장음표시 사용
471쪽
que eiusmodi contractum Simonia-lptum non est, non obligabitur emiseum nullum,& inualidum esse ex iureiptot iurispatronatus,illo se abdieate , nouo Ttidentini, unde omninb se-lquod unum quaerebatur in nostroquitat iis in locis,in quibus Tridenti-leonsectatio.
ni decreta vigent,eiul modi ius patronatus simoniaeh acquisitum dimita CONSEC TARIUM IX.
tendum ess , immb neque manere - . .
apud vendentem,qui 1 Tridentino il- an fructus percepis ex bene seroto ptiuatur ipso iure,manEtque proin- Simoni ce obtento restι- de Eeelesia libera, uti eo loco m tuendi sint.bamanvbi vetb solum ius antiquum seruam r. verius. itIique conformius Respond. omnino,& in conseientia est, validum esse eiusmodi contra-lante lententiam iudicis eiusmodi stu-ctum,& tale ius valide transferri inlctus omnes restituedos esse, quia peris ementem . quanquam contrarium cepti sunt ex re non sua, sed aliena. sentiat vulgusCanonistarum,quos b.iquandoquidem beneficium non fuit adduximus, quia reuera nullum ius vere acquisitum, Si prouisio fuit nul expressium afferiur,uti expendebamus la propter Simoniae impedimentum. eitata quaestione. Repugnat autemi Neque ullus prorsus dissentit ab his aliquam poenam incurri ipso iure, &ldoctrina .Quaestio duntaxat est.cui sa- in iure diserte non exprimi, aut exicienda st illa restitutio, an Ecclesiae, iis, quae in iure continentur, euiden ad quam pertinent ex iure communi, tet, & necessarib non colligi: neque an uiccessori,an camerae Apostolie . verum est,Trideminum non condere,vti alicubi fert consuetudo , quae ius nouum, sed antiquum declarare,ltanc seruanda erit, alioquin Eceleis manifeste enim constat ex antiquo sitae debebuntur . nisi obtineatur 1 iure, vendentem ius patronatus noniPontisee compositio, uti fieri solet;
mansisse niuatum ipso facto, de Ee-leum enim sit supremus dispensatotclesiam non recuperasse suam ex ea bonorum Ecclesiae, de eiusmodi pro- parte libertatem, ubi enim, amabo,luentibus disponere poterit. Existima- id habetur promant tabulas. Ne-trem quoque, quoties alius 1 Pontifi-rae neeesse est, ut quoties legislator ce, nimirum Episcopus poterit in aliisiquid noui statait circa aliquam qua Simonia dispensare, posse quo- materiam, dicat se sancire nouam le- que in restitutione fructuum compo-gem, satis enim est , si antiquae silue- nete ; quod iterum dicam inserius.
rint ea de te, quae recens statuitur. Nunc moneo duntaxat, nomine si
Cum igitur in nostra propositioneictuum beneficia intelligendos esse
uniuersali diximus , contractum Si-lduntaxat illos, qui capiuntur praecisamoniacum irritari a iure tu sola ma-ltatione tituli beneficialis, non autem teria beneficiorum, loquebamur delatia quae sunt veluti stipendia petis. Iure antiquo, quod unum viget ininalia , quamuis beneficium oec Gallia; non negamus tamen , hancisio sit , ut tali personae potius, quam irritationem ad venditionem iuris-lalteia obueniant, ut quae pro Mis patronatus ex Ttidentini nouissimoisis . anniuersarii. . diuinis ossetis. iure pertinere. Itaque secluso hoel Concionibus . aliIsque minist
Meenti decieto, & ubi illud rece-lriis factis a fidelibus quotidie d
472쪽
nantur ι quin immb neque smri-ireat,firma esse possit. Ita Legi. s. 33. hutiones quotidianas in eiusmodillib. 2. Δb. 23. num. I 38. Suar. c. 37. fructibus numerarem : etiamsi enim m. num. 7. Ferdinand. disp. 3. trah. non dentur nisi beneficiatis, aut prae- I .pune. 23. num. 6. aliἱque; & pr bendatis in ea Ecclesia, nihilominus batur manifestd ex eap.sconfirmatio- non dantur nisi ratione praesentiae, &lnem. de elemone in 6. ubi dicitur cacin sustentationem pro eo ministerio, sata confirmatione , non idcireb ele- quod tune exhibetur: unde sunt po- ctionem,si Canonica fuerit,infirmari, tius stipendia, quam stactus benefi-lquia nimirum, ut ait ibid. Ioan . MO-eij; quod non displicet quoque Su inach. utile non vitiatur per inutileri tib. de Simron. cap. 37. numero χ6.lipsi adiectum , & ab eo separabile. licet contrariam sententiam rigidio-lQuando tamen posteriores actus inu-xem, veriorem existimet. tiles sunt sne prioribus, & sine illis subsistere nequent, si nulli sint priores CONSE CTARIVM X. actus, posteriores quoque inualidi
