M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 3

521쪽

-rissime facere potes L. Racilii, sortissimi et in viniissili, viri, divina in me merita commem . cui quidem ego, sicuti Plancio, nunquam dissimi

lavi me plurimum debere, semperque prae messeram. Nullas en ii sibi ille neque contentiones, neque inlinicitias Dei tuo vitae illinicationes, nec pro re publica nec pro ine defugiendas putavit. tque utinam , quam ego sum in illum gratus, tam licuisset per hominum

vim ei iniuriam ci gratiam reserri Sed si non eadem contendit in tribunatu Plancius, existimare debes, non huic voluntatem defuisse, sed me, quum tantum iam Plancio deberem, Bacilii beneficiis suisse contem

Cis. X is Ma - -- --m iuim Homo eie. Extenuaturiis me itam Planeti quae intulime in M. iiiiiiiiii videretur de L. etiam Racilio quaedam Latererinis commetri Wiverni, qui inagis aditimento Ciceroni fuisse videatur, quum Plancius in tribunatu suo nou tantopere Ait pro eiusdem restitutione connisus. Ne hoc tur ei deesset ad grationi constetur, avium promptissinio et in ne mi uni erga restitutionem si in suisse. sed quoniam omnia per Racilium videbantis impleia, non expetisse se dicit, ut etiam ille ex superfluo laboraret qui latillim si hi in iliae tura Macedonicitimiestitisset. Exstat autem Libellus eius leti Ciceronis, qui ita iiiscribitur EDICTUM LUClI RACILII

Sicim Plancio Hoe cum Lambin. verius pniat Garaiouus Vula sunt mutetiisset Signifiea Racilium popilii iudicio uiu,te damnatum.

rim Eouisset, per hominum Mim et oi mn, e minium referri ita

ι Io romano ei gratiam efferre id inmprobat Bavaricus, iii habet ρον ser ei gratiam res se ii aedilitate mam

danda, aut forta se praetura. T P.

Et iniuriam Qua scilicet damu tum Raedium significat. Oilii Mis seu Di I, sentemum a Planci eoues. Raetitiis in trihunatu siti non autem quo anno Cicero iapatriam rediit ut Maius adsimini, eo fortasse de pius , quod tribuni ple-

hi inritium situm non a ali uilis Iariunt iis, ut ceteri magistrἐiciis veruin

ab A. D. iv Idus D embres incipiebant: nos etenim ex Tumi restimonionnuum DCXCVII tu editione nostra

posuimus i lii lippo, et Marcellino C R. testue liliis in Cicerotiis historia Flibricius: quo quidem anno, ut modo diximus. P. Clodivi eonfiat aedii iniciti gessisse. Hic itaqtie turbulentus aedilix, sive in concione sive Peredietilii Racilium Ciceronis proPugnatorein et Ciceronem ipsum insectatus eas videtur eui quun cin

522쪽

ium. An vero putas, liniices idcirco minus miscea ancimus, quod me esse gratum crimineris 2 An, quum Patres conscripti illo senatusconsulto, quod in monumento Marii sivitum est, quo mea salus omnibus est gentibus commendata , uni Cn. Plancio gratias egerint inus enim sui de magistratibus defensor salutis meae, cui senatus pro me gratias agenda Putavit , et ego a me reserendam gratiam non putemet Atqui, haec quum rides, quo me tandem in te animo initas esse, Laterensi, ullum esse tantum periculum, tantum laborem, tantam contentionem, quam ego non

modo pro salute tua, sed etiam pro dignitate desug

etionern P. Cloclii. Illo S. C. quod in monumento etc. In templa scili t Honoris et Virtutis, in quo actum primum videtur de restitutione eo per edictum onomine prives o modere non posset, L. Menio tribuno. iracum ipse eompellarua

fuerat, edictum composuit acer hiim M vehemens, ut solebat . in Clodi irin,

euius Cicero seripti auctor ab omnibus as isseerretur. Nuit enim edicta Proim magistramum, quibus in diseaeusione ad conviei si ei te abutebantur ri multis exemplo sint Ariau- Dinia illa Bibuli eousulis in Cn. M um, iustiue Uesos edicta Ilia Aiue is, o, ar, et apud Plutari in Pomp. cap. 48. Quinctius vero Atticus consul . tιOd edicta in Po ι- iam pro Uespasiano magnisci, Wοι-- δαπιπι πιι Alium iecerat, poeuas Vistillanis dedit, ut ex Taesio III istori. 3, morem ilium eum

republica exstinctum non fuisse sein-mus. Quod ait in inMeetionem P.

