장음표시 사용
281쪽
ἐκ et o DTων ων r: Ἀλων Γάγγελιων Vel . II. v. explicati. Cap. II. P. 44. vry αν ἔλθην V. ἔλ9οι, Olo Hoe, et praeter sid0ni codicum optimorum ni lite plurimorum. I/α 1 γέ τοι d, I V. δέ γε τοι dii, invitis codd. iam sententiam olim 3ν Optllatam ii On in in is elui repetit lir, quia polite intelligitur, luti rei sit. Ita lite se silent in loci laec est: Non satie in m et di enit, at id turri r te hodie adventi iri in OSSE Secundunt ea, quae iunt i nn et C. quan sita in id non pro certo a s sirna rini, im iis e ut m nim L iii a d Venerit. - Suniit m Atti cae promontorium in ea parte sit lim, lilae ad mare Aegeum et Cycladas insillas Spe Cint.
ibi quoque verborum scriptura Controversa est. Nimiri in recte iam ad tintios tranSsertur, quod antea de re dicebatur id ω απαγγελλον uri. i. e. ἐκ 'ου et o v rr. ilia edon. l. 61. C.
τρὶ ἀληθηί et λ; do ξιιμ ξ ιον lavra φεν. Quae ratio si iii di splicet, ei suadem iis codicis enseti lectionem Jγγελειὼν Otius prolin re, quam ἀγγελων ta nilunira Ilo S Semn e .Xt rmiun re. CAP. II. et i a x ἀγα μὴ ΝΟ - tissim formula, qua Utet, Bitti rGra seci honi omitiis All Ssn, minivo ipsi vel alii aliquid susciperent. Responde tint quod be-n e Verint, ii Od otium sp-lix fatis tu in sit scia v. vmpo'. P. 177. . liue yd. IV. 118. Itaque Socrates, nil die HS si hi niori seniliam esse, mort ct madeo non metuit, ut etiani tanquam holitim liquod appetendam arbitretur.
quia illud tab se vim et signi si
χορ εχπαί. V. Wytten bach ad Phaedon. p. 314 sq. et Bast. Appen d Epist. Crit. Praef. P. VII. Loco optativi ελθοι recepimus coniunctivum nam re alli-ritii line sententia quo di q
282쪽
XXVII. De particulis γε τοι hi, quae labent vini stirniandi cum
νος - Frρquens est ii usus verbi τεκμαι θεG9αι, quo in Onitur, iit et noto . . to intelligendum relinquatur. V. De re
pubi Ill. . 406. D. Org. P. 484. D. Phaedon. p. 108. A. Lysid. p. 204. E. Hippina ni Bi. p. 287. C. Eurip. Alce St. V.
heri solebant. v. His ni euci Odyss. IV. v. 12 sqq. XX. V. 82 91 Horatius Sutir. I. 10, 33. Qi ii ii ii s p o set ni Edri a m ni cet e mori S i s , Lum
ν καιριδ ινι per OP portune, ut sexcenties. Kινδυνευον, quod proprie est: in periculo versari peri clitari, sequente infinitivo ali 0rum verborum nepissime a scriptoribus Atticis ita ponitur, ut idem sit ii Od δοκεῖν, sicuti etiam veti. Granimatici interpretantur, de quilius v. ubi n-ken ad Tim. p. 159. alckenar ad Herod. V. 105. imirum Ortiis est usus loquendi ex genere tuo lani uti Plirnsis, tun Atticos imprimis constat valde delectatos esse. 'Eδόκ τίς ζε ι ν νζ τ ρ, Aoκεῖν est verbum proprium de visis et insomniis Euripid. Ipllig. Taur. v. 44. Ido U D Hrν o. Orest. v. 402. Ido Γ ἰδεῖν et ρεις
tur liinc fit, ut fere Hi mann specie pulchriores, grandiores,nugustiores litigantur nique dicantii r. itaque mulier illa, quae Socrati apparuit Vocatur καλὴ καὶ ιν ειδής, pulcitra et Ormo Sa, eademque suit m κα
candidis induta, luoniam Veteres spectris candidas sestes tribuebant de qua re V. intpP.
ad Plinii Epist. VII. T. λευκά idem quod Vl Πρά, h. e. candida Vide ad ii mani
283쪽
χωρὶς ιὸν et οὐ si ερ. I in correXit Ol si iis Libri 1oi quod ii reris iter conatum esse Hermanni in insiliit ivit m etiam pra 'positioni uligi asseverantem cons. cliae ser ad Gregor Cor. p. 39. Ma I. p. 566 Sq. Salmas nil Tertuli. De pallii p. 182. Versiculus, quem millier illa recitasse dicitur petitus est XIliad. X. 363. Sunt sero Verba Acti illis ilibus lyssi stell-dit se inittriis ali a me nil tolle
itaque apud Otia pruna scriptillii legitur κο ιην. Cicer de Divinat. I. 2b, ut, liti ius loci mentionem fiscit, Versiculi in Latino sic convertit: T seu tri a tis Philitae tempestas ne in locat it CPtor una aptissime Acti illis in patrinin redituri verba tribui intii Socrnii, item in patriam sua ni migrati tro, i. e. iii alteram tinni. Vita enim nihil alitii est nisi ore grinatio, et mors prosectio in seliorem patriani. v. Davis ad Cic. de divinat. l. 25. Hem stertius. ad Luci an T. L p 434. d. Rei tr. Gatnker nil litoliii l. II. 17. B. 's ni P.
