장음표시 사용
351쪽
I V. DI MELio RA serant, nec sint insomnia vera, Quae tulit extrema pessima nocte quies l. Ite procul. vanum, falsumque avertite visum. . . Desinite in vobis quaerere velle fidem.
I. NEC si NT INs Ni A vERAJ seninia Sc mumissa videatur. Foramiser, eum se quis vis, issemnia passim apud scriptores quoscumque mat vel potentia vel mag. str. tu atit augeri pro confunduntur. Petronius: desiderio, aut exui pro timore. Haee o his - Somnia, quae mentes ludunt volitantiam um- milia, quoniam ex habitu mentis quietem suus bris, praevenerant , ita in turbaveram dormientis, Non delubra Deum, nec ab aethere numina una cum somno avolant, G pariter a stum. mittunt; mne o insomnio nomen est, vin quia per
Sed sibi quis quo facit. 3ce. somnium videtur hoc enim es huic viseri eo Silius L. Io. Punic. mune cum ceteris 3 sed quia in ipsio Iomnis tan-DMDri precor inmitim nova somnia Poeno, tum=uodo esse creditur, dum videtur ι post δε- Ne Romam , π velisos cupio nunc et fere t mnium nullam sui uiuisarem iet signiticationem muros. l resin 'is. Vidus quam proprie &quain docte deinde ν. 3s 8. l loquatur noster poeta. nam perterritus spe. Exercent rabidam truculenta insomnia men- cie nocturna, & tamen sibi ipse bene augure n. ' rans, insomnium vocat id, quod re vena fue- Uterque harum proprἰe , siquidem philoso irat oraculum. qua de re dicemus Insea in lo. phIs eredimus, qui subtiliter ista λ:stinxe- eo suo. Macrobii mentem, atque ipsa paenerunt. Philosophis dico, non his musteis sa- verba, reperies apud Ioannem Sarisberim. ne, sed illis ab Academia & Lyeeo. Insignisssem, scriptorem bonum atque utilem, L. a. est locus Macrobii, quem non gravabor ex-sPolycrat. C. Iscribere, adeo belle nuc facit, L. I. In Somn. a. QUAE TULIT EXTREMA PROxIMA No.
Scip. C. 3. Omnium , qMe videre sibi ormien- Cra m iEst τι proxima unde habuerit Setii. res videntur, quinque sum princi lex Cr diver-lser, laaud scio; neque ipse erodidit. Erat states er nomina e aut enim es secun- in ejus libro perima, errore scribae librarii. dum Graecos, quod Latini somnium vocant,inam alii codices pessona habente id quod ve.
aut est .sαφα, quod vi fio recte appellatur; amirum esse demonstrant sequentia. Alia ratIo est χρηματισμος, oraculum nunc atur, est τω extrema ἀ quae germana est scriptura. aut es ἐνύπνιον, quod insomnium dicisur; -ιiNam mnia sub Ilii culuin else: vera itatu es φαντασμα, quod Cicero, quotieus opus hoc baiu. Horatius L. I. Sat. Io. p. 33. nomine suis, visum vocavit. Ultima ex his duo, i ve it me tali voce fruirinus eum videntur, cura interpretarionis indigna sunt, i Post messiam nodiem usus, eum Iomnia vera. quia nihil divinationis apportant : ἰ, υπrim dico i Ovidius Epist. Herus x . Is s. εντασιοι. Es enim εν νιον, quotienν cura sub Auroram, jam dormi ante lucerna , oppressi animi eorporisve sive serruma, qualis vi- Somnia quo cerni tempore vera solem. olantem fatigaverat, talem se ingerit dormien iambitiole Seneca, quem tutemet in ieies,
ii. Animi , si amator deliciis suis aut fruentem Troad. 438. Et hanc rem serio adfirmare se videat, aut rarentem: si metuens quis immi- s non dubitavit multi nominis philosophus neni m sibi vel insidiis vel potesate personam , t Petrus Pomponatius lib. de Incantation. C. ι incurrisse hane ex imagine cogitationum sua' l Io. p. III. An & vigilantes solent soninia. rum, aut sugilsa videatur. Corporis; si rem to i te ingurgitatus, auι dictentus cibo , vel ex abun- 3. ITE PRocu L. &c. J desumtum ex M. dantia ρ Uocari se exist et , ves gravantibusiphoelis Electra monuit Andr. Scholius L. a. exonerari e auι eontra , si esuriens cibum, aut Obs. C. I 3. potum stiens desiderare , quaerere , vel etiam l 1. DI
352쪽
3 3- L I n. III. Ε L E G. IV.s Divi vera monent. venturae nuntia sortis Vera monent Thuscis exta probata viris. Somnia sellaci ludunt temeraria noste,
Et pavidas mentes salsa timere jubent.
