Albii Tibulli equitis Rom. Quae exstant, ad fidem veterum membranarum sedulo castigata. Accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices; quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 시학

101쪽

ΑLn II ΤIBULLI Et Danai proles, Veneris quae numina laesit,

8o In cava Letheas dolia portat aqua S. Illic sit . quicumque meo S Violavit amores,

Optavit lentas & mihi militias.

te, nihil mem nitia. nam prosecto uberem obser abatur , ut virgines , atque etiam vi. I tramasiae poeticae materiam dare poteran iduae, quae cissent in viri manum conventu. illa pyra, & mala, & poma Punica, & ficus rae, ante nuptias Veneri sacrum facerent. Iam dulces, & virescentes olivae , quae ca- l Eratque in montibuς eorum I eneris Sponsispiti e)us in m Inebant, & manum famelici se- cclla , a Thesco , quum Helenam uxorematis ccrtatim invitabant. Facile credam , Ju- duxisset, exstructa. audies Pausanias in C dicio ab istis abstinuisse , dc noluiste luxu- rintli iacis, sive L. 2. qui Pausanias & V ne-riare. rem Iunoncm commemorat, ad quam pro 9. DANAI PROLEsJ notissima sabula, vel filiarum nuptiis lacrificare solenne fuerit ma- ex Epiliola Hypermnestrae Nathniana. Ad - tronis Laconicis, L. 3. Venerem Itistam, h. e. de, si voles , Apollodorum L. 2. Biblioth. quae legitimas nuptias conciliaret, adpellae C. I. Horatium L. 3. Od. II. Iulium H)gi i Papinius L. I. Thcb. 9. FII. . num Fab. I 68. & I7o. Servium in L. Io. Aen. t tune rex longaevus Acesten p. 97. Damnatae dicuntur apud in seros a- N.uarum haee altrix, demo fidissima custos quam assidue ingerere in vas pertusum. Hinc l Leeta sacrum Iustae Veneri occultarepudorem

parocmia, Danaidum dolium. Et tamen illas i Inperu auriri , tacitaque inmurmurat aure.

Minerva Sc Mercurius , JovIs imperio , ab Hulus Veneris numen laeserant Danaides, ocis inpiis patruelium caedibus expIaverant, au- cisis per quiet cm maritis. Sed scribendum elictore Apollodoro, loci laudati f. s. Adagio- apud nostrum , Veneris quae numina laesit; rum collectores omiserunt vetus proverbium, quo modo scribitur in libris veteribus. nam Danai filias : quod jactari solebat de grege quamvis vocula quod rationem poenae redde- numeroso filiarum. Exstat hoe proverbium t re videatur, tamen abit a mente nostri posapud Ciceronem , & quidem citra ullam tae. Non enim dicit, cunctas Danai filias in contumeliae significationem, Paradox. 6. C. I.sTartaro torqueri r sed vero illas, quae Ve- Aliam quis habet' pecunia es opus. Duas 'ma- neris Maritae numine temerato conjuges suos jore. tlures ' majore etiam. si, ut afunt, jugulatsent. Earum errant quadraginta octo. Danaι quinquaranta sint filiae , tot dotes ma-iduae enim fuerunt inventae , quae neglecto. gnam quaerunt pecuniam. quantum enim cuia perfidi patris imperIo sponsis suis peperceque opus est , ad id accommodatur , ut ante runt, Lynceo quidem Hypermnestra, Hip- dixi, divitiarum modus. t polyto autem Bebryca. Atque haec ab anti-79. UENERI s c UOD NUMINA LAEsIT J Ve-l quis Historicis ita tradi scribit Eullathius in neris Maritae & Conjugalis. Homerus L. f. t PerIeges. Dionysii Alexandrini p. 8os. &Iliad. P. 4r9, ore Iovis ad Venerem a Dio, non asture innuit Apollodorus L. 1.BiblIoth.

veri It Eobanus: ἀο7οῖ Θυγα ἐρ- ῶMDa. Qui quum de regno Non est, crede , tui mea filia muneris, istas inter se contenderent , Danaus Aegypti filios ,

Bellorum Iraelare artes: tua munera sunto, i praeter unum aut altarum , filiarum suarum Peditoribus jusenum talces immitteresammas, opera necavit. Isitur hae duae sorores pro . Legitimique faces curare γ' foedera ieeti. l pter meritum pietatis in sedibus beatoriimVenerem & Iunonem inter Deos Conjuga- l degebant , ceteris in Tartari barathrum deus ae genialis tori custodes honore quodam trusis.

praeeipuo cultas fuisse, satis est notum. vide t 82. OpTAVIT LENTAI ET Mi MI MILITIA JPlutarchum in Quaestionibus Romanis , eo l optavit ut haec Messalae expeditio esset dii, loco quo quaerit, cur mense Majo mul Teres cilis , de tardo spissoque procederet gradu.non nubant. Apud Hermionenses religiose i Militiae, sunt munia eastrensia , aestate dependi

102쪽

L I n. I. E L E G. III. 7sAt tu casta, precor, maneas, sanctique pudoris Adsideat custos sedula semper anus. 8s Haec tibi fabellas reserat , positaque lucerna Deducat picna stamina longa colo. Ac circa gravibus pensis adfixa puella Paullatini somno sessa remittat opuS. Tuncendi solita, quum si ib dio ae pellibus lia.

etur miles. Nos Gallico vocabulo appellamus campa Ies. Propertius eastra dixit in e dem negotio, languentis ex desiderio puellae, L. 4. Eleg. 3. λ. I 8.

Omnibus heu portis pendent nua noxia vota. Texitur haec castris quarta lacerna tuis. 8 . SANCTIQUE pu Do RIs ADSIDEAT CU-sTos sEDULA SEMPER AN UsJ nutricem, opinor, intelligit. Ovidius L. Io. Metam. Q.

