장음표시 사용
91쪽
ti omnia municipi coloniasque italiae novis colonis occuparotic ut quibuscumque in locis vobis videre
tur a cluam multis viileretiir, Colonias collocaretis: Hi omnem vom publicam Vestris nil litibus vestris urbibus, vestris praesidiis cingeretis, atque oppressam teneretis ut ipsum Cn. Pompeium, cuius praesidio saepissime populus omni us contra acerrimos hostes et contra improbissimos dives victor exstitit, proscribere , atque horum conspectu privare possetis istnihil auro et Paelit violari nihil numero et suffragiis declarari, nihil iis conanti ierfringi posset, quod non os oppressum atque ereptum teneretis ut voli- inretis iniere per gentes, per regna omnia, cum omni pecunia is veniretis in castra Cn. Pompeii, atque ipsa castra si commodum vobis esset, venderetis; ut interon magistratus reliquos legibus omnibus soluti,
sine metu iudiciorum , sine periculo petere possetis; ut nemo ad populum romanum Vos ait ducere, nemo Produccre, non senatus cogere, non consul coercere,
non tribunus plebis retinere posset. X ML Haec ego vos concupiisse pro vestra stul
titia atque intemperanti x non miror sperasse me consule, assequi posse, demiror. amritium omnium consulum gravis in re publica custodi senda rara ac diligentia debet esse, tum eorum niaxitne, qui non in
tutis)riit editi uioli. aliis uoc est quod supra dixerat op s:
uedecemvir seri posset, eos Cn. Om meratio. κιtim ex omni custodι μοι vili tiberta φι/deretia moe pertinet nil ea quan
92쪽
miabulis, sed in campo sunt consules saeti. Nulli
populo romano Pro me maiores mei spopon erunt; mihi creditum est a me petero quod debeo meipsum appellare debetis. Quemadmodum, quum P iebam, nulli me vobis auctores generis mei commemdariint sic, si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur. Quare, modo ut vita sit' petat; quamquam ego sum is, qui eam possim ab isti rum scelere insidiisque defendere polliceor hoc vobis, ii irites licina si de rempublicam vigilanti homini. non timido diligenti, non ignavo commisistis. Ego is consul, qui concionem metuam qui tribunos plebis perhorrescaany qui saepe et sine causu tumultuer' qui timeam , ne mihi in carcere habitandum sit, Miribunus plebis duci iussisset Ego nondum vestris
armis armatus, insignibusque aniplissimis ornatus. illi perio a UCtoritate, non laorrui in hunc locum pro
gredi vobisque auctoribus improbitati hominis resiastere nunc verear, ne tantis reipublicae munitus praesidiis, ab istis vinci, aut opprimi possim si antea timuissem, hac concione , hoc populo, certo nono Tercr. Quis enim unquam tam secunda concione legem agrariam suasit, quam ego dissuasit si hoc dissuadere
Quare modo ut Mita sum quam Imperio avetoritate Scribendum quam ego sum icetc. Vulsatali re puto imperii, auciorιιatis, ut hi geni- vocavi. Sesturivis, Griinvi in sequu- tivi pendeati a Vocems suam. tus, e votigiis eod Ecturis is de iii Non a litior; qui in suinulentio Quare si Mitis p. imodo morim a sit id est T. qui ere Code ero ipse legit: tuam o primi possim')Sic edidi de Lam- rem, modo, νιω Umiau, qua n ego in sentiuntia. ulgo ne res Micri sim is vulgalain militem nimis tiantis nitumia praefisi s. sus M.vium imum sv re, tui iovusetur. At Uurit A etiim prae,idia bie niluitant haec Ciceronis considentia mini aliud signiscant, nisi imperium et me abhorret a ceteris quae sequutitur, auctoritatem ex consillaru boc igitur et a ii,sius righnio. quidein P ilo Ciecto ad si,am poliu qiicim ad reipu-l surtunscii nausis vulsurae luctio blica securitu tu ex ante de ut inmni civere, quam Graevisuae. o. vel rimi eoi mi resore debebati