s. DivI vERA MONENT J Adeo sollicite ipse sibi perluadere cupit , vanam esse hanc
totam somniorum disciplinam , ut contendat se Iemiam rerum futurarum non pol
adquiri nisi ex sortibus divinis , & responsis
harulpicum. Mox tamen labat, & perterritus denuntiatione rei tana luctuosae, non omnem somniis fidem negare sustiiret. Monere eli verbum oraculorum, sortium, vati-e niorum. dixi ubertim ad L. I. Eleg. Cyllenius observari hic jubet, numium pro re nunti inda recte poni in genere neutro, contra Valtam negantem L. s. Elegant. C. Is . Nimirum ita hunc versum distingue.
Sed non vidit vir bonus, sentent Iam suspen. di polt m. monent, & nuntia esse epithetum extorum. Compar locutio est L. 1. Eleg. I.
Viiten ut felicibus extis Significet placi. tos nuntia fibra Deos ρFuἰt autem Cyllenius ubique infestus Val. lac οῦ quo lure , luare iniuria. Adeo haec labes propria est nationi stholastieae.
r. ia, Ni A FALLACI LuDUNT TEMERARIA
MocraJ Aptissime ludendi verbo utitur. HO. talius, ore Europae, L 3. Od. 27. '.qo. vigilansne ploro Turpe commissum ' an vitiis caremem dit imago Vana, quaa porta fugiens eburna Somnium ducis Petronius:
Nocte soporifera velini lutim somnia Iudum
Tacitus L. I s. Annal. C. I. Illusis d.bine Neroni sertuna per vanitatem inius , er promissa C sellii Basti qui origina Poenus, mente turbida , nocturnae quietis imaginem ad spem haud dubiam retraxit. Deinde C. 3. Bassus tandem posita vecordia . non falsa antea somnia sua, seque tunc primum elusum admirans , pudo
rem metum morte voluntaria e fugit. Ce
terum somniorum nomen hic est generale,
ut & passim apud alios scriptores probos. l
Sed vIri et Iam prudentes de somniorum umracitate nihil dubitabant. Vellejuti L. 1. His .
C. PO. Cornu , eui Brutus praeerat , inpulsis hostibus castra Caesaris tepis. nam ipse Caes', I etiamsi infirmissimus valetudine erat , obibati munia ducis . oratus etiam ab Artorio medi-l ω, ne in eastris remaneret, man festas denunt tiatione quietis territo. Suetonius Aug. C. 9 I. Somnia neque sua, nequa aliena de Ie neglige Mi. Philippen i aeis quamvis fruulset non egre di tabernaculum propter valetudinem, egressus es tamen , medici somnio monitus. Cestque rest prospere , quando captis eastris linica MI, quasi ibi eubans remansissis , concursu bosium confosa atque lacerata es. Ipse per omne ver pia i rima , . formidolosa, . varia, Cr irrita v
l debat 3 reliquo tempore rariora, . minus v
na. Hoc & alii multi ad posteritatem tradit derunt. Itaque fides habita est somniis eo,
quod eorum monita eventus saepe compro
l barer. Neque ipsi adeo Stoici reiiciebant. l quos senuitur Lipsius Cent. misc. I. Epist.
i. ad Theod. Canterum: Artemidorum tuum totum atari legi, m velut Mesuri. Nescio quo l modo non sperno totum hoc divinare id quot με μνtasse a nostra portitur er eam rem --l sus mihi illa commode m acute trina se , exl ipsis fontibus naturae. Alii fortasse aliter judicabunt. Interim videre te volo, si vaeas& commodum est, Frane. PhIlelphum L. Epist. 6. Hel Ium Eobanum in epicedio Abberti Dureri, pictoris clarissimi , Iul. Caes. Sealigerum ipto fine Heroum , ubi de Be
phus in Confutatione fabulae Burdonianae p. 33 α. sqq. Petrum Gallandum L. a. Uitae Petrescia irae p. t et s. Petrum Lotichium Secundum L. 2. Eleg. 4. Sed omnem paene miraculi fidem exeedit id , quod de Ioanne Quarraeo narrat Philibertus de lablare , senator Divionensis, in Vita collegae sui Jacobi Guionii; & ex Philiberto repet It Dan. Geor. Morhofius L. I. Polyhiit. Liter. C. I9. Tu inspice : est enim historia perquam memorabilis.
