장음표시 사용
511쪽
on1Tio petivit ea est usus ratione vi in c. Iun, mini in invi-- lia . novi homines pluriuii sunt eos Iein honores con
XXVlII. Nam , quod ais, Cussi, non plus mellam ci debere, quam bonis omnibus , quod iis aeque mea salus cara fuerit ego me debere bonis omnibus suis . sed etiam hi, quibus ego debeo, boni viri, et cives, aediliciis comitiis aliquid se meo nomine debere Plam
ci dicebant. Verum fac me multis debere, et in iis Platicio uti uin igitur me conturbare oportet, an e teris, quum cuiusque dies venerit, hoc nomen, quod urget nunc, quum petitur, dissolvere Quamquam
dissimilis est pecuniae debitio, et gratiae. Nam qui pecuniam dissolvit, statim non habet id, quod res
C p. XX vlli Oitamquam dissimilis est elia crine adgreditur quae pro- scicii et ad conii, clarae statum et ad illum compensativum diam . . . . vai bit gratia Ciceronis itisius et eorum, qui propter illiini Plancio sumit a iis nisui ad linpetramitin aedii teli, Nec noli etiam per hoc . . . id est inpi uinuo chibebitur ut indices reo inaxime prodesse patiatur ad impu- nilliluin praesenti liuiusce discristitiis ea beneficia quae Ciceroni praebuerit exululati, ut buburet tu utesro civem Putila item reposceret Verbum hoc quoquo non incurio . adnotemus, quod Mitionem meuma dixit.
De hoc vero sius amus sumtonunt: - ω Mintur fuit, in eo non magna sane vis est maior certe cap. , ubi solus habet optimus liber, no-εtrum est autem . nostrum , qui in Histen Ροωι mPuli aciemur, a υαμ tio eiu iniud itaque scio, uirum avarietate colla uouis iteratio prosiu-xerit, an vero syllai, Perierit, et Cicero scripserit, albuit, in oculis int, quoi Iullianae ubertati magis ari iror eouovire ita auleio Plou-
ei uasiduitas Latere is reprehendit suuiium, de qua Populuin iis cou- querentem induestias Dei rei mini
lionem, ut ibidem dieitur, Laterensis reliquii. Etiam de se ipso post quae qaturam Cicero paulo auis, μι - ροιιea quotidie me praesentem inderent, hia ιMMi in Ociatisci quae vertis coniectora meae, ut vivor, faventi Me eontiινι- evorten ciuiuam, subaudi rationes . est decoquere, non Posse solvere quod debes. Anon.
Nunc quum Petitur Suo cuique tempore aes Misuum, quo P uxor, dissolvere. FQn.
512쪽
PRO CN. PLANCio, a P. 28 lidii qui autem debet, aes retinet alienum gratiam alitem et qui refert, habet et qui habet, in eo ipso.
quod habet resei t. Neque ego nunc Plancio lesina indobores, si hoc solveres; nec minus ei reciderent citi in-tate ipsa, si hoc molestiae non accidisset. Quaeris a
me, Cassi, quid pro fratre meo, qui mihi est carissi-x ius, quid pro meis liberis, quibus nihil mihi potest esse iucundius, amplius, quam quod pro Plancio facio
Gratiam autem et qui refert te. iocus etsi generalis de animi religio iis linii idebitam pro beneficio gratiam reserat, tamen causae Praesenti latu Iit M. in
palmesnatatur ad morem copiosius rati noni M. Tullio. Nee non elium iuxta proreepta sapientium, qui limos iugotomu non pariun cuidam er
mini Oh noxios arbitranti iri lintido et purentibus et amicis Et protectori biis salutis nostrae hoc testimonitim debeamus, ut nos uintiantum fieri cilest
gratos adprobare velimus. De ossiciis iden lib. I. sic ait: Quod si ea quae inienda moereris, maior mensura , modo possis, iis e reddere ueriodus φ. nam beneficio prose athseere debemus Accedit hoc etiam , quod gemis
