Epistolae Platonicae et Dionis vita Plutarchea quo modo cohaereant

11쪽

Tima00, 0riginem debere: at 11011 80lum Verb0rum ratione null0 m0d0 00gimur ut h00 Verbum premamus, Sed etiam Timaeus si utrumque tradidisset, 110nne mirum e880t, qu0d hie laudatur in media ea narrati0ne, quae ex historia eius

12쪽

qu0ntibus 110n invenimus silium iratum 0b patris necem p0ena e0s assedi880. Unde, quae80, tam aedurate hie interpres 80it, quid c0gitarint mediet γQuid qu0d ipse Baeh0sius pr0be seit etiam pr0bata eius explieati0ne 110ndum 0mnes dissiduitates e880 Sublatas, cum referat Timaeus ipsum Di0ny8ium mai0rem petii880 8090rema medidis, qua re cum mediet tum filius 0mni culpa privantur. Quam difficultatem ut t0lleret nullum aliud vidit remedium, quam ut Verba mutaret; at 00ngruentiam Serip-t0rum, ubi agitur de lantium investigati0ne, mutati0nibus esseere nimis temeraria minimeque pr0banda e8t rati0. Et Laarii quidem spg. 18 l. l.) 00niecturam νοσουντι pr0 αἰτουντ reidit et sequitur Meliteriun, qui Mnem08. VIII, pg. 75 pr0p0nit ut mutat0 0rdine verb0rum Scribatur: καὶ

13쪽

fuisse Timastum neque Plutareh0 in aliis rebus atque quae paueis illis verbis q0ntinentur, inde q0ncludere lidet. Imm0 contrariam p0tius rem: neutrum dic0 Timae0 Sua debere. At alter exstat l0eus, qu0 800undum Mulierum spg. 8 sq.) et Baeh0sium spg. 40 sq.) pr0batur Timaeum utriuSque eSSe auct0rem; nam pr0V0eat ad eius fidem Plutaretius et quae Nep08 narrat cum illius verbis e0nsentire diduntur. Agedum examinemus hunc l00um, qui est e. 14 ap. Plui. , ubi narratur Di0nysi0 iamiam irat0 et dissidenti epist0lam a Di 0110 ad Carthaginienses missam deditam esse. Quae Sequuntur cum Nep0tis verbis c0mp0namVS: Plui. 14.

βουλευσάμενος, ως φησι Τίμ α ιο ς, υπῆλ θε τον Zίωνα πεπλασμενίας διαλυσεσι καὶ μετρια σκηψάμενος διHλαττεσθαί τε φήσας, μονον τε

προς την θάλασσαν, εδειξε την Βαστολχὶν καὶ κατηγορησεν ῶς

Stupebis atque ex me quaeres, ubinam sit illa de qua Nep. 4.

sui daret 0pprimendi, na Venaei triremem dedit, qua C0rinthum deveheretur, 0Stendens se id utriusque facere caUSa, ne, cum inter Se timerent, alteruter alterum prae000Uparet.

14쪽

dixerim c0ngruentia γ Α0 ne eg0 quidem h00 80irem, nisi Baeh01ii et Mulieri scripta legissem; nam hi lude clarius

0stenderunt unam eandemque rem Utrumque pr0ferre, ni Siqu0d infeliei qu0dam ca8u laetum Sit, Ut C0rnelius nesciret, quid signi fidet v00ula ἀκάτιον , qua re id Serip8erit, qu0d apti88imum ei vi8um Sit, nempe se avem triremem. Deinde qu0d alter didit sequa C0rinthum deveheretur, alter ἐκθοῖναι πρ0ς την 'Iταλίαν Sedundum Mulierum nam Baeh0sius neSci0 qu0 caSu 00mmotus - de hae re pr0rsus taeet) nihil miri habet; nam serip8it, Si eum audimuS, TimaeuS: quamquam iusserit Di0nysius nautas in Italia Di0nem exp0nere, illum tamen C0rinthum dev00tum esse; sed, cum et flutarchusot C0rnelius brevitati studeret, laetum e8t ut alter pri0rem, alter p08teri0rem partem huius Sententiae omitteret. Quid qu0d Nep0s illam epist0lam a Di0ne ad Carthaginienses datam de qua ipsa qu0que re quin Timaeus tradiderit 110n dubium 08t, ut apparet e verb0rum rati0ne apud Plutaretium)ne un0 quidem Verb0 00mmem0rat 3 Tassent de hae re et Baeh0sius et Milli erus, at haud dubie uidem brevil0quentiae h00 tribuunt. Nihil san0 0st qu0d tali interpretandi rati0ne Π0n p088it pr0hari, quapr0pter Satis se ipsa refellere mihi videntur eiusm0di c0mmenta et artisistia. Tantum igitur abest ut illam ampleetamur Sententiam, ut ex his du0bus l0dis e0ncludere debeamus Timaeum Nep0ti