353쪽
3i ALBII ΤIBULLI Et vanum Ventura hominum genus omina noctis Io Farre pio placant, & saliente sale. Et tamen, utcumque est, sive illi vera moneri, Mendaci somno credere sive volent:
Vix est ullus locus in toto Tibullo, ubi plus varient codices scripti. Hane tamen ego le- lctionem ceteris arbitror veriorem. quam lquam verosimiliter lectum fuit olim, Et na. rum in curas hominum genus. Atque hoc expressit imitatione sua Franciscus Beneius, non indignus magistro Mureto discipulus , L. I. l
Dixeris bis a viis: Si curarum omnia plena, Imque illas homi m naium genus , an pote
la salsa. Olim lesebatur omnia noetis; quod lnon damnasse videtur Achilles Statius. Omni. lno prave. & viderunt jam pridem Turnebus lL. 19. C. 32. ae Gulielmus noster Canterus lL. I. Nov. Lect. C. s. & Passeratius Conject. C. I. Plautus otioque omina vocavit quae est certissima Passeratii emendatioὶ Merc. l
Misis modis Dii trados faciunt hominibus , Mirisque exemplis omina in somnis danunt. Propertius L. 4. Eleg. 4. Saape illa inmeritas ea sata es omina Lunae. Naso Epist. Deianirae R. 4 .Mι pecudum fibrae, simulacraque inania somni,
ominaque arcana nocte peιisa moυent. Tacitus L. 2. Annal. C. I . Nox eadam laetam lGerviamco quietem tulis, viditqua se operasum, er, sanuine sacra resspersa praetexta , pulcriorem aliam manibus aυiae Augusta accepisse. Audius omise , ιxidicentibus aut iciis, vocat contionem. Valerius Flaccus mons adpellat, in lsomnio minus laeto, L. t Forte Deum seriis per noriam exercisa monstris, Senseras ut pulsas todem Meria tenebrau, lmina toris primi iubar ad placabiti Phoebi Isar, is horren ι lustrantia 'mina noctes. Accedebat res divina. Idem inlustris poeta ejusdem libri p. 399.
Dixerat haec, patriumque viam detorquet ad amnem; lSacraque terrificae supplex momat inrita Nocti. lPlautus Amphitr. Act. a. Sc. L. V. Io6. l
Recte dicit: in commeminis, somnium narras tibi. Sed, multar ,disquam experrecta es, Prodigiali Iovi Aut mala salsa hasse , aut tura comprecatam
Utrumque conjunxit divinus vates L. f. Aen. p. 7 s. post visum Aeneae in quiete patrem Anchisen: Haec memorans elaetarem Crso uisuscitat ignis; Pergameumque Larem . canae penetraria Vasae Farratio e plenasupplex venerasur acerra. Sed uterque morem tangunt peregrinum-nam turis usum vetus illa Italia ignoravit. Arn bius L. 7. Nequa genisrix π mater superstiti vis Etruria opinionem est sturisJ novit aus famam, sacellorum ut inditaint ritus: neque quadringentis annis , quibus Albana res viguit , in ιm cuiquam venit, sacra cum res frem, neque ipse Romulus , aut religionibus artifex in comminiscenis Numa , aut esse scitat avi nam rut pium far monstraι, quo peragi mos fuit smeri io umsolemnium munia. Mola salsa pec tiari honoris vocabulo far pium dicebatur. Servius ad ista Maronis verba: Farre pisJ V cquia exinde saerificabant , vel quia mos fuit apud majores, ut disinum ignem farre sterminem; qui si durasset in aeterum diem, eum aptum agendis rebus Agin alat. Far avitam frumenti creta species es, sicut adoreum. Horaιius, Non sumtuosa blandior hostia, Mollibis aversos Penates Farre pio . saliente mica. De Inde subjicit hune ipsum Albii nostri ver. siculum. Horatii verba revertes L. 3. ipso fine Odae 23. Pariter Asconius loquitur in Aecus. I. In vera. C. E. Impia nefariequa commisi, i nefandum , es non fandam e morium, quod sacra polluis farre pio selisa celabrarn Videns egregium Servii locum, quem nos supra produximus ad L. I. Eleg. S. y. I . II. SIVE ILLI vERA MONERIJ Proprie I quitur. HInc toties In Inscriptionibus antia
quis, SOMNIO ADMONITUS. Juvenalis
