M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 3

발행: 1827년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 로마

491쪽

ORATIO ederes; non modo non quererer, sed hunc, iis iudicobus editis, qui iesies iidem esse possent, absolutum putarem neque nunc mulio secus existimo. Quum enim has tribus edidisti ignotis in iudicibus uti malle, qtiam notis indicavisti sugisti sententiam legis; aequi. latem omne in reiecisti in tenebris, quam in luce, causum versali maluisti. Voltinia tribus ab hoc comrupta Terentinam habuerat venalem. Quid diceret apud Volsinienses, aut iribules suos iudices 7 immo vero tu quid diceres 'quem iudicem ex illis aut iacitum testem haberes, aut vero etiam excitares' Etenim, si reus tribus ederet, Vestiniam fortasse

Fugisti sententiam Mis Quia . quod lex iubebat. Don fecisti, ut iureum et smina, et in eoolnera Mammirum ederes vis.. niatiun testem' Habemus aestum

testem qui sola mente noti voce ussi, titiles e xcita inua autem , quum

cusatore tribuni di vellet, edere maueius dubitasset, aut etiam non

edidisset y quam ob evium ob eum quae mainsine ad edenduin impellered uimeti mutile non convenit sacvitatem, tine accusatoti .il .itur. imminutam in eo iugere. Facile ire pluitur ex iis, quae paulo auis vidimus e is italicium . si itis suisset, tribus ad iudicandum saltem duas

edere debuisse. Vbi nuue igitur illa, o qua eum Atiualibus suis Plaues

numerabatur, assidua in hoc sermove comes volt iniae Terentina Ilare ego.

quae tui v I Decurrere necesse est, non

Poteram non intelligere sed illud μι-- male in bub. t. et ubi coniectura consisteret, non reperiebam. Est enim rsuriensis ceteris etiam corruptior ex quo uno tribum Graevius sumpsit. Ernestus adscivit, quod id putarent sequentiabus onsentaneum, in quo tamen ipso, etiam ut tum erat locus, viri doetissimi sallebantur. Nam insperatam denique opem tulit tam depravato loco Bavaricus , in quo purus riuuinteger ita pereeribituriveraeiectionis reliquias tropriuuiniet, uti Lexe est, quod unus habet necessitate m

ae Dissitudinem. h. e. necessitudinem ac Mιctnιtatem. Illud caput est, quod

idem euin duobus aliis exhibet. -- quod si videre olim leuiuet ad

emendationein suisset profecto satis. Naui reliquutu. luui erat, cerae anteceden Postulabat ω --οῦ tu quo

492쪽

PRO CN. PLANCIO, CAP. 7 Plancius, propter necessitudinem, ac vicinitatem suam, non edidissetet Et si quaesitor huic edendus suisset, quem tandem potius, quam hunc C. Altam, quem habet, cui notissimus esse debet, quem vicinum, tribulam, gravissimum hominem iustissimumque, tabdisset cuius quidem aequitas, et . ea voluntas erga

nunc expicinando, e loeus praecI.tre

constitutus adiuvit. Quum Plancius competitores non suis sua invidia viseerii. ex x V tribulais quos tulerit, non est Ohscurum. Hi rumiri ceps Terentina certe sitit in qua fratiosi homines videntur suisse , qui alias aliquas conciliarint neque enim. ut ait, is inserue Hidum est, na Mere neerasuriis suis suam trium

uis sint, ne Par a iis munus in sua Pelationa respectent mutua tiare sunt ossicia non Petitorum modo, verum

itum umicorum, qui sui hin isolia, ause elique magnopere insam is Quam sibi eo Mum est, tam tribtim delige tu, e quem tulerit, docebo. Ipse vero Plancius et in sua

tribu, et in aliis erat ratios is, neque eredendus est Cisero igitur sive generatim loquitur, sive de ipso

Platicio semper silae designati magistratus tribui primas dat, secundas

mman, si Me sua. Me ea , quae maxime esse cutique eoniuncta tribus ederetur, Me recusandum. Hic

autem MMlo, si fecisses, ut Mise suam, et ab μοι --iasti Maederes. Quod cap. ιε, eas tribus, inquit, ιι quibus agitas necessitudiis ne hassiet Plancius, ideo fit, quod provistin Neutinam primum nomi- .morat, delude Vesuuiam, ubet .eremm tibi nasei quid e - de Mo

non excludit, veram etiam docet. qua de causa una post TerentinamVovinia nominetur ut nodo, sininui tritiis ab Oeo 'υρια Se itaque statuendum est, inanetum, si potvisset, Terentinam editi im sine olla d tibitatione suisse, quae Omnibus de causis erat sua quum autem alias haberetaeque re amicis,inisa, an ex iis vestiuiam sumpturiis sierit, cicer

