장음표시 사용
71쪽
ALn II TIA ULLI Haec cantu staditque solum, manesque sepulcris Elicit, & tepido devocat ossa rogo. Jam
olim habuerit plures. nam & In Ald Ina se exhibetur; & Achilles Statius propicr codi
cum suorum com numena consensum sollicire cavit, ne post illa τι fulminis reeiperetur; Ioannes quoque Livineius tamquam spurium eliminavit. Tamen, si laptu facili m. fulminis potuisse enasci, ex eo quod fluminis fuerat, aliquis urgeb;t; concedat ille oportet, etiam in alteram partem valere hanc eamdem rationem. Certe pestilentes illas anus poetae cuneti coetique Ereboque potenies semper fecerunt. de sideribus retro versis modo Maro nem audivimus. de solis & lunae laboribus una nobis Medea effabitur pro aliis trecentis, apud OvidIum L. 7. Metam. P. 1 7. Te quoque, Luna, traho , quamvis Temesaea
labores Aera tuos minuanI. currus quoque carmine
nos Pallet aιi ; pallet nastris Aurora venenis. Itaque absurdum viderI non debet, s & fulminum jacius aut stiterint aut alio verterint divinipotentes sagae. Ovidius Epist. Hysipy- Ics p. 87. Illa refraenat aqua/, obliquaque fulmina sisti. se enim in quibusdam scriptis legi testatur Heinsius , non flumina. sic etiam Detrius corrigendum pridem monuerat ad verba Tragici subsequentia. Et cur bis dlxerit pocta
non pauper Verborum rem eamdem In uno versu Seneca Herc. Oet. 2. 4 s.
Vernare jussifrigore in medio nemus, Missumque fulmen sare. haec nutrix e quae quamquam non inficIatur alumna Deianira, tamen coniugis sui animum flecti his artibus posse desperat.
Descendas astris Ivina desertis licet, Et bruma messes videat, . emtu fugax Stet deprehenium fulmen, tr versa vico Medius coariis ferveat sellii diei: Non Aetit unum. Claudianus, verbis Megaerae senem menti. tae, L. I. in Rusia. p. Is 9. Ire vagas quercus , sulmen stare coegit,
Versaque non prono curvata flumina ιημ. Antiquissimae disciplinae fuit, fulmina evocare. Plinius L. 1. C. s3. Exsat Annaliumrnemoria , sacris quibusdam , . precationibus ιιι cui Dimina , veι impetrari. Vetus famat Etruria es, impetratum, Volsinios urbem agrisi depopulatis subeunte monstro , quod vocaveroi Voliam. Evocatum G a Porsenna suo rege. Eι ante eum a Numa saepius hoc Delitatum , ini primo Annalium siιorum tradit L. Piso gratas autor: quod imitatum parum rite Tullum m.
Ililium tofum fulmine. Eumdem sis Plinium
l bium L. s , ipso initio, ex libro secundo V
l letii Antiatis: Plutarchum in Numat Nasol nem L. 3. Fastor. 28s. Propemodum exci-l derat, in primo nostro si iis legi, non vertit. quod quin verum sit, ex adduc tis optimo.
rum poctarum verbis ambigere non debes. 4s. HAEC CANTU FINDIT UE SOLUM, A NEsQUE shi uLCRIs ELICiT J Reser ad artis potcntiam, non ad criminationem. sane antiquis limi illi haud ducebant probro manes
evocare, atque ex iis rerum incertos eventus sciscitari. Homerum vide Odysi. L. II. Maronem Aen. L. 6. Senecam Oedip. y.39o.sso. Papinium L. 4. Trub. s. ra. Silium L. I 3. Punic. R. 39s. Valerium Flaccum L. I. R 73o. Claudianum L. r. in Rufin. e. Is s. Tamen Romanis moribus abominabile semper habitum fuit, atque infame. Hac mente Nasonianam Hypsipylen cape , Medeae amare insultantem, p. 9s. Hanc potes ampleetit thalamoque relictus in uno paυidus somno nocte plenia frui pSciliceι ut tauros, ita re juga ferre coegit raeuaque feros an ues, re quoque mulcra ope. L I. Amor. Eleg. s. de anu lena, multibibal & merobiba: l Evocat multiir proavos atavosque sepulcris: O solidam longo carmina Indit humum.
Remed. Amor. x. 2 3. Me duce non tumulo prodire jubebitur umbra e Non anus infami carmine rumpet humum. Lucanus L. 6. V. 728. Perque cavas terrae, quas erit carmine, rimas
Manibus illatrat, regniqt e silentia rumpit. Antoninum Caracallam tradit ex Dione Joannes Xiphilinus saepenumero per quietem nocturnam exagitari sibi visum a patre ae fra tre, gladios intentantibus: cui malo ut me deretur , multorum animas ex inferis evo l casse, praesenim vero patris , atque Commodi. horum autem nullum ei respondisse, extra unum Commodum , acerbe increpan
72쪽
rem, Pergeret Ocyus ad supplicium. Aecede. bat ad intam iam ara Is vallissimae inmanitas quoque dirissima victimarum humanarum, de puerorum scelerate prosulus cruor. Noli hoc sebulosum putare: ita erat illa tempesta. te. Cicero Interrogat. Vatin. C. 6. Et, quo
niam omnIum rerum ma narum a Diis immor.
talibus frincipia ducuntur, voti ut misit res n. dea; tu, qui te othagoricum soles dicere, crtiminis do fissimi nomen tuis im=nanistra σ bar.
baris moribus praetendere, quM te tama pravi. tm mestis tenuerit, qui tantus furor, ut, cum inaudita nefaria Iacra susceperis, eum inst. rorum animas elicere, cum puerorum extis Deos Manes metare soleas : au aia , quibus haec urbs condisa es, quibus omnis respublica atqueisn eritim tenetur, contemseris i Vetus pocta in
collectione Pithaei, Epigr. L. scet. 1.