93쪽
90 . DE LEGE AGnaniAest, ac non distiuiuiro ac pervertere. Ex quo iiii. iligi,
Quirites, potest nihil esse tam populare quam id. quod ego vobis in hunc annum consul popularis assero, pacem . tranquillitatem olium. Quae nobis designatis timebatis , ea ne accidere possent, consilio
meo ac ratione provisa sunt. Non modo vos eritis in otio, qui semper esse volueritis, verum etiam istos, qui vobis otiosis negotium facesserint, otiosissimos reddam. Etenim illis honores potestates, divitiae,
ex turn ultu alcyae ex dissensionibus civium comparari Solent vos quorum gratia in suffragiis consistit, li
bertas in legibus, honos in iudiciis et aequitate magistratuum, et res samiliares in pace, omni rationeolium tenere debetis. Nam si ii, qui propier des diam in otio vivunt, tamen in sua turpi inertia capiunt voluptatem vos qui hunc statum, quem habetis, esso
Ioeessimus quae riptura si genuina esset nihil alii, significare posset. quam lioe quibus ego ρrmatos accusando negotium Facere soleo. At Cicero
saepe proslatur in in desin idis, lius reis eloquentiam expriunere quo
accusationes saetitare. Ergo rescribendum putavi qui Lotiosis negotium facesserint, . e. qui otium vestrum
rumitu aedissensionibusorium tur bara volueris Eos inquit in totimo mi iam ii. e. essetani ut nihil
eiusmodi moliri possint. Graevitis eorrigebat qui nobi negotium fresa- sanoant facessissent.
m. i. autem pilo iur amuli ut hii ius orationis initio disputatum
lena rub ipso otio . quo ν os fortunam Hegitis. ει hune statum, quem habetis. esse melionem non ignoratis, non ue
hat Mehitis legendiam censuit Mosquiratino statum quem habetia meti rem esse non ignoratis, non γ-- quaesit - , sed inrtute 'retram oum temeritis. Qua in eorrectione retem selieiter ei eesserunt modo pro ες --υia legatne ignaνine. Nam is na ara nemo potest otium si h pnrare itaque seriptrimestigna 'ine; idque opponi
94쪽
ORATI II, CAP. 379 Imeliorem non ignoratis, hoc ipso fortunam tegetis, si non ignaviae quaesitum, sed virtute partum otium
tenueritis. Quod ego et concordia, quam mihi co siliui cum collega invitissimis iis hominibus, quos in consulatu nobis inimicos Aia et animis et corporibus praevidi, et ceteris rebus omnibus prospexi sane et revocavi. Idem tribunis plebis denuntiavi, ne quid turbulenti, me consule, conflarent. Summum et si
missimum est illud communibus fortunis praesidiuin, Quirites, ut, quales vos hodierno die maxima concione mihi pro salute vestra praebuistis, tales reliquis temporibus rei publicae praebeatis. Pro certo polliceor
hoc vobis , atque confirmo me esse perfecturum, ut iam tandem illi, qui honori inviderunt meo, tamen
vos universos in consule deligendo plurimum vidisse
Misunt. Celertim iam Larare lanus
i σMi legi volabat idque in aliquot eodd. vestigiis uiri in quibus es
in vel esse non gno Mi non quaesitram, vel esse non ignoras/ia quaesi
tum Verba sub φso otio qu ortunam mitis Mehius glossatori tribuit. Est tamen defendi posse eenseo sicut fecitratu posita et oreret a Pro regius nempe rescripsi legetis. Fortunam tmere est eam tueri. Sic saliuem te- .re dixit Cic. ori pro Plane eam r. Itaque iam omnia plana atque expedita sunt. Orator enim Mos, inquit, me stimum quem l Δriis,
liorem ea te non ignoratis qtiem antea
descripserat, ut aratia, liber ιε.
