장음표시 사용
31쪽
Dinea uxorem suam interrogavit, esse ne praegnans quae quum se esse respondisset ob ea petivit , ut , se mortuo apud Dineam, quae tum ei mulieri socrus erat, quoad pareret, habitaret, dilige tiamque adhiberet , ut id , quod conce-serat, servaret, ut salvum parere posset. taque ei testamento legat grandem pecuniam a filio, si qui natus esset ab secundo
herede nihil legat. 34. Quid de Oppianico suspicatus sit,
videtis : quid judicarit , obscurum non est. Nam quum ejus filium faceret heredem , eum tutorem liberis non adscripsit. Di Oppianicus fecerit, cognoscite utum Magium intelligatis long animo prospexisse morientem. Quae pecuniam heri legata erat a filio , si qui natus esset, eam praesentem Oppianicus non debitam mulieri solvit si haec solutio legatorum , & non merces abortionis appellanda est. Quo illa pretio accepto , multisque Praeterea muneribus, quae tum ex tabulis o pianici reeitabantur, spem illam, quam in
alvo commendatam a viro continebat ,
victa avaritia, sceleri oppiantela . . vita 33. Nilui posse iam ad hane ' '
tem addi videtur attendite es muller obtestatione' ' π hus ne domum qui
32쪽
viri mortem ipsi Oppianico nupsit et quae
nuptiae non diutumae herunt: erant enim non matrimonii digmtate, sed sceleris societate conjunctae.
XIII Quid illa eaedes Asinii Larinatis , adolereentis pecunios , quam claratum, recenti res v m omnium sermone celebrata Z Fuit Avilius quidam Larinas perdita nequitieti,, summa bestate , te quadam praeditus ad libidines adolesi
Centulorum excitandas accommodata: qui
ut se blanditiis & assentationibus in Asimi consuetudinem penitus immersit , Oppi nicus continubriperare coepit, hoc se Avblio , tamquam aliqua machina admota capere Asinii adolescentiam, ε fortunas ejus patrias expugnare posse. Ratio excogitata Larini est res translata Romam iniri enim id consilium facilitis in solitudisne , perfici rem ejusmodi commodius in turba posse arbitrati sunt Asinius cum Avilio Romam est prosemis. Hos est ris Oppianicus consecutus est. Iam ut omae vixerint, quibus conviviis, quibus flagitiis, quantis , quam profusis sumptibus, non mod conici , sed etiam conviva adjutore oppianico, longum est mihi dicere, praesertim ad alia propera ti. Exitum hujus assimulata familiaritatis cognoscite. 37. Quum esset adolescens apud mu-
33쪽
1ierculam quamdam, atque ibi pernoctaret , cibi diem posterum commoraretur e vilius , ut erat constitutum, binmutat se aegrotare,in testamentum facere velle. Oppianicus obsignatores ad eum , qui neque Asinium , neque Au lium nossent , adducit illum, Asinium appellat : ipse , testamento Asinii nomine obsignato , discedit Avilius illico convalescit Asinius autem brevi illo tempore , quasi in hortulos iret , in ar narias quasdam extra portam Esquilinam perductus, occiditur. 38. Qui quum unum iam Walterum diem desideraretur neque in iis locis ubi ex consuetudine quaerebatur , inven retur, Moppianicus in foro Larinatium dictitaret nuper sein suos amicos testamentum eius obsignasse liberti Asinii, de nonnulli amici, qubd eo die, quo postr mlim Asinius visus erat, Avilium cum eo fuisse,' a multis visum esse constabat , in eum invadunt, hominem ante . . de Q. Manili , qui tum erat triumrim constituunt. Atque ille continub nullo. te , nullo indice , recentis maleficii scientia perterritus , omnia, ut a me pli ant dicta sunt, exponit, Asiniumquis se , consilio Oppianici , intersect
39. Extrahitur domo latitans opp
34쪽
cus a Maniliora inde Avilius ex altera parte coram tenetur. Hic jam quid rei qua quaeriti. Manilium pleraque noratis: non ille honorem a pueritia, non studia virtutis , non ullum existimationis bonae .uctum umquam cogitarat sed ex et Ianti atque improbo scurra, in discordiis civitatis ad eam columnam , ad quam multorum saepe conviciis perductus erat, eum suffragiis populi pervenerat. Itaque rem cum Oppianico transigi : pecuniam ab eo accipit causam Musceptam , manifestam relinquit Atrium in Oppian ei causa crimen hoc Asinianum quum tesitibus multis , tum ver,indicio Avilii prohabatur in quo , inter allegatos, Oppi nici nomen primum esse constabat, Ius, de Vos miserum atque innocentem,so judicio circumventum esse dicitis.