381, in hiiloria Myrrhae:

Murmura verborum silas nutricu ad aures Pervenisse ferunt, limen servanιis alumnae. Surgit anus, reserat quι fores.

paullo post:

Insat anus 3 canosque suos , er inania nudans Us ra, per cunas alimenIaque prima precatur, O sibi committat, quidquid dolet. Valerius Flaccus L. f. 9. 3 3. Susiniit, moeso nutricem adfata timore est r

Luae raranu haec, cerιo ceu me petat agmine, mater,

Advenat, haud armis , haud umquam cogni-ra cultui Quaere fugam , precor , π tutos circumspice saltus. Asdit virginei eusios grandaeva pudoris Henioche, cultus primi eui creditus aevi: Tum ire uam dictis firmans hortatur alum.

Auctor Ciris e. 2I9.

Quam simul Ogygii Phoenicis filia Carma

Surgere sensit anus: senitum nam seceras illi Marmoreo viratus pridens in limine eardor Corripit extemplo fessam languore puellam, Et simul, o nobis serum eatur, inquit,alumna, Non tibi nequidquam viri- per U, cera pallor Aegrota tenui susudis sanguine vena . tamen si quis matrem sutile malit, cum eo non contendam. habebit is Albium ipsum a se stantem Eleg. q. f. 63. 8s. HAEC UBI FABELLAs REr ERAT J ut fieri amat Inter mulierculas. Naso L. 4. Metam. 3z. solae Min γeHes intus, Intempestivi turbantis fesa Minerva, Aut ducunt lano, iam samina pollice is sanis πιι haerent telae, famulasque laboribus tim

E quibus una levi deducens pollice flum: Dum tessent aliae , cominentaque sacra se

Nos quoque , quas Pallas melior Dea deti. ncι , inquit, O te opus manuum vario sermone laetemus :Perque vices aliquid, quod tempora longa vi- dori Non sinat, in messium vacuas referamus ad

aures.

Diela probant, primamque jubcnt narrare s-

rores.

sie & Ipsae Deae solebant , lunam quum fa,cererit. nam dc Deae habcbant aliquid muliebre , ac garrulum. Vide sis Maronem L. 4.

coxol nonnulli libri habent pleno eolor id quod antique dictum esse volunt. Cur non potius aberrationem scribae librarii monui. mus nuper ad Proper t. L. q. Elcg. 48.

PUELLAI Cirta, majiticula C scribi vult Sca. liger, quia sit nomen proprium, Κίρκη. Sed tamen, quin sit adverDiale, non magnopere pertendit. Gebhardi quintus Palatinus O thahabebat: tertius autem Circa. Magis placet Iani Gi illelmii, docti ili mi adolescentis , Scnimis acerbe rapti, sententia L. Σ. Verisimit. C. I7. nimirum puellis servulas peculiares hoc est, quae in pecul Io forent dari solere, ut in lanificio una essent, casque sectarentur, 3c curarent. Has vero servulas Latiis ne circa illam ese dici. Hanc In re in profert hune ipsum Tibulli locum ; itemque alterum ex Eunucho Terentii , Aet. 3. Sc. s. 9. 33, ubi Chaerea fortunas suas Antiphoni denar

rate

103쪽

ALn II ΤIBULLI Τunc veniam subito, ne quisquam nuntiet a ine: Sed videar caelo missus ad c se tibi. Tunc mihi qualis cris longos turbata capillos obvia nudato, Delia, curre pede. Hunc

Ita Cui I et mitis Recte, & vere . nam & Ita Q. Curtius, nil Idillimus scriptor, I . 4 C. IO. L sta faniores qrii circa re nam erant , T ristes inter trepi lationem Iurentiam , elatos per eam portam, quae, quia ab hse aversa erat, levius cu.tidiebamur , ad Da si castra pervenit. Maro quoque , de apibus in pugnam itur s,

Iti circa regem atque ipsa a I praetoria densae

I Ii centur , magnisque vocant clamoribus ho- stomadcinde circum dixit, exemplo Terentii, con. sititurus modulatae suavitati, is matersonitum rhetlamo flub guminis alti Sensis. eam circum Milesia vellera Nγmphae Carpebant, χali saturo fucata colore. Nartialis L. I. Epigr. 9 I. Omne sed efficium circa re simper obibas

Turba tur sexus, non aiunIe viro. Cicero L. I. in Verrem. C. 48. Homo Ligurem accusare est is, qui in re adventisia atque ereditaria tam duigens, tam attentus esset: δε- b re sum a bal suam quoque rationem ducere:

multa sibi opus esse , multa canibus suis , quo

circa se haberet. Vocat eanes illos homines, quorum ministerio utebatur in praeda inda-g.anda, sumto a re venatoria vocabulo.

89. NEC misQUAM NUN Ii ET ANTE J est In nolui ullis libris ne quisquam : ut ipse subiti adventus sui velit csse nuntius , atque ita tamquam coelo delapsus adesse videatur. Probarunt homines dotii , a quῖbus dIssentire non pol sum. Talis reὸitus Inopinat I exem. plum turpe in Antonio proscindit Tullius Philip p. a. C. 3I. Curn hora diei decIma fere ad Saxa Rubra venisset , delituis in- qu Ham cauponula, atque ibi se occultans perperatat ad

vesteram: inde e Iio celeriter is urbem advectus dinum venis evise in υoluto. Ianitor, aerii tu' A Mareo tabellarius. Confestim ad eam, cubus causa venerat , deducitur r eique episti, Iam tradit. quam cum ivla legeret flens, erat enim amaIone I sta: caput autem literarum ,

i sibi eum illa mima ρη bae nihil futurum:

l omnem se amorem abiecisse illinc, atque in hanel iran disper eum mulier feret tiberius , homo misericors ferre non potuit r caput aperui , in. collum iii sit. O hominem neruiam' quid enim aliud dicam ' maris proprie nihil pηgrum dicere.

