M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tus , eques Romanus, e municipio

Larinate accusatus est ab Oppianici si T. Attio Pisaurensi quos accusatores It compararae Saraia mater, improbi ingenii, Ebidinis strenam mulieri Venenos huisse quum alios nonnums, eum inpianicum , vitricum suum, a Misam citant s. Hanc Cicero ,

qui hoc an au sis defendis apud eritim μ' eonium Nasonam, qui Φην meficiis.

12쪽

ORATIO oratione de falsa infamia purgat.

Quum enim inpianicus ante annos octo a Cluentio accusatus, condemnatus esset, defensor ejus, L. Quintius tribunus plebis, rem in invidiam adduxerat, quum diceret Pe-

euniam in judicio fuisse versatam ;

O quum incertum esset, ex qua Parte esset profectas populus Romanus non credidit ab Oppianico datam qui damnatus eratio errore mutiorum infalso crimine Cluentiusfuerat. FABRICIUS.

I. IIL NIMADVERTI, Iudices, omnem accusatoris orationem in duas divisam esse partes auarum altera mihi niti magnopere conndere videbatur invidia jam inveterata audicii Iuniani altera tantummodo consuetudinis causa timidera dissidenter attingere rationem veneficii criminum; qua de re lege est haec ciuaestio constituta Itaque mihi certum est hanc eamdem distributionem, invidiae,in criminum, sic in defensione servare; ut omnes intelligant, nihil me nec sibterfugere voluisse reticendo, nec obscurare dicendo.

13쪽

PRO A CLUENTIO. '

st. Sed quum comidero, quomodo mi hi in utraque re sit elaborandum, altera

pars , ea quae propria est judicii vestri, Iegitimae veneficii quaestionis, per mihi brevis, non magna in dicendo contentio innis fore videtur et altera autem, quae procula iudicio remota est, quae concionibus seditiosh concitatis accommodatior est, quam

tranquillis moderatisque judiciis, prospicio, quantum in agendo dissicultatis, inua tum laboris sit habitura. 3. Sed in hae tanta difficultate illa meres tamen , Iudices, consolatur, qu bd vos de criminibus sic audire consuestis, ut eO- tum omnem di lutionem ab oratore cillae in ratis ut non existimetis, plus vos ad tali tem re largiri oportere, quam quantum

defensor, purgandis criminibus, consequi, dicendo probare potuerit. De invidia autem sic inter Vos disceptare debetis , ut non, quid dicatur a nobis, sed quid opomisat dici, consideretis. Agitur enim in criminibus, A. Cluentii proprium periculum; in invidia, causa communis. Quamobrem

alteram partem causae Si agemus, ut vos doceamus alteram Sic, ut oremus in altera , diligentia Vestra nobis adjungenda est in altera, fides imploranda : nemo est enim, qui invidiae, sine vestro , a sinelium virorum subsidio possit resistere. 4. Equidem quod ad me attinet,

15쪽

PRO A. CLUENTI Ο siudicia iam facta domo deseremus deinde si quam opinionem jam vestris mentibus comprehendistis , si eam ratio convellet, si oratio labefactabit , si denique veritas extorquebit ne repugnetis, eamque animis vestris aut libentibus , aut aequis

remittatis tum autem, quum ego unaquaque de re dicam, diluam, ne ipsi

quae contraria sunt, taciti cogitationi vesitra subiiciatis; sed ad extremum exspectetis, me meum dicendi ordinem servare patiaminici quum peroraro , tum , Si quid erit praeteritum, a me requiratiS. III. Ego me, Iudices, ad eam causam accedere, quae jam per annos octo coni

Nuos ex contraria parte audiatur , atque

ipsa opinione hominum tacita proph convicta atque damnata sit , facit intelligo: sed, si quis mihi deus vestram ad me a cliendum benevolentiam conciliarit, efficiam prosectb, ut intelligatis , nihil esse homini tam timendum, quam invidiam ;nihil innocenti, suscepta invidia, tam ortandum , quam aequum iudicium, qubd in hoc imo denique falsae infamiae finis aliquis

atque exitus reperiatur. Quamobrem magna me spes tenet, si ea, quae sunt in emis , explicare, atque omnia dicendo eoa,

sequi potuero, hunc locum consessu vestrum, quem illi horribilem Itio , ac sormidolosum sore r

16쪽

6 Ο RATIO

eum tandem ejus fortunae miserae multumque jactatae, portum ae perfugium fu

turum.

s. ametsi permulta sunt, quae mihi

antequam de causa dicam, de communibus invidiae periculis dicenda esse videantur :tamen, ne diutius oratione mea suspensa exspectatio vestra teneatur , aggrediar ad crimen cum illa deprecatione Iudices, qua mihi saepius utendum esse intelligo me ut me audiatis, quasi hoc tempore naee causa primam dicatur , sicuti dicitur; non

quasi peclam dicta, numquam prohata sit hodierno enim die primum V teris istius criminis diluendi potestas est

data : ante hoc tempus error in hac causa , ataue invidia versata est. Quamobrem , dum muliorum annorum accusationi breviter dilucidεque respondeo , quaeso , ut me , Iudices, sicuti iacere in tuistis , benign attent.que audiatis. IV. Corrupisse dicitur A. Cluentius ruindicium pecunia, qub inimicum suum innocentem , Statium Albium, condemnaret. Ostendam , Iudices , primhm c quoniam caput illius atrocitatis atque invidiae fuit innocentem pecunia circumventum Pneminem umquam Moribus criminibus gravioribus testibus esse in iudicium vocarum deinde ea de eo praejudicia esse iacta ab ipsis iudicibus, a quibus condem-