Clodii explieuntis est, siquidem Cicero de niore scripserit, in P. Clo----ἀ-- eurulem. Ita Sclioli.isi. anonymus, sive hic ipse sit, sive alius, ad Lact. in Verr. c. to inνm lio ad Me tam e inuem designatum,

quem ibi orator ad hi e. o.

Quum Patres inriserimi eterinio hae vestia iis eodiei Bavarie edidi,

monente tiaratorio, qui animadvertit, c. C. Dctum esse P. R. abacimini-

hus imperitis, et hanc notam expli iam sui e per pol o romunio, quod necessario requirebat egerit;

et hoc esse propngatum. T P. Uuod in montiment Marι etc. Gar;itonus nedem Honoris atque Vir

tutis. Marianam, scripta peculiari Di. tribu, distinxit denique a luareel

liana et iis lini appellationis. Et res Maio v. Cl. . et aliis eliam voletibus tenebras offuderat. Vsus est autetia vir

dnessiimus ad eam distinctiouem si mandam duplici vi Vii loe lib. lii, i et lib. vii prooem. Tr.

reiectum ab Aldo, restituit refus; denuo repudiaverunt m et Emesti

523쪽

ORA I lorem Quo quidem etiam magis sum, non dicam miser nam hoc quidem abhorret virtute verbum)sed certe exercitus non quia multis debeoseve enim est onus, beneficii gratia), sed quia epe concurrunt aliquorum bene de me meritorum inter ipsos contentiones, ut eodem tempore in omnes vereur ne vix Possim gratus videri.

Gereonis. Numquisum est musis sum etc. Mane sententiis Oreum innuis philosopluis intulit, qui existimaverunt semper beatos esse s lientes numqtiam miseros existimandos A siiluit adversi prudentibus eveniret. non poenam ni sis et calamitatem, quam exercitationem esse ortunae.

Non dism miser Huc mino line imit Verba uis ex Parvilino is ut

repetitum. 6.

Osee enim est o ius' Addicti est ex Bavarico, probante aratono, etiam in suo collice reperium T. Sed quia se coincurrunt te.'

Admisi emendationem, quam ex Bavarie coiisnxit Garulonus. En ipsius vertia: lavarietis addi bene,

Ilicidialiaci sitie librorum auctoritate, si attentiores suis e natis erat satieu

dum Sic autein ille uter aliquo---- de me meritorum sed tuis habet eo urrunt, id me vulgatae ii

ab satis sui eam vi in huic verbo tribuere, quam bubeii contingis, et e v. At potius es- debuit, qu uhabet eongruit apud Tacit. l istor. 7 Forte cong merat, ut Clodii Macri, et Pometi visonis caede . nuntia--,tur. Neque enim in viis quae accidit .mmu redicitur, nisi quum alia in idein tempus incidat aut alia

ratione coli veniat. Quid est igitur, concurrit, tit errare Quid erear

additur quum satis fuerit concurrit,utilae m/sim ' Loeumaue eoniungualterum ex II de Divin. M An tu

menses ullam anum tam deliram saturam fuisse, Mi somniis rederet, ni ri tu eas nonnunquam, orie, temere conorererenι inue vero qua drat, Menirent quum signis iur

eventus inti si iam somnio conveni it resistane concurrunt duae L

eulio est exquisitior, vi in Homerico

tum consili non respousurum dicit Amphinomus. ii ne ita imitatur Prois

pertius lil, , at s 37. ut palmae, qui eum, seh est exitus, quum

quadriga eurrentis intaginem compinpoliat: se. Dibtis EIeae ooneraris πιι alma quadmgae. Est ne lite igit nepositicum aliquid, aut ulliis ad eventum respectus, aut vita rerum den que eo serratio imino vero concusesus est colitentionum inter hominea hetie de M. Tullio merit quo fit. ut duobus inter se mutendentibus