is ν - erunt: sic confirmatio cum necessatib
ri quando unus τώntum in supponat electionem , consistere ne- . prouisione beneficis Simon acu1 quit, si inualida electio praecelserit; fuit , tota prosso im quia eonfirmatur non electus, quod . ualidasti. intelligi nequit. Obserua tamen, infirmandam esse a iudice eius electio- Verbi gr.electio,aut praesentatio le-inem,aut praesentationem,qui proo gitima fuit, institutio, aut confirm itinenda confirmatione, vel institutio simoniaca,autὶ contrario prς senia tione Simoniam commisit, ut annuittatio fuerit Simoniaca, institutio a 'Felin.in eapscut tuis. deSιmon. de alij tem legitima; quaerimus, an vitium unius alicuius actus totam prouisonem corrumpat, & inualidet. Respond. quoties Simonia inficit posteriores actus,non inualidare pri res ν quando autem priores actus inualidi sunt, posteriores quoque e dem vitio laborant, & inualidi sunt; Quare si sola eonfirmatio, aut institutio sit Simoniaca, praesentio, & electio , quae legitimae fuerunt, validae
manent, neque iterandae sunt: si v ro electio.& praesentatio simoniacae fuerunt, neque institutio neque confirmatio quomodocunque fiant, vali. dae unquain erunt. Quod idem dico de resignatione, & collatione, haec enim simoniace facta non irritat reis signationem legitimam : resignatio tamen Simoniaca impedit, ne collatio subsequens, quamuis ea labe ca- adducti ab Ugolin. tab. 4. de Simonia
cap.6. n. q. quia cum reddatur, ut dicam quast.sequenti, inhabilis ad hoe beneἡcium, & peccarit, in Paenam sui criminis id meretur.
NSE CTARIUM XL Casus singulares, in quibus pre
Hactenus egimus de restitutione rei spiritualis per Simoniam comparatae.nunc de eius pretio agimus; neque difficile fuerit ex duabus nostris Iropositionibus, singulares casus in ac parte definire. Primo igitur, qui iniuste vexans alium circa beneficium , pretium ΚΚk 1. ob Disiligod by Gorale
473쪽
ab eo aecepit, ut vexare desineret,ie. lnerat ipsi illud restituere , quia ini sth, & pet iniuriam illud accepit, ut
patet. Secundo qui tenebatut ex iustitia sacram aliquam actionem exercere dc alteri ministrare Sacramenta, ut Parrochus , eam tamen administrationem.vendidit, pretium eiusmodi restituere debet, quia in eo accipiendo iustitiam violauit. Itaque dicendum esst de Parrocho vendente sepultu. ram, & Sacramenta, dc de Episcopo vendente ordinationes, dispensationes,caeterique similia: de sanὲ si mi les , aut famulus, qui accepto stipendio tenetur famulari, bc militate, id nollet sine nouo stipendio , peccaret contra iustitiam ; ita de hic Parto. chus, Sc Episcopus, qui redditus ae-eipit ad ministerium suum gratis exhibendum , si nolit, nisi accepta pecunia ministrare, iniuriam Aest, de violat iustitiam commutativam ἔ ad restitutionem igitur tenetur. i Tertio P Iatus vendens beneficia , de officia Ecclesiastica , quorum non est dominus , sed dispensator,&quae ex voluntate Domini gratis distribuere tenetur, peccat contra iustitiam , si pro ea dispensatione de di stributione quidpiam accipiat: sicut haeres. qui legata pia distribuenda in pauperes accepit, ii ab illis quidpiam
exigat, tenebiturque ad restitutionem. Si verti pecuniam accipit in compensationem emolumenti, quod alteri consert, Ac pro eo assectu, quo
aliis te piae seri, dc quia priuat se facultate benefaciendi aliis, qui sertassis gratiores forent; peccat quidem, sed non committit iniustitiam, uti diximus quaest. F. cons. .ex l. Regula
quia haee omnia vulgh magni aestimatus, quare sine iniustitia compengitio ad restitutionem ; atque itaeoneilio dissidentes sententias Suar.