maximi criminis apti Persas suisse traditur si qui extitisset in grallax me minitque rei Xenophon Κυρου παιδεια libro seriimo, secundum liae vel haconscribens: μα - δε και εγκλημtτος ου veκα ανθρωποι ροτοῖσι uvνάμνον με μι -κφιδοναι, μη πολλο δι κολάζουσι και τουτουωχρορῶς' iuvetat γαρ τούς χαρiστους καὶ περὶ φα λ μ ν Naracsratu, και περ γογεας και πατρίδα και ριλους. - . gatum velit emere Mnesiesum, quod non acceperit couniendo. Cicero hie latitur, singularis gramma eum locum eiskius, e I iiiii militirist leo huies Sehol. Ambros. , ut Nonio, iiis ad Memorub. erat. li, , 3 videtur ae ova. Sed nihil admira P. I praecipue vero diviralitii lintionis habet apud Gellium I ubi trinae praeditus inpiuiri se unius de Moleuita subtilius, plani potiet regu Persarum n, m. G s. excutituri Totum autem de grati a uum diset Mint, puto ireserenda loeum Seholiastes illi St η legendum esse qui autem hiabuti notissimis ipsius Pulli verbis Ghlia . . mi,ei hi Q e irre- i5 φιod si ea, quae uim do μ' eiis,ima exemplatia huius orationis everis, maiore men uro, i mo sistituti leetioni in Aet. miris, iubet reddere Hesiodus, qui
τλ Cyropaedia I, , , quae a librario Gamimi T. Propter imperitium praeterini a re Quam quod roiloneis Iaeso hilastituit editor diligetitissimus movis iam Lambino regendum videbatur;
uempe in ingratos poena erat Persa id lite inventum in cod. rs recepit
rum iesibus coustituis. Videndus ad Graevius Vulgo quum ero mancio.
513쪽
facere possim nec vides, istorum ipsorum caritate ad huius salutem defendendam maxime stimulari me a
que excitari. Nam neque illis huius saluis, a quo meum sciunt esse defensam, quidquam est optatius; et ego ipse nunquam illos adspicio, qui quum per
hunc me iis conservat uni esse mena inerim, huius meritum in me recorde P. XXIX. Opimium damnauim esse commemoras, Se
vatorem ipsum reipublicae Calidium adiungis, huius lege Q. Metellus in civitatem sit restitutus reprehendis meas pro Plancio preces, quod neque Opimius suo nomine liberatus sit, neque Metelli Calidius. De Calidio tibi tantum respondeo, quod ipse vidi:
tellum Pium consulem, praetoriis comitiis , Petente Q. Calidio populo O in ano supplicasse, quum quidem non dubitaret et consul et homo nobilissimus. patronum illum et suum, et familiae suae dicere. Quo
loco quaero ex te, num id in iudicio Calidi putes, quod ego in Planeti sacio, aut Metellum Pium, si
Romae esse potuisset, aut patrem eius, si vixisset, non fuisse facturum. Nam Opimii quidem calamitas utinam ex hominuit memori posset evelli Vulnus illud rei publicae dedecus huius imperii, turpitudo populi romani, non iudicium putandum est. Quam enim illi
iudices, si iudices, et non parricidae patriae nominandi sunt, graviorem potuerunt reipublicae instigere
Deque inimius - neque etelli die Bavarietis, probante arat Vulso uir imis nee additur praeterea, Praenomen Q. Meti T. μα---ἰ- et sinis in ita tan stium sequutus edidi,probante Garati vulgo patri iuum T. Aut Metellum Piuma ni verba
514쪽
PRO C N. PLΛNCIO, CAP. Io ii securim, quani, quum illum e civitato eiecerunt, qui praetor sistitimo consul domestico bello, rempublicam liberarat At enim nimis ego magnum beneficium Planesi facio, et, ut ais, id verbis exaggero. Quasi
vero me tuo arbitratu, et non meo gratum esse opo leat. Quod istius tantu in meritum, inquit an quia te non iugii lavit limia vero olui iugulari Passus non est. Quo quidem tu loco, Cassi, etiam purgasti inimicos meos, meaequo vitae nullas ab illis insidias suisse
dixisti. Posuit hoc idem Laterensis. Quamobrem de isto paulo post plura dicam de te iantum requiro, uirum putes odium in me mediocre inimicorum fuisse' quod fuit ullorum unquam barbarorum iam immane
ac tam crudele in hoste in I an suis se in iis aliquem aut fanInctis et Um . Ut poenae, quorum vidisti toto illo
anno serrum in foro, flammam in delubris, vim in tota urbe versari Nisi sorte existimas, eos idcimo vita meae pepercisse, quod de reditu meo non timerent, et quemquam putas fuisse iam excordem, qui, vivis his, stante urbe et curia, rediturum me, si vivorem, non putaret Quamobrem non debes is homo, et is civis, praedicare, vitam ineam, quae fidelitate amicorum Conser at sit inimicorum modestia non esse appetitam.
