Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

발행: 1575년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

sana consessione Principiam authoritarem qua huic subscripserunt acta in con Dentibus Impe xij pacem religionis subinde in ore habet, naeciactat. his cofidite Dititur Quas autem turba Fraternit de deiii his ipsis in locis in quibus omnes sibimes subscripssse gloriatus est, res ipsa declarat Postremo ne videatur ullo modo cococti a se radere, nobis ingentis criminis loco ob ij cit quod ipsis fraternitatem obtialerimias Verum cometho Marporgi factiam ege, ubi inter precipuos Dogores de caeteris capitibus religionis nostra

conuenit . atque hoc tantiam contro Versum

mansit, Vtrum veria corpus 5 vero sanguini' di Pana vino corporaliter inst. Existimarunt enim nomri cum consensus initus esset in praeocipuis aliis partibus coenae Domini S tantum controuersia maneret de modo praesentiae. JUM tamen non crassum ε localem Lutherus a se affirmari dicebat, posse hac controuers, non dum soblata nihilominus fraternitatem con cordiam seruari. NeqDe enim hane dissensione ltanti esse cuius gratia Ecclesiae scindi debeant lac IUm certe fuerunt viri eruditi, quale Nistimaarunt verborUm potius Uam rerum controrierinsa esse : Lutherii enim etsi utatur crassioribMaloquendi formulis, reipsa tamen non dissensi sese a nostris, caeterum noluisse explicatius loqui aut semel usurpatas sormulas mutare, Partim Me videretur nuda signa constituere,partim rigi

322쪽

oriatione hae uniuersam suam doctrinam in dubiit reuocaret, riosae in medio relinqUimus.

vhiquisti, Quae igitur iam de fraternitate& 5eordia

non est ob diximus , ad eos peril erat, inter quos tantia

hi te controuersia fuit de modo praesentiae corporis Christi in sacra coena Marpurgi enim ubi hareacta sunt nemo Vbi quitatem aismit, nemo ne Das has interpretationes Vbiqilitariorum de ita carnatione Domini, de asceisione eius in coelos, et sessione addeκtera dei patris agnouit arat tam,tulitataq; aperte teitamur noua Ila biiugia moria dogmata eκ ἰeltoriana dc Eutyc'qua' arrhi

ignata in eccIesiatii noso me , Decra, rios tales pro ratribras umqua agnoui ite arat agnos era

poste,nisi aliter cri melicis sententia stia eκplicer. Porro si uod nobis ob ij cit, si dIste Goli Ec rateonitatem tollat, nos graia issime clat paridos esΠι qui eius causa tam Periculosum tumultu in Ecaclesia eκ cita Verimus, Cin eκilium e NpellamuσqMos pro fratribus agnoscimus, denud respori demias, rios no essem Hiras tramuit Us auihores.sed eos qui severitati oppo errant Fraternitate obitata reieceriat, concordia aliquoties itiit a viola ariant, Possum ras etiam illi ostendere pios δ&dorii

Aos ministros Meminge, Go 'pingae8c alibi οὐ per lacobi Andreae cti υκ oris iis c liberis in e militi eiectos , demo bis arate nihil tale affirmare potest Sitia eritate. Nos contra multos ita regeκules hospitio nostro benigne usos, illi vicata sm opponere possemus.

323쪽

Postremo perimus a D. Rndrea ut nobis o D. Andreal

sura dat, quo iure ipse sibi vendicet Augustana diret'

confessor, em,riam primu nulla fit Vbiquitatis gustanaesamentio in ipsa Confessione aut eius Apologia, Mi neq; vllis argo metis inde impiis probari poaristi ad nec in repetitione Augustana consessionis annos . scripta, Sin Francolor diens recessa Principii anno 38. ita eκplicatur Augustana cofessio, hialon alio modo obtrudi possit ubi quis 'IUt oratis mandracatio Deinde quod ad articulos artinet de incarnatione Christi seu de personali nione, itemq; de ascensione, Augustana consessio cum doctrina hactenus recepta quam etiam Papisticae Ecclesiae retinuercini co sentita H Vbiqia ista nouam prorsus doctrinam de hi 'dogmatibus pro prinunt, ε non minus ciam Potificiis qui mi nobisco delis dissentiunt. Qua in lsropter cum ubi quissae neq; in articulo coenari

