장음표시 사용
101쪽
exaequabant: quandoquidem in toto P.Lombardo ne nomen quidem Aristotelis legi iur) ipse vero, & qui ab eo profluxerunt, omnes stri.
pta Aristotelis philosophi divino ipsi Verbo ubi.
que compararunt: adeo ut quae vestigia exiguae illius reverentiae erga DEu M verbum restabant,
hoe seculo &a Media Scholastica prorsus extincta, , & ex hominum animis deleta perierint. Hinc fit, ut in istius aetatis scriptoribus exstet nomen ipsum Aristotelu aut Philosophi primo loco positum,scripta ejus demonstratione niti censeantur: quae autem verbum DEI docet, erudelitate & probabili potius opinione teneri,queadmodum quum alii plerique, tum vero occan il-lle celeberrimus Scholasticus in Centilogi scribit,& saepssime responder. Hinc Metaphysicorum Aristotelicorum libri ipsis augustissu octi Spiritus arcanis&Dei verbo sunt exaequati. Hi nc denique evenit, ut qui illa aetate in Theologia Seholastica florere. celebretque haberi vellent, in Aristotelis seripta vel Phy sica, vel Logica,vel
Metaphysica commentationes accuratias ederent, ac in illis scriptis plus operae & studii, quam in ipsa sacra Scriptura ponerent. Hanc enim per transennam,ut ajunt; scripta vero Aristotelis tanquam proprium suς professionis opus & itam κώριενον ex prosesso pertractabant. Ac quidem primus ipse Albertus summam Philosophiae scripsit: & in libr. Physic. Aristotelis, lib. 2. de Generat. & corrupi. lib. de Anim, de somno&vigi-
102쪽
vigilia , de in m niis commentatus : itemque scripsit de plantis & vegetabilibus, ac de mou-bus animalium. Thomas Aquinas qui Albertum praeceptorem habuit, illius vestigia secutus eodem modo in Theologia tractanda versatus est: & sic deinceps alii. Hac aetate farragines illae,
de unitate forma, de Unitate intesticIus , de Universalibus, de Entitate, de Iriis quae sunt
in Deo, de realitatibus sunt consutat. Deinde istae quae iliones, ut Philosophia prophana prorsus in articulis fidei regnaret, & omnia in isto. rum Christianorum scholis moderaretur, fieri coeptae sunt: impiae illae quidem, ted anxie tamen etiamnum hodie quoque inter istos vexatae, An Dewpossit quodvis malum, etiam odiustui praecipere, se omne bonum prohibere, etiam amorem O cultumsui: An possit universialem naturam sinesingularibus producere oconpervare: A potuerit hunc Mundum etiam
ab aeterno meliorem, quam fecit, condere : Antres persena possint simul eandem naturami assumerer i An haestropositio, Deus efficaraberes,aut cucurbita,tam possibivr,quam haec, Deus est homo: A n numerus personarum pertineat ad primam intentionem, an ad secundam: Virum idea in Deosint practicae anste-culativa : An in Deosit intellictus agens o
103쪽
8 Ηist. Sac. N. T. Seculum, seu CAP. XII. passibilis: An anima Christi potuerit mentiri: Ansbi meritussit Christino Virum Pontifex Romanus habeat maiorem potesarem quam