524쪽

PRO CN. PLANCio, Ap. 33 5ai Mn. sed ego hoe meis ponderibus examinabo, non solum quid cuique debeam, sed etiam quid co

itisque intersit, et quid a me cuiusque tempus poscat. Agitur studium tuum , vel etiam . si vis, existimatio latis aedilitas. at Cn. Planci salus patria, fortunae. Saluvi te me esse cupisti hic secit etiam, ut esse possem. Distineor innien et divellor dolore, et in causa

dispari ossendi in arane, doleo sed medius fidius, mulio citius meam Diuiem pro te abiecero , quam Cn. Plancii salutem tra iidem contentioni tuae. Etenim, iudices, quum omnibus virtutibus me assectum esse

cupio, tum nihil est, quod malim, quam me et gratum esse, et videri. IIaec est enim una virtus non solum maxima , sed etiam mater virtutum omnium

reliquarum. Quid est pietas, nisi voluntas grata in Parentes qui sunt boni cives, qui belli, qui domi dupatria bene merentes, nisi qui patriae beneficia in minerunt qui sancti, qui religionum colentes, nisi qui meritam diis immortalibus gratiam iustis honor,bus, et me moti mente persolvunt Quae potest esse iucunditas vitae , sublatis amicitiis quae porro ami- Citia potest esse inter ingratos 7 Quis est nostrum liberalite educatus, cui non educatores cui non

magistri sui, atque doctores, cui non locus ille mutus ipse, ubi altus aut doctus est, cum grata recordatione in monte versetur Cuius opes tantae esse Possunt,

atque adversariis eodem tempore gratisieari non icissit. Delato itaquem' Pter, quod veriora lectio ui concedat oportet, quacum ei eouveuire nontieei, ita sua leuis optimo eodice,

Iocum constituamus sed qui ete. VII ad diversos 33 quamquam Mems,ti ipse intelligis, in nraximarum quasi conciarium, vationum m T.

525쪽

onamo aut ii mini fuerunt, quae sine multorum amicor imossiciis stare possint quae certe sublata memoria ei gratia nulla exstare possunt. quidem nihil tam proprium hominis existimo, quam non modo beneficio. sed etiam benivolentia significatione alligari nihil porro tam inhumanum, tam immane, tam serum, quam committere, ut beneficio non dicam indignus, sed victus esse videare. Quae quum ita sint, iam succusebam laterensis, isti inae orationi; in eo ipso, in quo nihil potest esse nimium, quoniam ita tu vis, nimium me gratum esse concedana petamque a vobis iudices, ut eum henescio complectamini, quem qui reprehendit, in eo reprehendit, quod gratum Praeter II O- dum dicat esse. Neque enim ad negligendam meam gratiam debet valere, quod dixit idem, vos nec no-

Sed .mni in abesse debeatia, linetentia erudelitas , propius acceditu ens V in Verr. 64 Quis eam Iivit illo tem ore durio et ferrino, quisu m

aetate, nobilitate . nriseria comm OMein

rettιν Cur ibi non est inanianis tLibenter itaque hic legeram nihil porro iam in mon , tam ferr-

ipsum immane interpret arido mitigari Posse clismiiiiilein. x enim Ptirtiti utimina Pite 23 in manuas pro duritie

ostendimus. Sed recte statim iidem, nihil. λη.

enim verhum pro re limis profecto genve Dixerat nihil an P siritιm hominia exiriimo in oppositione satis

emi dicere nihi mino tam bon num, Addere piaciathrum, quod .nt ἀγριων , monitis ivlerpretari licet. Quamquam in uno Britann aptius est ferreum, quod minime in Ierum Uerreum mihi adprobatur, quod mi- miniari potuit Coniungunturh timem adiuvat interpretationem veriti νυν, etfrimo, i Episti ad Q. fratrem inmisaepe gravissimi Ga 3. Mntque versiis Tibiniani nouis Reiciliae orationi Ea et avari

mi L, o, tra isti luo crimini meque in eo ipso. QuisIuit horrendos Primus qui Pro Vos nec nocentes, rei litigeras s, ML enses esse Qui radicenti non est horninum

526쪽

PRO CN. Omio, Q. 34centes, nec litigiosos esse, quo mimis me apud vos

valere oporteret. Quasi vem in amicitia ni ea non haec praesidia si qua sorte sunt in me parata semper amicis esse maluerim, quam necessaria. Etenim ego demetantus' audeo dicere, amicitiam meam voluptati pluribiis, quam praesidio fuisse meque vehementer vitae meaei poeniteret, si in mea familiaritate locus esset nemini, nisi litigioso, aut nocenti., XXXIV. Sed hoc nescio quomodo requenter in me congessisti, saneque in eo creber suisti, te idcirco

in ludos causam coniicere nolui SSE, ne ego, me Con

suetudine, aliquid de thensis misericordiae causa dicerem quod in aliis aedilibus ante secissem. Nonnihil egisti hoc loco. Nam mihi eripuisti ornamentum tionis meae. Deridebor, si mentionem thensarum