Fata per humanas solitus praenoscere sibras Impius infanda rollisione Sapor , Pectoris ingenui saliensia viscera m mis posuit; magico car1nim rupis humu=n: Ausus ab Elysiis Pompejum ducere campis. Erichtho apud Lucanum L. 6.9. 7 6. Exaudise preces, si vos salis ore nefando Pollutoque voco et si numquam haec carmina
Humanis sejuna cano: si pectora plena Save dedi, cr lavi calido proseria cerebror Si quis, qui vestris caput extaque lancibus infans pquit, vieturus erat, parere precanti. Quinimo & haruspices quos magorum fratres Arnobius vocat L 4.l eaedem furiae agitabant. Iuvenalis Sat. V. s 8.
Spondet amatorem renerum, vel divisis orbi Testamentum ingens, calidae pulmona columbae Trinato Armenius via Commagenus haru ex: Pectora pullarum rimaι- ,σ ena eaIesii, interdum er pueri. Ceterum eliciendi verbum, quo verbo utitur
noster, magicae est artis proprium, jam inde a Numae regis temporibus. Ovidius L. 3. Fastor. 2.3is: ubi de Iove deducendo, qui
fulminum piamina edoceret: Hunc tu non poteris per te deducere coelo ris poteris nostra forsitan usus ope. Dixerat haee Faunus: par est sementia Pici. Deme tamen nobis vincula, Picus ait. Iupiter hue υeniet valida de elus ab arte. Nubila promis MD mihi resis erit. E mssi quia agant laqueis, quae carmina dicant IS ιaque trahant superis sedibus arte Iovem; Scire nefas homini. nobis concessa canenIur , Quaerue pio dici vatis ab ora litat. Et riunt coelo te, Iupiter. unde miseres Nunc quoque re celebrant , Eliciumque vo
Constat Aventinae tremui se cacumina silvae: Terrarue subse it pondere pressa Iovis.
Corda micanι egis: totoque e pectore sanguis Fugii ; cr hir jurae diriguere comae. t Livius L. I. C. 2 o. Nec coelestes modo caerimo
nias, sed justa quoque funebria , placandosquai Manes ut ite=n pomifex edoceret et quaeque pro-l digia fulin nibus, aliove quo viso mi a suscipei rentur aIque procurarentur, ea elicienda ex
mentibus divinis, Ioia liticio aram in Aventi. no dicavit. Varro lib. 4. de L. L. Quare una ori ine Inlicio G Inlicius, quod in e oro prcser-
pinae es: es Pellexis, quod in Hermiona Ur,
Regni alieni cupiditas pellexis. Sic Et cii Iovis ara in Aventino , ab eliciendo. Cicero Interrogat. Vatin. C. 6. eum inaudita ' nifaria Dcra susceperis, cum inferreum aniarn.rs elicere , cum puerorum extis Deos Manes
mactare sileas. Floratius L. I. Sat. s. de Canidia & Sagana scalpere terrami Unguibus, er pullam divellere mordicus aetnam Coeperunt. cruor in fossam confusus, ut indat Manes elicerent, animas responsa daturas.l Erielitho I hcItala apud Luca:ium L. 6.'.733. ad Eumenidas: l iam vos ego nomine vero Eliciam, Stygiaspis eanei in luce supernal Dyrisuam. l Silius L. 33. II, verbIs Autonoes ad Scis pionem: l Nam ue tibi Elysio repetita oracula eampol Eliciam , veterisque dabo inter sacra Sthuael Cernere fatidieam Phoebei perioris umbram. t Papinius L. . Theb. p. 4O6.
At trepidus monstro, variis terroribus impar Longaevi rex vatis opem, tenebrasque sagaces Tissa. qui mos incerta paventibus) aeger Consulit. ille Deos non larga caede juvencum , Non alacri penna, aut verum spirantibus extis,
e tripode implicito , numerisque sequentibus aurasi Thurea nee supra volitante auaria fumo, i ram penitus, durae quam Mortis limite manest Elielios paruisse refert. paullo post, 48o, idem ille vates: Soleste pubanti loca muta, er inane severael Persiphones, vulgusque cava sub nocte reposumi Elicita, tr plena redeat Styga porrisor alno. priore carmine Barthius notabilem locumi Tertulliani producit ex libro de Anima: un-
73쪽
ALn II Τ In ULLI Jam tenet in sernas magico stridore catervas:
Iam jubet adspersas lacte referre pedem. Quum
de disces, hoe eodem verbo eliciendi In Isto- lrum scelerum commemoratione usos fit illa lueteres Christianos. Achillis umbram quo. linodo castis precibus & sacrificiis sine sangiti. ne peractis elicuerit Apollonius , narrat in ejus vita Philostratus L. C. 3. 4.
46. TEPIDO DEvOCAT OssA ROGO J ad In struendam Ossicinam feralem. quales sagae a sepulcris τυαβαδtή diccbantur, notante Nannio nostro L. 3. Misceli. C. 2 o. Ovidius Episti
Per tumulos errat passis discincta evillis, Certa rue de tepulti colligit ossa rogis. Horatius Epod. 17. s. 6.Ο nec paternis ob oleta sordibus, Neque in sepulcris pauperum prudens anus N emdiales dissipare puteteres.