disp. de Simon.quasi. ρηnct. 3. di . t. uum. T. qui ad restitutionem hune vendentem obligant , 3c Lini. qui
obligati. Quarto electores, qui pretium accipiunt, ut dignum eligant, omita indigno, tenentur ad restitutionem, quia tenebantur ex officio dignum eligete: si verb accipiam, ut digniorem eligant, non tenemur ad restitutionem , quia non obligabant ut ad dignioris electionem .dc electione digni satisfaeiebant suo muneri; deinde quod unum prae alio eligant, postulant pretium non electionis, sed quod praeserant unum alteri, ut iam diximus; dc praeterea non violant iustitiam commutativam , quod dignum praeserant digniori, sed distri-b itiuam tantlim, idcoque neque ad restitutionem obligantur. Quinto qui vendunt reliquias, e , quod se vel voluptate , quam ex illis capiebant. vel emolumento quamuis spirituali duntaxat priuant, non vi iam iustitiam,vti cum Lessio diximus cons. 3. citato, ideoque non obligabuntur ad restitutionem preti j a cepti. Sexto pretium pro granis benedictis . Chrismatu, oleo tincto, & vasis sacris, si aequivaleat materiae i storum sacrorum , quamuis formaliter
ratione consecrati nis vendita fuerint, non erit testituendum, quia non
fuit iniusta, sed solum sacrilega venditio , propter annexum materiale, siue temporale , quod aequi ualet pretio;si verti vel pretium excesserit huius temporalis valorem, non autem
sabuntur, neque inde nascetur obli-ivel ob ornatum, vel non ob comm dum Disiligod by
474쪽
dum spirituale , aut temporale , quo se priuat Vendens, ut dicebamus in reliquiis , imagine miraculosa , de aliis similibus , led praecise , omnibusque aliis rationibus seclusis, qu tenus haec sunt spiritualia , & sacra aecipiatur, ita ut ipsa sanctitas, consectatio, de spiritaalitas nuda, de piaecisa vendatur, quod nunquam in his moralibus contingit, violabitur iustit a, eritque restituendus ille exceti sus pretij, aut totum etiam pretium, quando dabitur pro nuda , dc praecisa spiritualitate modo explicato ἔ qi'ae
omnia constant ex eo consedi. s. q. I.
Septimo pretium acceptum pro actione spirituali , pro qua poterat accipere sustentationem, non erit restuendam , quia non plus accipit, quam potuerit accipere lesitimo titulo ; quare non peceat nisi in modo accipiendi, de quamuis violasset iustitiam accipiendo per modum pre- iij, quod solo titulo sustentationis ea-piendum erat , potest nunc mutare institutionem, Ac animum, de sertiare titulo sustentationis , Ad stipen- dij, quod in pretium acceperat, m db non excedat iustum stipendium. Octauo pretium acceptum prosunctione saeta. si illi aequivaleat materialiter aeceptae, sue quantum aestimaretur labor ipsi intrinsecus, si sacra non esset, non est restituendum,modb ex iustitia non fuisset debita talis actio , quia sacrilege quidem
accipitur ea pecunia, non tamen iniuste. Nono vendens officium Meles a-stieum, quod non est beneficium, de quod habet annexum temporale emolumentum, non tenetur reitituere pretium adaequatum illi emolumento,quo se priuat; quia non committit iniustitiam, Sc contractus va-
lidus est tum iure diuino , tum ecclesiastico. Decimo pretium pro venditione benefici j, aut quacunque alia Sim nia in eius collatione , de prouisione committa, restituendum est iure E clesiastico , quod fuse docuimus proin
P sit. 2. 3lane, quast. O. Vndeclino pretium pro venditione iuris patronatu restituendum est, ubi ex nouo iure Tridentini ea venditioinualida est; ubi autem viget adhuc antiquum ius. & venditio valet,non erit restituendum , quod constat ex
