli tecchiani Etruscas Dissertationes in Homerum ad Sereni nium Principem evolaum ab Etruria. Horum Coclicum notitiam acceptam refero Ioanni Elonio, huius Bibliothecae ad publicam studiosorum utilita-
32쪽
utilitatem propediem aperiendae Custodi, Viro eruditissimo, egregie Ahii e i, Bolanices in Florentino Lyceo
BIBLIOTHECA S. MARIAE DE FLORENTIA CONGREGATIONIS CASSINENSIS.
Em. c. Ax Gr membranaeens in o Arbitis Sec. a. continet Iliadem cum argumentis, et in se tracta. tum de allegoriis. Nuni so Codex Gr membranoceus in fol. scriptus Sec. f. I. contiuet mneteri eam, et inse XL libri notan. sunt quaedam montingeritia. Num c . Codex Gr chartacetis in o scriptus Sec. q. eontinet Iliadem. Horum Codicum notitiam mecum communicauit D. Ioannes Baptista Rota Venetus, huius Bibliothecae Custos,
vir multa doctrina ornatus, Graecam eruditionem amanS, mearumque Homericarum Dissertationum in Florentino Lyceo humanissimus, ac perpetuus auditor. Iam vero postquam gentem, ac patriam meam, ut par erat, laudaui, quod Homerum plurimi semper secerit, nullaque controuersia primum et maximum omnium
poetarum iudicauerit, tum stimum duco, Anglicae etiam nationi debitum consimilis laudis testimonium persoluere; quam accepi adeo fauere Homero, adeo eius poemata in pretio habere, atque in deliciis, ut nemo fere studiosorum sit, qui illum in crumena minoribus typis impressum non gesset, ut, dum licet, incessanter lectitet. Vt vero sileam. quae ante actis aetatibus in Homeruin scripserunt tot doctissimi Auctores Angli, Iliadis certe Versio ab insignissimo nostri temporis Vate Pope Anglicis versibus cum homoteleuto elaborata, tam bene Homeri indolem exprimit, Anglicae linguae seruato lepore, ut eam omne meritos imirentur, atque exosculentur. Nec minori digna estencomi Versio Odysseae, ad quam perficiendam tum
ipse Pope, tum alii insignes doctique Viri suam singuli
conferentes symbolam amice conspirarunt. Iam vero Obseruationes in Homerum, quas Pope ad nescio quem inubtia
33쪽
PRAEFATIO. Igtisigiis designatum scripsit, tam bonae sunt, tam recto
acuteque X cogitatae tamque mira breui loquentia expositae, vi ex eis solis clare liqueat, qualis quantusque in do-estina vir ille sit. Quid de eius in eumdem Vatem Praeis satione, qua nil melius, elegantius, pressus, solidius, verius, ubi praesertim Homerum cum Virgilio componit,
multoque facit praecellentiorem Quid de specimine, quod de Homeri vita edidit Quam bene varios scripto.