15쪽

illius eum alter0 lante c0n00rdabant, n0n erat eur eum laudaret. Erg0 Si reputamus in ceteris Plutaretii capitibus permulta cum Nep0te c0ngruere, h08 autem duos l000S, quibus laudatur Timaeu8, Π011 00ngruere, lassere Π0H P0SSumus quin statuamus neutrum Timaei libr0 118um esse.

Qua in re traetanda si Drtasse l0ngi0r sui inde habet

exeuSati0nem, qu0d, ut iam dixi, infra inde luerabimur. Quamquam h00 quidem l000 Drtasse min0ris ea est m0menti, eum nihil0 seeius statuendum Sit eaS parte8, quae cum Nep0te apud Plutaretium e0ngruunt, hist0ri00 alicui 0riginem debere, Sive The0p0mpus sive Eph0rus sive alius fuit. Qu0dsi statuere vellemus hui0 Dnti e08 assignand08 08Se l0008, qu0Spr0p0nit Mulierus, cetera partim ex epist0lis flat0nieis partim ex c0lleetaneis silie0 hist0ri0las) fluxisse, tamen 110nnulla restarent, Velut media parS c. 7, extrema pars e. 8 et p0Steri0r 0. 9, t0tum c. 10, p08teri0r pars c. 11; quae 0mnia neque ex epist0lis depr0mpta Sunt neque cum Nep0tis verbis e0ngruunt, ut tertius Statuendus esset Diis 110bis ign0tus, cui haest assignaremus. Quamquam autem re Vera talem suisse ipse infra 0stendam, tamen, ut ibidem Videbimus, nequaquam tam late patet eius ambitus. Ρ0rr0 hist0ri0lae, ut iam ad has n0s Vertamus, Si omnes quae neque apud Nep0tem leguntur neque in epi8t0lis exstant, ex Plutaretii e0llectaneis essent repetendae, t0tum exempli gratiae. 17 0 talibus c0nstaret hist0ri0lis. Nam quae Militeriis pg. 16 pr0lari ut 08tendat primam partem Timaeanam eSSe, nihili sunt. Praeterea 0mnia, quae e. 16-21 00ntinentur c0nglutinata essent ex hist0ri0lis et eis rebus, quas flutarchus ex 0pist0lis Ρlat0nieis hausit set eum suis ipsius verbis 00nitinxit: qu0d nem0, qui Plutaretissam cribensili rati0uemc0gnitam habet, eum sedisse putabit. Nam e0nstat 00mm0-

16쪽

dissimo dum in lantibu8 vitarum elegendis egisse et, qu0ad ullo m0d0 fieri p0tuerit, unum eundemque c0ntinenter ex