Tacitus L. 1. Annal. C. 69. Saevam vim morbi aurebat perDasio veneni a Pisione accepti: Greperiebantur Iolo ac parietibM erutae hamadcrum corporum reliquiae, carmina , m devoIiones, er nomen Germanici plumbeis tabulis insculptum ,semiusti cineres ac tabe obliti, alia Iue male icia, quis creditur animas numinibus infernis sacrari. Hujusmodi detestabiles adpara. tus describunt Apulejus L. 3. Metam. dc, non sine aliquo taedio prolixitatis, Lucanus L. f. V. 633. Neque temper ad perniciem comparabantur: vulgo etiam his quaerebatur amor. atque hujus rei obvia sunt passim exempla. unde de Magiam ipso Fato potentiorem rebantur multi. Cordubensis ille, eo lquem modo Indicavi libro, Carmine Phessalidum dura in praecordia fraxis Non fatis addubius amor: mmisque severinlicitis arsere senes. nec noxia tantum Pocula perficiunt, aut cum turgentia succo Frontis amaIurae subducunt pignora foetae. Alani ha i nulla sanie polluta veneni Excantata peris. quos non concordia mixti Alligat ulla tori, blandaeque potentia formae, Traxerunt torιi magica et ertigine fili. Seneca Here. Oet. p. 4s 2. artibus magis vaga Coniugia nupsae precibus admixtis ligant.
Quid responderent Apuleio λ ita ratiocInanti in Apologiar Die tu, quibus verbis episeolam
finierit mulier obcantata, vecors, amens, amans.
μι:μἐνη ιφν. EIIamne amplius ' Rulamat is bis Pudentilla , O sanitatem fisam a vobis calumniis quodam praeconi' et indicas. Nubendi autem seu rationem, seu necesssitatem, Fato ad. scribit, a quo anulium Magia remota es, vel potius omnino sublata. Pιae enim relinquitur vis cantaminibus er veneficiis, A Fatum rei cuiusque τι luit et ieiento tu torrens, ne3- νeIineri potest , neque repellit igitur hac sementia sua Pu dentilla non modo me Magum , sed omnino esse Magiam negavit. Vere, & ex medio rerum usu prudentissimus Naso, L. a. Art.
Fallitur , Haemonias si quis decurris ad artes , DAIque , quod a teneri fronte revellet erui. Non sutent, ut viυ ιt amor , Me reides herbae. Mixtarue eum maricis naenia Marsa sonu.
Phasias Aesoniden, Circe tenu siet Ulixen; Si modo Iersari carmine possis amor. Nec data profuerint pallentia Ihiltra puellis. PDiltra nocent animis ; vimque furoris ha
Sed vicIt ferme delira superstitio. & noster saepenumero ad haec vada obhaesit.
RE CATERvAsJ de excitis umbris iam dixit s. itaque aliud hic verbum requiritur, ad rem aliam significandam. id autem verbum erat tenet : quomodo in omnibus ferme libris invenit Achilles Statius. & nos quoque vidimus in principe Veneta, Inque binis nostris codicibus r H cinsius in uno suo,& duobus AnglicanIs. Perspicue vera est haec scriptura ; cui proinde contioversa moveri non deber. Plinius L. 37. C. II. Ananchisiae
in k dromantia dicunt eυocari imagines Deo rum : Mnochiιide umorvi inferorum evocata reneri. Isidorus L. I 6. C. I . Sunι G quaedam
se=mnae, qrubus gentiles in super iandiu quia busdam utuntur. Liparia sussita,Omnes bestias eis.
care trauunt. Ananchitide in necromantia daemo. num imasenes evocare dicuntur. Sinochitide umbraέ isserorum evocatas tenere dicuntur. Vide.
rat aliquid quasi per nebulam bonus Cyllenius. sic cnim interpretatur : εnfernas caterinum tenetJ animarum multitudinem eum ango re demorasur. Huc respexit noster Secun-l dus L. 2. Eleg. I, umbram Propertii adse-
74쪽
ea ut hoe ei turn pennis Hia D simuris i tum mort Is jura InvertentIbus. Tam exoptan-2er strepe r procumbens ter bona verba ca- l dam quictem apud Lucanum Erielitho una.
nans. l brae militi, Pompejani pollicetur , siquidem
Deinde, ubi Panchaeo su=n. terit ara vapore, Verum profari velit, L. 6. Pharsal. y . 761. Placarum Lethes c mibi numen erit ; dic, inquit Thessala, magna, Adspersam raelis niveo te rore remittam, uvi iubeo, mercedemisit: nam vera locutum Cγnthia ne caro vate sit orba diu. Im nun m reto mundi praestabimus aetos sed haee aliorsum ibant; procul ab infami Arribus Haemoniis. tali tua membra sepulero, Necyomantia. Mirum autem in modum ex- Tal bm exuram Stygia eum tarmine sutas ,
suscitationes atque evocationes magicas ex. I t nullos cautata magos exaudiat umbra.
horrcscere credebantur mi statae umbrae. Rursum si qua umbra in tenebris IIberius eva. quanto putas gravius, si longo horarum ali- t garetur , eam incantabant , elusque sepul- quot tractu detinerentur Apuleius L. a. crum ferro & praegrandibus laxis obsaepie
Netam. Iam tumore pretus attolli; jam salu- bant: ut vel Invita disceret conquiescere. Est bris vena pulsari jam spiritu e pus impleri: in hanc rem elegans declamatio M. Fabii, Q adsurgis cadaver , pro Iur tolescens: ordine decima; quam tu non sine voluptate Quid, oro, me post Lethaea pocula , jam Sty- ' evolves, addo nec sine fruge. Nune ad aliariis palatibus innatantem, a i momentariae vi-:pergamus. lequitur apud nostrum , magicorae reducitis ossicia' Desine Iam, precor, desine: f siridore. in prImo Wittiano,& tertio aequar- ac me in me.im quietem permitte. Haec auditati to Anglicanis erat magico sermone , falso at- vox da eorpore. Sed aliquanto propheta commo- : que invenuste. Stridere & stridor vocabulatior, refers , ait , populo singula , tu.u- . sunt proprIa abominandae artis, ac rerum Inque mortis illuminas arcava ' An non putas δε- i fernarum : & tam de sagis, quam de umbris
Dixitqua ei rex, Nosi timere: quid vidisi ρ π j Umbrae cum Sagana resonarent tri acu ais mulier ad Diu, Deos vidi a cendentes de t tum. terra. Dixitque ei, malis es forma ejus' quae t Lucanus L. 6.9.6χ3. ais r Vir sienex ainendis , π ipse amitius es t Ut modo rifuncti tepidique eadaveris ora pallio. Et infellexit Satir, quod Samuel esset , e Plena voce sonent: ne membris sole perustis inclinavit se super faciem suam in terra, . t Auribus incertum feralis siridear umbra. adoravit. Dixit autem Sammi ad Saul, fit re i quem versum laudans Priscianus L. f. dc Io, is quietasti me, ut suscitarer ρ Hinc, opinor, i etiam hunc L. Accii profert ex Alcestide: Manium doctrinam hauserunt ceterae gen- uum straderet retraria rursus inseris.