XXX. Respondebo tibi nunc, Laterensis, minus fortasse vehementer, quam ab ic sum provocatus: sed prosecto nec considerate minus, nec minus amice.
Praeerar initimo Fregellano, Fre des odit autiquiorem lectionem, q- gellis urbe capta. Domest eo caesia est in M,S Ortinibus. dontesticis reipublicae ostibus. Flae Quamobrem mori debes rata Biivataeo et Graeelio Mart. et ivi inor Bruann eum silerimum
adloquatur, non debes, inqiris. quum
Et quemquam Lambio et Grait talis homo sis, uilisque civis, id Miamini Ecquem Recte vero Gruev medicare. FP.
515쪽
Nam primum illud sui asperius, me, quae de Plancio dicerem, mentiri, et temporis causa fingere Scilicet homo sapiens excogitavi, quamobrem videre maxumis beneficii vinculis obstricius, quum liber essem et solutus. Quid enim 'mihi ad defendendum mancium
Parum multae, parum iustae necessitudines erant familiaritatis, vicinitatis, patris amicitia ea quae si non essent, vererer, credo, ne turpiter sacerem, si hoc splen
dore et hac dignitate hominem defenderem. Fingenda sui mihi videlicet causa peracuta, ut ei, quem mihi debere oporteret, ego me omnia debere dicerem Mid etiam gregarii milites seciunt inviti, ut coronam
Car. XXX. A id etiam gregarii milius in Inductionem solertissime Dei ex iis militibus, qui tirotreii a miniuitiiovibus, is Vesuu iritimonium gratiae reserant, iisdem uomini esui eam dando, qui in traditur de gramine
seri litam. Et mire extenuavit, gregarium militem dicendo invitum Mesa re, ut Osserena Oronam civicam debitorem beneficii, constituat. Quod igitur anxie et molesti gregarius milis patitur . id, nullis acceptis beneficiis , oniis vere diae Mini non imponeret vir eo utaris. Hatera luxviilaniam retineo,
quum nilii videam notatum a Gara- tono ex Bavarico qui turnar surtense censendus est vulgatae adstipulari.
Sestiuia edidit mutilis. Emestius
Conditiones ex visurio Sabino duri
adseri: si is, qui civem servaverit, eodem tempore etiam hostem oecide-TIt neque lociti in ea pugna reliquerit Plinius aliter XVI, Histi Nat. 4: Diue eum Deser, in quosa aetrum, obtulere Mitis eo die. Atqui, sive hostiunt loeus fuerit, sive nou.
gnando tenendus erat Pergit vero rvt em alias Iuleatur atias testes ι
νHent quod huc mutam Pertinet. Superior itaque Asseanus com in civicam, quam, Patre, eodemque
imperatore ervato, meruerat, non
petivit sive, ut Plinius loquitur, rem aurit, ne pietatem patri ab sedebitari ab eo videretur exposcere.