XIV. Quid Daviam tuam, oppianice,
Dineam, cui tu es heres , pater tuus non
manifest necavit ad quam quum adduxisset medicum illum suum , - Ο-- tum , ε saepe victorem per quem intem secerat plurimoso mulier exclamat, se vire nullo modo Velle curari, quo curanis
sios omnes perdidisset. Tum repenthin
conitanum quemdam, L. Clodium,macopolam circumforaneum, qui Larinum venisset, aggreditur,
Η-S quadringentis , id quod il
35쪽
sturti est demonstratum, transigit. L. Clodius , qui properat et, cui sora multa re starent, simul atque introductus est, rem consecit prima potione mulierem fastu-
ait; neque postea Larini punctum est mari
I. Eadem haeminea testamentum faciente , quum tabulas me odisset Oppiaricus, qui gener ejus suisset, digito legata delevit: , quum id minis locis is cisset, post mortem ejus, ne situris coamgui posset , testamentum in alias tabulas aransscriptum signis aduherinis obsignavit. Mulia raetereo consulib: etenim yereor , ne haec ipsi mimitim muli osse videantur et vos tamen eum similem sui fuisse in ceteris quoque vitae partibus exis timare debebitis. Illum tabulas publicas Larini censerias oerupisse , decuriones
illimversi iudicaverunt: cum illosam nemorationem, nemo rem ullam contrahebat: nemo illum ex tam multis cognatis AEnibus tutorem umquam liberis suis scri-int nemo illum daturi nemo congresione , nemo sermone , nemo convivio num iudicabaea Omm aspernabantur,
36쪽
quam. aeensasset Avitus , Iudices . si id Iraeterinittere, salvo capite suo , poturia et Erat huic inimicus Oppianicus Perata sed tamen erat vitricus crudelis. ω ieissest mater ; attamen mater postrem. nihil tam remotum ab accusatione, quis Cluentius rac natura, c voluntate minstituta ratione vitae. Sed quum esset haee illi proposita conditio . ut aut aust pil. que aecus rei aut acerbὲ indignεque moreretur aecusare, quoquo modo posset, lim illo modo mori, maluit. Atque , ut haec ita in perspicere possitis, XPonam, Vobis oppianici facinus manifestis compertum, atque deprehensum ex quo simul utrumque , & huic accusarist, cilinium condemnari necessi fuisse , intelli-
v. Martiales quidam Larini appella. hantur, ininistri publici Martis, atque ei deo veteribus institutis , religionibusquaLarinatium consecrati quorum quum i iis magnus numerus esset, quumque item,
in in Sicilia permulti Venerei sunt, sic illi Latini in Martis familia numerarentur ordinent Oppianicus eos omnes , liberos esse, civesque Romanos coepit defendere Graviter id decuriones Larinatium, eun lique municipes tulerunt. Itaque ab Avato peti runt, ut eam causam sulciperet, P
luis que Misnderet. Avitus quum is h
37쪽
omni eiusmodi negotio removisset, tamen Pro loco , pro anticiuitate generis sui, pro eo , ub se non iis solum commodis ,
sed etiam suorum municipum , ceterorum que necessariorum natum esse arbitris , tur, tantae voluntati universorum Larin
tium deesse noluit. 44. Suscepta causa Romamque delata , magnae quotidie contentiones inter Avitum d Oppianicum ex utriusque studio desensionis excitabantur. Erat ipse immani , acerbaque natura inpianicus incendebat ejus amentiam infesta atque inimica filio mater Aviti magni autem illi sua interesse arbitrabantur , hunc a causa Martialium demovere Suberat etiam alia causa major , quae Oppianici , hominis
avarissimi atque audacissimi, mentem maxim commoVehat.