Ergo, ut te catamitum, nec opinaIo cum osten

t disset, praeter spem mulier a Diceret , idcirco

i urbem terrore noelarno, Italiam multorum diel rum metu perturbasi ρ Haec in quibusdam verbἰs nonnihil variant apud Gellium L. 7. C. II. quem aut aliis libris suisse usum oportet , aut memoriar suae nimium tribu illis. De nuntio prae in sto res est pervulgata. T l rem ius Hecyr. Act. 3. Sc. I. s. 34. l Abi Parmeno intro, ac me venisse nuntia.

i Vide, praeter Plutarchum in Quaestionibusi Romanis, Nannium nostrum L. 2. Misceli. t C. I . Francisc. Luilinum L. I. Parerg. C. 2 o. M. Ant. Murcium L. I 3. Var. Lect. E. 7. Jacobum Politam im , Jesultam, L. I. Bcllarit Attic. Syntagm. q. qui homo non ausus nos mInare Ii Casiauboniam, quem ch scripsit, re

t mittit nos ad Auctorem Commentarii int Theophrasti Characteres morales. Sunt quil putent, locum Tibulli ad hunc morem ni .l hil pertinere , quum Dei ta non ellet ejusl uxor. Nolo operose ostendcre, quantum illIlerrent. Dcile videbunt, etiam amantibus ta-l les nuntios in usii frequente Hiise , si Tel rentitim ceper Int arbἰtrum Heaut. Aet. I Sc. 2.l & praecipue Aet. 2. Sc. 3.

viri eruditi , Bernardiniis Reatiniis Anno t. C. q. Muretus L. l3. Var. Lect C. 7.& Desiderius Heraldus Comm. in Apologet I critii l. C. Io. ctiam ante illos, ereti initi quid esset,l e2 Minucio Felice expositit sanctis limus vir Lactantius L. I. Divin. Instit. C. II.l pr. LoNGos TURBAr A c Apit Los J Ita utit quae ornamur nulli. quali, Antiphila ilia apud Comicum , Heaut. Act. 1. Sc. 3. M.

Capillas pasus, prolixus , Ercum c ut

104쪽

L I n. I. E L E G. IV. Hunc precor , hunc utinam nobis Aurora nitentem Lucisorum roseis candida portet equis.

93. HOC PRECOR, HuNC ILLυΜJ Iii sex. to Palatino erat, precor. unde Gebhar. l Huhic diri cor essinxit. quomodo & ante Il. tum Ach:lles ex vetustae scripturae vestigiis. Et recte eos secit se ostendit tertius meus codex , in quo liquidIs literis Hunc precor exa. ratum legitur: quod & excerpta Antonii Per. reli agnoscunt. quae lectio quanto sit alacrἱor vulgari, nemo non videt. . EtIam pro illum, quod parum commode huc quadrat , ulinam restituendum arbitror, sobria ac pudente inmutatione. sic certe Naso L. 3. Trist. Eleg. Hune utinam nitidi Sota praununtius ortum Adferat admisso Lucifer albus equo.

Sic umbrosa tibi contingant tecta, Priape,

Ne capiti soles, ne noceantque nives: Quae tua formosos cepit solertiat certe Non tibi barba nitet. non tibi culta coma cst.

in xl Non sacellum hic intelligit , sed arbo.

rum umbracula, quae a sole & eoeli injuriis tegerent Hellespontiacum numen. Poeta Vetus In Priap. Carm. 84. 6. Placet, Priape t qui sub arboris coma Sacrum soles revinele pampino capuι ber se iere eum rubente fascino. Ideo saepe avium contumelias experiebatur 3 di quidem inultus, ni defenderet vis amIca. ibidem II. Abegimusque voce Depe, quum tibi

Senexve corvus, inpiger ve gracutio Sacrum seriret ore corneo craput.

Ipse vero , quam haec aegre tulerἰt, non dissimulat apud Horatium L. I. Sat. 8. ita enim sibi inprecatur, si sciens fallit, Q. t T. Mentior at si quid, mer ius caput inquiner albis

Corvorum, alque in me veniar mietum atque cacalum

Iulius, . fragilis Pediatia , furqua Voranus. Quae hie ιedia, aliis tegmina dicuntur: Maro

Eclog. I.

I tyre, tu patulae recubans subtegmina fagi.

Lucretius L. I. 992.

Nec res ulla geri suo coeli tegmina posset. Cicero in Arate Is edi te est ales a vis lato βub termine eeeli. eum Tibullo nostro facit Propertius L. 1. I lcg. 2O. x. 3I.

Unum litus eris se iis, unaque tecto Arbor, o ex una saepe bibemur aqua. de Naso Epist. Oenonae, P. 13. Saepe greges inur requievimus arbore teritis Aristaque cum foliis praebuit herba torum. ac L. I. Pontic. Epist. 1. 32.2s. Adde uti faciem nee fronde nee arbore terit 3 .m quod iners hiemi eontinuatur hiems. 2. NE CAPITI soLEsJ magni & intensio. lores poetis soles dicuntur. ostendit Barthius

Animadv. ad Papin. L. 4. Theb. 8 3 i , Albiano hoc loco simul explicato. Sed & alii

cxtra carmen ita loquebantur. Suetonius Iul. C. s T. Laboris ultra fidem patiens erat : in agmine nonnumquam equo, saepius pedibuου amuibat, eapite detreio, seu δει seu imber esset.

