장음표시 사용
41쪽
homo in primis ingeniosus, an dicendo
exercitatus accusabat autem ille quidem Scamandrum verbis tribus, Henenum esse deprehensum omnia tela totius accusatio otiis in Oppianicum conjiciebantur aperi hatur caui insidiarum Fabriciorum familiaritas commemorabarur hominis vim , audacia proserebatur et denique omnis accusatio vari graviterque tractata , ad extremum manifesta veneni deprehensionei conclusa est.
r. Hic ego auum ad respondendum surrexi , qua cura di immortales qua sollicitudine animia quo timores Semper
equidem magno cum metu incipio dicere: quotiescumque dico , toties mihi videor in judicium venire, non insensi sollim , sed etiam virtutis , atque officii ; ne aut id profiteri videar , quod non possim implere , quod est impudentiae; aut id non efficere , quod possim, quod est aut perfidiae,
aut negligentiae tum ver ita sum pertur halus, ut omnia timerem si nihil dixissem , ne infantissimus si multa in eius.
modi causa dixissem, ne impudentissimus
XIX. Collegi me aliquando is ita
constitui, sortiter esse agendum Ea--ti, qua tum eram, solere laudi dari si in istis firmis causta hominuriis non defuissem it que μ'
42쪽
vi, si ornati ratione contendi, sic ad omnia confugi, ouantum ego assequi potui, reo media ac perfugis causarum, ut hoc , quod timidὲ dicam, conseeutus sim, ne quis ita causa patronum Misisse arbitraretur. a. Sed, ut quidquid ego apprehendo. ram, statim accusator extorquebat e mania hus. Si quaesieram, an inimicitiae Scama dro cum Avitori fitebatur, nullas fuisse:
sed Oppianteum, cujus ille minister bisset,
huic inimicissimum ruisse, atque esse dicebat. Sin autem illa egeram, nullum ad Scamandrum morte Aviti venturum em lamentum sitisse; concedebat sed ad ua rem Oppianici, hominis in uxoribus ne--ἀandis exercitati, omnia bona Aviti vem, tura esse dicebat. Quum illa desensione usus essem , quae in liuertinorum causis M. nestissima semper existimata est, Scaman .drum patrono esse prohatum fatebatura sed quaerebat, cui probatus esset ipse pa
3. Q m ego pluribus verbis in eo
commoratus essem, Scamandro factas insidias esse per Diogenem, constitutumquae inter eos de alia re fuisses ut medicamen-wm , non venenum Diogenes afferret rho cuivis usu venire posse : quaerebat, cur in ejusmodi locum tam abditum, Cur colus, cur cum obsignata pecunia venisset.
Denique hoc loco causa testibus , honesq
43쪽
Asimis hominibus, premebatur M. Be-hrius de suo consilio Diogenem emptum so praesente Scamandrum cum Uenen , Pecuniaque deprehensum esse dicebat P. Quintius Varus, homo summa religione νε summa auctoritate praeditus , de insi diis , Me fierent Avito , dc de sollicit tionem senis , recenti re , secum Cleophantum iaculum esse dicebat. Atque in illo Iudicio quum Scamandriam nos defendere videremuro, verbo illo reus erat, re quidem Vera , dc pericu lo in tota accusatione Oppianicus Neque id obscure fere hac, nec drisimulareii lo modo poterat aderat spequens , advocabat, omni studio gratiaque pugnabatupostrem , id quod maximo malo illi eau 1 suit, hoc ipso in loco AE si reus ipse a esset', sedebat. Oculi omium judicum:
non in Scamandrum , sed in Oppianicum,m,niiciebantur : timor elus, perturbatio suspensus inceriusque Vultus , crebra coloris mutatio , quae erant antea suspiciosa , Nec aperia ac ma festa facis ham. XX Quum m consilimnari oporteret, . quaesivit ab reo C.aunius Maesitor , ex lege illa Cornelia, quae tum erat, clam , an
palam, de se sententiam ferri ves et De Oppianici sententia responsiim est , ubdis Avita familiarem Iunium esse dicebat viam velle latri. tium est in consilium
44쪽
Omnibus sententiis, praeter unam, quam suam Staienus esse meebat , Scamander prima actione condemnatus est. Quis tum erat Fninium, qui Scamandix condemnato , non judicium de opplanteo factum esse arbitraretues quid est illa damnatione Iudicatum , nisi venenum id, quod Avito daretur , esse quaesitum quae ore tenuissima suspicio collata in Scamandram est, aut conferri potuit , ut is sis sponte necare voluisse Avitum putaretur
36. Atque hoc tum judicio facto ,