nem certo scire non posse, Propterea Iortasse dixisses sermonem denique

de duabus tantum illis institui, quod rentur. Ex his porro aliquid me arbitror adiecisse ponderis ei disputationi, in quam ineidi e x , ubi iudices de sodalitiis trinis ex tribubus delecti videbantur. Praeespuum illud Nonne duas suae adiici debere putastis Vulgatam servavi, interrogandi signo tantum posito in clausula. TF. Et, si quaesitor Micedendus uisset

sis edidi ex Bava leo, iubente Gara- tono vulgo omittitur hine Paulo posta eodem avarico Amum retinui quod iam erat vulgatum Schuletius dedit Fraorum. Est omnino C. Alsius Flavus, de quo nonnulla dicentur ad p. D ex Graionis Tetriditatem Forsan legendum, cui

notissimus esse debet, quem habet υι- tim tributim Aut si serves urugarum, auctore mesti reponendum Et ea Doluntas erga Cn. Plo nuius

loci eius depravatio uix, α μα

493쪽

oRATio Cn. Planeti salutem , quam in sine ulla cupiditatis suspicione prae se seri, facile declarat, non fuisse si

giendum tribulem huic iudicem, cui quaesitorem ui-bulem exoptandum suisse videatis.

XVIII. Neque ego nunc consiliuia reprehendo tuum, quod non eas tribus, quibus hic maxime nouis exint..dideris sed a te doceo consilium non servatum s natus Etenim quis te tum audiret illorum aut quid

diceres sequestremne Plancium respuerent aures, nemo agnosceret repudiarent. An gratiosum illi libenter audiretita II os non timide confitere r. Noli enim putare, Laterensis, legibus istis, quas senatus de ambitu sancire voluerit, id esse actum, ut suffra- γέ- ut observantia, ut gratia tolleretur. Semper

fuerunt boni viri, qui apud tribules suos gratiosi esse vellen Neque vexo tam durus in plebem noster ordosuit, ut eam coli vivis modica liberiai noluerit: --

que hoc liberis nostris interdicendum est, ne obser ent tribules suos, ne diligant, ne conficere necessariis suis suam tribum possint, ne par ab iis murius in sua petitione respectent. Haec enim plena sunt ossicii, plena observantiae, sena etiam antiquitatis. Isto in genere

et stimus ipsi, quum ambitionis nostrae tempora postulabant, et Elarissimos viros esse vidimus, et hodie

494쪽

PRO CN. PLANCIO , CAP. a' 'iesse videmus quam plurimos gratiosos. Decurialio tribulium, descriptio populi suifragia largitione derim et severitatem senatus, et bonorum binnium vim ac dolorem excitarunt. Haec doce, haec profer, huc imcumbe, Laterensis, decuriasse Plancium, conscripsisse, sequestrem suisse, pronuntiasse, divisisse tum mirahor, te iis armis uti, quae tibi ex dabat noluisse. Tribulibus enim iudicibus, non Diodo severitatem illorum, si ista vera Sunt, sed ne vultus quide in serre possemus. Ianc tu rationem quum sugeris, quumque eos iudices habere nolueris, quorum in huius delicto tum scientia ceriissima, tum dolor gravissimus esse

debuerit quid apud hos dices, qui abs te tacitiis

quirunt, cur hoc sibi oneris imposueris, cur se potis simum delegeris, cur denique se divinare malueris,

quam OS, qui scirent, iudicare 7 XIX. Ego Plancium Laterensis, et ipsum gratiosum

esse dico, et habuisse in petitione multos cupidos sui gratiosos quos tu si sodales vocas, ossiciosam amicitiam nomine inquinas criminoso sies, quia r uos stini, accusandos putas, noli mirari, in id, quod tua dimitas postularit, repudiandis grati oram ambcitiis non esse assequutum. Iam ut ego doceo, gratiosum esse tribulibus Plancium, quod multis benigne fecerit, pro multis spoponderit, in operas plurimos patris auctoritate et gratia iiserit; quod denique omnibus ossiciis per se, per patrem, per maiores suos

ea per saetionem cogere. FER . Pronuntiasse' id est, proni-Pecuniarn. ID.

optimum putat aratonus, mir turis. que, Ernestium vi in vulgatae non Musisse. 6.