QUAE TUA FORMosos C ERIT soLERTIAlDonati excerpta in Terent. Eunuch. Act. 3.Sc. 2. 2s. SOLERS , quasi tuus ex arte consi iens, ut ἀρεΤη Α, quod Latinis verbis,

quasi solus hi a te , sis. Huie INERS contra rinm. Nam solers quasi ἔλει ἀριζ. dictus. ιλεν, solum. ut esex, t. sus dicimus. Haec ible Grammatieus, qui utinam minus lacer ad nos pervenisset. & sie fere Festus in Soli1-ritia. Sed tamen habet solertia quamdam astutIae ac calliditatis, quae ad fraudem declinet , significationem. Exemplum est ini Prometheo apud purissimum poctarum Ca-l tullum, Carm. 6 I. Ist.2Fq.

105쪽

s Nudus di hibernae producis frigora brumae,

Nudus & acili vi tempora sicca Canis. Sic cgo: tum Bacchi respondet rustica proles, Armatus curva sic mihi salce Deus.

Post hunc ea eruitur siolerti corde Prome: beas,

Exten lata o reus veteris vestigia poen ur

silici refrael: M membra cadena Perlolvit , ndem e verticibus praeruptis. Cicero L. I. de Oille. C. Io. ubi de Q. Fabio

Labeone , arbitro Nolani, & Neapolitanis definibus a senatu dato: Decipere hoc quidem est, lmn judicare. QIocirca in om3ui re jupenda est talis solertia. Io. Iovianus Poritatuis L. 3. de lPrudent. C. xl. locirca er sagaces , π μυrres, astuli, calii lique, vafri, versuti, vetera oresque maps a natura sunt, quam lab institutione aut usiu ; quam luam ia ab assuetud ne vires majores ac ipiunt, utque uraicae in sola pin ite stercorato valid ores efficiun- ruri Quamobrem nec solertiam, nec sagacitarem, multo minus astutiam , calli ritatem lue, quae ad fraudem declinant , pru intiam esse volumus, aut ejus ancillas , ac sumministras:

quamvis si solertia, A sagacitas , si celerit, illa

mentis, si tarditM rasione fuerint atque inter agendum modo mensuraque temperauae , prudentiae a famulatu videamur nulla mo D repellen.

dae. Sed sunt ibi plura , quae cum fructu

CuLTA COMA EsTJ ipse Lampsacenus, Carm. Quod sum jam senior, meumsue canis Cum barba caput albicat capillis. Habebat alter Wittianus, eum uno HeInsii, nec tibi culta coma est. quos nequaquam pro bo. Erat autem Priapus forma satis mala, atque adeo ridicula: ut pallim est videre & in poematibus, R in reliquiis marmorum antiquorum . dii ocirca emendetur Probus grammaticus, cuius nota in L. 4. Geor. V. III , Ita circumfertur et In Hellesponto es Lampsa

cum oppidum, in quo Priapus formosissimus di risur esse, quem cives eius colunt ut Deum. Is autem in harao ponitur, ut aia 3 formidini sit. itemque noetu furibus, quod interdiu eustos vi. detur stare. Primum Priapus famosissimus, hoc est ecleberrimus, scribi debere cuivis adparet. deinde traiectas voculas ita in latim o dinem rediges t ut avibus formidini sis intemdiu , is que nocis furibus, quod cusos md tur stare. Vult dicere, sures In tenebris ter. icri conspedio Priapi signo, ae vereri ne ille

circitor sit aliquis , aut cxcubitor. 6. TEMPORA sICCA CANis J od ola repet ἰ-tio syllabariim , ca, ca r, atque etiam , nisi fallor, vitiola. dixi ad Propert. L. 4. ElzS. 9.

7. BACCHI RusTICA PROLE si ex Venere,

ut Latrapsaceni auctabant. S: sic Diodorus Si. culus L. . Biblioth. Histor. Pausanias Boeotic. sive L. 9, Descr. Graec. Iunius Philargyrius In Virgil. L. 4. Geor. III. VenerIs quidem filii im agnoscit Lucἰaniis, sed de patre silet,l Dialogo Apollinis Bacchi. Alii Baechi

filium faciunt, sed ex nescio qua Naide, aut Chione, nympha. Denique Macrobius, si mo diligentiae quam iudicii laude commenini datior, ex lepore satum adlirniat, errore satis stulto. Ite enim scribit L. 6. Saturn. C. s. AURITOS LEPORES non Maro primus usu Di, seu Afranium sequitur , qui in prologo ex persona Priapi ais: nam quod volgo praedicant

Aurito me parente natum , haud ita est.

At Priapus dicit , iniuriam sibi fieri ab Ili, qui eum Panos aut Sileni filium perhibeant, aut etiam Satyri alicuius auriti ; quum sit

Liberi patris vera proles. 8. AR1 AT Us CuRvA si C Ni HI FALCE DEust Exstat hic versiculus in omnibus libris seriptis. Neque cst inventus quisquam , qui de clus germanitate dubitarer, extra unum Mur i tum Merito autem falcem Priapo dat poetari haec enim est illius nota propria, ut fulineni Jovis. Maro L. 4. Geor. s. rio, de apibus zi Invitent croceis halantes floribus horti, Et custos furum atque a um cum falce silorat Hellespontiaci servet tutela Priapi.l Ipse tamen aliquando hanc falcem si iam mal le servavit, sive victus sopore , sive quod plus paullo adbibisset. de quo dolenter conqueritur Carm. ys.l Crauere quis possit, falcem quoque, turpe s

teri,

i Do digiti, fures surripuisse meis

serias huius falciς ratione, apud Phurnilium reperies lib. de Nat. Dcor. C. 27. II. SEO

106쪽

L I n. I. E L E G. IV. Tu, puero quodcumque tuo tentare libebit, io Cedas. Obsequio plurima vincit amor. Sed te ne capiant, primo si forte negarit,

Taediae paullatim sub juga colla dabit. Longa dies homini docuit parere leoneS, Longa dies molli saxa peredit aqua.