dictis. Duodecimo prestum pro ingressu Religionis, vel captum est as ipso Monasterio suscipiente Nouitium, vel a Nouitio ingrediente Religionem , neutro autem modo ante sententiam restituendum erit ; non quidem iure diuino, quia hic contractus validus est . & pretium adaequatur oneri, quod subit Monasterium suscipiendo Religiosum; Ze si pretium
detur ingredienti Religionem, cum ille se illo pretio tradat , Ac veluti vendat, sitamque libertatem , nulla fingi potest in eo contractu inaequa inlitas , ad quam reparandam ius diuinum obliget, nisi suerit in utroque
illo easu excessus aliquis picti j supra
rem venditam ἔ quod autem attinet
ad ius Eeelesiasticum , illud nulli bi
irritat eiusmodi contractum , neque vili bi ptaecipit tale pretium ante sententiam restitui. Nam cap Veniem. de Simonia. compelluntur quidem Monae hi in Abbas ad restituendam eiusmodi pecuniam ; verum iam hic interuenit sententia , deinde non restituitur ea pecunia, nisi ut in alici Monasterio Domino valeat deseruire; neque enim iustum erat, ut hic Religiosus ab alio Monasterio aleretur,& primum illud gauderet pecunia
475쪽
sita saetilegὲ suscepta I atqui non te-Inon obligabit ad eam restitutionemnebatur hic Religiosus prius illudiseclusa lege Eeelesiastica , si enim
Monasterium deserere ante senten-laliud Monasterium ipsum suscipit, fiam , ut dicam qrosequenti, ergolonus eius alendi subit, Sc pecunia neque Monasterium pecuniam red- non fuit data priori Monasterio, videre , immb inutiliter restitueretur,inex ea aleretur Monachus, de quam-
cum ex eo cap. reddenda sit illi ipsi'diu aleretur , se enim non fuisset Religioso , qui domini j , dc pro-lcommissa Simonia; sed duntaxat ut prietatis incapax est, idiaque statimlin eo liceret profiteri, quod cum δε- atque illi sumet reddita, rediisset inlctum fuerit . pecunia manet apud il-Monasterij dominium ; quanquamllud Monasterium , nis iure Eecies ex eo. quod iubeatur ista restitutio stim illam reddere cogatur, quod ius fieri illi, qui dederat, suspicio noninon reperiri obligans ad eiusmodi re
leuis est Ferdinand. ι radiat. II. di-4stitutionem ante sententiam, iam diasPutat. 3. punct. 26. πα-r. 6. hunciximus; illud autem verim erit,quan-
presbyterum consuluisse Pontificem, do pecunia fuit data ipsi ingredienti, antequam professionem emitteret,iquanquam ubi ille profitetur , climia conuentione illa turpi , quamlfiat incapax omnis domini j, & pec intuerat eum Monasterio, iubetqueinia ipsi data iam redeat ad Monaste- Pontifex illi pecuniam datam resti-trium. Quare de illo casu nihil statui, eius enim capax adhuc erat, <uunt iura. tenebatut Monasterium ad hanc re- Decimotertio pretium acceptum c. stitutionem iure naturae, quia non-lpro collatione ordinum,non est resti- dum erat impletus contractus perituendum,quia in eius acceptione non
professionem Religiosam , flec om-lfuit commissa iniustitia ; nisi dieas pleri non poterat, donec labes illat Episeopum teneri ex ossicio gratis il-
Simoniae suisset abstersa,& ille de-llos conserre, in eimque rem habere ceptus omnino suerat, existimaue-lstipendia, sue prouentus sibi assignarat enim eam fuisse consuetudinemitos ; sed tunc id tantum valebit circa legitimam, ex eique se teneri. Pla-lsuos subditos,& in illis diebus, in
cet autem quod ait Bonaci n. ρ-9. 3. quibus ad eam administrationem teis numer. 1Ο. dissiculi. I. Monasterium nebitur. Nos autem loquimur de r non teneri iure naturae, Zc ante sen-lstitutione pretii Simoniaci, quatenus tentiam , pecuniam acceptam resti-lsimplicitet datur pro collatione ordi- tuere secundo Monasterio , ad quodinum , ut sic autem non committitur.
