장음표시 사용
101쪽
cendi munus provocat. υτατι facetum sane hoc. Innatae pelles. te vesicae, si capitibus, ut fit. i ter ludendum a pueris incutiantur. bombum edunt: sed ad vera tonitrux ejusdem emo eriatque aranearum texta sunt catenis ferreis comparata. Memini tamen apud Oppianum me legisse de leonum per inflatos utres vena
fiandum, quod ipsi eripuerint, ruulum do, luoae: LMm daac volunatis venatoria cum dis Φει νααλ ατα rini capistrum ori sio im.
positum. praereptamque docendi publice facultatem Gregorius gravissime tulit. EcCarm. t. tum dein illis, quae de Amitaliae templo composuit, , acerbis questibus deplorat. Ergo nune in adversarios suos. qui ipsum malis inibus ad Episcopatus abdicationem compulerant. Satyrice i vehitur, eosque ad pro
102쪽
Aliud. Carm. IV. Rinitas, serva me obsecro. Itertimque clamo, Trinitas. Nam te dum praedio , invidiam memet implico. , leges, mensa. suggestus, throni, Et veri praeco dogmatis sermo testis est.
3 Qui hoc ξό& quid hoc Z aut unde fluens 'Dei mei pollentis, rivo spiritus ,
Populumque pulchre nutriens extraneum, Postilla diurimis tabefactiim corpus aufero Laboribus 8 vos speculores , Plaudite.
1o Et qui rigavit periit, & qui irrigati sunt. ii Quod si quid horum , Christe, reddes praemium, Da grande quid: sin minus, & hoc gratum erit.
Melesia Nisianzi Quomodo vero illum et quii sui lacte ac melle numerit, supra vidi
v. ae σκοπ.ἰJ multum sine discriminis est inter & ἐπισκοπους tam pravos illos &inimiem sibi Episci, pos aceruo hoc convitio noster peritiingit, quippe qui omnia ejus dictaneiaque specularentur, de indagarent Sic de
ro. Ti/νηχ' ec J hinc α cp.ri4 Episcopost illos appellat, e. primo, ut illic indicavimus:
passimque se nubis dicit, te cum mortuis comparat, ut paulo ante Carm. ii: ubi eosdem Episcopos vulturibus ccmfert ad cadaveris somtorem advolantibus. i x. Καὶ τῶ χαO J id est, - - α Era his ereremur & haec mihi grata erunt. quaecunq, dederis, utut tenuia . di infra v tum. Malim tamen in singulari legere, 6 τοῦ καί
Loquimini omnes: Mici vester stratur sermo cursu.
Nectite strophas : sit vestrum aranearum telis, Quidquid leve est , & vagabundum, innectere. Tonate pellibus, & lucernarum fulmina Jaculamini: cgo namque omnino obseravi vocem. ISatiate vosmet, o speculatores, tuque invidia Intus loquar , Deique mentem mstcriis
dis non invidesim. Ceterum de Salmonet invento. de devolutis in scena tonitribus, alias di. ndi locus erit. Par fulminum Lucernalium ratio est, at ue aeque extimescenda. Graeco. rum vetus amplum est: -' Mu in q, de iis . qui inani percellebantur me u , item --πη - πυιλου . de fulmine vano M imbo
ei in 7. O. λαλη J , --δAlludit ad veru, ilhid de Aspendio Citharista
dictum. qui a metia intus canere dicebatur: de quo Cicerol. t in Verrem c. xx : Atetie et ans
103쪽
104쪽
Conscribillabo, maculisque, & vagis sensibus Detersis repurgatum obvertam rationi speculum, Donec periectas recipiat intus imagines. Et hae latentii literae sunt. At si tu nolis, Mustis me loqui, Mens in gna, quid faciendum est emam , ἴφ' --. καὶ πλανώμιρα. Haec eo lubentius adscripti, quo minus a plericque hominibus ipsim etiam ad cognoscendum Deum viam cognitam esse video , quam n ster alibi erudite de vere exponit: nimirum. H. πιι, rara λ. πιαὶ ψο ν ' σῶμ α πικαρα ,κειν ' μη P.M--κιν - pini. Et hoc ex Platone. Illa Purgatio vero ab igne proficiscitur amoris divini, vitia animi dc corporis exurente. Plura adderem . ni crabrones metuerem. Notissima vero Egyptio rum, aliorumque omnium sacerdotum sunt in siluta. qui sacris Ec musteriis initiari cupientes variis modis, atque ritibus a vitae labibus repurgabant. Sic inter cetera σώφtari e λα- χαν', 'Mρι--πο- , is αφροῖσι - rena in λυμπις το ακολασαν . φιλ δενον ι οπι-- βας e. is a Mor: suos uis assue: ecit, quorum finis erat η τοῦ π - . - - τοῦ γνωσις , ut est apud Pi
tarchum de Iside re r. in initio. 9 Πρπις συι J Florentinus prior,1 o. E MM-J simulacra. imagines: an qui em θιculum pinumqua o
Res tibi responsor simili forma ate Aura et ut est apud Lucret. l. iv. Sie & Plutarchus& ειδώλα ab ει - εἰ να Apollinis commendat commentariolo de ta apud Delphin.