I s Annus in apricis maturat collibus uvas. Annus agit certa lucida signa vice. Nec jurare time. Veneris perjuria venti Irrita per terras, & freta longa serunt.

II. SED NE TE CAPIANTJconcinnIus Col-bertin. iis codex , Sed te ne capiant. atque ita

S fortiae liber apud Statium ; & ex Thumeo Gilyetus. deinde negarit mavult Nic. hicin. sius. probo, & sequor. .

II. LONGA Di Es HOMINI DOCuIT PARERE LEONEsJ Aonius Padiarius L. a. de inmortalitate animorum min etiam O tigres homini , o parere leones Longa d es docuis r nataeque in montibus ursae Informes errant placide vacua atria circum.

Haec vir ille magnus: cujus ego sanctissimae memoriae ante annos pauculos dedi quod potui, & civibus meis ut et set familiariori criptoriim elus aureorum tractatio non Infeliciter perseci. Torquatus quoque Tassus nostrii in Albium expressit Amynt. Aet. I. Sc. 1. Ius lunga etate injuna a liuom di porreFrmo a i leoni, σ a te sigri Hircane:

I . LONGA Di Es MOLLI SANA DE REDIT

Ami AJ teredere, pulcerrima tralatione , Horatius dixit de iὐne, L. 3. Od. q. p. 7s. In reta monstris Terra dolet suis: Moeretque partus fulmine laridum Missos ad circum : nec peredit Inpositum celer ignis Aetnam. Lucretius, ut noster, de humore, L. I. 9. 327. Nec , mare quae impendent vesco sali saxa res, 'id quoque amittant in tempore. cernere pessis. Poeta vetus apud Ciceronem L. 3. Tusc.

Qiiaest. C. 12. Refugere oculi: eorpus macie extasuit: Lacrimae peredere humore exsanguris genas. Alii aliter extulerunt. Naso L. I. Art. Amat.

Quid magis os saxo durum ' quid molitus unda'

Dura tamen molli saxa cavantur aqua.

Lucretius L. . Ipso sinet Nonne vides, etiam guttas in saxa radentrisi Bumoris, longo in Dasio periundere saxa ti Is . ANNυs IN APRICIS MATu RAT COLLI-l aus uvAsJ maturare est pcrcoquere, ad ma-l tiiritatem perducere. Mela, de Thracia, L.2.l C. 2. R.rro usquam pemiseram arborem , vitem frequensius tolerat: sed nec ejus quidem fruetust maturas ac mitigat , nisi ubi frigoro objectu frondium eultores arcuere. Maroni soles maturi dicuntur , qui fruges coquunt moderatis scr. voribus, L. I. Guor. 3 66.

ergo age, terrae

Pingue solum primis extemplo a mensibus anni Fortes invorrant tauri, glebasque jacentes Pulverulenta eoquas maturis solibus ae s. est metonymia emcientis caussae pro effectu. risi autem colles, ut aprica saxa apud divinum poetam L. 2. ejusdem operis pes 22. Et varios ponit foetus autumnus, γε alte Mitis in apricis coquitur vindemia saxis. qui & colles nominavit apricos Eclog.9. 49.

Ecce Dionaei processis Caestris aurum rorum, quo segetes gauderent frugibus , . quo

Duceret apricis in collibus uva colorem. 6. ANNus AGIT CERTA LuCIDA sIGNA

vicΕJ paullo aliter Manilius L. I. st. IIO. Suae postquam in proprias duduxit singula

caussas, Vicinam ex alto mundi eognoscere molem Intendis, totumque animo comprendere coelum;

Attribuitque suas formas, sua nomina signis;

Duasque vices agerent certa sub lege notaυit.

8. FRETA su MMAJ epitherum lanma quid ad rem faciat , non satis video. nisi si timuit, ne perjuria ista Veneria sorte permadescerent. Barthius, hunc locum producens, L. 7. Adv. C. 2I: & rursum L. EI. C. 8: utrobique freta longa exhibuit, quum vellet

ostenis

107쪽

8o ALBIIΤIBULLI Gratia magna Iovi: vetuit pater ille Valere, et o Jurasset cupide quidquid ineptus amor. Perque suas inpune sinet Dic tynna sagittas Adfirmes, crines perque Minerva suos.

ostendere , saepe ungum poni pro eo quod est longinquum. Neque tamen, unde hanc habeat scripturam, indicavit. Sed iii libro tertio Archiepiscopi Eboracensis quo libro

vetuli orem alium negabat se vidis te Nic. hic Insius, optimus harum rerum arbiter elare scriptum erat freta longa. Quod verum eise nemo dissilebitur, qui quidem cum cura poetas evolverit. Sic Umber meus L. a.

Seu mare per langum mea cogitet ire puella; Hanc sequar , c fidos una aget aura duos. se Horatius L. Od. 3. 37. Dum longus inter saeviat Ilion

Romamque Pontus.

Ire per tot os fuit, an recentes Carpere fores'

se Ovidius L i. Metam. s. II.

nee brachia longo Margine terrarum porrexerat Amthitrite.

qui & ipse corruptus est, ni filior, Epist.