PetruU,an parem: & cetera hujusmodi vel blasphema ipsa per se, vel quae ad manifestam impietatem fenestram & viam aperiunt. Hinc Quot liberariae quoque quaestiones ab istis propositae. Haec fuit igitur illius aetatis Theologia,& ingehiotum studia hujusmodi scriptoru materia & occupatio talis, de tam a vera pietate aliena. Naee aetas habuit Albertum Magnum, Thomam Aquinatem, Petrum de Tarentesia, Gaillielmum, Episcopum Parisiensem , Durandum , Egidium Romanum , Hugonium constantinopolitanum, Richardum de Mediavilla, Iohan. Scotum, nomine Duns, qui perpetuus Thomae Aquinatis impugnator suit: aded ut quod de Carneade & Chrysippo scribit oeero, idem de isto & Thoma possit assirmati, nihil verdicturum vel scripturum fuisse hunc scotum, si nihil Thomas prius vel dixisset vel setipsisset: tanta fuit istorum disicordia fratrum . . Habuit quoque haecaetas Alanum de Insulis, Alexandi ude Alexandria , Nicolaum de Lyra , Augustinum de Ancona, Bonaventuram . Guillelmum Occanum, Durandum de sancto Porciano, cui
postea Thomae doctrina & sophistica displieuit, quasi omis mali fons & caussa. Sequitur Nora scholastica, id est, ultima, M
104쪽
pessima certe quidem istius Theologiae aetas, quae post Durandum coepit ab Hereno de Bojo, Britone &Carmelita, illius Cyrilli nebulonis, qui Novum Evangelium scripserat, blasphemo discipulo i&ad sequentia tempora, magno Ecclesiae malo, propagata est, usque ad annum Domini Is I AE. quo primum a M. Luthero everti cce. pit,& ab iis qui postea sequuti verum Evangeliudocuerunt. Haec aetas longe fuit impudentissima. Nam quae modestia insuperiori & Media scholastica adhuc manserat, ne temere de quibusdam ritibus assirmaretur, ista aetate sublata est. Et de rebus etiam abditissimis & maxime arcanis, imo vero soli ipsi Deo notii magistraliter assirmari coeptum est, juxta illud vetus, Α' μαλα μεν Θάρσης, λογισμος δι' ακνον φερει, id est, interprete Hieronymo ; Imperitia confidentia, eruditio timorem creat, Denique impurior quaevis doctrina, tanquam verissimus articulus fidei, publice hoe seculo introducta est, privatim quidem quibusdam reciamantibus, quorui vel judicia contemnebantur, vel liberiores voces flammis ipsis coercebantur. Ergo pronuntiati & definiti ecepit de Papa ipso, quod antea tantum quaerebatur, licet absurde, VtrumPon.
sex Romanus sit simplex homo, an quasi
Deus: an participet utramque naturam eum
Christo: de eius potestate seupra Concilium: de Virginis Maria immunitate a peccato : de ab F 3 ters
105쪽
Sac. T.Seculum, seu C. s. X luxa signo in S. Domini Cama tittas interdidiemis: & sie de caeteris. Plane enim & superetistiose Magistri isti determinarunt de istis quaestionibus: sed falsissime, & in Deum ae Ecelesia ipsam contumeliosissiine. Ergo, quid in Media schola stiea adhuc positum erat velut in quadε deliberatione seu quaestione, suit ab ista decretuprci certissimo fideiChristianae articulo. Sie m sum malo additum est,ut jam nihil pene ista po threma Scholastica esse possit deletius, nisi universa Christiana doctrina funditus everteretur.