res, qui Homeri vitam narrarunt, ad certa genera, seu capita reuocat, in epitomen breuiat, acrique iudicio expendit Quam solertiae et iudicii laudem illi etiam tribuimus, ubi Homeri Operum attexit historiam, ac de eius sapientia disserit. Sed maxime omnium me tenuerunt, et
iucundissima voluptate perfuderunt ea, quae de praeliis in uia de descriptis obseruauit, explanavit ine. Una enim illorum praeliorum descriptiones duodecim sermo libros occupent, nisi miram eis Vates aspersisset varietatem, ingenti sane taedio legentem assicerent; huius igitur varietatis qui sint in Homero sontes, quae ars quae industria, subtiliter docet, omniaque seliciter enucleat, Qualis denique esset praeliandi mos antiquissimo Troiani belli tempore usu receptus probe animaduertit. Quod nisi attente consideretur, saepe sordere, aut desipere videatur Homerus, necesse est, multa describens, quae bellandi consuetudini temporum consecutorum minime congruunt. Cum autem auidissime, ac paene uno haustu haec omnia Gallice versa legerem aureo libello Amflelodami edito, quem ante paucos dies mihi commodauit quidam amicus meus, quod illi signis eassem, me haec reoAE 'at a scribere, seu vehementer laetatus, quod viderem, me passim eadem cum
Ct, Pope in his scribendis Dissertationibus de Homero sensisse. Itaque commendandus hic sapiens vir, commen dandi eius assectae, omnesque ex Anglia studiosi commendandi, qui totius poes eos, ac doctrinae fontem commmunibus suffragiis Homerum iudicant, nocturnaque mavnu versant, versantque diurna. Equidem Gallos etiam
summopere laudandos puto, quod Homeri studium plurimum ament, ac libentissime amplectantur, ut satis ostendunti
34쪽
ix PRAEFATIO. dunt praeclara multa Volumina de rebus Homericis, quibus literatorum rempublicam locupletarunt; inter quae Gallicam viri usque Poematis versionem nitidissimam, ab immortali femina Daceria concinnatam, adiectis cuiusdam reconditae eruditionis annotationibus, eminere puto. Sed dolemus florentissimae nationis doctos Viros per hosce annos bifariam diuisos, quorum vni Homeri carmina iudicant opus polymitum, pulcherrimas, ac nobilissimas rerum omnigenarum species bellissime depictas, ac miro ordine coaptatas, atque dispositas exhibens alteri vero, ut vile ae leuidens aliquod textum existimant, et contemnunt cum contra Anglorum, atque Italorum, maxime vero Florentinorum, nullum ferme de Homeri praestantia, ac principatu supra omnes alios poetas dissidium, sed unum et idem semper commune omnium constans iudicium. Nam unus, aut alter, cui prae inscitia aut ambitione insolenter se efferenti multi non adhaeserunt, unanimem alicuius gentis consensionem minime videntur infringere.
Sed ne te diutius immodico praefandi studio detineam, benigne Lector illud postremum te rogo atque Obsecro, ut, si quid boni in hoc meo opere, quod grauis certe, et diuturni laboris laetus est, dictum ostenderis, gratias m cum agere velis via Deo bonorum omnium largitori Siqua vero perperam excogitata, aut minus eleganter prolata videantur, haec a me ipso profecta mihi facile condonanda censeas, utpote qui meam in re iteraria exilitatem probe noui, ultroque sateor. Vnum verbum de imagine Homeri, qua operis frontem condecoratam volui. Ex in edita antiqua Protoma ahenea Muso Medicet aeri incidendam curaui. Ea vero cum Nonis nullis aliis in litore paruae insulae Meloriae, prope Labronis portum, recedente mari, paucis abhinc annis reperta est. Raphael Fabretius in explicatione veteris tabellae anaglyphae Homericae Iliadis describit in hoc Vate barbam brevem, accincinnis crispatam, et frontem rugosam, qualia haec Protoma, sane pulcherrimo egregioque opificio abi efacta, inire exhibet Florentiae pridie Non. Iun. CIO OCCXXXX.
35쪽
evAE VELUTI CETERARUM PRO EMIUM EST.
SYNOPSIS Ab Homero Anguae Graeeae sudium utile es auspicari. Magis rerum, quam erba, in hisce Homericis Di ertationibus explanabuntur Homeri laudes apud Hero tum, Plutarchum, atque Iacobum vortum idere es Politiano pragii crimen obiectum Homeri aetas, patria. An ante Homerum alii scriptores extiterint. De scriptis eius deperditis. Ambigitur, an atrachom omachia, atque Hymni sint Homeri opus. De I ais, atque ossea nemoramquam dubitauit. Sententia Ephororum in Ciaetomenios.