Denique Si 008 enumeramus lantes, qu08 Milllerus statuit, qui sunt Timaeus - aut p0tiu8, ut eg0 dem0nstrasse mihi Vide0r, alius qui8 rerum Seript0r, cuiu8 Verba bis ex Timaei hist0ria vel amplis dantur vel c0rriguntur - epi St0lae Plat0nis, ipsius Plutaretii Verba, hi St0ri0lae quae ex eius c0llectaneis fluxerunt, Drtasse etiam alii Script0res nempe in illis partibus, quas pg. 13 enumeraVi), Vehementer mirabimur qu0dΡlutare ius t0t et tam diversas res in unam c0ntinuam narrati0nem c0niunxit et ita quidem, ut m0d0 res inde, m0d0 aliunde petitae pr0serantHr: quippe quae reS pr0rSUS ab ind0le et rati0ne eius abh0rreat. Qu0d si veri est dissimile Plutaretium ipsas epist0las

exseripsi88e, quam Sententiam magiS amplectemur, quam eam, quae a Baeh0s0 Statuta est: nimirum usum esse flutarchum lante qu0dam, qui c0hae8erit cum epi8t0lis, unde n011 S0lumen Verba, quae epi8t0larum c0gnati0nem prae Se ferunt, Sed etiam 110nnulla ex ceteris quae legimus fluxerint 3 Cui si annuimus, tria expediuntur: primum lantium numerus qu08

adhibuit Ρlutarchus minuitur; deinde appar0t unde Sciat Plutarchus qu0 spectent verba XIIIae epist0lae, quae explicate. 21; denique qui laetum Sit intellegimus, ut relata re quae

quippe quae ei Viderentur τα Πλατωνος α1του, fideliSSimum et unice verum arbitratus esse lautem, nihil0minus c0mm0ditati indulgens eum sequeretur lantem, qu0 110n Singillaetantum et dispersae res c0ntinebantur, sed qui c0ntinuus erat, hac ipsa re c0mm0tus est ut 00 l000, ubi hune lantem

17쪽

ab illis diserepare animadvertebat, h00 110taret; ceteris Ver0l00is, ubi eius narrati0 item ab epist0lis dissert, discrimen sine dubi0 n0n intellexit. Sed de hae re infra adcuratius agemu8; nun0 quinam ille Diis fuerit et, qu0d 00dem pertinet, qu0ad flutaretius

ill0 usus sit, ante 0mnia indagemus. Nam duae statui p08Sunt rati0nes, quibus cum epist0lis c0haeserit: aut ille ex epist0lis, aut hae ex ill0 fluxerunt. Quarum Sententiarum utri adstipulemur nune quaeritur. Ac ver0 si 008 tantum respicimus l000S, qui sine ull0 dubi0 ex 00 lante fluxerunt, c0mplura iam de e0 autumare 90SSumuS: primum l00upleti0rem eum fuisse quam epist0las V. 8. pg. 6); deinde videmus hunc fontem 110n omnin0 cum eisdem c0ncinere, certe n0n e0 l000, ubi ipse flutaretius h00

adn0tat 0. 20), Drta880 aliis qu0que, quamquam hae de re firmum iudidium adhue ferri nequit; deniqHe 110nnulla aequ- ratius et magis perspicue relata in e0 exstiti880 quam in epist0lis ex c. 21 videmus. Quae si reputabimus in alteram abibimus sententiam, nempe suxisse epist0las ex ill0 lante, qu0 usus est Plutaretius. Nam - ut pr0bata Sit haec sententia - qu0d is lans l00upleti0r est, explicati0ne haud eget; aeque qu0d saepius discrepat ab epi8t0lis, lacile est explieatu: si quidem epist0larum Script0r vel seript0res - qui quin rhetores 110n minus fuerint quam ei, quibus cetera8 quaS habemus vir0rum clar0rum epist0las debemus, h0die nem0lare dubitat id semp0r ex ill0 lante c0ntinu0 Sumebant, qu0d labricandis epist0lis aptum erat et, ut ei qui verb0rumc0mptui atque ornatui student semper fere sudere s0lent, haud ita pr0br0 sibi vertebant si quid minus redie pr0serebant; qua re laetum est ut permulta 0mitterent, du0 Ρla-t0nis itinera e0nfunderent qu0niam ali0 atque ille Diis ordine