oppianico , re is existimatione , amalegera pronuntiatione, nondum Condemnatora tamen vitus oppianicum reum satim non fecit et voluit cognoscere utriun iudices in eos solos essem severi Guos venenum habuisse ipsos comperim sentri an etiam consilia , conscienti quae musmodi facinorum, supplicio dignas iudia carent. Itaque C. Fabricium , quem promter familiaritatem Oppianici conscium itili facinori fuisse arbitrabatur , reum λι--tim fecit; utque ei locus primus constitum xetur, propter causae conjunmonem, fe-- gravit. Hic tum Fabricius non modo actane meos vicinosin a eos, Aletrinatas. non adduxit, sed ipse iis neque defensor -- hus uti postea, neque Iaudatoribus pomito Rem enim integram hominis non ahen P, quamvis suspiciosam, defendere, humanM
45쪽
tatis esse putabamus iudicatam labefactare conari , impudentiae. Itaque tum ille , inopia' necesshate eoactus , in causa ejusmodi ad Cepasios fratres confugit homines industrios, atque eo animo, ut, quaecumqua dicendi potestas esset data ἱn honore, atque in beneficio ponerent. XXI. Iam noc quoque proph iniquissim comparatum est , ub in morbis corporis, ut quisque est oifficillimus, ita
medicus nobilissimus atque optimus qua ritur in pericuhs capitis, ut quaeque causa dissicillima est , ita deterrimus obscurissimusque patronus adhibetur. 38. Citatur reus agitur causa e paucis verbis accusat, ut de re iudicata an
tius. Incipit longo tali petito prooemio respondere major Cepasius. Prim attent auditur Mus oratio et erigebat animum iam demissiamin oppressum, oppianicus rgaudebat ipse Fabricius non intelligebat, animos iudicum, non illius eloquentia sed defensionis impudentia commoveri et posteaquam de re coepit dicere, ad ea,
quae erant in causa , addebat etiam ipse nova quaedam vulnera Hoc quamquam sedul faciebat . tamen interdum non de
sendere, sed praevaricari aecutitioni vid hatur Itaque quum allidissis se dicere putaret, 'uum illas vecta grammat ea
intimo artificio depissipata --ν - ,
46쪽
Iudices, hominum fortunas respieitae daestis variorique easus respicite C. Fabrieu sene-ρutem Quum hoc , Respieite , ornandae Orationis causa , saepe uixisset , respexit.
ipse a C. Fabricius a sabselliis , demisi, capit , discesserat Hic iudices ridere
stomachar at e acerb ferre Patronus causam sibi eripν ωse eetera derato 1 cro, Respicite, dices , non posta dicere dine quidquam sopitis est factum , quam ut illum arsequeretur, & collo obtorto. ad subsellia induceret , in reliqua posset, perorare tia tum Fabricius misi suo judicio, quod est gravissimum, deinde ie-gis ira sententus judicum est condem--
II Quid est, qubd jam de Oppiis
iaci causa plura dicamus h Apud eosae judices reus est factus , quum his inlotium praejudiciis iam damnatus esset, ab iisdem axuem judicibus , qui Fabiaaiorum damnatione d Oppianic judicarant , locus ex primus est constitutus et accusatus est αυ- minitas gravitamis, & iis, quati meM-viter dicta sum,in praetere muli , quin ego omnia nunc omittora accusetus es apud eos viri Scamandrum, ministrian oepianici, & Fabricium, consuunismaleficii condemnarant. εα triun per deos immiortales ma-.gis est mirandum, M. is condemnatus,
47쪽
ο , an Dd omnino respondere ausus: ' est Quid enim illi iudices sieme potu qmines qui si innocentes Fabricios condemnassent, tamen in oppianie sibi constare in superioinbus consentire judiciis debuerunt. An verb illa sua per Lipsi judi- ma rescinderent, quum ceteri soleant, imyidicando , ne ab aliorum judiciis discrepent, providere ira illi, qui Fabricii lia
Dertum via minister in maleficio fuerat; Patronum, quia conscius ondemnassent ipsum principem atque architectum sceleris absolverent is qui ceteros , nulloe praejudicis facto, tamen ex ipse causa condemnassent; hunc , Fem his condemna tum Jam acceperant, liberarent . I. Tum in illωjudicia senatoria, non selsa invidia, sed vexa atque insigni turpitudine notata , atque operta dedecorae infamia, defensioni locum nullum re liquissent. . Quid enim tandem ills judicestvesponderent, si quis ab iis quaereret Condemnastis Scamandrum , quo crimi-nes nempe quδd Avitum per servum medici, veneno necare voluissat Quid Avisti morte Scamande consequebatur ni inhil , sed administer erat Oppianici demnastis C. Fabricium quae ita iquum ipse familiarissim Oppianie
libertus autem ejus in male is desus essetacillum expertem FG.