Is ra. Deinde quod somnium dicitur ἐναργες iniselligitur illud
tam clarum et evidens, ut non opta sit coniectore alit laterprete. Tilm si εν ουν PS imo, im vero, a Gorg. p. 466.
A. E. Logr. l. p. 655. V. P. 728. . Euthydem. p. 304. E. Hipp. ni. p. 283. B. Xenoph. Me m. lil. 8, 4. Aristoph. Equiti. v. 13. 10. l. Cap. III. ἀλλ' co δαιμο
νιε - Uerbis a νίῆν, vel nunc, nun Sa laeua, quo seni pore scilicet ulti in vitae servati-d ne oblata est Occasio, indicatur Critonem antea frustra Socrηti per Sundere Collat una esse, ut sit ga saluti sit ne constiteret. Opli.
284쪽
o9α etc., id sic in brevius On-trBet una est, ut particula ἀλλά praeniittatur iis verbis, une explicatione in contine iit illius Aelitentiae, quae Opposita est rB cedentibus: δ ριία os φοοά oz ili quil, iis iit cuni Hir schigio I tetra pro oris res n-gBtur noli pus videt it r. His Vero explicatis superosi, iit de singulis di nnitis Et pri ilium quidem , ut supinoa ianin receptae sitie codicum lictoritate
dici iam est, tamen illicam uni dam grnvitate ni in het. Catiss3snu teli et Origines tui iis loque ii di
Vtinus, ea tali coni seniunt inll. l. tibi δ dii α si no et dictit in acci ita pro οὐ stv N DIEI iura, Ut Charm. p. 168. . ubi V. Ian. Nec vero negligenduest pnrticularii in us et is in uno eodentque Oratiotiis ni ΘΠ bro coli sociatio cuius ali lii OtPE empla collegit oechi ii iis Comnient ar ad Pindar. . l. P. II. p. 103. cons. Ros t. r. I. 134. 13. n. a. Praeterea tonen illim est iocolon esse iani niti-mnnia aliis ille nil infinitivunt ἀs ελῆ γαι resserendum, ii Od fieri vel propterea non potest, quod cυς, nil Squam illiid sic post Pr-blim do, sti illati tua, ne in hac quidem ii coluili in locum suun obtineret. Reliit illitur ergo , ut
ctamus, it ut Crito O iiii putandus sit ex mente Ortilla, qui ipsit in calumnitituri sint quod xeniis loquendi illii stravit tu a tim. I. 568. Sententia verborum at iii haec est Pr Betere etiam militis, qui me atque
285쪽
v. 1087. et qui plurima istius in Odi exempla colle it cliae serus Neleti Crit t. p. 55. C. αυτης do ξα. o-
κεῖν De linc loquendi ratione Matth. r. q. 450. . et g. 468.
ubi sallitur nuperus interpre S.
coniectura ornarii recepit dηλοι, id etiamsi primo adspectu verissimum videatur, tamen
non est necessarium. Neque vero indigemus is cheri ratione, qui frustra ex aliquot Theophrasti et Antonini locis, vel
salso intellectis vel temere Or- ruptis, demonstrare conatus est δ, in habere vim et significationem activam, ii idem sit illi Od λ λωικον. Et ni Iii Criptor per nacoluthi iam quandam passi, rntione ad elix aniis sest fetit. Nam Crito quum ad
scribendo: Tu νυνὶ παDόνἐα iluoli iam scilicρ νυν et νυνὶ trian si in m ii Oii inter articuli ini et
participium ni edi loco collOcentit r. ii Od certe praeposterum esse iii dicillita, ii quid gra ius dicanuis, Ex iis intelligo tur, qu a cludit m ad Pliae donem p. 88. A. et Politi c. p. 273.
ἴνα hoc τε ησαν De hoc constructionis ellere v. ad Sympos p. 181. n. Hermania ad Viger. p. 850. Selitent in Verborum haec est quo es sicere possent etiam bona n-xinia, id quod ion est iii eor lim potestate. καὶ , i , , μεγισταὶ Propter oppositionem nunc ἀγα- O praepositum rhetorica transpositione admissa. u non in
286쪽
liis Cohρtiis Vnrr. CCtt. P. 104. , Quis non Perspicit insiticia et super ne in esse verba καὶ καλιῶς αν ευμ ν δ quae vel in negligentis sinio scriptore θ prehendi doli phant ea in Platone seremus ' Nobis vero ea neutiquam rigida alit absurda vid pratur; nec illuc visa sunt aliis utpote ad perspicilitatem necessaria. Hoc itim dieit otpraeclare nobis i m g retur; in biremis ae-
tur, Sed ne uni quendam animi impetiim. Insta p. 45.
ad Viger. p. 824 coli clino feri et Pit Crit t. p. 66. sed γε post χρα ad dilum de ii Ov. Apollonius lov. in Bel kstri Λ nec dot t. l. p. 17. et 518. intendit vim interrogandi parti-elliae, Perinde ac si dicas is ii, si illi ni cliet ar et Rbes Orgi - πραγ/tra TV NMέχειν, molestiam alicui sa-Ces SP re, Sasepse dicuntur ii, qui aliis ni olesti sitiit accusando. Nam Πραγμπια simpliciter dici solent lites et contro Ver-S Rr . . in ip p. ad Aristoph. Phit. V. 20.
