Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

발행: 1575년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

A D. ANDR DEFENS I42 concione super Euangelium Ioannis 6 habita

anno a 2 3. Item in Postilla maiore, in Die cor Poris Christi Praeterea in concione in Domita Dica Septuagesimae super cap. 3O. Primae epist. ad Corint. Secundo verba Coenae ante orta comtrouersia docuit esse verba gratiae E promissio Dis, in quibus Christus carnem suae sanguine suu si delibus offerat dic det, quemadmoduci DBaptismo salutem. In sermone Latino de conses sione d Sacramento altaris Tertio verba Paciaeli, Panis quem frangimias, nonne commianicatio est corporis Christi tribus in locis de spiri

tuali communicatione sanctoriam Sc eorum Ua Dione cum Christo, utpote membrorum Chritasti cum capite, olim interpretatus est. In sermo- De Germanico de Sacra metore fraternitatibus.

In sermone de Confessione d Sacramento, citi Post isti maiore de perceptione Sacramenti. Si igitur omnia scripta Liat heri probant retria is sequuntur Aduersari nostri, cur nos damnant 'irando eo de modo, quo Lutherus, verba Christi& Pauli interpretamur Cur pia est sentenmt; a Liathero eam proferente , at,bi nos idem dicimus, peruertimus verba Christi, Chaeretici illis sumus: Si vero hic a Lutheri sententia discedat,&eius audi oritate teneri nolunt chirno

liceret nobis quoque a Lutheri sententia dista cedere, Ubi scripturis suam opinionem dc seri tentiam confirmare nori potest micuri L U

therum ipsu astiter Possea vicuisse S scripsesse

352쪽

Fatemur, sed hoc ius eras inconstantiam arguoiant. Cum enim illi Dei beneficio in hac causa

iacramentaria oecitas illucescere coepisset, haec RHς cicauimus, anteeκ orta c5trouersiam pie dc sancte scripsit errores Papistarum redarguit, κverum Usiam myiteriorum docere coepit Post actuam Vero eκ pacto quasi 'c stipulatione factactam Corolo stadio contendere cce vir genus doc trina in hac causa mutauit: d quod maius est ipsa Pauli verba oottea aliter transtulit qua an

te fecerat, Elii 'otii es io siti mi vi eiu

eyb, atque non dubitauit verbis scripturae vim inrerre, tantiam Ut corporalem prs sentiam cs disributionem eorporis Christi auaerere possit: sed quam laudem hoc factum mereatur,pijs tu dicandam relinquimus.Si Oecolampadius aut Zuinglius tale quid fecissent, Deus bone qua tata Vehementia contra eos detonasset, re sulminibus suis, ' ad inferos detra si iret Equidem maluissemus haec silentio praeterire quoniarn yero Aduersiari Lutheri auctoritate nos opprimere conantar, re mesa illius pro ora cuustia bent reos Vero, qui sessi umeri discJpudo. profitetur sed dured incommode ab eo dicta mitigaere conantur, c verenda Patris sui tegere curiunt, damnant d hostium more perseuuantur, cogimur scriptoriam eius mentionem facere, Scelus infirmitatem&iri com antiam in hac cauissa ostendere: qui non tantum simpleidoctrinsgenus quo ab initio detectis multis erroribus

353쪽

papistarum usus est,mutauit, sed ne in assereri da quidem substantiali praesentia carnis Christi cervi md solidam doctrinam secUtus est, ac modo Papillaria sentenriam probauit, pocte Vbiinquitatem corporis Christi a Seruit, ea dum rurissus relicta deffinitiuo modo carnem Christi prs sentem esse docuit id nunc panem esse corEus Christi scripsit,unamque esse ibstantiam coriaporis Christi δ panis, mo in cum c sitat arie dari corpus Christi docuit. Haec varietas sententiarum arguit eum non certo fuisse de sua sententia neque superpetram aedis casse. A Uare Pisy, Os c fideles omines hortamur ne hi iras viri alioqui magni auctoritate se te patiaritor seduci, sed hominum auctoritate seposita Apendant Dori