omini neq; in doc trina de incarnatione seni eitiam Augustanae consessionis retinuerint, falso de illa gloriantur,ck ipsi sese sucatis verbis huic ingerunt, deoque com in manifesto mendacio deprehens sint, quo spiritu ducantur re ipsa ovistendunt. C NIIII.

conclusio de Brentiani Testamentiis scoruRentius in suo Tectamento posteaquam asseruit uinglianos si vincant, orthodoxos

324쪽

latroniam more persecutia rosis oppressiaros esse e quamuis simulent se recte se re dc eatadem verba cum recte sentientibias usurpem . nul' iam tamen illis habendam es e fidem, neque vitam compositionem cum illis saciendam deam ii sub ij cit Oro inquit per Dei gratiam,ve

omnes qui iuuare posscitat, Moerit: c qui pro. hibere possiarit prohibeant, Zia inglia norunt spiritus in recta Ec vera Chri iti ecclesia nulli nilo cum Sc sedem habeat. His verbis di Μimus Brentium quodam odo classicum aduersus nos canere, hoc Iacobus Andreae ferre taequit, atq; adeo vehementer nobis irascit Ur, ut etiam Uerea ra& obsoleta Papi star male diecta aduersus nos epetar. limum inquit, ZMinglianus spiritus iubet homines comburere dc capite M liare, quod haeretici fratre diuinam maiestatem blas Phemarint. Hoc de quibus dicat nis de Serti et cie Valentino Gentile, quorum hic Berna cavi Pite multatuς,alter Getaeuae cobustias sciit antisma diaertere mori possicimus. Neqiae enim Lustheranorum qui 'riam atomis in eκili iam pul

&Gemilis is de his loqGitur otiam nece in illi est, ut v c o Dppimo. stendat eos non m me impio 8 blasphemoris a Dinori I, cercpio magistratia blasphemos homines ira κta mandat iam dira inae legis capitali in ter punire. Si igitur Seruetum de se rideri domiciscipit , ostendo nobis eos mori Ja b arci

qui expropria Dei substantii quidem eN trasducc

325쪽

duce omnes creaturas esse affirment ac diati Di

ipsum substantialiter Deum esse: qui aeternar Deitatem fili Dei negantra qui Chri Itiam comotat tuum Deum vocantasui iacrosanctamTrinitate vocant cerberum tricipitem, raria Phantas mata, imaginarios Deos tres , 8 illusiones dae momorum praeterea'ciam praecipua dogmatas de hostra Seruetus non tantum OPPMg aer.

sed etiam conuiti j proscindat, ε nugis coma minet, sciat lacobus Andreae omnia hircibi delendenda esse, si eum a blasphemia crimine Iiis

berare voluerit. Similiter Valentinus Genti lis non tantum perirari reus fuit, veri metiarἀhlasphemiarum oui bras fac o sanctam Trinita istem passim in scriptis suis aspergit, ut iam noridicamus de calumni js,quibus insontes ecclesias onerat,ac haereseos crimine traducit: item de imi postiaris,quibus suos errores fucate teNit, ac ipsae discrimine euadens,alios capitalibus periculi. 'biecit. Si igitur D. Andreas vel tam apertas blasphemias horum hominum eΜcusare dc cle irare conatur, vel in genere eκistimat blasphea filiae crimen non esse supplicio dignum, ideae: te in animis nominia

quam opinionem de se in anit is hominia con 'citet non deerunt enim sorte aliqui suspicaceὲ homines, qui eκistimabunt eum Plaeter monis rosa dogmata, quae hactenus peperit, Psia Maslia portenta opinioniam absurdarum c blasphemaria cla alere. Et si qui sorte milius eius dicta iacerpretabuntur, dicetit cum non tam do fui

