De imaginatione disquisitio ex Aristotelis libris repetita [microform]

발행: 1882년

분량: 41페이지

출처: archive.org

분류: 철학

1쪽

Foundations os,ester Civiligation preservatio Pro)ect

Reproductions a noti made ithout permission rom Columbia Universit Library

2쪽

other reproductions of copyrisnted materiai.

Unda canain conditions specifisci inans lavi, libraris and archi es ars authorizssio furnis a photocopys other

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DE OMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ΛRCFΥ

Master Negative Origina Materia a Filmed, Existim Bibliographic Record

V. 3

Restrictions on Use:

5쪽

Conti meter

6쪽

QUA I

AB AMPLISSIMO

7쪽

Dissortatio innos iam a ISTS i dini philosolitioni in ipsions se traditas probata St.

MANIBUS

8쪽

Aristotel0in de ima inundi facultate inter mane 'On Statua ingenii subtilitat disseruisse, quae n0 Solia in vetuSti alliS

philosophandi vorsabantur Maxima admiratione 'Meerit, Sed setiam nostis adtat iustis landibus ineratur 'erumtamen anua d vi imaginandi oeuit maximam partem in scripti eius inultis dispersa latent: nam tertium caput libri de anima tertia. tiuo ocuratius vim imaginationis expli uit Minime sufficere videtur quo intollogamus, vulsem Aristololes sibi finxerit imaginationem. Qua quum ita sint, saeti ollicet 0 esse cur miremur quod et vetere commentatores et ii qui hi temp0ribus Arist0ωlis rati0nem phil0sophandi investigaverunt inter se discrepunt, quid Aristot0les imaginationem esse lutaVerit, uae vis i tribuenda sit, quo modo ea cum reliqui an uni es duitatibus cohaureat. Cum igitur multa hac de re in remantur quae adhuc parum accurate perlustrata Sunt, hic libellu S, quo adumbrare certe rem conatus sum, in litteris locum suum teneat. Scilicet, ut invenias, quid sibi volint loci omnes ad mlagma tionem tertinentes, inccurate reo. inter comparand0'fSSe opinor Quo inv0stigandi modo minime spero effectum iri, ut

omn0 d vera Aristololis sonisentia inter se consentiant alium senim alio quodam modo suis rerum notionibus accommodato res propositas intellegere puto. Sed Si praeterea recto udicio Xaml-

acumine praediti subtiliter verum investigare conati Sunt, pel venias Drsitan ad eam scientiam, quam ristoteles cum summa nocessitate coniunctam esse docuit. ii

9쪽

Ante omnia iit haec quaestio a definitione, quid sit imaginatio oriatur, eo qui in libris Aristotelici ad φανrασίαν emtinent locos primarios hic adponendos ac diligentius illustrandos eSSe apparet, ita ut Aristoteles quippe quod magni momenti sit, ex Aristotele ipso recte intellegatur. In libris de anima imaginatio ab Aristotele inter sensuum perceptione et mentem vel cogitandi facultatem διάνοιαν η media interposita invenitur.

ι πύ,DMyς. Quo loco in universum itidem Aristotelus diuit, quem locum φανrασία inter animae saeuitate teneat, Sed Ssentialia, ut hic voce Wolmana utamur, quibus imaginatio dete

minatur, non iam enumerantur.

Priusquam Aristoteles quid sit imaginatio docet, explanat clarius quid non it. Imaginatio neq/ι idem signisicut ac sens tum percoptio neque idem atque cogitandi acidius. Quinque argumentis demonstrare conatur, cur imaginati perceptio esse non possit Primum SenSuS, ut pereipere OSSit Semper rebus obiectis eget, id quod in imaginationem non cadit; deinde SenSU Semper Obi adeSt, non Semper imaginatio tertium est.2 es BonitZ ind. or Berol. 1870 p. 186 fi0: Mάνοια ipsa actio cogitandi distinguitur quidem ab ea Sententia et persuasione, ad tuam cogitando pervenitur: Mάνοια ουπ- φάσις ν δόξα ου 'τησις ἀλλὰ νάοις τις ἐδη Η. r. 10. 1142h 2. s. λανοεισθαι diSt. πολαμβάνειν Trendo-lonburg, riSi de an Ber0l. 1877, p. 469. Sed Saepe Mάνοια cum actionusimul effectum τὴν δοξαν, ἐν πόληη ιν comprehendit.'3 Apparet vocabulum. πόληηιν h. l. interpretandam SSe per Πάνοιαν, quod opponitur αἰοθεῖ νει, tuamquam πόληη ις et ειάνοια alioquin disserunt. Conseras hac de re ron delen burgor de an. p. 372 inάνοια enim universam cogitandi facultatem signiscat, 'πόληψις SingulaS, tuamquam diverSas, Statuendi ratione uno n0mine c0mprehendit.