tes , ad sui quaeque ingenii de moris ra- : Papinius L. 7. Theb. 77 o. ubi vivi Am.
tionem , umbrarum negotia interpretantes. phiarai descensus ad inferos rQuid, quod argumenta , quibus evincerent tune ipse furens in morte relicti animas non interire, hinc duxerint scriptin Spicula, er e mediis exstantas ossibus hastas res Christiani Lammius, vir sanctissimus, Avellit r stridunt animae, currumque s L. 7. Divin. Instit. C. I Falsa est ergo Demo- quunrur. eriti, o Epicuri , er Dicaearchi δε animae SIlius L. 8. p. so I. . dissolutione sententia. Qui profecto non auderent Aeetae pretem Angitiam mala gramina pri- de interitu animarum mago aliquo praesente dis mam ferere, qui sciret certis carminibus cieri ab infe- Monstravisse ferunt, tactuque domare venena, ris animas, θ' ad se, er praebere se humanis Et lunam excussi te polo,srideribus amnes oculis videndas, m loqui, er futura prae ice- i Fraenantem, ac silviis monsem nudasse vocatis. re: e ,si auderent, re ipsa e documentis prae. Iterum L. I 3. ubi Plutonis regnum describit, sentibus vincerentur. Sed nos ad pocitas nostros st. 6oo. reversionem faciamux , quorum scita in tu. Heic diraa volucres,passusque cadavere vultur,cem proferre minoris est periculi. Isitur ne & Et multus bubo,c sparsis strix sanguine pennis, post deeursam mortalitatem miseri esse non j Harnaeque fovent nidos, atque omnibus ha desinerent, maximi benefleti loco habitum rent εν
fuit, haud polle excitari. Sed & hoc ipsum i Condensae foliis. nurat fridoribus arbor. a magis & sagis exspectabatur, riun naturae t arbor illa est taxus, moestissima di sunestissi
lassa membra torqviri r Sic in lacris literis despectro Samueli, legimus L. I. Regum C. 28. Singula quid memorem' quo pacto
75쪽
Quum libet . haec tristi depcllit nubila caelo:
so Qtium libet, aestivas convocat ore ni Ves.
ma. De strutore anἰmarum, non item saga- , nunc omnia temsistrum, nonnihil ante nos notavit Janus Caspc. Imbribus, ue cat,i is producunt nubila Phoebor rius Gevari ius in Loestionibus Papinianis , t Et ιonat ignaro coelum Iove. voribus iis Du . opere clegantis doctri irae plenii simo. I'ctro. l Hι mentes lare nebulas nimbosque solutis nius in Belli Civilis specimine : Excussere comis. Ventu cessanIibus aequor Ecce inter sunmtes, atque ossa carenitabusu, i Intumiait: πινsus vetitum sint ira procellas Umbrarum facies diro pridore min.mtur. t Conticuit turbante Noto. Claudianus in sext. Consulat. Honorii l & quae illic plura sunt prodigia, non mino, comitatur euntem I re hiatu decantata. Nec modullius de se Iple Pallor , Cr atra Fames, iaucia livi ius ora j Empedocles , qui praeter peritiam ventos LMIm inferno fradentes agmine Morbi. l ciendi S compelcendi, serenitatem indiicen.& L. I. In Rusin. p. I 26. i di, vel pluvias, vel siccitates, homines etiam Illie umbrarum tenui stridore volantum j cxii incitos in vitam revocare polle gloriatur Flebilis auditur questus. l apud Laertii im Diogenem L. 8. Segm. 19. 48. IAM IUBET AD PERsAs LACTE REFER - o. AESTIVO CONVOCAT ORBE Niv EsJ itan E pEDEM J Huatis adspersionis in dimittendis i quinque nostri habent, tres item ex Angli umbris perexigua est memoria. nam rcli. canis Heliasii, & Schemeri codex. id quod quus latiis usus In libamentis mortuorum, tantopere piobavit Palluratius , ut tortores di in evocatione Deorum Manium, una cum vocet qui mutaverInt. multis deinde adstrui melle ac cruore victimarum & mero , alior- l orbem aestivum et se spatium quod in orbem sum pertinebat. Papinius L. q. Thco. s s. cundo sol aeitatis tempore emetiatur: orbem
ore Tiresiae r quoque, sic simpliciter dictum , vel
Argolicas magis hue appelle pereando ot Lm, ponἱ pro anno: hinc aeuitium orbem Nebmas Iue animas. alias avertere gressud pro anni parte aestiva. Sane ita est: sed non Laeti quater sparjas, moesoque excedere luco, ideo pro tortoribus habendi, quibus potior
Naia, jube. visa ruit scriptura veterum librorum, aes arquem locum Papinii ad hunc nostri Albit convocas ore nives. se in suis fere omnibus produxit Ioannes Livinejus. De quaternarii habebat Achilles Statius : sic In excerpi Anumeri mysteriis multa di siputat Macrobius i duorum Vaticanorum Heinsius invcnit i sic Comm. i. in Somn. Scipion. C. nec fru- l in suis scripti, M. Antonius Pocchus , item-stra poni credibile est a poeta harum rerum i que Antonius Perretus. εἰ cur ae itiae nives solertissimo. etiam in choris Bacchicis posuit l minus belle dicantur, quam hibernae ro e Papinius L. 2. Achiil. 9. Is . t is ore autem valet cantu, vel murmure, vel Iamque movenι gressus e triasisque Ismenia i fremitu magico. Poronius vocavit dicta, in xus illa terrifica Enotheae pollicitatione: Signa dediti quarer aera m evi, quater Evia Cuid leviora loquor ' Lunae descendit imago, pul Ut Carminibus data tameis: trepidusqua furentes
Terga manu, variasque quater legere recursus. Flectere PMebus equos reluino cogitur orbe.