Phaedrae M. 42. In nemus ire Iibet , pressisque in retia cervis Hu rari celeres per juga summa canes. In scriptis nonnullis per juga Ioneta notaverat Nic. HeInsius ad margἰnem eodicis Tibullia. N. Recte, si quid video. Persius Sat. I. .ss. Sis costam longo siubduximus Apennino. I9. VETu IT PATER ipsΕ v ALERE J Heἰnsus illa scribebat , & dicturum pollicebatur ad hoe Maronis, L. 7. Aen. .i Io, sic Iupirer ille monebat. Sed Maronianae summi viri Curae perierunt. nunc tu istic Pierium vide;& Heinsium ad Valer. Flacc. L. I. s. 244. at que haec nobIs observata: nam & pli ires sic sunt locuti. Cicero Orat. 3. in Catilin. C. s.

Suibus ego fi me restitio dicam , nimium mihi sumam, er no sim serendus. illa , ille Iupi ter resilit. Plautus Pseudol. Ach. . Sc. I. P. I 6. Ne time. ita illa faxit Iupiter , ut illa palam ibidem asstra, in sqriis ille est, qui ades a Milite.

Idem Mos eli. Act. 2. Sc. I. V. I. D. Morigerae tibi eriinus ambae. TR. ita

illefaxit Iupiter

Papin Ius L. 3. Theb. o. Eruimus, quae prima dies , ubi terminus are , Quid ιonus ille Deum genitor, quid ferrea Clotho

venustistima SulpIcIa Sat. I x. Die mihi Calliope , qui enam pater ille Deorum Cogitas 'Emendandus In hoc provocabulo Propertius

Ipsa meis tantiι in non umquam desit ocellis , Intendat navem Iupiter ille licet. m. illa legitur in cditione Dou Earum: Id quod me fugit, tuum adi r narem meam. sed homo sum. Lit autem Insignis huius voculae energia, etiam extra res Jovis. Naso Remcd.λmor. 63s Attrab.it ille puer contentos fortius artus ;Saucia majorem Iuria peIιiis epem. L. Varius, apud Macrobium L. 6. Saturn. C. r. LMm non iκe sinit lentae moderator habemete ua valit ire ιθ i angusto prius orbe coercens Insultare λαι eampis, fingitque moerando.

Valerii Flacci Medea, L. 8. Argonaut. 9. IO. O mihi se profugae genitor nunc ille supremos Amplexus Aeeta dares , fletusque videres

Ecce meos

Papinius L. f. Heb. 2s. Die a quando tuis alacres ad limus unia Quae domus, auι tellus, animam quibus hauseris astris. Die quis cir ille pater. neque enim tibi numina longe s arisieris fortuna licet; maiorqtu per ora Sanguis, aspisso spirat νeverentia vultu. Sc L. 2. Silv.4 V. s. ad psittacum: assatus etiam meditataque verba Reddideras: at nune aeterna silentia Latias Ille canorus habes. 2I. PERQ9E su As INPu NE SINIT DICTYNNA fAGITTAs AFFIRMESJ in Colbertino erat

sinet : lepidius omnino , δἰ ad hunc locum

adcommodatius: quo videlicet hortetur hominem novum , ac nondum per uriis assuetum, ne quid mali metuat si peieraverit. Ovidius L. 1. Amor. Eleg. 8, ad Cypastin , stupri insimulatam a domina, 1 . II.

108쪽

L I A. I. Ε L E G. IV. 81 At si tardus eris, errabis. Transiit aetas Quam citot non segnis stat remeatve dies. Quam

o tamen iratos In te defixis ocellos, indi ta toris erubuisse genis. At quanto , si forte refers, praesentior θ' Per Veneris feci numina ma na fidem s , Dea, tu juleas animi perjuria Imri Carpathium tepidos per maine ferre Notos. Jurari autem solere tam per Deos, quam Per arma Deorum , ac peculiariter quidem Perealamos venatricis pharetramque puellae, ostendit Iuvenalis Sat. r3. p. 78, verbis ab Achille Statio productis. qui perperam citat Sat. 3. Sed cur Deam virgInem in re non vIrginali testem Invocat amator Credo, ob adamatum Endymiona. Vide Epistolam Leandri Nason Ianam '. si . Senecam Hippol. p. 4os. 22. CRINFs PERVE MINE nu A suo si quos Illa animo suo carissimos habebat , quippe formosissimos. Atque ideo fastum Medii sae,

crines Deae contemnentis prae suis, Iracun de atque inpotenter vindicavit. Servius ad L. Aen. V 28s, ubi de Gorgonibus e Sta Medusa, erreta fatore Neptuni, ausa es crines suos Minervae capillis praeferre. re indignata Dea, crines, qui amatori maxime placuerat , in Ierpentes venit : eamque excidi a Perseo feris, luminibus orbatam et fecitque, ut, auisiue caput ejus vidisses, verteretur in saxum.

Capillitium vero puellare peculiari In tutela Palladis habebatur. Lapis vetus in Thesauro

Cruteriano MLXVII. A. MINERVAE

Ideo In ejus templo virgines ArgIvae, ante qauam nuberent, manipulum crinium suspem debant, virginIratis ponendae indicium. Papinius L. a. Iheb. p. 2 . his more parentum

Iasides, thalamis ubi justa adoleseret aetas , Virgineas tibine comm , primosqtu solebant

Excuser re toros.