quis sed quid dicatur, ε testimonia sacrarum literariam atque argumenta que trinque Proserantur eNaminent diligenter, ε ita cinum stari tua quid sibi sequendum sit. Quod si secerint, facile etiam statuere poterunt de Lutheri scriptis quid in his probandum sit. Nam quod quidam negant aliquod esse discrimen inter dida ctica L oIe casu e contentiosa scripta, illi sine impudenter taciunt, ac Dia ipsi aDho-iritate vir obcaecati discrimen hoc sorte noni

lanchione habuit de coena Domini nos quia 'h ς' dem nihil scripsim iis , a Theologi ei del. - bergenses se id testibus fide dignis probaturos

354쪽

dirueriant, quibus certe plus fidei triboendum est quam D. Andreae toties mendaci conuicto. Num 'ero vates est octor noster qui sciat

irini iam sermones L colloquia sinti falsum est Philippum haec de Luthero amicis ais comet mora me, qUia id D. Andreas negat d illi negariti id de quo praeter opinionem suam nihil afferre potest potius fides habenda erit, quam clam

rissimis viris amicis Melanchionis, qui sanctioseia, amylaffirmant se haec N ipso Melanchione audinis , - - λαυ- Tandem ad id accedit Doctor noster, cuiris potissimum causa Appendicem testimoniorerum Philippi reprehendendam sustepit acaniamini sui gaudiun prodit, quod Melanchtorias discipuli . quos inquit Zuingliamam errorerm clam disseminasse meritas poenas luerint. Era quidere nos qui a Saκon; Iongissime ab aemus, de hac causa ut non bene nobis cognitarii hil pronuntiare possumus Draeque hic de facto Illustrissimi Principis electoris sententiam

ferre Volumias. Attamen iniquissimum iudi etiam D. Andrea silentio praeterire non possuram cis claudat pium etiam magistratias, qui priuruerit discipulos Melanchionis, clam ut ipse assfirma )Qui glianam doctrinam spargente Siat. ma gistratum nostra Consessionis Propter sttaficium de Serrae to8 Gentile sum Etiam dammmat, Reκ facto hoc probat Zum glianum spirio eum latrocinij auctorem esse cum tamen omάmbus

355쪽

Publicum euomuisse horrendas cantehaei g qaoditas blasphemias contra sacrosanctam Trita

logo. Cogitet autem Iacobus Andreae Qui nunc aliorum calamitati insultet eratri Di gaucitari contritione alterius non ore immunem, ut Solomon sapientissime monet. Et si enim ea prae sidia sibi comparasse videtur, quibus ab Dmni fortunae iniit totus resecurus esse possit , habet tamen suum lia dicem iustissimum, cui sectorum dictorum rationem reddet: Ouis scit an sorte instet temptas ut artes et US,am Post rarae mendacia alumniae detegant HU iusto ii dicio eXcidat potentum favore Ecgra tia,atq; illis praesidij quibus maXime nunc ni-ititur Nam lacobum Andrea mori bonitati causa sed hominum potentia confidere, ipsemet cum alias tum in fine libelli sui ostendit ubi magistratus monet scalaeant, De RUBPrOPON natu Zuingliana doctrina Ἀκistimat enim se Iaac ratione facile vi oriam adeptiarum,H 'Vis Dis impune de quibus vis fingat nemini autem liceat audire vel legere nostram defensionem,

qua talia ipsius criminatione costa tantUr. Sed - nos Domi nos nostr rint, dentio oram ias, ut eam aeqUitatem in hac cQgnosca

catas nobis praesent , Dae In ciuili bos calatis sirtiari solet, etiam Iodarias aliqHis Ut Tiar Laaccusatus fuerit, Vt non ante sententiam scia