ipso hane ea ram sortii nam tmetis, ri otium tenueritιs, et eo taritis hoc inim Mimis parti . n in igna inuequo istam , ideoqii sortiter vociis resistere oportere, qui turbare otium Girum tu lenii, eo tuis velint. o. ego et mmor Πα- reMoereri nunc quoque laeum mihi sanasse ideor, qui antea sie Iegebatur quod ego et eoncordia suam mihi constitui
eum intima inrisissimis iis hominii a.
omnitio proapexi sane e re--Mi. In qii Primum appnret non designara alterum membrum innod respondeat priori et eo ordia Cicero enim ρο- secio dicere non poterat, sola cone-dia eum Olli, Antonio se hoc ess ei se ut otium rivibus praestaretur. Ergo ante verba omnibus pro exi, aliquot verba literciderint necesse est, sive et oleris rebus siue e -- teri eonsiliis sciero ut alibi M. Antonio dieitur Gestia armis animisquai, sexti et inimi ea Philipp. . o. sic Cieer h. l. dicere potern se rami. disse quosdam homines sibi m --toties inimis eteorm is inimi eos Iore. Vulgatum antem oryoris octibus rursus eorruptum es e nem ne verit in . t est orporis iovimus, in Pal. I, inmoratis ceti a in Ers cor oris aratri a Beckio quo u
95쪽
P. SERVILIUM RVLLVMORΑΤIO TERTIA AD IMPULUM LCommodius sedissent tribuni plebis, Quirites, si
quae apud vos de me detulerunt, ea coram potius, me praesente, dixissent. Nam et aequitatem vestrae disceptationis , et consuetudinem superiorem, et ius
suae potestatis retinuissent. Sed quoniam nil liue prae-Sens certamen contentionemque fugerunt, nunc, si
videtur eis, in meam concionem prodeant, et, quo provocati a me venire noluerunt, revocati saltem -- vertantur. Video quosdam, Quirites, strepitu significare nescio quid, et non eosdem vultus, quos proxima mea concione praebuerunt in hanc concionem mihi retulisse. Quare a vobis, qui nihil de me credidistis, ut eam voluntatem, quam semper habuistis erga me retineatis, peto a vobis autem, quos leviter immutatos esse sentio, parvam exigui temporis usu-
96쪽
URATiu ill, CAP. a 31am honae de me opinionis postulo ut eam, si quae dixero , vobis probaro perpetuo retineatis sin aliιer, hoc ipso in loco depositam atque abiectam relinquatis. completi sinit animi auresque Vestrae, Quirites, me gratificantem septem tyramis ceterisque Sullanarum assignationum possessoribus, agrariae legi et commodis vestris obsistere. Haec si qui crediderunt, illud prius crediderint necesse est, hac lege agraria, quae promulgata sit, adimi Sullanos agros, vobisque dividi, aut denique manui privatorum possessiones, ut in eas vos deducamini. Si ostendo, non modo non adimi
cuiquam glebam de Sullanis agris, sed etiam genus id agrorum certo capite legis impudentissime consi
mari atque sanciri; si doceo, agris his, qui a Sulla sunt dati, sic diligenter Rullui sua lege consulere,
ut sacile appareat, eam legem, non VEStrorum Ominodorum patrono, sed a Valgi genero esse conscriaptam num quid est causae, Quirites , quin illa eb minatione, qua in me absentem usus est, non solum meam, sed etiam vestram diligentiam prudentiamquo
despexerit II. Caput est Iegis L de quo ego consulto, Quirites, neque apud vos ante seci mentionem, ne aut refricare obductam iam reipublicae cicatricem viderer, aut aliquid alienissimo tempore novae dissensionis commovere. eque vero nunc ideo disputabo, quod hunc statum reipublicae non magnopere defendendum Putem, praesertim qui otii et concordiae patronum
Probam Ita eorrexit Erii Vulgo occuparunt, quibus ne expellemnium--ο. - iussit verebantur. Tvam Semen ιν απιio in Duobus, ut reor, A Valgii genero Non in gratiam
eouis . Crasso metello torteu populi, sed ii gratiatu Vulgii soceri aio Philippo Catiato, qui teaii,ore iri multos agros domiuauis ullutiroscriptionis Sullanae multa praudia occuparat. ΑNON.