Haec aetas habuit Han. de Regno, Henrieum
de Urimaria, Joannem Capreolum, Petrum de Alia Joanne Gersonem, Bernardinum Sene'-sem, Gabrielem Bielem, & simile alios r ac tandem Echium illum sophistam, ac Genebraesum
inpudentiss. Monachos, vera eorum, qui in Te- probum sensum a Domino traduntur exempla. Porro in eo Scholastica omnino omnis consensit, ut quicquid contra recepta & probata a se dogmata, ritusque, a Romana EceIesia traditos, & jam invectas superstitiones, in verbo Dei scripto reperitur, om ne illud variis distinctionibus, sophismatis atque oppositionibus obrueret : denique hominum seripta divinis exa quaret. Ae tandem Philosephiam humanam. linprimis autem Aristotelieam in supremo sua lScholae aceontroversu in quaestionum diiudi-aandarum ae decidendaru gradu & throno tan-
106쪽
quam ruinam collocaret. Et tamen illa Pauli assi
monitio praecesserat, Videte ne quis sit,qui vos depraedetur per Philosophiam: item & illa Tertulliani, Philosophi Patriarcha haereticorum :Sed &Hieronymi ipsius, Mibi videntur pilorum primagenita, dogmata esse Philosophorum,quibus dereptos homines ais irretitos
tenebant, si modδ ad Dei verbum, vel veteres Patres ista Scholastica attendi siet. Et hae e quid ede Scholasticae Theologiae progressione ac varia aetate differentiis dicta sint. Ita de hac Theologia ejusq; diversis aetatibus loquunturDan.lib. citX.2. Hos in.de orig.error. p. 98. Altiri Theol. Hist. Hoc. I.deTheologia,& 2.deScriptura,cum quibus eonferti possunt Anal. nostrap. 4.&βυ-ptum Geman. Segn tistriear. l. p II. φJ Vmeia .cit. Vernherusdum Interpres,
qui auatior juris eonsistorum Constantinopolis Tat,Lotarium Saxonem, mous in belgis etivisibus impeditum hortatur, ut btespraecipiat ex legibus Romanis iudisari, se eas de Romas Iononia enarrari. Sola enim Gracia su-ria veteris istius doctrina ,sicut se caterarum
fere artium, retinuerat, ut indicant commen
rarii injus Romanum Constantinopoli scripti. Antea vero, u t i de m habe tore εοσ ampum annos Romana leges ex Italia exulaverant.
107쪽
Hist. Sac. N. T. Seculum, seu CAP. XII.
rum eam Gothi se Longobardi occupa simio lacerassem, patrias seges in Ham intu,serunt, Romanis legib- opprebis, O forma
Iudiciorum mutata. Confer caerican. Chr. I 2oo. Buchboli. a. II 3s. Hic Irnerivi, sive VVermherus, vel G arnerim, JuRIs Lu CERNA vulgo d/cebatur. Bononiae Jus civile profiteri ecepit annis εο o. post Iustiniani tempora elapsis. Ex Schola postea ejus prodierunt viri doctissimi, Placentivi praesertim, qui primus in monte Pes invio jus docuit, summam is ad omnes Codicis titulos scripsit qui juris professionem in Italia conservarum &in Galliam transportarunt. Hanc revocationem & juris civilis restitutionem In annum Christi tiro. ineidim refert vir doctissimus Valentinus Fose , I. C. lib.3. Hist. iur. Civilis Romani. Conser Urit p.278. Id Vel confusa potius; Ita enim Arent. annal.
IA.p. 62 . Sub idem tempus Gratianus illi iis Pontificule dilaniavit ars confudit. Etenim, uti es in nostris Bibliothecis sincerum, δε- continet part : prima, acta pungi uni versorum Conciliorum, qaa quidem recepta esse constat: altera, Constitutiones, Epipolas, rescripta, Maximorum Pontificum complectitur, ut quas gemfuere, causa, ad ores, te-
τα, adductis locorum,temporum momentis, . ommemorantur. BuchoLexMartin. Polon. Tritb ad
108쪽
adan. Ch. IIs I. Gratianus Monachus post Ivonem Carnotensim Decretorum opus, ex Veterumstatutis, sanctionibus sycriptis composivit, quo juris Canonicistudiosi hodie utuntur. Hoc opus Eugenius Pontifex se approbavit, o in Academia publice proponi man
davit. Geneb. an. Ch. I cIo. Gratianuli
ensis Monachus, rhapsodus libri Decretorum, quemctsummo Ponti ci confirmandum obtulit. Confer Chron. Vuleu p. 278. Nicet. Gener. 2 p.I92. b. De hoc Gratian. Decreta obser a I. Multa, ut dignitati Papali gratificari posset, ab eo maleti fide citata esse,& adulterata. Hujus, criminis reus agitur a Rainoida coni. Hart. p.ri .&39J. Gombrardo, vide supra Sec. XI.