secero, quum tu id praedixeris. Sine thensis autem quid potero dicere Hic etiam addidisti, me idcirco

cis. Xxxiv. Ne Miam ii vati,ino varia oviliamine Lateremis exercuerat asperitaten stomachi sui in M. Tullium ut etiam ea quibiis illius

oratio maxime uoruit elevare . . . perseveraret. Nec igiIoramus auctore ipso Cicerone et C. Antonio cons legem Mveriorem de puniendo ambitu scriptant, cuius mensivi pro Muretis. Nam vinistitior aliquarevus videbatur lex tapis. culpurinia Hie ergo mutuat est occasiunculam quandam Mnariusiaeessendi. ut deretur atrociorem poenam ea propter iret versus ambitum decrevisse ut pro reis multo lacryniosius peroraret. ni miniis taluou,rbane et ipse respondet, denotans utiniam Laterensis et immoderatam contumeliosae audaciae insulsitatem dieindoci Sed haec nocis ese ut haec inum ilio Gebee sinu, et ab impudentiae emeritate veni ruit . . . . εα qui libente non iliis,i, ei de pere pos-imisericordiaeeoneitandae. oratoriim gratia laborandum non est. Me i haeo meri tiga rauidio ambit timsiam sanxisse at Seboliast. Ambros Si- . In ludos Recte recepit Graevius inius locutio oecurrit supra eην. 4MSαι--, pro vias. Deos. Nimi noli obaei, uerum amis poena. rum Latere is epilogos omnis scitui ius, quum Mus et, uti Mum

cavillaturus, negabat se cati iam liane ex isto ambitu raxias corruptiam Wolui e coniicet tu ten pus ludoriim esse , ita ex coniectura ememtaveratrue si sinis heusarum pontra duce me ti&irco meam legem a viviri

527쪽

nnis lege exsilio ambitum sanxisse, ut nus eratnturi es

luiιsse. At Postea visa lectione Seli aesti TH. -- Lmentatiouem veterein , cui rusianus, etsi corruptus . antis omnino ut, agaha tur tandem plane confirmat codex

optimiis Anabrosianos, qui sine ullo metulo Ciceronis verba ipsa perscri-r,d--δε--- se exsilio αδψtiam sanxia se, tu maeratilioris vitreos Possent dicere Scholiastes admonet, auctore ipso Cicerone, et

ronis Antonius legem seMeriorem da puniendo ambilia serimam cuius memini mo Murena Laterensia reso est, inquit - --i Mimiam, in poenam Promer adstersus ambitiam decreseisse. tit Pro rei midio lucr mositis Pe Gra--ι Prosecto, recenti ad me sua lese, quin pro Murena diceret hae eius legis poma c. έ usus i s omatissime ad misericordiam itidi cum excitandam Clarissimus eclitor eoi ferendam in adnotistionem eiusdem hominis

intellexit ad orationem pro P. Sullae 's, pag. o, ubi haec leguntur:

Dumnori lege Corneli hoc gentis Poenae ferebant, ut magistratuum petissem messem minos obstrarerent. nta et meunia i umqui est In eodie.

multa I ιιιὶ et in per etiatim honoribus iussit rarer damnatos. Ita ebant ea men Mentiam Romae morandi. c. Monito eccior sanxerunt ut praeter haea veteri a legibus consti-ι- αι- exsul multarentur. Sed

iudiciis 3o, de iis lem multa perdocte

Tullia nobis adiiciendum videtur. Fontem, ex quo manarit, demonstrui Asmotus 'MO AEGraev dum urse sumenium eius rationis enarrat,

quam clari eousularis odi ius habuit iu senatui mutis in die u

eentia ambitus augeretur m ter praecimam Catilinae et Antonι -- darium, censuerat senatus , ut ex

ritis tribuntis l. mercesserat: trum Cicero, grinuter senaria intercessionem Ierente, urreait, atque in eoitionem

iii a M Antonii im ectio est, ama inmisioruinio cos. Postero anno res eadem in se tu acta est, et ex eius auctoritate persectἐt quum quidem vir praestolatissi ruus, atque gr-vioimus seri Miriesus eo uiarum peieret, ultorumque ambii excisederetur u ita tuo, ut lex serretur, tu hente senatu vehementer in tabat. Cui Cicero pro Mur cap. 23 Legem

ambisus flagitasti, quae tibi in Ghrurnio Atqui Tullia ipsa severioe

ambitum uou repressit. Gratias remos et oiantati, et dignuati tuae.