In vicem puellae Palladi erinem dIsponebant, honorariae psecades. Seneca lib. contra su-l perstit. apud D. Augustinum L. f. de Civ. i Dei C. io. Sunt quae Iunoni ac Miserias ea- lpillos disponant , longe a templo non tantum alsimulacro sanies, digitos movent ornantium modo , μιηι quae speculum teneant. 23. AH sI TARDυs ERIsJ ita Scaliger, ut sit mi mesis amatoris puero adblandientis. Ne scio quam bene. Sed omnes omnium libri habent At si tardus eris, continuo hortensis numinis sermone. Profecto satis crat, trade. re hune doctorem praecepta suae artis et Iabmium vero, si etiam praeiret verba. Tantum non sumsit sibi Naso L. I. Art. Amar. Nnn tua si nostras veniet facundia leges. De tantum incipias ; sponte disertus eris. Sequitur transire aetas 3 terminatione haud

quidem penitus insolente, sed tamen ignota iii fallor scriptoribus temporum Optim rum. Pro Tibulliano habuerunt Achilles, Scaliger, Vossius L. 3. de Analog. C. 38. aliique item permulti , delectati credo em.

blemate archaleo. Sed ex uno alterove Afro, aut l. pide quopiam incertae actatis, rcs liaec

confieri non potest ; neque ostendi, talemi fuisse sermonem hominum urbane atque ele. ganter loquentium vivente Tibullo. Ego li. l bentius amplecitar scripturam, quam in tribus libris inventam ad marginem Aldinae editionis notavit Nicolaus Heinsius, transiit aetas: praesertim quum in tribus aliis codicibus haee ita legantur, & distinguantur, transiet aetas eu.im cito sensu facili ae plano. Non potuit autem vitae mortalis rapidistima fusaeItas, ac temporis nusquam consistentis vel iistas inmensa, certius atque evidentius exprimI, quam per praeteritum, ut loquuntur magia stri. Salie uniuscujusque horae spatium, nobis nihil sentientibus , non jam emuit, sed

effluxit. Pulcre Horatius L. I. Od. II. p. 7. Dum loquimur, fugerit inlida Aetas eave diem, quam minimum ered ansero.

Persius Sat. s. p. Is3. Vive memor leti r fugis hora. hoc, quod loquor, inde est.& propius ad nostrum, p. 6 . Tune re ros transisse dies, lucemque palustrem, ει sibi iam seri vitam inremuere relictam. Deinde In pentametro scribunt, it remeasque diei. in solo Colotiano erat it; reliquis cumctis flat exhibentibus magno consenui. quod quin sit melius atque aptius , dubitari non

potest : & bene firmavit Gebhardus. Tum L alis

109쪽

81 ALBII TIBULLI 23' Quam cito purpureos deperdit terra colores fQuam cito formosas populus alba comasi Qtiam jacci, infirmae venere ubi sata senectae, Qui prius Elco cst carcere missus equus .

alter Bodleimus codex remanetoue habebat, lpro ceterorum remeatque. Sed scribendum cum Heinsio remeatve r & totum distichon eius dii ctii sic forniandum; si tamen admittis

meum transiit ;At si tardi eris, emi . Transiit aetare

am eiios non segnis sat remeatve dies. parI modo distinxerat Muretus, ostenso quam delire ac dementer haec vulgo legerentur. nee dissimulat, non placere libi το transiet. sed nee Muretus ipse potuit omnibus placere. Vide sis Achillem h. l. Canterum L. Nov. Lect. C. 4. Torrentium ad Horat. L. 3. Od. 18. Detrium Advers. in Senec. Here .sur. I79. I ite ex incerto reddent paullo etiain

incertiorem. 26. QUAM CITO Fost Mos As POPULUS AN

TE COMAsJ hIe versiculus non reperitur in nostro libro secundo, cuius libri scriptor sex totos versus uno saltu transmisit. sic enim habet: At si tardus eris, errabis. transieι aetas Moerentem sultos praeteriisse dies. Itaque ab illo opem petere non possumus. ante comas tuentur Scaliger, & Passeratius:

atque interpretantur τας πρὶν κόμαι, hoc est, hornotinas comas. Hic etiam una voce legi

vult antecomas, per ὐφiν. in qua figura saepe est nimIus. Ego istud ante non nisi in uno libro Inveni: ceteris vel alta, vel alba prinferentibus. Et alba quidem hic loci praetulerunt viri clari, Torrentius ad Horatium, Daniel que He Insius ad Silium. Sane albam in deliciis habuisse Romanos non est ignotum, aut novum. Plinius L. I 6. C. 23. Populi trιa genera, alba, nigra, Ο quae Li ca pellatur, minima folio ac nigerrima, fungi ore ena centibus. Laudat a alba, folio Κω- tor, superne candicans , inferiora parre viridi. Horatius L. 2. Od. 3. 9.ma pinus ingeni, albaqua populus Umbram hosphalem consociare amarit mis , obliquo laborat wha fugax trepidare rivo. Haee alba populus Hereuli erat peculiariter sacra: quod eam ille in Thesprotide propter Acherontem amnem repertam primus in

GraecIam adtulisset, auctore Pati sania In Eliaeis prioribus, sive L. f. Hinc nata est fabula , quam Servius denarrat ad L. 8. Ren. s. 176. Herculea bicolor eum pepulus umbra Velavitque comas, foliisque innexa pepondit. HERCULEA POPULUS. Herculi conciecrata. tum ad inferos deycendens satigaretur Iabo. re , dicitur de hac arbore corona Dela caput προ lasser uina de foliorum pars tempordiu cohaerens, . capiti, albuit seu ore: pars vero exterior propter inferorum colorem nigra permansit. Hinc

ille populeam coronam semper adamavit, &in capite plurimum gessit. Naso Epist. Deianirae p. 64. Ausus es hirsutos mitra redimire capillos r tior Herculeae populus alba comae.

ejusdem Deianirae verbis Seneca Herc. in Oeta p. 78. Non ante vestes induat conjux iube, gruam ture flammas pascat placet Deos,

Cana rigentem populo eis rim comam.