43. Nam Avitus usque ad illius iudieii
tempus nullum testamentum umquam fecerat neque enim legare eiusmodi matri poterat in animum inducere nequa testamento nomen omnino praetermittere parentis. Id quum Oppianicus sciret neque enim erat obscurum hintellii chat , ψito mortuo , bona Mus I nTad matrem esse ventura et quae ab Postea , aucta pecunia, maiore orbata filio , minore periculo tur et iisque his rebus uicens .
38쪽
stione Avitum 'men tollere cona
XII. Qin L. Fabricii, statreni, filem it x musicisio Aletrinamines inter se quum forma , tum a sumit's municiputri putem suomet
millimi in quibus ouantus splent Muam Pr Ne ripa s , quam sepium constans ,ra moderata vita nemo Vestram, ut me, Aut opini xat. His Fabriciis semper usus est micus similiarissuri . dam hoc se 'mnes, quantam vim habeat, gendas amicitias, studiorum ae m militudo. Quum illi ita iverent, tum quaestunt turpem esse arbitramum omnis is his fraus, omnes circumscripti'nfesque adolescentiurrentur , quumque essent vitii at proinate omnitas noti studio, . ad eorum sis miliaritatem multista annis Oppianicus applicarat. 47. Itaque tum sic statuit, peibricium Unam L. erat mortuus Avito comparare. Erat illo tempoma valetudine Avitu utebatumedico ignobili , sed spectato
Cleophanto; cujus servum Diogethficius ad venmum Avito danduisesio sollicitare epit Servus nedus, sed , ut ipsius Mesarari
39쪽
utque integer, sermonem Fabricii non est aspernatus et rem ad dominum detulit Cleophantu aut em eum Avito est locu intus Avitus autem statim cum M. Bebris senatore, familiarissimo suo, ommimic
vis qui qua fide, qua prudentia, qua disgnitate fitet , mei tinnie vos arbitror evplacuit , ut Diogenem Avhus emeret a Cleophanto,sub facigiis aut comprehe 'deretur re, ejus indiet , aut falsa esse co- 'gnosceretur. Ne multis Diogenes em tu et venenum diebus paucis multi virthoni quum ex occulto interve em 4emniaque obsignata, quae ad eam rem da hatur, in manibus eamandri , liberti Fa- Miciorum , deprehenditur.
X VII. Pro dii immortales Poppian
eum quisquam , his rebus cognitis , circumventum esse dicet Quis umquam audacior qui meentior quis apertior irriudicium adductus est Quod ingenium , quae saeuitas diuendi, quae a quoquam ex cogitata desensio, huic uni criniis potuit obsisteres simul & illust quis est, qui du-hitet, quin hac re comperta, manssestiquae deprehensu, aus obeunda mors Cluenti caut sustipienda eruatio fuerit ro Satis esse arbitror demonstrati Iudices, criminibus Meuiatum esse pianicum, ut honest ns ' L ll. potuerit. Cogn cite ita reuo
40쪽
tum esse illum, ut re semel alve nemupraejudicata , condemnatus in iudicium venerit. Nam Cluentius, Iudices, prim anomen ejus detulit, cujus in mananus v nenum deprehenderat et is erat Metus Fabriciorum, Scamander intem eo
silium judicii corrupti nulla subcio: --
plex in judicium causa, certa res, Verum erimen allatum est. Hic tum Fabricius, is,
de quo ana dixi, qui, liberto damnato sibi illud impendere periculum videret x, mitu cum Aletrinatibus vicinitatem ,
cum plerisque eorum magnum usum esse sciebat , nequentes eos ad mera mum adduxit. Qui quamquam de homine. sicut necesse erat, existimabant tamen , qud erat ex eodem municipio, suae dignitatis esse arbitrabantur , eum , quibus rebus possent , defenderes idque a me , ut facerem dc ut eausam Scamandri su ciperem, petebant in qua cause patroni omne periculum continebatur. Ego , que neque illis talibus viris, ac tam amamihus mei , rem possem ullam negare neque illud crimen tantum, ac tam man tam esse arbitrarer, sicut ne illi quidem ipsi, qui mihi tum illam causam commendaritare, arbitrabantur, pollicitus iis sum, me a
nia, auae vellent, esse iacturum