Ibis ad Aes vii Anem , calidaqua pratias A
354쪽
L I n. III. E L E G. IV. 3Is Εssiciat vanos nodiis Lucina timores, Et seu stra inmeritum praetimuisse velit. Is Si mea nec turpi mens est obnoxia facto, 'Ncc laesit magnos inpia lingua DeOS. Iam Nox aetherium nigris emensa quadrigis
Mundum, caeruleas laverat amne rotas :
Credis enim ipsius domi a se voce moneri. En animam , tar mentem, cum qua Dii nocte loquuntur fCicero orat. pro domo sua C. Nemo umquam praedo tam barbarus atque immanis fuit,
qui eum fana spoliasset , deinde aram alluam lis litore deserto ,somnis simulams, aut religiona latiqua, consecraret, non horrereι animo, cum di num numen scedere violarum plaeara preci bus cogeretur. Hinc somni, In quibus Dii ad. parerent, moniti dicebantur; ut praeelare do-euit Nie. Hesnsius ad Nason. L. I 3. Metam. Sed ut rite tibi eonstet atque ordine de toto hoc nepotio , evolvenda est epistola aurea disertissima viri Augusti Buchneri, quae est vicesima secunda partis secuin,
MOR Es J Non bene Lucinam Cyllenius pro Luna capies sive pro Diana. Lucina hie est Iuno et non illa , quam parturientes inuo. eant ; sed quae lucis auctor perhibetur. Est enim Ipsa sive aer, sive aeris praeses Dea. Pompeius Festus: Supercilia in Iunonis tutela putabant, in qua dicuntur mulieres etiam) quod
iis notegantur ociat, per quos lucefruimur, quam tribuas Iuno. Unda it a Dra Lurina quoque di. ela videtur. Plures rationes adfert Varro Iib. 4. de L. L. nempe a luce ductas. Sed Luri. nam Plinius a Iuco dictam ait L. I 6. C. qq. Romas vero lotos in Lucinae mea, aηno qui fuit με magi'atibus cccLxax uuia, aede condisa, incertum ipsa quanto metustior. EF quidem ve- rustiorem non eβ dubium , eum ab eo luto Ira. cina nominetur. Potest & hoe verum esse:
nam Iucum dici a luee luminum', religionIs caussa ex arboribus suspensorum ciatis eon. stat. Utramque etymologiam posuit Naso L.
Iunonis magnae nomine lucus erat.
tum e. 449. Gratia Lutinae. dedit hare tibi nomina lacus, Aut quia principium tu , Dea, lucis habes. 'Quam noster Lucinam, eam Silius simpliciter lucem vocavit , hoe est diem, L. Io. ,.
Attonisum visis, majoraque bella paventem
Post consecta sipre Iunonis jussa reliquis;
Nee lux terribili purgavit imagine mentem. Iq. PERTIMUIssEJ Acule Gebhardus prae- innuisse: nee dubito quin vere. Fu It meta. thesis lIterarum. Plautiis Amphitr. prolog. M. 29. de Iove comkor Eumana matre natus, humano parre, 'Mirari non es aequum, sibi si praetimet.
Seneca Epist. 98. Potes fortunam cavere, qui potest ferre r eerte in tranquillo non tumultua.. p. Σ es miseria: nee stultius, quam
praerimere. quae ista dememia es, malum suum antecedere ' Utrobique simili modo , atque hic, peccatum fuit ante Gruteri manum sa
lutarem II. IAM Nox AETHEREUΜ NIGRIs EMEN
SA MADRIsis Nu NouMJ Melius scribemus' aetherium I quo modo vetustissimae atque optimae quaeque bonorum auctorum mem branae. Mundum etsi absolute pro eoelo pomini Poetae, tamen gaudent iuncto aetherii
epitheto quasi proprio ac sole l. Seneca Hippol. x . 332.
qua terra fato CIethur alto, quaque aetherio Candida mundo mera currunt. auctor CulieIs s. ror. r. - . Tendis inerinus radior 'perionii ardor. Luridaque liberio tonit discrimma modo. 'de eurrux Noctis dra Imsi quod satis sit ad L. 1. Eleg. i. '. 81. & fimul modii imus, Q. Ium Albium nostriim quaistas ei dedisse. Sane non vidi qui sequeretur, extra unum Io. Baptistam Marinum on prologo Phyllidis SeF:riae, quae est fabilia multo venultissimam. tis Uuidobaldi Bonarelli Robores. Sla enim
355쪽
ALBII TIBULLI Nec me sopierat menti Deus utilis aegrae Somnus. sollicitas deficit ante domos.
