장음표시 사용
1쪽
QUAM CONSENSU ET AUCTORITATE ΛΗΡLISSIMI ΡΗΙL0S0ΡΗ0RΓΗ 0RDΙΝΙΝΛLMA LITTERARUM UNIVERSI ΤΑ ΤΕ GRYPHIS WALDENSI SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES DIE XXVI MEΝSIS AUGUSTI ANNI MDCCCLXXVI
3쪽
Inquirenti mihi in lantes Di0nis Plutarchei id p0tissimum
mirum visum est, qu0d ei Viri d00ti, qui de epist0lis Plat0nieis disseruerunt, tam rar0 ad parde ad hanc Vitam respexerunt, cum ei qui accuratiuS hanc rem perserutatur null0m0d0 dubium videri p0ssit, quin ex hae vita aliquid lucis redundare p0ssit ad epist0las illas. Ae vero stabilita est mea sententia dissertati0ne, quae ip80 ill0 temp0re cum inquirerem in hane rem in lucem pr0diit, die0 Bactini scriptum elegans atque acutum: sede Di0nis Plutarchei lantibus, G0tting. 1874 , in qu0 eandem quam tum iam e0nceptam habui sententiam ex parte pr0908itam Vidi. Neque minuit interea sidueiam meam, qu0d Vidi eum, qui nuperrime hanc rem tradiavit, Hug0nem Mulierum a Baeh050 et me dissentire, cum in dis- Sertati0ne Sua, quae inscribitur: sede lautibus Ρlutaretii vitam Di0nis enarrantis, Ser. Hug0 Militer, GryphisW. 1876 patr0-
cinium suseiperet veteris illius sententiae a Baeh0s0 reiectae, Secundum quam Plutaretius ipsas ubique Plat0nis quae seruntur epist0las exseripsit. Imm0 etsi eum 0mnin0 11011 USUm esse ip80 00rum Volumine minime e0ntendam, tamen nunc qu0que ex ali0 p0tissimum lante, qui cum istis qu0dam m0d000haereret, hausisse eum ita cum Baeh0si0 arbitr0r, ut de rati0ne tantum, qua c0haeserit utrumque Scriptum, ab huius sententia reeedam. Tria enim sunt, quae Baeh0sius pr0bare studet: primum ea, quae epiSt0larum Ρlat0niearum vestigia apud Plutarchum
4쪽
prae se ferunt, n0n ex ip8is illis epist0lis fluxisse; deind011011 s0las has Plutarcheae narrati0nis partieulas inde 0riginem duxisse, Sed t0tam primam partem Vitae Di0uis praeterpr000mium se. 3-22) itemque extremam partem inde a c. 50); tertium fui880 hunc auct0rem eum, qui Una ex epist0lis Plat0nidis et Timaei hist0ria sua depr0mpserit et c0ngesserit. Quibus ex rebus equidem quamVis primae adstipuler, tamen alteram tertiamque sal Sam esse cense0, itaque de his p0tissimum 1108tra erit disputati0. Sed haud inutile videtur cau8as, qua prima pr0batur Sententia, hic breviter et ita retractare, ut quae Militeru8 00ntra eam pr0tulit adcuratius examinemus et quam levia illius argumenta Sint 08tendamus. Ha00 mihi praemittenda esse videntur: omnes illi Di0nis l0ei, qui epist0larum e0gnati0nem praer Se ferunt qu0s
et Baeh0sius h00 iam adcurate sederit et Militerianae dissertati0uis pgg. 20 28 his rebus repletae sint) in pri0ribus 22 Di0nis capitibus inveniuntur praeter du08, qui eXStantc. 52 et 54; de quibus quid sentiam infra explicab0, nund
dubium sit, quin Plutarchus inter h0s et ill0s l000s alt0rum u8urpaverit lantem, eum dic0 quem ipse appellat Timonidem, Di0nis c0mmilit0nem, qui de rebus in Stellia gestis litteras ad Speusippum dedit, e r. c. 31 et 35. Itaque de prima tantum parte hic Verba laetamus, quippe quae et l0ngi 0r Sit
5쪽
tamen l0eus ita c0mparatus e8t, ut nem0 inde c0neludere p0ssit pertinere haeo verba ad Di0ni S UX0rem, Sed re Vera aenigma est ille l0eus eis qui legunt. Qua de causa, cum statui nequeat Plutarchum ex c0mmentariiS eXperitim e88e, qu0 spectent haed epist0lae Verba, Sine dubi0 ali0 usus est lante, qui quamquam cum epist0lis 00haerebat tamen id, qu0d hae extremis tantumm0d0 digitis tangunt, aedurate et luculenter exp0suit. Ba0h0su8 qu0que pg. 23 l. l. c0ntendit
ab eis discedens eum sequitur Seript0rem, qui Π0n cum eiSc0ngruit; et ne putemus h00 casu laetum esse ipse addit ea quae m0do narraverit de reditu Plat0nis in patriam n0n valde cum seipsius Plat0nis Verbi8 c0ngruere τοιαυτην μεν
6쪽
quamquam Baeh0sius spg. 23) minus tribuit, inde tamen
l. l. ipsum Ρlat0nem nuntium de se ad Archytam misisse, taeet flutarchus; denique cum in epi8t0li8 eXStat προφασιν
τινα πρεσβειας πορισάμενοι - πεμπου ι τριακοντορον, Plutaretius narrat: πεμπουσι πρεσβιίαν και 'τ9ιακοντορον.