vide Ludov. Caelium L. 21. Antiq. Lect. Ttntum dista valent. C. s. Sed efiicacius nos juvat Naso L. 7. Metam. 49. QuUM LIBET &c. J Hanc ἱn coclumis. I9o. de Medea:& sidera potestatem vel praecipue jactabant. Sidera sola micarit. ad quae siua brachia tendens Ovidius L 7. Metam. p. 2oo. verbis Medeae: Ter se convertis, ter sumtis flamitae crinem concus i que sisto, Droravit aluis , ternis ululasibus ora Stantia concutio tantu freta: nubila pello, Solvit. Nubilaque inducor ventos abigo uo vocoqua. Ibidem p. 33o. Lucanus inam in line negotio elus opera li- i Iamque neci sisnilis, re obuo corpore, regem, benter utimur, d-rebus incredibilibus mul- Ει cum rege Iuo custodes somnus habebat,to etiam incredibit Iora narrantis cum spiritu Rum dederant camus, magicaequι potentia iere plusquam Hispanico L. 6. P. 46s. linguae. Clau.
76쪽
L I n. I. E L E G. II. Sola tenere malas Medeae dicitur herbas. Sola seros Hecatae perdomuisse cane S. Haec
Clauciis id CIrcen , L. I q. p. 2o. σι ludive aliquid regni es in carmine; carmen ore move sacro: sive expugnacior herba est;
ere tentatis operosae viribus herbae.
palillo post, ubi de gurgite, quo sub meridiem Scylla se referebat, M. F8.
Hunc Dea framisiat; portentiferisque venenis Inquinat. huic fusos latices ra lice nocenti Spargis: π obscurum verborum ambage no
Ter novies carmen mag co demurmurat ore.
de Canente, e)usdem libri p. 36o.
silvas er saxa movere , Et mulcere feras, tar flumina longa morariore suo, volucresque vagas retinere solebat.
sed nimii sumus in re perspicua. in libro scri- isto, cuJus variantes lectiones vir doctus ad. everat margini editionis Brixianae, ita lege batur smum libet, aestio fulgerat orbe Deos. quod quale sit, ego quidem divinare non
pollum. s I. SOLA TENERE MALM MEDEAE DICI
Tua HERBA sl in quibusdam libris non herbas Inveniri, sed artes , notarunt Achilles Si
Gebhardus. prave, & contra mentem ac minrem omnium poetarum. quam in rem multa
collegit Thomas Demsterus Paralipom. ad Jo. Rosini Antiquitates Romanas, L. 1. C. O. quibu, multa insuperaddi possunt: in primis locus Ovidii insignis L. 7. Metam. '. 21 .n alia. herbae sunt venenatae & noxiae. Virgilius L. 3. Aen. V. II Qualis uti in iacem coluber mala gramina pastus, Druida sub terra turaudum quem truma tegebat, ne possis novus exuviis nitidusquejuvensa, Ladrica conmisit sublato melore terga Arduus ad solem, er linguis micat ore trisulcis. ubi hunc Albii nostri versum inlustrarunt,& hac mente capiendum docuerunt Germanus Valens, ae Io. Lud. de la Cerda , viri magni. ante utrumque mala gramina quid essent, erudite ostenderat Io. Brodaeus L. T.
Misceli C. 28. Singularis est opinio Martini
Deirii Comment. In Senec. Mea. '. 27 . Egredere, purga regna: letatis simul Tecum aufer herbas.
videlicet intelligere Tibullum herbae genus. Ephemerum GraeeIs dIctum, ciuia sit adeo Ie-
tale , ut eodem die enecet et bulbum agrestem Latin s vocari. Vix puto. aperte enim loquitur de succis multarum ac variarum herba. rum , quae polleagi vi certissima amorem
vel jungendi vel dissolvendi Si tamen de
una aliqua herba capere libet; potius est ut Prometheam Intelligamus , Meaeae vel o. mnium niaxime familiarem. Valerius Flaccus L. I. 9. , versibus excellentissimo inge. nio condignis:
Cingitur inde sinus, π, qua sibi nulla mi-gis et is Fida, Prometheae florem de sanguine fibrae Caucasium promit, nutritaque gramina talo , Quae facer ille nives inter tristesque pruinas Durat alitque cruor I quum vistere vultur aris Tollitur e scopulis, π rostro rorat aperto. Idem nee longi languescit finibus aevi Inmortale virens: tilem sar fulmina contra Sanguis,min mediis florescunt ignibus herbae. Prima Hecis e Stγgiis durata fontibus harpe
Inpulis, π validas scopulis sorit aristas e Mox famulae censerata seges , quae lampada
Phoebes Sub istima iuga foeta metit,saevisque per omnes Relliqαias saniemque dei. gemit irritus ille
Colchidos ora tuens: moto tunc conιrahit artus
Monre dolor , cunetaeque tremunt sub falca
c ut si sibiluin hune insuavem emolliunt ambo Wittiani, In quibus Hecasae. sic&qua. tuor Gebhardi codices, & quinque Heinstani. neque aliter solebant Latini poetae In no-m InIbus GraecIs , ubi euphoniae res erat. Horatius Epod. IT. Serosa duris exuere pellibu/Laboriosi remiges Ulixei, Volente Circa, membra: ιum mens π smus Relusus, atque notus in voltus honor. Ita praestantillimae membranae: non volente Circe, ut vulgo circumfertur. vide Valerium Probum L. 1. Instit. Grammat. p. I 446. Cyllenius hie Furias esse ait, quas poeta canes Hecatae adpellet: id Lucanum adfirmare L. 6. Sirgiasque canes in luce Dperna Destituam.& Horatium L. I. Sat. 8.G Hec
77쪽
Haec mihi composuit cantus, quis fallere possis. Tor cane, icr di istis despue carminibus.ss Ille nihil poterit de nobis credere cuiquam:
Altera Tisiphonem. sevcrites, atque videres
Hati sit vir bonus ex Servii CommentarIIs In L. 6. Aen. 237. Huic opinioni accessit 3caui nebus L. I 3. Adv. C. Ia : Maronis verba: quae Servius exstonit, producens: visaeque canes ululare ter umbram Adventante dea.