Ab Homero Linguae Graecae studium incipiendum
esse uel ipsis adolescentibus, ipsisque pueris, UmFabio Quintiliano existimamus. Quamquam enim ad intelligendas eius virtutes firmiori iudicio opus sit, atque aetate magis adulta, interim tamen et sublimitate heroici carminis animus assurgit et ex magnitudine rerum spiritum ducit, et optimis imbuitur. Difficile dictu est, auditores, quantum habeat momenti, gustum optimarum rerum protinus insevisse teneris animis; ut enim luculentissime testatur Horatius (Lib. I. p. I.
suo semel es imbuta recens, seruabit odorem
Sicut enim vas nouum acceptum odorem, siue bonum, siue malum, diutissime seruat, sic nouae puerorum, et adolescentium mentes, quibus imbuuntur rebus, eas tenacissime retinent ita ut totius reliquae vitae exspectatio ab educatione pueritiae pendeat; non secus ac spes messis
posita est in semeste Hoc igitur in caussa fuit, optimi adoleis
36쪽
I DissERTAT I. adolescentes, cur hactenus priuatim, et intra domesticos parietes nobilissima, satisque numquam laudata, Homeri
Carmina maxima ex parte vobis explicauerimusa quemadmodum et deinceps, dum ad calcem perueniamUS. explicare pergemus. Cum vero domi docentibus illud praecipue in animo propositum nobis sit, ut Graecae linguae scientiam addiscatis, id circo maxime omnium significationes verborum expendimus, grammaticas leges tradimus, et in dictionis enodandae difficultatibus pene toti sumus. Verum in hac publica sapientiae luce, ac praeclarissimo doctrinarum omnium Lyceo, ubi ipsum mei Homerum vobis explanare statuimus, molestis atque spinosis grammaticis disputationibus, quae loci dignitatemininime decerit, procul amandatis atque reiectis, res ipsas
Potiui, quam verba ea, qua poterimus, sermonis elegantia atque nitore, disserendo prosequemur, vestiisque ingeniis multiplicis doctrinae pabulum non parum, ut coim fidimus, suave atque iucundum, afferemUs. Sed ant quam id facere aggredior, opus esset, ut vobis tanti vatis, quem ut ingeniorum miraculum omnes aetates suspexerunt, laudes attexerem, opus esset, ut eius nominis famam splendido atque magnifico orationis apparatu vestris animis ingererem, multaque alia, quae ipsum spectant,
vobis antea enarratem. Cum vero Oratione nostra , qua
ad Graeci sermonis studium vos impellebamus, non mUltis abhinc diebus habita, eius laudes nonnihil attigerimus, et priuatis etiam explanationibus domi peractis, quas modo memorabam, ab eius laudiibus celebrandis numquam destiterimus, nouam de eo laudationem hodie instituere necesse laud quaquam habemus. Plenae iam sunt aure vestrae Homeri laudibus, eiusque nominis magnitudinem
satis iam perspectam habetis. Quodsi adhuc citis laudes
audire exoptatis, Homerique celebratione vester animus
haud quaquam expletus est, ad Herodotum atque Plutarchum vos remitto, qui eius vitam disertissime conscripse. Tunt, atque ad Iacobum Duportum , qui, quidquid laudis sapientes omnium seculorum viri in Homerum congesserunt, diligentissime conquisiuit, atque in unum col
37쪽
probro verteret quispiam quemadmodum olim Ianus Lascaris, deinde vero Gulielmus Iudaeus Politiano, hoc eodem munere in hac Vrbe fungenti, exprobrarunt, nempe, tamquam plagiarium, ab Herodoto, atque Plutarcho impudenter suffuratum esse, quidquid in Homeri laudem suis praelectionibus in medium attulit. Accedit, quod consequentibus disputationibus, et alias, nacti occasiones, multifariam Homeri laudes iterum iterumque pertractabi-mUS. Cetera vero, quae ad illum pertinent, videlicet qua aetate floruerit, quam patriam habuerit, an ante illum alii scriptores extiterint, et quae ipsemet extra omnem controuersiam scripserit, satis esto, ea omnia digito solummodo indicasse properamus enim ad alia explananda, quae certe vobis plus utilitatis afferent, atque voluptatis. Quod spectat ad aetatem, vixisse perhibetur circa annum centesimum sexagesimum octauum post Troianum bellum, annoque ante expeditionen Xerxis sexcentesimo vigesimo secundo. De eius patria septem urbes litigant
Smyrna, Rhodus, Colophon, Sulamis, Chios, Argos, Athenae .