Qu0d argumentum gravi 8Simum Milllerus neglegentiusquam par est fg. 34 paucis verbis refutare c0natur his: sed ex ali0 ill0 lante qu0m statuit Baeh0sius) Drsan e0llectaneis nihil aliud hausit, nisi sub0llam de flat0ne pr0sciseente. Statuit igitur flutarchum 0mnibus eis l0eis, quibus alludit
7쪽
F0rtasse e0mm0ditatem han0 causam fuisse dixeris: at, quaeso, 110nn0 00mm0dius est lantem antea usitatum retinere quam n0vum adir03 Denique, licet Plutaretius h00 Deerit - qua in re sane minime sibi c0118tareti - num putas eum hanerem expre88is Verbis adn0taturum fuis803 Minimel Nam
primum hae re sibi ipsi 0bsuisset, deinde, si ita e0mm0ditati favebat, ut lantem sumet adhibitum hae 80la in re relinqueret,
Quibus rebus v0ri simile sit discrepantiam, quae in h00l000 inest, indidem suxisse unde cetera, quae ab epist0lis in hae libelli partu deelinant, nimirum ex ali0 qu0dam lante, qui quamquam cum epi8t0li8 00haerebat, tamen multis iu
sissimis disiunctissimisque l00is ea depr0menda Sint, quae pertinent ad Di0nis vitam, n0nnulla etiam bis in ep. III et VII) narrentur. Nam Plutarchum neglegenti0rem au0t0rem fui880, ut ait Militeriis, nem0 negabit; sed, Si quidem talem
Se praebet, cavendum est ne p0tius diligentissimum eum esse existimemiis, quippe qui e0 lante, quem antea VSurparat, relict0 adn0taverit ea, quae m0d0 retulerit, n011 Valde 00110inere eum ill0. Sed hae eausae 11011 0mnes Sunt, qua S pr0ferre licet. Et ex eis quidem, quae per Se Spectatae min0ris m0menti Sunt quam ut rem evineant, sed cum firmi0ribus c0 iunetae haud spernendae videntur, h00 tantum asser0 qu0d Verba,
8쪽
quae interp0nuntur inter ea, quae c0ngruunt cum epist0lis, tam arte cum eis q0pulantur ut integr0 flutaretii serm0ne ab 00 secerni vix queant. Nam Si ipse Plutaretius haed verba intexui880t, haec reS Valde mira eSSet, qHippe quae pr0rSUS abh0rreat ab eius ind0le ac rati0ne, qualem ex ceteris vitis ab 00 80riptis e0gnitam habemus. Ad illustrandam hanerem liceat mihi initium e. 16 eum epist0larum Verbis com-p0nere et ea diduetis litteris n0tare, quae adduntur apud Plutarchum. Plui. g. 16.
τυραννικον εὐωτα, μονος αξιῶν υπο IΠλατωνος αντερασθαι καὶ θαυμάζε0θαι μάλιστα et πο παντων,
πραγματα καὶ την τυραννίδα μη προτιμωντι τλὶν προς υίωνα φιλίαν τῆς πρὸς αυτον.