Chumque Liuer risia Di mia condition plena contea. ,
mesa bruna quadriga Miri, e quem aurei fregit, e sapra pol 'ina ' λ , quanta i' mi sta.
Sed nanc quadrIsram, tamquam rem nihili, intactam praeteriit interpres Gallus. quod e quidem non pollum probare.
Iibri serme eaeruleo habent. sed ego istud ve-rIus arbitror. nam caeruleus frequenter ponitur pro nigro. Atque ita veteres accepisse , docet nos Servius ad L. 3. Aen. Ideo hic color nocti tribuitur, & rebus nocturitis. Virgilius L. 3. Aen. P. I93. Tum mihi caeruleus supra caput adflitis imber , Noctem hiememque ferens; inborauis unda
tenebris.& L. s. '. 4i o. de Charonte: Caerutiam advertit puppim, ripaeque propin
PapInius L. I. Silv. 6. R. 8s. Irix dum caerula Nox subibas orbem , . Descendit media nitens arena Densu flammem orbis inter umbras , Ni cens Gnosiacae facem coronae. iacm poeta L. 2. Theb. '. 17. Coepoat humenii Phoebum subrexere palla Nox, σ caeruleam terris infuderat umbram. Claudianus L. i. de raptu Proserp. 276.
Langu da caeruleis invexerat otia bigis. Qui sequitur amnia, est Oceanus. de quo dictunt ad L. a. Elcg. s. q. 62.2o. SOLLICITAL DEFICiT ANTE DOMOs Jsolicitas, unico L, habent librἱ quidam. Et se Festum praecipere videbis in voce Solici- rare. Id quod variis rationibus adstructum ivit Claudius Dausquius parte secunda Orthogra-I hiae; addens , numquam gen Inari. debere iteram L , solis hoc poetis concedi, quo prima syllaba extendi possit. At Vossius noster ex solium s. quod Oscis erat totum, & citare compositum suluitare arbὶtratur atque hac ratione duplici LL recte est erri. In altero hemistichio Nicolaus HeInsius deficit ilia δε- mos scribendum Putabat, Nor. ad Ovid. L. a. Metam. 3 31. Sed consideremus verbi significatum: nam & pro eo quod est desero, relinquo, ponitur ι & pro eo quod est desetiscor, desisto, vincor. Serv Ius In L. I. Geor. y. 29o. noetes lentus non deficis humor J non deserit. Unde m qui deserunt exercitum ad M. fles transeuntes , defessores vocanIur. Priscia.
nus L. 8. p. 8or. Deficio quando pro relinquo accipitur , habet passivum: quando vero pro δε- fetiscor, neutrum es. Ioenalis in III. sis Matho defecit. Esh hic mendum : nam Iuvenalis Ita habet Sat. 7. s. II9. Sic Pedo e-- turbas, Matho deficit. Pergit Grammaticus,
p. 8o4. Sunt alia , quae una voce era una conis
jugmione diυersas tamen habent significatio. nes. -- Deficio , pro desisto er vincor. Sallustius in Iugurt. Ab rege defecerant. i. e. desiserant. Iuvenalis in IV.er fragor aurem Percutit, eventum viridis quo colligo panni.
Nam si deficereι, &c. id es, si vinceretur. Pr ore notione σὲ deficio hic sumi non potest, nisi dicamus Somnum
habitare in domibus mortalium , atque eas, simul ae eurIs dc aegrimonia opplentur, deserere. Ille vero in si, eluncis Cimmeriorum nidulatur, & eum nocte provolans demulcet curas & corda oblita laborum; tiis sicubi in for bus exelibat deformis sollicitudo , eumque a limine atque ingrclsu arcet
liaud nolentem. Hac ratione corruit emcndatio Heinsiana. Sed probabilius idem Viemasnus in Adversariorum reliquIis legebat, sollicito risis is ante domos. Sane vIderi poterat provocabulum is aut ille hoe loco desiderari. Neque tamen insolens est, nee sine exemelo , provocabuli omistio In hac brevitate. Ita fiequenter Naso in Fastis. uno exemplo defungemur, L. a. x. 444. Augur σω: nomen longis intercidit annis. Nuper ab Etrusca venaraι exsul humo.