356쪽

TantqMam tranque partem audierint. Equi idem si tales Temus quales nos fingit Iacobus r Andreas, merito nullus in ecclesia Christi locus nobis concedendus essiet: sed Dei beneficio ab erroribus 8c haeresibus quas nobis tribuit longis si me absumus Ouod la Gogim fidei immo e saeset, tamen nullius tanta debet cisse auctoritas vedic eius acci sationem qHisquaminauditus .am Detrae: PO ItqUam Uero toties mendacii calum Diae conri ictus est, iniqMissirritam foret tot ecclosia ad eius accusationem dc teltimonium coriisdemnare nostra responsione in aridita cincognita. Et qDamia is hactenus sedulo hoc egerint Aduersari nostri, ut omnem nostris libris aditum praeci iaci crerit, hoc ipso iudicantes se pros Priar cara sardissidere, neque diabitam iis ijsde raritionibus nune qGoqiae conaria ros nos opprimere, nihilominus speram ras nodo futuros passim Per Germaniam viros bonos Sc moderatos qui nostra racique legerere κpendere non dedi gnabiathar. Hos aiatem oramus V si quid videamiar Ucnemen. ita contra Aduessari iam nostruscrip lasse veritam dent iusto dolori S indigna C5uitia tioni non nig tiar. Nam Iacobias Andreae non Calumnipe raritiam nos cocissilis proscindit, imposiores,

eiano, Prae, igiatores, irritores, ad Ulatores, menclaces, d spiritu mendacij plenos, qui non possimus. Verum dicere Viri meritiam rar fiasos testes, a lumnia rore ς' atrones, seditionum mmialtu hiaurhorco, haereticos, Nestorianos, ε homines Turai si

357쪽

τMicis peiores vocat sed nostram quoque dost Friti meo tuum eliosissime insectatur eam vocat nouam crassam,erroneant carriale sgmenintiam pueriles cogitationes, somnia, ridiciatim opinionem, P Tucci ionem scriptura rom haeres

sim S errorem damnatum, larisam diabcili maledictam: calamniatur nos Laod nullam habe tinus fidem nullam veram agnitionem Chri sti. quod duos Christos iacia traias , abnege. trius Christiam S sua omnipotentia spoliemus, articulum fidei de ascenso ne falso explicemus,

verba Christi peruertamus, patrum te itimonia in alienam sententiam detorqMeamus, oestrianam de viatorie personali ore tantum conmeaam Ir Hateram omnem communionem ita inua- is cum humanitate negem iis , atque ira Arriarinis Ec Macho metanis viam sternamus. Haec an

fastidi iam,' iei petat, ac simul Vbi ioebo nisi viris negotium sacessat, pacem ecclesiarian

turbet, coacti sumus non tantum nostram innocentiam asserere, sud etiam illius sucos, imponia

ras, mendacia cicabam ratas detegere, vi vir. boni quorum multos sim tilato pietatis studio, re magnificis gloriationibus decepit, rari duret ambitiosut sophi nam agnoscant. Praterea omnes qui hanc nostram Apologiam legunt roga imis ne offendantur crebra quarundam rerum tepetitionerisimus ciui clam repetitiones huiusit

358쪽

modi lectori fastidi iam afferre sed quia nobis Propolirum fuit ordine ad singula Aduersarii

obiecta respondere, Mille saepe admodum eadet neutiat, necesse nobis suit pius Moque ad ea respondcre ne quicquam studiose omitterare subterfugere videremiar. Ita , ' Postremo singillos qui veritatis studio te neci ita tur c sacen ecclesiariam eri animo quaerunt, obtestamur,ut cognita Aduersari,nostri accusatione & nostra etiam defensione , singula dilia genter examinerit 6 ad lydium lapidem aerariam literarum proberit,hoc enim si fecerint,vio

debui quinam saluamis hactenus inauditam

Moctrinam ecclesiae Proponant, ε contentionuatqiae haeresiam auctores sint, quibus merit 3. Ubi ut a lupis rapacibus cauere debeant. Interea Noque vria nobisciam preeentur Deum patrε domini nostri Iesu Christi ut vexitatis lucem quotidie nobis magis illucescere velit, δέ cor pressis arrogantium c ambitiosorum hominia conatibras,tandem Pacem aliquam ecclesiarius, hoc tristi certamine misere conquassatae ct afflicctar pro sua immensa bo vitate largiatur. Amen.

SEARCH

MENU NAVIGATION