장음표시 사용
234쪽
A . . . so, quo Cicero consul comitia consularia haberet, consules in annum proximuni designati sunt Decimus Silanus et L. Murena, repulsam autem tulit Serv. sulpta reconsultus Is ea re commotus anilutus Murenani aceusavit eum triinis subseriptoribus, M. Catone, Cn. Postumio, et seri Sulpicio adolescente. Murenam prima actione defendit . uorte aius, altera M. Crassus, tertia M. T. Cicero consul. In exoritio primum ait se Murenam, quem in comitiis consularibus diis commendavisset, nunc iudicibus commendare cap. r. Deinde respondet Catonis reprehensioni, qui negaverat rectum fuisse Ciceronem et consulem et legis de am hi tu latorem, et tam severe gesto consulatu causam M. Murenae attingere; docetque consulem designatum a consul rei publicae causa de-sendendum esse nec legis de ambitu lationem impedire, quominus bominem innoceorum perieulo liberet; cap. ,3 Dein loaecedit ad Ser. Sulpicii conquesilauem, qui in gravimine et acerbissime ses re dixerat, Ciceronem familiaritalis neeessitudinisque oblitum causam L. Murenae eontra se decindere; cui Cicero reponii, vibi ipsi consularum petenti a se defuisse, quod
esset aut ab amico, aut a graiioso, aut a consule postulandum. Nunc autem in ei contra salutem Murenae . nihil debere neo aequum esse, se consulem designatum quicum sibi vetus et magna amicitia sit, in eapitis dimicatione deserere cap. 4. Iam quum tres totius accusationis partes fuissent, quarum una in reprehensioue vita Murenae, altera tu contentione dignitatis,
235쪽
tertia in eriminibus angilius esset vermlar in prima parte diluenda orator primum occurrit Sulpicio, qui Asiam duretiae
obiecerat, quam docet Cicero ab eo non ad voluptate in et Iuxuriam expetitam esse , sed a militari lihore peragrata in , cap. 5 deinde Catoni, qui eum saltatorem appellaverat, quod inaledictum convitiatoris potius, quani accusatoris esse, uitiitque invitam Murenae vere dici posse ostenditur eup. 6.
Sequitur altera pars de contentione dignitatis. Nempe quia Sulpicius ipse sibi dignior eo utatu Mididatus visus erat, ut Murenam non sino obitu consulatum insipisci potuisse crederet Cicero ostendit in utroque parem esse dignitatem Moeris, integritatis, industriae eis linque omaolentorum, quibus sirutus aliquis ad eonsulatus petitionem aggredi possit, ut neque Murena dignitate a Sulpicio vinei potuerit, neque ille uno dignitate superari Itaque primum de utriusque genere ac, huitale, cap. 7, deinde de quaestura, tum de rebus post qua sturam gestis agit ubi ostendit Sulpicium iurisprudentiae laude,
IIurenam rei militaris gloria noruisse summam autem esse dignitatem ad consulatum obtinendum in iis qui militari laudo antecellant, deinde in dicendi lucultate iuris civilis scientiam quamvis utilem, tamen minus amplam et gratiosam esse cap.
i6. Et quoniam Sulpicius obiecerat, se in praeturae peti sone prioren esse renuntiatum, demonstratur ex eo non sequi, Sulpicium etiain priore taeo consulem fuisse desis iandum lapraeturae petitione Murenae duas res obsuisse, vehementer de idem in unam, quod quum aedilis non fuisset, munus h. e. ludos populo deberet, alteram, quod ii quos in provincia in legatione liberalitatis et virtutis suae restes habuerat, nondum provineia decessissent. Virumque ei in consulatu petendo multum
profuisse Naui munus in petitione praeturae desideratum, in praetura amplissimum populo dedisse, et L. Luculli exemitum, qui ad triumphum convenerat, eundem comitem L. Murenae praesto fuisse; ianc autem militum voluntatem in consule declarando mullum apud universum populum romanum auctoritatis habere cap. 7-is. In ipsa praetura serenda Murenae sortem
iuris dicundi, Sulpicio quaestionem peculatus obtigisse in illa mularem fuisse sueuitatem inuitorum sibi benivolentiam adiun- seudi Et quum post praeturam Sulpicius in provinciam ire noluerit, Murenam is regenda calii Dan ilsua multa bonas gratias eum optima existimatione attulisse cap. o. Postremo in consulatus petitione Sulpicio obfuisse , quod paene quotidio Diuitiae by o dile
236쪽
in accusationibus elat,orarit, quibus et populi opinionem a spe adipiscend wnsulatus averterit, et amicorum studia debilitarit, et impeditus sit, ne posset omnem euram, operam diligentiai