Quivis ni fall0r statim vid0bit haed additamenta qu0d
ad rati0110m 80rm0nis attinet flutarchum 11011 red0lere, ne dicam de rebus ipsis, velut de VerbiS ,,ετοιμος ὼν επιτρεπειντα πραγματα καὶ την τυραννίδα cuius rei ne minimum
9쪽
quidem vestigium in epist0lis exstat. Similiter de h00 l0e0 disserit Baeh0sius pg. 20. Sed gravi0r altera quae8ti0 est, quam Mulieri sententiae opp0nere lisset: nimirum Unde ea, quae ex epist0lis 110n1luxerunt quae permulta esse unusquisque Statim intelleget perlu8tran8 ea, quae e0llegerunt Baeh0sus et Mulierus)desumpta sint 8 Nam ha00 qu0que n0n ipsi Plutarch0 pr0qui dubi0 sed lanti alleui ab e0 adhibit0 0riginem debent. At, inquies, Milllerus ipse opini0nem Suam de ha0 re n0n celatn08: imm0 ha00 partim hist0ri0las esse, quas Plutaretius exH0lleetaneis suis hauserit, partim ex Timaei hist0ria Sicul0rum sumpta esse e0ntendit. Et hist0ri0las quidem pg. 33 statuit 08Se quae leguntur c. 7 de epuliS n0naginta dierum; c. 9
c. 21 de Thesta muliere. C0ntra quae Timae0 0riginem debeant pg. 16 Mi illerus 00mp08uit, et eausa8, cur huissalict0ri haec assignet, pg. 2 8qq. exp08uit, quaS tamen equidem null0 paet0 pr0babile8 0880 cen800. . Qua de re qHamquam hoc l000 min0ris est m0menti, Statim pauca Verba sacere mihi liedat, cum infra inde lustraturi simus. Causa enim quae et Mulierum et Baeh0sium, qui eandemiatu pr0tulit Sententiam, perm0Vit, haec e8t: permulta quae Plutarchus de Di0110 Di0nysiisque narrat eum eis c011Sentiunt, quae Nep08 in pri0ri parte vitae Di0nis etsi brevius mem0riae pr0dit, id qu0d nem0 quidem negare p0t08t. Nep0tem autem a Tima00 Sua Sumpsi880 inde c0ncludunt, qu0d bis eius n0men laudatur a Plutarcho in rebus, quas e0dem 1110d0 atque a C0rneli0 ab e0 narratas esse dissunt; primUm c. 6, 90Stquam tradita e8t res, de qua reapse uterque idem retulit:
10쪽
Nep0S 2. Interim in m0rbum indidit Di0ny8iu8. Qu0 cum graVi 0011sietaretur, quaesivit a medidis Di0n, quem ad m0dum Se haberet, simulque ab iis petiit, si Drte in mai0re e88et perieul0, ut sibi faterentur; nam velle se eum ill000ll0qui de partiendo regn0, qu0d 80r0ris suae fili08 ex ill0 nat08 pa tem regni putabat debere habere. Quae Ver0 Sequuntur, 11011 iam accurate c0nssinunt; nam cum Plutarchus distat: οἱ δε ἰατροὶ τῶ μελλοντι την αὐχην διαδεχεσθαι χαριζόμενοι καιρον οἱ παρεσχον, a Nep0te medieth00 11011 taeui88e, Sed Serm0nem ad Di0nysium filium retulissu diduntur. Sed haed diserepantia min0ris 1110menti et ea est, quae a Seript0re minu8 accurat0 faeile admitti p0tu0rit, et tota quae8li 0 ex in Sequentibus pendet, quae apud Nep0tem haed sunt: sequ0 ille Di0ny8. min.) c0mm0tu8, ne agendi esset Di0ni p0t08tas, patri 80p0rem medi008 dare e00git; h00 aeger sumpt0 80pitus diem 0biit 8Πpremum, ' quae verba optime ad anteeedentem narrati0nem quadrant eamque ex rerum Statu ad finem perdueunt. Ρlutarchi 00ntra narratio finita est, nihil superest qu0d praeterea ex8pediemu8, et quae addit ab had narrati0ne, ut quivis ex ipsis verbis intelleget, aliena sunt; dic0 haec: ista)ς δε Τίμαιος φ=ησι, καὶ φαρμακ0νυπνωτικον Κτουντι δοντες ἀφείλοντο την αἴσθησιν αυτου, θανατω συνάψαντες τον υπνον.
Quid igitur ex h00 J000. 00neludere p0ssumus 3 Nihili Nam id quidem lude elarius est minime totam flutarchi narrati0nem ex Timaei libr0 fluxisse, sed illam tantumm0d0