97쪽
DE LEGE AGRAM in in hunc annum reipublicae professus sim; sed ut doceam Rullum posthac in his saltem tacere rebus, in quibus de se et de suis factis taceri velit. Omnium Iegum iniquissiinam dissimillimamque legis esse arbitror eam, quam L. Flaccus, interrex, de Sulla tulit,
Nam quum ceteris in civitatibus, i annis institutis, Iem omnes exstinguantur atque tollantur, hic reia Publicae tyrannum lege constituit. Est invidiosa lex,
sicut dixi, verumtamen habet excusationem. Non
enim videtur hominis lex esse, sed temporis. Quid, si est haec multo impudentior Nam Valeria lege Comneliisque legibus eripitur, quum datur coniungitur impudens gratificatio cum acerba iniuria sed tamen habet in illis legibus spem nonnullam ille, cui
ademptus est; a Ii quem scrupulum, cui datus est. Rulli
cautio est haeC, QvAE POST C. HARIvM CN. PAPIRIUM,
ins s. Quam procul a suspicione iugit, quod eos consules, qui adversarii Sullae maxime fuerunt, potissimuin nominavi 2 Si enim Sullam dictatorem -- minasset, perspicuum sese et invidiosum arbitriitus
-quum consilloc Maritis C. Marii vii eo viis F. P--- per Q. Lucretium, Cn. Papirius, Cn. F. Carbo
III per Cn. Ponipeium Sullisnos duces occisi essent, ac resp. gine eonsulibus esset, et Plaeuisset senatui interre
gem prodi, qui comitia iuro tilia umilibus haberet riva. Hauria leges erimur Exeidisse videtur ager Alite id quod aequitur ademρια est, nou habet quo reseratur. In Pissi et ris iuveutum
Quam Procu a uvisione jugi )Fimulem iudi , nulli, qui quum seribere risisset, quae post L. Mulani dictatorein , ut nomisi, Suilae
ivvidiam evitaret, consules C.Maritum et v. Carhouein , Sullae inimicos uoruinavit , tu quorum consulatu Postquam tuique occisus est. Sulla
98쪽
est. Sed quent vestrum tum tardo ingenio lare putavit, cui post eos consules Sullam dictatorem fuisse , in mentem venire non posset Quid ergo ait Marianus
tribunus plebis, qui nos Sullanos in invidiam rapit'
Russessiost Marium et Carbonem consules quis assignavit quis dedit quis concessit, praeter Sullam 'r OMNIA E iva sir T. Quo iure ' labefaciat videlicet nescio quid nimium acer, nimium vehemens tribu .nus plebis Sullana rescindit. V uva OPTIMO IvRE
PRIVATA SINT. Etiamne meliore, quam paterna et avita8
meliore. At hoc Valeria lex non dicit Corneliae leges non sanciunt Sulla ipso non postulat. Si isti a pripartem aliquam iuris, aliquam similitudinem propriadi insessionis, aliquam spem diuturnitatis aiunt,int,
nemo est tam imprudens istorum, quin agi secum Praeclare arbitretur. Tu vero Rulle, quid quaeris 'Quod habent, ut habeant quis vetat V privatum at in latum est, ut melior tui soceri landusarpinus
sit, sive ager lapinus totum enim pos Met , quam meus Patemus avitusque fundus Arpinas id enim caves Optimo enim iure ea sunt pre secto praedia, quae punia conditione sunt Libera meliore iure sunt,
.c te edidit pro vula agros.co,terum melius suerit sedes verborum Permutare utam qu quoa ----φ-
Ru Frene olim legebaturtivudes, quod nuper Graiocus desilidii. Fundus Iminus Id est, undus
quem Valgius socer tuus a Sulla aecepit. Lav ΕP. Fundiam quum dixi et, σει - - uns subiecit,
99쪽
DE LEGE AGRARIA quam serva Capite hoc omnia, quae serviebunt, non servient. Soluta meliore in Causa Sunt, tuam obligata: eodem capite obligata omnia, si modo Sullana sunt, Iiberabuntur. Immunia commodiore conditione sunt,