326쪽

De seditio

aucto iri usa

nam horum probare, quam calcimniis c impo stiaris eortam Miribus nostras Ecclesias oneratarunt veNarrant,dsi Iecitari, quasi domestis is aetibus,miras hactencis etiam ipse diu eXerchaeriti Secundo loco nobis obiicit quod nostri si os ad bellum hortata sint. pom centes se aduersarioriam globos rormentarios manicis suis eκcepastUros et se Scimias equidem qraaedam hiariasmodi Papistas olim de Zitio glio sparsisse. sed dudii

ora consuisti tua amoliris ut ne in si quidem ullani huius rei metitione dei cep, secerint Pota 'semos autem, Moste itastri medium addHeerri. cui bello Germanico in ea lim Protestantium celebre ri quendan: concio natotem huius mora di voces inconcione iactantem auditi erHrit, seasnoκ meticulosus S misi homo taritum sciompeti sonitu territus, cirrra rn quo stans concitam abatur decidit. Quod si testimoriij fide mereritur Papillarum criminationes Reon ultra. quid non possemus vicissim Andreae nottio e Asoersariorum suorum scriptis obiicere si ipse Papistis credit nos calumniantibus, Permittat nobis ut vicissim etiam his credamus quae de ipso scribant , praesertim cum tali neqria quam Papistae Plaeraq; vera esse affirment qua dei Ilodiciant Ir. Terri ociniquit Thasio anum spiritum sub praeteκtud nomine Euangelii iabditos ori

tra ordinaritaria magistratum cori eitare, ε sed laetiones etacitare Graiae quidem crimen si verum

327쪽

rum esset, sed longe grauior ε non serenda ca llumnia quando id ipsum falso nobis ob ijcitur lut certe riunquam probare poterit hanc suam accusationem. Videmus quidem eum hic ad Gallos fratres nostros respicere, qui arma con*tra regem suum sumpserint,sed illa causa maioreste grauior quam quae paucis hic a nobis disceptari possit. Hoc tantum dicam, Gallorum G - α causam quam ille seditionis nomine damna . probatam fuisse iudicio muli qm l lustrissimorum Principum Germaniae ramo pace facta

Regem ipsum non tantum ignouisse nostris. Verum etiam eorum o Iuritatem approbasse publico edicto pacificatorio, quod deinde vi omlatum a Papistis renouandi belli occasio fuit. Sed si nul a causa est propter quam inferiora potestati licet arma contra superiore iam ere Deque inferioribus concesta ei aliqua legitimai defensio contra atroces superiorum iniurias quomodo Illustrissimos Illustres Germaniae Principes, i amplissimas Germanici imperii ciuitates excitabit Ec defendet, quod bellum aduersus Carolum V. gesseruntd Certe eo temporere eum ipsorum causa ageretiar, longe alia Iiae runt Germanorum Theologorum iudicia, id

satis declarat Iustimen liber de l liuilogi de

fensione, qui eo tempore editus csc magno ominnitim applausu κceptus fuit. Verum quia Pij Principes complures hoc bello occubueriar,' iam

328쪽

Re non pauciores postea per insidias cassint. EN euentu iudicat conati in horum infelicem et Propterea etiam iniustum fuisse,immemor vulgati versiculi, quo damnantur, qui ab euentu saesa iudicanda eκistimam alam in iod Patiemi a