G a. V ooronam dent μιuam Bavar. et Ambros nilii addunt quum, nescio unde, sed optime Lamb. ed
Hominem, qui civicam imperite cum obsidionali conlaudit, satis egregius editor eo utavit. An igitur ipse quoque M. Testius erravit, quum IV in Verrem 56, s ineas hastas Mo-cusis ex aede iuetvae a C. Verra sublatas est criminatus in quibus neque manu facetum quidquam, neque μαωήιudo erat uva, Movimum
516쪽
dunt civicam e se ab aliquo sem atos esse sileantur:
magnitudo in odibilia D tanto uiro quia credat neque lamen quas basina intelligat, compertum est. Lectionem
minei, h. e. ex gramine communite iam L. mpelivs cap. VII de Athenien Minervae signo scribens, ipsa quiem Ma ei uam - - - veteres igitur quod uobis
ignotum est, nove biit, Burmauuiis ad en Servii loeu, uosque in vetere commentario , commentis alio-mis perlectis, explorati nihil bu Nnxiis. Deinde, quum Verriuosuerinn, intermissa editione, reviserem, Plinnitis me hoe de ligno quaere litem ad Indicos calamos sive arundines re-
hus summopere movebar adiungit Arrandini quidem Indicrae arborea
tur magnitudιρι ita Praestantes . ac robore, ιιι ρι O aeulιs usui sint. Locum Perperat emendabat Bodaeus, quam-Vis ex ludis ini non cut disserunt
retiatur. Quum inque de hasta tum seuere emitarem , quod magnitudinem haberet eum admiratione coniunctam, animo alatim arundineae obversabantur, et mirus imidebant.
Sed cur arundineas . quii in certe POMaeut ea i ieero et iii trilius nouadpellarunt cur Servius hastas ex
omina, tanquam rem vulgo Perrspectam non explicarii Quum id
non expedirem Iosephum Corream, qti mihi repente ii lxtitit e Lusitania, roriim uaturalium peritissiiuum virum
ita consului, ut celaverim, quia meditareri consevim oritudines, inquit. Iudi invitia, Vero Ἀ--r usurpatum ires aruncline gramen puta. Tum ille quid uictium en- inues ilia antiquitas ponesini turi veteres enim, quum mno Plautarum oti articinatim ius in
Cognoscerent, sed ex cognatione quadam ad unum quasi eaput millia resorcut gramineo genere mimen-incia de quibus Viniit VH Aeneid.
8M: Iuia Mel intaeιa segetis eraumma υolaret Gramina miliaeea. arundinacea contineri facile intellexerunt, quod voce, ut ita dicam, sua
iura ipsa sit sis i. Quid enim aliud radicum , nodorum , soliorum
iubarumque similitudines clamant. Prne citrale veru pluuiarum, quae μένες ud Peliantur a Graecis, lorumque inde
in Mubis iucurrentium b. νου --inum nota hisce omnibus impressa inrsibus earum cognatio, o Put quo Pernoscitur. Atque illud in giamine positum nemo mirabitur, qui ab ele- ineuiis iuuium inere, a parvis ad
maiora, gradatim progredi porrere didiceriti suapropter genus illis
te in porthus ratissimum a ruudini in iudicorum, neque vulgo u intrau-
517쪽
ORATIO non quo turpe sit, protectum in acies hostium mani-hus eripi nam id accidere, nisi sorti viro, et pugnanti cominus, non potest sed onus beneficii reformidant, quod permagnum est, alieno debere idem quod parenti. Ego, quum coieri vera benesicia, etiam minora, dissimulent, ne oblis ii esse videantur eo
mo beneficio obstrictum esse euientiar, cui ne referri quidem gratia posse videatur An hoc tu, Laterensis, ignoras qui, quum mihi esse amicissimus, quum
vel periculum vitae tuae mecum sociare OluisSes,
quum me in illo tristi et acerbo luctu, atque discessu, non lac mis solum tuis, sed animo, corpore, copiis prosequutus esses, quum meos liberos, et uxorem, me absente, tuis opibus auxilioque defendisses, sic me cum semper egisti, te mihi remittere atque concedere,
ut Omiae studium meum in Cn. Planci honorent con- Sumerem quod eius in me meritu in tibi etiam gratum esse dicebas. Nihil autem in novi nihil te mi oris
causa dicere, nonne etiam illa testis est oratio, quavest a me prima habita in senatu in qua quum re paucis nomiuatim egissem gratias, quod omnes eni mereri nullo modo possent, scelus autem esset quemquam praeterivi, statuissemque eos solum nominare, qui causu nostrae duces et quasi signiferi fuissent:
muni notuine a capite quus ab origine, per pognationem rePetito ara - , et gramineum adpellari potuisse, mesa di imi re. Misit vir do- euisimus ex Theopbrasto Mn Prae-εtabat memoria, reeitiivit, quibus gnationem illam probaret Urnecisa bab; me perspectam veluti linist.