495쪽

on1Tio totam Atinatem praefecturam comprehenderit sic tu doce, sequestrem suisse, largitum esse conscripsisse, tribules decliviavisse. Quod si non potes noli tollere ex ordine nostro liberalitatem, noli in alelicium putare esse gratiam, noli observantiam sancire poena. Itaque haesitantem te in hoc sodalitiorum tribuario crimine, ad communem ambitus causam contulisti, in qua desinamus aliquando, si videtur, vulgari et pervagata declamatione contendere. Sic eniti tecum ago. Quam tibi comulodum est, nam tribum delige tu doce id, quod debes, Per quem equestrem, quo divisore corrupta sit. Ego , si id sacere Iaon potueris, quod, ut opinio mea seri, ne incipies quidem , per quem tulerit, docebo. Estne has vera contentio 7

placetne sic agi num possum magis pedem conseri e ut aiunt aut propius accedere Quid taces quid dissimulas quid tergiversaris Etiam atque etiam

insto atque urgeo, insector, posco, atque adeo flagito crimen quamcumque tribum, inquam , delegeris, qua in tulerit lancius , tu ostendito, si poteris , vitium ego, qua ratione tulerit, docebo nec erit haec

alia ratio Plancio ac tibi, Laterensis. Nam ut, quas tribus tu tulisti, si iam ex te requiram, possis, quin rum studio tuleris, explicare sic ego hoc contendo, me tibi ipsi adversario, cuiuscumque tribus rationem

Britanti non Poteris. GAR. Num Possum accedere' est Bav.

A tibi, Laurensis Ita reserim poposceris, redditurum. Noli obis ut honor poena γmne loeutionem Zis,MHingius in promulside critica eap. XXV pag. 8t, illiistravit exemplis. Λddendus est locus cap. 34, me idcirco mea legaexιαλ--uum, rarisae, quem ope risi, eo manis Arusiano, --

navimus. GABAT.

496쪽

. sed cur ego sic νγ quasi non comitiis iam superioribus sit Plancius designatus aedilis. Quae

comitia primum habere coepit consul, quum omnibus in rebus summa auctoritate, tum harum ipsarum Iegum ambitus auctor deinde habere coepit subito, praeter opinionem omnium ut ne si cogitasset quidem quispiam largiri, daretur spatium comparandi. Vocatae tribus latum suffragium; descriptae, renuntiatae longe plurimum valuit Plancius. Nulla largitionis nec suit, nee esse potuit suspicio. An tandem

una centuria praerogativa tantum habet auctoritatis, ut nemo unquam prior eam tulerit, Iu in renuntiatus

sit aut iis ipsis comitiis consul, aut certe in illum annum aedilem tu Plancium sectum esse miraris, in quo non exigua pars populi, sed universus populus voluntatem suam declararit cuius in honore non

ex Et sitit et avarie. probantibus Graevio et Garat. Vulgo ac Laterensi. quod venustior videbatur Ernestio.

sulum et Practorum . contra veterum

morem, subito et Praeter opinioliem omniiiiii habuit et comitia aediliuiti, idque in re nimidum ambitum: quilius vel tulercessioris, et o un-

rentur, alia deinde habuit, quibus creati sunt aediles. Em Doeri ad risum et Bavari diri

ιitae, quod robure videtur Glitat. Vide itine ait lici disseruii V. Cl. T. An tandem una emtiaria aedilem tu Plancium Iactiim esse miraris die Deum bune consiliun Garsionus opem oram et edd. vett. Sed praestat eius vi rha line referre: Haee nihil ad Phineium lis iunctio pertitiei legatus a vulsatani lectionem , cuIus neque centuriataeomilia suerunt ne ine consul tria, sed tributa et ii editi ei a ruam quod ea consul habuerit euius

propria potestas erat, neu inem po test, nisi imperitissimunt, sanere, qui eomitia nesciat ab iis, qui creandi

essent, magistratibus nomen arei pere. Quid est denique, aut ceris incillum muravn quum Planesus virisque -- initiis iam fuerit iv annum suum d signatus Patet omnities, disiunetio nem totam ad argunt enlationi πιο- τασι Pertinere. Ceterum vulgo siciemur An tandem ma eemuru -- quo renuntiat is inis tu uiuinis Wria oomitiis erans Maribus, aut eri iuilium annum aedilem Planetiam factum miraris. In codd. nonnullis non consularibus, sed mia legitur ii

dem autem in libris, aliisque praeterea veteribus editis, atque in Aldina. prononis tu post oedilem collocatur.