Christianorum in serenda cruce commendar, eorundemque constantiam in perI 'otitionibus,

quibus saepe multi ad fidem contiersi sunt, nedigno improbat. Neque martyrum ratientissimorum 6 constantissimorum eXempla nobis dea sunt, sed non propter nari quae a singulis requiritur Patientiam, principibus suum ius adimio eur, quo minus consulant hominibus suae fidei commissis,c8c regni libertatem defendant.Faciale autem est D. Praeposito degenti in summa Pace re omnium rerum affluenti 5 songe evera teli iactam constituto, de patientiari constantia se magnifice layare, ε insultare his qui fortunas suas vitamque ε sanguinem religio. mis causa discrimini tot iam antiis eκposueriantiqui e principibus eκ Dies,eκ liberis captiui, e di Mitibus paDperes facti sunt; dum interea tempotis nostri isti Praepositi 8 Abbates Euangelici. titus Sc praeteκtu verbi Dei emendicis diuites fiunt, re iam fere ad principum factu aspiram. hieum Sed denuo cum Andrea nostro ad Brendi

L 3 iij. Testamentum reuertamur moliri me eum inoquio assicum canere, sed tantum ecclesiariam ministros eRcitare ne patiantur hostem malum semen in agrum suum serere, ac magistratum

simul

329쪽

sim tibeκcitare, non ut eaede B incendio, sed de centi seueritate idem faciat neminem hacte illius cuiuscunq, religionis fuerit ab ipsis caesunnil suis Verum nos non obiecimus illis caedes, sed ipsum his verbis ad arma vocare diκimus, ve publico concursu Sc auxilio causam suam tueri possiti Sia nostros ei j cere dc suo loco depelaeiere itaque quamuis neminem occiderint . 3Fnen qu e Memmingar, soppingaere alibi noEta sunt , ubi pios L idoneos ministros eiece runt, B inhumanissime tractarunt, ostendaritrios recte sententiam Brent ij interpretatos esse.

QMod autem addit se Papistarum tyrannidem improbare qui simplices Christianos a Zuinis lianis seductos is non melius edoctos gla Lio Persequuntur,Brentium non eκcusati Nam

eo ipso videtur approbare persequutionem re eκilia ministrorum Ecclesiae cdum tantum IH coansmplici plebi ab aliis seductasParci vult. Pora et in sero quoa ιactat honorem dc beneuolentiam hu- ' 'manitatisque officia nostris fratribus a Brenaetioeκhibita, tum demum credemus hete Uera ab ipso commemorari, si aliquod huius rei te fistimonium produnerit. Certe nobilissimus udoctissimus D. Iohannes a Lasco, nullam uulnmodi officia Theologorum uirtembergerisum sensit, eum hospiti quaerendi causa ad Il lustrissimum Principem venisset Vercautem dicere possumus haec carnali quodam affectu a Brentio scripta es quod inproPri . causa haera

330쪽

rei Scilli diffideret. Nam quam erasium sit hoe

Douum Vbi qui starum dogma, quam alienum ascriptura sacra, d Ueteri Ecclesiae incognial um,abunde satis non tantum a nostris, se rum etiam a Lutheranis 6 Papiniis demonstr tum est. Itaque cum toties conuicti ε admoni ii in suis erroribus Perseuerent,ac partim Prin cipiam potentia Partim sophistarum argutiis quasi latebris quibusdam se defendant,apparet ipsorum causam non esse e Deo, ideoque corasister no posse, sed fore ut tandem magno ipsorum malo nisi resipiscant, concidat. Q aoniam vero D. Andreae visum est librii suum concludere repetitione confessionis suae de ceria Domini θc anathematismis quibus Contr/rium sentientes damnat, placuit nobis hoc quoque loco doctrinae nostra sim re aliubis licere, qua eXPosita, quid de eius anathemati se Samm do is sentiendum sit quoque indicabimus Priallite de ecie murra agitur Verba Chri 1ti, quibus coenam Laauia donunt cram instituit iuκta morem in sacramentis om, Dibus, statum accipimus Scintelligimus: Chrictus enim his verbis ritum sacrum Ecclesiae sus

instituit, quo voluit in recenti memoria consertiari maXimum benencium mortalium generia se praestitum, nempe quod tradito corpore Scessus sanguine omnia nobis Peccata nostra condona Ult. ac a morte aeternae potestate Diis aboli nos redemit, aetas cit nos sua carne 6 po

SEARCH

MENU NAVIGATION