sponte se confert Religiosus relictolin eo iniustitia, uti alias dixi; neque priori, in quo fuerat Simoniaee pro etiam ullum ius Eeesesiasticum
sellus, contra Suar. capit. 6o. lib. de est, quod eam restituticiis
Simonia. num. II. 8c Ferdinand. Io- nem imperet ante
ea eitato , quia prius illud Monaste- condemnati rium valide, de sine iniustiua, quam. nemo. uis Simoniaee pecuniam illam acceperat ; unde igitur orietur ea obliga tio naturalis restituendi quod enim
iste Simoniace ingressus deterat sponte id Monasterium, δέ aliud adeat, cONSE. Diuiti eo b Corale
476쪽
ctum Iudieem, qui fetutatoa est eo CONSECTARIUM XII. l dium, & eognitor secretorum, eius, reos iudicandos esse. Ita cap. Tua nos.
An Simonia mentalis obliget μή & eap. seMr tuis, de Sιmon eam igitur restitutionem. 1 non punit Eeelesia, si de illa non cognoscit. Deinde expressissimum h
Simoniam mentalem non vocamus hoc loeo eam , quae in sola v luntate & intentione committendi Simoniam realem consistit, sed quae licet opus externum habeat, non se prodit exterius, ed quod opus illud externum illam neeeliarib non arguat ἔ accipit v.gr.aliquis pretium rei spiritualis,quamuis fingat se alio titulo accipere , & nullum pactum siue explieitum, siue implieitiun fuit;qua
etiam ratione dicitur usura mentalis, quod totum explicuimus es. IHane igitur Simoniam mentalem nunquam obligare ad restitutionem plerique docent Caieta et eri Sι monia
Bonac mox afferendi. e eontrario vero affirmant Azor. 3. Par. lib. II. eap2 . q R. 1. Soto lib. 9. dei stia
qui Molsesium,& Lessium allegat. . Dico igitur , hanc Simoniam
neri ad resignationes spiritualium,& temporalium . quae nullo pacto, sed affectu animi taliter acquiruntur,
sed ita delinquentibus satis esse, si
per solam paenitentiam suo Creatori satisfaciant. Agebatur autem de SN moniaeo ingressu in Religionem,&quamuis plurima aduersus tam marinisestum ius aduersarij excogitarint, maxime Adrian. dc Soto. quae pluribus excutiunt Binsfeld & Suates
locis citat. ea tamen minimὶ nobis officiunt, e)m statim appareat pugnare cum mente , & verbis Pontificis ; quare inanibus eiusmodi expositionibus refellendis lubens ab
Aio seeundo Simoniam istam mentalem ex diuino iure obligare ad restitutionem pretij Simoniace aecepti , quoties in eo fuit violata iustiati a commutatiua; eodem prorsus modo atque obligat Simonia realis, quando praeter sacrilegij,& irreligi utatis prauitatem , iniustitiae maliatiam continet. Quod si velint Soto,&alij in seeunda sententia adducti,
facile conueniemus. Ratio verb per- splena est , quia aeque tunc in Simo- nunquam ex solo iure Ecclesiastico nia mentali violatur iustitia, atque in obligare ad restitutionem, etiam ubi reali; ergb aequalis erit in utraque Simonia realis obligaret , ita com- obligatio restituendi quandoquidem, munitar Theologi , & Canonistae. vii laepilis monuimus, tota, & unica quos enumerat Bins Ald .meap.vit. de , radix obligatipnis ad restitutionem, Simon. uast. r. canc. I. itaque sunt ex- est iniustitia , & inaequalitas posita,
ponenai pro prima sententia allati, quae reparanda est , quod autem ea quia Ecclesia profitetur se de ea Si- iniustitia occulta aut manifesta monia non iudicare, sed apud distri- se , lateat in animo aut exterius
477쪽