Antiqua in Horatium Scholia, a Iaeobo Cru-quio collecta r CANES. Furiar , quae sunt lcanes Iovis insonalis. Imo Iovis coelestis,&tunc Harpyiae dictae , ut copiose ostendit idem Servi is in L. 3. Aen. 7. 2o9. Itaque huc nihil pertinent. intellἰgemus canes infernas, Vere canes, quae Hccateii sive Triviam aut Proserpinam comitabantur , quotiescumque magico murmure excita ad malus aliquod sacrum adparebat. neque enim illa umquam sine canibus vagabatur. Maronem jam audi,vImus ; qui sane aliter exponi nee debet, nec potest. nunc Senecam audiamus Oedip. s. s63. loco memorab li: πιλων libat focis, Solidasque praudes urit, Cr multo se ecum Iurat era ore. libat cr niveum insurirnaeis liquorem; fundis γε Lacchum manu
Laeva, canitque rursus, . terram inittens Graviore Manes voce in attonita char. Latravit Hecates turba. ter valles ea a
Sonuere moestum. tota sueruo sola Pulsata tellus. Audior , vates ait, Rata verba fudi. rumpitur caelum chaos,
Perque populo Ditis ad superos datur. Medea si 8-o.
Audax Hecate dedit, e sacros Edidit stras face lanifera. Tlayeste V. 668. Hie nocte caeca gemere ferales Deos Fama est: eatenis lucus exculsis sionat, Utulantque Manes. quidquid audires metus,
Iule vi itur. errat antiquis vetus
Emisa busis ludiba, o in Utant Deo Majora notis monstra. Quin tota solet Micare flamma pisa, er excelsae trabes Ardent sine igne. Iarpe latratu nem svino remugit: saepe simulacris domus
neque abit Papinius L. q. Theb. '. 428. Hujus inalpellae luco si ridere suetiuae,
NoeIurnique canum gemitus, ubi limina patrui fugit, inque novae metior redit ora Dianae. vide 4 lieocritum in Pharmaccutria. s . I IR CANE, TER DICTIs DEIPUE CAR-Mi Ni BusJ auctor Ciris x. 368. At nutrix patula componens fiuisura testa, Narcissum casiamque herbas incendit olentis: Terque noetena ligat triplici disersa colore μιι: ter in gremium mecum , inquit, despue, virgo: De ue ter, virgo: numero deus inpares det. Petronius r Illa de sinu licium protulis varEGloris stis intortum, certicemque vinxit meam. Mox turbatum spuro pulverem medio suutilis digito , frontemque repugnantis signavit. hoc pediaeto carmine, ter me jugit e pnera, terque Iapillos conrisere in sinum, quos ipsa praecantatos
purpura inmolseraι : admotisque manibus tenta.
re coepit inguinum vires. Latii limi usus fuith Ie despuendi ritus, in magia, in omni m dicina, in piaculis, in avertendo fascino, Inominibus, in amoris conciliatione, &c. crebro memoratur Plinio, in variis ac diversisti. mis nepotiis. dcinde certatim illustrarunt v ri docti, exposito simul Albiano versiculos Achilles Statius ; Andreas Tiraquellus in sex.
tam Leg. Connii b. n. II. Turnebus L. 26. Adv. C. s. Ioan. ouwerus ad Petron. Ioannes Meursius ad Theocrit. Idyll. 6. Frideri Lindenbruch in Cirin; Casau niti in Persii Satiram 2.9. 33. Elias Schedius Syn gam. a. de Diis Germanis C. 4 . & λrtasse alii comis
primo Gebhardi Palatino aberat praepostio in. abest quoque a primo nostro. nec habe.bant secundus & quartus AnglIcanorum: nont etiam Wittianus prior. nempe perierat absorpta ab elemento principe voculae moti id ita esse indicio est meus codex intius: int quo paullo aliter aberratum fuit , geminatat litera m: sim moli iiderit ipse momo. Mirificam vero vim carminum, quibus perecer
78쪽
Τu tamen abstineas aliis. nam cetera cernet
Omnia: de me uno sentiet ipse nihil. Quid credam i nempe haec cacsem sic dixit amores 6o Cantibus, aut herbis solvere posse meos. Et me lustravit taedis, & nocte serena Concidit ad magicos hostia pulla Deo S.
nir ut Deliae maritus vigIlans,& vIdens, oculorum fidem sibi ipse dcnegaret. & tamen, quod est portentosius, Olim hoc ipsum citra incantationem pracstitisse mulierem non ru.sticam videbis, si voles, apud Joannem floceatium. Giornata 7, det Decanacrone , No. vella s.