Cuius in honore non unius tribus

497쪽

linius iribus pari, sed comitia tota comitiis fuerint praerogatio Quo quidem empore, Laterensis, ri id

facere voluisses, aut si gravitatis esse putasses tuae, quod multi nobiles saepe secerunt, ut, quum minus valuissent suifragiis, quam putassent, postea prolatis comitiis, prosternerent se, et populo romano, fracto

, rit. Ernestriis praerogata de senilitlioe fiensi et iii ita tonore coin iliatariora te utrartula, quae Crassus cou

sui habuit sequentum iri us -- dem modo quasi praerogativam dederisi, quo tu comitiis centuriam praerogativam eterae fere seqii solent. Sed iuuerit hic transcribere, qu eud Macaratonus disputavit: Nuliam vero in lectione aut so pervius ita

sanani esse sententiam, recte Gradu.iuilieavit. Id quoniam apertu in est.

Pisui explanare. At ab Eruesto νυ- Mea ineonsideralem, rogata relatum est. Qui enim dubitet quin superiora omitia posterioribus sterivi

Praerogatu Z Nilii est autem praemissata suisse, is , quid ii Plancium contuleritit, trita iligatur quod Deit ex usu eommuni adimum ρ -- Murii. Nam omium maeroς--. ove quideli fortasse, verum ad rem apte dicuntur, quae idem Pri estiterint.

quod quae prima sortito rogata sit, tributis consiliis tribus iniseniurialis centuria, oine ut adserrent, Pignusque quodammodo, qui prior eam luterit, eandidato Centuria maerogati m est exigua Pars Populi, eui, purus uni, remis opponitur: est unιιιι tribus pars, ui tribus omnes.

hoe est tota comitia opponuntur, quae unius centuriae loco fuerunto uelo y inrogati . Ita oomitiis addere necesse non est, quam vocem libri optimi praeiernxilientes duo speetam Graevi, remit. Sed recte

addit Bituar aliique 'urnea et probat Eriti flug. N.in Secti tulit comitia Perspicuitatis eatis Duruiliantur. Quum

prioribui populas universus praerogativam Plaues dederit suae volu tatis, ut Cicero ipse loquitura Aetii verr. 3 secundis non ea trihus, quae prim rogata est, sed priora suerunt comis illa praerogativa. Est .ero in tribus semis, liboeauo,

Et si iri et Bavari praeterea tu quatuor Britanti et tu priore Veneto, W--

Non tin iis ιν ιλι Pars Argumen tum ui laribus adiunctis cium quia ab eodem eo ut eomitia illa bainia suemui qui e bubuerui posteriora ;tum quia eodem anno utraque hal, ita sunt; tum quia universus Populus,

nou illius exigit pars, qualia erat niuria praelogativa, pars unius

tribus, suam in Planciunt voluntatem declara τ erat suum illa sue ut impedita comitia. Itaque priora illa comitia suerant raerogata et quasi praero

498쪽

PRO CN. PLANCio, CAP. aianimo atque humili supplicarent: non dubito, quin omnis ad te conversum se verit multitudo. Nunquam enim nobilitas, integra praesertim atque innocens, a populo romano supplex repudiata est. Sed si tibi gravitas tua, et magnitudo animi, pluris suit, sicut esse debuit, quam aedilitas a noli, quum habeas id, quod malueris, desiderare id quod minoris putaris. Equidem primum ut honore dignus essem, maxime semper laboravi; secundo ut existimarer tertium

mihi sui illud, quod plerisque primum est, ipse

honos qui iis denique debet esse iucundus, quorum dignitati populus romanus testimonium, non beneficium ambitioni dedit. XXI. Quaeris etiam, Laterensis, quid imaginibus tuis, quid ornatissimo atque optimo viro, patri tuo respondeas mortuo. Noli ista meditari atque illud eave potius, ne tua ista querela dolorque nimius ab illis sapientissimis viris reprehendatur. Vidit enim Pater tuus, Appium Claudium, nobilissimum hominem, vivo patre suo, potentissimo et esurissimo cive,

C. Claudio, aedilem non esse factum, et eundem sino repulsa factum esse consulem vidit, hominem si hi maxime Coniunctum, egregium virum, L. Volcatium; vidit, M. Pisonem ista in aedilitate ostensiuncula acce-

Omnis ad te o Mersura se Peril

Garat memorati. Iste vero ut locu- rami auctoritatem adstrneret, loca auctorum conge t nemiis Caesaris