48쪽
se non protrabatur. Si igitur ipsum opp-nteum , his suis audiciis condemnatum , seisissent, in tantam turpitudinam 3 'diciorum , quis tantam inconstaritiam inrum iudicatarum , quis tantam midinetis iudicum ferre potuisset Quod sp hoc detis, quod jam hac omni oratione Pat in factum est, illo iudicio reum comtemnari j praesertim ab isdem iudicibus , qui duo praesudicia fecissem, necesse isses simia illud videatis necesse est, nullam accuse in tori ausam esse potuisse , cur iudicium
XXIII. Gaero enim abs te, T. Atti j relictis jam ceteris argumentis omnibus νnum Fabricios quoque innocentes O demnatos existimes t num etiam illa aud Cia pecunia corrupta esse dicas ; quibus iudieiis alter a Staieno solo ab lutus est,. alter etiam ipse se condemnarit. Ag., is nocentes cujus maleficii Numquid pra se venenum quaesitum , qu Avitus ne staretur, objectum est i numquid aliud itastis iudiciis versatum est , praeter hastae insidias Avito ab Oppianico per Fabrineios factas i nihil , nihil, inquam , aliud. Iudices , reperietis. Exstat memoria sunt tabulae publieaeo redargue me , manentior oestium dicta secita : doce, iis illorum judiciis quid , praeter hoc ve--num oppianici , non mod in rima
49쪽
nis , sed m maledicti loco sit obiectum. 63.multa dici possunt , quare Ita necesse fuerit audieari, sed ego occurram exspectationi vestrae, Iudices. Νam, etsi aevobis sic audior, ut nun ram benignitis,
neque attentitis quemquam auditum putem tamen vocat me alio Iamdudum tacita Vestra exspectatio , quae mihi obloqui videtur Quid ergo' negasne, illies iudi
eium esse corruptum non nego sed ab hoc corruptum non esse confirmo A quo agitur est corruptum opinor , primum, si incertum suillet , quisnam exitus allium iudicii futurus esset , verisimilius tamen esset, eum potilis corrupisse, qui metui set, ne ipse condemnaretur, quam illum equi veritus esset, ne alter absolveretur
deinde, quum esset nemini dubium , quia isdicari necesse esset, eum cera minis , qui sibi aliqua ratione dissideret , qu meum , qui ommi ratione confideret postremb coth potitis illam , qui bis aput eos iudices flandis et , quam eum, urbis ausam iis probavisset. Unum quidem cert nemo erit tam iniquus lue 'tio , in mihi non concedat , si constreeorruptum illud esse judicium, aut ab A.
to aut ab Oppianico esse corruptum doceo hon ab Avito, Vinco ab Oppii
co si ostendo ab Oppianico , purgo Itum. Quare , etsi satis docui
50쪽
nullam hi corrumpendi suisse Deco is intelligitur , ab Oppianico esse eomaptum tamen de ilIo ipse separatim. -- 'gnoscite. XXIV. Atque ego illa nomargumem tabor , quae sent gravita vehementer Peunucorruptuo, qui in peraculo fueridi eum
qui metuerit Deum, qui spem salutis in aratione non habuerit eum, qui semper singulari fiterit audacia mula sunt musa
modi ve tim quum habeam rem non ει hiam, seisapertam atque manifestam, en meratio singulorum argumentorum non est necessaria.
6s. Dico, C. Iraio Staieno audaci pe
cuniam grandem. Statium Albim --co'
rumpendum judicium dedisse : num quis allegat appello , Oppianices te , T. Atti; quorum alter eisquentia damnati ne illam, alteriacis pietate deplorat: audete negare, ab Oppianico Statenori dici pectiniam datam negate, negate , in quam in eo loco: quid reticetis r At -- gare non potestis, quod repetaeas , quin confessi estis, quod abstulistis. Quo tanqdem igitur ore mentionem corruptiriumri facitis , Dum ab ista parte audet minis
niam ante iudicium datam, post auiseiunxere tam esse isteamini eos. Quonam igitur haec modis gustas a repetam paruo altius, rudices , εμ