Quum quidem hanc legem patreati essi ruim iudiearent. Praeterilium potio duo alia capita

tuer Poena graMior in plebem . nempe in sequestres aliosque nihilus administros, quos etiaua lex Calpuruia

puniebat deinde morti, merui Mitiosi quod est

moti declarationem obseurum. Illii iti pri itiis mihi adnotandum, illoc ad hane oratiouem maxime Pertinet.

528쪽

epilogos possent vicere. Non vobis videor eum aliquo

declamatore, non culi laboris et sori discipulo disputa--ΤRhodi enim inquit, no I sui me vult suisse sed sui, inquit, Nicaeae putabam in Vaccaeis dicturum his in Blithynia. Si locus habet reprehensionis ansa in aliquam, nescio curseveriorem Nicaeam putes, quam Rhodum: si spectanda causa est, et tu in Bithrnia summa cum

divitate suisti, et ego Rhodi non minore Nam, quod in eo me reprehendisti, quod nimium multos defenderim, utinam et tu, qui potes, et ceteri, qui des

modi enim inquit, eten Et verissileemisistiti prima adolescenita Rhodum navigam M. Tvllium, ut arte oratoria, n quo insigniter praestitit erudiretur apud nouasinitim rhetora et masimum illius aetatis Apolloniiun. Hi est iu Nolo eosnon iliatus est. I, o si represie Mi eis. Mira eum verecundia et moderatione et

diaeordiis continentur . in fortunas coii tulimus . in alteram partem e n- tim mitisque eruniperent. Hoc nu vertenda sunt, si avarici Dius atmeratur in iis , quae mea, inquit, praesinuit imi in optima eclioue

--- -luntate, tu rem diuinti potior est sidiis. Modeste se ipsum Hueesue igitur illud pertinet, quod Cicero oboris, et fori immuri

supra vidimus c. n 3er clarissιnti vocat Laterensem declam litorem essee a nomen editiei iti licis non trale non dicit, sed eum eum decliamatore

runcete. de re certe ibi agitur, quae dis tare Mideri, dum argutias decla-,ui Liciniam legem aeciderii. Sed manuum consectatur. Quam tecte, tu, ut sequentia, omniaque potis quam molliter tu oratore e is nou

eremis eriant, quam ei legi eoudi enim deelamatoDem aliquem ae ludo, lionique Iurrerent. Itaque iudices edi aut rabulam de fro. sed doctissimiam lictos bis repudiatos existi mure licet, e Persectissimum quaerimus Dei iide

s emerser Sulpicio eos posivi uis, non dicit, sed suspicandum retinquit, iterum ignoto alio impote ordio Laterensem se Muii in oratorem Meriore, antequan iamei crassus sacere nou Rhodium, b. e. saniorem, imponere GAR. ut olim ostendi inus, et Auleis simi-Fon obis ideor ete.' Mancum . liorem et quum ui uen , ut recte intelis et peium habitum locum ita Errari lexi rureatium eloquentiae ille silue dux satiavi egregius L sie Bavari istiuitatem excuset, quod non ad eam adhaeret, ut tamen solus ex omitibus perdiseeudam Rhodi sed ad mili-

Pro,ideor habetit Midetur e litae a tisin exi reetida in his in Bithyniarietus totam sermonis rationem eon fuerit Bavur. Protioineunddit Mindi

versi, ei quod uisa de Lateremi iam . quis, GHnonfui. D. dicebatur, ad Tullium inussere, id Dυ--- LMV ei Britia fina que sane quam probabiliter facit rein si quid iii italidiim e ei, omisi. a Uitur olivi ad haec exitu uda praesei rei doeitidum T.

529쪽

si x vellent me hilari es hoc levare sed si venia diligentia, qui in camis ponderandis omnes sere ropudiatis, ut ad nos pleraeque confluant, qui miseris et laborantibus nihil negare possumus. Admonuisti

etiam, quod in Creta suisses, dicrum aliquod inim

uxori u ingenia depressit et suam in dicendo praestantiam omni is anteposuit, quali laminiores eam silli declinaverint, no missi leuies tiri. piemis deseusioni, me vero mus viis lineo iseereric quo genia reus innoeens indilbitatam sibi spei victoriae polli retur. - Admones rata etiam in Miliolasticam levitatem et quoi mimicam speciat liuiusinodi hi negare in Bri denuare.