Sed nee vitii quid quani est in verbo di eis.
Maro L. 3. Geor. p. 9s. Hunc quoque , ubi avi morbo graris , μι jam segnior annis
Propertius L. E. EIeg. I. p. 3s. Deficiunt magico sorti sub carmina rhombi. In lusibus liberis 'Carm. 1 f. Defecit usus, . periculosam
cita iussi miser exspuo salivam.
356쪽
L 1 B. III. E L E G. IV. 3I7Τandem quum summo Phoebus prospexit ab ortu, Pressit languentis lumina sera quies. Hic juvenis casta redimitus tempora lauru
Est visus nostra ponere sede pedem. 1s Non illo quidquam formosus ulla priorum Aetas, humanum nec videt illud opus
spExi T AR ORTu J Est in quibusdam stimsmino. id quod In Vaticano inventum com. probare visus fuit Achilles ; quasi diceret me. ra, Phoebus oriens & Somnus tandem me lprospexere , & quasi miserati consopivere. lPerperam prosecto e nee estus it hoc Geb. hardi dentem. Sed non potuit tam inpru- identer labi vir doctus, nisi deceptus a libris
qui cum scriberent pro quum. Parem erro-l rem deprehendimus supra L. I. Eles. I. p. sq. lNeque tamen desunt, qui Veram scrIpturam lae rerum e finibus Latii eliminatam velint. lSed tu consule doctissimi viri Christophori lCellarii orthographiam Latinam p. I O. l
ulit Es' quies sera, quae inciperet eum Sole oriente; quo tempore alii mortales ad eon- lsucia quisque munia jam consurrexerant. Sed pro ora, in libris nonnullis fessa reperitur. Iodoa si recipimus , ad lumina erit referendum. Sic L. I. Eleg. 9. x. 72. Et sua jam fetu tamina fessa tument. Sed ego receptam scripturam non soli cito. Pariter ferme Andromache apud Tragicum Romanum Troad. p. 438. Partes fere Nox alma transierat dum, Clarumque septem verterant sellae jugum renota tandam venis a et, quier, Meiniqua fessis somnu3 obrepsit genis.
uaru seribendum videtur ; siquidem eredimus veteribus magistris. Flavius Charisius
L. t. Instit. Grammat. p. II . Lauro, Maro :faciemque limillima lauro. Sed ablativum M. gularem dativo non habet similem. ait enim Plinius, hiae lauro , . tamen ab hae lauru ,er lauruurn secere. Haec autem arbor cur easta dicatur, exponit Naso in fabella Daphnes, L. I. Metam. s. de Apolline: Complexusqua fluis ramos, ut membra, lam certis , Oscula daι ligno e refugis tamen oscula li
Cui Deus, At eoniux quoniam mea non po-ιes esse, Arlor eris certe, dixis , mea. semper habebunt Te coma, te citharae, te nostrae, laure ,
24. Es T visus J solerinis locutIo In resinaniorum. Sic Ennius , sic Attius, apud Ciceronem L. I. de Divinat, C. 1 o. sqq. Pla tus Merc. Ach. a. Sc. I. Ist. s. ubi Dcmipho somnium suum denarrat: Marcari vi a mihi sum formosam capram,
Et ne noceret , quam domi ante hasui campram sNeu discordarent, si ambo in uno essent Deo ;Posterius quam mercatus fueram , vis . sum In euso Lain eam simiais concredere. Atque ita Virgiliii, L. 2. Aen. p. 27 I. L. q. p. 467. L. F. p. 722. Horatiu, I.. I. Sat. IO. y. 33. Properi Ius L. 3. Eleg. 1. p. I. L. q. Eleg. 7. P. 3. Ovidius L. II. Metam. s. 673. Valerius Flaccus L. I. Argonaur. 9. 3o I. Pulcre Tullius L. 4. Acad. Quaest. C. νε. Omnium inanium visorum una depulsio es, sive illa e silmiona informantur , quod fieri sesere concessi
mus ; με in quiete , flve per vinum , sive per
insaniam. nam ab omnibuι ejusdemmodi visis perspicuitatem, quam mordicus renere debemus,
abisse dicemus. CVis enim, eum sibi fingit aliquid , ω cogitatione depingit, non, simitu ac se ipse commovit, atque ad se revocaυit , sientit quid intersiι inire ,rspicua inania r Eadem
ratio es somniorum. Num tenses Ennium, eum in hortis cum Ser. Galba vicino suo ambulaυisset, dixisse, Visus sum mihi cum Galba ambia rerAt cum somniaiat, ita narravis: visius Homerus adesse poeta. id qua in Epiebarmo : Nam videbar somniare med ego esse moris
Italua , simul in experrecti humus , visa illa con.