Aliud. Carm. VI. NEc me peccatum rapuit, nec ulla lex et 'A liberis, ac laboribus avulsit meis. Hoc novit conscia Trinitas , quam praedicavi populo ,
Scintillam ante absconsam rursus exsuscitans.
s Invidia hinc: & lingua alligata ab sapientibus Quid enim, mille, licet obnubilatus insuper Morbo dissicili, tantum excitasti: splendorem nominis Ergo ignorabas, quae nunc potestas ignorantium t Cognata tibus confidentia est id improbitas. 1 o Exsultata feliciter agite. Quin omnis impius In me lapides , in me sagittas inermum mittite. Altum jam hic silentium est. Gregorius abest longissime. Aliud.
Comicum. Sic di Pindarus Vib. Ode xi:
: o. o. J prior Florentinus. ω γε Hς, ut ad 6 reseratur: quod tamen minus probo.at. Βαλλ. J Vid not. ad Carmen prumum de lapidatione , v. 3ι. ec Carm. Jamb.
ita enim illic lei endum , pro .M. Sicut ec superius atra vulgat. edit. p. 73- edidimus.
105쪽
A-σα-MJ Arianis , & Apollinaristis. quos, ut iupra osterasum, ha uit infestissmos. Nisi potius de Epileopis invidis de ad.
versantibus accipiendum est . quia mox de invidiae παλαί μασιν agit. o. Γας θαλJ Detiari ac Diximus alibi. Gregorium valdequam in cibis abstinentem fuisse. Ec solo pane cum sale pro obibnio contentum. Haec vita tam austera non placuit Episcopis aliis: Echinc irae. Noster vero Carm. ad animam suam Anacreonteor Oi s φαγ- , ψ .
106쪽
Aliud. Carm. VII. ACcessi, veni, venio. Pavor me simul
Tenet & gaudium. Profunda exploro pectoris, Ecquid tibi debeam, mi Christe. Attamen venio Vexatum in vita animal, sed maxime abs Inimicis, amicis, collegis, adversariis. In tuas incidisse manus quanto satius, Quam hisce invidiae connictari cum praestigiis Bonae coete nil mihi jam superest spei. At pessimis hisce commori voluptas siet maxi ma. Io Valete, ventri servire, & vanis somniis Age intumescite. Sed breve erit hoc vobis gaudium. Et ego erroris hujus quondam sui particeps. Sed abeo. -
, εἰ παρ-. Ibid. Taciam.-J Vana di inani spem emA'. δε-ν. teriore, seu dignitatis, seu vitae, de morum: λ μ ν ου-ece. qui videri mavultis. quam esse honi. atque ita ubi & aquam illi. edi aliquando nonnihil ace-l insimnia potius quam rem veram repraesent
UOs muri, portae, claustra, vos me concludite. Ne quis subrepens vel sermo furra, vel vita . Mei quid mihi thesauri clam surripiat,
Aut vi tyrannus aperta austrat.
s Deus meus thesaurus est , & Dei timor, Et spes , meas mihi lavans molestias, Quae me immerentem non parum jam plurimae Et morsicarunt, & lacerabunt amplius: Ni tu quietem simila dehinc imperes. o Quamquam & gravia patiens , & plusquam gravia, Id unum metuo, multis ne peior nam malis. Superingesta namque sibi mala mentem selent laedere.