La acie hostiiani ianatis em Praepositionem aildit B varicus ex hostium munibus, ut superimp. to: ex
is ipsis munibus eri emisit, et additi serumque Cicero im
n Cn. P .incti honorem tibi etiam Fri tum esse Hoebas nihili dedit
518쪽
in lus Plancio glutias P. Pimpie rei magnitudineui
Reeitetur oratio λψo vero particula illius exigua c. ιέ. quae tamet ipsa Pessimis additamentis facta est
erit in parentia. qtium fuerit quaestor non imperi , sed loloris mei. Iam ita sunt absurde, stulteque dicia, ut
ne homin uidem illo digua sint,
quem illius oratumis auctores duoviri docti stati, volunt. Ego iii inlii idem, quum volumen illud i attritius recognoscerem, nullaque margini adluinem, neque Pauca iam inlati gerem adiecta esse, uterpolata, reo versa , serrum adhibui, quod mugitus ille amputato Ileumannus ahiecerat. Certe is purgatus erit , neque aliud
Midquam require iocus, si haec tantummodo posita fuerint. 6 . , si mihi quaestor fuisset, in juri loco
hisset . tinc certe erit in Piaventis. Clausula est similis III in Verr. 38:- umi in Musertim minis oesuNι, .erse iis rubi morum. Ferii timuit, impero tori nota quia nonduit Cicero exercitu ui duxera nou est enim itilii clune iuguutur, vir uisi Stulauda: sed tota, etiauisi inpervior fuisset,i,ihil id adrilia ioren, quem Cleuro iure consulatus h. ibuerat, et tu pro- viticiis ottines ii .d,ebaut, ilii efficut Pro Praetoiu, aut Pro Dustile . . dhoe Morklaudiis illustravit egi egie.
Quid est vorro, qui eatur uterii mei' in iis certe noluitiis imperatorii .ed
. inde quam inimi estive, quorusrigide ua disiud triancius dicitur, Mon iam qui Mor, sed quoior desurii
Bocitetur oratio, quae dicui de scripto est, in
mei aliter vim nugae ipsae non
coiistant. Neque tamen hac tria re adiectio tota cois vellitiar. Illud enim
ammadvertendi in inprimis est, ea εαμ cur Plineium Cicero tu pureu is loco sibi esse dicat, iuuplam planutidserti, et ridiculum. Quae vera sit, nil c. o luculaute ostendituus quis licti ei vitam Plancius sus custodia servaveriti. Quapropter, si adiicerualiquid placuisset, hoe adsies in
potuit quum fuerit custos νι Duram ρο- νι , sed suiωι meae. N:iin Lili Hrr. Is quaestor esse dicitur custos noti
Mum meum ' sed etiam onotii. Ilaee autem iunci deseusio beneseium illud ini pense praedicat quine i iisdem verhis quias Pare ati, ea sιcui salutis meae, tum alibi, et tuitio ipso mi in lim Quum PDγ- Pter Armiam, tuquit, rasminta n . Planeιi, iudices . in me salute ciιstodieridia litem etc. Iis autem, quae ibi sequutitiir, verbis, cuius sicium mihi Miluu mori, servatorem, ac prolude Parentem alterum indicat. vos,vivdent huius loci haecci e Mitistia/ιti Ostici semustitem iluasi Mitriam sibi Potestatuita impouere tantia,
ae literae vibit udiuvant eniendisii num. Neque vero liuieuda, e uia vis aeuii imus non vidii visio
Mevia de mimo esι An vero qui saepe apud iudices Pu tio aut quatuor boris dicere soluta ineuioriter.
519쪽
ORATIO qua ego homo astutus ei me dedebam, cui nihil magnopere deberem, et huius tanti ossicii servitutem adstringebam testimonio sempiterno. Nolo cetera, quae a me mandata sunt literis, recitare praete mitio, ne aut proferre videar ad tempus, aut eo ge
nere uti literarum, quod meis studiis aptius , quam consuetudini iudiciomin esse videatur.