se prodat, si tamen reipsa commit-i stum inter usuram titui, de actu fit alteii iniuria , poniturque inaequalitas, eadem ratione obligat ad reponendam aequalitatem ex iure diuino, & ex natura rei ; non iubiacebit tame . paenis . aut legibus 3e Simoniam. Vlteriusque colligitur ex ea sapientissima Pontificis te sponsione , quoties Simonia mentalis non includet iniustitiam , non obligare ad restitutionem, do sola paenitentia abitergi; humanis , qua indiu occulta fuerit.icut enim potius in alia materia, quam Quod sonfirmatur ex eap. confulti,i. lingressu Religionis commissa, restide Uurιι. ubi usura mentalis dicitur l tutionem imponeret, si in neutra vio- obligare ad restitutionem: quod etiam
multis in idem cap. consultiit. ostendit Binsfeld. qua'. i. quia nimirum semper eiusmodi usura, quae non ita mente latet, quin opere externo commitatatur , ut dixi de Simonia, habet adiunctam iniustitiam, ratione cuius inuehit secum obligationem restituendi. Quare stustra laborant DD. in assignando diictimine usurae, & Simoniae mentalis, de cur una semper obliget ad restitutionem, non autem altera ; eas differentias fusissime prosequitur Binsfeld. quast. r. in cap vir de Simon. 8c demonstrata earum inanitate , ait assentiendum esse humiliter Pontifici ita definienti in cap. con. futui . de υ stiris. de in eap. vltim de S
mom quamuis , inquit , rationem qua motara fuit, non Penetremm. Verum ea
multum abdita non est , 5e iam 1 nobis reddita est; eum enim utroque illo capite agat Ponti sex de foro inte no , optimὸ dixit , usuram mentalem teneri ad restitutionem , quia ea sem-lier iustitiam violat, estque essentia iter iniustitia. Simonia verbiningressu Religionis, de qua agitur in
suo cap. vltim. nullam continet iniustitiam . sed solum sacrilegium , de
cere fusiciet. Ecclesiin autem scelus illud animo latens non punit, neque proinde ratione illius ad aliquam restitutionem obligat. Atque ita bene consentiunt illa duo Pontificia responsa, de apparet discrimen manis letur iustitia commutativa L.
An Simonia conuentionalis ostiget ad restitutionem pre-
uat det actum. Hoc est, quando res spiri malis tradita fuit, nondum tamen datum pretium promissum , vel e eontrario,
quando fuit traditum pretium, sed tes spiritualis promissa nondum data fuit. Et quidem quoad posteriorem
istum easum monuimus initio quaestionis, restituendum esse pretium S moniacum, quamdiu spirituale noniadum fuit traditum, de non est completa Simonia, ex omnium eonsensu quia alter non potest conditionem ubi impositam implete, Se tenetur ilialam non implere; ea autem non impleta, nullum ius habet vendens reistinendi pretium pro merce , quam neque dedit, neque dare potest emen ii. Tota igitur quaestio hoc loco est cima priorem partem, kilicet, an Simonia conuentionalis inualidet actu, quem Simonia realis, de completaenualidaret, v. gr. collatum fuit, aut tesgnatum benefici si promissa pec nia, an ea collatio, res gnatio. 6c pr uisio Simonia ea benefici j valida fit, . qua diu non copletur Simonia,& peucunia promissa non traditumi atque ita
prouisus de beneficio , illud sibi tutd
478쪽
mo, & eiusmodi prouisionem bene- se ij validam esse existimo, non quidem attento rigore iuris, sed stylo Curiae,qui consulendus omninδ erit, uti dicam quis. sequen. talem autem esse in hae parte, atque adeo validitatem istius prouisionis affirmant Na
num. 418. Binsseid. in cap. vltim. de Simonia. quaest. 2. conc. vltim. Suar. Lb. de Simonia, cap. 3 7. πum. I l. &alij recentiores contra Caietan . ver.