287쪽
quendi illustravit Valekenar. ad Herodot. IX. 1. ad Eurip. Hippolyt. v. 113. et He in dors. ad lieaetet. p. 441. De On
v. Matth. g. 296. Butina . . 138. . Ros t. q. 125.
v. ad Plia edon. p. 117. A. Rem p. I. 328. .
intelligitur ex iis, cur librarii iis τε in μή mutaverint.
288쪽
Cap. V. C. O labra σπευδε ς Iniuria te pli nn ciliti ex ven. a. correXit Teideta neque enim laec e Superiori irat pendent, sed ei praesentiam; ενθάδε autem indiente Os ih Pnis versari Delio eusti prono miliis Obro v. M a toti.
I. T1. et illi ingentem Xem plorum vim congessit olim e si iis Meleti Criti. p. 7 sq. Si nimias et Cebes Tliebanto Socrnti sumit inrissimi, in Pline done cum eo dis pittantes
intro dii cuntiar. Decii pauca illaedam iii Oris ni vitis rari ni Oriae
et uidns iit i. v. Menti O O-ruin etiam iniicitur Pliae dot . . 59. C. et Epistol. Platoni c. lli. Uterque Oti nulla scripsisse perilibetur sed tune lio die sub Cebetis nomine circilinfertur a bula vi dolia illa immerit si
κζ Scribendum erat at .aχου vulgari ntione. Sed quoniam
289쪽
υ δέ μοι δοκεές J sokkserus ex li luot codicibus δ' uoi . dedit: sed . ad Protagor. p. 341.
941. Matilii a g. 474. ivt- ninnia. g. 138. 1. . Ost. l. 123. 5. not. 8. Sustuli igitur in
Verbo o χεσθa indicatur vel celeritas actionis vel agentis impetus. Exempla loquuti otiis col-
σθαι P quae maxime animilo vitati convoniant. . Male Serranus, Tu autem mihi
290쪽
tivo, cui participium diunctumost, person ne indositi ita rita η ignificatio, de tua re monui nil
Qiiiiiii ii in δίκη sappissimo dieatii εἰς erat vel δεερχεο stat, do qua re vide praeter C a s xu-h n. listophra St. p. 157. et inni Bult m. In die ad Demostlie n. orat id in n. s. li. v. li id ni re et Retinni iubeat 7 εις οδος τῆς δίκης Et video is clierum,Sctile ternia clierum, ut t-mnianum eandem rationem vulgatae lectionis de senu strida iniisse Verba εἰς τὸ δικασrήριον autem, quae S clitet ea in gli erus delenda censuit, ne quem forte postlia osse lidant, etiam ubi caussa ipsa dicitur εἰςιεναι vel εἰςερχεσθαι, illiusmodi d-ditamen tu in ion iri usitatum St. Demost lien ad V Phormion. T. II p 912 2T: μεUoυσης γ)ς δίκης εἰς ενα εἰς et δικαsrζριον. Intelligitur vero h εις οδος τῆς δίκης, quum admittulitii aetor et ren nil caussam pud iudicemngendi ni Schoemniin et
Meier. De lito Att. p 705 sqq.
au in litam dii hilari Ot Prit, num scribend in sit 'ς εἰς i. 'pi', quod Olsio placitisse video, Prnes θri in quit id viri do etilii libris ii Oii malae Ilotae repereri sit. Dp ita re etiamsi nil sic iiiiiii 10 cernam, tamen istitis ἐξον id setii tutari lectionem ει ri te, . Praetere viri docti dubitaverunt, it Orsum ista ἐξ bi μὰ εἰς- ελθεῖν, resserenda et quomodo explicanda sint. Quorum alii suspicati sitiit respici ad illam ρ- gem quam Lysias p. 354. d. Reis k. Omnae morat, et ex quali cohat δεδtor δίκr ἔνεκα δρα
diis identi suga se subtrRhere alii ad iiytum liae referri malueriint, qui teste Libani T. I. p. 44. postquAlnacrii sationem instituisset pactis quibusdsm conditionibus in gratiam cum Socrate redire voluerit. Utii est, Libani certe narratio item fide indignam iudicamus, quum in caussi pilblicis accusatori, re ad ηgistratiis iam delata, cum adversario de iis Componen in gere non m plius licuisse exploratum habeBmus. v. Meter et Schoemann. l. c. p. 702. et qui reni doctissime exposuit. Hudi alch r.