17쪽

natus est, ut non mod ab iisdem, sed ne ab aliis avidem ullis, absolvi ullo, do posset. Quum haec docuero , tum illud ostendam, quod maximbrequiri inte ligo , judicium illud pecunia esse tent tum, non a Cluentio, sed contra Que sum faciamque, ut intelluatis , in tota illa causi quid res ipsa tulerit, quid error assinxerit, quid invidia constarit. xo dimum igitur illud est, ex quo intelligi possit, dAuisse Quentium magnopere cauta confidere , is certissimiseriminibus, testibus fretus ad accusa dum descenderit. Hoe loco iaciendum mihi, Iudices, est , ut vobis breviter illa

quibus Albius condemnatus est , crimina exponam. Abs te peto , Oppianice , ut me invitum de patris tui cauia dicere exstimes, adductum fide atque ossicio deis sionis etenim tibi si in praesentia satis&Cere non potuero, tamen multae mihi ad satisfaciencium reliquo tempore facultates dabuntur Cluentio nisi nunc satisfecero, postea mihi satisfaciendi potestas non erit:

simul, illud quis est , qui dubitare debeat, contra damnatum c mortuum, pro

incolumi, vivo dicere quum illi , in quem dicitur, damnatio omne ignominiae periculum iam abstulerit, mors verbitiam doloris; huic autem , pro quo dicitur, n bil possit offensionis accedere sine acedi

18쪽

hissimo animi sensu ac dolore ' sine summo dedecore vitae ac turpitudines A

Gue , ut intelligatis, Cluentium non accusatorio animo , non ostentatione aliqua,

aut gloria adductum , sed netariis iniuriis

quotidianis insidiis, proposito ante oculos vitae periculo, nomen Oppianici detulisse paul longius exordium rei demonstrandae repetam : quod quaeso , Iudices , ne mo- leu patiamini. Urincipiis enim cognitis , multo facilius extrema intelligetis. V. A. Cluentius Avitus fuit, pater hu-3usce audiem, homo non sollim municipii Larinatis, ex quo erat, sed etiam regionis illius, Qvicinitatis, virtute , existimatione , nobilitate facit princeps Is quum esset mortuus , Sulla QPompeio consulibus, reliquit hunc anno XV tum grandem autem, nubilem filiam . quae brevi tempore post patris mortem nupsit A. Aurio Melino, consobrino suo, adolescenti in primis , ut tum habebatur , inter suos 'onesto nobili Ia Quum essent hae nuptiae plenae di- gnitatis , planae concordiae , repent est exorta mulieris importunae nefaria libido , non settim dedecore , Vertim etiam scelere convincta. Nam Sassia mater hujus Aviti mater enim a me , nomini causa , tametsi in hunc hostili odio & crudelitate est, mater, inquam , appellabitur ;

19쪽

neque umquam illa ita de suo scelere

immanitate audiet, ut naturae nomen amisetat: qu enim est ipsum nomen amantius indulgentiusque matemum, hoc illius m tris , quae multos am annos , c nunc quum maxim filium interfectum cupit singulare scelus, maiore odio dignum esse ducetis hea igitur mater Aviti, Meliniri lius adolescentis, generi sui, contra quam fas erat , amore captari prim , neque id ipsum diu , quoquo modo poterat, in illa cupiditate continebatur deinde ita flagrare coepit amentia , sic inflammata ferri libidine , ut eam non pudor , non pudicitia , non pietas , non macula familiae, non hominum fama, non filii dolor , non filiae moeror a cupiditate revocaret. I 3. Animum adolescentis , nondum consilio ac ratione firmatum, pellexit iis omnibus rebus , quibus illa aetas capi ac

deliniri potest : filia, quae non solum illo communi dolore muliebri in ejusmodi viri injuriis angeretur , sed nefarium matris pellicatum ferre non posset, de quo ne queri quidem sine scelere se posse arbitraretur, ceteros sui tanti mali ignaro mcupiebat in hujus amantissimi sui si manibus in gremio , moerore clavi

consenescebat.14. Ecce autem subitum divortis quod solatium malorum omnium so

20쪽

I ORATIO

debatur discedit a Melino Cluentia , ut

in tantis injurais, non invita , ut a Vir ,

non libenter Tum vero illa egregia , ac Praeclara mater, Palam exsultare Letitia ac triumphare gaudio coepit , victrix hae , non libidinis. Itasue diutius suspicionibus obscuris laedi ramam suam no-hiit lectum illum genialem , quem bie ni anth filiae suae nubenti straverat, in eadem domo sibi ornariin sterni , expulsa, atque exturbata filia, iubet nubit gen ro socrus , nullis auspicibus , nullis auctoribus , funestis ominibus.

VI. O mulieris scelus incredibile, cpraeter hanc unam , in omni vita ina

ditum libidinem egrenatam, Mindomitam o audaciam singularem l non timuisse , si miniis vim deorum , homia numque famam , at illam ipsam noctem facesque illas nuptiales' non limen euhiculi, non cubile filiae , non parietes denique ipsos , superiorum testes nuptiarum lPerfregit, ac prostravit onini cupiditato ac furore : vicit pudorem libido, timorem

audacia, rationem amentia.

i6. Tulit h. commune dedom simia

vae, cognationis, nominis .et vitar fili et augebatur autem eius molinia votidianis querimoniis, & assiduo sim Droris distatuit tamen nihil sita in tantia '-is ac tanto scelere matris , -

SEARCH

MENU NAVIGATION