XXXI. Atque etiam clamitas, Laterensis quousque ista dieis' nihil in Civio profecisti, obsoletae lana sunt preces tuae. De Cispio mihi ne tu obiicies clitem ὁο, de nae bene meritum quia te teste, cognoveram te eodem
auctore defendiret ei dices , quousque, quem negas, quod pro Cispio contenderit, impetrare potuisse Nam istius verbi quousque haec poterat esse invidiaci datus
Nolo eetera quaa a me mandatu eicio Sussicerat enim de ea oratione dixisse, mi vel, iiii ves populo gratias egit. Nunc autem et de uinibus , , si meutiouem videtur, quo intempestivum sit in iudiciali dissertatione revitare. Non potuit tamen in lorum de iis tacere Nain de consulatu suo scripMi poetico metro quae mihi videntur opero miniis digna talis viri uomine.
ν xxxi. Nam iuiua iis Mere. . . . unde quo minus inpiniens deretur bure eompensativa deseusio, dicente Miniquae, quousque visser--e quo dissi, rini pro Cispio musam diceuie si resisti, et precibus tuis
no misit laeto senatui gratias agere, nisi de seriptes Senatores rogati sententi dicebaut interdum
de scripto n. - impia liquidemstrent Quis ne sentirent. Se Philip x. p. do Caleno: Ita enimo isti quidam de ser/ριο Quum igitur multi sibi, iique summi viri nominandi esse , verebatur Cicero,nu quem praeteriret invitus, aut appellaret, inus grata commenw-
tione . quam volebat itaque ipsius rei magnitudine suadente, memoriae
disitsus de scripto di iti in nutrioni oben remin uis Videtistoeero ei qui erat an anu recitandum aedis locum ex Masoue pinreditum in senat halitia, in quo
'tanei gratias egerat diam inle 'ram orationem recitata iii ea e luis credat Nolo cetera - recitares Recte in
telligi Ernestius librum de comultatu nondum editum. Ad emim. Leseudum videtur
520쪽
PRO CN. PLANCio, CAP. a si es illo tibi; condoliatus ille non facis finem; serretion possumus. i quidem, qui pro uno laborarit, et idipsum non obtinuerit, dici quousque, irridentis magis
est, quam reprehendentis Nisi sorte ego unus ita in ogessi in iudiciis, ita et cum his et inter hos vixi , is in causis patronus , is in re publica civis et sum et semper sui, solus ut a te constituar qui nihil a iudicibus debeam unquam impetrare. Et mihi lac mulam
Cispiani iudicii obiectas. Sic enim dixisti: Vidi ego tuam lacrym m. Vide, quam me verbi tui poeniteat. Non modo lacrymolam, sed multas lacrymas, et smium cum singultu videre potuisti. An ego qui meorum
lacrymis, me absente, commotus, simultates, quas mecum habebat, deposuisset, meaeque salutis non
modo non oppugnator ut inimici me putarant , sed etiam defensor suisset huius in periculo non dolorem meum significarema Tu autem Laterensis, qui tum lacrymas meas gratas esse dicebas, nunc easdem vis iiividiosas videri. XXXII. Negas, tribunatum Planci quidquam attulisse adiumenti dignitati meae. Atque hoc loco quod
ambitiis paene movisti; opposuit acutissimam responsionem ninrito bare in eo diei potui equem urbs Rontulo coni partisset. Porro alitem quum pro Cispio non obtinuerit, vel pro hoc obtinere debere, qui et innocens it et de salutis suae eonMrvatione bene meritus. Animadverte quo modestiae temperamento Mee exsequatur, ut viiiii impudentiae , multum religionis habeat oratio. Si auon Axisti: in laterensis in Tullium elixerat epilogos itis inridem. quos eum eon,iat nimium L mili, miseratiorii pleno in itidie iis sempee habuisse. Et in Oratore stio eandem allectuum movendorurn sibi praestantinui vindicavit. Λc ne haec laevocinia potius adhibere sullendis iudicibus quam vere secundunt animi sui vinium suore existimetur, adseverat Cispium hodsvae orationis adsectu non indignum sume cum quo post amicitiae Deonein Italionem iis participarum sariuuae suae dolorem senserit, ut inpense ditio
Datua eis uti sibi in sic meliori ose Non dolorem metim significarem diti Batarieus. Bavar. ω signi . dolorem me 'Id matim Si recte Lamb. Vuls. Suspicor fuisse , non dolo emolum.