Gellios, ill a. a. deinde ad eum

ita leuitii in cod. Baesistino Adde Lucret IV, 3t, uae retrorsum reint,

499쪽

ORATIOpta, summos a populo romano esse laniores adeptos. Avus vero tuus, et P. Nasicae, tibi aediliciam pra dicaret repulsam, quo cive neminem ego statuo in hac republica sortiorem et C. Marii, qui duabus

aedilitatibus repulsus septies consul est sactus et L Caesaris, Cn. Octavii , M. Tullii: quos omnes scimus aedilitate praeteritos, consules esse factos. Sed

quid ego aedilicias repulsas colligo quae saepe eiu modi habitae sunt, ut iis, qui praeteriti essent, benigne a populo Actum videretur. Tribunus militum, L. Philippus, summa nobilitate et eloquentia, qua

stor C. Caelius, clarissimus ac sortissimus adolescens, teibuni plebis P. Rutilius Rufus, C. Fimbria, C. Cassius, Cn. Orestes facti non Sunt quos tamen omnes consules actos scimus esse. Quae tibi ultro pater,

et maiores tui, non consolandi tui gratia, dicerent, neque vero, quo te liberarent aliqua culpa, quam tu

vexeris, ne a te suscepta videatur sed ut te ad cum sum istum tenendum, quem a prima aetate suscepisti, cohortarentur. Nihil est enim, mihi crede, Laterensis, de te detractum Hetractum dico si mehercules vere, luod accidit, interpretari velis est aliquid etiam de virtute significatum tua. Noli enim existimare, non

magnum quendam motum fuisse illius petitionis tuae.

r. bu aedilitatibus quas alia risuri. Loptime; nam uirilisque,

curuli scilicet ac plebeia reputiana C. Mari tua tulisse constat. Ceteri .auribus aeutatviis a emis repulsis. Si vera est lectiorisuriensis, Me is arbitror Maeonium ex o -- pa ticipii exomus deiciis remisti ver-Lerunt in multis spolite tandem profluit aedilιιatis. I TP. Dicere u - ιι te ἐιberarent cohorrui rur Vulso quo te libemue hortemur. Correxit Ernestius.

Non magnum umidam ορ- fuisse illiu miti inmine Loquitur

de pelitione tribunatusci quem quum petei et Litterensis, et eodem lemmis Caesar legem agrariam erret, re-

Haimuitibus nobilibus suumque -- liqui eandidati in legem tuam a se

ri hin iurassent Laterensis destitit a Petilioue sua, ne iuraret. Aucior Cie.

500쪽

PRO CN. PLANCio, CAP. a 497 qua, ne aliquid iurares, destitisti. Denuntiasti, homo adolescens, quid de summa republica sentires. Fortius tu quidem, quam nonnulli defuncti honoribus, sed aperti iis quam vel ambitionis , vel aetatis tune ratio postillabat. Qua in Obret in dissentiente populo noli putare, nullos suisse, quorum animos tuus ille sortis animus ostenderet qui te incautum sertasse nunc tu Ioco demovere potueriint, Providentem autem et praecaventem nunquam certe movebunt. XXII. An te illa argumenta duxerunt: subitabitis. inquit, quin coitio facta sit, quum tribus plerasque eum Plotio tulerit Plancius is An una fieri potuerunt, si una tribus non tulissentye At nonnullas punctispaene

totidem is Quippe quum iam facti prope superioribus comitiis Mesaratique venissent. Quamquam ne id quidem suspieionem coitionis habuerit. Neque enim

unquam maiores nostri sortitionem constituissent ii diliciam, nisi viderent accidere posse, ut competito-xes Parcs suilhagiis essent. Et ais, prioribus coinitiis

De summa republiea Sie Graeτ e eod. Eis Vulgo te summa rer/rublicae. Ernestius illud recepit, etsi hoc Iu

que eis distur. Ib in dentem aurem' iis reserti

ex Bavarico et uuo Britanu.;hoc etiam receperat Lambin. nemini hucusque Probatum Vulgo nis inepte; hoc enim iam inest in reo otio vero anilinois requirit aut . 6.--burit Eru coni. -- . Duxerant Ad Plancium accusandum. FER Dubito bitis Garnionus seribendum Mose dubitati ex Bavarico, lasque

pluriuiis T. Cestio Hoe erat erimen ambitus , coirent candidati in corrumiis udis

Ihibus plerasque suuin i lerae lite tribus dixerint aediles l luuci uin et Piosum noti autem vetitaneiuni et L semeinj vel Plotium et Giurensem. ID. Quin e quum litterPrinxi νο aqvirm Ponitur enim ii absolute.

dii est hominis adVersarii obiectionem concedenti mnissem) Ad posteriora comitia.

Sortitionem eonstituissent aedit elanm Duo ereabantur aediles eurules. Fieri tamen poteriit, et ut Pi iram, quam duo peterent, et ut plures eliuin pares suffri giis event. duo si accideret, mi sti ini sui , a inuioribus,

SEARCH

MENU NAVIGATION