que in petitione ponere denique etiam idiorum animos OG senderit; cap. ai-G. Magnum vero ad Murenam praeserendum momenium amessime, quod quum homines Sulpinum remis Morem in petendo putarent, catilinam vero in petendo consularuspe et cupiditate inflammatum viderent, omnes, qui illam republica pinem depellero operint, ad Murenam se statimeontulerint; cap. aseas. Sequitur tertius locus de auibitus crimine, in quo quod sturnius dixeriit, per divisores a Murena ad suffragia obtinenda Pecunias distributas easque deprehensas fuisse Sulpicius filius, a L. Murenae privigno L. Natta equites ad prandium invitatos esse:
primum Cicero Murenae fortunam conqueritur, quod quum ex honoribus continuis similiae maiorumque suorum unimum
Me dere gradum dignitatis conatus sit, Veniret tu periculumne propter studium novae laudis etiam in Veteris fortunae di scrimen adducatur et quod praeter Sulpicium pauem, quem
non iniuria Murenae, sed lisnori, eontentio permoverat, occusetur a Cn. Postumio paterno amico, et vetere vicino ae ne eemario, deinde a Ser. Sulpieio, adolestente, filii sodali, a quo exspectandum esset, ut paternos amicos potius defenderet, piam
accusaret denique a Catone, qui quum nunquam a Murena alienus suisset, ea conditione in civitate natus esset, ut eius opes et ingenium praesidio multis etiam alienissimis, vix cuiquam inimico exitio esse deberent coP. T. Iam quae Cicero Postvntio et Sulpicio adoleseenti respondit ea omnia interciderunt. Superest ea pars, qua Catonem consili vi Cuius prisnum deprecatur auctoritatem, ne sorte reo noceat; cap. in Deindo mores eius laudat tum Stoicae pili is vitiae , cui Cato se addixerat, asperitatem ac duritiem sineis ridet, e p. 9-3i deinde qua Caio auulem, ad consimanduin ambitus erimen, restiat; ορ. M-36. Postremo urenam in consulatu retinendum esse docet, ob perieula a Catilinae reliquiis urbi imminentia, quae magis etiam , quam ipse eius
exercitus, timenda sint; cap. 37-39. In peroratione iudices hortatur, ut otio , ut paci, ut saluti, ut vitae civium consulant , eosque obsecrat ut Murenae benefici uin populi conservent, eumque reipublicae consulem reddant, simulque eum ita commendat, ut cupidissimum otii, stu-
237쪽
dimissilinum bimoroni, acerriuiiiiii emam aeditio ni sorti simum in bello, inimicissimum coniurationi Catilinariae fistur inesse spondeat miri . i. Murenam absolutum Me constat, et comidatum eum Silano onnos ii semisse; cs orati pro Flacco, cap. i. Ceterum bubei hae oratio plurimum sua iustis et artis. Nam illa contentio
Iurisconsuli cui Imperatore, et reprehensi iuris scientiae ad philosophiae Stoicae longe incundissima est, sed ita comparata, ut non posset magnopere aut Sulpici lim aut Catonem offendere,
quamquam Plutarchus comine in orat, Catonei, quuin ita disputaret Cicero , dixisse omnibus audie litibus ut ei at in isto genere in;ilrna itinii libertas i dii boni quam ridiculuin consuli in illai naus t e terutri iuvat de hae loca lillosophiae reprehensione audire, Cicero quid dixerit L. IV de in B. et M.
cap. 7: α Omnia peccata paria dicitis. Non ego iam ieeum ita loquar, Cato, ut iisdem his de rebus, quum L. Murenam 'oaeeumnis, de derem. Apud imperitos ium illa dicta sunt: aliquid etiam eoronae datum. Nunc agendum subtilius. Do a tisicio autem, quo Sulpicium et Catonem reprehendit, ita Quintilianus L. I, i , 68 sqq. - Plus est dissiculiatis, ubi ipsos,
contra quos dicimus, veremur offendere. Duae simul huiusmodi personae Ciceroni pro Murena dicen ι obstiterunt, M. Catonis et Serv. Stilpici Quam decenter lanien Sulpicio, quum
H Ι conta, si se virtutes, scientiam petendi consulatus ademi equid eui in aliud esset, quo se homo nobilis et iuris antistes victum magis terret pol vero rationem suae defensionis reddidit, quum se studuisse petitioni Sulpiei coiitra honore tu Murenas, non idem debere accusationi contra caput, dieeret' κm moti autem articulo miniam catonem p cuius naturam umine admiratus, non ipsius viso, sed stoicae seviae, qui busdam rebus duriorem Videri suetam volebat, ut inter eos non forensem contentionem, sed studiosam disputati iem credere ineidisse n. Haluta est hae orati minis No-- V. suo, POMCMuinariam seminutam. Disitias by
238쪽
Quae deprecatus a diis immortalibus sum, iudices, more institutoque maiorum, illo die, quo auspicato,
comitiis centuriatis, L. Murenam consulem renuntiavi, iit ea res mihi magistratilique meo poplito plebique romanae bene atque feliciter eveniret eadem