II. Ea, de Scriptura Sacra, contra primatum,& anarchiam Pontificiam, de Baptismo,Eucharistia apud Grati iamn extare testimonia, quibus Ecclesiae Romgnae praxis e diametro repugnat. Magno ea studio collegit Iob. Halle rus, Eceses Bernens Minister, an.Chr. Is 72. Scauthor Cata Test. verit. I. IS. p FOT. IJ Pontifex enim Romanus, cum vidisset luti Civili non tantum famam magnam, sed etiam summam admirationem esse natam, & ad ejus studia optima quaeque ingenia se contulisi se; suspecta haec res fuit, novamque ei solicitu-F s dinem
109쪽
tes hac ratione ad vetera iura in conferendisEpisto patibus ac Abhariis, tendere, ipsaque juris Civilis authoritas eveheretur, in contrarium nisus, Canones, decreta, Synodorum, Pontificum praescripta, sedis Romanae placita extollere coepit, ipsisque legibus Imperatoriis, longe anteferre. Cumque in unum haec omnia per Gratianum redigerentur volumen, operam statim dedit, ut authoritate sua hoc eludermentum delirisimmum ita Bibliandιr noster appellavit Comment. in Lev.p. . Provinciis omnibus obtruderet. Unde iactum mox,ut per Italiam, Galliam, Germaniam 1us hoc Ecclesiasticum publice & in Sch
lis legeretur, & in Dicasteriis exerceretur. Haec eausa est, quod suam hic tum multi alii,tum Italiptae sertim sedi Romanae probare voluerint obedientiamia devotionem. Unde tot Epitomae, Compendia.Summet juris,&c.Et sane,nisi temerariis, Capon istarum eonatibus obicς Deus posuisset Reformatione Ecclesiae, nescio an ullum blasphemiae geous excogitari posset,quod ut palpum obtruderent Pontifici Romano, non eructassent. Eo jam in assignandis et Epithetis de mentiae sunt delapsi, ut ipsos tam crassae phraseologiae pudeat Jesultas. Vide quae de hac re scripsimus in nostro o. Γηγω P.I.p. 229. P. H. p.ΑΤ. FJ Cuiusmodi fuit i. DanielMονιι e,lai; Balist test, Centur. p.ras .ex Lelando; Mathematicη ar tit cupiditate insolita tactus animum ad Arabes,
110쪽
Sectio I. de Christianismo. l pr
ea aetate inprimis eruditos, adjecit, quoru disciplina tunc late in Hispania floruit. Profectus igitur in Toletum Arabum scrinia excussit.&ς Cla. ruit a.Ch. II9o. 2. Robertus Tetentos qui peragratis Galliis, Italia, Dalmatia & Graecia, tum demupervenit in Asiam : ubi non parvo labore ac vitae suae periculo, interSaracenos,truculentissimum hominum genus Arabicam ii nguam ad amussim didicit.InHispania postea navigio traduct',circa fluvium Hibetnu astrologicae arus studio,cum Hermanno quodam Palmata, magni sui itineri comite ac socio,se totu dedit. Floruit a. Ch. II 63. Bal. 3. Athelarim, Bathoniensis Coenobii Mon
ebur,qui δc ipse quoq; ampla Arabica spolia ex AEgypto & Atabia in Angliam deportavit. ML
p. 183. Vixit an . Ch. II 3 o. regnante Henrico I.
fiJ id quod opera cum primis Atheurdi Bathoniensis praestitum suit, ceu diximus in Anal. nost. pass. R. idipsum confirmati. cix. hJ Robertus enim Ketenensis, ArchidiaconusPapilonensis in IIispania,electus, pretio illico eonqducitur nouexiguo, per Petrum quendaClunia censium Monachum Abbatem , dum Adelphon' lsus, insignis quidam Princeps, Cauriensem m-bem expugnavit, ut transferret ex Arabica linguaio sermonem Latin y Alcoranum, quod & opera ejus pra stitum fuit ; sed non ad mentem ubique aut horis. Castigata superiori seculo Veisio haec suit a Bιbliandro nostro,& una tum aliis . contra Saracenorum deliria, scriptis, edita basineae.