Allatius, ut patriam suam condecoraret, audacter Chium fecita fecit Chium etiam auctor Sibyllinorum lib, 3. Septuaginta circiter scriptores ante Homerum floruisse memorantur; quos tamen validis innixi rationibus omnes esse supposititios arbitramur. Prima igitur scripta, quae post Mosis libros aeuum tulerunt, Homeri affirmamus fuisse poemata, non quod nullum putem ante illum existitisse, qui sapientiam pertractarit, et ligata, vel soluta oratione lucubrationem aliquam ediderit, sed quod fortasse Homerus primus a Graecis habitus est dignus, cuius carmina scripto exciperent, posterisque legenda transmitterent. Ita tuo et Mercurii Trismegis i libros, et Daretis Phrygii historiam de bello Troiano, et Orphei Musaei,
Pythagorae, aliorumque carmina; carmina item Sibyllinaue
38쪽
Iina, a recentioribus consecutarum aetatum hominibus conficta, utque famam atque existimationem libris suis conciliarent, veterum illorum virorum nominibus inscripta esse, non dubitamus. Iam vero ad ea, quae scripsit, est deueniendum. Neque hic diutius immorari utile ducimus, ea recensentes opera, quae Homerum scripsissiferunt, deinde vero culpa temporis intercidisse. Cum enim minime compertum habeamus, an vere illa scripserit Homerus, quin immo de ea re acrioris iudicii viri ambigant non pauci et in aduersam potius partem propendeant, quid in iis enarrandis atque excutiendis tempus perperam absumamus Quae vero supersunt, ea sunt Ilias, Odyssea Batrachomyomachia atque Hymni. B arachois
myomachiam, poema scilicet ludicrum de bello ranarum et murium suetae Biblioth. Graec Fabricii T. f. I. r. c. a. num. i. alii fidentissime Homero tribuunt, alii fidentissime abnegant, eiusque Poematis Pigretem quemdam sa-ciunt auctorem, ut praesertim apud Plutarchum in extremo libro de malignitate Herodoti videre est Hymnos pariter, ut duriusculos, neque illam Homeri dictionem auream, suauisi manaque prae se ferentes, libentissime ab Homero reiicerem, nisi Pausaniae, Stephani Byetantii Thucydidis ac Diodori Siculi auctoritas deterreret, qui Homeri partum Os agnoscunt, putantque ab illis Orphicos Hymnos si tamen Orphei sunt, et non potius Onomacriti non quidem religione, sed elegantia superari; crediderim tamen, si vere conscripsit Homerus, eos admodum iuuenem, stilo adhuc rudi et impolito conscripsisse. At enim Iliadem atque Odys eam, in quibus auctor hum
ni ingenii fines praetergressus esse videtur, quaeque niversae sapientiae oceanum iure optimo appellaueris, ab Homero condita esse, nemo umquam dubitauit. Ad haec igitur studia nostra laboresque conuertimus, haec vobis declarare proponimus, in iis disserendo uersabimur. Quodsi rationem, quam in nostris dissertationibus adhibituri sumus, praenoscere cupitis, auditores, haec erit. Loca quaedam signiora seligemus, eaque eruditionis coopia, quam ingenii nostri tenuitas suppeditabit illustrare
39쪽
atque exornare studebimus quae alicuius non vulgaris disti cultatis nodo implexa sunt, extricabimus antici Uorum morUm copuitionem trademus, sine qua aut frigere, aut sordere multa apud Homerum imperitis videantur. Quanta sit inter Homerum, diuinosque utriusque testamenti libros conuenientia, planum si leuans, quantamque lucem sacrae paginae Homero intelligendo asserant, quantamque vicis tui sacris paginis Homerus, in illo rem gratam tum cuncti auditoribus me saeturum confido, tum maxillae sacri ordinis adolescentibus, qui alia diu Graecis literis sedulam, me praeceptore, natiant operiam;