Atque ctiam Deus factus in coelo gestavit. Papinius L. 3. Silv. I. ipso fine:

Sic ait, Cr tangens Iurgentem alia ibas ignem , Populeaque movens albentia tempora silva, Et Si ta,e aetheriι iuravit fulmina patris. . 28. QUI PRIOR ELEO EST CARCERE MIS-sus EquusJ Ovidius Epist. Leandri p. is 6. His ego cum dixi, Precium non miti laboris Iam dominae vobis colla tenenda dabo: Protinus illa valent, atque ad sua praemia

tendunt; Ut celer Eleo carcere missiu equus.

Sed quomodo hie priον , qui cum ali Is ali-uot centenis curreret quum prior non nisi e duobus dici queat. aliter in hoc negotio Horatius Art. Poet. P. M. Musa dedit fibus Divos, puerosque Deorum , Et pugilem visiorem , c equum cerIamina prim in , Et juvenum curas ,-libera vina res re. Nicolaus Heinsius ingeniose, ut semper , conjiciebat mirior as Eleo camcere. Et sane ex Vincibus 9 uiprior video haud dissiculter nec coaete metor concinnari. Atque ita Maronem loqui scio, L. 3. Ceor. st. 98. Labi.

110쪽

L I B. I. E L E G. IV. 83 Vidi ego jam juvenem, premeret quum serior aetas,3 o Mocrentem stultos praeteriisse dies.

Labitur insta sudiorum atque inmemor herbae in tor equus

Sed tamen unde confiat ab , non v Ideo. Qi iocirca tutius ac modestius, ut arbitror, adiectivum prisr resingemus in aducibἰum prius , quod valet, olim , antea. Catullus

Carm. q.

Sed haec prius fuere e nunc recondita Senet quiete. Gratius ipso initio Cyneget.

prius omnis in armis

Spes fuit, o nuda silvis virtute mουebant Inconsulti homines. verbum ess aberat a primo nostro. tamen vix potest abelle. 29. VIDI JAM IuvENEM J primus codex Archiepiscopi Eboracensis, & secundus Wittianus, ac Perreti exeerpta habebant Vidi ego jam juvenem; non sine iucunda energia prinvocabuli. quo modo ipse noster Elcg. s. '. 47. V uti ego qui juvenem seros visisset amores. Ovidius L. 3. Art. Amat. Hos ego , qui eamni frui res, violaria vidi.& Remed. Amor. y. IOI.

Vidi ego, quod primo fuerat sanabile, vianu

Dilarum longae damna tutisse morae. L. I. Amor. Eleg. 2. 2. II. Idi ego jactatas mota face erescere lammas: Es vidi sella concutiente mori. PropertIus meus L. I. Eleg. 23. st. 14. Vidi ego. nis , quaeso, teste negare potest Vidi ego ta toto vinctum languescere collo , ει 're insectis, Galla, diu manibus. apud eumdem Vertumnus L. 4. Eleg. 2.9.s3. ridi ego labentes acies, er tela caduca,

Atque hostes turpi terga dedisse fugae. Maro Eclog. 3. x. II. Non ego te vidi Damonis, pessime, caprum Excipere insidiis, multum uirante L cista Eclop. 8. Ist. 97.

His ego μου lupum fieri, cr se condere silvis

Moeris , saepe animas imis excire sepulcrιs, Atqua salvi alio vidi traducere messis. sori Iiis etiam ac validIus L. 3. Aen. Vidi egomet, duo de numero eum corpora nostro Prensa manu magna, nudis resupinus in anuo Frangeret ad saxum,sanieque moersa natarent Limina: vidi, atro eum membra fluentia tabo lasanderet, o treptili tremerent sub dentibus l

tantumdem valet, laepenumero reperitur.

Atque ut hic Oscitanter omiserant librarii l. ego, sic alibi odiose in farserunt. 29. PREMERET QUUM SERIOR AETAs J In ejusdem Archiepiscopi tertio segnior aeIas c. t. quod quin ferri possit, non nego. nam& Pedo Albinovanus , nobilis poeta , cujus utinam plura exstarent ingenii monumenta , annos mites posuisse pro senio vidctur, Consolat. ad Liviam Aug. s. 4q9.

Quid numeras annos ' viri matIurior annis.

Acta senem faciunt: haec numeranda tibi. His aevum fuit inplendum, non segnibus annis. Hoc tamen loco serior malo : quod & alii poetae maluerunt. Naso L. 1. Amor. Elcg. 4.

Me novi filichat, nae tangit serior aetas: Haec melior specie corporis: illa sapit. L. 2. Art. Amat. p. 667. Utilis , o ψυenes, aut haec aut serior aetas.

Isti serat segetes ; se serentu ager.

L. 6. Metam. x. 29. non omnia grandior aetas ,

strae fugiamus, habet. seris venis usim ab annis. Vetus poeta In lusibus liberis, Carm. Ir.e edam serior H Dris parente, Cumaeae soror , ut puro, Si uae:

Aequalis tibi, quam domum remeruns Noem repperit in rogo facentem.

Ea erat Hecate, annotissima anus. Martialis L. F. Epigris. Sic te Ierior tar beata quondam Salis Caesare finiat sentem . L. T. Epigr. 9s. Sic ad Letheas, nisi Nestore serior, undas Non eat, optabis quem stiperesse tibi. Bene autem premeret dixit : quod cit oneris ac poenae verbum. pariter Ausonius Idyll.

I . V. 44. Quam longa una dies, aetas tam longa rosa

rum et

Quas pubescentes junera senecta premit.

Huic verbo respondet scrime Di Iandi verbum, quo Iuvcnalis utitur Sat. 6. y. I93. donas tamen isa puellis. Tune eIiam, quam sextus σ octogesimus annus Pulsat, adhue Graeca flaverterunt hanc locutionem posteriorum temporum scriptorcs. Macrobius L. 7.S.atum. L 1 C. IO.

SEARCH

MENU NAVIGATION