quam illa, quae pensitant Ego Tusculanis pro aqua crabra vectigal pendam, quia mancipio fundum a . cepi si a Sulla mihi datus esset, Rulli lege non pen
ΠΙ. Video vos, Quirites, sicuti res ipsa cogit, Commoveri vel legis, vel orationis impudenti legis, quacius melius Sullanis praediis constituat quam paternis; orationis, quae eiusmodi causa insimulare quemquam audeat, rationes Sullae nimium vehementer defendere. At si illa solum sanciret, quae a Sulla essent data,
tacerem modo ipse se Sullanum esse confiteretur sed non modo illis cavet , veruin etiam aliud quoddaiugenus donationis inducit et is, qui a me Sullanas possessiones defendi criminatur, non eas solum sancit, verum ipse novas assignationes instituit, et repentinus Sulla nobis exoritur. Nam attenditu, quanta coim cessiones agrorum hic noster obiurgator uno visu,
sacere conetur. QUA DATA , DONATA, COXCESSA , ΕΝ -
Dira Patior audio. Quid deinde PossE A. Haec
Pro usu aquae . quae Clubra dicebatur, vectigal quoddam tenderet. L.
ac re alitui nuper Beckius Recte uoti culina uo niuiuauisuuin Cicui autunicipio acceperat, sed emerat. - Vt quidem ita telligo, recte se hiabet vulsau acueri, scit pactione T.
Eiti, Mi vitia id est, ob rem huiusmodi. iuuin tuemitur ipsi Sul
lanas posses toties lanien id obiicero Cit illuuii iiii filiat, tuo impuduuliae est maxin ae. Tun .
Quodvum gemis dona Ainis Eos Osriis, quos Sulla non dedit. Ququid.im tu illa resp. caligine occupa
illo, uisita lege Rullus uouet. I, are
100쪽
ieibunus plebis promulgati ausus est, ut, quod quisque post Marium et Carbonem consules possidet id eo iure teneret, quo qui optimo privatum 7 Etiamno si xi eiecit etiamne si clam, si precario venit in possessionem Ergo hac lege ius civile, causae possessionum, praetorum interdicia tollentur. Non modiocris res, neque parvum sub hoc verbo furtum, Quirites, latet. Sunt enim multi agri lege Cornelia publicati, nec cuiquam assignati, neque venditi, qui a paucis hominibus ini pudentissime possidentur. II is cavet, hos defendit, bos privatos lacit hos, inquam , agros, quos Sulla nemini dedit, Rullus non vobis assignare vult, sed eis condonare, qui possident. Causam quaero, cur ea, quae maiores vobis in Italia, Sicilia, duabus i spaniis, Macedonia, Asia quaesiverunt venire pati
imini, quum ea, qHae CStra Sunt, Condonari Possessoribus eadem lege videatis. Iam , totam legem intelligetis, quum ad paucorum dominationem scripta sit, tum ad Sullanae assignationis rationcs esse accommodatissimam. Nam socer huius, vir multum bonus mi neque ego nunc de illius bonitate, sed de generii mi uilentia disputo. Ille enim, quod habet, retinere viili neque se Sullanum esse dissimulat. Iic, ut ipse habeat quod non habct, quae dubia sunt Per vos sancire vult et quum plus appetat, quam ipse Sulla, quibus ego rebus resisto, Sullanas res defendere criminor. Hubet agis nonnullos, inquit, socer meus desertos atque longinquosci vende eos te lege, quanti volet. Habui incurios, ac nullo iure possessos;
ugendum esse vel ossideret, vel osseueris divit sineu opus est mutatione. Causam quaero, cur ei mon de-Miis hae vendu permittere, quum a
Ruilopissiliea donari videatis. Nam
siruter e Pal. Cuiae et edd. vett. Sive eausa idonea bue reiecit Graev.