creta proνineia et sotibant omnesciandidati assa creta Aliniri emicem, in myul noe iliores essent. Eritne,

qui eredat eritne hine Persit acer-hliasilia explicanda, utra v. v. 177, qua cauditatus μου dicitur, quem et hiantem erecatu ambiti, Suhit animuin species eandidati sane ridimila quem ab tergo adspicietitibus Praeclariun relatae se ficis insisne Mimuistret Cur non annim sinuit potitis impositum ut in eqiii tennibiis natura tactvi videmus Sidiosa illis eatidida si lis erat ad dignoscendum insiguis. Neque euit vulgaris inerat candor, sed per rerum suiloniis arilaeso qnnesitus Rine

apud l eratum non ceruix, vortim togaeretata intelligitur et Iuvenalis ML- rara cretallim ad sacrificia omni norat, ut magis nities retimiime res ex Livio terspicitur iv, 25 Placet to lemiae 11ibitionis cratisa tribranos legem Promulgare, ne cui αι mari Destimentum addere Petiti - -- Γοα- h. e. octam vestinisui addere ut non modo album ait, verunt etiam spleti diuum sat almae, ut candidian interpretiit ir

Cicero de petiti consul. α IX eorum et adsectatores commemorat, et seducto es . de quibus magniam , in

frequentia. SCum sinum est , oinui-hus postulantibus eandidatis , Cicerone consule referente, ut ipse narrat pro Mur. 32 si mercede com mi o Mum eundidistis orant, a Minduvii sectaremur etc. contria legem cur u nitim Heliam id ri. cirii in De luculi; ui gratuitu in orator ita defendit: Homines tenues unum habent in nostrum ordi inermi in aut

uris μιitionibus verum, atque adsectationem. - Noli igitur eriPere hu/ic ιν seriora seneri hominum ruct im

530쪽

igitur nostrum est cupidior dictv egone, qui, quod dici potuit, non dixerites an tu . qui ctia in ipse in te dixeris Te aiebas de tuis relin gestis nullas literas misisse, quod mihi meae, quas ad aliquem misissem, obsitissent. Quas ego inibi obsuisse non intelligo; reis publicae video prodesse potuisse. XXXV. e sunt haec leviori, illa vero graviora atque mas a quod meum discessum quem saepe

defleras, nunc quasi reprehendere et subacchisuro

voluisti. Dixisti enim, non auxilium mihi, sed mu

laeus M. Tulliun videlustii denotasse Laterensis, quod multa quae nctii disii Muteum aliqua Murandi mininitate non praetermitteret. Itaque hoe

eum diei perstrinxerat, habuisse materi/itu de vocabulo Cretae insulae aliquid tu se loeulariter dicendi , nec t. meu id egeogitasse Constabat itim Lilli'rensum suisse in Cicta Provincia. Et solebant omnes candidati alba ereta

obliniri cerviceni, ui populo notabiliores essent. μ' diei eum Meari ro- tui Me si in hoc adiecisset iugenium ut id iuueviset quod poterat occurrere. Sed aeuis rapuit ex eodein Proposito validam responsionem, ut magis eum e lapidii lacessendi osteu duret, qui sibi eo ultro suggereret, quae potuisse dici sateretur, nec tamen dicta sinu me aiebas de tuis rebus eici mare omnia non ad reum, sed ad omnem Ciceronem pertioeut quasi asperius a Laterense proposita. Nam signiscat Epistolam non mediocrem ad instar volumitiis scriptam quam Pompeio in silini DE REBUS SUIS IN CONSvLAI GESTIS miserat Cicero aliquanto, ut vide tur ivsolentius scriptam, ut Pompeii stomachum non mediocriter commoveret quod quadam superbiore iactariti, oninibus se gloriosis ducibus uuiemueret. Hoc igitur vidi esse puses tum, dicens, nuntiasse Cn. Pompeio patriae couservatiouem, ne inscienter , utipso glorialuuia obfueritu autem revera: nam sic in tum eat, it ei

in id inlidisse oblitum esse me tibi Cretam obiicere, quum petitioni

Plaueti favebam. E. R. Te aiebat nullas literasonisisses Doctu disseruit aratonus de hoc

loco ; sed eius disquisitio Lugior quidum est, quum ui te locum habere possit in Piso ad calcem

ijst ad 'ompeium missas, in quibus se Laelium, ipsum Asomnum laesi. '

Gul L. Se i sunt haec iam lora omis siriti omitti sunt, non male iudice Gar'-