VERE J civitus , sive earmina , S hirtae in rebus magicis apud poetas tam frequenter coniunguntur , ut initidum foret exempla coacervare. alterum sine alterius ope vix quidquam valere putabant. Solvemii autem verbum in hoc negotio est proprium ac peculiare. Virgilius L. 4. Aen. Q. 487. HMe se carmim promittit solvere mentis, stititi velit; ast aliis Viaras inmittere curas. Horatius Epod. s. ore Canidiae, JP. I. Ah, vis, simus ambulat veneficiis Scientioris earmine. Maronis locum exprImit magus ille apud H Mium nostrum, Ach. 3. Velati, M. 4. ibinden his ih de Ihemoeden, van de Inis : andren weder suur ia harda ais heu in. huic verbo contrarium est vineiendi herbum. Terentius Hecyr. Act. I. Sc. 2. p. 93. Hic animus partim uxoris migericor iamianet.. ρartim vietuι hujusce injuriis, Paullatim elapsus Bacchidi. Lucretius L. I. P. 3 . ad Venerem: Nam tu sola potes tranquilla pace juvare Mortaleis: quoniam belli sera moenera Mavors Armipotens regit: in gremium qiui saepe ιuum se
Reiicit, aeterno devineti volnere amoris.
Sensit laeta dolis o formare conscia onjunx. Tum pater aeterno fatur devines M amore. hine porro aliae tralationes , vincula, ccmpages , noui, retia. plagae, laquei : & hujus generis plura, quae longum sit enumerare. noster supra Eleg. I. y.s s. Me retinem vinctum formosae vincla puellae.
qui locus non debet sollicitari. Plautus, s
Tum meretricum numerus tantus , quavium in urbe omni fuit, bet iam ornatae occurrebant suis quaequa amatoribtra :Eos captabant. id adeo, qui maxime animum ad vorterim e
Pleraeque hae sub vestisneniis secum habesant
Lucretius L. . o. II 42. Nam vitare plagas in amoris ne laciamur, Non ita di cile es, quam captum retibus ipsis Exire, σ validos Vexuris perrumpera nodos. Ovidius Epist. Acontii 4s. ι partean essugias, non omnia retia falles rtibi, quam credis,plura tetendit Amor. IbIdem p. 8s. bea neque compedibus, nec me compesce catenis r Servabor firmo vinelus amore tui. L. 3. Art. Amat. p. 69 I. Diam sit tu in laqueos captus quaque nuper
solum se thalamos speret habere tuos. si . ET ME LusTRAvIT TALDisi facibus ex taeda, cum admixto sulphure ac bitumine: sorte & ertiore. pracccdcbat lotio sollicita, mactata simul ove nigra. Sparsini haec reperire cit apud poc 'as. Paucis exemplis defungemur. de face, sive taeda, Ovidius L. 7.
Multi Jia qua facis in fossa sangui/iis atra
Thasuit: G intinerias gentinis sucin sit in aris. Terque senem flamma , ter aqua , ter Iulfura lustrat. taedam dilhrte vocat Iuvenalis Sat. 2. p. Is 7. cuperenι irasrari, se qua datentur Sulsura tum taedis , O si foret humida lau
de Iot Ione, hostia, & sulfure , Papinius L.
4. Theb. 9. ΑΤ . Litheaque sacra, Et m. sim Ismexi sister confinia ponto Misentis , paras ante ducem, circumque bidentum
79쪽
Visceribus later Is, in odori sulfuris aura,
Graminibusque novis, longo murmure purgat.
de bitumine Horatius Epod. s. Pri usque coelum sidet inseritu mari
Tellure porreeta super, lQuam non amore se meo μύω, uti Birumen atris ignitae.
V Irgilius Eelog. 8. 82. varge molam, fragiles incende bitumina lauros. lomnium clarissime facundissimus Claudianus, lPanegyrico Honorii, in sexto ejus conlulatu, l
Lustralem sic rite facem, eui lumen odorum l lfure caeruleo nigroque bitumine fumat, Circum membra rotas Gefm purg Mada sacerdos,
Rore pio spargens, m dira fugantibus herbi, Numina , purificumquη Iovem Triviamque i precatus, lvans caput Hersis manibus jaculatur in Au
Secum rapturas tantata piacula taedas. ltotam lustrationem breviter complexus est Aurelius Nemesianus Eclog. 4. 62. lΩuiu prodest, quod me pagani mater Am ntae Ter vittis, ter fronde sacra, ter ture vaporo lLustravit, cineresqua aversa effudit in amnem, Incendens vivo crephantes sulfure lauros; lCum lis in Meroen totis miser ignibus arsi ρ lversu ultimo totis ossibus ex vetere libro re.ctissime reposuit Barthius. sed & in Meresepostulat Latini sermonis consuetudo. Hora, liliis Epod. l . s. lNon aliter Samio dicunι arsisse Baulatis
Anacreonta Teium. 6r. 62. NOCTE sERENA CONCIDIT AD MA
GICos Hos TIA PULLA DEO si vides tempus, victimam, numina, quibus sacrum hoc la.ctum. noctu quidem, ut semper : sed sublustri & serena. qua de re dixi quod satis sit ad Propert. L. 2. Eleg. I. 7 3. Hinc Vale- lrius Flaccus, capto amore Medeae Coaste, Choatrarum duce, Deos inferos & Charon- ltem atque Hecaten gaudere ait quietam sibi noctem concedi ae tutam, postquam ille acriore cura domitus nihil jam de umbris
evocandis cogitaret, L. 6. M. Is s. Maximus Dos inter Stygia venit arte Coastes Sollicitat nec Mariis amore, sed fama Cytaeae Virginis, o paribus spirans Medea venenu. Gaudet Averna palus , Ioiat jam nodis quieta Portitor, tuto veniens Latonia coelo.
hostia erat , agnus pulli velleris. Virgilius L. F. Aen. y. 736. hue casa Sihlla
Nigrarum multo pecudum te sanguina ducet. Seneca Oedip. p. ss6. Nigro bidentes vellere, atque atrae boves Retro trabuntur. flamma praedatur dapes, rivumque trepidaι igne ferali pecus. Silius L. I 3. 9. AOq. Nec eunetata diu vates, mactare repostis Mox umbris, inquit, consueta piacula, nigras Sub lucem pecudes ,reclusaeque abdere terrae Manantem jugulis spirantum eaeri eruorem :Tunc populos tibi regna suos pallentia mittent. reclusa terra est fovea , sive scrobes magica, in quam deflueret victimarum cruor. Papi.nius L. Ilita. s. s I. postquam de nigris hostiis breviter dixit:
Principio largos novies tellure caista Inclinas Bacchi latices, Ur munera verni Laetis, . Aetaeos imbres,suadumque cruorem Maniιus aggeritur, quantum bibit arida relius.