precor ab iisdem diis immortalibus ob eiusdem hominis consulatum una cum salute obtinendum, et ut vestrae mentes atque sententiae cum populi romani voluntatibus suffragiisque consentiant, eaque res in bis populoque romano . pacem , tranquillitatem, otium, concordiamque asserat. Quod si illa solemnis
comitiorum precatio consularibus auspiciis conse crata , tantam habet in se vim et religionem, quantam reipublicae dignitas postulat idem ego su in prin ius, ut iis quoque hominibus, quibus hic consulatus, me rogante, datus esset, ea res saeusie, elicitur, prospexeque eveniret. Quae quum ita sint, iudices, et
quum omnis deorum immortalium potestas aut translata sit ad vos, aut certe communicata vobiscum idem consul una vestrae fidei commendat, qui antea diis immortalibus commendavit ut eiusdem hominis voce
creatu i tomilia I. abebat consularia. Nas ostendit Gruchitis, lib. I de comitiis, consueviMe intue se comparare consules, aut certe sortiri uier habiturus esset eouitiis; non sem
Marogonte Non precante sed interrogatites ut quum diceret Rogo Mos, Quirιωs, velitisse L. Lici/uum
Murora m sensuum fer Quod populiis prob. t. vllogiorum ta- hellas serebat ita inscriptas V. R. id t. Vsi rogas duru
239쪽
romani cum vestra atque omnium civium salute tuea. tur. Et quoniam in hoc ossicio studium meae defensionis ab accusatoribus atque etiam ipsa susceptio causa reprehensa est antequam pro L. Murena dicere utituo, pro me ipso pauca dicam non quo mihi potior, hoc quidem in tempore, si ossicii mei, quam huiusce salutis defensio, sed ut meo facio vobis probato, maiore auctoritate ab huius honore,
sama, sortunisque omnibus, inimicorum impetus propulsare possim.
II. Et primum M. Catoni, vitam ad certam rationis normam dirigenti, et diligentissime perpendenti, menta ossiciorum omnium, de ossicio meo respondebo. Negat suisse rectum Cato, me et consulem, et legis
ambitus latorem, et iam severe gesto consulatu, camsam L. Murenae attingere cuius reprehensio me vehementer movet, non solum ut vobis, iudices, quibus maxime debeo, verum etiam ut ipsi Catoni, gravissimo
atque integerrimo viro, rationem secti mei probem. quo tandem, M. Cato, est aequius consulem d senili, quam a consule Quis mihi in republica potest aut debet esse coniunctior, quam is, cui respublica a me una traditur sustinenda, magnis meis laboribus et periculis sustentata Quod si in iis rebus repetendis, quae mancipi sunt, is periculum iudicii
Legis ambitio iam mi Ambitus et ambitio disserunt hoc, quod irior appellatio sit eriminis, Posterici tu-piditatis Ambitus autem committebatur. quum euigne quis per Dibiis appellaba populuin, et sullos. -- rogabat verum quum profusione et impiisaibus minis perii primm et sussissi mercede comparabat. ----ois di iniur, ei sese in ruis
esse. Periculum indita praesta- - γ re tit alienatio illa, et vendi
240쪽
PRO L. ΜvRENA, CAP. praestare debet, qui se nexu obligavit: profecto etiam rectius in iudicio consulis designati, is potissimum- consul, qui consulem declaravit, auctor beneficii Populi romani defensorque periculi esse debebit. Ac, 'si, ut nonnullis in civitatibus taxi solet, patronus huic causae publice comitineretur, is potissime honore assecto defensor daretur, qui eodem honore praeditus non minus afferret ad dicendunt auctorita. iis, quam facultatis. Quod si portu solventibus , ii,
qui iam in portum ex alto invehuntur, praecipere summo studio solent et tempestatum rationem, et
Praedonum, et locorum quod natura fert, ut eis eamus, i eadem pericula, quibus nos persincti sumus imp ediantur: quo tandem me animo esse oportet, prope iam ex magna iactatione terram videmtem, in hunc, cui video maximas reipublicae tempostates esse subeunda. Quare si est boni consultis, non solum videre, quid agatur, verum etiam providere, quid futurum sit ostendam alio loco, quantum salutis communis intersit, duos consules in republica Kalendis Ian. esse. Quod si ita est, non tam me os cium debuit ad hominis amici sextunas, quam respu'blica consulem ad communem salutem defendendam
vocare. damni patiatur. MAN. Res maneipidi tur quae abalimiari possunt. -que linia nexa et obligata fecit ad
evictionem praestandam. Haee diminhatur traditio nexu Vide Fabri sa-anestria II ax, et Salmas de modo usurari cap. 18. GRAR
et recepit Eru auctoribus Lamb.
Ex magna iaciatione terram riden-
ι- Allegorice loquitur de consulatu suo, qui Dimidia ianuariis proximis ire desinisti Aotos. a mimus i Silaevis, et alm-