ipsorum siquidem est, diuinos libros assidua lectione terere, ut deinceps, Um tempus postulauerit, sacram doctrinam aliis valeant edisserere. Praeterea illud omittere absque piaculo non posse ita videor, ut Homerum ab eorum criminationibus vindicem, qui partim imperiti, partim stulti, partim contumeliosi atque superlla in eum ineptissime garrire, et, modo culpantes, modo irridente ut triobolarem vatem traducere ausi sunt. Sane in eos nulla alia ferenda osse sententia, quam quae ab Ephoris, nempe a Magis ratu apud Lacae demonios innium sapientis imo, olim lata est in quosdam Cla omenios iuuenes,
qui Spartam proiecti, Ephoricam sedem temerario ioco fuligine macularunt. Accipite dignam Ephoris sententiam Liceat laetomeniis indecore gere; Ael. II, 3 ;DOS vero, paucis immutatis, dicere possiemus Liceat nisterilis Homeri obtractatoribi/s male dicere Quid enim Homero opticiant stultissimi latratus, atque insanae crimi nationes Nihil plane suminam eius gloriam, atque in tuto positam nominis immortalitatem laedere postulat alit obscurare. Suam iptarum inscitiam, stultitiam, temeritatem solummodo obtrectatores isti palefaciunt seseque sapientium virorum risui obiiciunt, atque ludibrio. Quid igitur, inquies, Homerus defensione tua indigeut Nulla profecto pro seipso defensione indigeat maior inuidia,
maior culumniis, maior obtrectationibus Vates ille diuinus, siue potius vatum Deus. Verumtamen, ut apud
adolescentes, ipsius carminum studiosos, defendatur, maxi-B me
40쪽
me opus esse arbitramur auditores, ne forte per aetatem improuidi, hominum, qui tanta audacia improbarunt, auctoritate decipiantur, minorique in pretio habentes, minus alacriter ad eius studium animum conferant. Haec autem, quae me ea, quam proposui, ratione in Homerum disserentem praestiturum polliceor, nemo alius
(quod sciam huiuscemodi lucubrationibus simul omnia
hucusque praestitit. Quapropter argumentum, ut videli S, aggredior, quod rerum magnitudine, utilitate, atque iucunditate, grata insuper nouitate, Omnes vos ad audiendum invitet, alliciat, inflammet meque, si Deo optimo maximo annuente, rite exequi possim, non prorsus indignum munere, quod mihi es iniunctum, ollendat.
DE HOMERICA APUD VIRGILIUM ET TASSUM
SYNOPSis. Fons omnium poetarum Homerus. Prima Aeneidos pars osse Aa cxhibet. Itera Diadem Sinonem, et nauale certamen de suo confingere liquibus Uus es Vir e ius. Eius poema non i petr bum, seu arcset pum dicendum Linguae Latinae ingenio, suaeque uetsstis moribus in ut et Maro Scaliger, si que nonnucti sulte Homerum prae Virgilio Upicatui habent. Virgulas erga Homerum in rotuS. Homeri modo iis puraris. Comi r siem, quae assus accepit ubHomero Purcior Homeri mucior assus Virgilius intemperantior.TQ iis reprehensus, quo odium omiserit. Luaerat ita proueniat studio is ex cognitione Homericae imitationis in poetis maximis. Horatii praecepta de imitatione Her ones ibi non damnantur. Homi tatem etiam refert examen i ud Homericae imitationis. Huius UO istiGtia expers, qui Graecae singuae es imperitus. Ad Graecumfluuium hortamen hapIicatio Docis sanete, qua oesosicha pocmaili Etrusci nunc sintur.
Luarnquam praecedenti sermone Homericas laudes, ad alia properantes, lingulatim percurrere non potuerimuS, duas