Sed nemo haec di itinctius perscripsit Porphyrio Platonico; cuius ex libro de Respons rum philosophia luculentum Ioeum producit
Eusedius Pamphili L. 4. Praeparat. Euanget. C. 4. Sequuntur Dii Magici: quos noster satis habuit generatim nominare. atque ita etiam Lucanus fecit L. F. s. s 77. Illa magis , magicisque Deis incognita verba Tentabat, ea manque nomos Angebar in usus. Turnebus in Albio nostro Plutonem intelli. sit, & Hecaten,& Proserpinam, L. I 6. Adv. C. . nimis, ni fallor, anguste. Maro L. 4. Aen. x. FIO.
Trecentum tonas ore Deos, Bbrebumque, Chaosquos Tergeminamquo Hecaten , tria virginis ora
multo etiam plures Medea Invocat, apud Nasonem L. T. Metam. Q. I 92. Nox, ais, arcanis fidissima, quasqua diurnis Aurea cum LMna succeditis ignibus Asra; Tuque triceps incaleri e coeptis conscia nostris A.hutrixque venis, Cancusque Ariesque -- garum ν
uaeque magas , Tellus , pollensibus instruis herbis
Auraeque, G Venti, Montesque, Amnesque, Lacusque sdique omnes nemorum, Diqua omnes noctis adeste.
t His adde duos poetas Hispanos, propinquo. inter se sanguinis vinculo coniunctos, Annaeum
80쪽
Non ego, totus abesset amor, sed mutuus esset, Orabam: nec te posse carere velim.
Lucanum L. 6. M. 73o. nisi te terret Iberica Iovianus Pontantis Parthenopaei L. 1. Carm. ferocitas, &ipsa carminis truculent Ia. i I. & Hieronymus Amaltheus, poeta nitidistia 63. NON EGO , TOTus AEEss ET AMOR, i mus, ac plus verae gloriae meritus uno per-sED MsTuus EssET, ORABAMJ sic Glaucus f pusillo earminum libello , quam multis ac apud Nasonem , Circen adfatus , L. I 4.l magnis voluminibus multi Anserum nepotes. Nctam. P. II. l Quocirca recte atque ordine a nobis factum Nec medeare mihi , sanesque haec misera putamus, qui praeclari viri monumenta pau- mando: culis abhinc arinis novo cultu recentavimus. Hac ope nil opus est: partem ferat illa caloris. I
O utinam memores ipse . cohorsque mei. Me tenet ignotis aegrum Phaeacia terri S. Abstineas avidas MorS, precor, atra manu S.
I. IEITIs AEGEAS SINE ME , MEssALA , PER UNDAsJ M. Valerius Corvinus Messala omnium suae aetatis mortalium clarissimus
est habitus , lonseque laudatissimus , ingenio summo praevitus , pari judicio atque edo.
quentia. accedebat probitas, constantia, sortitudo, cura & studium reipublicae incredi. bile. quibus virtutibus effectum est, ut elim jam tum adolescentem mirifico quodam amore complexus fuerit M. Tullius, reste luculenta illa epistola ad Brutum perscripta, Quae est quἰnta dee ima libri illius singularis. Post Interitum Cassii & Bruti, quorum se partibus coniunxerat, quum ipse a multis dux expeteretur, maluit Caesaris clementia uti, quam ulterius pertendere in republica mutuis odiis evertenda. Quae res Caesari adeo grata fuit atque lucunda, ut Messalam deinceps in paucis carum habuerIt, ejusque opera sit usus di fortissima & fidelissima. Docet haec inlustris seriptor C. vellejus L. 2. C. II. Protinus Messala , fulgemus us juvenis , proximus in illis capris Bruti Cassii M auetoritati, cum essent
qui eum ducem poscerent, servari beneficio Caesaris maluis, quam dubiam spem armorum tentare amplius. Nec aua Caesari quidquam exmietoriis suis fuit laetius, quam servasse Corvinum ι -ι majus exemplum hominis Irari aetii, quam Corvinui in Caesarem suis. Hunc tantum virum AlbIus noster domi coluit, militiae est secutus ; inque ejus contubernio bonam partem aetatis contrivit. In hae vero expeditione Syriaca quo minus sequeretur Mellulam, in caulla fuit corporis aegritudo in itinere marItimo contracta. qua aegritudine Inplicatus, necesse habuit subsistere apud Insulam Corcyram. Sed resecta deinde vale. tudine , subsecutus ducem suum in CilIciam
ac Syriam, Aegyptum quoque perlustravit. eujus rei fidem nobis Deit Elesia huius libri octava. Misius est autem Messala in Syriam
cum imperio extraordinario A. V. DccxxIri ut luculenter est ostensum ab Eminentissimo Norisio Cenotaph. Pisan. dissert. 2. cap. I 6.9. 7. qua tempestate Albius noster annum agebat aetatἰς quartum siwra trIcesimum. nam qui Hirtio & Pansa Coss. natum contendunt, hoe est A. V. Dccx. videant Illi, qua rati ne idonea hoc ipsum earmen dari queat puero non nisi quatuordecim annos habenti, &Jam veteri Dellae amatorI. a. PHAEACIAJ Corcyra, a Phaeachust populis ita dicta. qui Phaeaces quum prius Hyper Iam habitarent , a Nausit hoo In Core ram sunt deducti quae & Scheria dicebatur propter assiduas Cuclopum depraedationes. fuit autem Nausinous Alcinoi pater. vide sis Homerum initio L. c. Odyssi. ce Ti-