Simonia. & Sotum. lib. s. de iustitia. quast 8.art. I. & alios, quia ut dicemus quaΠ.seq. ex stylo Curiae,& usu, Simonia tantum conuentionalis non subiicit ut paenis iuris. Hic igitur pr uisus tutb beneficium retinebit, neque pretium promit Ium dare tenebi tur , quia nequit obligari ad actionem turpem , eaque promissio omnino inualida est , utpote ad peccatum
obligans; idcircδ non facit iniuriam vendenti, quia non accepit ab illo aliquid, quod pecunia compensari,& aestimati possit ; & per accidens est , quod lucrum ipse ex sua fraude IepoItet, nempς & beneficium , &pretium, quia subiicitur quidem aliis
ret Inere possit, atque etiam pecuniam icet Nauarr. Ugolin. aliaque id ve- promissam non dare. llint ex stylo Curiae; quia si id cona Hoe autem probabiliter affr- cederemus, dicendum omninδ esset, fructus a die prouisionis perceptos,
de omnia beneficia deinde etiam o, tenta , in soro conscientiae , de ante condemnationem dimittenda esse, uti voluit Ugolin. tab. 4. de Simonia. cap. 6. subflv. nam reuera ex re non
sua fui flent percepti illi fructus , de inhabili collata talia beneficia; fle tamen hunc Simoniacum ad haec omnia obligari ante sententiam, negant
Ferdinand. disput. de Sιmon. punc. 22. n. 6.qui ibidem negat paenas Simonia retrotrahi ad tempus pactionis, ubi completa fuerit.
m restitutione pretiySimoniaci. Respond. quoties restitutio ista facienda est ex iure naturae certae cuidam personae, cui facta suit iniuria Pontificem posse per se , dc directe
dispensare, quia non est dominus b paenis imponendis a iudice,donec au inorum illius, eui ea restitutio facientem priuetur suo beneficio, non obli-lda est , neque iuris ipsius, ideoquegatur illud dimittere. . t illud condonare nequit. Per acci-Vbi verb fuerit completa Simo-'dens tamen fieri poterit, ne iste tenta , statim inualidatur prouiso , de neatur laesum ius reparare, si enim ilex tunc tenetur beneficium illud di- le qui dedit pretium Simoniacum, mittere, atque fructus ex momento commisit quoque Simoniam, poterit Simoniae completae persectos; non Pontifex in paenam et ulmodi crimi- retrotrahitur autem ista nullitas ad nis ipsum priuare iure repetendi pre-
diem collationis, aut prouisonis, M.tij, quod iniuste ab ipso exactum sue
479쪽
ret. Ad hane vetb paenam imponendam opus est sententia & eondemna- tione , ae proinde probationibus, quibus iuridiee constet de admitto elimine. Ita Lessi. ca8.3 s. lib. 2. dab.
pancitasse. t .subsin. Quodsi ista restitutio faetenda sit ex solo tute Ecelesiastico , eertum est , Pontificem in illa dispensare posse, ut & in caeteris legibus Meleuasticis, atque bona deis bita Eeeleta, tanquam eius supre
Circa pamis Simonia.. Aliae poenae imponuntur ipso iure. aliae vero imponi ab illo iubentur ; de utrisque tum in uniuersum, tum iaspecie agendum erit ι quibus adiici mus aliquid de probatione simoniae. dc paenarum ipuus dispensatione.
VNIvERSALI Α , An mediatores Simmia teneantur ad aliquam .
restitutionem. Respond. primo si hi mediatores
pecuniam aliquam acceperunt obluam praestitam operam , non magis teneti ad illius restitutionem , quam ad reddendam mercedem cuiuscunque alterius turpis operis. secundo quoties Simoniaci tenebuntur ad restitutionem vel pretij, vel rei spiritualis . puta beneficij, Ac fructuum
eius ; toties etiam istos mediatores in desectum ipsorum Simoniacorum teneti ad eandem restitutionem, eadem prorsus ratione, qua cooperat
res damni illati obligatur ad reparationem illius in desectum cauis principalis seeundum Regulas alibi re ditas uia iste mediator est ver causa eiusmodi damni, & initulae factae, uti statim apparer, & sapienter tradiis
D r eo primo nullam paenam i eum ipso iure a Simoniacis . nisi iaSimonia commissa circa beneficia, ingressiim Religionis, & sacros or
volunt omnes paenas,quae in antiquis deeretis serri iubentur eontra Siamoniaeos , nunc ipso iure incurri ab ipsis per Extrauag. a. de S mon. a Panio II. latam, quod saltem de excommunieatione dicendum esse contendit Sol. tib. 9.de iustiira.qua L8. - . 2. eo quod in ea Extrau. dicat Pontifex, se omnes paenas quomodolibet olim latas contra Simoniacos
eo firmare,& velle eas ab ipsis ipso sacto incunt. Quibus verbis nihil ci rius esse videtur, nis dicamus ea esse omninis supeissua , de eiusmodi v luntatem nullius esseaeitatis suisse; deinde in s.flaturam. statuit uniue - . Cipiti j by Corale
480쪽
sos, & singulos, qui quomodolibet
dando , vel recipienda Simoniam commiserint , incurrere in excomis municationem Romano Pontifici r seruatam , eo autem verbo , qui quomodolibet dando, via accipιendo Sι--niam commiserint, quonibet Simonia
cos, de non circa unam tantum mate
xiam comprehendur, mi germana ipsorum significatio satis indicat. Proba tur tamen nostra sententia,imprimis
rere volumus , ex aduersariorum interpretatione , quae omnia arguunt,
aliam Histe mentem Poatificis, quam per sit , nisi fallor , Felin.