temnimus e nequa ha labemus, ut ea quae in
357쪽
ΑLn II ΤIBULLI Intonsi crines longa cervice suebant: Stillabat Syrio myrtea rore coma. Candor erat, qualem praesert Latonia Luna: 3o Et color in niveo corpore purpureus. Ut
BANT J de coma Apollinis semper intonsa, ae prolixa, pallim poetae. Hinc & cognO imine non uno insigniebatur e , ἁκιι κόφις, de crinisus Latinis, audiebat r & eaesariem multa eura nutrire perhibebatur , decora uti cli et ac prolixa. sMartialis L. 4. Epῖgr. s. Perpetuosis flore mices; sic denique non sint i Tam langae Bromio, quam tibi, Phaebe,
Talem Apollinem, longe pulcerrinatim, videre potes apud Caustum ae la Chaulle Mu. isaei Romani sectione I. num. 8. & lach. 2.
MAJ Georgius Fabricius, vir praeclarus , Ca-st . in Terent. Adelph. Act. I. Se. 1. legebat ex scriptis Spirabat ; idqite firmabat auctori.
rate Maronis L. I. Aen. s. 4O3. Ambrosiaeque comae diυinum vertice odorem spira re.
Sane in uno nostro, sed unIeo, est Spirabat. Et seio Valerium Flaccum sic loqui L. 6.
I 29. His Crodorato spirantes crim Micelae, Cessaeaeque manus.
Sed res est alia r necive hie tam agitur de odore, quam de proruia copia preciosissimi unguenti. Callimachus Hymno Apollinis,l
Capilli vero odoriferis in terramsillant oleis. Non adipe erines Apollinis siuant, Sed ipsa panacea. in urbe aurem quacumque illae Guttae in terram deciderint, omnia ineolamia
Quem loeum ubi interpretatur Inlustrissimus Synhemius, simul quoque Albium nostrumaa mirabili luee invisitatae eruditionis uberrἰ- me perfudit. Sequitur Hrio, quod in Drio recte mutarunt jam olim viri doctissimi. Rosis ius est aut stacte, aut malobatrum, aut 'denique balsamum. Deinde m relua , non Ῥrtea, malebat Muretus, & Hadrianus no. ster Iunius Comment. de Coma cap. 7. ac Nieolaus Heinsius Nor. ad Ovidii Metamorphoses. Sed tu Scaligerum consule.
29. CANDOR ERAT, QUALEM PRAEFERT LA.
Tovi A LuN J Certe nihil Luna sermosius. ille regum sapientissimus , de sponsa sua, Cantic. C. s. s. tuae es sa quae progreditur quasi aurora conlurgens , pinera ut Luna , electa ut sol ρ Sed & poetae nostri libentIssime hoc typo gratii simo utuntur. Horatius
Diacta, quantum non Pholoe fugax ,: Non Chloris, alio sie humero nitem,
Ut pura nocturno renides Luna mari.
Nasio Epis . Leandri 6 . ad Lunam de Hos rus pulcritudine ri Nea reseram mores cartisi pectore dignos si Forma nisi in veras non cadit ilia Deas.l A Veneris satis non est prior ulla , tuaque. t Neis meis eredas vocibus, ipsa vides. Duamo, cum fulges radiis argentea puris, Concedunt,mmis sidera cuncta tuis, Tanta formosis formosior omnibus illa es. Si dubitati , eareum , C mhia , ιιιmen habes. Seneca Hippol. s. 743.
Pulcrior sanio tua forma lueat, Clarior quauro micas orbe pleno, Cum suos ignes cMunte cornu 3Iunxit, tr eurru properante perno seris vultus rubicunda Phoebe rNee tenent stellae faciem minores.