quod omnibus unimalibus sentiendi facultatem inesse oportet, non omnibus imaginationem: AD quartum quod SenSuum perceptiones semper Verae imaginati0ni Specie magnam partem falsa sunt; loquendi usus denique idem Sentit, quum d δαι 'vidori ad ineerta neu subtilitei cognita Significanda usurpetur. β At illa singula, ut quatenu cum ea utim uti IS locis inv0nias Aristotelis doctrina consentiant. OgnOSeam HS hic accuratius definienda ac via et ratione dilucidanda SSe putamus. Si nim diligentius argumenta illa periuStraVeriS, nullum niSi primum illud verum isse atque cum ceteri J0eIS, quibuSAristoteles de imaginatione egit, c0nvenire intellegeS Nempe illico perspicuum est re aliqua biecta SonSuum instrumenta assici necesse esse, si perceptionem, ηισθησιν habere VeliS ut quod in imaginationem non cadit. Nam qu0 Aristotelus dicit imaginationem non omnibus animulibus inesse, dubitari potest, annon id recte dicatur; non enim ante definitionem φαντασίας ad finem perduetam recte dici p0tust, quibus animalibus imaginatio insit, quibus desit; imaginationis definiti autem sequentibu demum absolvitur. Pru0terea aliis locissi omnibus animalibus muginati tribuitur,

10쪽

muli biis imaginationem inferiorem saltem tribuendam OSSP. Cuius argumenti rationem clariu ut perSpiciaS, perpaue tantum liceat hic apponere eorum quae infra y uberius explicata sunt. Ibi enim Aristoteles omnibus animalibus imaginationemineSSe negat eam in animo labet imaginationem quam aliis loci φαντασίαν λογιστικὴν appellat. 8 Dilucidius iam perspexit notionem imaginationis Aristotelicam Herm. Suhellius, qui de hoc loco eandem fere quam ego sententiam explicat.' - Etiam Campius ' docet ex Aristotelis sententia verisimile esse inferioribus quoque animalibus illam φανrασιαν αἰσβηrικὴν amque ορισrως ineSSe. Sed Campi argumentum perspicuitate carere mihi videtur l. c. p. 124 110t 2 Unter de Vorstelliing, Wolche allen Thiere Zuk0mnat, verstetit Aristoteles alii solio inlicii die mi de ausseren alimetimun Verbundeno, nichi diu on de Walirnelim unginetrennis . . durcii das G0dachinis conser ciri Vorstelliing. Es gelit dies aucti du-ruus ervor da S er de Somno P. 455 7 f. 0wiss nun volt standi gen Thieren den ast Sinn erudegu b-κ iis prechen Scheint, und sicli da fit au di Sehristi ibo die uel III, 1l, d. h. au diu Oeben erWii linteUnter suchung eZielit. -- Ubi enim lai'ησις non est, ibiceri neque φάντασμα neque omnino φαντασία αἰσθητική. Sane

vorbi de somn. 455'7 ην ἄφὴν καὶ τὴν εὐσιν πανH ἔχει se δηρωὶ πλὴν ε τι ων ζέλων τελες- per se dubitationem habent, utrum Aristoteles etiam infimis animalibus tactuni vel percipiundi

facultatem tribuerit necne, Sed ea quae sequuntur verba Omnem tibi dubitationem do vora Aristotelis sententia eximere debent ib. 45, 8 . 3 τα δε πεοὶ αυτῶν Sc.ὰrελ- δηοίων εν - περ φεσις quae Verba ut recte sensit Campius, caput undecimum libri tertii de anima respiciunt. Ibi autem 433 31 Σκεπτεον καὶ περὶ τῶν rei ευον,

SEARCH

MENU NAVIGATION