ιn cap. de simoniae., de Simonia ἔ paenas nimirum omnes antiquas ad Simoniacum etiam occultum extendit
Paul. in sua illa eonstitutione, ita ut quod aliqui negabant, velit omnem,& quemcunque Simoniacum etiam occultum paenis Simoniae subiici, Scenim habemus, nullam in antiquis i s quae sint ipso iure latae, eas ipso decretis decretalibus , Clementinis, i quoque iure absque ulla sententia& aliis extrauagantibus eontineri Paenam ipso iure latam in quossibet Simoniacos, immδ neque sortassis itivllos. Quod attinet poreb ad hanc Exirauag. Pauli l I. Respondent aliqui , eam non fuisse latam in eo rigore, quem ipsa verba prae se s runt, quod aperte testatur communisDD. sensus, qui post illam constitutionem scripserunt , negaruntque eiusmodi paenas ineurri ipso facto a
quibuscunque Simoniacis. secundo Contendunt verius alij, non eam Histis mentem Pontificis ; tantum enim abest , ut ab omnibus, se quibuscunque Simoniacis omnes antiquas paenas ipso iure incurri voluerit, ut ne
quidem id de illis ipsis Simoniacis,
quorum disertὲ meminit in ea constitutione, statuerit. alioqAn omnes
Simoniaci in bene fieto , de ordine essent ipso iure depositi, de priuati omnibus beneficiis , quia eiusmodi priuatio, 'depositio ex antiquo iure feten at , uti di eam in serius; id tame uis audeat assi are Deinde ut quid Ponti sex expressε imponit suspensionem Simoniaeo in
ordine, & excommunicationem Sumoniaeo in beneficiisZeum enim hae nae olim fuissent ferendae, iam ipso iure ineurrebantur ex illa uniuersali elausula, quas iUofacto eos incum
incurrere, neque opus esse notorie
tale eriminis. In illo autem g. st
ruentes. 'paenam excommunicationis
imponit iis Simoniacis , de quibus egerat pauid ante, nempe circa b neficia , se ossieta Ecclesiastica. Et sane alioquin dicendum foret, etiam Simoniacos in ordine incurrere istam excommunieationem, suspensionem quoque Simoniacos in beneficio. Cur igitur ista tam accurate distinguit eo loco Pontifex; & suspensi
nem ratione Simoniacae ordinati nis,& excommunicationem, ratione
Simoniacae prouisionis benefieij i ponit i si ex aduersariis , ex verbis ipsiusmet Pontificis utraque illa paena utrique illi Simoniae eodem mo
do . id est ipso facto , de ipso iure
imponitur Di eo seeundo per solam Simmniam realem ex altera saltem parte per traditionem rei spiritualis com pletam incurri paenas ipso iure latas. Et primo quidem Simoniam mentalem etiam opere aliquo subseeuto, non subitet paenis Ecclesiasticis, colligebamus nuper cum communi seniatentia,pro qua plures allegat Garcae. .
de Simon. neque in hac parte diutid seli immorandum , quamuis ista Simonia ita mentalis sit, ut habeat L Ll a exter