Purimimus ille nequam r Delictata illa risit tam blandum, ut videretur mihi plenum os extra nubem Luna proferre. Corippus L. 1. de laudibus Iustini minoris, p. 72. I sareum comitata larus pulcerrima proles , Luca sua Menam quae post viscere Lunam , Aequiparans humeris matrem: sic lucida cultu , Sic niveis formosa sιnis, similisque parenti. Torquatus Tassus , parte quarta Poematio
360쪽
L 1 B III. E L E G. IV. 3 I9Ut juveni primum virgo deducta marito
Inficitur teneras ore rubente genas. Ut quum contexunt amaranthis alba puellae Lilia: ut Autumno candida mala rubent.
3s Ima videbatur talis inludere palla, Namque haec in nitido corpore vestis erat. Artis
ti tua dolii rugiari , Specchiati con tii eo Minoso otio. Quae verba hunc ferme senium habent: qitamquam haec cum timIda admiratione in
Cynthia, cui specu praestant maris aeq-ra eu i, Scisne mea linquam eandidius Veneret Huc age, Diva, choros; Hu durus depiae rores: Drue oculis oculos illius usque tene.
Ioannes Baptista Piscarius , Cant. a. della morte di Ruggiero, st. I 8. Chiamata per suo ninis Spinabella, Piis vaga cha la Luna, o piis μ' ιι Sola Chiara, a serena piis qgni alma stilla,
Di gemiti in ornata, e cortesia,Piacmole, gemsi, honesia, e pia. 3I. UT JuvENI PRIMuM HRGO DEDUCTA MARITOJ sponso. Virgilius L. . Aen. '. 36. rursusne procos arrisa priores Experiar t Noniadumque petam connubia sup- - actuos ego sum toties jam dedignara maritos fvalerius Flaccus, generosissimi spiritiis poeta, L. 8. Argonaut. st. I s. Haemonio non adJemanda marito Condita triferis promit medicamina risiis ;ri ineosquesinus , ipsiumque monile venenis Piplicat. Vide ServIum ad L. 1. Aen. 9. 343. &ad L. q. 3s. Verbum deducendi est proprium in hoe negotio, & notae significationis. Quod tamen quam infeliciter hie intellexerit Amil. Ies Statius , malo videas tutemet in eius Commentario. Neque ego monerem , nisi hanc gemmulam centonibus Iuli insuisset ille, qui Notas nobis Variorum consti cinavit olim. 33. UT QUO CONTExuNT AMARANT MAALBA PDELLAE LILIM Inlustravi hunc locum ad Propert. L. 2. Eleg. 2. x. II. quibus multa alia adiici possunt non multo labore, si quis hoc agat. 34. ET AUTUMNO CANDIDA MALA RUEEMTJIegendum, opinor, ut Autumno. Ipse eom. paratio est a Theocrito desumta , Idyll. 7. φίλοισιν 'Eρωνις ἐρευθομένει- .3 ῖοι. vertit Helius Eobanus: At vos o pueri qui suave rubetis Amores, Purpureis similes malis. Sic autem Daniel Helnsius rPomis aemula turba rubentibus , agano A
3s. IMA UIDEBATUR TALIs INLUDERE
PALLAI Hie est eantoris Phoebi ornatus apud Nasonem L. II. Metam. Ille, Distus favum tauro Parnaside vinct- , Verris Dumum Tyrio saturata murice palla rostruriamque fidem gemmis o dentibus Indis Ninti a laeva: tenuit manus altera plectrum. Artificissalus ipse fuit. tum flamina docto pestice sulcitat.&Amor. L. I. Eleg. 8. 19. Ipse Deus vatum, palia spectabilis aurea ,
D actas inauratae eonsona fila irrae. Propertius longam vestem vocat L. 2. Eleg.23.. Ist. Is
Deinde intre nratrem Deus ipse , interquη μ
'thius in longa tarmina veste sonat. talIs palla dc vatum fuIt. Se musteorum: qu utrique in hujus Dei tutela. Virgilius L. S.
Nec non Threicius longa cum veste facerdos obloquitur numeris septem discrimina vocum rIamque rauem digitis , jam pectina pia ai
Valerius Flaccus L. T. Argonaur. 383. His vates, Phoebique fides non vana parentis, Mosem; puniceo eui circumfusa cothurno Fala imos seris albapedes, vittasaque frantem, Cassis, o in sun mo laurus Peneia inno. Et hie quidem eandidam videmus In vate argumentum, oedo, veracitatis. Sed ei haroedi purpuream gestabant, aut acu preeios pictam. Naso L. i. Fast. P. Io3. de Arion et ilia.