18쪽

utebantur), denique n0nnulla aliter traderent. Denique si talis qualem 110bis singimus rhet0r epist0larumque subridat0ream rem, quam legimu8 Plui. c. 21, apud audi0rem suum inveniebat, quid antiquiu8 habebat quam ut aenigma illud, qu0d Plat0 seripsi88e fertur, epi8t0lae Suae, quae Plat0nis 110111011 0stentabat, in8ereret 8 En explicati0nem harum rerum sadillimam et e0mm0dissimam pr0bata illa Sententia. Sed huic s0mni0 indulgere, quamvis arrideat, n0n priUSp088dmu8 quam alteram quae 0bstat sententiam eumque devicerimus, qui eius patr00inium fert, Baeh0sum. Nam illupg. 26 l. l. 00ntendit n0n 80lum ea8 partes, quibus aut ipsa epist0larum verba aut Sententiae vel Verba c0ntineantur, quae epist0larum ne0088itudinem prae Se ferunt, Sed t0tam primam partem Di0nis Ρlutarehel inde a d. 3 nam du0 pri0ra capita pr00emium ab ip80 auet0re additum exhibent) usque ade. 22 ex ill0 lante fluxisse. IIune autem lantem cuius auct0rem ide0, qu0d phil080phus Academi00rum feetae adseriptus fuisse Videtur, oci eademicum appellat) ita c0mparatum fuisse censet, ut ex Plat0nieis epist0lis 6t Timaei hist0ria, Drtasse etiam ex aliis lantibus sch. pg. 41 l. l.)Sua c0mp0Suerit, ad quae Ρlutaretius nihil addiderit nisi du0sill0s l0008, ubi Timaeus laudatur et 110nnullas narratiundulas

Qua ab sententia me ita dissentire, ut negem fluxisse liune lantem, quem Academissum appellat Baeh0sius, ex epist0lis, iam dixi; praeterea autem null0 paet0 persuadere mihi p088um 00haesisse hune lantem eum Tima00 vel p0tius cum e0 auct0re, quem Sequitur Nep08 X, 1-4, itaque ea S parteS, quae C0rnelianae narrati0nis similes sunt, itidem ex ill0 lant01luxisse. Qua re quae sint Baeh0si causae et quid e0ntra eas pr0ferri p0ssit iamiam Videamus.

19쪽

qHae Sequuntur, n0n fugiet te permultum interesse inter ieiunum et ine0mptum pri0ri S partis Serm0nem et eam Ver-b0rum multitudinem, qua 0bruimur in altera, quae e0118pirat eum epi8t0lis, ut dernimu8 in Verbi8 ως αυτος γεγραφε LIλατων

20쪽

et τραφεὶς γαρ ἐν ηθε; υπο τυραννω ταπεινοῖς καὶ βιουμὰν ανίσου καὶ καταφοβ0υ, θεραπειας δὲ νεοπλ0υτου καὶ τρυφλ ς απειροκαλου καὶ διαίτης ἐν ηδ0ναῖς καὶ πλεονεξίαις τιθεμενης το κειον ἐθας καὶ μεστὸς γεν0μενος e. q. S. Etiam quae Sequuntur c. 5 Verb0rum 00mptu n0n egent, 0D. 0υτεεφερεν ὁ τυραννος - ηχθετό τε ἀποδεχομενοις καὶ κηλουμένοι Q θυμιωθεὶς καὶ παροξυνθείς , itaque haec qu0que rhet0ri00 quem apellare v0lumus lanti attribuenda

Sunt 0h. Verba ἐθαυμασθη διαφεροντως, fidae Sunt apud Ne-p0tem ceter0qui summae brevitati Studentem: hunc SUSseXerunt, ut neminem unquam Graeca lingua l0quentem magis sint admirati ), 110 1110 minus initium c. 6 ieiunum est et eum Nep0tis verbis c0uspirat v. 8. pg. 83 praeter verba a Timae0 petita. At qu0 ieiuni 0r hie, 00 00mpli 0r et exp0liti0r insequens l00US est usque ad init. c. 9 Sint. 7, 30); nam e0haerere 908teri0rem partem c. 6 eum insequentibus inde patet, qu0d eadem res utr0que l000 00mmem0ratur 0. 6: παρε ιν εἰς