107쪽
ποι ψιμυ, rcc. Vide de Cedrenum de hoe templo in Historiar. Compendio. a T- ἐφλ πιπι-J aut egregie ego fallor, aut legendum est Gos: ut sit , ο λαις τ-- τλ
. E ,--.-J mortualibus, seu potius mortiferis Arianorum doctrinis, qui sis, Πώω, πορῶ σιJ Carmen hoe desiderium Gregorii testatur , quo templum , scupotius populum Anastasiae, a se velut conditum . prosequebatur. Atque id quidem tan. tum fuit . ut non modo interdiu, sed Ec noetii menti ejus obversiretur. Ergo egregium nostri exstat Carmen ix de in mnio, quo in eo templo sibi versatus filiisse videbatur, et sacris ibidem operatus, sermonem ad populum habuiL
108쪽
Ad Plebem Anastasse. Carm. IX. desidero, carissima , non diffitebor . te desidero:
Desidero te natorum ex me sermonum suboles,
O dilectae mihi plebs Anastasiae:
Quae mortuis jamdudum sermonibus commortuam Antiquam resuscitavit novis fidem rUnde mea velut scintilla prodiens oratio Ecclesias implevit omnes lumine. Quis tuam si ciem, quis meas sedes tenet pQuid ego ita orbus liberis ρ vivitnc proles, pater Tibi sit gloria. etiam si quid acciderit tristius. Fortasse proterviam in loquendo punis meam. Quis digne satis tuum, o Trinitas, consilium praedicet
Valente totam ferme occupaverant Constantinopolin. 7. Φωτι .d praetuli, quod in duobus erat Florentinis. φωτὶ τι l. iσωε -λα -J potest de aliter per imterrogationem accipi ; ita ut vertendum iit: semine , m-d tanto μm femore dominam visau dHenririm . m. piscitis r utitur enim noster hoc modo voce παρρησιας. Sic Carm. d. vita seras:
Aliud. Carm. X. T IDent Sionis viae, legis cultorem tuae Destis diebus desiderantes populum. πEt ipse lugeo non jam populum conspici Meos ad sermones confluentem, ut olim solebat Constantinopolis, & quidquid exterum Illic agitabat, quibus amica allucebat Trinitas.
Magnopere ingemisco.: & meam sorsan prolem Insultant alii, sermoneque illam probabili, Ata
109쪽
ώ δε--,... in e- Iterata haee sit lMia Episcoporum fui . qui per Ommi an iacit ipsum secundo fefellerunt ;primum Com
sie di Epit L x' ad Bosporium Coloniae Spist
stanti poli: dein mei aura, quum Eulalium illic Episcopum constituere vellet. quem ipsi probare videbantur , revera autem omni arte repellebant A. - φίλει , inquit. OFουσι τῆς ἐμῆς, ολ αδεεπῆ τε καὶ φίλm, λ- 'UM MP. L γ' κ . --, λοειν
110쪽
Io Abreptam auferunt. Redeat sed si robur mihi
Ut ante. Trinitas , tuum, & in te denuo r iam, Brevi ut hinc rursum recedant, faxo, serata
Aliud. Carm. XI. D ti, non latet me, fucus est famis mihi: Si jure, admittat vos, velim , audiatque Deus:
Sin autem inique , sic quoque audiat tamen. Neque enim vel sic vobis quidquam imprecabor mali. 3 At malis fractus malorum linem CXpero. Omnium quippe rerum sum satur praesentium, Census, inopiae, gaudii, molestiae, Fame , dedecoris, nost tum, & chari gregis. Jam capere gustum cupio rerum absentium.1o Audacter istud eloquar. & audias, rogo: '
Si, Christe, nil sum, quae tua est haec fictio ξSin chartis ipse sum tibi, cur tantis premor malis '
έα ἰρ α Apollinaristae scilicet Niniante τίλ ωα ιμ- Apolnam plebem inlisabant. de callidis sermoni. bus in sitam pertrahebant opinionem . seu -- resn: sie ut Episcopos quoque in Cappadocia passim crearent. Quibus Gregorius se oppinsuit, eorumque conatus per Cledonium m
Ibid. Caeli rica . J in lucta est, quum pes sibtrabitur, ec ua adversarius iv terram dejicitur. Qua de re vid. Fabrum de Re Athletica, & Mercurialem de arte Gumn alea 3. ν σμωή γε-.J deerat vox ultima in codice Viennensi, deestque in editi ne Lambecii , qui hoc ipsi in carmen in Bibli theca Caesarea publici juris secit. o,quod conjectura hae certa esset, addentam existimavi. s. v d M.
Invocatio , Carmine Heroico. Carm. XII. A Udi, Pater Christi: qui ciuicta inspicis,liaste meas preces Et stimulo tuo Cantum indulge Divinum. Ad secram nanique semitam vestigia dirigit - . Ille, qui ex se militum in visis cognovit neum,s Christumque mortalibus averruncum malorum regem alii generis aliquando misertus humani gravia pati Volente volens patre mutavit λrmam, Factus sue est Deus immortalis mortali omo, donec omnes: